< ੧ ਤੀਮਥਿਯਃ 4 >

1 ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ ਚਰਮਕਾਲੇ ਕਤਿਪਯਲੋਕਾ ਵਹ੍ਨਿਨਾਙ੍ਕਿਤਤ੍ਵਾਤ੍
A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;
2 ਕਠੋਰਮਨਸਾਂ ਕਾਪਟ੍ਯਾਦ੍ ਅਨ੍ਰੁʼਤਵਾਦਿਨਾਂ ਵਿਵਾਹਨਿਸ਼਼ੇਧਕਾਨਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਨਿਸ਼਼ੇਧਕਾਨਾਞ੍ਚ
Mówiąc kłamstwo w obłudzie, mając napiętnowane sumienie;
3 ਭੂਤਸ੍ਵਰੂਪਾਣਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਭ੍ਰਮਕਾਤ੍ਮਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਚ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਵੇਸ਼੍ਯ ਧਰ੍ੰਮਾਦ੍ ਭ੍ਰੰਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ| ਤਾਨਿ ਤੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸਤ੍ਯਧਰ੍ੰਮਾਣਾਞ੍ਚ ਧਨ੍ਯਵਾਦਸਹਿਤਾਯ ਭੋਗਾਯੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਸ੍ਰੁʼਜਿਰੇ|
Zabraniając wstępować w związki małżeńskie, [nakazując] powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę.
4 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਉੱਤਮੰ ਯਦਿ ਚ ਧਨ੍ਯਵਾਦੇਨ ਭੁਜ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਨਾਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਭਵਤਿ,
Wszelkie bowiem stworzenie Boże jest dobre i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem.
5 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਚ ਤਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੀਭਵਤਿ|
Uświęcone bowiem zostaje przez słowo Boże i modlitwę.
6 ਏਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਦਿ ਤ੍ਵੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯੇਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੋੱਤਮ੍ਃ ਪਰਿਚਾਰਕੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਸ੍ਤਦੀਯਵਾਕ੍ਯੈਰਾਪ੍ਯਾਯਿਸ਼਼੍ਯਸੇ ਚ|
Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.
7 ਯਾਨ੍ਯੁਪਾਖ੍ਯਾਨਾਨਿ ਦੁਰ੍ਭਾਵਾਨਿ ਵ੍ਰੁʼੱਧਯੋਸ਼਼ਿਤਾਮੇਵ ਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਚ ਤਾਨਿ ਤ੍ਵਯਾ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯਨ੍ਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਯੇ ਯਤ੍ਨਃ ਕ੍ਰਿਯਤਾਞ੍ਚ|
Odrzucaj natomiast pospolite i babskie baśnie. Sam zaś ćwicz się w pobożności.
8 ਯਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੋ ਯਤ੍ਨਃ ਸ੍ਵਲ੍ਪਫਲਦੋ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਿਰੈਹਿਕਪਾਰਤ੍ਰਿਕਜੀਵਨਯੋਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯੁਕ੍ਤਾ ਸਤੀ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਫਲਦਾ ਭਵਤਿ|
Ćwiczenie cielesne bowiem przynosi niewiele pożytku, lecz pobożność do wszystkiego jest przydatna, gdyż zawiera obietnicę życia obecnego i przyszłego.
9 ਵਾਕ੍ਯਮੇਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਗ੍ਰਹਣੀਯਞ੍ਚ ਵਯਞ੍ਚ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਾਮੋ ਨਿਨ੍ਦਾਂ ਭੁੰਜ੍ਮਹੇ ਚ|
Wiarygodne to słowa i godne całkowitego przyjęcia.
10 ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵਾਨਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਤ੍ਰਾਤਾ ਯੋ(ਅ)ਮਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਾਮਃ|
Dlatego pracujemy i jesteśmy lżeni, że pokładamy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.
11 ਤ੍ਵਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ ਚ|
To nakazuj i [tego] nauczaj.
12 ਅਲ੍ਪਵਯਸ਼਼੍ਕਤ੍ਵਾਤ੍ ਕੇਨਾਪ੍ਯਵਜ੍ਞੇਯੋ ਨ ਭਵ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਲਾਪੇਨਾਚਰਣੇਨ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸਦਾਤ੍ਮਤ੍ਵੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵੇਨ ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਮ੍ ਆਦਰ੍ਸ਼ੋ ਭਵ|
Niech nikt nie lekceważy twego młodego wieku; lecz bądź dla wierzących przykładem w mowie, w postępowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.
13 ਯਾਵੰਨਾਹਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵ ਪਾਠੇ ਚੇਤਯਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਮਨੋ ਨਿਧਤ੍ਸ੍ਵ|
Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęcania [i] nauki.
14 ਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣਸਹਿਤੇਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਯੱਦਾਨੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਿਤੰ ਤਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਨੇ ਸ਼ਿਥਿਲਮਨਾ ਮਾ ਭਵ|
Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych.
15 ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਮਨੋ ਨਿਵੇਸ਼ਯ, ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਵਰ੍ੱਤਸ੍ਵ, ਇੱਥਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਤਵ ਗੁਣਵ੍ਰੁʼੱਧਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤਾਂ|
O tym rozmyślaj, temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich.
16 ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਸ੍ਵ ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਯਾਤ੍ਮਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਣਾਞ੍ਚ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Pilnuj samego siebie i nauki, trwaj w tych [rzeczach], bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.

< ੧ ਤੀਮਥਿਯਃ 4 >