ਲੂਕਃ 21
1 ਅਥ ਧਨਿਲੋਕਾ ਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰੇ ਧਨੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍ਤਿ ਸ ਤਦੇਵ ਪਸ਼੍ਯਤਿ,
En opziende, zag Hij de rijken hun gaven in de schatkist werpen.
2 ਏਤਰ੍ਹਿ ਕਾਚਿੱਦੀਨਾ ਵਿਧਵਾ ਪਣਦ੍ਵਯੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤਿ ਤਦ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼|
En Hij zag ook een zekere arme weduwe twee kleine penningen daarin werpen.
3 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਦਰਿਦ੍ਰੇਯੰ ਵਿਧਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋਧਿਕੰ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸੀਤ੍,
En Hij zeide: Waarlijk, Ik zeg u, dat deze arme weduwe meer dan allen heeft ingeworpen.
4 ਯਤੋਨ੍ਯੇ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਜ੍ਯਧਨੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸੁਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਰਿਦ੍ਰੇਯੰ ਵਿਧਵਾ ਦਿਨਯਾਪਨਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸੀਤ੍|
Want die allen hebben van hun overvloed geworpen tot de gaven Gods; maar deze heeft van haar gebrek, al den leeftocht, dien zij had, daarin geworpen.
5 ਅਪਰਞ੍ਚ ਉੱਤਮਪ੍ਰਸ੍ਤਰੈਰੁਤ੍ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਸੁਸ਼ੋਭਤੇਤਰਾਂ ਕੈਸ਼੍ਚਿਦਿਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ
En als sommigen zeiden van den tempel, dat hij met schone stenen en begiftigingen versierd was, zeide Hij:
6 ਯੂਯੰ ਯਦਿਦੰ ਨਿਚਯਨੰ ਪਸ਼੍ਯਥ, ਅਸ੍ਯ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈਕੋਪ੍ਯਨ੍ਯਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਨ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੂਸਾਦ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਾਲੋਯਮਾਯਾਤਿ|
Wat deze dingen aangaat, die gij aanschouwt, er zullen dagen komen, in welke niet een steen op den anderen steen zal gelaten worden, die niet zal worden afgebroken.
7 ਤਦਾ ਤੇ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਘਟਨੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਘਟਨਾਯਾ ਏਤਸ੍ਯਸਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਵਾ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
En zij vraagden Hem, zeggende: Meester, wanneer zullen dan deze dingen zijn, en welk is het teken, wanneer deze dingen zullen geschieden?
8 ਤਦਾ ਸ ਜਗਾਦ, ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਮੰ ਕੋਪਿ ਨ ਜਨਯਤਿ, ਖੀਸ਼਼੍ਟੋਹਮਿਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਰਾ ਬਹਵ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ ਕਾਲਃ ਪ੍ਰਾਯੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤਃ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਸ਼੍ਚਾਨ੍ਮਾ ਗੱਛਤ|
En Hij zeide: Ziet, dat gij niet verleid wordt; want velen zullen er komen onder Mijn Naam, zeggende: Ik ben de Christus; en de tijd is nabij gekomen, gaat dan hen niet na.
9 ਯੁੱਧਸ੍ਯੋਪਪ੍ਲਵਸ੍ਯ ਚ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਾ ਸ਼ਙ੍ਕਧ੍ਵੰ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਏਤਾ ਘਟਨਾ ਅਵਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਾਪਾਤੇ ਯੁਗਾਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
En wanneer gij zult horen van oorlogen en beroerten, zo wordt niet verschrikt; want deze dingen moeten eerst geschieden; maar nog is terstond het einde niet.
10 ਅਪਰਞ੍ਚ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਤਦਾ ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਵੇਨ ਦੇਸ਼ੋ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਵੇਨ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ,
Toen zeide Hij tot hen: Het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk.
11 ਨਾਨਾਸ੍ਥਾਨੇਸ਼਼ੁ ਮਹਾਭੂਕਮ੍ਪੋ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਾਰੀ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਥਾ ਵ੍ਯੋਮਮਣ੍ਡਲਸ੍ਯ ਭਯਙ੍ਕਰਦਰ੍ਸ਼ਨਾਨ੍ਯਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਲਕ੍ਸ਼਼ਣਾਨਿ ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
En er zullen grote aardbevingen wezen in verscheidene plaatsen, en hongersnoden, en pestilentien; er zullen ook schrikkelijke dingen, en grote tekenen van den hemel geschieden.
12 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਮੇਤਾਸਾਂ ਘਟਨਾਨਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਡਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਭਜਨਾਲਯੇ ਕਾਰਾਯਾਞ੍ਚ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਮਮ ਨਾਮਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਭੂਪਾਨਾਂ ਸ਼ਾਸਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸੰਮੁਖੰ ਨੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
Maar voor dit alles, zullen zij hun handen aan ulieden slaan, en u vervolgen, u overleverende in de synagogen en gevangenissen; en gij zult getrokken worden voor koningen en stadhouders, om Mijns Naams wil.
13 ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
En dit zal u overkomen tot een getuigenis.
14 ਤਦਾ ਕਿਮੁੱਤਰੰ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਮ੍ ਏਤਤ੍ ਨ ਚਿਨ੍ਤਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਮਨਃਸੁ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਨੁਤ|
Neemt dan in uw harten voor, van te voren niet te overdenken, hoe gij u verantwoorden zult;
15 ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰਮ੍ ਆਪੱਤਿਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਪਟੁਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|
Want Ik zal u mond en wijsheid geven, welke niet zullen kunnen tegenspreken, noch wederstaan allen, die zich tegen u zetten.
16 ਕਿਞ੍ਚ ਯੂਯੰ ਪਿਤ੍ਰਾ ਮਾਤ੍ਰਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰਾ ਬਨ੍ਧੁਨਾ ਜ੍ਞਾਤ੍ਯਾ ਕੁਟੁਮ੍ਬੇਨ ਚ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ; ਤਤਸ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਞ੍ਚਨ ਕਞ੍ਚਨ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
En gij zult overgeleverd worden ook van ouders, en broeders, en magen, en vrienden; en zij zullen er sommigen uit u doden.
17 ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈ ਰ੍ਯੂਯਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
En gij zult van allen gehaat worden om Mijns Naams wil.
18 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਿਰਃਕੇਸ਼ੈਕੋਪਿ ਨ ਵਿਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ,
Doch niet een haar uit uw hoofd zal verloren gaan.
19 ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਧੈਰ੍ੱਯਮਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤ|
Bezit uw zielen in uw lijdzaamheid.
20 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੰ ਸੈਨ੍ਯਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਯੋੱਛਿੰਨਤਾਯਾਃ ਸਮਯਃ ਸਮੀਪ ਇਤ੍ਯਵਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Maar wanneer gij zien zult, dat Jeruzalem van heirlegers omsingeld wordt, zo weet alsdan, dat haar verwoesting nabij gekomen is.
21 ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾਂ, ਯੇ ਚ ਨਗਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਦੇਸ਼ਾਨ੍ਤਰੰ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾ, ਯੇ ਚ ਗ੍ਰਾਮੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਨਗਰੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤੁ,
Alsdan die in Judea zijn, dat zij vlieden naar de bergen; en die in het midden van dezelve zijn, dat zij daaruit trekken; en die op de velden zijn, dat zij in dezelve niet komen.
22 ਯਤਸ੍ਤਦਾ ਸਮੁਚਿਤਦਣ੍ਡਨਾਯ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੇ ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਤਾਨਿ ਸਫਲਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Want deze zijn dagen der wraak, opdat alles vervuld worde, dat geschreven is.
23 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਾ ਯਾਸ੍ਤਦਾ ਗਰ੍ਭਵਤ੍ਯਃ ਸ੍ਤਨ੍ਯਦਾਵ੍ਯਸ਼੍ਚ ਤਾਮਾਂ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤ ਏਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕੋਪੋ ਦੇਸ਼ੇ ਚ ਵਿਸ਼਼ਮਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Doch wee den bevruchten en den zogenden vrouwen in die dagen, want er zal grote nood zijn in het land, en toorn over dit volk.
24 ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਤੇ ਖਙ੍ਗਧਾਰਪਰਿੱਵਙ੍ਗੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਬੱਧਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਨਾਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ ਕਿਞ੍ਚਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਸਮਯੋਪਸ੍ਥਿਤਿਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੰ ਤੈਃ ਪਦਤਲੈ ਰ੍ਦਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
En zij zullen vallen door de scherpte des zwaards, en gevankelijk weggevoerd worden onder alle volken; en Jeruzalem zal van de heidenen vertreden worden, totdat de tijden der heidenen vervuld zullen zijn.
25 ਸੂਰ੍ੱਯਚਨ੍ਦ੍ਰਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਭੁਵਿ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਦੁਃਖੰ ਚਿਨ੍ਤਾ ਚ ਸਿਨ੍ਧੌ ਵੀਚੀਨਾਂ ਤਰ੍ਜਨੰ ਗਰ੍ਜਨਞ੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
En er zullen tekenen zijn in de zon, en maan, en sterren, en op de aarde benauwdheid der volken met twijfelmoedigheid, als de zee en watergolven groot geluid zullen geven;
26 ਭੂਭੌ ਭਾਵਿਘਟਨਾਂ ਚਿਨ੍ਤਯਿਤ੍ਵਾ ਮਨੁਜਾ ਭਿਯਾਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤੋ ਵ੍ਯੋਮਮਣ੍ਡਲੇ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੋ ਦੋਲਾਯਮਾਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
En den mensen het hart zal bezwijken van vrees en verwachting der dingen, die het aardrijk zullen overkomen; want de krachten der hemelen zullen bewogen worden.
27 ਤਦਾ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣਾ ਮਹਾਤੇਜਸਾ ਚ ਮੇਘਾਰੂਢੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਆਯਾਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
En alsdan zullen zij den Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid.
28 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਸਾਂ ਘਟਨਾਨਾਮਾਰਮ੍ਭੇ ਸਤਿ ਯੂਯੰ ਮਸ੍ਤਕਾਨ੍ਯੁੱਤੋਲ੍ਯ ਊਰ੍ਦਧ੍ਵੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੁਕ੍ਤੇਃ ਕਾਲਃ ਸਵਿਧੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog, en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is.
29 ਤਤਸ੍ਤੇਨੈਤਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾ ਕਥਿਤਾ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਉਡੁਮ੍ਬਰਾਦਿਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਣਾਂ
En Hij zeide tot hen een gelijkenis: Ziet den vijgeboom, en al de bomen.
30 ਨਵੀਨਪਤ੍ਰਾਣਿ ਜਾਤਾਨੀਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਨਿਦਾਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤ ਇਤਿ ਯਥਾ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ,
Wanneer zij nu uitspruiten, en gij dat ziet, zo weet gij uit uzelven, dat de zomer nu nabij is.
31 ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਮਾਸਾਂ ਘਟਨਾਨਾਮ੍ ਆਰਮ੍ਭੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਸਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਨਿਕਟਮ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|
Alzo ook gij, wanneer gij deze dingen zult zien geschieden, zo weet, dat het Koninkrijk Gods nabij is.
32 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਲੋਕਾਨਾਮੇਸ਼਼ਾਂ ਗਮਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
Voorwaar Ik zeg u, dat dit geslacht geenszins zal voorbijgaan, totdat alles zal geschied zijn.
33 ਨਭੋਭੁਵੋਰ੍ਲੋਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ ਤੁ ਕਦਾਪਿ ਲੁਪ੍ਤਾ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
34 ਅਤਏਵ ਵਿਸ਼਼ਮਾਸ਼ਨੇਨ ਪਾਨੇਨ ਚ ਸਾਂਮਾਰਿਕਚਿਨ੍ਤਾਭਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਚਿੱਤੇਸ਼਼ੁ ਮੱਤੇਸ਼਼ੁ ਤੱਦਿਨਮ੍ ਅਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਥਾ ਨੋਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
En wacht uzelven, dat uw harten niet te eniger tijd bezwaard worden met brasserij en dronkenschap, en zorgvuldigheden dezes levens, en dat u die dag niet onvoorziens over kome.
35 ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤੱਦਿਨਮ੍ ਉਨ੍ਮਾਥ ਇਵ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
Want gelijk een strik zal hij komen over al degenen, die op den gansen aardbodem gezeten zijn.
36 ਯਥਾ ਯੂਯਮ੍ ਏਤਦ੍ਭਾਵਿਘਟਨਾ ਉੱਤਰ੍ੱਤੁੰ ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਸੰਸ੍ਥਾਤੁਞ੍ਚ ਯੋਗ੍ਯਾ ਭਵਥ ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਾਵਧਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
Waakt dan te aller tijd, biddende, dat gij moogt waardig geacht worden te ontvlieden al deze dingen, die geschieden zullen, en te staan voor den Zoon des mensen.
37 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਦਿਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਰਾਚੈ ਜੈਤੁਨਾਦ੍ਰਿੰ ਗਤ੍ਵਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
Des daags nu was Hij lerende in den tempel; maar des nachts ging Hij uit, en vernachtte op den berg, genaamd den Olijf berg.
38 ਤਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਲਾਕਾਸ੍ਤਤ੍ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਤਦਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
En al het volk kwam des morgens vroeg tot Hem in den tempel, om Hem te horen.
