ਲੂਕਃ 1
1 ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਯੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਵਾਕ੍ਯਪ੍ਰਚਾਰਕਾਸ਼੍ਚਾਸਨ੍ ਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸਪ੍ਰਮਾਣੰ ਵਾਕ੍ਯਮਰ੍ਪਯਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ
To his Excellency, Theophilus. Many attempts have been already made to draw up an account of those events which have reached their conclusion among us,
2 ਤਦਨੁਸਾਰਤੋ(ਅ)ਨ੍ਯੇਪਿ ਬਹਵਸ੍ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਰਚਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾਃ|
just as they were reported to us by those who from the beginning were eye-witnesses, and afterward became bearers of the message.
3 ਅਤਏਵ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮਥਿਯਫਿਲ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਾ ਯਾਃ ਕਥਾ ਅਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥਾਸ੍ਤਾਸਾਂ ਦ੍ਰੁʼਢਪ੍ਰਮਾਣਾਨਿ ਯਥਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਸ਼਼ਿ
And, therefore, I also, since I have investigated all these events with great care from their very beginning, have resolved to write a connected history of them for you,
4 ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਥਮਮਾਰਭ੍ਯ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਹਮਪਿ ਅਨੁਕ੍ਰਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤੁਭ੍ਯੰ ਲੇਖਿਤੁੰ ਮਤਿਮਕਾਰ੍ਸ਼਼ਮ੍|
in order that you may be able to satisfy yourself of the accuracy of the story which you have heard from the lips of others.
5 ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੀਯਹੇਰੋਦ੍ਨਾਮਕੇ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ ਅਬੀਯਯਾਜਕਸ੍ਯ ਪਰ੍ੱਯਾਯਾਧਿਕਾਰੀ ਸਿਖਰਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਯਾਜਕੋ ਹਾਰੋਣਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਖ੍ਯਾ
In the reign of Herod, king of Judea, there was a priest named Zechariah, who belonged to the division called after Abijah. His wife, whose name was Elizabeth, was also a descendant of Aaron.
6 ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾ ਦ੍ਵਾਵਿਮੌ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੌ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਰ੍ੱਵਾਜ੍ਞਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼੍ਚ ਸੰਮਨ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਵਾਸ੍ਤਾਮ੍|
They were both righteous people, who lived blameless lives, guiding their steps by all the commandments and ordinances of the Lord.
7 ਤਯੋਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਏਕੋਪਿ ਨਾਸੀਤ੍, ਯਤ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਬਨ੍ਧ੍ਯਾ ਤੌ ਦ੍ਵਾਵੇਵ ਵ੍ਰੁʼੱਧਾਵਭਵਤਾਮ੍|
But they had no child, Elizabeth being barren; and both of them were advanced in years.
8 ਯਦਾ ਸ੍ਵਪਰ੍ੱਯਾਨੁਕ੍ਰਮੇਣ ਸਿਖਰਿਯ ਈਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਯਾਜਕੀਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ
One day, when Zechariah was officiating as priest before God, during the turn of his division,
9 ਤਦਾ ਯਜ੍ਞਸ੍ਯ ਦਿਨਪਰਿਪਾੱਯਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਕਾਲੇ ਧੂਪਜ੍ਵਾਲਨੰ ਕਰ੍ੰਮ ਤਸ੍ਯ ਕਰਣੀਯਮਾਸੀਤ੍|
it fell to him by lot, in accordance with the practice among the priests, to go into the Temple of the Lord and burn incense;
10 ਤੱਧੂਪਜ੍ਵਾਲਨਕਾਲੇ ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕਰ੍ਤੁੰ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
and, as it was the Hour of Incense, the people were all praying outside.
11 ਸਤਿ ਸਿਖਰਿਯੋ ਯਸ੍ਯਾਂ ਵੇਦ੍ਯਾਂ ਧੂਪੰ ਜ੍ਵਾਲਯਤਿ ਤੱਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤ ਏਕ ਉਪਸ੍ਥਿਤੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਦੌ|
And an angel of the Lord appeared to him, standing on the right of the Altar of Incense.
12 ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਿਖਰਿਯ ਉਦ੍ਵਿਵਿਜੇ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕੇ ਚ|
Zechariah was startled at the sight and was awe-struck.
13 ਤਦਾ ਸ ਦੂਤਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਹੇ ਸਿਖਰਿਯ ਮਾ ਭੈਸ੍ਤਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯਾ ਜਾਤਾ ਤਵ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੋਹਨ੍ ਇਤਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
But the angel said to him, “Do not be afraid, Zechariah; your prayer has been heard, and your wife Elizabeth will bear you a son, whom you will call by the name John.
14 ਕਿਞ੍ਚ ਤ੍ਵੰ ਸਾਨਨ੍ਦਃ ਸਹਰ੍ਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਨਿ ਬਹਵ ਆਨਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
He will be to you a joy and a delight; and many will rejoice over his birth.
15 ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੋਚਰੇ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਸੁਰਾਂ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਤਿ, ਅਪਰੰ ਜਨ੍ਮਾਰਭ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ
For he will be great in the sight of the Lord; he will not drink any wine or strong drink, and he will be filled with the Holy Spirit from the very hour of his birth,
16 ਸਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨ੍ ਅਨੇਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਭੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਮਾਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ|
and will reconcile many of the Israelites to the Lord their God.
17 ਸਨ੍ਤਾਨਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਿਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਧਰ੍ੰਮਜ੍ਞਾਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣਸ਼੍ਚ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ, ਪ੍ਰਭੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਾਂ ਸੱਜਿਤਜਾਤਿੰ ਵਿਧਾਤੁਞ੍ਚ ਸ ਏਲਿਯਰੂਪਾਤ੍ਮਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
He will go before him in the spirit and with the power of Elijah, to reconcile fathers to their children and the disobedient to the wisdom of the righteous, and so make ready for the Lord a people prepared for him.”
18 ਤਦਾ ਸਿਖਰਿਯੋ ਦੂਤਮਵਾਦੀਤ੍ ਕਥਮੇਤਦ੍ ਵੇਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ? ਯਤੋਹੰ ਵ੍ਰੁʼੱਧੋ ਮਮ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਚ ਵ੍ਰੁʼੱਧਾ|
“How can I be sure of this?” Zechariah asked the angel. “For I am an old man and my wife is advanced in years.”
19 ਤਤੋ ਦੂਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਪਸ਼੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤੀ ਜਿਬ੍ਰਾਯੇਲ੍ਨਾਮਾ ਦੂਤੋਹੰ ਤ੍ਵਯਾ ਸਹ ਕਥਾਂ ਗਦਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮਿਮਾਂ ਸ਼ੁਭਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਃ|
“I am Gabriel,” the angel answered, “who stand in the presence of God, and I have been sent to speak to you and to bring you this good news.
20 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦੀਯੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਾਲੇ ਫਲਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਪ੍ਰਤੀਤਮ੍ ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਾਵਦੇਵ ਤਾਨਿ ਨ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਵਕ੍ਤੁੰਮਸ਼ਕ੍ਤੋ ਮੂਕੋ ਭਵ|
And now you will be silent and unable to speak until the day when this takes place, because you did not believe what I said, though my words will be fulfilled in due course.”
21 ਤਦਾਨੀਂ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਃ ਸਿਖਰਿਯਮਪੈਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤ ਤੇ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਵਿਲਮ੍ਬਾਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
Meanwhile the people were watching for Zechariah, wondering at his remaining so long in the Temple.
22 ਸ ਬਹਿਰਾਗਤੋ ਯਦਾ ਕਿਮਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮਸ਼ਕ੍ਤਃ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦਸ੍ਤਸ੍ਯੌ ਤਦਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮ੍ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬੁਬੁਧਿਰੇ|
When he came out, he was unable to speak to them, and they perceived that he had seen a vision there. But Zechariah kept making signs to them, and remained dumb.
23 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸੇਵਨਪਰ੍ੱਯਾਯੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੇ ਸਤਿ ਸ ਨਿਜਗੇਹੰ ਜਗਾਮ|
And, as soon as his term of service was finished, he returned home.
24 ਕਤਿਪਯਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਗਰ੍ੱਭਵਤੀ ਬਭੂਵ
After this his wife, Elizabeth, became pregnant and lived in seclusion for five months.
25 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸਾ ਪਞ੍ਚਮਾਸਾਨ੍ ਸੰਗੋਪ੍ਯਾਕਥਯਤ੍ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਮਾਪਮਾਨੰ ਖਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਮਯਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਕਰ੍ੰਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
“The Lord has done this for me,” she said, “he has shown me kindness and taken away the public disgrace of childlessness under which I have been living.”
26 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਯ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੇ ਮਾਸੇ ਜਾਤੇ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਨਾਸਰਤ੍ਪੁਰੇ
Six months later the angel Gabriel was sent from God to a town in Galilee called Nazareth,
27 ਦਾਯੂਦੋ ਵੰਸ਼ੀਯਾਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮ੍ਨੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਯ ਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ਨਾਮਕੁਮਾਰੀ ਵਾਗ੍ਦੱਤਾਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪੰ ਜਿਬ੍ਰਾਯੇਲ੍ ਦੂਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਹਿਤਃ|
to a maiden there who was engaged to a man named Joseph, a descendant of David. Her name was Mary.
28 ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹੀਤਕਨ੍ਯੇ ਤਵ ਸ਼ੁਭੰ ਭੂਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਵ ਸਹਾਯੋਸ੍ਤਿ ਨਾਰੀਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੇਵ ਧਨ੍ਯਾ|
Gabriel came into her presence and greeted her, saying, “You have been shown great favor – the Lord is with you.”
29 ਤਦਾਨੀਂ ਸਾ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਤ ਉਦ੍ਵਿਜ੍ਯ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਾਸ਼਼ਣਮਿਦਮ੍ ਇਤਿ ਮਨਸਾ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ|
Mary was much disturbed at his words, and was wondering to herself what such a greeting could mean,
30 ਤਤੋ ਦੂਤੋ(ਅ)ਵਦਤ੍ ਹੇ ਮਰਿਯਮ੍ ਭਯੰ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ, ਤ੍ਵਯਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋਸ੍ਤਿ|
when the angel spoke again, “Do not be afraid, Mary, for you have found favor with God.
31 ਪਸ਼੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਗਰ੍ੱਭੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸੋਸ਼਼੍ਯਸੇ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
And now, you will conceive and give birth to a son, and you will give him the name Jesus.
32 ਸ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਸ੍ਯਤਿ; ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰ੍ਦਾਯੂਦਃ ਸਿੰਹਾਸਨੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਾਸ੍ਯਤਿ;
The child will be great and will be called ‘Son of the Most High,’ and the Lord God will give him the throne of his ancestor David,
and he will reign over the descendants of Jacob for ever; And to his kingdom there will be no end.” (aiōn g165)
34 ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਤੰ ਦੂਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਨਾਹੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸਙ੍ਗੰ ਕਰੋਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਥਮੇਤਤ੍ ਸਮ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
“How can this be?” Mary asked the angel. “For I have no husband.”
35 ਤਤੋ ਦੂਤੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤ੍ਵਾਮਾਸ਼੍ਰਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਤਵੋਪਰਿ ਛਾਯਾਂ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਵ ਗਰ੍ੱਭਾਦ੍ ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਬਾਲਕੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
“The Holy Spirit will descend on you,” answered the angel, “and the Power of the Most High will overshadow you; and therefore the child will be called ‘holy,’ and ‘Son of God.’
36 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਜ੍ਞਾਤਿਰਿਲੀਸ਼ੇਵਾ ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਨ੍ਧ੍ਯਾਮਵਦਨ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾ ਵਾਰ੍ੱਧਕ੍ਯੇ ਸਨ੍ਤਾਨਮੇਕੰ ਗਰ੍ੱਭੇ(ਅ)ਧਾਰਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠਮਾਸੋਭੂਤ੍|
And Elizabeth, your cousin, is herself also expecting a son in her old age; and it is now the sixth month with her, though she is called barren;
37 ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|
for no promise from God will fail to be fulfilled.”
38 ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਜਗਾਦ, ਪਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਭੇਰਹੰ ਦਾਸੀ ਮਹ੍ਯੰ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਘਟਤਾਮ੍; ਅਨਨਤਰੰ ਦੂਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ|
“I am the servant of the Lord,” exclaimed Mary. “Let it be with me as you have said.” Then the angel left her.
39 ਅਥ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰ੍ੱਵਤਮਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਯਿਹੂਦਾਯਾ ਨਗਰਮੇਕੰ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਗਤ੍ਵਾ
Soon after this Mary set out, and made her way quickly into the hill-country, to a town in Judah;
40 ਸਿਖਰਿਯਯਾਜਕਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਂ ਸਮ੍ਬੋਧ੍ਯਾਵਦਤ੍|
and there she went into Zechariah’s house and greeted Elizabeth.
41 ਤਤੋ ਮਰਿਯਮਃ ਸਮ੍ਬੋਧਨਵਾਕ੍ਯੇ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਯਾਃ ਕਰ੍ਣਯੋਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮਾਤ੍ਰੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯਾ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਬਾਲਕੋ ਨਨਰ੍ੱਤ| ਤਤ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾ ਸਤੀ
When Elizabeth heard Mary’s greeting, the child moved within her, and Elizabeth herself was filled with the Holy Spirit,
42 ਪ੍ਰੋੱਚੈਰ੍ਗਦਿਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੇਵ ਧਨ੍ਯਾ, ਤਵ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁਸ਼੍ਚ ਧਨ੍ਯਃ|
and cried aloud, “Blessed are you among women, and blessed is your unborn child!
43 ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਮਾਤਾ, ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤ੍ਵਯਾ ਚਰਣਾਵਰ੍ਪਿਤੌ, ਮਮਾਦ੍ਯ ਸੌਭਾਗ੍ਯਮੇਤਤ੍|
But how have I this honor, that the mother of my Lord should come to me?
44 ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੇ ਮਮ ਕਰ੍ਣਯੋਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮਾਤ੍ਰੇ ਸਤਿ ਮਮੋਦਰਸ੍ਥਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁਰਾਨਨ੍ਦਾਨ੍ ਨਨਰ੍ੱਤ|
For, as soon as your greeting reached my ears, the child moved within me with delight!
45 ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਤ੍ ਸਾ ਧਨ੍ਯਾ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋਕ੍ਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਿੱਧੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Happy indeed is she who believed that the promise which she received from the Lord would be fulfilled.”
46 ਤਦਾਨੀਂ ਮਰਿਯਮ੍ ਜਗਾਦ| ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਪਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਕਰੋਤਿ ਮਾਮਕੰ ਮਨਃ|
And Mary said: “My soul exalts the Lord,
47 ਮਮਾਤ੍ਮਾ ਤਾਰਕੇਸ਼ੇ ਚ ਸਮੁੱਲਾਸੰ ਪ੍ਰਗੱਛਤਿ|
and my spirit delights in God my Savior,
48 ਅਕਰੋਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਟਿੰ ਸ੍ਵਦਾਸ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ਗਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ| ਪਸ਼੍ਯਾਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਮਾਂ ਧਨ੍ਯਾਂ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਃ ਸਦਾ|
for he has looked with favor on his humble servant girl. From now on all generations will call me blessed!
49 ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਯਸ੍ਯ ਨਾਮਾਪਿ ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਕੰ| ਸ ਏਵ ਸੁਮਹਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਮੰਨਿਮਿੱਤਕੰ|
“For the Almighty has done great things for me, and holy is his name.
50 ਯੇ ਬਿਭ੍ਯਤਿ ਜਨਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਪੰਕ੍ਤਿਸ਼਼ੁ| ਅਨੁਕਮ੍ਪਾ ਤਦੀਯਾ ਚ ਸਰ੍ੱਵਦੈਵ ਸੁਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
He has mercy on those who revere him in every generation.
51 ਸ੍ਵਬਾਹੁਬਲਤਸ੍ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼੍ਯਤ ਪਰਾਕ੍ਰਮਃ| ਮਨਃਕੁਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਕੀਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ(ਅ)ਭਿਮਾਨਿਨਃ|
“Mighty are the deeds of his arm! He has scattered the self-satisfied proud,
52 ਸਿੰਹਾਸਨਗਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਬਲਿਨਸ਼੍ਚਾਵਰੋਹ੍ਯ ਸਃ| ਪਦੇਸ਼਼ੂੱਚੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕਾਂਸ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਨ੍ ਸੰਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ਯਪਿ|
he has cast down the mighty from their thrones, and he uplifts the humble,
53 ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਦ੍ਰਵ੍ਯੈਰੁੱਤਮੈਃ ਪਰਿਤਰ੍ਪ੍ਯ ਸਃ| ਸਕਲਾਨ੍ ਧਨਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜੇਦ੍ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤਕਾਨ੍|
he has filled the hungry with good things, and the rich he has sent away empty.
54 ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਿ ਚ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ੇ ਯਾ ਦਯਾਸ੍ਤਿ ਸਦੈਵ ਤਾਂ| ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੁਰਾ ਪਿਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਨੋ ਯਥਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ| (aiōn g165)
“He has stretched out his hand to his servant Israel, ever mindful of his mercy,
55 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਸੇਵਕਸ੍ਤੇਨ ਤਥੋਪਕ੍ਰਿਯਤੇ ਸ੍ਵਯੰ||
as he promised to our ancestors, to Abraham and his descendants for ever.” (aiōn g165)
56 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਸਤ੍ਰਯਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਯਾ ਸਹੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਘੁੱਯ ਨਿਜਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਯਯੌ|
Mary stayed with Elizabeth about three months, and then returned to her home.
57 ਤਦਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਯਾਃ ਪ੍ਰਸਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਸਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਾਸੋਸ਼਼੍ਟ|
When Elizabeth’s time came, she gave birth to a son;
58 ਤਤਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯਾਂ ਮਹਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨਃ ਕੁਟੁਮ੍ਬਾਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਤਯਾ ਸਹ ਮੁਮੁਦਿਰੇ|
and her neighbors and relatives, hearing of the great goodness of the Lord to her, came to share her joy.
59 ਤਥਾਸ਼਼੍ਟਮੇ ਦਿਨੇ ਤੇ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਤ੍ਵਚੰ ਛੇੱਤੁਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੁʼਨਾਮਾਨੁਰੂਪੰ ਤੰਨਾਮ ਸਿਖਰਿਯ ਇਤਿ ਕਰ੍ੱਤੁਮੀਸ਼਼ੁਃ|
A week later they met to circumcise the child, and were about to call him Zechariah after his father,
60 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾਕਥਯਤ੍ ਤੰਨ, ਨਾਮਾਸ੍ਯ ਯੋਹਨ੍ ਇਤਿ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਮ੍|
when his mother spoke up, “No, he is to be called John.”
61 ਤਦਾ ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤਵ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਨਾਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
“You have no relation of that name!” they exclaimed;
62 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਸਿਖਰਿਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਸ਼ਿਸ਼ੋਃ ਕਿੰ ਨਾਮ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
and they made signs to the child’s father, to find out what he wished the child to be called.
63 ਤਤਃ ਸ ਫਲਕਮੇਕੰ ਯਾਚਿਤ੍ਵਾ ਲਿਲੇਖ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
Asking for a writing tablet, he wrote the words – ‘His name is John.’ Everyone was surprised
64 ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸਿਖਰਿਯਸ੍ਯ ਜਿਹ੍ਵਾਜਾਡ੍ਯੇ(ਅ)ਪਗਤੇ ਸ ਮੁਖੰ ਵ੍ਯਾਦਾਯ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਵਰ੍ਣਮੁੱਚਾਰ੍ੱਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨੁਵਾਦੰ ਚਕਾਰ|
and immediately Zechariah recovered his voice and the use of his tongue, and began to bless God.
65 ਤਸ੍ਮਾੱਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਾਃ ਸਮੀਪਵਾਸਿਲੋਕਾ ਭੀਤਾ ਏਵਮੇਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਥਾ ਯਿਹੂਦਾਯਾਃ ਪਰ੍ੱਵਤਮਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਾਃ|
All their neighbors were awe-struck at this, and throughout the hill-country of Judea the whole story was much talked about.
66 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਮਨਃਸੁ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮ੍ਬਭੂਵੁਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋਯੰ ਬਾਲੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਅਥ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਹਾਯੋਭੂਤ੍|
All who heard it kept it in mind, asking one another – “What can this child be destined to become?” For the Power of the Lord was with him.
67 ਤਦਾ ਯੋਹਨਃ ਪਿਤਾ ਸਿਖਰਿਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਾਸ|
Then his father Zechariah was filled with the Holy Spirit, and, speaking under inspiration, said:
68 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਃ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਸ੍ਤੁ ਸ ਧਨ੍ਯਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਨਿਜਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਪਰਿਮੋਚਯੇਤ੍|
“Blessed is the Lord, the God of Israel, who has visited his people and wrought their deliverance,
69 ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਜਨਹਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ ਯਥਾ ਮੋਚ੍ਯਾਮਹੇ ਵਯੰ| ਯਾਵੱਜੀਵਞ੍ਚ ਧਰ੍ੰਮੇਣ ਸਾਰਲ੍ਯੇਨ ਚ ਨਿਰ੍ਭਯਾਃ|
and has raised up for us the strength of our salvation in the house of his servant David –
70 ਸੇਵਾਮਹੈ ਤਮੇਵੈਕਮ੍ ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਮੇਵ ਚ| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਸੁਪਵਿਤ੍ਰਞ੍ਚ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨਿਯਮੰ ਸਦਾ|
as he promised by the lips of his holy prophets of old – (aiōn g165)
71 ਕ੍ਰੁʼਪਯਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਨਿਕਸ਼਼ਾਰ੍ਥਾੱਤੁ ਨਃ ਪਿਤੁਃ| ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਮੀਪੇ ਯੰ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਪੁਰਾ|
salvation from our enemies and from the hands of all who hate us,
72 ਤਮੇਵ ਸਫਲੰ ਕਰ੍ੱਤੰ ਤਥਾ ਸ਼ਤ੍ਰੁਗਣਸ੍ਯ ਚ| ਰੁʼਤੀਯਾਕਾਰਿਣਸ਼੍ਚੈਵ ਕਰੇਭ੍ਯੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਨਃ|
showing mercy to our ancestors, and mindful of his sacred covenant.
This was the oath which he swore to our ancestor Abraham –
74 ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸੇਵਕਸ੍ਯ ਤੁ|
that we should be rescued from the hands of our enemies,
75 ਵੰਸ਼ੇ ਤ੍ਰਾਤਾਰਮੇਕੰ ਸ ਸਮੁਤ੍ਪਾਦਿਤਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍|
and should serve him without fear in holiness and righteousness, in his presence all our days.
76 ਅਤੋ ਹੇ ਬਾਲਕ ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠ ਏਵ ਯਃ| ਤਸ੍ਯੈਵ ਭਾਵਿਵਾਦੀਤਿ ਪ੍ਰਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ| ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਚਰਣਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੇ ਮਾਰ੍ਗੇ ਚਾਲਯਿਤੁੰ ਸਦਾ| ਏਵੰ ਧ੍ਵਾਨ੍ਤੇ(ਅ)ਰ੍ਥਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋਸ਼੍ਛਾਯਾਯਾਂ ਯੇ ਤੁ ਮਾਨਵਾਃ|
And you, child, will be called prophet of the Most High, for you will go before the Lord to make ready his way,
77 ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੁ ਤਾਨੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮੇਵ ਹਿ| ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਹਾਨੁਕਮ੍ਪਾਂ ਹਿ ਯਾਮੇਵ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|
to give his people the knowledge of salvation through the forgiveness of their sins,
78 ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਾਤ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਮੁਦਾੱਯੈਵਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਦਾੱਤੁ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ| ਤਯਾਨੁਕਮ੍ਪਯਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਪਮੋਚਨੇ|
through the tender mercy of our God, whereby the dawn will break on us from heaven,
79 ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ ਹਿ ਜ੍ਞਾਨਵਿਸ਼੍ਰਾਣਨਾਯ ਚ| ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਮਾਰ੍ਗੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰਾਯੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ||
to give light to those who live in darkness and the shadow of death, and guide our feet into the way of peace.”
80 ਅਥ ਬਾਲਕਃ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਚ ਵਰ੍ੱਧਿਤੁਮਾਰੇਭੇ; ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਯਾਵੰਨ ਪ੍ਰਕਟੀਭੂਤਸ੍ਤਾਸ੍ਤਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|
The child grew and became strong in spirit, and he lived in the wilds until the time came for his appearance before Israel.
