ഫിലിപിനഃ 3

1 ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി യൂയം പ്രഭാവാനന്ദത| പുനഃ പുനരേകസ്യ വചോ ലേഖനം മമ ക്ലേശദം നഹി യുഷ്മദർഥഞ്ച ഭ്രമനാശകം ഭവതി|

2 യൂയം കുക്കുരേഭ്യഃ സാവധാനാ ഭവത ദുഷ്കർമ്മകാരിഭ്യഃ സാവധാനാ ഭവത ഛിന്നമൂലേഭ്യോ ലോകേഭ്യശ്ച സാവധാനാ ഭവത|

3 വയമേവ ഛിന്നത്വചോ ലോകാ യതോ വയമ് ആത്മനേശ്വരം സേവാമഹേ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ ശ്ലാഘാമഹേ ശരീരേണ ച പ്രഗൽഭതാം ന കുർവ്വാമഹേ|

4 കിന്തു ശരീരേ മമ പ്രഗൽഭതായാഃ കാരണം വിദ്യതേ, കശ്ചിദ് യദി ശരീരേണ പ്രഗൽഭതാം ചികീർഷതി തർഹി തസ്മാദ് അപി മമ പ്രഗൽഭതായാ ഗുരുതരം കാരണം വിദ്യതേ|

5 യതോഽഹമ് അഷ്ടമദിവസേ ത്വക്ഛേദപ്രാപ്ത ഇസ്രായേല്വംശീയോ ബിന്യാമീനഗോഷ്ഠീയ ഇബ്രികുലജാത ഇബ്രിയോ വ്യവസ്ഥാചരണേ ഫിരൂശീ

6 ധർമ്മോത്സാഹകാരണാത് സമിതേരുപദ്രവകാരീ വ്യവസ്ഥാതോ ലഭ്യേ പുണ്യേ ചാനിന്ദനീയഃ|

7 കിന്തു മമ യദ്യത് ലഭ്യമ് ആസീത് തത് സർവ്വമ് അഹം ഖ്രീഷ്ടസ്യാനുരോധാത് ക്ഷതിമ് അമന്യേ|

8 കിഞ്ചാധുനാപ്യഹം മത്പ്രഭോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ യീശോ ർജ്ഞാനസ്യോത്കൃഷ്ടതാം ബുദ്ധ്വാ തത് സർവ്വം ക്ഷതിം മന്യേ|

9 യതോ ഹേതോരഹം യത് ഖ്രീഷ്ടം ലഭേയ വ്യവസ്ഥാതോ ജാതം സ്വകീയപുണ്യഞ്ച ന ധാരയൻ കിന്തു ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വസനാത് ലഭ്യം യത് പുണ്യമ് ഈശ്വരേണ വിശ്വാസം ദൃഷ്ട്വാ ദീയതേ തദേവ ധാരയൻ യത് ഖ്രീഷ്ടേ വിദ്യേയ തദർഥം തസ്യാനുരോധാത് സർവ്വേഷാം ക്ഷതിം സ്വീകൃത്യ താനി സർവ്വാണ്യവകരാനിവ മന്യേ|

10 യതോ ഹേതോരഹം ഖ്രീഷ്ടം തസ്യ പുനരുത്ഥിതേ ർഗുണം തസ്യ ദുഃഖാനാം ഭാഗിത്വഞ്ച ജ്ഞാത്വാ തസ്യ മൃത്യോരാകൃതിഞ്ച ഗൃഹീത്വാ

11 യേന കേനചിത് പ്രകാരേണ മൃതാനാം പുനരുത്ഥിതിം പ്രാപ്തും യതേ|

12 മയാ തത് സർവ്വമ് അധുനാ പ്രാപി സിദ്ധതാ വാലമ്ഭി തന്നഹി കിന്തു യദർഥമ് അഹം ഖ്രീഷ്ടേന ധാരിതസ്തദ് ധാരയിതും ധാവാമി|

13 ഹേ ഭ്രാതരഃ, മയാ തദ് ധാരിതമ് ഇതി ന മന്യതേ കിന്ത്വേതദൈകമാത്രം വദാമി യാനി പശ്ചാത് സ്ഥിതാനി താനി വിസ്മൃത്യാഹമ് അഗ്രസ്ഥിതാന്യുദ്ദിശ്യ

14 പൂർണയത്നേന ലക്ഷ്യം പ്രതി ധാവൻ ഖ്രീഷ്ടയീശുനോർദ്ധ്വാത് മാമ് ആഹ്വയത ഈശ്വരാത് ജേതൃപണം പ്രാപ്തും ചേഷ്ടേ|

15 അസ്മാകം മധ്യേ യേ സിദ്ധാസ്തൈഃ സർവ്വൈസ്തദേവ ഭാവ്യതാം, യദി ച കഞ്ചന വിഷയമ് അധി യുഷ്മാകമ് അപരോ ഭാവോ ഭവതി തർഹീശ്വരസ്തമപി യുഷ്മാകം പ്രതി പ്രകാശയിഷ്യതി|

16 കിന്തു വയം യദ്യദ് അവഗതാ ആസ്മസ്തത്രാസ്മാഭിരേകോ വിധിരാചരിതവ്യ ഏകഭാവൈ ർഭവിതവ്യഞ്ച|

17 ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം മമാനുഗാമിനോ ഭവത വയഞ്ച യാദൃഗാചരണസ്യ നിദർശനസ്വരൂപാ ഭവാമസ്താദൃഗാചാരിണോ ലോകാൻ ആലോകയധ്വം|

18 യതോഽനേകേ വിപഥേ ചരന്തി തേ ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്രുശസ്യ ശത്രവ ഇതി പുരാ മയാ പുനഃ പുനഃ കഥിതമ് അധുനാപി രുദതാ മയാ കഥ്യതേ|

19 തേഷാം ശേഷദശാ സർവ്വനാശ ഉദരശ്ചേശ്വരോ ലജ്ജാ ച ശ്ലാഘാ പൃഥിവ്യാഞ്ച ലഗ്നം മനഃ|

20 കിന്ത്വസ്മാകം ജനപദഃ സ്വർഗേ വിദ്യതേ തസ്മാച്ചാഗമിഷ്യന്തം ത്രാതാരം പ്രഭും യീശുഖ്രീഷ്ടം വയം പ്രതീക്ഷാമഹേ|

21 സ ച യയാ ശക്ത്യാ സർവ്വാണ്യേവ സ്വസ്യ വശീകർത്തും പാരയതി തയാസ്മാകമ് അധമം ശരീരം രൂപാന്തരീകൃത്യ സ്വകീയതേജോമയശരീരസ്യ സമാകാരം കരിഷ്യതി|