ଲୂକଃ 4
1 ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପୂର୍ଣଃ ସନ୍ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପରାୱୃତ୍ୟାତ୍ମନା ପ୍ରାନ୍ତରଂ ନୀତଃ ସନ୍ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ଦିନାନି ଯାୱତ୍ ଶୈତାନା ପରୀକ୍ଷିତୋଽଭୂତ୍,
Jesus aber, voll Heiligen Geistes, kam wieder von dem Jordan und ward vom Geist in die Wüste geführet
2 କିଞ୍ଚ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱଦିନାନି ଭୋଜନଂ ୱିନା ସ୍ଥିତତ୍ୱାତ୍ କାଲେ ପୂର୍ଣେ ସ କ୍ଷୁଧିତୱାନ୍|
und ward vierzig Tage lang von dem Teufel versucht. Und er aß nichts in denselbigen Tagen. Und da dieselbigen ein Ende hatten, hungerte ihn danach.
3 ତତଃ ଶୈତାନାଗତ୍ୟ ତମୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଚେଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରସ୍ତର୍ହି ପ୍ରସ୍ତରାନେତାନ୍ ଆଜ୍ଞଯା ପୂପାନ୍ କୁରୁ|
Der Teufel aber sprach zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so sprich zu dem Stein, daß er Brot werde.
4 ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ଲିପିରୀଦୃଶୀ ୱିଦ୍ୟତେ ମନୁଜଃ କେୱଲେନ ପୂପେନ ନ ଜୀୱତି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଭିରାଜ୍ଞାଭି ର୍ଜୀୱତି|
Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es stehet geschrieben: Der Mensch lebt nicht allein vom Brot, sondern von einem jeglichen Wort Gottes.
5 ତଦା ଶୈତାନ୍ ତମୁଚ୍ଚଂ ପର୍ୱ୍ୱତଂ ନୀତ୍ୱା ନିମିଷୈକମଧ୍ୟେ ଜଗତଃ ସର୍ୱ୍ୱରାଜ୍ୟାନି ଦର୍ଶିତୱାନ୍|
Und der Teufel führete ihn auf einen hohen Berg und weisete ihm alle Reiche der ganzen Welt in einem Augenblick
6 ପଶ୍ଚାତ୍ ତମୱାଦୀତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଏତଦ୍ ୱିଭୱଂ ପ୍ରତାପଞ୍ଚ ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟାମି ତନ୍ ମଯି ସମର୍ପିତମାସ୍ତେ ଯଂ ପ୍ରତି ମମେଚ୍ଛା ଜାଯତେ ତସ୍ମୈ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୋମି,
und sprach zu ihm: Alle diese Macht will ich dir geben und ihre HERRLIchkeit; denn sie ist mir übergeben, und ich gebe sie, welchem ich will.
7 ତ୍ୱଂ ଚେନ୍ମାଂ ଭଜସେ ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମେତତ୍ ତୱୈୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|
So du nun mich willst anbeten, so soll es alles dein sein.
8 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍ ଦୂରୀ ଭୱ ଶୈତାନ୍ ଲିପିରାସ୍ତେ, ନିଜଂ ପ୍ରଭୁଂ ପରମେଶ୍ୱରଂ ଭଜସ୍ୱ କେୱଲଂ ତମେୱ ସେୱସ୍ୱ ଚ|
Jesus antwortete ihm und sprach: Heb' dich weg von mir, Satan! Es stehet geschrieben: Du sollst Gott, deinen HERRN, anbeten und ihm allein dienen.
9 ଅଥ ଶୈତାନ୍ ତଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ନୀତ୍ୱା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ଚୂଡାଯା ଉପରି ସମୁପୱେଶ୍ୟ ଜଗାଦ ତ୍ୱଂ ଚେଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରସ୍ତର୍ହି ସ୍ଥାନାଦିତୋ ଲମ୍ଫିତ୍ୱାଧଃ
Und er führete ihn gen Jerusalem und stellete ihn auf des Tempels Zinne und sprach zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so laß dich von hinnen hinunter;
10 ପତ ଯତୋ ଲିପିରାସ୍ତେ, ଆଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି ସ୍ୱୀଯାନ୍ ଦୂତାନ୍ ସ ପରମେଶ୍ୱରଃ|
denn es stehet geschrieben: Er wird befehlen seinen Engeln von dir, daß sie dich bewahren
11 ରକ୍ଷିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱମାର୍ଗେ ତ୍ୱାଂ ତେନ ତ୍ୱଚ୍ଚରଣେ ଯଥା| ନ ଲଗେତ୍ ପ୍ରସ୍ତରାଘାତସ୍ତ୍ୱାଂ ଧରିଷ୍ୟନ୍ତି ତେ ତଥା|
und auf den Händen tragen, auf daß du nicht etwa deinen Fuß an einen Stein stoßest.
12 ତଦା ଯୀଶୁନା ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତମ୍ ଇଦମପ୍ୟୁକ୍ତମସ୍ତି ତ୍ୱଂ ସ୍ୱପ୍ରଭୁଂ ପରେଶଂ ମା ପରୀକ୍ଷସ୍ୱ|
Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es ist gesagt: Du sollst Gott, deinen HERRN, nicht versuchen.
13 ପଶ୍ଚାତ୍ ଶୈତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱପରୀକ୍ଷାଂ ସମାପ୍ୟ କ୍ଷଣାତ୍ତଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯଯୌ|
Und da der Teufel alle Versuchung vollendet hatte, wich er von ihm eine Zeitlang.
14 ତଦା ଯୀଶୁରାତ୍ମପ୍ରଭାୱାତ୍ ପୁନର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶଂ ଗତସ୍ତଦା ତତ୍ସୁଖ୍ୟାତିଶ୍ଚତୁର୍ଦିଶଂ ୱ୍ୟାନଶେ|
Und Jesus kam wieder in des Geistes Kraft nach Galiläa; und das Gerücht erscholl von ihm durch alle umliegenden Orte.
15 ସ ତେଷାଂ ଭଜନଗୃହେଷୁ ଉପଦିଶ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ପ୍ରଶଂସିତୋ ବଭୂୱ|
Und er lehrete in ihren Schulen und ward von jedermann gepreiset.
16 ଅଥ ସ ସ୍ୱପାଲନସ୍ଥାନଂ ନାସରତ୍ପୁରମେତ୍ୟ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ସ୍ୱାଚାରାଦ୍ ଭଜନଗେହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପଠିତୁମୁତ୍ତସ୍ଥୌ|
Und er kam gen Nazareth, da er erzogen war, und ging in die Schule nach seiner Gewohnheit am Sabbattage und stund auf und wollte lesen.
17 ତତୋ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପୁସ୍ତକେ ତସ୍ୟ କରଦତ୍ତେ ସତି ସ ତତ୍ ପୁସ୍ତକଂ ୱିସ୍ତାର୍ୟ୍ୟ ଯତ୍ର ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣାନି ୱଚନାନି ସନ୍ତି ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପପାଠ|
Da ward ihm das Buch des Propheten Jesaja gereicht. Und da er das Buch herumwarf, fand er den Ort, da geschrieben stehet:
18 ଆତ୍ମା ତୁ ପରମେଶସ୍ୟ ମଦୀଯୋପରି ୱିଦ୍ୟତେ| ଦରିଦ୍ରେଷୁ ସୁସଂୱାଦଂ ୱକ୍ତୁଂ ମାଂ ସୋଭିଷିକ୍ତୱାନ୍| ଭଗ୍ନାନ୍ତଃ କରଣାଲ୍ଲୋକାନ୍ ସୁସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମେୱ ଚ| ବନ୍ଦୀକୃତେଷୁ ଲୋକେଷୁ ମୁକ୍ତେ ର୍ଘୋଷଯିତୁଂ ୱଚଃ| ନେତ୍ରାଣି ଦାତୁମନ୍ଧେଭ୍ୟସ୍ତ୍ରାତୁଂ ବଦ୍ଧଜନାନପି|
Der Geist des HERRN ist bei mir, derhalben er mich gesalbet hat und gesandt, zu verkündigen das Evangelium den Armen, zu heilen die zerstoßenen Herzen, zu predigen den Gefangenen, daß sie los sein sollen, und den Blinden das Gesicht und den Zerschlagenen, daß sie frei und ledig sein sollen,
19 ପରେଶାନୁଗ୍ରହେ କାଲଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମେୱ ଚ| ସର୍ୱ୍ୱୈତତ୍କରଣାର୍ଥାଯ ମାମେୱ ପ୍ରହିଣୋତି ସଃ||
und zu predigen das angenehme Jahr des HERRN.
20 ତତଃ ପୁସ୍ତକଂ ବଦ୍ୱ୍ୱା ପରିଚାରକସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସମର୍ପ୍ୟ ଚାସନେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ, ତତୋ ଭଜନଗୃହେ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆସନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେଽନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟ୍ୟା ତଂ ୱିଲୁଲୋକିରେ|
Und als er das Buch zutat, gab er's dem Diener und setzte sich. Und aller Augen, die in der Schule waren, sahen auf ihn.
21 ଅନନ୍ତରମ୍ ଅଦ୍ୟୈତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଲିଖିତୱଚନାନି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ସିଦ୍ଧାନି ସ ଇମାଂ କଥାଂ ତେଭ୍ୟଃ କଥଯିତୁମାରେଭେ|
Und er fing an, zu sagen zu ihnen: Heute ist diese Schrift erfüllet vor euren Ohren.
22 ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ମିନ୍ ଅନ୍ୱରଜ୍ୟନ୍ତ, କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ମୁଖାନ୍ନିର୍ଗତାଭିରନୁଗ୍ରହସ୍ୟ କଥାଭିଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ କିମଯଂ ଯୂଷଫଃ ପୁତ୍ରୋ ନ?
Und sie gaben alle Zeugnis von ihm und wunderten sich der holdseligen Worte, die aus seinem Munde gingen, und sprachen: Ist das nicht Josephs Sohn?
23 ତଦା ସୋଽୱାଦୀଦ୍ ହେ ଚିକିତ୍ସକ ସ୍ୱମେୱ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କୁରୁ କଫର୍ନାହୂମି ଯଦ୍ୟତ୍ କୃତୱାନ୍ ତଦଶ୍ରୌଷ୍ମ ତାଃ ସର୍ୱାଃ କ୍ରିଯା ଅତ୍ର ସ୍ୱଦେଶେ କୁରୁ କଥାମେତାଂ ଯୂଯମେୱାୱଶ୍ୟଂ ମାଂ ୱଦିଷ୍ୟଥ|
Und er sprach zu ihnen: Ihr werdet freilich zu mir sagen dies Sprichwort: Arzt, hilf dir selber! Denn wie große Dinge haben wir gehört zu Kapernaum geschehen? Tue auch also hier in deinem Vaterlande!
24 ପୁନଃ ସୋୱାଦୀଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, କୋପି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ସ୍ୱଦେଶେ ସତ୍କାରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
Er aber sprach: Wahrlich, ich sage euch, kein Prophet ist angenehm in seinem Vaterlande.
25 ଅପରଞ୍ଚ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି, ଏଲିଯସ୍ୟ ଜୀୱନକାଲେ ଯଦା ସାର୍ଦ୍ଧତ୍ରିତଯୱର୍ଷାଣି ଯାୱତ୍ ଜଲଦପ୍ରତିବନ୍ଧାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଦେଶେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷମ୍ ଅଜନିଷ୍ଟ ତଦାନୀମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ଦେଶସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ବହ୍ୱ୍ୟୋ ୱିଧୱା ଆସନ୍,
Aber in der Wahrheit sage ich euch: Es waren viel Witwen in Israel zu Elias Zeiten, da der Himmel verschlossen war drei Jahre und sechs Monden, da eine große Teurung war im ganzen Lande;
26 କିନ୍ତୁ ସୀଦୋନ୍ପ୍ରଦେଶୀଯସାରିଫତ୍ପୁରନିୱାସିନୀମ୍ ଏକାଂ ୱିଧୱାଂ ୱିନା କସ୍ୟାଶ୍ଚିଦପି ସମୀପେ ଏଲିଯଃ ପ୍ରେରିତୋ ନାଭୂତ୍|
und zu der keiner ward Elia gesandt denn allein gen Sarepta der Sidonier, zu einer Witwe.
27 ଅପରଞ୍ଚ ଇଲୀଶାଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିୱିଦ୍ୟମାନତାକାଲେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଦେଶେ ବହୱଃ କୁଷ୍ଠିନ ଆସନ୍ କିନ୍ତୁ ସୁରୀଯଦେଶୀଯଂ ନାମାନ୍କୁଷ୍ଠିନଂ ୱିନା କୋପ୍ୟନ୍ୟଃ ପରିଷ୍କୃତୋ ନାଭୂତ୍|
Und viel Aussätzige waren in Israel zu des Propheten Elisa Zeiten; und der keiner ward gereiniget denn allein Naeman aus Syrien.
28 ଇମାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଭଜନଗେହସ୍ଥିତା ଲୋକାଃ ସକ୍ରୋଧମ୍ ଉତ୍ଥାଯ
Und sie wurden voll Zorns alle, die in der Schule waren, da sie das höreten,
29 ନଗରାତ୍ତଂ ବହିଷ୍କୃତ୍ୟ ଯସ୍ୟ ଶିଖରିଣ ଉପରି ତେଷାଂ ନଗରଂ ସ୍ଥାପିତମାସ୍ତେ ତସ୍ମାନ୍ନିକ୍ଷେପ୍ତୁଂ ତସ୍ୟ ଶିଖରଂ ତଂ ନିନ୍ୟୁଃ
und stunden auf und stießen ihn zur Stadt hinaus und führeten ihn auf einen Hügel des Berges, darauf ihre Stadt gebauet war, daß sie ihn hinabstürzeten.
30 କିନ୍ତୁ ସ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟାଦପସୃତ୍ୟ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଜଗାମ|
Aber er ging mitten durch sie hinweg.
31 ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶୀଯକଫର୍ନାହୂମ୍ନଗର ଉପସ୍ଥାଯ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଲୋକାନୁପଦେଷ୍ଟୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍|
Und kam gen Kapernaum, in die Stadt Galiläas, und lehrete sie an den Sabbaten.
32 ତଦୁପଦେଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚମଚ୍ଚକ୍ରୁ ର୍ୟତସ୍ତସ୍ୟ କଥା ଗୁରୁତରା ଆସନ୍|
Und sie verwunderten sich seiner Lehre; denn seine Rede war gewaltig.
33 ତଦାନୀଂ ତଦ୍ଭଜନଗେହସ୍ଥିତୋଽମେଧ୍ୟଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଏକୋ ଜନ ଉଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସ,
Und es war ein Mensch in der Schule, besessen mit einem unsaubern Teufel. Und der schrie laut
34 ହେ ନାସରତୀଯଯୀଶୋଽସ୍ମାନ୍ ତ୍ୟଜ, ତ୍ୱଯା ସହାସ୍ମାକଂ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? କିମସ୍ମାନ୍ ୱିନାଶଯିତୁମାଯାସି? ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୱିତ୍ରୋ ଜନ ଏତଦହଂ ଜାନାମି|
und sprach: Halt, was haben wir mit dir zu schaffen, Jesus von Nazareth? Du bist kommen, uns zu verderben. Ich weiß, wer du bist, nämlich der Heilige Gottes.
35 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ତର୍ଜଯିତ୍ୱାୱଦତ୍ ମୌନୀ ଭୱ ଇତୋ ବହିର୍ଭୱ; ତତଃ ସୋମେଧ୍ୟଭୂତସ୍ତଂ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ପାତଯିତ୍ୱା କିଞ୍ଚିଦପ୍ୟହିଂସିତ୍ୱା ତସ୍ମାଦ୍ ବହିର୍ଗତୱାନ୍|
Und Jesus bedräuete ihn und sprach: Verstumme und fahre aus von ihm! Und der Teufel warf ihn mitten unter sie und fuhr von ihm aus und tat ihm keinen Schaden.
36 ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ କୋଯଂ ଚମତ୍କାରଃ| ଏଷ ପ୍ରଭାୱେଣ ପରାକ୍ରମେଣ ଚାମେଧ୍ୟଭୂତାନ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତି ତେନୈୱ ତେ ବହିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
Und es kam eine Furcht über sie alle, und redeten miteinander und sprachen: Was ist das für ein Ding? Er gebeut mit Macht und Gewalt den unsaubern Geistern, und sie fahren aus.
37 ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥଦେଶାନ୍ ତସ୍ୟ ସୁଖ୍ୟାତିର୍ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
Und es erscholl sein Geschrei in alle Örter des umliegenden Landes.
38 ତଦନନ୍ତରଂ ସ ଭଜନଗେହାଦ୍ ବହିରାଗତ୍ୟ ଶିମୋନୋ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିୱେଶ ତଦା ତସ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ରୂର୍ଜ୍ୱରେଣାତ୍ୟନ୍ତଂ ପୀଡିତାସୀତ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ ଚକ୍ରୁଃ|
Und er stund auf aus der Schule und kam in Simons Haus. Und Simons Schwieger war mit einem harten Fieber behaftet; und sie baten ihn für sie.
39 ତତଃ ସ ତସ୍ୟାଃ ସମୀପେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ଜ୍ୱରଂ ତର୍ଜଯାମାସ ତେନୈୱ ତାଂ ଜ୍ୱରୋଽତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍ ତତଃ ସା ତତ୍କ୍ଷଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତାନ୍ ସିଷେୱେ|
Und er trat zu ihr und gebot dem Fieber, und es verließ sie. Und bald stund sie auf und dienete ihnen.
40 ଅଥ ସୂର୍ୟ୍ୟାସ୍ତକାଲେ ସ୍ୱେଷାଂ ଯେ ଯେ ଜନା ନାନାରୋଗୈଃ ପୀଡିତା ଆସନ୍ ଲୋକାସ୍ତାନ୍ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆନିନ୍ୟୁଃ, ତଦା ସ ଏକୈକସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ କରମର୍ପଯିତ୍ୱା ତାନରୋଗାନ୍ ଚକାର|
Und da die Sonne untergegangen war, alle die, so Kranke hatten mit mancherlei Seuchen, brachten sie zu ihm. Und er legte auf einen jeglichen die Hände und machte sie gesund.
41 ତତୋ ଭୂତା ବହୁଭ୍ୟୋ ନିର୍ଗତ୍ୟ ଚୀତ୍ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା ଚ ବଭାଷିରେ ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋଽଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତା; କିନ୍ତୁ ସୋଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତେତି ତେ ୱିୱିଦୁରେତସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ତାନ୍ ତର୍ଜଯିତ୍ୱା ତଦ୍ୱକ୍ତୁଂ ନିଷିଷେଧ|
Es fuhren auch die Teufel aus von vielen, schrieen und sprachen: Du bist Christus, der Sohn Gottes. Und er bedräuete sie und ließ sie nicht reden; denn sie wußten, daß er Christus war.
42 ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରଭାତେ ସତି ସ ୱିଜନସ୍ଥାନଂ ପ୍ରତସ୍ଥେ ପଶ୍ଚାତ୍ ଜନାସ୍ତମନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ତସ୍ତନ୍ନିକଟଂ ଗତ୍ୱା ସ୍ଥାନାନ୍ତରଗମନାର୍ଥଂ ତମନ୍ୱରୁନ୍ଧନ୍|
Da es aber Tag ward, ging er hinaus an eine wüste Stätte; und das Volk suchte ihn, und kamen zu ihm und hielten ihn auf, daß er nicht von ihnen ginge.
43 କିନ୍ତୁ ସ ତାନ୍ ଜଗାଦ, ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମ୍ ଅନ୍ୟାନି ପୁରାଣ୍ୟପି ମଯା ଯାତୱ୍ୟାନି ଯତସ୍ତଦର୍ଥମେୱ ପ୍ରେରିତୋହଂ|
Er aber sprach. zu ihnen: Ich muß auch andern Städten das Evangelium predigen vom Reich Gottes; denn dazu bin ich gesandt
44 ଅଥ ଗାଲୀଲୋ ଭଜନଗେହେଷୁ ସ ଉପଦିଦେଶ|
Und er predigte in den Schulen Galiläas.
