മാർകഃ 3
1 അനന്തരം യീശുഃ പുന ർഭജനഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ ശുഷ്കഹസ്ത ഏകോ മാനവ ആസീത്|
Una vez más Jesús fue a la sinagoga. Allí estaba un hombre que tenía una mano lisiada.
2 സ വിശ്രാമവാരേ തമരോഗിണം കരിഷ്യതി നവേത്യത്ര ബഹവസ്തമ് അപവദിതും ഛിദ്രമപേക്ഷിതവന്തഃ|
Algunos de los que estaban allí estaban observando si Jesús lo sanaría en sábado, pues estaban buscando un motivo para acusarlo de quebrantar la ley.
3 തദാ സ തം ശുഷ്കഹസ്തം മനുഷ്യം ജഗാദ മധ്യസ്ഥാനേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ|
Jesús le dijo al hombre con la mano lisiada: “Ven y párate aquí frente a todos”.
4 തതഃ പരം സ താൻ പപ്രച്ഛ വിശ്രാമവാരേ ഹിതമഹിതം തഥാ ഹി പ്രാണരക്ഷാ വാ പ്രാണനാശ ഏഷാം മധ്യേ കിം കരണീയം? കിന്തു തേ നിഃശബ്ദാസ്തസ്ഥുഃ|
“¿Es lícito hacer el bien en sábado, o hacer el mal? ¿Debemos salvar vidas o matar?” les preguntó. Pero ellos no dijeron ni una palabra.
5 തദാ സ തേഷാമന്തഃകരണാനാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർദുഃഖിതഃ ക്രോധാത് ചർതുദശോ ദൃഷ്ടവാൻ തം മാനുഷം ഗദിതവാൻ തം ഹസ്തം വിസ്താരയ, തതസ്തേന ഹസ്തേ വിസ്തൃതേ തദ്ധസ്തോഽന്യഹസ്തവദ് അരോഗോ ജാതഃ|
Jesús los miró con enojo, muy molesto por la dureza de sus corazones. Entonces le dijo al hombre: “Extiende tu mano”. Y el hombre extendió su mano, y le fue sanada.
6 അഥ ഫിരൂശിനഃ പ്രസ്ഥായ തം നാശയിതും ഹേരോദീയൈഃ സഹ മന്ത്രയിതുമാരേഭിരേ|
Los fariseos salieron, e inmediatamente comenzaron a conspirar con los aliados de Herodes sobre cómo podían matar a Jesús.
7 അതഏവ യീശുസ്തത്സ്ഥാനം പരിത്യജ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ പുനഃ സാഗരസമീപം ഗതഃ;
Mientras tanto, Jesús regresó al Mar, y una gran multitud lo seguía. Había gente de Galilea,
8 തതോ ഗാലീല്യിഹൂദാ-യിരൂശാലമ്-ഇദോമ്-യർദന്നദീപാരസ്ഥാനേഭ്യോ ലോകസമൂഹസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ഗതഃ; തദന്യഃ സോരസീദനോഃ സമീപവാസിലോകസമൂഹശ്ച തസ്യ മഹാകർമ്മണാം വാർത്തം ശ്രുത്വാ തസ്യ സന്നിധിമാഗതഃ|
de Judea, de Idumea, de Transjordania, y de las regiones de Tiro y Sidón. Muchas personas venían a verlo porque habían escuchado todo lo que él hacía.
9 തദാ ലോകസമൂഹശ്ചേത് തസ്യോപരി പതതി ഇത്യാശങ്ക്യ സ നാവമേകാം നികടേ സ്ഥാപയിതും ശിഷ്യാനാദിഷ്ടവാൻ|
Jesús les dijo a sus discípulos que tuvieran una embarcación pequeña en caso de que la multitud comenzara a aglomerarse sobre él,
10 യതോഽനേകമനുഷ്യാണാമാരോഗ്യകരണാദ് വ്യാധിഗ്രസ്താഃ സർവ്വേ തം സ്പ്രഷ്ടും പരസ്പരം ബലേന യത്നവന്തഃ|
porque había sanado a tantas personas que todos los enfermos seguían tratando de amontonarse y empujarse para poder tocarlo.
11 അപരഞ്ച അപവിത്രഭൂതാസ്തം ദൃഷ്ട്വാ തച്ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രോചൈഃ പ്രോചുഃ, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രഃ|
Cada vez que los espíritus malos lo veian, caían frente a él y comenzaban a gritar: “¡Tú eres el Hijo de Dios!”
12 കിന്തു സ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപ്യ സ്വം പരിചായിതും നിഷിദ്ധവാൻ|
Pero Jesús les ordenaba que no revelasen quién era él.
13 അനന്തരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യ യം യം പ്രതിച്ഛാ തം തമാഹൂതവാൻ തതസ്തേ തത്സമീപമാഗതാഃ|
Entonces Jesús se fue al monte. Llamó a los que quería que lo acompañaran, y ellos fueron con él.
14 തദാ സ ദ്വാദശജനാൻ സ്വേന സഹ സ്ഥാതും സുസംവാദപ്രചാരായ പ്രേരിതാ ഭവിതും
Eligió a doce para que estuvieran con él, y los llamó apóstoles. Ellos estarían con él, y él los enviaría a anunciar la buena noticia,
15 സർവ്വപ്രകാരവ്യാധീനാം ശമനകരണായ പ്രഭാവം പ്രാപ്തും ഭൂതാൻ ത്യാജയിതുഞ്ച നിയുക്തവാൻ|
dándoles autoridad para expulsar demonios.
16 തേഷാം നാമാനീമാനി, ശിമോൻ സിവദിപുത്രോ
Estos son los doce que él escogió: Simón (a quien llamó Pedro),
17 യാകൂബ് തസ്യ ഭ്രാതാ യോഹൻ ച ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപോ ബർഥലമയഃ,
Santiago, hijo de Zebedeo y su hermano Juan (a quienes llamó Boanerges, que quiere decir “hijos del trueno”),
18 മഥീ ഥോമാ ച ആൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഥദ്ദീയഃ കിനാനീയഃ ശിമോൻ യസ്തം പരഹസ്തേഷ്വർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാശ്ച|
Andrés, Felipe, Bartolomé, Mateo, Tomás, Santiago hijo de Alfeo, Tadeo, Simón el revolucionario,
19 സ ശിമോനേ പിതര ഇത്യുപനാമ ദദൗ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ച ബിനേരിഗിശ് അർഥതോ മേഘനാദപുത്രാവിത്യുപനാമ ദദൗ|
y Judas Iscariote (quien lo entregó).
20 അനന്തരം തേ നിവേശനം ഗതാഃ, കിന്തു തത്രാപി പുനർമഹാൻ ജനസമാഗമോ ഽഭവത് തസ്മാത്തേ ഭോക്തുമപ്യവകാശം ന പ്രാപ്താഃ|
Jesús se fue a casa, pero la gran multitud se volvió a reunir y él y sus discípulos ni siquiera tenían tiempo para comer.
21 തതസ്തസ്യ സുഹൃല്ലോകാ ഇമാം വാർത്താം പ്രാപ്യ സ ഹതജ്ഞാനോഭൂദ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തം ധൃത്വാനേതും ഗതാഃ|
Cuando la familia de Jesús escuchó acerca de esto, fueron a buscarlo para llevárselo, porque decían: “¡se ha vuelto loco!”
22 അപരഞ്ച യിരൂശാലമ ആഗതാ യേ യേഽധ്യാപകാസ്തേ ജഗദുരയം പുരുഷോ ഭൂതപത്യാബിഷ്ടസ്തേന ഭൂതപതിനാ ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
Pero los líderes religiosos de Jerusalén, decían: “¡Él está poseído por Belcebú! ¡Es en nombre del príncipe de los demonios que los expulsa!”
23 തതസ്താനാഹൂയ യീശു ർദൃഷ്ടാന്തൈഃ കഥാം കഥിതവാൻ ശൈതാൻ കഥം ശൈതാനം ത്യാജയിതും ശക്നോതി?
Pero Jesús los llamó para que se acercaran a él. Y a través de ilustraciones les preguntó: “¿Cómo puede Satanás expulsar a Satanás?
24 കിഞ്ചന രാജ്യം യദി സ്വവിരോധേന പൃഥഗ് ഭവതി തർഹി തദ് രാജ്യം സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
Un reino que pelea contra sí mismo no puede mantenerse.
25 തഥാ കസ്യാപി പരിവാരോ യദി പരസ്പരം വിരോധീ ഭവതി തർഹി സോപി പരിവാരഃ സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
Una casa dividida está destinada a la destrucción.
26 തദ്വത് ശൈതാൻ യദി സ്വവിപക്ഷതയാ ഉത്തിഷ്ഠൻ ഭിന്നോ ഭവതി തർഹി സോപി സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി കിന്തൂച്ഛിന്നോ ഭവതി|
Si Satanás está dividido y pelea contra sí mismo, no durará y pronto llegará a su fin.
27 അപരഞ്ച പ്രബലം ജനം പ്രഥമം ന ബദ്ധാ കോപി തസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ന ശക്നോതി, തം ബദ്വ്വൈവ തസ്യ ഗൃഹസ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ശക്നോതി|
Sin duda, si alguien entra a robar a la casa de un hombre fuerte y trata de llevarse sus pertenencias, no lo logrará a menos que ate al hombre fuerte primero”.
28 അതോഹേതോ ര്യുഷ്മഭ്യമഹം സത്യം കഥയാമി മനുഷ്യാണാം സന്താനാ യാനി യാനി പാപാനീശ്വരനിന്ദാഞ്ച കുർവ്വന്തി തേഷാം തത്സർവ്വേഷാമപരാധാനാം ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി,
“Les digo la verdad: los pecados y las blasfemias pueden ser perdonados,
30 തസ്യാപവിത്രഭൂതോഽസ്തി തേഷാമേതത്കഥാഹേതോഃ സ ഇത്ഥം കഥിതവാൻ|
(Jesús dijo esto porque ellos decían: “Él tiene un espíritu maligno”).
31 അഥ തസ്യ മാതാ ഭ്രാതൃഗണശ്ചാഗത്യ ബഹിസ്തിഷ്ഠനതോ ലോകാൻ പ്രേഷ്യ തമാഹൂതവന്തഃ|
Entonces la madre de Jesús y sus hermanos llegaron. Lo esperaron afuera y mandaron a alguien para que le pidiera que saliera.
32 തതസ്തത്സന്നിധൗ സമുപവിഷ്ടാ ലോകാസ്തം ബഭാഷിരേ പശ്യ ബഹിസ്തവ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച ത്വാമ് അന്വിച്ഛന്തി|
La multitud que estaba sentada afuera le dijo: “Tu madre y tus hermanos están allá afuera preguntando por ti”.
33 തദാ സ താൻ പ്രത്യുവാച മമ മാതാ കാ ഭ്രാതരോ വാ കേ? തതഃ പരം സ സ്വമീപോപവിഷ്ടാൻ ശിഷ്യാൻ പ്രതി അവലോകനം കൃത്വാ കഥയാമാസ
“¿Quién es mi madre? ¿Quiénes son mis hermanos?” respondió él.
34 പശ്യതൈതേ മമ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച|
Y mirando alrededor a todos los que estaban sentados, les dijo: “¡Aquí está mi madre! ¡Aquí están mis hermanos!
35 യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യേഷ്ടാം ക്രിയാം കരോതി സ ഏവ മമ ഭ്രാതാ ഭഗിനീ മാതാ ച|
Todo aquél que hace la voluntad de Dios, ese es mi hermano, mi hermana y mi madre”.
