മാർകഃ 2
1 തദനന്തരം യീശൈ കതിപയദിനാനി വിലമ്ബ്യ പുനഃ കഫർനാഹൂമ്നഗരം പ്രവിഷ്ടേ സ ഗൃഹ ആസ്ത ഇതി കിംവദന്ത്യാ തത്ക്ഷണം തത്സമീപം ബഹവോ ലോകാ ആഗത്യ സമുപതസ്ഥുഃ,
କେତେକ ଦିନ ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର କଫର୍ନାହୂମରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ସେ ଗୃହରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଜନରବ ହେଲା।
2 തസ്മാദ് ഗൃഹമധ്യേ സർവ്വേഷാം കൃതേ സ്ഥാനം നാഭവദ് ദ്വാരസ്യ ചതുർദിക്ഷ്വപി നാഭവത്, തത്കാലേ സ താൻ പ്രതി കഥാം പ്രചാരയാഞ്ചക്രേ|
ସେଥିରେ ଏତେ ଲୋକ ଏକତ୍ର ହେଲେ ଯେ, ଦ୍ୱାର ପାଖରେ ସୁଦ୍ଧା ଆଉ ସ୍ଥାନ ରହିଲା ନାହିଁ, ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
3 തതഃ പരം ലോകാശ്ചതുർഭി ർമാനവൈരേകം പക്ഷാഘാതിനം വാഹയിത്വാ തത്സമീപമ് ആനിന്യുഃ|
ଇତିମଧ୍ୟରେ ଲୋକେ ଜଣେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ ଚାରି ଜଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବୁହାଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଘେନି ଆସିଲେ,
4 കിന്തു ജനാനാം ബഹുത്വാത് തം യീശോഃ സമ്മുഖമാനേതും ന ശക്നുവന്തോ യസ്മിൻ സ്ഥാനേ സ ആസ്തേ തദുപരിഗൃഹപൃഷ്ഠം ഖനിത്വാ ഛിദ്രം കൃത്വാ തേന മാർഗേണ സശയ്യം പക്ഷാഘാതിനമ് അവരോഹയാമാസുഃ|
କିନ୍ତୁ ଭିଡ଼ ହେତୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣି ନ ପାରିବାରୁ, ସେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ, ସେହି ସ୍ଥାନର ଛାତ ଖୋଳି କାଢ଼ିପକାଇଲେ, ଆଉ ତାହା ଭାଙ୍ଗି, ଯେଉଁ ଖଟିଆରେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀଟି ଶୋଇଥିଲା, ତାହା ଓହ୍ଲାଇଦେଲେ।
5 തതോ യീശുസ്തേഷാം വിശ്വാസം ദൃഷ്ട്വാ തം പക്ഷാഘാതിനം ബഭാഷേ ഹേ വത്സ തവ പാപാനാം മാർജനം ഭവതു|
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଦେଖି ସେହି ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ କହିଲେ, “ବତ୍ସ, ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରାଗଲା।”
6 തദാ കിയന്തോഽധ്യാപകാസ്തത്രോപവിശന്തോ മനോഭി ർവിതർകയാഞ്ചക്രുഃ, ഏഷ മനുഷ്യ ഏതാദൃശീമീശ്വരനിന്ദാം കഥാം കുതഃ കഥയതി?
କିନ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ସେ ସ୍ଥାନରେ ବସି ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ ଏହା ତର୍କବିତର୍କ କରୁଥିଲେ,
7 ഈശ്വരം വിനാ പാപാനി മാർഷ്ടും കസ്യ സാമർഥ്യമ് ആസ്തേ?
ଏ ଲୋକ କାହିଁକି ଏପରି କହୁଅଛି? ସେ ଈଶ୍ବର ନିନ୍ଦା କରୁଅଛି; କେବଳ ଜଣଙ୍କ ବିନା, ଅର୍ଥାତ୍ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବିନା ଆଉ କିଏ ପାପ କ୍ଷମା କରିପାରେ?
8 ഇത്ഥം തേ വിതർകയന്തി യീശുസ്തത്ക്ഷണം മനസാ തദ് ബുദ്വ്വാ താനവദദ് യൂയമന്തഃകരണൈഃ കുത ഏതാനി വിതർകയഥ?
ସେମାନେ ଯେ ମନେ ମନେ ଏପରି ତର୍କବିତର୍କ କରୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଯୀଶୁ ନିଜ ଆତ୍ମାରେ ସେହିକ୍ଷଣି ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ କାହିଁକି ଏହି ସମସ୍ତ ତର୍କବିତର୍କ କରୁଅଛ?
9 തദനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാത് പുനഃ സമുദ്രതടം യയൗ; ലോകനിവഹേ തത്സമീപമാഗതേ സ താൻ സമുപദിദേശ|
କଅଣ ସହଜ? ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରାଗଲା ବୋଲି କହିବା, କିଅବା, ଉଠ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ ବୋଲି କହିବା?
10 കിന്തു പൃഥിവ്യാം പാപാനി മാർഷ്ടും മനുഷ്യപുത്രസ്യ സാമർഥ്യമസ്തി, ഏതദ് യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിതും (സ തസ്മൈ പക്ഷാഘാതിനേ കഥയാമാസ)
କିନ୍ତୁ ପୃଥିବୀରେ ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଯେ ଅଧିକାର ଅଛି, ଏହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିପାର,” ଏଥିପାଇଁ ସେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ କହିଲେ,
11 ഉത്തിഷ്ഠ തവ ശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ സ്വഗൃഹം യാഹി, അഹം ത്വാമിദമ് ആജ്ഞാപയാമി|
“ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଉଠ; ନିଜ ଖଟିଆ ଘେନି ଆପଣା ଘରକୁ ଚାଲିଯାଅ।”
12 തതഃ സ തത്ക്ഷണമ് ഉത്ഥായ ശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് ജഗാമ; സർവ്വേ വിസ്മിതാ ഏതാദൃശം കർമ്മ വയമ് കദാപി നാപശ്യാമ, ഇമാം കഥാം കഥയിത്വേശ്വരം ധന്യമബ്രുവൻ|
ସେଥିରେ ସେ ଉଠି ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ଖଟିଆ ଘେନି ସମସ୍ତଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ବାହାରିଗଲା; ତହିଁରେ ସମସ୍ତେ ଆଚମ୍ଭିତ ହୋଇ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁ କରୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କେବେ ହେଁ ଦେଖି ନ ଥିଲୁ।
13 തദനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാത് പുനഃ സമുദ്രതടം യയൗ; ലോകനിവഹേ തത്സമീപമാഗതേ സ താൻ സമുപദിദേശ|
ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ସମୁଦ୍ରକୂଳକୁ ବାହାରିଗଲେ, ଆଉ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ।
14 അഥ ഗച്ഛൻ കരസഞ്ചയഗൃഹ ഉപവിഷ്ടമ് ആൽഫീയപുത്രം ലേവിം ദൃഷ്ട്വാ തമാഹൂയ കഥിതവാൻ മത്പശ്ചാത് ത്വാമാമച്ഛ തതഃ സ ഉത്ഥായ തത്പശ്ചാദ് യയൗ|
ପୁଣି, ସେ ଯାଉ ଯାଉ ଆଲଫିଙ୍କ ପୁତ୍ର ଲେବୀଙ୍କୁ କର ଆଦାୟ ସ୍ଥାନରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ଅନୁଗମନ କର।” ସେଥିରେ ସେ ଉଠି ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ।
15 അനന്തരം യീശൗ തസ്യ ഗൃഹേ ഭോക്തുമ് ഉപവിഷ്ടേ ബഹവഃ കരമഞ്ചായിനഃ പാപിനശ്ച തേന തച്ഛിഷ്യൈശ്ച സഹോപവിവിശുഃ, യതോ ബഹവസ്തത്പശ്ചാദാജഗ്മുഃ|
ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କ ଗୃହରେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ବସିବା ସମୟରେ ଅନେକ କରଗ୍ରାହୀ ଏବଂ ପାପୀ, ତାହାଙ୍କ ଓ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ବସିଲେ; କାରଣ ସେମାନେ ଅନେକ ଥିଲେ ପୁଣି, ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରୁଥିଲେ।
16 തദാ സ കരമഞ്ചായിഭിഃ പാപിഭിശ്ച സഹ ഖാദതി, തദ് ദൃഷ്ട്വാധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്യ ശിഷ്യാനൂചുഃ കരമഞ്ചായിഭിഃ പാപിഭിശ്ച സഹായം കുതോ ഭുംക്തേ പിവതി ച?
ସେ ପାପୀ ଓ କରଗ୍ରାହୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ କରୁଅଛନ୍ତି, ଏହା ଦେଖି ଫାରୂଶୀ-ଦଳର ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏ କଅଣ? ସେ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି!
17 തദ്വാക്യം ശ്രുത്വാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, അരോഗിലോകാനാം ചികിത്സകേന പ്രയോജനം നാസ്തി, കിന്തു രോഗിണാമേവ; അഹം ധാർമ്മികാനാഹ്വാതും നാഗതഃ കിന്തു മനോ വ്യാവർത്തയിതും പാപിന ഏവ|
ଯୀଶୁ ତାହା ଶୁଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ସୁସ୍ଥ ଲୋକମାନଙ୍କର ବୈଦ୍ୟଠାରେ ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଅସୁସ୍ଥ ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ଅଛି; ମୁଁ ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଅଛି।”
18 തതഃ പരം യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ചോപവാസാചാരിശിഷ്യാ യീശോഃ സമീപമ് ആഗത്യ കഥയാമാസുഃ, യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ച ശിഷ്യാ ഉപവസന്തി കിന്തു ഭവതഃ ശിഷ്യാ നോപവസന്തി കിം കാരണമസ്യ?
ଯୋହନଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ଉପବାସ କରୁଥିଲେ। ସେଥିରେ ସେମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଉପବାସ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଉପବାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ କାହିଁକି?
19 തദാ യീശുസ്താൻ ബഭാഷേ യാവത് കാലം സഖിഭിഃ സഹ കന്യായാ വരസ്തിഷ്ഠതി താവത്കാലം തേ കിമുപവസ്തും ശക്നുവന്തി? യാവത്കാലം വരസ്തൈഃ സഹ തിഷ്ഠതി താവത്കാലം ത ഉപവസ്തും ന ശക്നുവന്തി|
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ବରଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ବର ଥିବା ସମୟରେ ସେମାନେ କି ଉପବାସ କରିପାରନ୍ତି? ବର ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଥାଆନ୍ତି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଉପବାସ କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ।
20 യസ്മിൻ കാലേ തേഭ്യഃ സകാശാദ് വരോ നേഷ്യതേ സ കാല ആഗച്ഛതി, തസ്മിൻ കാലേ തേ ജനാ ഉപവത്സ്യന്തി|
କିନ୍ତୁ ସମୟ ଆସିବ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବରଙ୍କୁ କାଢ଼ି ନିଆଯିବ, ଆଉ ସେତେବେଳେ ସେହି ଦିନ ସେମାନେ ଉପବାସ କରିବେ।
21 കോപി ജനഃ പുരാതനവസ്ത്രേ നൂതനവസ്ത്രം ന സീവ്യതി, യതോ നൂതനവസ്ത്രേണ സഹ സേവനേ കൃതേ ജീർണം വസ്ത്രം ഛിദ്യതേ തസ്മാത് പുന ർമഹത് ഛിദ്രം ജായതേ|
କେହି ନୂଆ ଲୁଗାର ତାଳି ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ପକାଏ ନାହିଁ; ପକାଇଲେ ନୂଆ ତାଳି ପୁରୁଣା ଲୁଗାରୁ ବେଶି ଛିଣ୍ଡାଇନିଏ ଏବଂ ଆହୁରି ଅଧିକ ଚିରା ହୁଏ।
22 കോപി ജനഃ പുരാതനകുതൂഷു നൂതനം ദ്രാക്ഷാരസം ന സ്ഥാപയതി, യതോ നൂതനദ്രാക്ഷാരസസ്യ തേജസാ താഃ കുത്വോ വിദീര്യ്യന്തേ തതോ ദ്രാക്ഷാരസശ്ച പതതി കുത്വശ്ച നശ്യന്തി, അതഏവ നൂതനദ്രാക്ഷാരസോ നൂതനകുതൂഷു സ്ഥാപനീയഃ|
ଆଉ କେହି ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପୁରୁଣା କୁମ୍ପାରେ ରଖେ ନାହିଁ; ରଖିଲେ ତାହା କୁମ୍ପା ଫଟାଇଦିଏ, ପୁଣି, ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଓ କୁମ୍ପା ଉଭୟ ନଷ୍ଟ ହୁଏ। କିନ୍ତୁ ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ନୂଆ କୁମ୍ପାରେ ରଖିବା ଉଚିତ।”
23 തദനന്തരം യീശു ര്യദാ വിശ്രാമവാരേ ശസ്യക്ഷേത്രേണ ഗച്ഛതി തദാ തസ്യ ശിഷ്യാ ഗച്ഛന്തഃ ശസ്യമഞ്ജരീശ്ഛേത്തും പ്രവൃത്താഃ|
ଥରେ ଯୀଶୁ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ର ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯାଉ ଯାଉ ଶସ୍ୟର ଶିଁଷା ଛିଣ୍ଡାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ।
24 അതഃ ഫിരൂശിനോ യീശവേ കഥയാമാസുഃ പശ്യതു വിശ്രാമവാസരേ യത് കർമ്മ ന കർത്തവ്യം തദ് ഇമേ കുതഃ കുർവ്വന്തി?
ଏଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଯାହା କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ,
25 തദാ സ തേഭ്യോഽകഥയത് ദായൂദ് തത്സംങ്ഗിനശ്ച ഭക്ഷ്യാഭാവാത് ക്ഷുധിതാഃ സന്തോ യത് കർമ്മ കൃതവന്തസ്തത് കിം യുഷ്മാഭി ർന പഠിതമ്?
ଏମାନେ କାହିଁକି ତାହା କରୁଅଛନ୍ତି? ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଦାଉଦଙ୍କର ଅଭାବ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ସେ ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ କ୍ଷୁଧିତ ହୋଇଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ କଅଣ କରିଥିଲେ, ତାହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ହେଁ ପାଠ କରି ନାହଁ?
26 അബിയാഥർനാമകേ മഹായാജകതാം കുർവ്വതി സ കഥമീശ്വരസ്യാവാസം പ്രവിശ്യ യേ ദർശനീയപൂപാ യാജകാൻ വിനാന്യസ്യ കസ്യാപി ന ഭക്ഷ്യാസ്താനേവ ബുഭുജേ സങ്ഗിലോകേഭ്യോഽപി ദദൗ|
ଅବିୟାଥର ମହାଯାଜକଙ୍କ ସମୟରେ ସେ କିପରି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି, ଯେଉଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ରୁଟି ବିନା ଆଉ କାହାରି ଭୋଜନ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ, ତାହା ଭୋଜନ କରିଥିଲେ, ପୁଣି, ଆପଣା ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ।”
27 സോഽപരമപി ജഗാദ, വിശ്രാമവാരോ മനുഷ്യാർഥമേവ നിരൂപിതോഽസ്തി കിന്തു മനുഷ്യോ വിശ്രാമവാരാർഥം നൈവ|
ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ବିଶ୍ରାମବାର ମନୁଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ହୋଇଅଛି, ମନୁଷ୍ୟ ବିଶ୍ରାମବାର ନିମନ୍ତେ ହୋଇ ନାହିଁ।
28 മനുഷ്യപുത്രോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പ്രഭുരാസ്തേ|
ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ବିଶ୍ରାମବାରର ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି।”
