ଲୂକଃ 13
1 ଅପରଞ୍ଚ ପୀଲାତୋ ଯେଷାଂ ଗାଲୀଲୀଯାନାଂ ରକ୍ତାନି ବଲୀନାଂ ରକ୍ତୈଃ ସହାମିଶ୍ରଯତ୍ ତେଷାଂ ଗାଲୀଲୀଯାନାଂ ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ କତିପଯଜନା ଉପସ୍ଥାପ୍ୟ ଯୀଶୱେ କଥଯାମାସୁଃ|
Now there were some present at the same time who told him about the Galileans whose blood Pilate had mixed with their sacrifices.
2 ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ତେଷାଂ ଲୋକାନାମ୍ ଏତାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଘଟିତା ତତ୍କାରଣାଦ୍ ଯୂଯଂ କିମନ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଗାଲୀଲୀଯେଭ୍ୟୋପ୍ୟଧିକପାପିନସ୍ତାନ୍ ବୋଧଧ୍ୱେ?
Jesus answered them, “Do you think that these Galileans were worse sinners than all the other Galileans, because they suffered such things?
3 ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ତଥା ନ କିନ୍ତୁ ମନଃସୁ ନ ପରାୱର୍ତ୍ତିତେଷୁ ଯୂଯମପି ତଥା ନଂକ୍ଷ୍ୟଥ|
I tell you, no, but unless you repent, you will all perish in the same way.
4 ଅପରଞ୍ଚ ଶୀଲୋହନାମ୍ନ ଉଚ୍ଚଗୃହସ୍ୟ ପତନାଦ୍ ଯେଽଷ୍ଟାଦଶଜନା ମୃତାସ୍ତେ ଯିରୂଶାଲମି ନିୱାସିସର୍ୱ୍ୱଲୋକେଭ୍ୟୋଽଧିକାପରାଧିନଃ କିଂ ଯୂଯମିତ୍ୟଂ ବୋଧଧ୍ୱେ?
Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell and killed them—do you think that they were worse offenders than all the men who dwell in Jerusalem?
5 ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ତଥା ନ କିନ୍ତୁ ମନଃସୁ ନ ପରିୱର୍ତ୍ତିତେଷୁ ଯୂଯମପି ତଥା ନଂକ୍ଷ୍ୟଥ|
I tell you, no, but, unless you repent, you will all perish in the same way.”
6 ଅନନ୍ତରଂ ସ ଇମାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାମକଥଯଦ୍ ଏକୋ ଜନୋ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରମଧ୍ୟ ଏକମୁଡୁମ୍ବରୱୃକ୍ଷଂ ରୋପିତୱାନ୍| ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ ଫଲାନି ଗୱେଷଯାମାସ,
He spoke this parable. “A certain man had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit on it and found none.
7 କିନ୍ତୁ ଫଲାପ୍ରାପ୍ତେଃ କାରଣାଦ୍ ଉଦ୍ୟାନକାରଂ ଭୃତ୍ୟଂ ଜଗାଦ, ପଶ୍ୟ ୱତ୍ସରତ୍ରଯଂ ଯାୱଦାଗତ୍ୟ ଏତସ୍ମିନ୍ନୁଡୁମ୍ବରତରୌ କ୍ଷଲାନ୍ୟନ୍ୱିଚ୍ଛାମି, କିନ୍ତୁ ନୈକମପି ପ୍ରପ୍ନୋମି ତରୁରଯଂ କୁତୋ ୱୃଥା ସ୍ଥାନଂ ୱ୍ୟାପ୍ୟ ତିଷ୍ଠତି? ଏନଂ ଛିନ୍ଧି|
He said to the vine dresser, ‘Behold, these three years I have come looking for fruit on this fig tree, and found none. Cut it down! Why does it waste the soil?’
8 ତତୋ ଭୃତ୍ୟଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ହେ ପ୍ରଭୋ ପୁନର୍ୱର୍ଷମେକଂ ସ୍ଥାତୁମ୍ ଆଦିଶ; ଏତସ୍ୟ ମୂଲସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ଖନିତ୍ୱାହମ୍ ଆଲୱାଲଂ ସ୍ଥାପଯାମି|
He answered, ‘Lord, leave it alone this year also, until I dig around it and fertilise it.
9 ତତଃ ଫଲିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ଯଦି ନ ଫଲତି ତର୍ହି ପଶ୍ଚାତ୍ ଛେତ୍ସ୍ୟସି|
If it bears fruit, fine; but if not, after that, you can cut it down.’”
10 ଅଥ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଭଜନଗେହେ ଯୀଶୁରୁପଦିଶତି
He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath day.
11 ତସ୍ମିତ୍ ସମଯେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତତ୍ୱାତ୍ କୁବ୍ଜୀଭୂଯାଷ୍ଟାଦଶୱର୍ଷାଣି ଯାୱତ୍ କେନାପ୍ୟୁପାଯେନ ଋଜୁ ର୍ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି ଯା ଦୁର୍ବ୍ବଲା ସ୍ତ୍ରୀ,
Behold, there was a woman who had a spirit of infirmity eighteen years. She was bent over and could in no way straighten herself up.
12 ତାଂ ତତ୍ରୋପସ୍ଥିତାଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଯୀଶୁସ୍ତାମାହୂଯ କଥିତୱାନ୍ ହେ ନାରି ତୱ ଦୌର୍ବ୍ବଲ୍ୟାତ୍ ତ୍ୱଂ ମୁକ୍ତା ଭୱ|
When Jesus saw her, he called her and said to her, “Woman, you are freed from your infirmity.”
13 ତତଃ ପରଂ ତସ୍ୟା ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପଣମାତ୍ରାତ୍ ସା ଋଜୁର୍ଭୂତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ କର୍ତ୍ତୁମାରେଭେ|
He laid his hands on her, and immediately she stood up straight and glorified God.
14 କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଯୀଶୁନା ତସ୍ୟାଃ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକରଣାଦ୍ ଭଜନଗେହସ୍ୟାଧିପତିଃ ପ୍ରକୁପ୍ୟ ଲୋକାନ୍ ଉୱାଚ, ଷଟ୍ସୁ ଦିନେଷୁ ଲୋକୈଃ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋଃ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟାର୍ଥଂ ତେଷୁ ଦିନେଷୁ ଆଗଚ୍ଛତ, ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ମାଗଚ୍ଛତ|
The ruler of the synagogue, being indignant because Jesus had healed on the Sabbath, said to the multitude, “There are six days in which men ought to work. Therefore come on those days and be healed, and not on the Sabbath day!”
15 ତଦା ପଭୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ରେ କପଟିନୋ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ସ୍ୱୀଯଂ ସ୍ୱୀଯଂ ୱୃଷଭଂ ଗର୍ଦଭଂ ୱା ବନ୍ଧନାନ୍ମୋଚଯିତ୍ୱା ଜଲଂ ପାଯଯିତୁଂ କିଂ ନ ନଯତି?
Therefore the Lord answered him, “You hypocrites! Doesn’t each one of you free his ox or his donkey from the stall on the Sabbath and lead him away to water?
16 ତର୍ହ୍ୟାଷ୍ଟାଦଶୱତ୍ସରାନ୍ ଯାୱତ୍ ଶୈତାନା ବଦ୍ଧା ଇବ୍ରାହୀମଃ ସନ୍ତତିରିଯଂ ନାରୀ କିଂ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ନ ମୋଚଯିତୱ୍ୟା?
Ought not this woman, being a daughter of Abraham whom Satan had bound eighteen long years, be freed from this bondage on the Sabbath day?”
17 ଏଷୁ ୱାକ୍ୟେଷୁ କଥିତେଷୁ ତସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷାଃ ସଲଜ୍ଜା ଜାତାଃ କିନ୍ତୁ ତେନ କୃତସର୍ୱ୍ୱମହାକର୍ମ୍ମକାରଣାତ୍ ଲୋକନିୱହଃ ସାନନ୍ଦୋଽଭୱତ୍|
As he said these things, all his adversaries were disappointed; and all the multitude rejoiced for all the glorious things that were done by him.
18 ଅନନ୍ତରଂ ସୋୱଦଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ କସ୍ୟ ସଦୃଶଂ? କେନ ତଦୁପମାସ୍ୟାମି?
He said, “What is God’s Kingdom like? To what shall I compare it?
19 ଯତ୍ ସର୍ଷପବୀଜଂ ଗୃହୀତ୍ୱା କଶ୍ଚିଜ୍ଜନ ଉଦ୍ୟାନ ଉପ୍ତୱାନ୍ ତଦ୍ ବୀଜମଙ୍କୁରିତଂ ସତ୍ ମହାୱୃକ୍ଷୋଽଜାଯତ, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଶାଖାସୁ ୱିହାଯସୀଯୱିହଗା ଆଗତ୍ୟ ନ୍ୟୂଷୁଃ, ତଦ୍ରାଜ୍ୟଂ ତାଦୃଶେନ ସର୍ଷପବୀଜେନ ତୁଲ୍ୟଂ|
It is like a grain of mustard seed which a man took and put in his own garden. It grew and became a large tree, and the birds of the sky live in its branches.”
20 ପୁନଃ କଥଯାମାସ, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ କସ୍ୟ ସଦୃଶଂ ୱଦିଷ୍ୟାମି? ଯତ୍ କିଣ୍ୱଂ କାଚିତ୍ ସ୍ତ୍ରୀ ଗୃହୀତ୍ୱା ଦ୍ରୋଣତ୍ରଯପରିମିତଗୋଧୂମଚୂର୍ଣେଷୁ ସ୍ଥାପଯାମାସ,
Again he said, “To what shall I compare God’s Kingdom?
21 ତତଃ କ୍ରମେଣ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଗୋଧୂମଚୂର୍ଣଂ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତି, ତସ୍ୟ କିଣ୍ୱସ୍ୟ ତୁଲ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ|
It is like yeast, which a woman took and hid in three measures of flour, until it was all leavened.”
22 ତତଃ ସ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାଂ କୃତ୍ୱା ନଗରେ ନଗରେ ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ସମୁପଦିଶନ୍ ଜଗାମ|
He went on his way through cities and villages, teaching, and travelling on to Jerusalem.
23 ତଦା କଶ୍ଚିଜ୍ଜନସ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ହେ ପ୍ରଭୋ କିଂ କେୱଲମ୍ ଅଲ୍ପେ ଲୋକାଃ ପରିତ୍ରାସ୍ୟନ୍ତେ?
One said to him, “Lord, are they few who are saved?” He said to them,
24 ତତଃ ସ ଲୋକାନ୍ ଉୱାଚ, ସଂକୀର୍ଣଦ୍ୱାରେଣ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ଯତଘ୍ୱଂ, ଯତୋହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ବହୱଃ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ଚେଷ୍ଟିଷ୍ୟନ୍ତେ କିନ୍ତୁ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି|
“Strive to enter in by the narrow door, for many, I tell you, will seek to enter in and will not be able.
25 ଗୃହପତିନୋତ୍ଥାଯ ଦ୍ୱାରେ ରୁଦ୍ଧେ ସତି ଯଦି ଯୂଯଂ ବହିଃ ସ୍ଥିତ୍ୱା ଦ୍ୱାରମାହତ୍ୟ ୱଦଥ, ହେ ପ୍ରଭୋ ହେ ପ୍ରଭୋ ଅସ୍ମତ୍କାରଣାଦ୍ ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯତୁ, ତତଃ ସ ଇତି ପ୍ରତିୱକ୍ଷ୍ୟତି, ଯୂଯଂ କୁତ୍ରତ୍ୟା ଲୋକା ଇତ୍ୟହଂ ନ ଜାନାମି|
When once the master of the house has risen up and has shut the door, and you begin to stand outside and to knock at the door, saying, ‘Lord, Lord, open to us!’ then he will answer and tell you, ‘I don’t know you or where you come from.’
26 ତଦା ଯୂଯଂ ୱଦିଷ୍ୟଥ, ତୱ ସାକ୍ଷାଦ୍ ୱଯଂ ଭେଜନଂ ପାନଞ୍ଚ କୃତୱନ୍ତଃ, ତ୍ୱଞ୍ଚାସ୍ମାକଂ ନଗରସ୍ୟ ପଥି ସମୁପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
Then you will begin to say, ‘We ate and drank in your presence, and you taught in our streets.’
27 କିନ୍ତୁ ସ ୱକ୍ଷ୍ୟତି, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଯୂଯଂ କୁତ୍ରତ୍ୟା ଲୋକା ଇତ୍ୟହଂ ନ ଜାନାମି; ହେ ଦୁରାଚାରିଣୋ ଯୂଯଂ ମତ୍ତୋ ଦୂରୀଭୱତ|
He will say, ‘I tell you, I don’t know where you come from. Depart from me, all you workers of iniquity.’
28 ତଦା ଇବ୍ରାହୀମଂ ଇସ୍ହାକଂ ଯାକୂବଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତାନ୍ ସ୍ୱାଂଶ୍ଚ ବହିଷ୍କୃତାନ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଯୂଯଂ ରୋଦନଂ ଦନ୍ତୈର୍ଦନ୍ତଘର୍ଷଣଞ୍ଚ କରିଷ୍ୟଥ|
There will be weeping and gnashing of teeth when you see Abraham, Isaac, Jacob, and all the prophets in God’s Kingdom, and yourselves being thrown outside.
29 ଅପରଞ୍ଚ ପୂର୍ୱ୍ୱପଶ୍ଚିମଦକ୍ଷିଣୋତ୍ତରଦିଗ୍ଭ୍ୟୋ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ନିୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
They will come from the east, west, north, and south, and will sit down in God’s Kingdom.
30 ପଶ୍ୟତେତ୍ଥଂ ଶେଷୀଯା ଲୋକା ଅଗ୍ରା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ଅଗ୍ରୀଯା ଲୋକାଶ୍ଚ ଶେଷା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
Behold, there are some who are last who will be first, and there are some who are first who will be last.”
31 ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ଦିନେ କିଯନ୍ତଃ ଫିରୂଶିନ ଆଗତ୍ୟ ଯୀଶୁଂ ପ୍ରୋଚୁଃ, ବହିର୍ଗଚ୍ଛ, ସ୍ଥାନାଦସ୍ମାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାନଂ କୁରୁ, ହେରୋଦ୍ ତ୍ୱାଂ ଜିଘାଂସତି|
On that same day, some Pharisees came, saying to him, “Get out of here and go away, for Herod wants to kill you.”
32 ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍ ପଶ୍ୟତାଦ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ଚ ଭୂତାନ୍ ୱିହାପ୍ୟ ରୋଗିଣୋଽରୋଗିଣଃ କୃତ୍ୱା ତୃତୀଯେହ୍ନି ସେତ୍ସ୍ୟାମି, କଥାମେତାଂ ଯୂଯମିତ୍ୱା ତଂ ଭୂରିମାଯଂ ୱଦତ|
He said to them, “Go and tell that fox, ‘Behold, I cast out demons and perform cures today and tomorrow, and the third day I complete my mission.
33 ତତ୍ରାପ୍ୟଦ୍ୟ ଶ୍ୱଃ ପରଶ୍ୱଶ୍ଚ ମଯା ଗମନାଗମନେ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟେ, ଯତୋ ହେତୋ ର୍ୟିରୂଶାଲମୋ ବହିଃ କୁତ୍ରାପି କୋପି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ନ ଘାନିଷ୍ୟତେ|
Nevertheless I must go on my way today and tomorrow and the next day, for it can’t be that a prophet would perish outside of Jerusalem.’
34 ହେ ଯିରୂଶାଲମ୍ ହେ ଯିରୂଶାଲମ୍ ତ୍ୱଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ହଂସି ତୱାନ୍ତିକେ ପ୍ରେରିତାନ୍ ପ୍ରସ୍ତରୈର୍ମାରଯସି ଚ, ଯଥା କୁକ୍କୁଟୀ ନିଜପକ୍ଷାଧଃ ସ୍ୱଶାୱକାନ୍ ସଂଗୃହ୍ଲାତି, ତଥାହମପି ତୱ ଶିଶୂନ୍ ସଂଗ୍ରହୀତୁଂ କତିୱାରାନ୍ ଐଚ୍ଛଂ କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ନୈଚ୍ଛଃ|
“Jerusalem, Jerusalem, you who kills the prophets and stones those who are sent to her! How often I wanted to gather your children together, like a hen gathers her own brood under her wings, and you refused!
35 ପଶ୍ୟତ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱାସସ୍ଥାନାନି ପ୍ରୋଚ୍ଛିଦ୍ୟମାନାନି ପରିତ୍ୟକ୍ତାନି ଚ ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଯଃ ପ୍ରଭୋ ର୍ନାମ୍ନାଗଚ୍ଛତି ସ ଧନ୍ୟ ଇତି ୱାଚଂ ଯାୱତ୍କାଲଂ ନ ୱଦିଷ୍ୟଥ, ତାୱତ୍କାଲଂ ଯୂଯଂ ମାଂ ନ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ|
Behold, your house is left to you desolate. I tell you, you will not see me until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord!’”
