മാർകഃ 3
1 അനന്തരം യീശുഃ പുന ർഭജനഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ ശുഷ്കഹസ്ത ഏകോ മാനവ ആസീത്|
Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν εἰς συναγωγήν, καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος, ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα.
2 സ വിശ്രാമവാരേ തമരോഗിണം കരിഷ്യതി നവേത്യത്ര ബഹവസ്തമ് അപവദിതും ഛിദ്രമപേക്ഷിതവന്തഃ|
Καὶ παρετήρουν αὐτὸν, εἰ τοῖς Σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.
3 തദാ സ തം ശുഷ്കഹസ്തം മനുഷ്യം ജഗാദ മധ്യസ്ഥാനേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ|
Καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τὴν χεῖρα ἔχοντι ξηράν, “Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον.”
4 തതഃ പരം സ താൻ പപ്രച്ഛ വിശ്രാമവാരേ ഹിതമഹിതം തഥാ ഹി പ്രാണരക്ഷാ വാ പ്രാണനാശ ഏഷാം മധ്യേ കിം കരണീയം? കിന്തു തേ നിഃശബ്ദാസ്തസ്ഥുഃ|
Καὶ λέγει αὐτοῖς, “Ἔξεστιν τοῖς Σάββασιν ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι;” Οἱ δὲ ἐσιώπων.
5 തദാ സ തേഷാമന്തഃകരണാനാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർദുഃഖിതഃ ക്രോധാത് ചർതുദശോ ദൃഷ്ടവാൻ തം മാനുഷം ഗദിതവാൻ തം ഹസ്തം വിസ്താരയ, തതസ്തേന ഹസ്തേ വിസ്തൃതേ തദ്ധസ്തോഽന്യഹസ്തവദ് അരോഗോ ജാതഃ|
Καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετʼ ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ, “Ἔκτεινον τὴν χεῖρα σου.” Καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.
6 അഥ ഫിരൂശിനഃ പ്രസ്ഥായ തം നാശയിതും ഹേരോദീയൈഃ സഹ മന്ത്രയിതുമാരേഭിരേ|
Καὶ ἐξελθόντες, οἱ Φαρισαῖοι εὐθὺς μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ἐποίησαν κατʼ αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.
7 അതഏവ യീശുസ്തത്സ്ഥാനം പരിത്യജ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ പുനഃ സാഗരസമീപം ഗതഃ;
Καὶ ὁ ˚Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν· καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἠκολούθησεν, καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας,
8 തതോ ഗാലീല്യിഹൂദാ-യിരൂശാലമ്-ഇദോമ്-യർദന്നദീപാരസ്ഥാനേഭ്യോ ലോകസമൂഹസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ഗതഃ; തദന്യഃ സോരസീദനോഃ സമീപവാസിലോകസമൂഹശ്ച തസ്യ മഹാകർമ്മണാം വാർത്തം ശ്രുത്വാ തസ്യ സന്നിധിമാഗതഃ|
καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων, καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας, καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολύ ἀκούοντες ὅσα ἐποίει, ἦλθον πρὸς αὐτόν.
9 തദാ ലോകസമൂഹശ്ചേത് തസ്യോപരി പതതി ഇത്യാശങ്ക്യ സ നാവമേകാം നികടേ സ്ഥാപയിതും ശിഷ്യാനാദിഷ്ടവാൻ|
Καὶ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἵνα μὴ θλίβωσιν αὐτόν.
10 യതോഽനേകമനുഷ്യാണാമാരോഗ്യകരണാദ് വ്യാധിഗ്രസ്താഃ സർവ്വേ തം സ്പ്രഷ്ടും പരസ്പരം ബലേന യത്നവന്തഃ|
Πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ, ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας.
11 അപരഞ്ച അപവിത്രഭൂതാസ്തം ദൃഷ്ട്വാ തച്ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രോചൈഃ പ്രോചുഃ, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രഃ|
Καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντα, ὅτι “Σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ ˚Θεοῦ.”
12 കിന്തു സ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപ്യ സ്വം പരിചായിതും നിഷിദ്ധവാൻ|
Καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ αὐτὸν φανερὸν ποιήσωσιν.
13 അനന്തരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യ യം യം പ്രതിച്ഛാ തം തമാഹൂതവാൻ തതസ്തേ തത്സമീപമാഗതാഃ|
Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος, καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν.
14 തദാ സ ദ്വാദശജനാൻ സ്വേന സഹ സ്ഥാതും സുസംവാദപ്രചാരായ പ്രേരിതാ ഭവിതും
Καὶ ἐποίησεν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν, ἵνα ὦσιν μετʼ αὐτοῦ, καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν
15 സർവ്വപ്രകാരവ്യാധീനാം ശമനകരണായ പ്രഭാവം പ്രാപ്തും ഭൂതാൻ ത്യാജയിതുഞ്ച നിയുക്തവാൻ|
καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια.
16 തേഷാം നാമാനീമാനി, ശിമോൻ സിവദിപുത്രോ
Καὶ ἐποίησεν τοὺς δώδεκα: καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι, Πέτρον,
17 യാകൂബ് തസ്യ ഭ്രാതാ യോഹൻ ച ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപോ ബർഥലമയഃ,
καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου, καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανηργές, ὅ ἐστιν “Υἱοὶ βροντῆς”,
18 മഥീ ഥോമാ ച ആൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഥദ്ദീയഃ കിനാനീയഃ ശിമോൻ യസ്തം പരഹസ്തേഷ്വർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാശ്ച|
καὶ Ἀνδρέαν, καὶ Φίλιππον, καὶ Βαρθολομαῖον, καὶ Ματθαῖον, καὶ Θωμᾶν, καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου, καὶ Θαδδαῖον, καὶ Σίμωνα τὸν Καναναῖον,
19 സ ശിമോനേ പിതര ഇത്യുപനാമ ദദൗ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ച ബിനേരിഗിശ് അർഥതോ മേഘനാദപുത്രാവിത്യുപനാമ ദദൗ|
καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριώθ, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν.
20 അനന്തരം തേ നിവേശനം ഗതാഃ, കിന്തു തത്രാപി പുനർമഹാൻ ജനസമാഗമോ ഽഭവത് തസ്മാത്തേ ഭോക്തുമപ്യവകാശം ന പ്രാപ്താഃ|
Καὶ ἔρχεται εἰς οἶκον, καὶ συνέρχεται πάλιν ὁ ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν.
21 തതസ്തസ്യ സുഹൃല്ലോകാ ഇമാം വാർത്താം പ്രാപ്യ സ ഹതജ്ഞാനോഭൂദ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തം ധൃത്വാനേതും ഗതാഃ|
Καὶ ἀκούσαντες, οἱ παρʼ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ, ὅτι “Ἐξέστη.”
22 അപരഞ്ച യിരൂശാലമ ആഗതാ യേ യേഽധ്യാപകാസ്തേ ജഗദുരയം പുരുഷോ ഭൂതപത്യാബിഷ്ടസ്തേന ഭൂതപതിനാ ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
Καὶ οἱ γραμματεῖς, οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον, ὅτι “Βεελζεβοὺλ ἔχει”, καὶ, ὅτι “Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων, ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.”
23 തതസ്താനാഹൂയ യീശു ർദൃഷ്ടാന്തൈഃ കഥാം കഥിതവാൻ ശൈതാൻ കഥം ശൈതാനം ത്യാജയിതും ശക്നോതി?
Καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς, ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς, “Πῶς δύναται Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν;
24 കിഞ്ചന രാജ്യം യദി സ്വവിരോധേന പൃഥഗ് ഭവതി തർഹി തദ് രാജ്യം സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
Καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφʼ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη.
25 തഥാ കസ്യാപി പരിവാരോ യദി പരസ്പരം വിരോധീ ഭവതി തർഹി സോപി പരിവാരഃ സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
Καὶ ἐὰν οἰκία ἐφʼ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δυνήσεται ἡ οἰκία ἐκείνη σταθῆναι.
26 തദ്വത് ശൈതാൻ യദി സ്വവിപക്ഷതയാ ഉത്തിഷ്ഠൻ ഭിന്നോ ഭവതി തർഹി സോപി സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി കിന്തൂച്ഛിന്നോ ഭവതി|
Καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐφʼ ἑαυτὸν καὶ ἐμερίσθη, οὐ δύναται στῆναι, ἀλλὰ τέλος ἔχει.
27 അപരഞ്ച പ്രബലം ജനം പ്രഥമം ന ബദ്ധാ കോപി തസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ന ശക്നോതി, തം ബദ്വ്വൈവ തസ്യ ഗൃഹസ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ശക്നോതി|
Ἀλλʼ οὐ δύναται οὐδεὶς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει.
28 അതോഹേതോ ര്യുഷ്മഭ്യമഹം സത്യം കഥയാമി മനുഷ്യാണാം സന്താനാ യാനി യാനി പാപാനീശ്വരനിന്ദാഞ്ച കുർവ്വന്തി തേഷാം തത്സർവ്വേഷാമപരാധാനാം ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി,
Ἀμὴν, λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι, ὅσα ἐὰν βλασφημήσωσιν.
30 തസ്യാപവിത്രഭൂതോഽസ്തി തേഷാമേതത്കഥാഹേതോഃ സ ഇത്ഥം കഥിതവാൻ|
ὅτι ἔλεγον, “Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.”
31 അഥ തസ്യ മാതാ ഭ്രാതൃഗണശ്ചാഗത്യ ബഹിസ്തിഷ്ഠനതോ ലോകാൻ പ്രേഷ്യ തമാഹൂതവന്തഃ|
Καὶ ἔρχονται ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ ἔξω στήκοντες, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καλοῦντες αὐτόν.
32 തതസ്തത്സന്നിധൗ സമുപവിഷ്ടാ ലോകാസ്തം ബഭാഷിരേ പശ്യ ബഹിസ്തവ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച ത്വാമ് അന്വിച്ഛന്തി|
Καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος, καὶ λέγουσιν αὐτῷ, “Ἰδοὺ, ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου, ἔξω ζητοῦσίν σε.”
33 തദാ സ താൻ പ്രത്യുവാച മമ മാതാ കാ ഭ്രാതരോ വാ കേ? തതഃ പരം സ സ്വമീപോപവിഷ്ടാൻ ശിഷ്യാൻ പ്രതി അവലോകനം കൃത്വാ കഥയാമാസ
Καὶ ἀποκριθεὶς αὐτοῖς λέγει, “Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου, καὶ οἱ ἀδελφοί μου;”
34 പശ്യതൈതേ മമ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച|
Καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ αὐτὸν, κύκλῳ καθημένους λέγει, “Ἴδε, ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου!
35 യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യേഷ്ടാം ക്രിയാം കരോതി സ ഏവ മമ ഭ്രാതാ ഭഗിനീ മാതാ ച|
Ὃς γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ ˚Θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.”
