< ਲੂਕਃ 11 >

1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ ਤਤ੍ਸਮਾਪ੍ਤੌ ਸਤ੍ਯਾਂ ਤਸ੍ਯੈਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯੋਹਨ੍ ਯਥਾ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਭਵਾਨਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਤੁ|
A gdy przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył [ją], jeden z jego uczniów powiedział do niego: Panie, naucz nas się modlić, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów.
2 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਕਾਲੇ ਯੂਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਕਥਯਧ੍ਵੰ, ਹੇ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤਸ੍ਤਵ ਨਾਮ ਪੂਜ੍ਯੰ ਭਵਤੁ; ਤਵ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਭਵਤੁ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਯਥਾ ਤਥਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਮਪਿ ਤਵੇੱਛਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਭਵਤੁ|
I powiedział do nich: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie.
3 ਪ੍ਰਤ੍ਯਹਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯੰ ਭੋਜ੍ਯੰ ਦੇਹਿ|
Dawaj nam każdego dnia naszego powszedniego chleba.
4 ਯਥਾ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਪਰਾਧਿਨਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾਮਹੇ ਤਥਾ ਤ੍ਵਮਪਿ ਪਾਪਾਨ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ| ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਮਾਨਯ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਪਾਤ੍ਮਨੋ ਰਕ੍ਸ਼਼|
Przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciwko nam zawinił. I nie wystawiaj nas na pokusę, ale wybaw nas od złego.
5 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੋਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਬਨ੍ਧੁਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਨਿਸ਼ੀਥੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਵਦਤਿ,
I powiedział do nich: Któż z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby;
6 ਹੇ ਬਨ੍ਧੋ ਪਥਿਕ ਏਕੋ ਬਨ੍ਧੁ ਰ੍ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨਮ੍ ਆਯਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕੇ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਅਤਏਵ ਪੂਪਤ੍ਰਯੰ ਮਹ੍ਯਮ੍ ਰੁʼਣੰ ਦੇਹਿ;
Mój przyjaciel bowiem przyszedł do mnie z drogi, a nie mam mu co podać?
7 ਤਦਾ ਸ ਯਦਿ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਵਦਤਿ ਮਾਂ ਮਾ ਕ੍ਲਿਸ਼ਾਨ, ਇਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਾਰੰ ਰੁੱਧੰ ਸ਼ਯਨੇ ਮਯਾ ਸਹ ਬਾਲਕਾਸ਼੍ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਉੱਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ,
A on z wewnątrz odpowie: Nie naprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać ci.
8 ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਯਦਿ ਮਿਤ੍ਰਤਯਾ ਤਸ੍ਮੈ ਕਿਮਪਿ ਦਾਤੁੰ ਨੋੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਥਾਪਿ ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਤ ਉੱਥਾਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਤਦੇਵ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał mu dlatego, że jest jego przyjacielem, jednak z powodu jego natarczywości wstanie i da mu, ile potrzebuje.
9 ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤੇ, ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੰ ਤਤ ਉੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ, ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਤ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
I ja wam mówię: Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, pukajcie, a będzie wam otworzone.
10 ਯੋ ਯਾਚਤੇ ਸ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ ਸ ਏਵੋੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਯੋ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚ੍ਯਤੇ|
Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a temu, kto puka, będzie otworzone.
11 ਪੁਤ੍ਰੇਣ ਪੂਪੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਵਾ ਮਤ੍ਸ੍ਯੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਸਰ੍ਪੰ ਦਦਾਤਿ
I czy jest wśród was ojciec, który, gdy syn prosi go o chleb, da mu kamień? Albo [gdy prosi] o rybę, czy zamiast ryby da mu węża?
12 ਵਾ ਅਣ੍ਡੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਵ੍ਰੁʼਸ਼੍ਚਿਕੰ ਦਦਾਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪਿਤਾਸ੍ਤੇ?
Albo gdy prosi o jajko, czy da mu skorpiona?
13 ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਯੂਯਮਭਦ੍ਰਾ ਅਪਿ ਯਦਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਬਾਲਕੇਭ੍ਯ ਉੱਤਮਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਦਾਤੁੰ ਜਾਨੀਥ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾ ਨਿਜਯਾਚਕੇਭ੍ਯਃ ਕਿੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą?
14 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਦ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੂਕਭੂਤੇ ਤ੍ਯਾਜਿਤੇ ਸਤਿ ਸ ਭੂਤਤ੍ਯਕ੍ਤੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ; ਤਤੋ ਲੋਕਾਃ ਸਕਲਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
I wypędzał demona, który był niemy. A gdy demon wyszedł, niemy przemówił, a ludzie się dziwili.
15 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਦੂਚੁ ਰ੍ਜਨੋਯੰ ਬਾਲਸਿਬੂਬਾ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਭੂਤਰਾਜੇਨ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
Lecz niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, władcę demonów, wypędza demony.
16 ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਕੇਚਿਦ੍ ਆਕਾਸ਼ੀਯਮ੍ ਏਕੰ ਚਿਹ੍ਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
Inni zaś, wystawiając [go] na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
17 ਤਦਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਃਕਲ੍ਪਨਾਂ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਲੋਕਾ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਨਸ਼੍ਯਤਿ; ਕੇਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਾ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਪਿ ਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Ale on, znając ich myśli, powiedział do nich: Każde królestwo podzielone wewnętrznie pustoszeje, a dom [skłócony] sam ze sobą upada.
18 ਤਥੈਵ ਸ਼ੈਤਾਨਪਿ ਸ੍ਵਲੋਕਾਨ੍ ਯਦਿ ਵਿਰੁਣੱਧਿ ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਥੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ? ਬਾਲਸਿਬੂਬਾਹੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਯੂਯਮਿਤਿ ਵਦਥ|
Jeśli i szatan jest wewnętrznie podzielony, jakże przetrwa jego królestwo? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wypędzam demony.
19 ਯਦ੍ਯਹੰ ਬਾਲਸਿਬੂਬਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਕੇਨ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤਿ? ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਏਵ ਕਥਾਯਾ ਏਤਸ੍ਯਾ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
A jeśli ja przez Belzebuba wypędzam demony, to przez kogo wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.
20 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਮਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
Ale jeśli ja palcem Bożym wypędzam demony, to istotnie przyszło do was królestwo Boże.
21 ਬਲਵਾਨ੍ ਪੁਮਾਨ੍ ਸੁਸੱਜਮਾਨੋ ਯਤਿਕਾਲੰ ਨਿਜਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਤਤਿਕਾਲੰ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਿਰੁਪਦ੍ਰਵੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
Gdy uzbrojony mocarz strzeże swego pałacu, bezpieczne jest jego mienie.
22 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਧਿਕਬਲਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦਾਗਤ੍ਯ ਯਦਿ ਤੰ ਜਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ਸ੍ਤ੍ਰਾਸ੍ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਸੀਤ੍ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i zwycięży go, zabiera całą jego broń, na której polegał, i rozdaje jego łupy.
23 ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੋ ਮਮ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਨ ਸ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਃ, ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਨ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਵਿਕਿਰਤਿ|
Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza.
24 ਅਪਰਞ੍ਚ ਅਮੇਧ੍ਯਭੂਤੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯਾਨ੍ਤਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਵਦਤਿ ਮਮ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਆਗਤੋਹੰ ਪੁਨਸ੍ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਮਿ|
Gdy duch nieczysty wychodzi z człowieka, przechadza się po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku, a gdy nie znajduje, mówi: Wrócę do mego domu, skąd wyszedłem.
25 ਤਤੋ ਗਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾਰ੍ਜਿਤੰ ਸ਼ੋਭਿਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ
A przyszedłszy, zastaje [go] zamiecionym i przyozdobionym.
26 ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਅਪਗਤ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਾਦਪਿ ਦੁਰ੍ੰਮਤੀਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਭੂਤਾਨ੍ ਸਹਾਨਯਤਿ ਤੇ ਚ ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਵਿਸ਼੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਦਸ਼ਾਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਸ਼ਾ ਦੁਃਖਤਰਾ ਭਵਤਿ|
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów, gorszych niż on sam, i wszedłszy, mieszkają tam. I końcowy [stan] tego człowieka staje się gorszy niż pierwszy.
27 ਅਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਕਾਲੇ ਜਨਤਾਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾ ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਤਮੁੱਚੈਃਸ੍ਵਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਗਰ੍ੱਭੇ(ਅ)ਧਾਰਯਤ੍ ਸ੍ਤਨ੍ਯਮਪਾਯਯੱਚ ਸੈਵ ਧਨ੍ਯਾ|
A gdy on to mówił, pewna kobieta spośród zgromadzonych powiedziała do niego donośnym głosem: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś!
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਕਥਯਤ੍ ਯੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਦਨੁਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ ਤਏਵ ਧਨ੍ਯਾਃ|
On zaś odpowiedział: Błogosławieni [są] raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
29 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਬਹੁਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੇ ਜਾਤੇ ਸ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਆਧੁਨਿਕਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਲੋਕਾਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਿੱਛਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਨਸ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਵਿਨਾਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿੱਚਿਹ੍ਨੰ ਤਾਨ੍ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
A gdy ludzie się gromadzili, zaczął mówić: Pokolenie to jest złe. Żąda znaku, ale [żaden] znak nie będzie mu dany, oprócz znaku proroka Jonasza.
30 ਯੂਨਸ੍ ਤੁ ਯਥਾ ਨੀਨਿਵੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਚਿਹ੍ਨਰੂਪੋਭਵਤ੍ ਤਥਾ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਏਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਚਿਹ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Jak bowiem Jonasz [był] znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie i Syn Człowieczy dla tego pokolenia.
31 ਵਿਚਾਰਸਮਯੇ ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦੇਸ਼ੀਯਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤਃ ਸਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਉਪਦੇਸ਼ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸੀਮਾਤ ਆਗੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸੁਲੇਮਾਨੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
Królowa z południa stanie na sądzie z ludźmi tego pokolenia i potępi ich, bo przybyła z krańców ziemi, aby słuchać mądrości Salomona, a oto tu [ktoś] więcej niż Salomon.
32 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਚਾਰਸਮਯੇ ਨੀਨਿਵੀਯਲੋਕਾ ਅਪਿ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲਿਕਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਵੈਪਰੀਤ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਯੂਨਸੋ ਵਾਕ੍ਯਾਤ੍ ਚਿੱਤਾਨਿ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਾਮਾਸੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਨਸੋਤਿਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
Ludzie z Niniwy staną na sądzie z tym pokoleniem i potępią je, ponieważ pokutowali na skutek głoszenia Jonasza, a oto tu [ktoś] więcej niż Jonasz.
33 ਪ੍ਰਦੀਪੰ ਪ੍ਰਜ੍ਵਾਲ੍ਯ ਦ੍ਰੋਣਸ੍ਯਾਧਃ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਗੁਪ੍ਤਸ੍ਥਾਨੇ ਵਾ ਕੋਪਿ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰਵੇਸ਼ਿਭ੍ਯੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦਾਤੰ ਦੀਪਾਧਾਰੋਪਰ੍ੱਯੇਵ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ|
Nikt nie zapala świecy i nie stawia jej w ukryciu ani pod naczyniem, ale na świeczniku, aby ci, którzy wchodzą, widzieli światło.
34 ਦੇਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰਦੀਪਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਪ੍ਰਸੰਨੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਰੀਰੰ ਦੀਪ੍ਤਿਮਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਮਲੀਮਸੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਰੀਰੰ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest szczere, to i całe twoje ciało będzie pełne światła, a jeśli jest złe, to i twoje ciało będzie pełne ciemności.
35 ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥੰ ਜ੍ਯੋਤਿ ਰ੍ਯਥਾਨ੍ਧਕਾਰਮਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੇ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ|
Uważaj więc, aby światło, które jest w tobie, nie było ciemnością.
36 ਯਤਃ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਕੁਤ੍ਰਾਪ੍ਯੰਸ਼ੇ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੇ ਨ ਜਾਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਯਦਿ ਦੀਪ੍ਤਿਮਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦੀਪ੍ਤਿਦਾਯਿਪ੍ਰੋੱਜ੍ਵਲਨ੍ ਪ੍ਰਦੀਪ ਇਵ ਤਵ ਸਵਰ੍ਵਸ਼ਰੀਰੰ ਦੀਪ੍ਤਿਮਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Jeśli zatem całe twoje ciało będzie pełne światła, nie mając [w sobie] żadnej ciemnej cząstki, całe będzie [tak] pełne światła, jak gdy świeca oświetla cię swoim blaskiem.
37 ਏਤਤ੍ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਕਾਲੇ ਫਿਰੁਸ਼੍ਯੇਕੋ ਭੇਜਨਾਯ ਤੰ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸ, ਤਤਃ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਵੇਸ਼|
Kiedy to mówił, pewien faryzeusz poprosił go, aby zjadł u niego obiad. Wszedł więc i usiadł [za stołem].
38 ਕਿਨ੍ਤੁ ਭੋਜਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਨਾਮਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਏਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਫਿਰੁਸ਼੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨੇ|
A faryzeusz, widząc to, dziwił się, że nie umył się przed obiadem.
39 ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾਃ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਬਹਿਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤ ਰ੍ਦੌਰਾਤ੍ਮ੍ਯੈ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਾਭਿਸ਼੍ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
Wtedy Pan powiedział do niego: Teraz wy, faryzeusze, oczyszczacie to, co jest na zewnątrz kubka i misy, ale to, co jest wewnątrz was, pełne jest zdzierstwa i nieprawości.
40 ਹੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨਿਰ੍ਬੋਧਾ ਯੋ ਬਹਿਃ ਸਸਰ੍ਜ ਸ ਏਵ ਕਿਮਨ੍ਤ ਰ੍ਨ ਸਸਰ੍ਜ?
Głupcy, czyż ten, który uczynił to, co jest na zewnątrz, nie uczynił też tego, co jest wewnątrz?
41 ਤਤ ਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨ੍ਤਃਕਰਣੰ (ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ) ਨਿਵੇਦ੍ਯਤਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸ਼ੁਚਿਤਾਂ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
Raczej z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a wszystko będzie dla was czyste.
42 ਕਿਨ੍ਤੁ ਹਨ੍ਤ ਫਿਰੂਸ਼ਿਗਣਾ ਯੂਯੰ ਨ੍ਯਾਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪੋਦਿਨਾਯਾ ਅਰੁਦਾਦੀਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਾਕਾਨਾਞ੍ਚ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਦੱਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਥਮੰ ਪਾਲਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸ੍ਯਾਲਙ੍ਘਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਚਿਤਮਾਸੀਤ੍|
Ale biada wam, faryzeusze, bo dajecie dziesięcinę z mięty, ruty i z każdego ziela, lecz opuszczacie sąd i miłość Boga. To należało czynić i tamtego nie opuszczać.
43 ਹਾ ਹਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੂਯੰ ਭਜਨਗੇਹੇ ਪ੍ਰੋੱਚਾਸਨੇ ਆਪਣੇਸ਼਼ੁ ਚ ਨਮਸ੍ਕਾਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੇ|
Biada wam, faryzeusze, bo kochacie pierwsze miejsca w synagogach i pozdrowienia na rynkach.
44 ਵਤ ਕਪਟਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਯਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਅਨੁਪਲਭ੍ਯ ਤਦੁਪਰਿ ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਯੂਯਮ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਵਾਦ੍ ਭਵਥ|
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo jesteście jak groby, których nie widać, a ludzie, którzy chodzą po nich, nie wiedzą [o tym].
45 ਤਦਾਨੀਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾਨਾਮ੍ ਏਕਾ ਯੀਸ਼ੁਮਵਦਤ੍, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਵਾਕ੍ਯੇਨੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨਾਸ੍ਮਾਸ੍ਵਪਿ ਦੋਸ਼਼ਮ੍ ਆਰੋਪਯਸਿ|
I odezwał się jeden ze znawców prawa: Nauczycielu, mówiąc to, i nas znieważasz.
46 ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਹਾ ਹਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾ ਯੂਯਮ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਉਪਰਿ ਦੁਃਸਹ੍ਯਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਨ੍ਯਸ੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਏਕਾਙ੍ਗੁਲ੍ਯਾਪਿ ਤਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਨ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਥ|
A on powiedział: I wam, znawcom prawa, biada, bo obciążacie ludzi brzemionami nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem tych brzemion nie dotykacie.
47 ਹਨ੍ਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਯਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ(ਅ)ਵਧਿਸ਼਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨਿ ਯੂਯੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ|
Biada wam, bo budujecie grobowce proroków, a wasi ojcowie ich pozabijali.
48 ਤੇਨੈਵ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸਪ੍ਰਮਾਣੰ ਕੁਰੁਥ ਚ, ਯਤਸ੍ਤੇ ਤਾਨਵਧਿਸ਼਼ੁਃ ਯੂਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨਿ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ|
Doprawdy świadczycie, że pochwalacie uczynki waszych ojców. Oni bowiem ich pozabijali, a wy budujecie ich grobowce.
49 ਅਤਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਸ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਿਕੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਤਾਡਸ਼੍ਸ਼਼੍ਯਿਨ੍ਤਿ|
Dlatego też mądrość Boża powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, a [niektórych] z nich będą zabijać i prześladować;
50 ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਹਾਬਿਲਃ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤਮਾਰਭ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਹਤਸ੍ਯ ਸਿਖਰਿਯਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤਪਾਤਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ
Aby dopominano się od tego pokolenia krwi wszystkich proroków, która została przelana od założenia świata;
51 ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਾਰਭ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਯਤਿਰਕ੍ਤਪਾਤਾ ਜਾਤਾਸ੍ਤਤੀਨਾਮ੍ ਅਪਰਾਧਦਣ੍ਡਾ ਏਸ਼਼ਾਂ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਲੋਕਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦਣ੍ਡਾ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a świątynią. Doprawdy, mówię wam, dopominać się jej będą od tego pokolenia.
52 ਹਾ ਹਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਪਕਾ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਕੁਞ੍ਚਿਕਾਂ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਯਾਸਿਨਸ੍ਤਾਨਪਿ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਾਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|
Biada wam, znawcom prawa, bo zabraliście klucz poznania. Sami nie weszliście i tym, którzy chcieli wejść, przeszkodziliście.
53 ਇੱਥੰ ਕਥਾਕਥਨਾਦ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਸਤਰ੍ਕਾਃ
A gdy im to mówił, uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli bardzo na niego nastawać i prowokować go do mówienia o wielu [rzeczach];
54 ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾ ਦੋਸ਼਼ੰ ਧਰ੍ੱਤਮਿੱਛਨ੍ਤੋ ਨਾਨਾਖ੍ਯਾਨਕਥਨਾਯ ਤੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਕੋਪਯਿਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
Czyhając na niego i próbując wychwycić coś z jego słów, żeby go oskarżyć.

< ਲੂਕਃ 11 >