ମଥିଃ 26
1 ଯୀଶୁରେତାନ୍ ପ୍ରସ୍ତାୱାନ୍ ସମାପ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନୂଚେ,
και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
2 ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଜ୍ଞାତଂ ଦିନଦ୍ୱଯାତ୍ ପରଂ ନିସ୍ତାରମହ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟତି, ତତ୍ର ମନୁଜସୁତଃ କ୍ରୁଶେନ ହନ୍ତୁଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପିଷ୍ୟତେ|
οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
3 ତତଃ ପରଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଧ୍ୟାପକପ୍ରାଞ୍ଚଃ କିଯଫାନାମ୍ନୋ ମହାଯାଜକସ୍ୟାଟ୍ଟାଲିକାଯାଂ ମିଲିତ୍ୱା
τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
4 କେନୋପାଯେନ ଯୀଶୁଂ ଧୃତ୍ୱା ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁଯୁରିତି ମନ୍ତ୍ରଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν κρατησωσιν δολω και αποκτεινωσιν
5 କିନ୍ତୁ ତୈରୁକ୍ତଂ ମହକାଲେ ନ ଧର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ, ଧୃତେ ପ୍ରଜାନାଂ କଲହେନ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ|
ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
6 ତତୋ ବୈଥନିଯାପୁରେ ଶିମୋନାଖ୍ୟସ୍ୟ କୁଷ୍ଠିନୋ ୱେଶ୍ମନି ଯୀଶୌ ତିଷ୍ଠତି
του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
7 କାଚନ ଯୋଷା ଶ୍ୱେତୋପଲଭାଜନେନ ମହାର୍ଘ୍ୟଂ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଲମାନୀଯ ଭୋଜନାଯୋପୱିଶତସ୍ତସ୍ୟ ଶିରୋଭ୍ୟଷେଚତ୍|
προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου
8 କିନ୍ତୁ ତଦାଲୋକ୍ୟ ତଚ୍ଛିଷ୍ୟୈଃ କୁପିତୈରୁକ୍ତଂ, କୁତ ଇତ୍ଥମପୱ୍ୟଯତେ?
ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
9 ଚେଦିଦଂ ୱ୍ୟକ୍ରେଷ୍ୟତ, ତର୍ହି ଭୂରିମୂଲ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ଦରିଦ୍ରେଭ୍ୟୋ ୱ୍ୟତାରିଷ୍ୟତ|
ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις
10 ଯୀଶୁନା ତଦୱଗତ୍ୟ ତେ ସମୁଦିତାଃ, ଯୋଷାମେନାଂ କୁତୋ ଦୁଃଖିନୀଂ କୁରୁଥ, ସା ମାଂ ପ୍ରତି ସାଧୁ କର୍ମ୍ମାକାର୍ଷୀତ୍|
γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε
11 ଯୁଷ୍ମାକମଂ ସମୀପେ ଦରିଦ୍ରାଃ ସତତମେୱାସତେ, କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକମନ୍ତିକେହଂ ନାସେ ସତତଂ|
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
12 ସା ମମ କାଯୋପରି ସୁଗନ୍ଧିତୈଲଂ ସିକ୍ତ୍ୱା ମମ ଶ୍ମଶାନଦାନକର୍ମ୍ମାକାର୍ଷୀତ୍|
βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
13 ଅତୋହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଜଗତି ଯତ୍ର ଯତ୍ରୈଷ ସୁସମାଚାରଃ ପ୍ରଚାରିଷ୍ୟତେ, ତତ୍ର ତତ୍ରୈତସ୍ୟା ନାର୍ୟ୍ୟାଃ ସ୍ମରଣାର୍ଥମ୍ କର୍ମ୍ମେଦଂ ପ୍ରଚାରିଷ୍ୟତେ|
αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
14 ତତୋ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାଣାମ୍ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯଯିହୂଦାନାମକ ଏକଃ ଶିଷ୍ୟଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନାମନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍,
τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις
15 ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ କରେଷୁ ଯୀଶୁଂ ସମର୍ପଯାମି, ତର୍ହି କିଂ ଦାସ୍ୟଥ? ତଦାନୀଂ ତେ ତସ୍ମୈ ତ୍ରିଂଶନ୍ମୁଦ୍ରା ଦାତୁଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱନ୍ତଃ|
ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
16 ସ ତଦାରଭ୍ୟ ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ସୁଯୋଗଂ ଚେଷ୍ଟିତୱାନ୍|
και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
17 ଅନନ୍ତରଂ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପପର୍ୱ୍ୱଣଃ ପ୍ରଥମେହ୍ନି ଶିଷ୍ୟା ଯୀଶୁମ୍ ଉପଗତ୍ୟ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ ଭୱତ୍କୃତେ କୁତ୍ର ୱଯଂ ନିସ୍ତାରମହଭୋଜ୍ୟମ୍ ଆଯୋଜଯିଷ୍ୟାମଃ? ଭୱତଃ କେଚ୍ଛା?
τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες αυτω που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα
18 ତଦା ସ ଗଦିତୱାନ୍, ମଧ୍ୟେନଗରମମୁକପୁଂସଃ ସମୀପଂ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ୱଦତ, ଗୁରୁ ର୍ଗଦିତୱାନ୍, ମତ୍କାଲଃ ସୱିଧଃ, ସହ ଶିଷ୍ୟୈସ୍ତ୍ୱଦାଲଯେ ନିସ୍ତାରମହଭୋଜ୍ୟଂ ଭୋକ୍ଷ୍ୟେ|
ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
19 ତଦା ଶିଷ୍ୟା ଯୀଶୋସ୍ତାଦୃଶନିଦେଶାନୁରୂପକର୍ମ୍ମ ୱିଧାଯ ତତ୍ର ନିସ୍ତାରମହଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯାମାସୁଃ|
και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
20 ତତଃ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ଦ୍ୱାଦଶଭିଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକଂ ସ ନ୍ୟୱିଶତ୍|
οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα
21 ଅପରଂ ଭୁଞ୍ଜାନ ଉକ୍ତୱାନ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଯୁଷ୍ମାକମେକୋ ମାଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି|
και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
22 ତଦା ତେଽତୀୱ ଦୁଃଖିତା ଏକୈକଶୋ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ସ କିମହଂ?
και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε
23 ତତଃ ସ ଜଗାଦ, ମଯା ସାକଂ ଯୋ ଜନୋ ଭୋଜନପାତ୍ରେ କରଂ ସଂକ୍ଷିପତି, ସ ଏୱ ମାଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି|
ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσει
24 ମନୁଜସୁତମଧି ଯାଦୃଶଂ ଲିଖିତମାସ୍ତେ, ତଦନୁରୂପା ତଦ୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି; କିନ୍ତୁ ଯେନ ପୁଂସା ସ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ, ହା ହା ଚେତ୍ ସ ନାଜନିଷ୍ୟତ, ତଦା ତସ୍ୟ କ୍ଷେମମଭୱିଷ୍ୟତ୍|
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
25 ତଦା ଯିହୂଦାନାମା ଯୋ ଜନସ୍ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି, ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ହେ ଗୁରୋ, ସ କିମହଂ? ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍, ତ୍ୱଯା ସତ୍ୟଂ ଗଦିତମ୍|
αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας
26 ଅନନ୍ତରଂ ତେଷାମଶନକାଲେ ଯୀଶୁଃ ପୂପମାଦାଯେଶ୍ୱରୀଯଗୁଣାନନୂଦ୍ୟ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟଃ ପ୍ରଦାଯ ଜଗାଦ, ମଦ୍ୱପୁଃସ୍ୱରୂପମିମଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଖାଦତ|
εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευλογησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
27 ପଶ୍ଚାତ୍ ସ କଂସଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯଗୁଣାନନୂଦ୍ୟ ତେଭ୍ୟଃ ପ୍ରଦାଯ କଥିତୱାନ୍, ସର୍ୱ୍ୱୈ ର୍ୟୁଷ୍ମାଭିରନେନ ପାତୱ୍ୟଂ,
και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
28 ଯସ୍ମାଦନେକେଷାଂ ପାପମର୍ଷଣାଯ ପାତିତଂ ଯନ୍ମନ୍ନୂତ୍ନନିଯମରୂପଶୋଣିତଂ ତଦେତତ୍|
τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων
29 ଅପରମହଂ ନୂତ୍ନଗୋସ୍ତନୀରସଂ ନ ପାସ୍ୟାମି, ତାୱତ୍ ଗୋସ୍ତନୀଫଲରସଂ ପୁନଃ କଦାପି ନ ପାସ୍ୟାମି|
λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου
30 ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ଗୀତମେକଂ ସଂଗୀଯ ଜୈତୁନାଖ୍ୟଗିରିଂ ଗତୱନ୍ତଃ|
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
31 ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱୋଚତ୍, ଅସ୍ୟାଂ ରଜନ୍ୟାମହଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ୱିଘ୍ନରୂପୋ ଭୱିଷ୍ୟାମି, ଯତୋ ଲିଖିତମାସ୍ତେ, "ମେଷାଣାଂ ରକ୍ଷକୋ ଯସ୍ତଂ ପ୍ରହରିଷ୍ୟାମ୍ୟହଂ ତତଃ| ମେଷାଣାଂ ନିୱହୋ ନୂନଂ ପ୍ରୱିକୀର୍ଣୋ ଭୱିଷ୍ୟତି"||
τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης
32 କିନ୍ତୁ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ସମୁତ୍ଥାଯ ଯୁଷ୍ମାକମଗ୍ରେଽହଂ ଗାଲୀଲଂ ଗମିଷ୍ୟାମି|
μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
33 ପିତରସ୍ତଂ ପ୍ରୋୱାଚ, ଭୱାଂଶ୍ଚେତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ୱିଘ୍ନରୂପୋ ଭୱତି, ତଥାପି ମମ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
34 ତତୋ ଯୀଶୁନା ସ ଉକ୍ତଃ, ତୁଭ୍ୟମହଂ ତଥ୍ୟଂ କଥଯାମି, ଯାମିନ୍ୟାମସ୍ୟାଂ ଚରଣାଯୁଧସ୍ୟ ରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତ୍ୱଂ ମାଂ ତ୍ରି ର୍ନାଙ୍ଗୀକରିଷ୍ୟସି|
εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
35 ତତଃ ପିତର ଉଦିତୱାନ୍, ଯଦ୍ୟପି ତ୍ୱଯା ସମଂ ମର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ, ତଥାପି କଦାପି ତ୍ୱାଂ ନ ନାଙ୍ଗୀକରିଷ୍ୟାମି; ତଥୈୱ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚୋଚୁଃ|
λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπον
36 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକଂ ଗେତ୍ଶିମାନୀନାମକଂ ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତେଭ୍ୟଃ କଥିତୱାନ୍, ଅଦଃ ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା ଯାୱଦହଂ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟେ ତାୱଦ୍ ଯୂଯମତ୍ରୋପୱିଶତ|
τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαι εκει
37 ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ପିତରଂ ସିୱଦିଯସୁତୌ ଚ ସଙ୍ଗିନଃ କୃତ୍ୱା ଗତୱାନ୍, ଶୋକାକୁଲୋଽତୀୱ ୱ୍ୟଥିତଶ୍ଚ ବଭୂୱ|
και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν
38 ତାନୱାଦୀଚ୍ଚ ମୃତିଯାତନେୱ ମତ୍ପ୍ରାଣାନାଂ ଯାତନା ଜାଯତେ, ଯୂଯମତ୍ର ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଜାଗୃତ|
τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
39 ତତଃ ସ କିଞ୍ଚିଦ୍ଦୂରଂ ଗତ୍ୱାଧୋମୁଖଃ ପତନ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ହେ ମତ୍ପିତର୍ୟଦି ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି, ତର୍ହି କଂସୋଽଯଂ ମତ୍ତୋ ଦୂରଂ ଯାତୁ; କିନ୍ତୁ ମଦିଚ୍ଛାୱତ୍ ନ ଭୱତୁ, ତ୍ୱଦିଚ୍ଛାୱଦ୍ ଭୱତୁ|
και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
40 ତତଃ ସ ଶିଷ୍ୟାନୁପେତ୍ୟ ତାନ୍ ନିଦ୍ରତୋ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ପିତରାଯ କଥଯାମାସ, ଯୂଯଂ ମଯା ସାକଂ ଦଣ୍ଡମେକମପି ଜାଗରିତୁଂ ନାଶନ୍କୁତ?
και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
41 ପରୀକ୍ଷାଯାଂ ନ ପତିତୁଂ ଜାଗୃତ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଞ୍ଚ; ଆତ୍ମା ସମୁଦ୍ୟତୋସ୍ତି, କିନ୍ତୁ ୱପୁ ର୍ଦୁର୍ବ୍ବଲଂ|
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
42 ସ ଦ୍ୱିତୀଯୱାରଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ହେ ମତ୍ତାତ, ନ ପୀତେ ଯଦି କଂସମିଦଂ ମତ୍ତୋ ଦୂରଂ ଯାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ତର୍ହି ତ୍ୱଦିଚ୍ଛାୱଦ୍ ଭୱତୁ|
παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
43 ସ ପୁନରେତ୍ୟ ତାନ୍ ନିଦ୍ରତୋ ଦଦର୍ଶ, ଯତସ୍ତେଷାଂ ନେତ୍ରାଣି ନିଦ୍ରଯା ପୂର୍ଣାନ୍ୟାସନ୍|
και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
44 ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତାନ୍ ୱିହାଯ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ତୃତୀଯୱାରଂ ପୂର୍ୱ୍ୱୱତ୍ କଥଯନ୍ ପ୍ରାର୍ଥିତୱାନ୍|
και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων
45 ତତଃ ଶିଷ୍ୟାନୁପାଗତ୍ୟ ଗଦିତୱାନ୍, ସାମ୍ପ୍ରତଂ ଶଯାନାଃ କିଂ ୱିଶ୍ରାମ୍ୟଥ? ପଶ୍ୟତ, ସମଯ ଉପାସ୍ଥାତ୍, ମନୁଜସୁତଃ ପାପିନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପ୍ୟତେ|
τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
46 ଉତ୍ତିଷ୍ଠତ, ୱଯଂ ଯାମଃ, ଯୋ ମାଂ ପରକରେଷୁ ମସର୍ପଯିଷ୍ୟତି, ପଶ୍ୟତ, ସ ସମୀପମାଯାତି|
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με
47 ଏତତ୍କଥାକଥନକାଲେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାଣାମେକୋ ଯିହୂଦାନାମକୋ ମୁଖ୍ୟଯାଜକଲୋକପ୍ରାଚୀନୈଃ ପ୍ରହିତାନ୍ ଅସିଧାରିଯଷ୍ଟିଧାରିଣୋ ମନୁଜାନ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ତତ୍ସମୀପମୁପତସ୍ଥୌ|
και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
48 ଅସୌ ପରକରେଷ୍ୱର୍ପଯିତା ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତାନ୍ ଇତ୍ଥଂ ସଙ୍କେତଯାମାସ, ଯମହଂ ଚୁମ୍ବିଷ୍ୟେ, ସୋଽସୌ ମନୁଜଃ, ସଏୱ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଧାର୍ୟ୍ୟତାଂ|
ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον
49 ତଦା ସ ସପଦି ଯୀଶୁମୁପାଗତ୍ୟ ହେ ଗୁରୋ, ପ୍ରଣମାମୀତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତଂ ଚୁଚୁମ୍ବେ|
και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον
50 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମୁୱାଚ, ହେ ମିତ୍ରଂ କିମର୍ଥମାଗତୋସି? ତଦା ତୈରାଗତ୍ୟ ଯୀଶୁରାକ୍ରମ୍ୟ ଦଘ୍ରେ|
ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
51 ତତୋ ଯୀଶୋଃ ସଙ୍ଗିନାମେକଃ କରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ କୋଷାଦସିଂ ବହିଷ୍କୃତ୍ୟ ମହାଯାଜକସ୍ୟ ଦାସମେକମାହତ୍ୟ ତସ୍ୟ କର୍ଣଂ ଚିଚ୍ଛେଦ|
και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
52 ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ଖଡ୍ଗଂ ସ୍ୱସ୍ଥାନେ ନିଧେହି ଯତୋ ଯେ ଯେ ଜନା ଅସିଂ ଧାରଯନ୍ତି, ତଏୱାସିନା ୱିନଶ୍ୟନ୍ତି|
τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται
53 ଅପରଂ ପିତା ଯଥା ମଦନ୍ତିକଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାନାଂ ଦ୍ୱାଦଶୱାହିନୀତୋଽଧିକଂ ପ୍ରହିଣୁଯାତ୍ ମଯା ତମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟେଦାନୀମେୱ ତଥା ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ୟତେ, ତ୍ୱଯା କିମିତ୍ଥଂ ଜ୍ଞାଯତେ?
η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων
54 ତଥା ସତୀତ୍ଥଂ ଘଟିଷ୍ୟତେ ଧର୍ମ୍ମପୁସ୍ତକସ୍ୟ ଯଦିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ତତ୍ କଥଂ ସିଧ୍ୟେତ୍?
πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
55 ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁ ର୍ଜନନିୱହଂ ଜଗାଦ, ଯୂଯଂ ଖଡ୍ଗଯଷ୍ଟୀନ୍ ଆଦାଯ ମାଂ କିଂ ଚୌରଂ ଧର୍ତ୍ତୁମାଯାତାଃ? ଅହଂ ପ୍ରତ୍ୟହଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାକମୁପୱିଶ୍ୟ ସମୁପାଦିଶଂ, ତଦା ମାଂ ନାଧରତ;
εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με
56 କିନ୍ତୁ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ୱାକ୍ୟାନାଂ ସଂସିଦ୍ଧଯେ ସର୍ୱ୍ୱମେତଦଭୂତ୍| ତଦା ସର୍ୱ୍ୱେ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ୱିହାଯ ପଲାଯନ୍ତ|
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον
57 ଅନନ୍ତରଂ ତେ ମନୁଜା ଯୀଶୁଂ ଧୃତ୍ୱା ଯତ୍ରାଧ୍ୟାପକପ୍ରାଞ୍ଚଃ ପରିଷଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତ ଉପାୱିଶନ୍ ତତ୍ର କିଯଫାନାମକମହାଯାଜକସ୍ୟାନ୍ତିକଂ ନିନ୍ୟୁଃ|
οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
58 କିନ୍ତୁ ଶେଷେ କିଂ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ୱେତ୍ତୁଂ ପିତରୋ ଦୂରେ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ମହାଯାଜକସ୍ୟାଟ୍ଟାଲିକାଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଦାସୈଃ ସହିତ ଉପାୱିଶତ୍|
ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
59 ତଦାନୀଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକପ୍ରାଚୀନମନ୍ତ୍ରିଣଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୀଶୁଂ ହନ୍ତୁଂ ମୃଷାସାକ୍ଷ୍ୟମ୍ ଅଲିପ୍ସନ୍ତ,
οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν
60 କିନ୍ତୁ ନ ଲେଭିରେ| ଅନେକେଷୁ ମୃଷାସାକ୍ଷିଷ୍ୱାଗତେଷ୍ୱପି ତନ୍ନ ପ୍ରାପୁଃ|
και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον
61 ଶେଷେ ଦ୍ୱୌ ମୃଷାସାକ୍ଷିଣାୱାଗତ୍ୟ ଜଗଦତୁଃ, ପୁମାନଯମକଥଯତ୍, ଅହମୀଶ୍ୱରମନ୍ଦିରଂ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଦିନତ୍ରଯମଧ୍ୟେ ତନ୍ନିର୍ମ୍ମାତୁଂ ଶକ୍ନୋମି|
υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον
62 ତଦା ମହାଯାଜକ ଉତ୍ଥାଯ ଯୀଶୁମ୍ ଅୱାଦୀତ୍| ତ୍ୱଂ କିମପି ନ ପ୍ରତିୱଦସି? ତ୍ୱାମଧି କିମେତେ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ୱଦନ୍ତି?
και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
63 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ର୍ମୌନୀଭୂଯ ତସ୍ୟୌ| ତତୋ ମହାଯାଜକ ଉକ୍ତୱାନ୍, ତ୍ୱାମ୍ ଅମରେଶ୍ୱରନାମ୍ନା ଶପଯାମି, ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋଽଭିଷିକ୍ତୋ ଭୱସି ନୱେତି ୱଦ|
ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
64 ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ତ୍ୱଂ ସତ୍ୟମୁକ୍ତୱାନ୍; ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଇତଃପରଂ ମନୁଜସୁତଂ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମତୋ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ସ୍ଥାତୁଂ ଗଗଣସ୍ଥଂ ଜଲଧରାନାରୁହ୍ୟାଯାନ୍ତଂ ୱୀକ୍ଷଧ୍ୱେ|
λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
65 ତଦା ମହାଯାଜକୋ ନିଜୱସନଂ ଛିତ୍ତ୍ୱା ଜଗାଦ, ଏଷ ଈଶ୍ୱରଂ ନିନ୍ଦିତୱାନ୍, ଅସ୍ମାକମପରସାକ୍ଷ୍ୟେଣ କିଂ ପ୍ରଯୋଜନଂ? ପଶ୍ୟତ, ଯୂଯମେୱାସ୍ୟାସ୍ୟାଦ୍ ଈଶ୍ୱରନିନ୍ଦାଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତଃ,
τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου
66 ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କିଂ ୱିୱିଚ୍ୟତେ? ତେ ପ୍ରତ୍ୟୂଚୁଃ, ୱଧାର୍ହୋଽଯଂ|
τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν
67 ତତୋ ଲୋକୈସ୍ତଦାସ୍ୟେ ନିଷ୍ଠୀୱିତଂ କେଚିତ୍ ପ୍ରତଲମାହତ୍ୟ କେଚିଚ୍ଚ ଚପେଟମାହତ୍ୟ ବଭାଷିରେ,
τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν
68 ହେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତ୍ୱାଂ କଶ୍ଚପେଟମାହତୱାନ୍? ଇତି ଗଣଯିତ୍ୱା ୱଦାସ୍ମାନ୍|
λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
69 ପିତରୋ ବହିରଙ୍ଗନ ଉପୱିଶତି, ତଦାନୀମେକା ଦାସୀ ତମୁପାଗତ୍ୟ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଂ ଗାଲୀଲୀଯଯୀଶୋଃ ସହଚରଏକଃ|
ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
70 କିନ୍ତୁ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଅନଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟାୱାଦୀତ୍, ତ୍ୱଯା ଯଦୁଚ୍ୟତେ, ତଦର୍ଥମହଂ ନ ୱେଦ୍ମି|
ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
71 ତଦା ତସ୍ମିନ୍ ବହିର୍ଦ୍ୱାରଂ ଗତେ ଽନ୍ୟା ଦାସୀ ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ତତ୍ରତ୍ୟଜନାନୱଦତ୍, ଅଯମପି ନାସରତୀଯଯୀଶୁନା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସୀତ୍|
εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
72 ତତଃ ସ ଶପଥେନ ପୁନରନଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ତଂ ନରଂ ନ ପରିଚିନୋମି|
και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
73 କ୍ଷଣାତ୍ ପରଂ ତିଷ୍ଠନ୍ତୋ ଜନା ଏତ୍ୟ ପିତରମ୍ ଅୱଦନ୍, ତ୍ୱମୱଶ୍ୟଂ ତେଷାମେକ ଇତି ତ୍ୱଦୁଚ୍ଚାରଣମେୱ ଦ୍ୟୋତଯତି|
μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
74 କିନ୍ତୁ ସୋଽଭିଶପ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ତଂ ଜନଂ ନାହଂ ପରିଚିନୋମି, ତଦା ସପଦି କୁକ୍କୁଟୋ ରୁରାୱ|
τοτε ηρξατο καταναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
75 କୁକ୍କୁଟରୱାତ୍ ପ୍ରାକ୍ ତ୍ୱଂ ମାଂ ତ୍ରିରପାହ୍ନୋଷ୍ୟସେ, ଯୈଷା ୱାଗ୍ ଯୀଶୁନାୱାଦି ତାଂ ପିତରଃ ସଂସ୍ମୃତ୍ୟ ବହିରିତ୍ୱା ଖେଦାଦ୍ ଭୃଶଂ ଚକ୍ରନ୍ଦ|
και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
