ਲੂਕਃ 17
1 ਇਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਵਿਘ੍ਨੈਰਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਆਗਨ੍ਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਘ੍ਨਾ ਯੇਨ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
၁တပည့်တော်တို့အား တဖန်မိန့်တော်မူသည်ကား၊ မှားယွင်းစရာအကြောင်းရှိရမည်။ သို့သော်လည်း မှားယွင်းစရာအကြောင်းကိုဖြစ်စေသောသူသည် အမင်္ဂလာရှိ၏။
2 ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਘ੍ਨਜਨਨਾਤ੍ ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲੇ ਮੱਜਨੰ ਭਦ੍ਰੰ|
၂ဤသူငယ်တစုံတယောက်ကို မှားယွင်းစေသည်ထက်၊ လည်ပင်း၌ ကြိတ်ဆုံကျောက်ကို ဆွဲ၍ ပင်လယ် ၌ ချခြင်းကို ခံရလျှင် အနေသာ၍ကောင်း၏။
3 ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ; ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯਦਿ ਤਵ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਅਪਰਾਧ੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਤਰ੍ਜਯ, ਤੇਨ ਯਦਿ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ|
၃သင်တို့သည် ကိုယ်ကိုကိုယ် သတိပြုကြလော့။ သင်၏ ညီအစ်ကိုသည် သင့်ကိုပြစ်မှားလျှင် သူ့ကို ဆုံး မလော့။ သူသည် နောင်တရလျှင် သူ၏အပြစ်ကိုလွှတ်လော့။
4 ਪੁਨਰੇਕਦਿਨਮਧ੍ਯੇ ਯਦਿ ਸ ਤਵ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ(ਅ)ਪਰਾਧ੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਆਗਤ੍ਯ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ਤ੍ਯ ਮਯਾਪਰਾੱਧਮ੍ ਇਤਿ ਵਦਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ|
၄တနေ့ခြင်းတွင် ခုနစ်ကြိမ်မြောက်အောင် သင့်ကိုပြစ်မှား၍၊ ခုနစ်ကြိမ်မြောက်အောင် သင့်ထံသို့ လှည့် ၍ နောင်တရပါ၏ဟုဆိုလျှင်၊ သူ၏အပြစ်ကို လွှတ်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
5 ਤਦਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਭੁਮ੍ ਅਵਦਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਵਰ੍ੱਧਯ|
၅တမန်တော်တို့က၊ အကျွန်ုပ်တို့ ယုံကြည်ခြင်းစိတ်ကို တိုးပွားစေတော်မူပါဟု သခင်ဘုရားကို တောင်း ပန်ကြလျှင်၊
6 ਪ੍ਰਭੁਰੁਵਾਚ, ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪੈਕਪ੍ਰਮਾਣੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋਸ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਸਮੂਲਮੁਤ੍ਪਾਟਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਰੋਪਿਤੋ ਭਵ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਏਤਸ੍ਯਾਮ੍ ਏਤਦੁਡੁਮ੍ਬਰਾਯ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਜ੍ਞਾਵਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
၆သခင်ဘုရားက၊ သင်တို့သည် မုန်ညင်းစေ့ခန့်မျှလောက်သော ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင် ထိုသဖန်းပင်ကို၊ အချင်းအပင်၊ သင်သည် အမြစ်နှင့်တကွနှုတ်၍ ပင်လယ်၌စိုက်လျက်နေလော့ဟု ဆိုကြသော် သင်တို့ စကားကို နားထောင်လိမ့်မည်။
7 ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਦਾਸੇ ਹਲੰ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਵਾ ਪਸ਼ੂਨ੍ ਚਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਾਦ੍ ਆਗਤੇ ਸਤਿ ਤੰ ਵਦਤਿ, ਏਹਿ ਭੋਕ੍ਤੁਮੁਪਵਿਸ਼, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕੋਸ੍ਤਿ?
၇အစေအပါးသည် လယ်ထွန်သော်၎င်း၊ သိုး၊ နွားကျောင်းသော်၎င်း၊ လယ်ပြင်မှလာ၍ အိမ်သို့ဝင်သော အခါ၊ ထိုအစေအပါးကို၊ အသော့လာ၍ စားပွဲ၌ လျောင်းလော့ဟု သင်တို့တွင် အဘယ်သူပြောမည်နည်း။
8 ਵਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਖਾਦ੍ਯਮਾਸਾਦ੍ਯ ਯਾਵਦ੍ ਭੁਞ੍ਜੇ ਪਿਵਾਮਿ ਚ ਤਾਵਦ੍ ਬੱਧਕਟਿਃ ਪਰਿਚਰ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤ੍ਵਮਪਿ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸੇ ਪਾਸ੍ਯਸਿ ਚ ਕਥਾਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਿੰ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ?
၈ထိုအစေအပါးကို၊ ငါစားစရာဘို့ပြင်လော့။ ငါစားသောက်စဉ်တွင် ခါးကိုစည်း၍ ငါ့ကို လုပ်ကျွေး လော့။ ထိုနောက်မှ သင်သည် စားသောက်ရမည်ဟု ပြောမည်မဟုတ်လော။
9 ਤੇਨ ਦਾਸੇਨ ਪ੍ਰਭੋਰਾਜ੍ਞਾਨੁਰੂਪੇ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਿੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਾਧਿਤੋ ਜਾਤਃ? ਨੇੱਥੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਮਯਾ|
၉ထိုအစေအပါးသည် သခင်စီရင်သည်အတိုင်း ပြုသောကြောင့်၊ သခင်၌ ကျေးဇူးတင်သလော။ ကျေးဇူး မတင်။
10 ਇੱਥੰ ਨਿਰੂਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਸੁ ਕ੍ਰੁʼਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਮੁ ਯੂਯਮਪੀਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਥ, ਵਯਮ੍ ਅਨੁਪਕਾਰਿਣੋ ਦਾਸਾ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਯਦ੍ਯਤ੍ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਨ੍ਮਾਤ੍ਰਮੇਵ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|
၁၀ထိုနည်းတူမှာ ထားတော်မူသမျှတို့ကို သင်တို့သည် ကျင့်ပြီးမှ၊ ငါတို့သည် သခင်၌ ကျေးဇူးပြုသော အစေအပါးဖြစ်သည်မဟုတ်။ ဝတ်ပြေရုံမျှသာရှိသည်ဟု ဝန်ခံကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
11 ਸ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣ੍ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇਨ ਗੱਛਤਿ,
၁၁ယေရုရှလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူစဉ်၊ ရှမာရိပြည် နှင့်ဂါလိလဲပြည်စပ်ကြား၌ ရှောက်သွားတော်မူ၏။
12 ਏਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤ੍ਰਚਿਦ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਮਾਤ੍ਰੇ ਦਸ਼ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ
၁၂ရွာတရွာသို့ ဝင်တော်မူသည်တွင်၊ နူနာစွဲသော သူတကျိပ်တို့သည် ခရီးဦးကြိုပြု၍ အဝေးကရပ်လျက်၊
13 ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤ ਉੱਚੈ ਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯੀਸ਼ੋ ਦਯਸ੍ਵਾਸ੍ਮਾਨ੍|
၁၃သခင်ယေရှု၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်မသနားတော်မူပါဟု ဟစ်ကြော်ကြ၏။
14 ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਯਾਜਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਗੱਛਨ੍ਤੋ ਰੋਗਾਤ੍ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
၁၄ယေရှုသည် မြင်တော်မူလျှင်၊ သင်တို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံသို့သွား၍ ကိုယ်ကိုပြကြလော့ဟု မိန့် တော်မူသည်အတိုင်း၊ သူတို့သည် သွားစဉ်တွင် သန့်ရှင်းခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
15 ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕਃ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰੀਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯਾਯਾਤੋ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਗੁਣਾਨਨੁਵਦਨ੍ ਤੱਚਰਣਾਧੋਭੂਮੌ ਪਪਾਤ;
၁၅ထိုသူတို့တွင် တယောက်သောသူသည် အနာရောဂါကင်းလွတ်သည်ကို သိမြင်လျှင်၊ ပြန်လာ၍ ကြီး သော အသံနှင့် ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းလေ၏။
16 ਸ ਚਾਸੀਤ੍ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀ|
၁၆ခြေတော်ရင်း၌ ပြပ်ဝပ်၍ ကျေးဇူတော်ကြီးလှပါသည်ဟု ဝန်ခံလေ၏။ ထိုသူသည် ရှမာရိလူဖြစ် သတည်း။
17 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍, ਦਸ਼ਜਨਾਃ ਕਿੰ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਃ? ਤਹ੍ਯਨ੍ਯੇ ਨਵਜਨਾਃ ਕੁਤ੍ਰ?
၁၇ယေရှုကလည်း၊ တကျိပ်သောသူတို့သည် သန့်ရှင်းခြင်းသို့ ရောက်ကြသည်မဟုတ်လော။ ကိုးယောက် သောသူတို့သည် အဘယ်မှာရှိကြသနည်း။
18 ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਮ੍ ਏਨੰ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪ੍ਯਨ੍ਯੋ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਤ|
၁၈ဤတပါးအမျိုးသားကိုထား၍ ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းခြင်းငှါ ပြန်လာသောသူ တယောက် မျှ မရှိသလောဟု မေးတော်မူပြီးမှ၊
19 ਤਦਾ ਸ ਤਮੁਵਾਚ, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਯਾਹਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤੇ ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
၁၉သင်ထ၍ သွားလော့။ သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သင်၏အနာကိုငြိမ်းစေပြီဟု ထိုသူအား မိန့်တော် မူ၏။
20 ਅਥ ਕਦੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਫਿਰੂਸ਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵਮ੍ ਐਸ਼੍ਵਰ੍ੱਯਦਰ੍ਸ਼ਨੇਨ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
၂၀ဖာရိရှဲတို့သည် လာ၍၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် အဘယ်ကာလမှ တည်ပါမည်နည်းဟု မေး လျှောက်ကြလျှင်၊ ယေရှုက၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် မျက်မြင်သောအရာ၌ မတည်။
21 ਅਤ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾ ਪਸ਼੍ਯ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਲੋਕਾ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਰੇਵਾਸ੍ਤੇ|
၂၁ဤအရပ်၌ကြည့်ပါ။ ထိုအရပ်၌ ကြည့်ပါဟု ပြောစရာအခွင့်မရှိ။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် သင်တို့၏အထဲ၌ရှိသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
22 ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਦਿਨਮੇਕੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਵਾਞ੍ਛਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਈਦ੍ਰੁʼੱਕਾਲ ਆਯਾਤਿ|
၂၂တဖန် တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူသည်ကား၊ သင်တို့သည် လူသား၏နေ့ရက်တရက်ကိုမျှ တွေ့ မြင်လို၍၊ မတွေ့မမြင်ရသောအချိန်ကာလ ရောက်လိမ့်မည်။
23 ਤਦਾਤ੍ਰ ਪਸ਼੍ਯ ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਪਸ਼੍ਯੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਲੋਕਾ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਮਾ ਯਾਤ, ਮਾਨੁਗੱਛਤ ਚ|
၂၃ဤအရပ်၌ကြည့်ပါ။ ထိုအရပ်၌ကြည့်ပါဟု သင်တို့အားပြောဆိုသော်လည်း မလိုက်မသွားကြနှင့်။
24 ਯਤਸ੍ਤਡਿਦ੍ ਯਥਾਕਾਸ਼ੈਕਦਿਸ਼੍ਯੁਦਿਯ ਤਦਨ੍ਯਾਮਪਿ ਦਿਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਨਿਜਦਿਨੇ ਮਨੁਜਸੂਨੁਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
၂၄ကောင်းကင်တဘက်မှ ပြက်သောလျှပ်စစ်သည် ကောင်းကင်အနှံ့အပြား ထွန်းလင်းသကဲ့သို့၊ လူသား သည် မိမိနေ့ရက်၌ ဖြစ်တော်မူလတံ့။
25 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤੇਨਾਨੇਕਾਨਿ ਦੁਃਖਾਨਿ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯਾਨ੍ਯੇਤਦ੍ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਲੋਕੈਸ਼੍ਚ ਸੋ(ਅ)ਵਜ੍ਞਾਤਵ੍ਯਃ|
၂၅ထိုသို့မဖြစ်မှီ သူသည် များစွာသောဆင်းရဲဒုက္ခကို၎င်း၊ ယခုလူမျိုး၏ ငြင်းပယ်ခြင်းကို၎င်း ခံရမည်။
26 ਨੋਹਸ੍ਯ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਕਾਲੇ ਯਥਾਭਵਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸੂਨੋਃ ਕਾਲੇਪਿ ਤਥਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
၂၆နောဧလက်ထက်၌ဖြစ်သကဲ့သို့ လူသားလက်ထက်၌ ဖြစ်လိမ့်မည်။
27 ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਨੋਹੋ ਮਹਾਪੋਤੰ ਨਾਰੋਹਦ੍ ਆਪ੍ਲਾਵਿਵਾਰ੍ੱਯੇਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨਾਨਾਸ਼ਯੱਚ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਥਾ ਲੋਕਾ ਅਭੁਞ੍ਜਤਾਪਿਵਨ੍ ਵ੍ਯਵਹਨ੍ ਵ੍ਯਵਾਹਯੰਸ਼੍ਚ;
၂၇နောဧသည် သင်္ဘောထဲသို့ဝင်၍၊ ရေလွှမ်းမိုးခြင်းဖြစ်သဖြင့် လူခပ်သိမ်းတို့ကို သုတ်သင်ပယ်ရှင်းသည် နေ့တိုင်အောင် လူများတို့သည် စားသောက်လျက်၊ ထိမ်းမြားစုံဘက်လျက်နေကြ၏။
28 ਇੱਥੰ ਲੋਟੋ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲੇਪਿ ਯਥਾ ਲੋਕਾ ਭੋਜਨਪਾਨਕ੍ਰਯਵਿਕ੍ਰਯਰੋਪਣਗ੍ਰੁʼਹਨਿਰ੍ੰਮਾਣਕਰ੍ੰਮਸੁ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ,
၂၈ထိုနည်းတူ၊ လောတလက်ထက်၌ လူများတို့သည် စားသောက်ရောင်းဝယ်လျက်၊ စိုက်ပျိုးလျက်၊ အိမ် ဆောက်လျက်နေသကဲ့သို့၎င်း၊
29 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਲੋਟ੍ ਸਿਦੋਮੋ ਨਿਰ੍ਜਗਾਮ ਤਦਾ ਨਭਸਃ ਸਗਨ੍ਧਕਾਗ੍ਨਿਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਯਨਾਸ਼ਯਤ੍
၂၉လောတသည် သောဒုံမြို့မှထွက်သောနေ့၌ ကောင်းကင်မှ ကန့်နှင့်ရောသောမီးမိုဃ်းရွာ၍ ထိုလူ အပေါင်းတို့ကို သုတ်သင်ပယ်ရှင်းသကဲ့သို့၎င်း၊
30 ਤਦ੍ਵਨ੍ ਮਾਨਵਪੁਤ੍ਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਦਿਨੇਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
၃၀လူသားပေါ်ထွန်းသောနေ့၌ ဖြစ်လိမ့်မည်။
31 ਤਦਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੋਪਰਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮਾਨੇਤੁਮ੍ ਅਵਰੁਹ੍ਯ ਨੈਤੁ; ਯਸ਼੍ਚ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸੋਪਿ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਨਾਯਾਤੁ|
၃၁ထိုနေ့ရက်၌ အိမ်မိုးပေါ်မှာရှိသောသူသည် မိမိ အိမ်ထဲမှာရှိသောဥစ္စာကို ယူခြင်းငှါ မဆင်းစေနှင့်။ ထိုအတူ၊ လယ်၌ရှိသောသူသည် နောက်သို့လှည့်၍ မပြန်လာစေနှင့်။
32 ਲੋਟਃ ਪਤ੍ਨੀਂ ਸ੍ਮਰਤ|
၃၂လောတ၏မယားကို အောက်မေ့ကြလော့။
33 ਯਃ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਸ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸਏਵ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
၃၃အကြင်သူသည် မိမိအသက်ကို ကယ်ဆယ်ခြင်းငှါရှာကြံ၏။ ထိုသူသည် အသက်ရှုံးလိမ့်မည်။ အကြင်သူသည် အသက်ရှုံး၏။ ထိုသူသည် မိမိအသက်ကို ကယ်ဆယ်လိမ့်မည်။
34 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਚ੍ਮਿ ਤਸ੍ਯਾਂ ਰਾਤ੍ਰੌ ਸ਼ੱਯੈਕਗਤਯੋ ਰ੍ਲੋਕਯੋਰੇਕੋ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਰਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
၃၄ငါဆိုသည်ကား၊ ထိုနေ့ညဉ့်တွင် အိပ်ရာတခု၌ ရှိသောသူနှစ်ယောက်တို့တွင် တယောက်ကို သိမ်းယူ၍ တယောက်မူကား နေရစ်ရလတံ့။
35 ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੌ ਯੁਗਪਤ੍ ਪੇਸ਼਼ਣੀਂ ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਯਿਸ਼਼੍ਯਤਸ੍ਤਯੋਰੇਕਾ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਰਾਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
၃၅ကြိတ်ဆုံကြိတ်သောသူနှစ်ယောက်တို့တွင် တယောက်ကိုသိမ်းယူ၍ တယောက်မူကား နေရစ်ရလတံ့။
36 ਪੁਰੁਸ਼਼ੌ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਸ੍ਤਯੋਰੇਕੋ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਰਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
၃၆လယ်၌ရှိသော သူနှစ်ယောက်တို့တွင် တယောက်ကို သိမ်းယူ၍ တယောက်မူကား နေရစ်ရလတံ့ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊
37 ਤਦਾ ਤੇ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੁਤ੍ਰੇੱਥੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਯਤ੍ਰ ਸ਼ਵਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਤ੍ਰ ਗ੍ਰੁʼਧ੍ਰਾ ਮਿਲਨ੍ਤਿ|
၃၇သခင်၊ အဘယ်အရပ်၌ ထိုသို့ဖြစ်ပမည်နည်းဟု မေးလျှောက်ကြသော်၊ အသေကောင်ရှိရာအရပ်၌ ရွှေ လင်းတတို့သည် စုဝေးကြလတံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
