ਲੂਕਃ 11
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ ਤਤ੍ਸਮਾਪ੍ਤੌ ਸਤ੍ਯਾਂ ਤਸ੍ਯੈਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯੋਹਨ੍ ਯਥਾ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਭਵਾਨਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਤੁ|
When he finished praying in a certain place, one of his disciples said to him, “Lord, teach us to pray, just as John also taught his disciples.”
2 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਕਾਲੇ ਯੂਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਕਥਯਧ੍ਵੰ, ਹੇ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤਸ੍ਤਵ ਨਾਮ ਪੂਜ੍ਯੰ ਭਵਤੁ; ਤਵ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਭਵਤੁ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਯਥਾ ਤਥਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਮਪਿ ਤਵੇੱਛਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਭਵਤੁ|
He said to them, “When you pray, say, ‘Our Father in heaven, may your name be kept holy. May your Kingdom come. May your will be done on earth, as it is in heaven.
3 ਪ੍ਰਤ੍ਯਹਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯੰ ਭੋਜ੍ਯੰ ਦੇਹਿ|
Give us day by day our daily bread.
4 ਯਥਾ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਪਰਾਧਿਨਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾਮਹੇ ਤਥਾ ਤ੍ਵਮਪਿ ਪਾਪਾਨ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ| ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਮਾਨਯ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਪਾਤ੍ਮਨੋ ਰਕ੍ਸ਼਼|
Forgive us our sins, for we ourselves also forgive everyone who is indebted to us. Bring us not into temptation, but deliver us from the evil one.’”
5 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੋਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਬਨ੍ਧੁਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਨਿਸ਼ੀਥੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਵਦਤਿ,
He said to them, “Which of you, if you go to a friend at midnight and tell him, ‘Friend, lend me three loaves of bread,
6 ਹੇ ਬਨ੍ਧੋ ਪਥਿਕ ਏਕੋ ਬਨ੍ਧੁ ਰ੍ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨਮ੍ ਆਯਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕੇ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਅਤਏਵ ਪੂਪਤ੍ਰਯੰ ਮਹ੍ਯਮ੍ ਰੁʼਣੰ ਦੇਹਿ;
for a friend of mine has come to me from a journey, and I have nothing to set before him,’
7 ਤਦਾ ਸ ਯਦਿ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਵਦਤਿ ਮਾਂ ਮਾ ਕ੍ਲਿਸ਼ਾਨ, ਇਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਾਰੰ ਰੁੱਧੰ ਸ਼ਯਨੇ ਮਯਾ ਸਹ ਬਾਲਕਾਸ਼੍ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਉੱਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ,
and he from within will answer and say, ‘Don’t bother me. The door is now shut, and my children are with me in bed. I can’t get up and give it to you’?
8 ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਯਦਿ ਮਿਤ੍ਰਤਯਾ ਤਸ੍ਮੈ ਕਿਮਪਿ ਦਾਤੁੰ ਨੋੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਥਾਪਿ ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਤ ਉੱਥਾਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਤਦੇਵ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
I tell you, although he will not rise and give it to him because he is his friend, yet because of his persistence, he will get up and give him as many as he needs.
9 ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤੇ, ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੰ ਤਤ ਉੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ, ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਤ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
“I tell you, keep asking, and it will be given you. Keep seeking, and you will find. Keep knocking, and it will be opened to you.
10 ਯੋ ਯਾਚਤੇ ਸ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ ਸ ਏਵੋੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਯੋ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚ੍ਯਤੇ|
For everyone who asks receives. He who seeks finds. To him who knocks it will be opened.
11 ਪੁਤ੍ਰੇਣ ਪੂਪੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਵਾ ਮਤ੍ਸ੍ਯੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਸਰ੍ਪੰ ਦਦਾਤਿ
“Which of you fathers, if your son asks for bread, will give him a stone? Or if he asks for a fish, he won’t give him a snake instead of a fish, will he?
12 ਵਾ ਅਣ੍ਡੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਵ੍ਰੁʼਸ਼੍ਚਿਕੰ ਦਦਾਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪਿਤਾਸ੍ਤੇ?
Or if he asks for an egg, he won’t give him a scorpion, will he?
13 ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਯੂਯਮਭਦ੍ਰਾ ਅਪਿ ਯਦਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਬਾਲਕੇਭ੍ਯ ਉੱਤਮਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਦਾਤੁੰ ਜਾਨੀਥ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾ ਨਿਜਯਾਚਕੇਭ੍ਯਃ ਕਿੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
If you then, being evil, know how to give good gifts to your children, how much more will your heavenly Father give the Holy Spirit to those who ask him?”
14 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਦ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੂਕਭੂਤੇ ਤ੍ਯਾਜਿਤੇ ਸਤਿ ਸ ਭੂਤਤ੍ਯਕ੍ਤੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ; ਤਤੋ ਲੋਕਾਃ ਸਕਲਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
He was casting out a demon, and it was mute. When the demon had gone out, the mute man spoke; and the multitudes marveled.
15 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਦੂਚੁ ਰ੍ਜਨੋਯੰ ਬਾਲਸਿਬੂਬਾ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਭੂਤਰਾਜੇਨ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
But some of them said, “He casts out demons by Beelzebul, the prince of the demons.”
16 ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਕੇਚਿਦ੍ ਆਕਾਸ਼ੀਯਮ੍ ਏਕੰ ਚਿਹ੍ਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
Others, testing him, sought from him a sign from heaven.
17 ਤਦਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਃਕਲ੍ਪਨਾਂ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਲੋਕਾ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਨਸ਼੍ਯਤਿ; ਕੇਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਾ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਪਿ ਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
But he, knowing their thoughts, said to them, “Every kingdom divided against itself is brought to desolation. A house divided against itself falls.
18 ਤਥੈਵ ਸ਼ੈਤਾਨਪਿ ਸ੍ਵਲੋਕਾਨ੍ ਯਦਿ ਵਿਰੁਣੱਧਿ ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਥੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ? ਬਾਲਸਿਬੂਬਾਹੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਯੂਯਮਿਤਿ ਵਦਥ|
If Satan also is divided against himself, how will his kingdom stand? For you say that I cast out demons by Beelzebul.
19 ਯਦ੍ਯਹੰ ਬਾਲਸਿਬੂਬਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਕੇਨ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤਿ? ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਏਵ ਕਥਾਯਾ ਏਤਸ੍ਯਾ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
But if I cast out demons by Beelzebul, by whom do your children cast them out? Therefore they will be your judges.
20 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਮਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
But if I by God’s finger cast out demons, then God’s Kingdom has come to you.
21 ਬਲਵਾਨ੍ ਪੁਮਾਨ੍ ਸੁਸੱਜਮਾਨੋ ਯਤਿਕਾਲੰ ਨਿਜਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਤਤਿਕਾਲੰ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਿਰੁਪਦ੍ਰਵੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
“When the strong man, fully armed, guards his own dwelling, his goods are safe.
22 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਧਿਕਬਲਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦਾਗਤ੍ਯ ਯਦਿ ਤੰ ਜਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ਸ੍ਤ੍ਰਾਸ੍ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਸੀਤ੍ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
But when someone stronger attacks him and overcomes him, he takes from him his whole armor in which he trusted, and divides his plunder.
23 ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੋ ਮਮ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਨ ਸ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਃ, ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਨ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਵਿਕਿਰਤਿ|
“He who is not with me is against me. He who doesn’t gather with me scatters.
24 ਅਪਰਞ੍ਚ ਅਮੇਧ੍ਯਭੂਤੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯਾਨ੍ਤਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਵਦਤਿ ਮਮ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਆਗਤੋਹੰ ਪੁਨਸ੍ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਮਿ|
The unclean spirit, when he has gone out of the man, passes through dry places, seeking rest; and finding none, he says, ‘I will turn back to my house from which I came out.’
25 ਤਤੋ ਗਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾਰ੍ਜਿਤੰ ਸ਼ੋਭਿਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ
When he returns, he finds it swept and put in order.
26 ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਅਪਗਤ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਾਦਪਿ ਦੁਰ੍ੰਮਤੀਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਭੂਤਾਨ੍ ਸਹਾਨਯਤਿ ਤੇ ਚ ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਵਿਸ਼੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਦਸ਼ਾਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਸ਼ਾ ਦੁਃਖਤਰਾ ਭਵਤਿ|
Then he goes and takes seven other spirits more evil than himself, and they enter in and dwell there. The last state of that man becomes worse than the first.”
27 ਅਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਕਾਲੇ ਜਨਤਾਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾ ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਤਮੁੱਚੈਃਸ੍ਵਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਗਰ੍ੱਭੇ(ਅ)ਧਾਰਯਤ੍ ਸ੍ਤਨ੍ਯਮਪਾਯਯੱਚ ਸੈਵ ਧਨ੍ਯਾ|
It came to pass, as he said these things, a certain woman out of the multitude lifted up her voice and said to him, “Blessed is the womb that bore you, and the breasts which nursed you!”
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਕਥਯਤ੍ ਯੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਦਨੁਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ ਤਏਵ ਧਨ੍ਯਾਃ|
But he said, “On the contrary, blessed are those who hear the word of God, and keep it.”
29 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਬਹੁਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੇ ਜਾਤੇ ਸ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਆਧੁਨਿਕਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਲੋਕਾਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਿੱਛਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਨਸ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਵਿਨਾਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿੱਚਿਹ੍ਨੰ ਤਾਨ੍ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
When the multitudes were gathering together to him, he began to say, “This is an evil generation. It seeks after a sign. No sign will be given to it but the sign of Jonah the prophet.
30 ਯੂਨਸ੍ ਤੁ ਯਥਾ ਨੀਨਿਵੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਚਿਹ੍ਨਰੂਪੋਭਵਤ੍ ਤਥਾ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਏਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਚਿਹ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
For even as Jonah became a sign to the Ninevites, so the Son of Man will also be to this generation.
31 ਵਿਚਾਰਸਮਯੇ ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦੇਸ਼ੀਯਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤਃ ਸਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਉਪਦੇਸ਼ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸੀਮਾਤ ਆਗੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸੁਲੇਮਾਨੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
The Queen of the South will rise up in the judgment with the men of this generation and will condemn them, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold, one greater than Solomon is here.
32 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਚਾਰਸਮਯੇ ਨੀਨਿਵੀਯਲੋਕਾ ਅਪਿ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲਿਕਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਵੈਪਰੀਤ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਯੂਨਸੋ ਵਾਕ੍ਯਾਤ੍ ਚਿੱਤਾਨਿ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਾਮਾਸੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਨਸੋਤਿਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
The men of Nineveh will stand up in the judgment with this generation, and will condemn it, for they repented at the preaching of Jonah; and behold, one greater than Jonah is here.
33 ਪ੍ਰਦੀਪੰ ਪ੍ਰਜ੍ਵਾਲ੍ਯ ਦ੍ਰੋਣਸ੍ਯਾਧਃ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਗੁਪ੍ਤਸ੍ਥਾਨੇ ਵਾ ਕੋਪਿ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰਵੇਸ਼ਿਭ੍ਯੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦਾਤੰ ਦੀਪਾਧਾਰੋਪਰ੍ੱਯੇਵ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ|
“No one, when he has lit a lamp, puts it in a cellar or under a basket, but on a stand, that those who come in may see the light.
34 ਦੇਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰਦੀਪਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਪ੍ਰਸੰਨੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਰੀਰੰ ਦੀਪ੍ਤਿਮਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਮਲੀਮਸੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਰੀਰੰ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
The lamp of the body is the eye. Therefore when your eye is good, your whole body is also full of light; but when it is evil, your body also is full of darkness.
35 ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥੰ ਜ੍ਯੋਤਿ ਰ੍ਯਥਾਨ੍ਧਕਾਰਮਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੇ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ|
Therefore see whether the light that is in you isn’t darkness.
36 ਯਤਃ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਕੁਤ੍ਰਾਪ੍ਯੰਸ਼ੇ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੇ ਨ ਜਾਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਯਦਿ ਦੀਪ੍ਤਿਮਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦੀਪ੍ਤਿਦਾਯਿਪ੍ਰੋੱਜ੍ਵਲਨ੍ ਪ੍ਰਦੀਪ ਇਵ ਤਵ ਸਵਰ੍ਵਸ਼ਰੀਰੰ ਦੀਪ੍ਤਿਮਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
If therefore your whole body is full of light, having no part dark, it will be wholly full of light, as when the lamp with its bright shining gives you light.”
37 ਏਤਤ੍ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਕਾਲੇ ਫਿਰੁਸ਼੍ਯੇਕੋ ਭੇਜਨਾਯ ਤੰ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸ, ਤਤਃ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਵੇਸ਼|
Now as he spoke, a certain Pharisee asked him to dine with him. He went in and sat at the table.
38 ਕਿਨ੍ਤੁ ਭੋਜਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਨਾਮਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਏਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਫਿਰੁਸ਼੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨੇ|
When the Pharisee saw it, he marveled that he had not first washed himself before dinner.
39 ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾਃ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਬਹਿਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤ ਰ੍ਦੌਰਾਤ੍ਮ੍ਯੈ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਾਭਿਸ਼੍ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
The Lord said to him, “Now you Pharisees cleanse the outside of the cup and of the platter, but your inward part is full of extortion and wickedness.
40 ਹੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨਿਰ੍ਬੋਧਾ ਯੋ ਬਹਿਃ ਸਸਰ੍ਜ ਸ ਏਵ ਕਿਮਨ੍ਤ ਰ੍ਨ ਸਸਰ੍ਜ?
You foolish ones, didn’t he who made the outside make the inside also?
41 ਤਤ ਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨ੍ਤਃਕਰਣੰ (ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ) ਨਿਵੇਦ੍ਯਤਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸ਼ੁਚਿਤਾਂ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
But give for gifts to the needy those things which are within, and behold, all things will be clean to you.
42 ਕਿਨ੍ਤੁ ਹਨ੍ਤ ਫਿਰੂਸ਼ਿਗਣਾ ਯੂਯੰ ਨ੍ਯਾਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪੋਦਿਨਾਯਾ ਅਰੁਦਾਦੀਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਾਕਾਨਾਞ੍ਚ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਦੱਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਥਮੰ ਪਾਲਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸ੍ਯਾਲਙ੍ਘਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਚਿਤਮਾਸੀਤ੍|
But woe to you Pharisees! For you tithe mint and rue and every herb, but you bypass justice and God’s love. You ought to have done these, and not to have left the other undone.
43 ਹਾ ਹਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੂਯੰ ਭਜਨਗੇਹੇ ਪ੍ਰੋੱਚਾਸਨੇ ਆਪਣੇਸ਼਼ੁ ਚ ਨਮਸ੍ਕਾਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੇ|
Woe to you Pharisees! For you love the best seats in the synagogues and the greetings in the marketplaces.
44 ਵਤ ਕਪਟਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਯਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਅਨੁਪਲਭ੍ਯ ਤਦੁਪਰਿ ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਯੂਯਮ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਵਾਦ੍ ਭਵਥ|
Woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites! For you are like hidden graves, and the men who walk over them don’t know it.”
45 ਤਦਾਨੀਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾਨਾਮ੍ ਏਕਾ ਯੀਸ਼ੁਮਵਦਤ੍, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਵਾਕ੍ਯੇਨੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨਾਸ੍ਮਾਸ੍ਵਪਿ ਦੋਸ਼਼ਮ੍ ਆਰੋਪਯਸਿ|
One of the lawyers answered him, “Teacher, in saying this you insult us also.”
46 ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਹਾ ਹਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾ ਯੂਯਮ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਉਪਰਿ ਦੁਃਸਹ੍ਯਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਨ੍ਯਸ੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਏਕਾਙ੍ਗੁਲ੍ਯਾਪਿ ਤਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਨ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਥ|
He said, “Woe to you lawyers also! For you load men with burdens that are difficult to carry, and you yourselves won’t even lift one finger to help carry those burdens.
47 ਹਨ੍ਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਯਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ(ਅ)ਵਧਿਸ਼਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨਿ ਯੂਯੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ|
Woe to you! For you build the tombs of the prophets, and your fathers killed them.
48 ਤੇਨੈਵ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸਪ੍ਰਮਾਣੰ ਕੁਰੁਥ ਚ, ਯਤਸ੍ਤੇ ਤਾਨਵਧਿਸ਼਼ੁਃ ਯੂਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨਿ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ|
So you testify and consent to the works of your fathers. For they killed them, and you build their tombs.
49 ਅਤਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਸ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਿਕੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਤਾਡਸ਼੍ਸ਼਼੍ਯਿਨ੍ਤਿ|
Therefore also the wisdom of God said, ‘I will send to them prophets and apostles; and some of them they will kill and persecute,
50 ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਹਾਬਿਲਃ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤਮਾਰਭ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਹਤਸ੍ਯ ਸਿਖਰਿਯਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤਪਾਤਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ
that the blood of all the prophets, which was shed from the foundation of the world, may be required of this generation,
51 ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਾਰਭ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਯਤਿਰਕ੍ਤਪਾਤਾ ਜਾਤਾਸ੍ਤਤੀਨਾਮ੍ ਅਪਰਾਧਦਣ੍ਡਾ ਏਸ਼਼ਾਂ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਲੋਕਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦਣ੍ਡਾ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
from the blood of Abel to the blood of Zachariah, who perished between the altar and the sanctuary.’ Yes, I tell you, it will be required of this generation.
52 ਹਾ ਹਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਪਕਾ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਕੁਞ੍ਚਿਕਾਂ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਯਾਸਿਨਸ੍ਤਾਨਪਿ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਾਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|
Woe to you lawyers! For you took away the key of knowledge. You didn’t enter in yourselves, and those who were entering in, you hindered.”
53 ਇੱਥੰ ਕਥਾਕਥਨਾਦ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਸਤਰ੍ਕਾਃ
As he said these things to them, the scribes and the Pharisees began to be terribly angry, and to draw many things out of him,
54 ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾ ਦੋਸ਼਼ੰ ਧਰ੍ੱਤਮਿੱਛਨ੍ਤੋ ਨਾਨਾਖ੍ਯਾਨਕਥਨਾਯ ਤੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਕੋਪਯਿਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
lying in wait for him, and seeking to catch him in something he might say, that they might accuse him.
