< ੧ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕਿਨਃ 2 >

1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨ ਜਾਤ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯੰ ਜਾਨੀਥ|
Sami bowiem wiecie, bracia, że nasze przybycie do was nie było daremne;
2 ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਥਾਸ਼੍ਰਾਵਿ ਤਥਾ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਫਿਲਿਪੀਨਗਰੇ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾ ਨਿਨ੍ਦਿਤਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਉਤ੍ਸਾਹੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਬਹੁਯਤ੍ਨੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦਮ੍ ਅਬੋਧਯਾਮ|
Lecz chociaż przedtem, jak wiecie, doznaliśmy cierpień i byliśmy znieważeni w Filippi, [to jednak] odważyliśmy się w naszym Bogu, by wśród wielu zmagań głosić wam ewangelię Boga.
3 ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਦੇਸ਼ੋ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤੇਰਸ਼ੁਚਿਭਾਵਾਦ੍ ਵੋਤ੍ਪੰਨਃ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਨਾਯੁਕ੍ਤੋ ਵਾ ਨ ਭਵਤਿ|
Nasze pouczenie bowiem nie [wzięło się] z błędu ani z nieczystości, ani z podstępu;
4 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯਾਨ੍ ਮੱਤ੍ਵਾ ਚ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸੁਸੰਵਾਦੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਸਮਾਰ੍ਪ੍ਯਤ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਮਾਨਵੇਭ੍ਯੋ ਨ ਰੁਰੋਚਿਸ਼਼ਮਾਣਾਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਕਾਯੇਸ਼੍ਵਰਾਯ ਰੁਰੋਚਿਸ਼਼ਮਾਣਾ ਭਾਸ਼਼ਾਮਹੇ|
Lecz jak przez Boga zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam ewangelii, tak [ją] głosimy, nie aby podobać się ludziom, ale Bogu, który bada nasze serca.
5 ਵਯੰ ਕਦਾਪਿ ਸ੍ਤੁਤਿਵਾਦਿਨੋ ਨਾਭਵਾਮੇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ ਕਦਾਪਿ ਛਲਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣ ਲੋਭੰ ਨਾੱਛਾਦਯਾਮੇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
Nigdy bowiem nie posługiwaliśmy się pochlebstwem w mowie, jak wiecie, ani nie kierowaliśmy się ukrytą chciwością, Bóg jest świadkiem;
6 ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਇਵ ਗੌਰਵਾਨ੍ਵਿਤਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਃ ਪਰਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਾ ਕਸ੍ਮਾਦਪਿ ਮਾਨਵਾਦ੍ ਗੌਰਵੰ ਨ ਲਿਪ੍ਸਮਾਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮ੍ਰੁʼਦੁਭਾਵਾ ਭੂਤ੍ਵਾਵਰ੍ੱਤਾਮਹਿ|
Ani nie szukaliśmy chwały u ludzi, ani u was, ani u innych, mogąc być dla was ciężarem jako apostołowie Chrystusa;
7 ਯਥਾ ਕਾਚਿਨ੍ਮਾਤਾ ਸ੍ਵਕੀਯਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਪਾਲਯਤਿ ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣਾ
Byliśmy jednak wśród was łagodni jak karmicielka troszcząca się o swoje dzieci.
8 ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕੇਵਲਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਕੀਯਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਪਿ ਦਾਤੁੰ ਮਨੋਭਿਰਭ੍ਯਲਸ਼਼ਾਮ, ਯਤੋ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਨੇਹਪਾਤ੍ਰਾਣ੍ਯਭਵਤ|
Darzyliśmy was taką życzliwością, że gotowi byliśmy użyczyć wam nie tylko ewangelii Boga, ale i naszych dusz, bo staliście się nam drodzy.
9 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਰਮਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਯਦ੍ ਭਾਰਗ੍ਰਸ੍ਤੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਨ੍ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦਮਘੋਸ਼਼ਯਾਮ|
Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracując bowiem dniem i nocą, aby nie obciążyć nikogo z was, głosiliśmy wam ewangelię Boga.
10 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵਯੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਤ੍ਵਯਥਾਰ੍ਥਤ੍ਵਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਤ੍ਵਾਚਾਰਿਣੋ(ਅ)ਭਵਾਮੇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣ ਆਧ੍ਵੇ|
Wy i Bóg jesteście świadkami, że zachowywaliśmy się w świętości, w sprawiedliwości i nienagannie [pośród] was, którzy wierzycie.
11 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਬਾਲਕਾਨ੍ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੰ ਜਨਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ,
Wiecie bowiem, że każdego z was, jak ojciec swoje dzieci, zachęcaliśmy i pocieszaliśmy, i zaklinaliśmy;
12 ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵੀਯਰਾਜ੍ਯਾਯ ਵਿਭਵਾਯ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਤਦੁਪਯੁਕ੍ਤਾਚਰਣਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚੇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
Abyście postępowali w sposób godny Boga, który was powołał do swego królestwa i chwały.
13 ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮੁਖਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਲਭਧ੍ਵੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮੱਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਮੱਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯੰ ਨਿਰਨ੍ਤਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਃ, ਯਤਸ੍ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਤਸ੍ਯ ਗੁਣਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਚ|
Dlatego też nieustannie dziękujemy Bogu, że gdy przyjęliście słowo Boże, które słyszeliście od nas, przyjęliście [je] nie jako słowo ludzkie, ale – jak jest naprawdę – [jako] słowo Boże, które też w was, którzy wierzycie, skutecznie działa.
14 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾਃ ਸਮਿਤ੍ਯੋ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੇ ਸਨ੍ਤਿ ਯੂਯੰ ਤਾਸਾਮ੍ ਅਨੁਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਭਵਤ, ਤਦ੍ਭੁਕ੍ਤਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯਿਹੂਦਿਲੋਕੇਭ੍ਯਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਜਾਤੀਯਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦੁਃਖਮ੍ ਅਲਭਧ੍ਵੰ|
Wy bowiem, bracia, staliście się naśladowcami kościołów Bożych, które są w Judei w Chrystusie Jezusie, bo wy to samo wycierpieliście od swoich rodaków, co i oni od Żydów;
15 ਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਹਤਵਨ੍ਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ, ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨ ਰੋਚਨ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ;
Którzy zabili i Pana Jezusa, i swoich własnych proroków, i nas prześladowali; a nie podobają się Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom.
16 ਅਪਰੰ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਘੋਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ੇਧਨ੍ਤਿ ਚੇੱਥੰ ਸ੍ਵੀਯਪਾਪਾਨਾਂ ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਉੱਤਰੋੱਤਰੰ ਪੂਰਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨ੍ਤਕਾਰੀ ਕ੍ਰੋਧਸ੍ਤਾਨ੍ ਉਪਕ੍ਰਮਤੇ|
Zabraniają nam zwiastować poganom, żeby [ci] nie byli zbawieni, aby zawsze dopełniali [miary] swoich grzechów; nadszedł bowiem na nich ostateczny gniew.
17 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਮਨਸਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਦਨੇਨ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿੱਛੇਦੇ ਜਾਤੇ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੁਖਾਨਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਅਤ੍ਯਾਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਯਾ ਬਹੁ ਯਤਿਤਵਨ੍ਤਃ|
My zaś, bracia, rozłączeni z wami na krótko ciałem, ale nie sercem, z tym większym pragnieniem staraliśmy się was zobaczyć.
18 ਦ੍ਵਿਰੇਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਗਮਨਾਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਪੌਲਸ੍ਯ ਮਮਾਭਿਲਾਸ਼਼ੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਯਤਾਨੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਿਵਾਰਿਤਵਾਨ੍|
Dlatego chcieliśmy przybyć do was, zwłaszcza ja, Paweł, raz i drugi, ale przeszkodził nam szatan.
19 ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਕਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਕੋ ਵਾਨਨ੍ਦਃ ਕਿੰ ਵਾ ਸ਼੍ਲਾਘ੍ਯਕਿਰੀਟੰ? ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਗਮਨਕਾਲੇ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖਸ੍ਥਾ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਤੰਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ?
Co bowiem [jest] naszą nadzieją, radością albo koroną chluby? Czy nie wy [nią jesteście] przed naszym Panem Jezusem Chrystusem w [czasie] jego przyjścia?
20 ਯੂਯਮ੍ ਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਗੌਰਵਾਨਨ੍ਦਸ੍ਵਰੂਪਾ ਭਵਥ|
Wy bowiem jesteście naszą chwałą i radością.

< ੧ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕਿਨਃ 2 >