ਲੂਕਃ 11
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ ਤਤ੍ਸਮਾਪ੍ਤੌ ਸਤ੍ਯਾਂ ਤਸ੍ਯੈਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯੋਹਨ੍ ਯਥਾ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਭਵਾਨਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਤੁ|
One day Jesus was at a certain place praying, and, when he had finished, one of his disciples said to him, ‘Master, teach us to pray, as John taught his disciples.’
2 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਕਾਲੇ ਯੂਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਕਥਯਧ੍ਵੰ, ਹੇ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤਸ੍ਤਵ ਨਾਮ ਪੂਜ੍ਯੰ ਭਵਤੁ; ਤਵ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਭਵਤੁ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਯਥਾ ਤਥਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਮਪਿ ਤਵੇੱਛਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਭਵਤੁ|
‘When you pray,’ Jesus answered, ‘say – “Father, may your name be held holy, your kingdom come.
3 ਪ੍ਰਤ੍ਯਹਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯੰ ਭੋਜ੍ਯੰ ਦੇਹਿ|
Give us each day the bread that we will need;
4 ਯਥਾ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਪਰਾਧਿਨਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾਮਹੇ ਤਥਾ ਤ੍ਵਮਪਿ ਪਾਪਾਨ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ| ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਮਾਨਯ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਪਾਤ੍ਮਨੋ ਰਕ੍ਸ਼਼|
and forgive us our sins, for we ourselves forgive everyone who wrongs us; and take us not into temptation.”’
5 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੋਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਬਨ੍ਧੁਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਨਿਸ਼ੀਥੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਵਦਤਿ,
Jesus also said to them, ‘Suppose that one of you who has a friend were to go to him in the middle of the night and say “Friend, lend me three loaves,
6 ਹੇ ਬਨ੍ਧੋ ਪਥਿਕ ਏਕੋ ਬਨ੍ਧੁ ਰ੍ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨਮ੍ ਆਯਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕੇ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਅਤਏਵ ਪੂਪਤ੍ਰਯੰ ਮਹ੍ਯਮ੍ ਰੁʼਣੰ ਦੇਹਿ;
for a friend of mine has arrived at my house after a journey, and I have nothing to offer him;”
7 ਤਦਾ ਸ ਯਦਿ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਵਦਤਿ ਮਾਂ ਮਾ ਕ੍ਲਿਸ਼ਾਨ, ਇਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਾਰੰ ਰੁੱਧੰ ਸ਼ਯਨੇ ਮਯਾ ਸਹ ਬਾਲਕਾਸ਼੍ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਉੱਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ,
And suppose that the other should answer from inside “Do not trouble me; the door is already fastened, and my children and I are in bed; I cannot get up and give you anything”;
8 ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਯਦਿ ਮਿਤ੍ਰਤਯਾ ਤਸ੍ਮੈ ਕਿਮਪਿ ਦਾਤੁੰ ਨੋੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਥਾਪਿ ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਤ ਉੱਥਾਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਤਦੇਵ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
I tell you that, even though he will not get up and give him anything because he is a friend, yet because of his persistence he will rouse himself and give him what he wants.
9 ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤੇ, ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੰ ਤਤ ਉੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ, ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਤ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
‘And so I say to you – Ask, and your prayer will be granted, search, and you will find; knock, and the door will be opened to you.
10 ਯੋ ਯਾਚਤੇ ਸ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ ਸ ਏਵੋੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਯੋ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚ੍ਯਤੇ|
For the person who asks receives, everyone who searches finds, and to the person who knocks the door will be opened.
11 ਪੁਤ੍ਰੇਣ ਪੂਪੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਵਾ ਮਤ੍ਸ੍ਯੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਸਰ੍ਪੰ ਦਦਾਤਿ
What father among you, if his son asks him for a fish, will give him a snake instead,
12 ਵਾ ਅਣ੍ਡੇ ਯਾਚਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਵ੍ਰੁʼਸ਼੍ਚਿਕੰ ਦਦਾਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪਿਤਾਸ੍ਤੇ?
or, if he asks for an egg, will give him a scorpion?
13 ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਯੂਯਮਭਦ੍ਰਾ ਅਪਿ ਯਦਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਬਾਲਕੇਭ੍ਯ ਉੱਤਮਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਦਾਤੁੰ ਜਾਨੀਥ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾ ਨਿਜਯਾਚਕੇਭ੍ਯਃ ਕਿੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
If you, then, naturally wicked though you are, know how to give good gifts to your children, how much more will the Father in heaven give the Holy Spirit to those who ask him!’
14 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਦ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੂਕਭੂਤੇ ਤ੍ਯਾਜਿਤੇ ਸਤਿ ਸ ਭੂਤਤ੍ਯਕ੍ਤੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ; ਤਤੋ ਲੋਕਾਃ ਸਕਲਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
Once Jesus was driving out a mute demon, and, when the demon had gone out, the mute man spoke. The people were amazed at this;
15 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਦੂਚੁ ਰ੍ਜਨੋਯੰ ਬਾਲਸਿਬੂਬਾ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਭੂਤਰਾਜੇਨ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
but some of them said, ‘He drives out demons by the help of Beelzebul, the chief of the demons’;
16 ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਕੇਚਿਦ੍ ਆਕਾਸ਼ੀਯਮ੍ ਏਕੰ ਚਿਹ੍ਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
while others, to test him, asked him for some sign from the heavens.
17 ਤਦਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਃਕਲ੍ਪਨਾਂ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਲੋਕਾ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਨਸ਼੍ਯਤਿ; ਕੇਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਾ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਪਿ ਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Jesus himself, however, was aware of what they were thinking, and said to them, ‘Any kingdom wholly divided against itself becomes a desolation; and a divided house falls.
18 ਤਥੈਵ ਸ਼ੈਤਾਨਪਿ ਸ੍ਵਲੋਕਾਨ੍ ਯਦਿ ਵਿਰੁਣੱਧਿ ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਥੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ? ਬਾਲਸਿਬੂਬਾਹੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਯੂਯਮਿਤਿ ਵਦਥ|
So, too, if Satan is wholly divided against himself, how can his kingdom last? Yet you say that I drive out demons by the help of Beelzebul.
19 ਯਦ੍ਯਹੰ ਬਾਲਸਿਬੂਬਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਕੇਨ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤਿ? ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਏਵ ਕਥਾਯਾ ਏਤਸ੍ਯਾ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
But, if it is by Beelzebul’s help that I drive out demons, by whose help is it that your own sons drive them out? Therefore they will themselves be your judges.
20 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਮਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
But, if it is by the hand of God that I drive out demons, then the kingdom of God must already be upon you.
21 ਬਲਵਾਨ੍ ਪੁਮਾਨ੍ ਸੁਸੱਜਮਾਨੋ ਯਤਿਕਾਲੰ ਨਿਜਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਤਤਿਕਾਲੰ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਿਰੁਪਦ੍ਰਵੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
When a strong man is keeping guard, fully armed, over his own mansion, his property is in safety;
22 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਧਿਕਬਲਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦਾਗਤ੍ਯ ਯਦਿ ਤੰ ਜਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ਸ੍ਤ੍ਰਾਸ੍ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਸੀਤ੍ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
but, when one still stronger has attacked and overpowered him, he takes away all the weapons on which the other had relied, and divides his spoil.
23 ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੋ ਮਮ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਨ ਸ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਃ, ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਨ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਵਿਕਿਰਤਿ|
Whoever is not with me is against me, and the person who does not help me to gather is scattering.
24 ਅਪਰਞ੍ਚ ਅਮੇਧ੍ਯਭੂਤੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯਾਨ੍ਤਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਵਦਤਿ ਮਮ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਆਗਤੋਹੰ ਪੁਨਸ੍ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਮਿ|
No sooner does a foul spirit leave someone, than it passes through places where there is no water, in search of rest; and finding none, it says “I will go back to the home which I left”;
25 ਤਤੋ ਗਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾਰ੍ਜਿਤੰ ਸ਼ੋਭਿਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ
but, on coming there, it finds it unoccupied, swept, and put in order.
26 ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਅਪਗਤ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਾਦਪਿ ਦੁਰ੍ੰਮਤੀਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਭੂਤਾਨ੍ ਸਹਾਨਯਤਿ ਤੇ ਚ ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਵਿਸ਼੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਦਸ਼ਾਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਸ਼ਾ ਦੁਃਖਤਰਾ ਭਵਤਿ|
Then it goes and brings with it seven other spirits more wicked than itself, and they go in, and make their home there; and the last state of that person proves to be worse than the first.’
27 ਅਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਕਾਲੇ ਜਨਤਾਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾ ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਤਮੁੱਚੈਃਸ੍ਵਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਗਰ੍ੱਭੇ(ਅ)ਧਾਰਯਤ੍ ਸ੍ਤਨ੍ਯਮਪਾਯਯੱਚ ਸੈਵ ਧਨ੍ਯਾ|
As Jesus was saying this, a woman in the crowd, raising her voice, exclaimed, ‘Happy was the mother who bore you and nursed you!’
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਕਥਯਤ੍ ਯੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਦਨੁਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ ਤਏਵ ਧਨ੍ਯਾਃ|
But Jesus replied, ‘Rather, happy are those who listen to God’s message and keep it.’
29 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਬਹੁਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੇ ਜਾਤੇ ਸ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਆਧੁਨਿਕਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਲੋਕਾਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਿੱਛਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਨਸ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਵਿਨਾਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿੱਚਿਹ੍ਨੰ ਤਾਨ੍ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
As the crowds increased, Jesus began to speak, ‘This generation is a wicked generation. It is asking a sign, but no sign will be given it except the sign of Jonah.
30 ਯੂਨਸ੍ ਤੁ ਯਥਾ ਨੀਨਿਵੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਚਿਹ੍ਨਰੂਪੋਭਵਤ੍ ਤਥਾ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਏਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਚਿਹ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
For, as Jonah became a sign to the people of Nineveh, so will the Son of Man be to this generation.
31 ਵਿਚਾਰਸਮਯੇ ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦੇਸ਼ੀਯਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤਃ ਸਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਉਪਦੇਸ਼ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸੀਮਾਤ ਆਗੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸੁਲੇਮਾਨੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
At the judgment the Queen of the South will rise up with the people of this generation, and will condemn them, because she came from the ends of the earth to listen to the wisdom of Solomon; and here is more than a Solomon!
32 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਚਾਰਸਮਯੇ ਨੀਨਿਵੀਯਲੋਕਾ ਅਪਿ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲਿਕਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਵੈਪਰੀਤ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਯੂਨਸੋ ਵਾਕ੍ਯਾਤ੍ ਚਿੱਤਾਨਿ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਾਮਾਸੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਨਸੋਤਿਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
At the judgment the men of Nineveh will stand up with this generation, and will condemn it, because they repented at Jonah’s proclamation; and here is more than a Jonah!
33 ਪ੍ਰਦੀਪੰ ਪ੍ਰਜ੍ਵਾਲ੍ਯ ਦ੍ਰੋਣਸ੍ਯਾਧਃ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਗੁਪ੍ਤਸ੍ਥਾਨੇ ਵਾ ਕੋਪਿ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰਵੇਸ਼ਿਭ੍ਯੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦਾਤੰ ਦੀਪਾਧਾਰੋਪਰ੍ੱਯੇਵ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ|
No one lights a lamp, and then puts it in the cellar or under a basket, but he puts it on the lamp-stand, so that anyone who comes in may see the light.
34 ਦੇਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰਦੀਪਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਪ੍ਰਸੰਨੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਰੀਰੰ ਦੀਪ੍ਤਿਮਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਮਲੀਮਸੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਰੀਰੰ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
The lamp of the body is your eye. When your eye is unclouded, your whole body, also, is lit up; but, as soon as your eye is diseased, your body, also, is darkened.
35 ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥੰ ਜ੍ਯੋਤਿ ਰ੍ਯਥਾਨ੍ਧਕਾਰਮਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੇ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ|
Take care, therefore, that the inner light is not darkness.
36 ਯਤਃ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਕੁਤ੍ਰਾਪ੍ਯੰਸ਼ੇ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੇ ਨ ਜਾਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਯਦਿ ਦੀਪ੍ਤਿਮਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦੀਪ੍ਤਿਦਾਯਿਪ੍ਰੋੱਜ੍ਵਲਨ੍ ਪ੍ਰਦੀਪ ਇਵ ਤਵ ਸਵਰ੍ਵਸ਼ਰੀਰੰ ਦੀਪ੍ਤਿਮਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
If, then, your whole body is lit up, and no corner of it darkened, the whole will be lit up, just as when a lamp gives you light by its brilliance.’
37 ਏਤਤ੍ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਕਾਲੇ ਫਿਰੁਸ਼੍ਯੇਕੋ ਭੇਜਨਾਯ ਤੰ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸ, ਤਤਃ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਵੇਸ਼|
As Jesus finished speaking, a Pharisee asked him to breakfast with him, and Jesus went in and took his place at the table.
38 ਕਿਨ੍ਤੁ ਭੋਜਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਨਾਮਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਏਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਫਿਰੁਸ਼੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨੇ|
The Pharisee noticed, to his astonishment, that Jesus omitted the ceremonial washing before breakfast.
39 ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾਃ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਬਹਿਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤ ਰ੍ਦੌਰਾਤ੍ਮ੍ਯੈ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਾਭਿਸ਼੍ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
But the Master said to him, ‘You Pharisees do, it is true, clean the outside of the cup and of the plate, but inside you yourselves are filled with greed and wickedness.
40 ਹੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨਿਰ੍ਬੋਧਾ ਯੋ ਬਹਿਃ ਸਸਰ੍ਜ ਸ ਏਵ ਕਿਮਨ੍ਤ ਰ੍ਨ ਸਸਰ੍ਜ?
Fools! Did not the maker of the outside make the inside too?
41 ਤਤ ਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨ੍ਤਃਕਰਣੰ (ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ) ਨਿਵੇਦ੍ਯਤਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸ਼ੁਚਿਤਾਂ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
Only give away what is in them in charity, and at once you have the whole clean.
42 ਕਿਨ੍ਤੁ ਹਨ੍ਤ ਫਿਰੂਸ਼ਿਗਣਾ ਯੂਯੰ ਨ੍ਯਾਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪੋਦਿਨਾਯਾ ਅਰੁਦਾਦੀਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਾਕਾਨਾਞ੍ਚ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਦੱਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਥਮੰ ਪਾਲਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸ੍ਯਾਲਙ੍ਘਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਚਿਤਮਾਸੀਤ੍|
But alas for you Pharisees! You pay tithes on mint, rue, and herbs of all kinds, and pass over justice and love to God. These last you ought to have put into practice without neglecting the first.
43 ਹਾ ਹਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੂਯੰ ਭਜਨਗੇਹੇ ਪ੍ਰੋੱਚਾਸਨੇ ਆਪਣੇਸ਼਼ੁ ਚ ਨਮਸ੍ਕਾਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੇ|
Alas for you Pharisees! You delight to have the front seat in the synagogues, and to be greeted in the markets with respect.
44 ਵਤ ਕਪਟਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਯਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਅਨੁਪਲਭ੍ਯ ਤਦੁਪਰਿ ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਯੂਯਮ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਵਾਦ੍ ਭਵਥ|
Alas for you! You are like unsuspected graves, over which men walk unawares.’
45 ਤਦਾਨੀਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾਨਾਮ੍ ਏਕਾ ਯੀਸ਼ੁਮਵਦਤ੍, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਵਾਕ੍ਯੇਨੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨਾਸ੍ਮਾਸ੍ਵਪਿ ਦੋਸ਼਼ਮ੍ ਆਰੋਪਯਸਿ|
Here one of the students of the Law interrupted him by saying, ‘Teacher, when you say this, you are insulting us also.’
46 ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਹਾ ਹਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾ ਯੂਯਮ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਉਪਰਿ ਦੁਃਸਹ੍ਯਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਨ੍ਯਸ੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਏਕਾਙ੍ਗੁਲ੍ਯਾਪਿ ਤਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਨ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਥ|
But Jesus went on, ‘Alas for you, too, you students of the Law! You load people with loads that are too heavy to carry, but do not, yourselves, touch them with one of your fingers.
47 ਹਨ੍ਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਯਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ(ਅ)ਵਧਿਸ਼਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨਿ ਯੂਯੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ|
Alas for you! You build the monuments of the prophets whom your ancestors killed.
48 ਤੇਨੈਵ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸਪ੍ਰਮਾਣੰ ਕੁਰੁਥ ਚ, ਯਤਸ੍ਤੇ ਤਾਨਵਧਿਸ਼਼ੁਃ ਯੂਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨਿ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ|
You are actually witnesses to your ancestors’ acts and show your approval of them, because, while they killed the prophets, you build tombs for them.
49 ਅਤਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਸ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਿਕੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਤਾਡਸ਼੍ਸ਼਼੍ਯਿਨ੍ਤਿ|
That is why the wisdom of God said – “I will send to them prophets and apostles,
50 ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਹਾਬਿਲਃ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤਮਾਰਭ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਹਤਸ੍ਯ ਸਿਖਰਿਯਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤਪਾਤਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ
some of whom they will persecute and kill, in order that the blood of all the prophets that has been spilt since the creation of the world may be exacted from this generation –
51 ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਾਰਭ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਯਤਿਰਕ੍ਤਪਾਤਾ ਜਾਤਾਸ੍ਤਤੀਨਾਮ੍ ਅਪਰਾਧਦਣ੍ਡਾ ਏਸ਼਼ਾਂ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਲੋਕਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦਣ੍ਡਾ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
from the blood of Abel down to the blood of Zechariah, who was slain between the altar and the house of God.” Yes, I tell you, it will be exacted from this generation.
52 ਹਾ ਹਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਪਕਾ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਕੁਞ੍ਚਿਕਾਂ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਯਾਸਿਨਸ੍ਤਾਨਪਿ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਾਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|
Alas for you students of the Law! You have taken away the key of the door of knowledge. You have not gone in yourselves and you have hindered those who try to go in.’
53 ਇੱਥੰ ਕਥਾਕਥਨਾਦ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਸਤਰ੍ਕਾਃ
When Jesus left the house, the teachers of the Law and the Pharisees began to press him hard and question him closely on many subjects,
54 ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾ ਦੋਸ਼਼ੰ ਧਰ੍ੱਤਮਿੱਛਨ੍ਤੋ ਨਾਨਾਖ੍ਯਾਨਕਥਨਾਯ ਤੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਕੋਪਯਿਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
laying traps for him, so as to seize on anything that he might say.
