ଲୂକଃ 19
1 ଯଦା ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୀହୋପୁରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ତନ୍ମଧ୍ୟେନ ଗଚ୍ଛଂସ୍ତଦା
Et ingressus perambulabat Jericho.
2 ସକ୍କେଯନାମା କରସଞ୍ଚାଯିନାଂ ପ୍ରଧାନୋ ଧନୱାନେକୋ
Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
3 ଯୀଶୁଃ କୀଦୃଗିତି ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଚେଷ୍ଟିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ଖର୍ୱ୍ୱତ୍ୱାଲ୍ଲୋକସଂଘମଧ୍ୟେ ତଦ୍ଦର୍ଶନମପ୍ରାପ୍ୟ
et quærebat videre Jesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
4 ଯେନ ପଥା ସ ଯାସ୍ୟତି ତତ୍ପଥେଽଗ୍ରେ ଧାୱିତ୍ୱା ତଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁମ୍ ଉଡୁମ୍ବରତରୁମାରୁରୋହ|
Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
5 ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନମ୍ ଇତ୍ୱା ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାୱାଦୀତ୍, ହେ ସକ୍କେଯ ତ୍ୱଂ ଶୀଘ୍ରମୱରୋହ ମଯାଦ୍ୟ ତ୍ୱଦ୍ଗେହେ ୱସ୍ତୱ୍ୟଂ|
Et cum venisset ad locum, suspiciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachæe, festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
6 ତତଃ ସ ଶୀଘ୍ରମୱରୁହ୍ୟ ସାହ୍ଲାଦଂ ତଂ ଜଗ୍ରାହ|
Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
7 ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିୱଦମାନା ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ସୋତିଥିତ୍ୱେନ ଦୁଷ୍ଟଲୋକଗୃହଂ ଗଚ୍ଛତି|
Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
8 କିନ୍ତୁ ସକ୍କେଯୋ ଦଣ୍ଡାଯମାନୋ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, ହେ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ମମ ଯା ସମ୍ପତ୍ତିରସ୍ତି ତଦର୍ଦ୍ଧଂ ଦରିଦ୍ରେଭ୍ୟୋ ଦଦେ, ଅପରମ୍ ଅନ୍ୟାଯଂ କୃତ୍ୱା କସ୍ମାଦପି ଯଦି କଦାପି କିଞ୍ଚିତ୍ ମଯା ଗୃହୀତଂ ତର୍ହି ତଚ୍ଚତୁର୍ଗୁଣଂ ଦଦାମି|
Stans autem Zachæus, dixit ad Dominum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
9 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମୁକ୍ତୱାନ୍ ଅଯମପି ଇବ୍ରାହୀମଃ ସନ୍ତାନୋଽତଃ କାରଣାଦ୍ ଅଦ୍ୟାସ୍ୟ ଗୃହେ ତ୍ରାଣମୁପସ୍ଥିତଂ|
Ait Jesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
10 ଯଦ୍ ହାରିତଂ ତତ୍ ମୃଗଯିତୁଂ ରକ୍ଷିତୁଞ୍ଚ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆଗତୱାନ୍|
Venit enim Filius hominis quærere, et salvum facere quod perierat.
11 ଅଥ ସ ଯିରୂଶାଲମଃ ସମୀପ ଉପାତିଷ୍ଠଦ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜତ୍ୱସ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନଂ ତଦୈୱ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଲୋକୈରନ୍ୱଭୂଯତ, ତସ୍ମାତ୍ ସ ଶ୍ରୋତୃଭ୍ୟଃ ପୁନର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାମ୍ ଉତ୍ଥାପ୍ୟ କଥଯାମାସ|
Hæc illis audientibus adjiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
12 କୋପି ମହାଲ୍ଲୋକୋ ନିଜାର୍ଥଂ ରାଜତ୍ୱପଦଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ପୁନରାଗନ୍ତୁଂ ଦୂରଦେଶଂ ଜଗାମ|
Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
13 ଯାତ୍ରାକାଲେ ନିଜାନ୍ ଦଶଦାସାନ୍ ଆହୂଯ ଦଶସ୍ୱର୍ଣମୁଦ୍ରା ଦତ୍ତ୍ୱା ମମାଗମନପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ୱାଣିଜ୍ୟଂ କୁରୁତେତ୍ୟାଦିଦେଶ|
Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
14 କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ପ୍ରଜାସ୍ତମୱଜ୍ଞାଯ ମନୁଷ୍ୟମେନମ୍ ଅସ୍ମାକମୁପରି ରାଜତ୍ୱଂ ନ କାରଯିୱ୍ୟାମ ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ତନ୍ନିକଟେ ପ୍ରେରଯାମାସୁଃ|
Cives autem ejus oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
15 ଅଥ ସ ରାଜତ୍ୱପଦଂ ପ୍ରାପ୍ୟାଗତୱାନ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ବାଣିଜ୍ୟେନ କିଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍ ଇତି ଜ୍ଞାତୁଂ ଯେଷୁ ଦାସେଷୁ ମୁଦ୍ରା ଅର୍ପଯତ୍ ତାନ୍ ଆହୂଯାନେତୁମ୍ ଆଦିଦେଶ|
Et factum est ut rediret accepto regno: et jussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
16 ତଦା ପ୍ରଥମ ଆଗତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ତୱ ତଯୈକଯା ମୁଦ୍ରଯା ଦଶମୁଦ୍ରା ଲବ୍ଧାଃ|
Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
17 ତତଃ ସ ଉୱାଚ ତ୍ୱମୁତ୍ତମୋ ଦାସଃ ସ୍ୱଲ୍ପେନ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଜାତ ଇତଃ କାରଣାତ୍ ତ୍ୱଂ ଦଶନଗରାଣାମ୍ ଅଧିପୋ ଭୱ|
Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
18 ଦ୍ୱିତୀଯ ଆଗତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ତୱୈକଯା ମୁଦ୍ରଯା ପଞ୍ଚମୁଦ୍ରା ଲବ୍ଧାଃ|
Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
19 ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ତ୍ୱଂ ପଞ୍ଚାନାଂ ନଗରାଣାମଧିପତି ର୍ଭୱ|
Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
20 ତତୋନ୍ୟ ଆଗତ୍ୟ କଥଯାମାସ, ହେ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ତୱ ଯା ମୁଦ୍ରା ଅହଂ ୱସ୍ତ୍ରେ ବଦ୍ଧ୍ୱାସ୍ଥାପଯଂ ସେଯଂ|
Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
21 ତ୍ୱଂ କୃପଣୋ ଯନ୍ନାସ୍ଥାପଯସ୍ତଦପି ଗୃହ୍ଲାସି, ଯନ୍ନାୱପସ୍ତଦେୱ ଚ ଛିନତ୍ସି ତତୋହଂ ତ୍ୱତ୍ତୋ ଭୀତଃ|
timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
22 ତଦା ସ ଜଗାଦ, ରେ ଦୁଷ୍ଟଦାସ ତୱ ୱାକ୍ୟେନ ତ୍ୱାଂ ଦୋଷିଣଂ କରିଷ୍ୟାମି, ଯଦହଂ ନାସ୍ଥାପଯଂ ତଦେୱ ଗୃହ୍ଲାମି, ଯଦହଂ ନାୱପଞ୍ଚ ତଦେୱ ଛିନଦ୍ମି, ଏତାଦୃଶଃ କୃପଣୋହମିତି ଯଦି ତ୍ୱଂ ଜାନାସି,
Dicit ei: De ore tuo te judico, serve nequam. Sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
23 ତର୍ହି ମମ ମୁଦ୍ରା ବଣିଜାଂ ନିକଟେ କୁତୋ ନାସ୍ଥାପଯଃ? ତଯା କୃତେଽହମ୍ ଆଗତ୍ୟ କୁସୀଦେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ନିଜମୁଦ୍ରା ଅପ୍ରାପ୍ସ୍ୟମ୍|
et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
24 ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ସମୀପସ୍ଥାନ୍ ଜନାନ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍ ଅସ୍ମାତ୍ ମୁଦ୍ରା ଆନୀଯ ଯସ୍ୟ ଦଶମୁଦ୍ରାଃ ସନ୍ତି ତସ୍ମୈ ଦତ୍ତ|
Et astantibus dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi qui decem mnas habet.
25 ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ ପ୍ରଭୋଽସ୍ୟ ଦଶମୁଦ୍ରାଃ ସନ୍ତି|
Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
26 ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ଯସ୍ୟାଶ୍ରଯେ ୱଦ୍ଧତେ ଽଧିକଂ ତସ୍ମୈ ଦାଯିଷ୍ୟତେ, କିନ୍ତୁ ଯସ୍ୟାଶ୍ରଯେ ନ ୱର୍ଦ୍ଧତେ ତସ୍ୟ ଯଦ୍ୟଦସ୍ତି ତଦପି ତସ୍ମାନ୍ ନାଯିଷ୍ୟତେ|
Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
27 କିନ୍ତୁ ମମାଧିପତିତ୍ୱସ୍ୟ ୱଶତ୍ୱେ ସ୍ଥାତୁମ୍ ଅସମ୍ମନ୍ୟମାନା ଯେ ମମ ରିପୱସ୍ତାନାନୀଯ ମମ ସମକ୍ଷଂ ସଂହରତ|
Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
28 ଇତ୍ୟୁପଦେଶକଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସୋଗ୍ରଗଃ ସନ୍ ଯିରୂଶାଲମପୁରଂ ଯଯୌ|
Et his dictis, præcedebat ascendens Jerosolymam.
29 ତତୋ ବୈତ୍ଫଗୀବୈଥନୀଯାଗ୍ରାମଯୋଃ ସମୀପେ ଜୈତୁନାଦ୍ରେରନ୍ତିକମ୍ ଇତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଦ୍ୱଯମ୍ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ପ୍ରେଷଯାମାସ,
Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage et Bethaniam, ad montem qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
30 ଯୁୱାମମୁଂ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥଗ୍ରାମଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟୈୱ ଯଂ କୋପି ମାନୁଷଃ କଦାପି ନାରୋହତ୍ ତଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶାୱକଂ ବଦ୍ଧଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥସ୍ତଂ ମୋଚଯିତ୍ୱାନଯତଂ|
dicens: Ite in castellum quod contra est: in quod introëuntes, invenietis pullum asinæ alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
31 ତତ୍ର କୁତୋ ମୋଚଯଥଃ? ଇତି ଚେତ୍ କୋପି ୱକ୍ଷ୍ୟତି ତର୍ହି ୱକ୍ଷ୍ୟଥଃ ପ୍ରଭେରତ୍ର ପ୍ରଯୋଜନମ୍ ଆସ୍ତେ|
Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam ejus desiderat.
32 ତଦା ତୌ ପ୍ରରିତୌ ଗତ୍ୱା ତତ୍କଥାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପ୍ରାପ୍ତୌ|
Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
33 ଗର୍ଦଭଶାୱକମୋଚନକାଲେ ତତ୍ୱାମିନ ଊଚୁଃ, ଗର୍ଦଭଶାୱକଂ କୁତୋ ମୋଚଯଥଃ?
Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini ejus ad illos: Quid solvitis pullum?
34 ତାୱୂଚତୁଃ ପ୍ରଭୋରତ୍ର ପ୍ରଯୋଜନମ୍ ଆସ୍ତେ|
At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
35 ପଶ୍ଚାତ୍ ତୌ ତଂ ଗର୍ଦଭଶାୱକଂ ଯୀଶୋରନ୍ତିକମାନୀଯ ତତ୍ପୃଷ୍ଠେ ନିଜୱସନାନି ପାତଯିତ୍ୱା ତଦୁପରି ଯୀଶୁମାରୋହଯାମାସତୁଃ|
Et duxerunt illum ad Jesum. Et jactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Jesum.
36 ଅଥ ଯାତ୍ରାକାଲେ ଲୋକାଃ ପଥି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରାଣି ପାତଯିତୁମ୍ ଆରେଭିରେ|
Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via:
37 ଅପରଂ ଜୈତୁନାଦ୍ରେରୁପତ୍ୟକାମ୍ ଇତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟସଂଘଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଦୃଷ୍ଟାନି ମହାକର୍ମ୍ମାଣି ସ୍ମୃତ୍ୱା,
et cum appropinquaret jam ad descensum montis Oliveti, cœperunt omnes turbæ discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
38 ଯୋ ରାଜା ପ୍ରଭୋ ର୍ନାମ୍ନାଯାତି ସ ଧନ୍ୟଃ ସ୍ୱର୍ଗେ କୁଶଲଂ ସର୍ୱ୍ୱୋଚ୍ଚେ ଜଯଧ୍ୱନି ର୍ଭୱତୁ, କଥାମେତାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସାନନ୍ଦମ୍ ଉଚୈରୀଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ|
dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini: pax in cælo, et gloria in excelsis.
39 ତଦା ଲୋକାରଣ୍ୟମଧ୍ୟସ୍ଥାଃ କିଯନ୍ତଃ ଫିରୂଶିନସ୍ତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯୀଶୁଂ ପ୍ରୋଚୁଃ, ହେ ଉପଦେଶକ ସ୍ୱଶିଷ୍ୟାନ୍ ତର୍ଜଯ|
Et quidam pharisæorum de turbis dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
40 ସ ଉୱାଚ, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ଯଦ୍ୟମୀ ନୀରୱାସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତର୍ହି ପାଷାଣା ଉଚୈଃ କଥାଃ କଥଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
41 ପଶ୍ଚାତ୍ ତତ୍ପୁରାନ୍ତିକମେତ୍ୟ ତଦୱଲୋକ୍ୟ ସାଶ୍ରୁପାତଂ ଜଗାଦ,
Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
42 ହା ହା ଚେତ୍ ତ୍ୱମଗ୍ରେଽଜ୍ଞାସ୍ୟଥାଃ, ତୱାସ୍ମିନ୍ନେୱ ଦିନେ ୱା ଯଦି ସ୍ୱମଙ୍ଗଲମ୍ ଉପାଲପ୍ସ୍ୟଥାଃ, ତର୍ହ୍ୟୁତ୍ତମମ୍ ଅଭୱିଷ୍ୟତ୍, କିନ୍ତୁ କ୍ଷଣେସ୍ମିନ୍ ତତ୍ତୱ ଦୃଷ୍ଟେରଗୋଚରମ୍ ଭୱତି|
Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi: nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
43 ତ୍ୱଂ ସ୍ୱତ୍ରାଣକାଲେ ନ ମନୋ ନ୍ୟଧତ୍ଥା ଇତି ହେତୋ ର୍ୟତ୍କାଲେ ତୱ ରିପୱସ୍ତ୍ୱାଂ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ପ୍ରାଚୀରେଣ ୱେଷ୍ଟଯିତ୍ୱା ରୋତ୍ସ୍ୟନ୍ତି
Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
44 ବାଲକୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୂମିସାତ୍ କରିଷ୍ୟନ୍ତି ଚ ତ୍ୱନ୍ମଧ୍ୟେ ପାଷାଣୈକୋପି ପାଷାଣୋପରି ନ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ଚ, କାଲ ଈଦୃଶ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟତି|
et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuæ.
45 ଅଥ ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ତତ୍ରତ୍ୟାନ୍ କ୍ରଯିୱିକ୍ରଯିଣୋ ବହିଷ୍କୁର୍ୱ୍ୱନ୍
Et ingressus in templum, cœpit ejicere vendentes in illo, et ementes,
46 ଅୱଦତ୍ ମଦ୍ଗୃହଂ ପ୍ରାର୍ଥନାଗୃହମିତି ଲିପିରାସ୍ତେ କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ତଦେୱ ଚୈରାଣାଂ ଗହ୍ୱରଂ କୁରୁଥ|
dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est: vos autem fecistis illam speluncam latronum.
47 ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ପ୍ରତ୍ୟହଂ ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରମ୍ ଉପଦିଦେଶ; ତତଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଃ ପ୍ରାଚୀନାଶ୍ଚ ତଂ ନାଶଯିତୁଂ ଚିଚେଷ୍ଟିରେ;
Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et scribæ, et princeps plebis quærebant illum perdere:
48 କିନ୍ତୁ ତଦୁପଦେଶେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ନିୱିଷ୍ଟଚିତ୍ତାଃ ସ୍ଥିତାସ୍ତସ୍ମାତ୍ ତେ ତତ୍କର୍ତ୍ତୁଂ ନାୱକାଶଂ ପ୍ରାପୁଃ|
et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.
