മഥിഃ 26
1 യീശുരേതാൻ പ്രസ്താവാൻ സമാപ്യ ശിഷ്യാനൂചേ,
И бысть, егда сконча Иисус вся словеса сия, рече учеником Своим:
2 യുഷ്മാഭി ർജ്ഞാതം ദിനദ്വയാത് പരം നിസ്താരമഹ ഉപസ്ഥാസ്യതി, തത്ര മനുജസുതഃ ക്രുശേന ഹന്തും പരകരേഷു സമർപിഷ്യതേ|
весте, яко по двою дню Пасха будет, и Сын Человеческий предан будет на пропятие.
3 തതഃ പരം പ്രധാനയാജകാധ്യാപകപ്രാഞ്ചഃ കിയഫാനാമ്നോ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികായാം മിലിത്വാ
Тогда собрашася архиерее и книжницы и старцы людстии во двор архиереов, глаголемаго Каиафы,
4 കേനോപായേന യീശും ധൃത്വാ ഹന്തും ശക്നുയുരിതി മന്ത്രയാഞ്ചക്രുഃ|
и совещаша, да Иисуса лестию имут и убиют:
5 കിന്തു തൈരുക്തം മഹകാലേ ന ധർത്തവ്യഃ, ധൃതേ പ്രജാനാം കലഹേന ഭവിതും ശക്യതേ|
глаголаху же: но не в праздник, да не молва будет в людех.
6 തതോ ബൈഥനിയാപുരേ ശിമോനാഖ്യസ്യ കുഷ്ഠിനോ വേശ്മനി യീശൗ തിഷ്ഠതി
Иисусу же бывшу в Вифании, в дому Симона прокаженнаго,
7 കാചന യോഷാ ശ്വേതോപലഭാജനേന മഹാർഘ്യം സുഗന്ധി തൈലമാനീയ ഭോജനായോപവിശതസ്തസ്യ ശിരോഭ്യഷേചത്|
приступи к Нему жена, сткляницу мира имущи многоценнаго, и возливаше на главу Его возлежаща.
8 കിന്തു തദാലോക്യ തച്ഛിഷ്യൈഃ കുപിതൈരുക്തം, കുത ഇത്ഥമപവ്യയതേ?
Видевше же ученицы Его негодоваша, глаголюще: чесо ради гибель сия (бысть)?
9 ചേദിദം വ്യക്രേഷ്യത, തർഹി ഭൂരിമൂല്യം പ്രാപ്യ ദരിദ്രേഭ്യോ വ്യതാരിഷ്യത|
Можаше бо сие миро продано быти на мнозе и датися нищым.
10 യീശുനാ തദവഗത്യ തേ സമുദിതാഃ, യോഷാമേനാം കുതോ ദുഃഖിനീം കുരുഥ, സാ മാം പ്രതി സാധു കർമ്മാകാർഷീത്|
Разумев же Иисус рече им: что труждаете жену? Дело бо добро содела о Мне:
11 യുഷ്മാകമം സമീപേ ദരിദ്രാഃ സതതമേവാസതേ, കിന്തു യുഷ്മാകമന്തികേഹം നാസേ സതതം|
всегда бо нищыя имате с собою, Мене же не всегда имате:
12 സാ മമ കായോപരി സുഗന്ധിതൈലം സിക്ത്വാ മമ ശ്മശാനദാനകർമ്മാകാർഷീത്|
возлиявши бо сия миро сие на тело Мое, на погребение Мя сотвори:
13 അതോഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യത്ര യത്രൈഷ സുസമാചാരഃ പ്രചാരിഷ്യതേ, തത്ര തത്രൈതസ്യാ നാര്യ്യാഃ സ്മരണാർഥമ് കർമ്മേദം പ്രചാരിഷ്യതേ|
аминь глаголю вам: идеже аще проповедано будет Евангелие сие во всем мире, речется и еже сотвори сия, в память ея.
14 തതോ ദ്വാദശശിഷ്യാണാമ് ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാനാമക ഏകഃ ശിഷ്യഃ പ്രധാനയാജകാനാമന്തികം ഗത്വാ കഥിതവാൻ,
Тогда шед един от обоюнадесяте, глаголемый Иуда Искариотский, ко архиереом,
15 യദി യുഷ്മാകം കരേഷു യീശും സമർപയാമി, തർഹി കിം ദാസ്യഥ? തദാനീം തേ തസ്മൈ ത്രിംശന്മുദ്രാ ദാതും സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ|
рече: что ми хощете дати, и аз вам предам Его? Они же поставиша ему тридесять сребреник:
16 സ തദാരഭ്യ തം പരകരേഷു സമർപയിതും സുയോഗം ചേഷ്ടിതവാൻ|
и оттоле искаше удобна времене, да Его предаст.
17 അനന്തരം കിണ്വശൂന്യപൂപപർവ്വണഃ പ്രഥമേഹ്നി ശിഷ്യാ യീശുമ് ഉപഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ ഭവത്കൃതേ കുത്ര വയം നിസ്താരമഹഭോജ്യമ് ആയോജയിഷ്യാമഃ? ഭവതഃ കേച്ഛാ?
В первый же день опресночный приступиша ученицы ко Иисусу, глаголюще Ему: где хощеши уготоваем Ти ясти пасху?
18 തദാ സ ഗദിതവാൻ, മധ്യേനഗരമമുകപുംസഃ സമീപം വ്രജിത്വാ വദത, ഗുരു ർഗദിതവാൻ, മത്കാലഃ സവിധഃ, സഹ ശിഷ്യൈസ്ത്വദാലയേ നിസ്താരമഹഭോജ്യം ഭോക്ഷ്യേ|
Он же рече: идите во град ко онсице, и рцыте ему: Учитель глаголет: время Мое близ есть: у тебе сотворю пасху со ученики Моими.
19 തദാ ശിഷ്യാ യീശോസ്താദൃശനിദേശാനുരൂപകർമ്മ വിധായ തത്ര നിസ്താരമഹഭോജ്യമാസാദയാമാസുഃ|
И сотвориша ученицы, якоже повеле им Иисус, и уготоваша пасху.
20 തതഃ സന്ധ്യായാം സത്യാം ദ്വാദശഭിഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം സ ന്യവിശത്|
Вечеру же бывшу, возлежаше со обеманадесяте ученикома:
21 അപരം ഭുഞ്ജാന ഉക്തവാൻ യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, യുഷ്മാകമേകോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
и ядущым им, рече: аминь глаголю вам, яко един от вас предаст Мя.
22 തദാ തേഽതീവ ദുഃഖിതാ ഏകൈകശോ വക്തുമാരേഭിരേ, ഹേ പ്രഭോ, സ കിമഹം?
И скорбяще зело, начаша глаголати Ему един кийждо их: еда аз есмь, Господи?
23 തതഃ സ ജഗാദ, മയാ സാകം യോ ജനോ ഭോജനപാത്രേ കരം സംക്ഷിപതി, സ ഏവ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
Он же отвещав рече: омочивый со Мною в солило руку, той Мя предаст:
24 മനുജസുതമധി യാദൃശം ലിഖിതമാസ്തേ, തദനുരൂപാ തദ്ഗതി ർഭവിഷ്യതി; കിന്തു യേന പുംസാ സ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതേ, ഹാ ഹാ ചേത് സ നാജനിഷ്യത, തദാ തസ്യ ക്ഷേമമഭവിഷ്യത്|
Сын убо Человеческий идет, якоже есть писано о Нем: горе же человеку тому, имже Сын Человеческий предастся: добро бы было ему, аще не бы родился человек той.
25 തദാ യിഹൂദാനാമാ യോ ജനസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി, സ ഉക്തവാൻ, ഹേ ഗുരോ, സ കിമഹം? തതഃ സ പ്രത്യുക്തവാൻ, ത്വയാ സത്യം ഗദിതമ്|
Отвещав же Иуда предаяй Его, рече: еда аз есмь, Равви? Глагола ему: ты рекл еси.
26 അനന്തരം തേഷാമശനകാലേ യീശുഃ പൂപമാദായേശ്വരീയഗുണാനനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യഃ പ്രദായ ജഗാദ, മദ്വപുഃസ്വരൂപമിമം ഗൃഹീത്വാ ഖാദത|
Ядущым же им, приемь Иисус хлеб и благословив преломи, и даяше учеником, и рече: приимите, ядите: сие есть Тело Мое.
27 പശ്ചാത് സ കംസം ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരീയഗുണാനനൂദ്യ തേഭ്യഃ പ്രദായ കഥിതവാൻ, സർവ്വൈ ര്യുഷ്മാഭിരനേന പാതവ്യം,
И приемь чашу и хвалу воздав, даде им, глаголя: пийте от нея вси:
28 യസ്മാദനേകേഷാം പാപമർഷണായ പാതിതം യന്മന്നൂത്നനിയമരൂപശോണിതം തദേതത്|
сия бо есть Кровь Моя, Новаго Завета, яже за многия изливаема во оставление грехов.
29 അപരമഹം നൂത്നഗോസ്തനീരസം ന പാസ്യാമി, താവത് ഗോസ്തനീഫലരസം പുനഃ കദാപി ന പാസ്യാമി|
Глаголю же вам, яко не имам пити отныне от сего плода лознаго, до дне того, егда е пию с вами ново во Царствии Отца Моего.
30 പശ്ചാത് തേ ഗീതമേകം സംഗീയ ജൈതുനാഖ്യഗിരിം ഗതവന്തഃ|
И воспевше изыдоша в гору Елеонску.
31 തദാനീം യീശുസ്താനവോചത്, അസ്യാം രജന്യാമഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം വിഘ്നരൂപോ ഭവിഷ്യാമി, യതോ ലിഖിതമാസ്തേ, "മേഷാണാം രക്ഷകോ യസ്തം പ്രഹരിഷ്യാമ്യഹം തതഃ| മേഷാണാം നിവഹോ നൂനം പ്രവികീർണോ ഭവിഷ്യതി"||
Тогда глагола им Иисус: вси вы соблазнитеся о Мне в нощь сию: писано бо есть: поражу пастыря, и разыдутся овцы стада:
32 കിന്തു ശ്മശാനാത് സമുത്ഥായ യുഷ്മാകമഗ്രേഽഹം ഗാലീലം ഗമിഷ്യാമി|
по воскресении же Моем варяю вы в Галилеи.
33 പിതരസ്തം പ്രോവാച, ഭവാംശ്ചേത് സർവ്വേഷാം വിഘ്നരൂപോ ഭവതി, തഥാപി മമ ന ഭവിഷ്യതി|
Отвещав же Петр рече Ему: аще и вси соблазнятся о Тебе, аз никогдаже соблажнюся.
34 തതോ യീശുനാ സ ഉക്തഃ, തുഭ്യമഹം തഥ്യം കഥയാമി, യാമിന്യാമസ്യാം ചരണായുധസ്യ രവാത് പൂർവ്വം ത്വം മാം ത്രി ർനാങ്ഗീകരിഷ്യസി|
Рече ему Иисус: аминь глаголю тебе, яко в сию нощь, прежде даже алектор не возгласит, трикраты отвержешися Мене.
35 തതഃ പിതര ഉദിതവാൻ, യദ്യപി ത്വയാ സമം മർത്തവ്യം, തഥാപി കദാപി ത്വാം ന നാങ്ഗീകരിഷ്യാമി; തഥൈവ സർവ്വേ ശിഷ്യാശ്ചോചുഃ|
Глагола Ему Петр: аще ми есть и умрети с Тобою, не отвергуся Тебе. Такожде и вси ученицы реша.
36 അനന്തരം യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം ഗേത്ശിമാനീനാമകം സ്ഥാനം പ്രസ്ഥായ തേഭ്യഃ കഥിതവാൻ, അദഃ സ്ഥാനം ഗത്വാ യാവദഹം പ്രാർഥയിഷ്യേ താവദ് യൂയമത്രോപവിശത|
Тогда прииде с ними Иисус в весь, нарицаемую Гефсиманиа, и глагола учеником: седите ту, дондеже шед помолюся тамо.
37 പശ്ചാത് സ പിതരം സിവദിയസുതൗ ച സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ ഗതവാൻ, ശോകാകുലോഽതീവ വ്യഥിതശ്ച ബഭൂവ|
И поемь Петра и оба сына Зеведеова, начат скорбети и тужити.
38 താനവാദീച്ച മൃതിയാതനേവ മത്പ്രാണാനാം യാതനാ ജായതേ, യൂയമത്ര മയാ സാർദ്ധം ജാഗൃത|
Тогда глагола им Иисус: прискорбна есть душа Моя до смерти: пождите зде и бдите со Мною.
39 തതഃ സ കിഞ്ചിദ്ദൂരം ഗത്വാധോമുഖഃ പതൻ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, ഹേ മത്പിതര്യദി ഭവിതും ശക്നോതി, തർഹി കംസോഽയം മത്തോ ദൂരം യാതു; കിന്തു മദിച്ഛാവത് ന ഭവതു, ത്വദിച്ഛാവദ് ഭവതു|
И прешед мало, паде на лицы Своем, моляся и глаголя: Отче Мой, аще возможно есть, да мимоидет от Мене чаша сия: обаче не якоже Аз хощу, но якоже Ты.
40 തതഃ സ ശിഷ്യാനുപേത്യ താൻ നിദ്രതോ നിരീക്ഷ്യ പിതരായ കഥയാമാസ, യൂയം മയാ സാകം ദണ്ഡമേകമപി ജാഗരിതും നാശൻകുത?
И пришед ко учеником, и обрете их спящих, и глагола Петрови: тако ли не возмогосте единаго часа побдети со Мною?
41 പരീക്ഷായാം ന പതിതും ജാഗൃത പ്രാർഥയധ്വഞ്ച; ആത്മാ സമുദ്യതോസ്തി, കിന്തു വപു ർദുർബ്ബലം|
Бдите и молитеся, да не внидете в напасть: дух убо бодр, плоть же немощна.
42 സ ദ്വിതീയവാരം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, ഹേ മത്താത, ന പീതേ യദി കംസമിദം മത്തോ ദൂരം യാതും ന ശക്നോതി, തർഹി ത്വദിച്ഛാവദ് ഭവതു|
Паки вторицею шед помолися, глаголя: Отче Мой, аще не может сия чаша мимоити от Мене, аще не пию ея, буди воля Твоя.
43 സ പുനരേത്യ താൻ നിദ്രതോ ദദർശ, യതസ്തേഷാം നേത്രാണി നിദ്രയാ പൂർണാന്യാസൻ|
И пришед обрете их паки спящих: беста бо им очи отяготене.
44 പശ്ചാത് സ താൻ വിഹായ വ്രജിത്വാ തൃതീയവാരം പൂർവ്വവത് കഥയൻ പ്രാർഥിതവാൻ|
И оставль их, шед паки, помолися третицею, тожде слово рек.
45 തതഃ ശിഷ്യാനുപാഗത്യ ഗദിതവാൻ, സാമ്പ്രതം ശയാനാഃ കിം വിശ്രാമ്യഥ? പശ്യത, സമയ ഉപാസ്ഥാത്, മനുജസുതഃ പാപിനാം കരേഷു സമർപ്യതേ|
Тогда прииде ко учеником Своим и глагола им: спите прочее и почивайте: се, приближися час, и Сын Человеческий предается в руки грешников:
46 ഉത്തിഷ്ഠത, വയം യാമഃ, യോ മാം പരകരേഷു മസർപയിഷ്യതി, പശ്യത, സ സമീപമായാതി|
востаните, идем: се, приближися предаяй Мя.
47 ഏതത്കഥാകഥനകാലേ ദ്വാദശശിഷ്യാണാമേകോ യിഹൂദാനാമകോ മുഖ്യയാജകലോകപ്രാചീനൈഃ പ്രഹിതാൻ അസിധാരിയഷ്ടിധാരിണോ മനുജാൻ ഗൃഹീത്വാ തത്സമീപമുപതസ്ഥൗ|
И еще Ему глаголющу, се, Иуда, един от обоюнадесяте, прииде, и с ним народ мног со оружием и дрекольми, от архиерей и старец людских.
48 അസൗ പരകരേഷ്വർപയിതാ പൂർവ്വം താൻ ഇത്ഥം സങ്കേതയാമാസ, യമഹം ചുമ്ബിഷ്യേ, സോഽസൗ മനുജഃ, സഏവ യുഷ്മാഭി ർധാര്യ്യതാം|
Предаяй же Его даде им знамение, глаголя: Егоже аще лобжу, Той есть: имите Его.
49 തദാ സ സപദി യീശുമുപാഗത്യ ഹേ ഗുരോ, പ്രണമാമീത്യുക്ത്വാ തം ചുചുമ്ബേ|
И абие приступль ко Иисусови, рече: радуйся, Равви. И облобыза Его.
50 തദാ യീശുസ്തമുവാച, ഹേ മിത്രം കിമർഥമാഗതോസി? തദാ തൈരാഗത്യ യീശുരാക്രമ്യ ദഘ്രേ|
Иисус же рече ему: друже, (твори, ) на неже еси пришел. Тогда приступльше возложиша руце на Иисуса и яша Его.
51 തതോ യീശോഃ സങ്ഗിനാമേകഃ കരം പ്രസാര്യ്യ കോഷാദസിം ബഹിഷ്കൃത്യ മഹായാജകസ്യ ദാസമേകമാഹത്യ തസ്യ കർണം ചിച്ഛേദ|
И се, един от сущих со Иисусом, простер руку, извлече нож свой, и удари раба архиереова, и уреза ему ухо.
52 തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, ഖഡ്ഗം സ്വസ്ഥാനേ നിധേഹി യതോ യേ യേ ജനാ അസിം ധാരയന്തി, തഏവാസിനാ വിനശ്യന്തി|
Тогда глагола ему Иисус: возврати нож твой в место его: вси бо приемшии нож ножем погибнут:
53 അപരം പിതാ യഥാ മദന്തികം സ്വർഗീയദൂതാനാം ദ്വാദശവാഹിനീതോഽധികം പ്രഹിണുയാത് മയാ തമുദ്ദിശ്യേദാനീമേവ തഥാ പ്രാർഥയിതും ന ശക്യതേ, ത്വയാ കിമിത്ഥം ജ്ഞായതേ?
или мнится ти, яко не могу ныне умолити Отца Моего, и представит Ми вящше неже дванадесяте легеона Ангел?
54 തഥാ സതീത്ഥം ഘടിഷ്യതേ ധർമ്മപുസ്തകസ്യ യദിദം വാക്യം തത് കഥം സിധ്യേത്?
Како убо сбудутся Писания, яко тако подобает быти?
55 തദാനീം യീശു ർജനനിവഹം ജഗാദ, യൂയം ഖഡ്ഗയഷ്ടീൻ ആദായ മാം കിം ചൗരം ധർത്തുമായാതാഃ? അഹം പ്രത്യഹം യുഷ്മാഭിഃ സാകമുപവിശ്യ സമുപാദിശം, തദാ മാം നാധരത;
В той час рече Иисус народом: яко на разбойника ли изыдосте со оружием и дрекольми яти Мя? По вся дни при вас седех учя в церкви, и не ясте Мене.
56 കിന്തു ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം വാക്യാനാം സംസിദ്ധയേ സർവ്വമേതദഭൂത്| തദാ സർവ്വേ ശിഷ്യാസ്തം വിഹായ പലായന്ത|
Се же все бысть, да сбудутся писания пророческая. Тогда ученицы вси оставльше Его бежаша.
57 അനന്തരം തേ മനുജാ യീശും ധൃത്വാ യത്രാധ്യാപകപ്രാഞ്ചഃ പരിഷദം കുർവ്വന്ത ഉപാവിശൻ തത്ര കിയഫാനാമകമഹായാജകസ്യാന്തികം നിന്യുഃ|
(Воини) же емше Иисуса ведоша к Каиафе архиереови, идеже книжницы и старцы собрашася.
58 കിന്തു ശേഷേ കിം ഭവിഷ്യതീതി വേത്തും പിതരോ ദൂരേ തത്പശ്ചാദ് വ്രജിത്വാ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രവിശ്യ ദാസൈഃ സഹിത ഉപാവിശത്|
Петр же идяше по Нем издалеча до двора архиереова: и вшед внутрь, седяше со слугами, видети кончину.
59 തദാനീം പ്രധാനയാജകപ്രാചീനമന്ത്രിണഃ സർവ്വേ യീശും ഹന്തും മൃഷാസാക്ഷ്യമ് അലിപ്സന്ത,
Архиерее же и старцы и сонм весь искаху лжесвидетелства на Иисуса, яко да убиют Его,
60 കിന്തു ന ലേഭിരേ| അനേകേഷു മൃഷാസാക്ഷിഷ്വാഗതേഷ്വപി തന്ന പ്രാപുഃ|
и не обретаху: и многим лжесвидетелем приступльшым, не обретоша. Послежде же приступивша два лжесвидетеля,
61 ശേഷേ ദ്വൗ മൃഷാസാക്ഷിണാവാഗത്യ ജഗദതുഃ, പുമാനയമകഥയത്, അഹമീശ്വരമന്ദിരം ഭംക്ത്വാ ദിനത്രയമധ്യേ തന്നിർമ്മാതും ശക്നോമി|
реста: Сей рече: могу разорити церковь Божию и треми денми создати ю.
62 തദാ മഹായാജക ഉത്ഥായ യീശുമ് അവാദീത്| ത്വം കിമപി ന പ്രതിവദസി? ത്വാമധി കിമേതേ സാക്ഷ്യം വദന്തി?
И востав архиерей рече Ему: ничесоже ли отвещаваеши, что сии на Тя свидетелствуют?
63 കിന്തു യീശു ർമൗനീഭൂയ തസ്യൗ| തതോ മഹായാജക ഉക്തവാൻ, ത്വാമ് അമരേശ്വരനാമ്നാ ശപയാമി, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രോഽഭിഷിക്തോ ഭവസി നവേതി വദ|
Иисус же молчаше. И отвещав архиерей рече Ему: заклинаю Тя Богом живым, да речеши нам, аще Ты еси Христос, Сын Божий?
64 യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ത്വം സത്യമുക്തവാൻ; അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, ഇതഃപരം മനുജസുതം സർവ്വശക്തിമതോ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സ്ഥാതും ഗഗണസ്ഥം ജലധരാനാരുഹ്യായാന്തം വീക്ഷധ്വേ|
Глагола ему Иисус: ты рекл еси: обаче глаголю вам: отселе узрите Сына Человеческаго седяща одесную силы и грядуща на облацех небесных.
65 തദാ മഹായാജകോ നിജവസനം ഛിത്ത്വാ ജഗാദ, ഏഷ ഈശ്വരം നിന്ദിതവാൻ, അസ്മാകമപരസാക്ഷ്യേണ കിം പ്രയോജനം? പശ്യത, യൂയമേവാസ്യാസ്യാദ് ഈശ്വരനിന്ദാം ശ്രുതവന്തഃ,
Тогда архиерей растерза ризы своя, глаголя, яко хулу глагола: что еще требуем свидетелей? Се, ныне слышасте хулу Его:
66 യുഷ്മാഭിഃ കിം വിവിച്യതേ? തേ പ്രത്യൂചുഃ, വധാർഹോഽയം|
что вам мнится? Они же отвещавше реша: повинен есть смерти.
67 തതോ ലോകൈസ്തദാസ്യേ നിഷ്ഠീവിതം കേചിത് പ്രതലമാഹത്യ കേചിച്ച ചപേടമാഹത്യ ബഭാഷിരേ,
Тогда заплеваша лице Его и пакости Ему деяху: овии же за ланиту удариша,
68 ഹേ ഖ്രീഷ്ട ത്വാം കശ്ചപേടമാഹതവാൻ? ഇതി ഗണയിത്വാ വദാസ്മാൻ|
глаголюще: прорцы нам, Христе, кто есть ударей Тя?
69 പിതരോ ബഹിരങ്ഗന ഉപവിശതി, തദാനീമേകാ ദാസീ തമുപാഗത്യ ബഭാഷേ, ത്വം ഗാലീലീയയീശോഃ സഹചരഏകഃ|
Петр же вне седяше во дворе. И приступи к нему едина рабыня, глаголющи: и ты был еси со Иисусом Галилейским.
70 കിന്തു സ സർവ്വേഷാം സമക്ഷമ് അനങ്ഗീകൃത്യാവാദീത്, ത്വയാ യദുച്യതേ, തദർഥമഹം ന വേദ്മി|
Он же отвержеся пред всеми, глаголя: не вем, что глаголеши.
71 തദാ തസ്മിൻ ബഹിർദ്വാരം ഗതേ ഽന്യാ ദാസീ തം നിരീക്ഷ്യ തത്രത്യജനാനവദത്, അയമപി നാസരതീയയീശുനാ സാർദ്ധമ് ആസീത്|
Изшедшу же ему ко вратом, узре его другая, и глагола сущым тамо: и сей бе со Иисусом Назореом.
72 തതഃ സ ശപഥേന പുനരനങ്ഗീകൃത്യ കഥിതവാൻ, തം നരം ന പരിചിനോമി|
И паки отвержеся с клятвою, яко не знаю Человека.
73 ക്ഷണാത് പരം തിഷ്ഠന്തോ ജനാ ഏത്യ പിതരമ് അവദൻ, ത്വമവശ്യം തേഷാമേക ഇതി ത്വദുച്ചാരണമേവ ദ്യോതയതി|
Помале же приступивше стоящии, реша Петрови: воистинну и ты от них еси, ибо беседа твоя яве тя творит.
74 കിന്തു സോഽഭിശപ്യ കഥിതവാൻ, തം ജനം നാഹം പരിചിനോമി, തദാ സപദി കുക്കുടോ രുരാവ|
Тогда начат ротитися и клятися, яко не знаю Человека. И абие петель возгласи.
75 കുക്കുടരവാത് പ്രാക് ത്വം മാം ത്രിരപാഹ്നോഷ്യസേ, യൈഷാ വാഗ് യീശുനാവാദി താം പിതരഃ സംസ്മൃത്യ ബഹിരിത്വാ ഖേദാദ് ഭൃശം ചക്രന്ദ|
И помяну Петр глаголгол Иисусов, реченный ему, яко прежде даже петель не возгласит, трикраты отвержешися Мене. И изшед вон плакася горько.
