< ଲୂକଃ 22 >

1 ଅପରଞ୍ଚ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱସ୍ୟ କାଲ ଉପସ୍ଥିତେ
সেই সময় খমিৰ নোহোৱা পর্বৰ ওচৰ হোৱাত, এই পর্বক নিস্তাৰ-পৰ্ব বোলা হয়,
2 ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାଯକାଶ୍ଚ ଯଥା ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତଥୋପାଯାମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ କିନ୍ତୁ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ବିଭ୍ୟୁଃ|
তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলে কেনেকৈ যীচুক বধ কৰিব পাৰে, তাৰে উপায় বিচাৰিলে; কিয়নো তেওঁলোকে লোক সকলক ভয় কৰিছিল।
3 ଏତସ୍ତିନ୍ ସମଯେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟେଷୁ ଗଣିତ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯରୂଢିମାନ୍ ଯୋ ଯିହୂଦାସ୍ତସ୍ୟାନ୍ତଃକରଣଂ ଶୈତାନାଶ୍ରିତତ୍ୱାତ୍
তেতিয়া বাৰ জন পাঁচনিৰ মাজৰ যিহূদা, যাৰ উপনাম ঈষ্কৰিয়োতীয়া, তেওঁৰ ভিতৰত চয়তান সোমাল।
4 ସ ଗତ୍ୱା ଯଥା ଯୀଶୁଂ ତେଷାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ତଥା ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକୈଃ ସେନାପତିଭିଶ୍ଚ ସହ ଚକାର|
তাতে তেওঁ গৈ, কেনেকৈ যীচুক তেওঁলোকৰ হাতত শোধাই দিব পাৰে, সেই বিষয়ে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সেনাপতি সকলৰ সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হ’ল।
5 ତେନ ତେ ତୁଷ୍ଟାସ୍ତସ୍ମୈ ମୁଦ୍ରାଂ ଦାତୁଂ ପଣଂ ଚକ୍ରୁଃ|
তেতিয়া তেওঁলোকে আনন্দিত হ’ল আৰু তেওঁক ধন দিবলৈ সন্মত হ’ল।
6 ତତଃ ସୋଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ଯଥା ଲୋକାନାମଗୋଚରେ ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ତଥାୱକାଶଂ ଚେଷ୍ଟିତୁମାରେଭେ|
তাতে তেওঁ মান্তি হ’ল আৰু লোক সকল নথকা সময়ত, তেওঁলোকৰ হাতত তেওঁক শোধাই দিবলৈ সুযোগ বিচাৰিলে।
7 ଅଥ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ମୱଦିନେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ମେଷୋ ହନ୍ତୱ୍ୟସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଦିନେ
খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ দিন, যিদিনা নিস্তাৰপৰ্বৰ মেৰ বলি দিব লাগে, সেইদিন উপস্থিত হোৱাত,
8 ଯୀଶୁଃ ପିତରଂ ଯୋହନଞ୍ଚାହୂଯ ଜଗାଦ, ଯୁୱାଂ ଗତ୍ୱାସ୍ମାକଂ ଭୋଜନାର୍ଥଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣ୍ୟାସାଦଯତଂ|
যীচুৱে পিতৰ আৰু যোহনক পঠিয়াই দি ক’লে, “তোমালোক যোৱা, আমি ভোজন কৰিবলৈ নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰাগৈ।”
9 ତଦା ତୌ ପପ୍ରଚ୍ଛତୁଃ କୁଚାସାଦଯାୱୋ ଭୱତଃ କେଚ୍ଛା?
তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “আমি ক’ত যুগুত কৰাতো আপুনি ইচ্ছা কৰে?”
10 ତଦା ସୋୱାଦୀତ୍, ନଗରେ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ କଶ୍ଚିଜ୍ଜଲକୁମ୍ଭମାଦାଯ ଯୁୱାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କରିଷ୍ୟତି ସ ଯନ୍ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିଶତି ଯୁୱାମପି ତନ୍ନିୱେଶନଂ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦିତ୍ୱା ନିୱେଶନପତିମ୍ ଇତି ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଂ,
১০তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “চোৱা, তোমালোকে নগৰৰ ভিতৰত সোমালেই, পানী একলহ লৈ অহা এজন মানুহে তোমালোকক লগ ধৰিব৷ তেওঁ যি ঘৰত সোমায়, তোমালোকে তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ সেই ঘৰত সোমাবা৷
11 ଯତ୍ରାହଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଂ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋମି ସାତିଥିଶାଲା କୁତ୍ର? କଥାମିମାଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତ୍ୱାଂ ପୃଚ୍ଛତି|
১১তেতিয়া ঘৰৰ গৰাকীক ক’বা, ‘গুৰুৱে তোমাক কবলৈ কৈছে, বোলে মই যি ঠাইত মোৰ শিষ্য সকলৰ সৈতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাম, সেই আলহী-কোঠালি ক’ত আছে’?
12 ତତଃ ସ ଜନୋ ଦ୍ୱିତୀଯପ୍ରକୋଷ୍ଠୀଯମ୍ ଏକଂ ଶସ୍ତଂ କୋଷ୍ଠଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟତି ତତ୍ର ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯତଂ|
১২তাতে সেই মানুহে সজোৱা ওপৰ-মহলৰ এটা ডাঙৰ কোঁঠালি তোমালোকক দেখুৱাই দিব৷ তাতে তোমালোকে যুগুত কৰিবা।”
13 ତତସ୍ତୌ ଗତ୍ୱା ତଦ୍ୱାକ୍ୟାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦୃଷ୍ଦ୍ୱା ତତ୍ର ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱୀଯଂ ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯାମାସତୁଃ|
১৩তেতিয়া তেওঁলোক গ’ল আৰু তেওঁ কোৱাৰ দৰে তাত সকলোবোৰ পালে৷ পাছত তেওঁলোকে তাতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰিলে।
14 ଅଥ କାଲ ଉପସ୍ଥିତେ ଯୀଶୁ ର୍ଦ୍ୱାଦଶଭିଃ ପ୍ରେରିତୈଃ ସହ ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଶ୍ୟ କଥିତୱାନ୍
১৪সময় হোৱাত, তেওঁ পাঁচনি সকলৰ সৈতে ভোজনত বহিল।
15 ମମ ଦୁଃଖଭୋଗାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଭାଭିଃ ସହ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟୈତସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ମଯାତିୱାଞ୍ଛା କୃତା|
১৫তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ দুখভোগৰ আগেয়ে তোমালোকে সৈতে এই নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাবলৈ মই বৰ ইচ্ছা কৰিলোঁ।
16 ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ଯାୱତ୍କାଲମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟେ ଭୋଜନଂ ନ କରିଷ୍ୟେ ତାୱତ୍କାଲମ୍ ଇଦଂ ନ ଭୋକ୍ଷ୍ୟେ|
১৬কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত এয়ে সিদ্ধ নোহোৱালৈকে, মই এই ভোজ পুনৰ নাখাওঁ।”
17 ତଦା ସ ପାନପାତ୍ରମାଦାଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍, ଇଦଂ ଗୃହ୍ଲୀତ ଯୂଯଂ ୱିଭଜ୍ୟ ପିୱତ|
১৭পাছত যীচুৱে পান-পাত্ৰ লৈ স্তুতি কৰি ক’লে, “এইটো লোৱা আৰু তোমালোকৰ মাজত ভগাই লোৱা;
18 ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି ଯାୱତ୍କାଲମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜତ୍ୱସ୍ୟ ସଂସ୍ଥାପନଂ ନ ଭୱତି ତାୱଦ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲରସଂ ନ ପାସ୍ୟାମି|
১৮কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য আহি নোপোৱালৈকে মই এতিয়াৰ পৰা আৰু দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পান নকৰোঁ।”
19 ତତଃ ପୂପଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ଭଙ୍କ୍ତା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ ସମର୍ପିତଂ ଯନ୍ମମ ୱପୁସ୍ତଦିଦଂ, ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ କୁରୁଧ୍ୱଂ|
১৯তাৰ পাছত পিঠা লৈ তেওঁ স্তুতি কৰিলে আৰু ভাঙি তেওঁলোকক দি ক’লে, “এয়ে তোমালোকৰ কাৰণে দান কৰা মোৰ শৰীৰ; মোক সুৱঁৰিবলৈ ইয়াকে কৰিবা।”
20 ଅଥ ଭୋଜନାନ୍ତେ ତାଦୃଶଂ ପାତ୍ରଂ ଗୃହୀତ୍ୱାୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ପାତିତଂ ଯନ୍ମମ ରକ୍ତଂ ତେନ ନିର୍ଣୀତନୱନିଯମରୂପଂ ପାନପାତ୍ରମିଦଂ|
২০পিঠা ভোজন কৰাৰ পাছত, সেইদৰে পান-পাত্ৰকো লৈ ক’লে, “তোমালোকৰ কাৰণে উলিওৱা মোৰ তেজৰ দ্বাৰাই হোৱা যি নতুন নিয়ম, সেয়ে এই৷
21 ପଶ୍ୟତ ଯୋ ମାଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ମଯା ସହ ଭୋଜନାସନ ଉପୱିଶତି|
২১কিন্তু চোৱা, মোক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিওঁতা জন মোৰে সৈতে মেজতে আছে।
22 ଯଥା ନିରୂପିତମାସ୍ତେ ତଦନୁସାରେଣା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରସ୍ୟ ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ଯସ୍ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟ ସନ୍ତାପୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
২২কিয়নো যেনেকৈ নিৰূপণ কৰা হৈছিল, তেনেকৈ মানুহৰ পুত্ৰৰ গতি হ’ব হয়, কিন্তু যি মানুহৰ দ্বাৰাই তেওঁক শোধাই দিয়া হব, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ!”
23 ତଦା ତେଷାଂ କୋ ଜନ ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ କରିଷ୍ୟତି ତତ୍ ତେ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରଷ୍ଟୁମାରେଭିରେ|
২৩তাতে তেওঁলোকৰ মাজৰ কোনে এই কৰ্ম কৰিব, সেই বিষয়ে ইজনে সিজনে সোধা-সুধি কৰিবলৈ ধৰিলে।
24 ଅପରଂ ତେଷାଂ କୋ ଜନଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠତ୍ୱେନ ଗଣଯିଷ୍ୟତେ, ଅତ୍ରାର୍ଥେ ତେଷାଂ ୱିୱାଦୋଭୱତ୍|
২৪তেওঁলোকৰ মাজত কোন জনক শ্ৰেষ্ঠ বুলি মনা হ’ব, সেই বিষয়ে তেওঁলোকৰ ভিতৰত বাদ-বিবাদ হ’ল।
25 ଅସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ସୋୱଦତ୍, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ରାଜାନଃ ପ୍ରଜାନାମୁପରି ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ଦାରୁଣଶାସନଂ କୃତ୍ୱାପି ତେ ଭୂପତିତ୍ୱେନ ୱିଖ୍ୟାତା ଭୱନ୍ତି ଚ|
২৫কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “অনা-ইহুদী ৰজা সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰে আৰু তেওঁলোকৰ মাজত ক্ষমতা পোৱা অধিকাৰী সকলক ‘উপকাৰক’ বুলি কোৱা হয়।
26 କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତଥା ନ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ସ କନିଷ୍ଠୱଦ୍ ଭୱତୁ, ଯଶ୍ଚ ମୁଖ୍ୟୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ସ ସେୱକୱଦ୍ଭୱତୁ|
২৬কিন্তু তোমালোক তেনেকুৱা নহবা৷ তোমালোকৰ মাজত যি জন শ্ৰেষ্ঠ, তেওঁ সৰু এজনৰ নিচিনা হওক; আৰু যি জন প্ৰধান, তেওঁ পৰিচাৰকৰ নিচিনা হওক।
27 ଭୋଜନୋପୱିଷ୍ଟପରିଚାରକଯୋଃ କଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ? ଯୋ ଭୋଜନାଯୋପୱିଶତି ସ କିଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠୋ ନ ଭୱତି? କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେଽହଂ ପରିଚାରକଇୱାସ୍ମି|
২৭কিয়নো বিবেচনা কৰাচোন, কোন শ্ৰেষ্ঠ? ভোজনত বহা জন নে, পৰিচাৰক জন? ভোজনত বহা জন নহয় নে? কিন্তু মই পৰিচাৰকৰ নিচিনাকৈ তোমালোকৰ মাজত আছোঁ৷
28 ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଯଂ ମମ ପରୀକ୍ଷାକାଲେ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟ ମଯା ସହ ସ୍ଥିତା
২৮কিন্তু তোমালোক মোৰ সকলো পৰীক্ষাৰ সময়ত, মোৰ লগত থকা লোক হৈছা৷
29 ଏତତ୍କାରଣାତ୍ ପିତ୍ରା ଯଥା ମଦର୍ଥଂ ରାଜ୍ୟମେକଂ ନିରୂପିତଂ ତଥାହମପି ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ ରାଜ୍ୟଂ ନିରୂପଯାମି|
২৯মোৰ পিতৃয়ে যেনেকৈ মোক ৰাজ্য দান কৰিলে, সেইদৰে তোমালোককো মই ৰাজ্যদান কৰিলোঁ,
30 ତସ୍ମାନ୍ ମମ ରାଜ୍ୟେ ଭୋଜନାସନେ ଚ ଭୋଜନପାନେ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ସିଂହାସନେଷୂପୱିଶ୍ୟ ଚେସ୍ରାଯେଲୀଯାନାଂ ଦ୍ୱାଦଶୱଂଶାନାଂ ୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
৩০মোৰ মেজত যেন ভোজন-পান কৰিবা, এই কাৰণে ময়ো তোমালোকৰ বাবে ৰাজ্য নিয়োজন কৰি থৈছোঁ৷ তাতে তোমালোকে সিংহাসনত বহি ইস্ৰায়েলৰ বাৰ ফৈদৰ সোধ-বিচাৰ কৰিবা।
31 ଅପରଂ ପ୍ରଭୁରୁୱାଚ, ହେ ଶିମୋନ୍ ପଶ୍ୟ ତିତଉନା ଧାନ୍ୟାନୀୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଶୈତାନ୍ ଚାଲଯିତୁମ୍ ଐଚ୍ଛତ୍,
৩১চিমোন, চিমোন, চোৱা, ধান চলাৰদৰে চালিবলৈ, চয়তানে তোমালোকক তাৰ নিজৰ কৰি ল’ব খুজিলে;
32 କିନ୍ତୁ ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ଲୋପୋ ଯଥା ନ ଭୱତି ଏତତ୍ ତ୍ୱଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥିତଂ ମଯା, ତ୍ୱନ୍ମନସି ପରିୱର୍ତ୍ତିତେ ଚ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ମନାଂସି ସ୍ଥିରୀକୁରୁ|
৩২কিন্তু তোমাৰ বিশ্বাস যেন লোপ নাপায়, এই কাৰণে, মই তোমাৰ অৰ্থে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; আৰুতুমি মন পালটোৱাৰ পাছত, তোমাৰ ভাইসকলকো বিশ্বাসত স্থিৰ হৈ থাকিবলৈ উদগাবা।”
33 ତଦା ସୋୱଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋହଂ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କାରାଂ ମୃତିଞ୍ଚ ଯାତୁଂ ମଜ୍ଜିତୋସ୍ମି|
৩৩পাছত পিতৰে তেওঁক ক’লে, “হে প্ৰভু, আপোনাৰ সৈতে বন্দীশাল আৰু মৰণলৈকো যাবৰ বাবে মই যুগুত হৈ আছোঁ।”
34 ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ହେ ପିତର ତ୍ୱାଂ ୱଦାମି, ଅଦ୍ୟ କୁକ୍କୁଟରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତ୍ୱଂ ମତ୍ପରିଚଯଂ ୱାରତ୍ରଯମ୍ ଅପହ୍ୱୋଷ୍ୟସେ|
৩৪তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “হে পিতৰ, মই তোমাক কওঁ, তুমি যে মোক জানা, ইয়াকে তিনি বাৰ অস্বীকাৰ নকৰালৈকে, আজি কুকুৰাই ডাক নিদিব।”
35 ଅପରଂ ସ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ଯଦା ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟଂ ଖାଦ୍ୟପାତ୍ରଂ ପାଦୁକାଞ୍ଚ ୱିନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରାହିଣୱଂ ତଦା ଯୁଷ୍ମାକଂ କସ୍ୟାପି ନ୍ୟୂନତାସୀତ୍? ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ କସ୍ୟାପି ନ|
৩৫পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মই যেতিয়া বিনা ধন, পাদুকা, মোনা আৰু জোলোঙাৰে, তোমালোকক পঠিয়াইছিলো, তেতিয়া তোমালোকৰ কোনো বস্তুৰ অভাৱ হৈছিল নে?” তেওঁলোকে ক’লে, “কোনো অভাৱ হোৱা নাছিল।”
36 ତଦା ସୋୱଦତ୍ କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟଂ ଖାଦ୍ୟପାତ୍ରଂ ୱା ଯସ୍ୟାସ୍ତି ତେନ ତଦ୍ଗ୍ରହୀତୱ୍ୟଂ, ଯସ୍ୟ ଚ କୃପାଣୋ ନାସ୍ତି ତେନ ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ୱିକ୍ରୀଯ ସ କ୍ରେତୱ୍ୟଃ|
৩৬তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “কিন্তু এতিয়া যাৰ ধনৰ মোনা আছে, তেওঁ তাক লওঁক; সেইদৰে জোলোঙাও লওঁক; আৰু যাৰ তৰোৱাল নাই, তেওঁ নিজৰ চোলা বেচি এখন তৰোৱাল কিনক।
37 ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଅପରାଧିଜନୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଗଣିତଃ ସ ଭୱିଷ୍ୟତି| ଇଦଂ ଯଚ୍ଛାସ୍ତ୍ରୀଯଂ ୱଚନଂ ଲିଖିତମସ୍ତି ତନ୍ମଯି ଫଲିଷ୍ୟତି ଯତୋ ମମ ସମ୍ବନ୍ଧୀଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସେତ୍ସ୍ୟତି|
৩৭কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, এই যি বচন লিখাআছে, সেয়ে মোত সিদ্ধ হ’ব লাগে; ‘তেওঁ বিধানহীন সকলৰ লগত গণ্য হ’ল৷’ কিয়নো মোৰেই সম্বন্ধীয় কথা সিদ্ধ হৈ আহিছে।”
38 ତଦା ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ଇମୌ କୃପାଣୌ| ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଏତୌ ଯଥେଷ୍ଟୌ|
৩৮তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “হে প্ৰভু, চাওক! ইয়াত দুখন তৰোৱাল আছে।” তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “সেয়ে যথেষ্ট।”
39 ଅଥ ସ ତସ୍ମାଦ୍ୱହି ର୍ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାଚାରାନୁସାରେଣ ଜୈତୁନନାମାଦ୍ରିଂ ଜଗାମ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯଯୁଃ|
৩৯পাছত তেওঁ বাহিৰলৈ ওলাই, তেওঁৰ নিয়মৰ দৰে জৈতুন পৰ্বতলৈ গ’ল; আৰু শিষ্য সকল তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।
40 ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ସ ତାନୁୱାଚ, ଯଥା ପରୀକ୍ଷାଯାଂ ନ ପତଥ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
৪০সেই ঠাই পাই তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে প্ৰাৰ্থনা কৰা।”
41 ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତସ୍ମାଦ୍ ଏକଶରକ୍ଷେପାଦ୍ ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ଏତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ,
৪১পাছত তেওঁ এটা শিলৰ দলি সমান আতৰ গৈ আঁঠুকাঢ়ি প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে,
42 ହେ ପିତ ର୍ୟଦି ଭୱାନ୍ ସମ୍ମନ୍ୟତେ ତର୍ହି କଂସମେନଂ ମମାନ୍ତିକାଦ୍ ଦୂରଯ କିନ୍ତୁ ମଦିଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ନ ତ୍ୱଦିଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ଭୱତୁ|
৪২“হে পিতৃ, যদি তোমাৰ ইচ্ছা হয়, তেনেহলে এই দূখৰ পান-পাত্ৰ মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ কৰা; তথাপি মোৰ ইচ্ছা নহয়, তোমাৰেই ইচ্ছা সিদ্ধ হওক।”
43 ତଦା ତସ୍ମୈ ଶକ୍ତିଂ ଦାତୁଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋ ଦର୍ଶନଂ ଦଦୌ|
৪৩তেতিয়া স্বৰ্গৰ পৰা এজন দূতে তেওঁক দেখা দি, শক্তি দান কৰিলে।
44 ପଶ୍ଚାତ୍ ସୋତ୍ୟନ୍ତଂ ଯାତନଯା ୱ୍ୟାକୁଲୋ ଭୂତ୍ୱା ପୁନର୍ଦୃଢଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ତସ୍ମାଦ୍ ବୃହଚ୍ଛୋଣିତବିନ୍ଦୱ ଇୱ ତସ୍ୟ ସ୍ୱେଦବିନ୍ଦୱଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ପତିତୁମାରେଭିରେ|
৪৪পাছত তেওঁ অতি যাতনা পাই বৰকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিব ধৰিলে; আৰু গোট বান্ধি মাটিলৈ বৈ যোৱা তেজৰ নিচিনাকৈ, তেওঁৰ ঘাম তেজময় হৈ গ’ল।
45 ଅଥ ପ୍ରାର୍ଥନାତ ଉତ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ସମୀପମେତ୍ୟ ତାନ୍ ମନୋଦୁଃଖିନୋ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାୱଦତ୍
৪৫পাছত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰি উঠি, শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু তেওঁলোকক শোকত ভাগৰি শুই যোৱা দেখি ক’লে,
46 କୁତୋ ନିଦ୍ରାଥ? ପରୀକ୍ଷାଯାମ୍ ଅପତନାର୍ଥଂ ପ୍ରର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
৪৬“তোমালোকে কিয় শুইছা? পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে উঠি প্ৰাৰ্থনা কৰা।”
47 ଏତତ୍କଥାଯାଃ କଥନକାଲେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ଗଣିତୋ ଯିହୂଦାନାମା ଜନତାସହିତସ୍ତେଷାମ୍ ଅଗ୍ରେ ଚଲିତ୍ୱା ଯୀଶୋଶ୍ଚୁମ୍ବନାର୍ଥଂ ତଦନ୍ତିକମ୍ ଆଯଯୌ|
৪৭তেওঁ কথা কৈ থাকোতেই, বাৰ জন পাঁচনিৰ লগৰ যিহূদাৰ নেতৃত্বত এদল মানুহ আহি সেই ঠাইত উপস্থিত হ’ল। তাতে তেওঁ চুমা খাবলৈ যীচুৰ ওচৰ চাপি গ’ল।
48 ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ହେ ଯିହୂଦା କିଂ ଚୁମ୍ବନେନ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯସି?
৪৮কিন্তু যীচুৱে তাক ক’লে, “হে যিহূদা, তুমি চুমাৰেহে মানুহৰ পুত্ৰক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিছা নে?”
49 ତଦା ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତଦନୁମାଯ ସଙ୍ଗିଭିରୁକ୍ତଂ, ହେ ପ୍ରଭୋ ୱଯଂ କି ଖଙ୍ଗେନ ଘାତଯିଷ୍ୟାମଃ?
৪৯পাছত কি ঘটিব, তাকে দেখি তেওঁৰ সঙ্গী সকলে ক’লে, “হে প্ৰভু, আমি তৰোৱালেৰে আঘাত কৰিম নে?”
50 ତତ ଏକଃ କରୱାଲେନାହତ୍ୟ ପ୍ରଧାନଯାଜକସ୍ୟ ଦାସସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣଂ କର୍ଣଂ ଚିଚ୍ଛେଦ|
৫০আৰু তেওঁলোকৰ কোনো এজনে মহা-পুৰোহিতৰ দাস এজনক আঘাত কৰি, তাৰ সোঁ কাণ খন কাটি পেলালে।
51 ଅଧୂନା ନିୱର୍ତ୍ତସ୍ୱ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ଶ୍ରୁତିଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ୱସ୍ୟଂ ଚକାର|
৫১তেতিয়া যীচুৱে সমিধান দি ক’লে, “ইয়াকো সহন কৰা।” পাছে তেওঁৰ কাণ খন চুই, তেওঁক সুস্থ কৰিলে।
52 ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁଃ ସମୀପସ୍ଥାନ୍ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନ୍ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତୀନ୍ ପ୍ରାଚୀନାଂଶ୍ଚ ଜଗାଦ, ଯୂଯଂ କୃପାଣାନ୍ ଯଷ୍ଟୀଂଶ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ମାଂ କିଂ ଚୋରଂ ଧର୍ତ୍ତୁମାଯାତାଃ?
৫২তেতিয়া তেওঁৰ বিৰুদ্ধে অহা প্ৰধান পুৰোহিত, মন্দিৰৰ সেনাপতি আৰু পৰিচাৰক সকলক যীচুৱে ক’লে, “যেনেকৈ ডকাইতৰ বিৰুদ্ধে ওলাই আহা, তেনেকৈ মোৰ বিৰুদ্ধেও তোমালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ওলাই আহিলা নে?
53 ଯଦାହଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ ପ୍ରତିଦିନଂ ମନ୍ଦିରେଽତିଷ୍ଠଂ ତଦା ମାଂ ଧର୍ତ୍ତଂ ନ ପ୍ରୱୃତ୍ତାଃ, କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମଯୋନ୍ଧକାରସ୍ୟ ଚାଧିପତ୍ୟମସ୍ତି|
৫৩যেতিয়া মই নিতৌ তোমালোকৰ লগত মন্দিৰত আছিলোঁ, তেতিয়া তোমালোকে মোৰ বিৰুদ্ধে হাত নেমেলিলা; কিন্তু এয়ে তোমালোকৰ সময় আৰু আন্ধাৰৰ অধিকাৰ।”
54 ଅଥ ତେ ତଂ ଧୃତ୍ୱା ମହାଯାଜକସ୍ୟ ନିୱେଶନଂ ନିନ୍ୟୁଃ| ତତଃ ପିତରୋ ଦୂରେ ଦୂରେ ପଶ୍ଚାଦିତ୍ୱା
৫৪পাছত তেওঁলোকে তেওঁক ধৰি নিলে, আৰু মহা-পুৰোহিতৰ ঘৰলৈ লৈ গ’ল; কিন্তু পিতৰে এক দূৰত্ব ৰাখি পাছে পাছে গ’ল।
55 ବୃହତ୍କୋଷ୍ଠସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ଯତ୍ରାଗ୍ନିଂ ଜ୍ୱାଲଯିତ୍ୱା ଲୋକାଃ ସମେତ୍ୟୋପୱିଷ୍ଟାସ୍ତତ୍ର ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉପୱିୱେଶ|
৫৫পাছত চোতালৰ মাজ মজিয়াত তেওঁলোকে জুই জ্বলাই একেলগে বহোতে, পিতৰেও তেওঁলোকৰ মাজত বহিল।
56 ଅଥ ୱହ୍ନିସନ୍ନିଧୌ ସମୁପୱେଶକାଲେ କାଚିଦ୍ଦାସୀ ମନୋ ନିୱିଶ୍ୟ ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟାୱଦତ୍ ପୁମାନଯଂ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗେଽସ୍ଥାତ୍|
৫৬তেওঁ বহি থাকোঁতে জুইৰ পোহৰত, কোনো এজনী চাকৰণীয়ে দেখা পাই, তেওঁলৈ একেথৰে চাই ক’লে, “এই মানুহ জনো তেওঁৰ লগত আছিল।”
57 କିନ୍ତୁ ସ ତଦ୍ ଅପହ୍ନୁତ୍ୟାୱାଦୀତ୍ ହେ ନାରି ତମହଂ ନ ପରିଚିନୋମି|
৫৭কিন্তু তেওঁ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “হে নাৰী, মই তেওঁক চিনি নাপাও।”
58 କ୍ଷଣାନ୍ତରେଽନ୍ୟଜନସ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାବ୍ରୱୀତ୍ ତ୍ୱମପି ତେଷାଂ ନିକରସ୍ୟୈକଜନୋସି| ପିତରଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ହେ ନର ନାହମସ୍ମି|
৫৮অলপ সময়ৰ পাছত, আন এজনে তেওঁক দেখা পাই ক’লে, “তুমিও তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন।” কিন্তু পিতৰে ক’লে, “হে’ৰা, মই নহওঁ।”
59 ତତଃ ସାର୍ଦ୍ଧଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାତ୍ ପରଂ ପୁନରନ୍ୟୋ ଜନୋ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ବଭାଷେ, ଏଷ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗୀତି ସତ୍ୟଂ ଯତୋଯଂ ଗାଲୀଲୀଯୋ ଲୋକଃ|
৫৯প্ৰায় এঘন্টা মানৰ পাছত, আন কোনো এজনে দৃঢ়কৈ ক’লে, “সঁচা, এই মানুহ জনেই তেওঁৰ লগত আছিল; কিয়নো তেওঁ এজন গালীলীয়া।”
60 ତଦା ପିତର ଉୱାଚ ହେ ନର ତ୍ୱଂ ଯଦ୍ ୱଦମି ତଦହଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନ ଶକ୍ନୋମି, ଇତି ୱାକ୍ୟେ କଥିତମାତ୍ରେ କୁକ୍କୁଟୋ ରୁରାୱ|
৬০কিন্তু পিতৰে ক’লে, “হেৰা, তুমি কি কৈছা, মই তেওঁক নাজানোৱেই।” এই কথা কওঁতেই, কুকুৰাই ডাক দিলে।
61 ତଦା ପ୍ରଭୁଣା ୱ୍ୟାଧୁଟ୍ୟ ପିତରେ ନିରୀକ୍ଷିତେ କୃକୱାକୁରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ମାଂ ତ୍ରିରପହ୍ନୋଷ୍ୟସେ ଇତି ପୂର୍ୱ୍ୱୋକ୍ତଂ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ପିତରଃ ସ୍ମୃତ୍ୱା
৬১তাতে প্ৰভুৱে ঘূৰি পিতৰলৈ চাওতে, এই যি কথা প্ৰভুৱে তেওঁক কৈছিল, ‘কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি তিনি বাৰ মোক অস্বীকাৰ কৰিবা৷’
62 ବହିର୍ଗତ୍ୱା ମହାଖେଦେନ ଚକ୍ରନ୍ଦ|
৬২সেই কথা সুঁৱৰি তেওঁ বাহিৰলৈ গৈ, অতি শোকেৰে কান্দিবলৈ ধৰিলে।
63 ତଦା ଯୈ ର୍ୟୀଶୁର୍ଧୃତସ୍ତେ ତମୁପହସ୍ୟ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁମାରେଭିରେ|
৬৩পাছত যি সকল লোকে যীচুক ধৰি ৰাখিছিল, তেওঁলোকে তেওঁক বিদ্ৰূপ কৰি কোবালে;
64 ୱସ୍ତ୍ରେଣ ତସ୍ୟ ଦୃଶୌ ବଦ୍ଧ୍ୱା କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କୃତ୍ୱା ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, କସ୍ତେ କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କୃତୱାନ? ଗଣଯିତ୍ୱା ତଦ୍ ୱଦ|
৬৪আৰু কাপোৰেৰে তেওঁৰ চকু বান্ধি সুধিলে, “তোমাক কোনে মাৰিলে, ইয়াক ভাববাণীৰে কোৱা?”
65 ତଦନ୍ୟତ୍ ତଦ୍ୱିରୁଦ୍ଧଂ ବହୁନିନ୍ଦାୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ|
৬৫আৰু নিন্দা কৰি যীচুৰ বিৰুদ্ধে আন আন বহু কথা ক’লে।
66 ଅଥ ପ୍ରଭାତେ ସତି ଲୋକପ୍ରାଞ୍ଚଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ମଧ୍ୟେସଭଂ ଯୀଶୁମାନୀଯ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ତ୍ୱମ୍ ଅଭିଷିକତୋସି ନ ୱାସ୍ମାନ୍ ୱଦ|
৬৬পাছত দিন হ’লত, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ সৈতে লোক সকলৰ পৰিচাৰক সকল গোট খালে৷ তেওঁলোকে তেওঁক মহাসভালৈ আনিলে,
67 ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ମଯା ତସ୍ମିନ୍ନୁକ୍ତେଽପି ଯୂଯଂ ନ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟଥ|
৬৭তেওঁলোকে ক’লে, “তুমি যদি খ্ৰীষ্ট হোৱা, তেনেহলে আমাক কোৱা।” কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “যদিও তোমালোকক কওঁ, তথাপি তোমালোকে মোক বিশ্বাস নকৰিবা,
68 କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପୃଷ୍ଟେଽପି ମାଂ ନ ତଦୁତ୍ତରଂ ୱକ୍ଷ୍ୟଥ ନ ମାଂ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଥ ଚ|
৬৮আৰু যদিও সুধো, তথাপি উত্তৰ নিদিবা।
69 କିନ୍ତ୍ୱିତଃ ପରଂ ମନୁଜସୁତଃ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱେକ୍ଷ୍ୟତି|
৬৯কিন্তু এতিয়াৰ পৰা মানুহৰ পুত্ৰ ঈশ্বৰৰ পৰাক্ৰমৰ সোঁ হাতে বহি থাকিব।”
70 ତତସ୍ତେ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ର୍ତିହ ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ? ସ କଥଯାମାସ, ଯୂଯଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦଥ ସ ଏୱାହଂ|
৭০তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “তেনেহলে তুমি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ নে?” যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকেই কোৱা যে, মই হওঁ।”
71 ତଦା ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ କଥଯାମାସୁଃ, ର୍ତିହ ସାକ୍ଷ୍ୟେଽନ୍ସସ୍ମିନ୍ ଅସ୍ମାକଂ କିଂ ପ୍ରଯୋଜନଂ? ଅସ୍ୟ ସ୍ୱମୁଖାଦେୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତମ୍|
৭১তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “আমাৰ অন্য সাক্ষ্যৰ কি প্ৰয়োজন আছে? কিয়নো আমি নিজে এওঁৰ মুখৰ পৰাই এতিয়া শুনিলোঁ।”

< ଲୂକଃ 22 >