ਲੂਕਃ 20
1 ਅਥੈਕਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨਿਦਰੇ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਲੋਕਾਨੁਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਪ੍ਰਾਞ੍ਚਸ਼੍ਚ ਤੰਨਿਕਟਮਾਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ
Et factum est in una dierum, docente illo populum in templo, et evangelizante, convenerunt principes sacerdotum, et Scribæ cum senioribus,
2 ਕਯਾਜ੍ਞਯਾ ਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਸ਼਼ਿ? ਕੋ ਵਾ ਤ੍ਵਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍? ਤਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਵਦ|
et aiunt dicentes ad illum: Dic nobis, in qua potestate hæc facis? aut: Quis est, qui dedit tibi hanc potestatem?
3 ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਪਿ ਕਥਾਮੇਕਾਂ ਪ੍ਰੁʼੱਛਾਮਿ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰੰ ਵਦਤ|
Respondens autem Iesus, dixit ad illos: Interrogabo vos et ego unum verbum. Respondete mihi:
4 ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਵਾਜ੍ਞਾਤੋ ਜਾਤੰ?
Baptismus Ioannis de cælo erat, an ex hominibus?
5 ਤਤਸ੍ਤੇ ਮਿਥੋ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕੁਤੋ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ ਸ ਇਤਿ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
At illi cogitabant intra se, dicentes: Quia si dixerimus, de cælo, dicet: Quare ergo non credidistis illi?
6 ਯਦਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯੇਤਿ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈ ਰ੍ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਜਾਨਨ੍ਤਿ|
Si autem dixerimus, Ex hominibus, plebs universa lapidabit nos: certi sunt enim, Ioannem prophetam esse.
7 ਅਤਏਵ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ ਕਸ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾ ਜਾਤਮ੍ ਇਤਿ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ|
Et responderunt se nescire unde esset.
8 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਕਯਾਜ੍ਞਯਾ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਤਿ ਕਰੋਮੀਤਿ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
Et Iesus ait illis: Neque ego dico vobis in qua potestate hæc facio.
9 ਅਥ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ ਇਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਂ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਬਹੁਕਾਲਾਰ੍ਥੰ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਜਗਾਮ|
Cœpit autem dicere ad plebem parabolam hanc: Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis: et ipse peregre fuit multis temporibus.
10 ਅਥ ਫਲਕਾਲੇ ਫਲਾਨਿ ਗ੍ਰਹੀਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਦਾਸੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸਸਰ੍ਜੁਃ|
Et in tempore misit ad cultores servum, ut de fructu vineæ darent illi. Qui cæsum dimiserunt eum inanem.
11 ਤਤਃ ਸੋਧਿਪਤਿਃ ਪੁਨਰਨ੍ਯੰ ਦਾਸੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ, ਤੇ ਤਮਪਿ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕੁਵ੍ਯਵਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸਸ੍ਰੁʼਜੁਃ|
Et addidit alterum servum mittere. Illi autem hunc quoque cædentes, et afficientes contumelia, dimiserunt inanem.
12 ਤਤਃ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰਮ੍ ਅਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍ ਤੇ ਤਮਪਿ ਕ੍ਸ਼਼ਤਾਙ੍ਗੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬਹਿ ਰ੍ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪੁਃ|
Et addidit tertium mittere: qui et illum vulnerantes eiecerunt.
13 ਤਦਾ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿ ਰ੍ਵਿਚਾਰਯਾਮਾਸ, ਮਮੇਦਾਨੀਂ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਮਮ ਪ੍ਰਿਯੇ ਪੁਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਹਿਤੇ ਤੇ ਤਮਵਸ਼੍ਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਮਾਦਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
Dixit autem dominus vineæ: Quid faciam? mittam filium meum dilectum: forsitan, cum hunc viderint, verebuntur.
14 ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਸ੍ਤੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਅਯਮੁੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਆਗੱਛਤੈਨੰ ਹਨ੍ਮਸ੍ਤਤੋਧਿਕਾਰੋਸ੍ਮਾਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Quem cum vidissent coloni, cogitaverunt intra se, dicentes: Hic est heres, occidamus illum, ut nostra fiat hereditas.
15 ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਨਿਪਾਤ੍ਯ ਜਘ੍ਨੁਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
Et eiectum illum extra vineam, occiderunt. Quid ergo faciet illis dominus vineæ?
16 ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨ੍ ਹਤ੍ਵਾ ਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ (ਅ)ਵਦਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਘਟਨਾ ਨ ਭਵਤੁ|
veniet, et perdet colonos istos, et dabit vineam aliis. Quo audito, dixerunt illi: Absit.
17 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵਲੋਕ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਤਰ੍ਹਿ, ਸ੍ਥਪਤਯਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਗ੍ਰਾਵਾਣੰ ਯਨ੍ਤੁ ਤੁੱਛਕੰ| ਪ੍ਰਧਾਨਪ੍ਰਸ੍ਤਰਃ ਕੋਣੇ ਸ ਏਵ ਹਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਏਤਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਸ੍ਯ ਕਿੰ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ?
Ille autem aspiciens eos ait: Quid est ergo hoc, quod scriptum est: Lapidem, quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli?
18 ਅਪਰੰ ਤਤ੍ਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਯਃ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ ਪਾਸ਼਼ਾਣਃ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਤੇਨ ਧੂਲਿਵਚ੍ ਚੂਰ੍ਣੀਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Omnis, qui ceciderit super illum lapidem, conquassabitur: super quem autem ceciderit, comminuet illum.
19 ਸੋਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਰੁੱਧੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਮਿਮੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤਦੈਵ ਤੰ ਧਰ੍ਤੁੰ ਵਵਾਞ੍ਛੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਿਭ੍ਯੁਃ|
Et quærebant principes sacerdotum, et Scribæ mittere in illum manus illa hora: et timuerunt populum: cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem hanc.
20 ਅਤਏਵ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਤਰ੍ਕਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕਥੰ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯਦੋਸ਼਼ੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਸ੍ਯ ਸਾਧੁਵੇਸ਼ਧਾਰਿਣਸ਼੍ਚਰਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ|
Et observantes miserunt insidiatores, qui se iustos simularent, ut caparent eum in sermone, ut traderent illum principatui, et potestati præsidis.
21 ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਭਵਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਕਮਪ੍ਯਨਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵੇਨੈਸ਼੍ਵਰੰ ਮਾਰ੍ਗਮੁਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਵਯਮੇਤੱਜਾਨੀਮਃ|
Et interrogaverunt eum, dicentes: Magister, scimus quia recte dicis, et doces: et non accipis personam, sed viam Dei in veritate doces:
22 ਕੈਸਰਰਾਜਾਯ ਕਰੋਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਦੇਯੋ ਨ ਵਾ?
licet nobis tributum dare Cæsari, an non?
23 ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਞ੍ਚਨੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ? ਮਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਮੇਕੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤ|
Considerans autem dolum illorum, dixit ad eos: Quid me tentatis?
24 ਇਹ ਲਿਖਿਤਾ ਮੂਰ੍ਤਿਰਿਯੰ ਨਾਮ ਚ ਕਸ੍ਯ? ਤੇ(ਅ)ਵਦਨ੍ ਕੈਸਰਸ੍ਯ|
Ostendite mihi denarium: Cuius habet imaginem, et inscriptionem? Respondentes dixerunt ei: Cæsaris.
25 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਕੈਸਰਾਯ ਦੱਤ; ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੁ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੀਸ਼੍ਵਰਾਯ ਦੱਤ|
Et ait illis: Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari: et quæ sunt Dei, Deo.
26 ਤਸ੍ਮਾੱਲੋਕਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਤਤ੍ਕਥਾਯਾਃ ਕਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ੰ ਧਰ੍ਤੁਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰਾਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮਨ੍ਯਮਾਨਾ ਮੌਨਿਨਸ੍ਤਸ੍ਥੁਃ|
Et non potuerunt verbum eius reprehendere coram plebe: et mirati in responso eius, tacuerunt.
27 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਾਨਙ੍ਗੀਕਾਰਿਣਾਂ ਸਿਦੂਕਿਨਾਂ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ,
Accesserunt autem quidam Sadducæorum, qui negant esse resurrectionem, et interrogaverunt eum,
28 ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਮੂਸਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਲਿਲੇਖ ਯਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਨਿਃਸਨ੍ਤਾਨੋ ਮ੍ਰਿਯਤੇ ਸ ਤੱਜਾਯਾਂ ਵਿਵਹ੍ਯ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
dicentes: Magister, Moyses scripsit nobis: Si frater alicuius mortuus fuerit habens uxorem, et hic sine liberis fuerit, ut accipiat eam frater eius uxorem, et suscitet semen fratri suo:
29 ਤਥਾਚ ਕੇਚਿਤ੍ ਸਪ੍ਤ ਭ੍ਰਾਤਰ ਆਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠੋ ਭ੍ਰਾਤਾ ਵਿਵਹ੍ਯ ਨਿਰਪਤ੍ਯਃ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੌ|
septem ergo fratres erant: et primus accepit uxorem, et mortuus est sine filiis.
30 ਅਥ ਦ੍ਵਿਤੀਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾਂ ਵਿਵਹ੍ਯ ਨਿਰਪਤ੍ਯਃ ਸਨ੍ ਮਮਾਰ| ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਸ਼੍ਚ ਤਾਮੇਵ ਵ੍ਯੁਵਾਹ;
Et sequens accepit illam, et ipse mortuus est sine filio.
31 ਇੱਥੰ ਸਪ੍ਤ ਭ੍ਰਾਤਰਸ੍ਤਾਮੇਵ ਵਿਵਹ੍ਯ ਨਿਰਪਤ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਮਮ੍ਰੁਃ|
Et tertius accepit illam. Similiter et omnes septem, et non reliquerunt semen, et mortui sunt.
32 ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਚ ਮਮਾਰ|
Novissime omnium mortua est et mulier.
33 ਅਤਏਵ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਜਨਾਨਾਂ ਕਸ੍ਯ ਸਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਯਤਃ ਸਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਾਨਾਮੇਵ ਭਾਰ੍ੱਯਾਸੀਤ੍|
In resurrectione ergo, cuius eorum erit uxor? siquidem septem habuerunt eam uxorem.
Et ait illis Iesus: Filii huius sæculi nubunt, et traduntur ad nuptias: (aiōn g165)
35 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਤੱਜਗਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਯੋਗ੍ਯਤ੍ਵੇਨ ਗਣਿਤਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾੱਚੋੱਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਨ ਵਿਵਹਨ੍ਤਿ ਵਾਗ੍ਦੱਤਾਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ, (aiōn g165)
illi vero qui digni habebuntur sæculo illo, et resurrectione ex mortuis, neque nubent, neque ducent uxores: (aiōn g165)
36 ਤੇ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਪਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਸ਼੍ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ|
neque enim ultra mori potuerunt: æquales enim Angelis sunt, et filii sunt Dei: cum sint filii resurrectionis.
37 ਅਧਿਕਨ੍ਤੁ ਮੂਸਾਃ ਸ੍ਤਮ੍ਬੋਪਾਖ੍ਯਾਨੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਈਬ੍ਰਾਹੀਮ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਸ੍ਹਾਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਕੂਬਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਲਿਲੇਖ|
Quia vero resurgant mortui, et Moyses ostendit secus rubum, sicut dicit Dominum, Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Iacob.
38 ਅਤਏਵ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜੀਵਤਾਮੇਵ ਪ੍ਰਭੁਃ, ਤੰਨਿਕਟੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜੀਵਨ੍ਤਃ ਸਨ੍ਤਿ|
Deus autem non est mortuorum, sed vivorum: omnes enim vivunt ei.
39 ਇਤਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਕਿਯਨ੍ਤੋਧ੍ਯਾਪਕਾ ਊਚੁਃ, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਭਵਾਨ੍ ਭਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
Respondentes autem quidam Scribarum, dixerunt ei: Magister, bene dixisti.
40 ਇਤਃ ਪਰੰ ਤੰ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾ ਨਾਭੂਤ੍|
Et amplius non audebant eum quidquam interrogare.
41 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਲੋਕਾਃ ਕਥੰ ਕਥਯਨ੍ਤਿ?
Dixit autem ad illos: Quomodo dicunt Christum, filium esse David?
42 ਯਤਃ ਮਮ ਪ੍ਰਭੁਮਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯਮਵਦਤ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਤਵ ਸ਼ਤ੍ਰੂਨਹੰ ਯਾਵਤ੍ ਪਾਦਪੀਠੰ ਕਰੋਮਿ ਨ| ਤਾਵਤ੍ ਕਾਲੰ ਮਦੀਯੇ ਤ੍ਵੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਪਾਵਿਸ਼|
et ipse David dicit in libro Psalmorum: Dixit Dominus Domino meo, sede a dextris meis,
43 ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਦਾਯੂਦ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਗੀਤਗ੍ਰਨ੍ਥੇ(ਅ)ਵਦਤ੍|
donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum?
44 ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਦਾਯੂਦ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਭੁੰ ਵਦਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਕਥੰ ਤਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨੋ ਭਵਤਿ?
David ergo Dominum illum vocat: et quomodo filius eius est?
45 ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਰ੍ੱਵਜਨਾਨਾਂ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਵਾਚ,
Audiente autem omni populo, dixit discipulis suis:
46 ਯੇ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾ ਦੀਰ੍ਘਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਯ ਭ੍ਰਮਨ੍ਤਿ, ਹੱਟਾਪਣਯੋ ਰ੍ਨਮਸ੍ਕਾਰੇ ਭਜਨਗੇਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚਾਸਨੇ ਭੋਜਨਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰਧਾਨਸ੍ਥਾਨੇ ਚ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ
Attendite a Scribis, qui volunt ambulare in stolis, et amant salutationes in foro, et primas cathedras in synagogis, et primos discubitus in conviviis:
47 ਵਿਧਵਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਗ੍ਰਸਿਤ੍ਵਾ ਛਲੇਨ ਦੀਰ੍ਘਕਾਲੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤੇ ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ, ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਗ੍ਰਦਣ੍ਡੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
qui devorant domos viduarum, simulantes longam orationem. Hi accipient damnationem maiorem.
