ലൂകഃ 6
1 അചരഞ്ച പർവ്വണോ ദ്വിതീയദിനാത് പരം പ്രഥമവിശ്രാമവാരേ ശസ്യക്ഷേത്രേണ യീശോർഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ കണിശം ഛിത്ത്വാ കരേഷു മർദ്ദയിത്വാ ഖാദിതുമാരേഭിരേ|
अब विश्रामको दिनमा यस्तो भयो कि येशू चेलाहरूसँग अन्नको खेतको बाटो भएर जाँदै गर्नुहुँदा तिनीहरूले हातले अन्नका बाला टिप्दै र तिनीहरूका हातमा माडिरहेका र अन्न खाइरहेका थिए ।
2 തസ്മാത് കിയന്തഃ ഫിരൂശിനസ്താനവദൻ വിശ്രാമവാരേ യത് കർമ്മ ന കർത്തവ്യം തത് കുതഃ കുരുഥ?
तर केही फरिसीहरूले भने, “किन तिमीहरूले विश्रामको दिनमा व्यवस्थाअनुसार गर्न नहुने काम गरिरहेका छौ?”
3 യീശുഃ പ്രത്യുവാച ദായൂദ് തസ്യ സങ്ഗിനശ്ച ക്ഷുധാർത്താഃ കിം ചക്രുഃ സ കഥമ് ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം പ്രവിശ്യ
येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिँदै भन्नुभयो, “दाऊद र तिनीसँग भएका मानिसहरू भोकाएका बेला दाऊदले के गरे भनी तिमीहरूले पढेका छैनौ?
4 യേ ദർശനീയാഃ പൂപാ യാജകാൻ വിനാന്യസ്യ കസ്യാപ്യഭോജനീയാസ്താനാനീയ സ്വയം ബുഭജേ സങ്ഗിഭ്യോപി ദദൗ തത് കിം യുഷ്മാഭിഃ കദാപി നാപാഠി?
तिनी परमेश्वरको भवनभित्र पसेर पूजारीहरूले बाहेक अरूले खान निषेध गरिएको परमेश्वरको उपस्थितिको रोटीबाट आफूले केही खाए र केही आफूसँग भएका मानिसहरूलाई पनि दिए ।”
5 പശ്ചാത് സ താനവദത് മനുജസുതോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പ്രഭു ർഭവതി|
तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “मानिसका पुत्र विश्राम दिनको पनि प्रभु हो ।”
6 അനന്തരമ് അന്യവിശ്രാമവാരേ സ ഭജനഗേഹം പ്രവിശ്യ സമുപദിശതി| തദാ തത്സ്ഥാനേ ശുഷ്കദക്ഷിണകര ഏകഃ പുമാൻ ഉപതസ്ഥിവാൻ|
अर्को विश्राममा यसो भयो कि उहाँ सभाघरमा जानुभयो र त्यहाँ भएका मानिसहरूलाई सिकाउनुभयो । त्यहाँ दाहिने हात सुकेको एक जना मानिस थियो ।
7 തസ്മാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്മിൻ ദോഷമാരോപയിതും സ വിശ്രാമവാരേ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യം കരോതി നവേതി പ്രതീക്ഷിതുമാരേഭിരേ|
उहाँले विश्रामको दिनमा कसैलाई निको पार्नुहुन्छ कि हुन्न भनेर शास्त्रीहरू र फरिसीहरूले नजिकबाट उहाँलाई नियाली राखेका थिए ताकि तिनीहरूले उहाँलाई केही गल्ती गरेको कारण दोष भेट्टाउन सकियोस् ।
8 തദാ യീശുസ്തേഷാം ചിന്താം വിദിത്വാ തം ശുഷ്കകരം പുമാംസം പ്രോവാച, ത്വമുത്ഥായ മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠ|
तर तिनीहरूले के सोचिरहेका थिए भनी उहाँलाई थाहा थियो, र हात सुकेको मानिसलाई भन्नुभयो, “उठ र सबैका बिचमा खडा होऊ ।” त्यसकारण, त्यो मानिस उठ्यो र त्यहाँ सबैका बिचमा उभियो ।
9 തസ്മാത് തസ്മിൻ ഉത്ഥിതവതി യീശുസ്താൻ വ്യാജഹാര, യുഷ്മാൻ ഇമാം കഥാം പൃച്ഛാമി, വിശ്രാമവാരേ ഹിതമ് അഹിതം വാ, പ്രാണരക്ഷണം പ്രാണനാശനം വാ, ഏതേഷാം കിം കർമ്മകരണീയമ്?
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “म तिमीहरूलाई सोध्छु, विश्रामको दिनमा कसैको असल गर्नु वा हानि गर्नु, जीवन बचाउनु वा नाश गर्नु कुन ठिक हो?”
10 പശ്ചാത് ചതുർദിക്ഷു സർവ്വാൻ വിലോക്യ തം മാനവം ബഭാഷേ, നിജകരം പ്രസാരയ; തതസ്തേന തഥാ കൃത ഇതരകരവത് തസ്യ ഹസ്തഃ സ്വസ്ഥോഭവത്|
तब उहाँले तिनीहरूका वरिपरि हेर्नुभयो र त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तेरो हात पसार् ।” उसले त्यसै गर्यो र उसको हात पहिलाको जस्तै भयो ।
11 തസ്മാത് തേ പ്രചണ്ഡകോപാന്വിതാ യീശും കിം കരിഷ്യന്തീതി പരസ്പരം പ്രമന്ത്രിതാഃ|
तर तिनीहरू रिसले चूर भए र येशूको बारेमा के गर्न सकिन्छ भनी एक अर्कामा कुराकानी गरे ।
12 തതഃ പരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യേശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥയമാനഃ കൃത്സ്നാം രാത്രിം യാപിതവാൻ|
उहाँ डाँडामा प्रार्थना गर्न जानुभएको बेला ती दिनहरूमा यसो भएको हो । उहाँले परमेश्वरसँग रातभर निरन्तर प्रार्थनामा बिताउनुभयो ।
13 അഥ ദിനേ സതി സ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ ആഹൂതവാൻ തേഷാം മധ്യേ
जब उज्यालो भइसकेको थियो । उहाँले चेलाहरूलाई आफूकहाँ बोलाउनुभयो र तिनीहरूमध्येबाट बाह्र जनालाई चुन्नुभयो जसलाई “प्रेरित” नाउँ दिनुभयो ।
14 പിതരനാമ്നാ ഖ്യാതഃ ശിമോൻ തസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയശ്ച യാകൂബ് യോഹൻ ച ഫിലിപ് ബർഥലമയശ്ച
पप्रेरितहरूका नाउँहरू थिएः सिमोन (जसलाई उहाँले पत्रुस भनी नाउँ दिनुभयो) र उनका भाइ अन्द्रियास, याकूब, यूहन्ना, फिलिप, बारथोलोमाइ,
15 മഥിഃ ഥോമാ ആൽഫീയസ്യ പുത്രോ യാകൂബ് ജ്വലന്തനാമ്നാ ഖ്യാതഃ ശിമോൻ
मत्ती, थोमा, अल्फयासका छोरा याकूब, सिमोन जसलाई विद्रोही भनिन्थ्यो,
16 ച യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാശ്ച തം യഃ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരീയോതീയയിഹൂദാശ്ചൈതാൻ ദ്വാദശ ജനാൻ മനോനീതാൻ കൃത്വാ സ ജഗ്രാഹ തഥാ പ്രേരിത ഇതി തേഷാം നാമ ചകാര|
याकूबका छोरा यहूदा, र यहूदा इस्करियोत, जो एक धोकेबाज हुन पुग्यो ।
17 തതഃ പരം സ തൈഃ സഹ പർവ്വതാദവരുഹ്യ ഉപത്യകായാം തസ്ഥൗ തതസ്തസ്യ ശിഷ്യസങ്ഘോ യിഹൂദാദേശാദ് യിരൂശാലമശ്ച സോരഃ സീദോനശ്ച ജലധേ രോധസോ ജനനിഹാശ്ച ഏത്യ തസ്യ കഥാശ്രവണാർഥം രോഗമുക്ത്യർഥഞ്ച തസ്യ സമീപേ തസ്ഥുഃ|
त्यसपछि येशू तिनीहरूसँगै डाँडाबाट तल ओर्लनुभयो र समथर ठाउँमा उभिनुभयो । त्यहाँ उहाँका चेलाहरूको ठुलो भिड थियो र त्यसै गरी ठुलो सङ्ख्यामा यहूदिया, र यरूशलेम, र सिदोन, टुरोसको समुद्री तटका बासिन्दाहरू पनि थिए ।
18 അമേധ്യഭൂതഗ്രസ്താശ്ച തന്നികടമാഗത്യ സ്വാസ്ഥ്യം പ്രാപുഃ|
तिनीहरू उहाँका वचन सुन्न र आ-आफ्ना रोगहरूबाट निको हुनलाई आएका थिए । अशुद्ध आत्माले सताइएका मानिसहरू पनि निको भए ।
19 സർവ്വേഷാം സ്വാസ്ഥ്യകരണപ്രഭാവസ്യ പ്രകാശിതത്വാത് സർവ്വേ ലോകാ ഏത്യ തം സ്പ്രഷ്ടും യേതിരേ|
भभिडमा भएका सबैले उहाँलाई छुन खोजे, किनभने निको पार्ने शक्ति उहाँबाट गइहेको थियो र उहाँले सबैलाई निको पार्नुभयो ।
20 പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാൻ പ്രതി ദൃഷ്ടിം കുത്വാ ജഗാദ, ഹേ ദരിദ്രാ യൂയം ധന്യാ യത ഈശ്വരീയേ രാജ്യേ വോഽധികാരോസ്തി|
उहाँले चेलाहरूतर्फ हेर्नुभयो र भन्नुभयो, “धन्य तिमीहरू जो दीन छौ, परमेश्वरको राज्य तिमीहरूकै हो ।
21 ഹേ അധുനാ ക്ഷുധിതലോകാ യൂയം ധന്യാ യതോ യൂയം തർപ്സ്യഥ; ഹേ ഇഹ രോദിനോ ജനാ യൂയം ധന്യാ യതോ യൂയം ഹസിഷ്യഥ|
धन्य तिमीहरू जो अहिले भोकाउँदछौ, तिमीहरू तृप्त हुनेछौ । धन्य तिमीहरू जो अहिले रुन्छौ, तिमीहरू हाँस्नेछौ ।
22 യദാ ലോകാ മനുഷ്യസൂനോ ർനാമഹേതോ ര്യുഷ്മാൻ ഋതീയിഷ്യന്തേ പൃഥക് കൃത്വാ നിന്ദിഷ്യന്തി, അധമാനിവ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപാദ് ദൂരീകരിഷ്യന്തി ച തദാ യൂയം ധന്യാഃ|
जब मानिसका पुत्रका खातिर बहिष्कार गरी साथीहरूबाट अलग गरेर तिमीहरूलाई निकाल्दछन् र दुष्ट ठानी तिमीहरूका नाउँलाई अपमान गर्दछन् । धन्य हौ तिमीहरू जब मानिसहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्दछन् ।
23 സ്വർഗേ യുഷ്മാകം യഥേഷ്ടം ഫലം ഭവിഷ്യതി, ഏതദർഥം തസ്മിൻ ദിനേ പ്രോല്ലസത ആനന്ദേന നൃത്യത ച, തേഷാം പൂർവ്വപുരുഷാശ്ച ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തഥൈവ വ്യവാഹരൻ|
त्यसदिन तिमीहरू रमाओ र आनन्दले उफ्र, किनकि निश्चय नै स्वर्गमा तिमीहरूका लागि ठुलो इनाम हुनेछ । किनकि तिनीहरूका पुर्खाहरूले पनि अगमवक्ताहरूलाई त्यसै गरेका थिए ।
24 കിന്തു ഹാ ഹാ ധനവന്തോ യൂയം സുഖം പ്രാപ്നുത| ഹന്ത പരിതൃപ്താ യൂയം ക്ഷുധിതാ ഭവിഷ്യഥ;
तर धिक्कार तिमीहरू जो धनी छौ! तिमीहरूले आफ्ना सान्त्वना पाइसकेका छौ ।
25 ഇഹ ഹസന്തോ യൂയം വത യുഷ്മാഭിഃ ശോചിതവ്യം രോദിതവ്യഞ്ച|
धिक्कार तिमीहरूलाई जो आहिले तृप्त छौ! तिमीहरू पछि भोकाउनेछौ । धिक्कार तिमीहरू जो अहिले हाँस्छौ! तिमीहरू पछि रुनेछौ र विलाप गर्नेछौ ।
26 സർവ്വൈലാകൈ ര്യുഷ്മാകം സുഖ്യാതൗ കൃതായാം യുഷ്മാകം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തദ്വത് കൃതവന്തഃ|
धिक्कार तिमीहरू मानिसहरूबाट प्रशंसा पाउनेहरू! तिम्रा पुर्खाहरूले झुटा अगमवक्ताहरूलाई पनि त्यसै गरेका थिए ।
27 ഹേ ശ്രോതാരോ യുഷ്മഭ്യമഹം കഥയാമി, യൂയം ശത്രുഷു പ്രീയധ്വം യേ ച യുഷ്മാൻ ദ്വിഷന്തി തേഷാമപി ഹിതം കുരുത|
तर म तिमीहरूलाई भन्दछु जसले सुनिरहेका छौ, तिम्रा शत्रुहरूलाई प्रेम गर र तिमीहरूलाई घृणा गर्नेहरूको भलाइ गर ।
28 യേ ച യുഷ്മാൻ ശപന്തി തേഭ്യ ആശിഷം ദത്ത യേ ച യുഷ്മാൻ അവമന്യന്തേ തേഷാം മങ്ഗലം പ്രാർഥയധ്വം|
तिमीहरूलाई सराप्नेहरूलाई आशिष् देऊ र तिमीहरूलाई दुर्व्यवहार गर्नेहरूका निम्ति प्रार्थना गर ।
29 യദി കശ്ചിത് തവ കപോലേ ചപേടാഘാതം കരോതി തർഹി തം പ്രതി കപോലമ് അന്യം പരാവർത്ത്യ സമ്മുഖീകുരു പുനശ്ച യദി കശ്ചിത് തവ ഗാത്രീയവസ്ത്രം ഹരതി തർഹി തം പരിധേയവസ്ത്രമ് അപി ഗ്രഹീതും മാ വാരയ|
तिम्रो एउटा गालामा हिर्काउनेलाई अर्को पनि थापिदेऊ । यदि कसैले तिम्रो कोट खोस्छ भने उसलाई दौरा पनि दिइहाल ।
30 യസ്ത്വാം യാചതേ തസ്മൈ ദേഹി, യശ്ച തവ സമ്പത്തിം ഹരതി തം മാ യാചസ്വ|
तिमीसँग माग्ने सबैलाई देऊ । यदि कसैले तिम्रो केही कुरा लगेमा त्यससँग फिर्ता नमाग ।
31 പരേഭ്യഃ സ്വാൻ പ്രതി യഥാചരണമ് അപേക്ഷധ്വേ പരാൻ പ്രതി യൂയമപി തഥാചരത|
मानिसहरूले तिमीलाई जसो गरेको चाहन्छौ, तिमीले पनि तिनीहरूलाई त्यस्तै गर्नुपर्छ ।
32 യേ ജനാ യുഷ്മാസു പ്രീയന്തേ കേവലം തേഷു പ്രീയമാണേഷു യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പാപിലോകാ അപി സ്വേഷു പ്രീയമാണേഷു പ്രീയന്തേ|
तिमीलाई प्रेम गर्नेहरूलाई मात्र प्रेम गर्छौ भने के लाभ भयो र? किनकि पापीहरूले पनि तिनीहरूलाई प्रेम गर्नेहरूलाई मात्र प्रेम गर्छन् ।
33 യദി ഹിതകാരിണ ഏവ ഹിതം കുരുഥ തർഹി യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പാപിലോകാ അപി തഥാ കുർവ്വന്തി|
यदि तिमीहरूलाई असल गर्नेलाई मात्र असल गर्छौ भने के लाभ भयो र? पापीहरूले पनि त त्यसै गर्छन् ।
34 യേഭ്യ ഋണപരിശോധസ്യ പ്രാപ്തിപ്രത്യാശാസ്തേ കേവലം തേഷു ഋണേ സമർപിതേ യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പുനഃ പ്രാപ്ത്യാശയാ പാപീലോകാ അപി പാപിജനേഷു ഋണമ് അർപയന്തി|
यदि तिमीले तिनीहरूले फिर्ता गर्न सक्छन् भन्ने आशामा मात्र ऋण दिन्छौ भने तिमीलाई के लाभ भयो र? पापीहरूले पनि पापीहरूलाई ऋण दिन्छन् र उत्तिकै मात्रामा फिर्ता पाउने आशा राख्दछन् ।
35 അതോ യൂയം രിപുഷ്വപി പ്രീയധ്വം, പരഹിതം കുരുത ച; പുനഃ പ്രാപ്ത്യാശാം ത്യക്ത്വാ ഋണമർപയത, തഥാ കൃതേ യുഷ്മാകം മഹാഫലം ഭവിഷ്യതി, യൂയഞ്ച സർവ്വപ്രധാനസ്യ സന്താനാ ഇതി ഖ്യാതിം പ്രാപ്സ്യഥ, യതോ യുഷ്മാകം പിതാ കൃതഘ്നാനാം ദുർവ്ടത്താനാഞ്ച ഹിതമാചരതി|
तर तिम्रा शत्रुहरूलाई प्रेम गर र तिनीहरूको भलाइ गर । पैँचो माग्नेहरूलाई केही पनि फिर्ता पाउने आशा नगरीकन देऊ ताकि तिम्रो इनाम ठुलो हुनेछ । तिमी सर्वोच्चका छोराहरू हुनेछौ, किनकि उहाँ आफैँ अधन्यवादी र खराब मानिसहरूप्रति कृपालु हुनुहुन्छ ।
36 അത ഏവ സ യഥാ ദയാലു ര്യൂയമപി താദൃശാ ദയാലവോ ഭവത|
तिम्रा पिता कृपालु हुनुभएझैँ तिमी पनि कृपालु होऊ ।
37 അപരഞ്ച പരാൻ ദോഷിണോ മാ കുരുത തസ്മാദ് യൂയം ദോഷീകൃതാ ന ഭവിഷ്യഥ; അദണ്ഡ്യാൻ മാ ദണ്ഡയത തസ്മാദ് യൂയമപി ദണ്ഡം ന പ്രാപ്സ്യഥ; പരേഷാം ദോഷാൻ ക്ഷമധ്വം തസ്മാദ് യുഷ്മാകമപി ദോഷാഃ ക്ഷമിഷ്യന്തേ|
कसैको न्याय नगर र तिम्रो न्याय गरिनेछैन । दोष नलगाऊ र तिमी दोषी ठहरिनेछैनौ; अरूलाई क्षमा देऊ र तिमीलाई पनि क्षमा गरिनेछ ।
38 ദാനാനിദത്ത തസ്മാദ് യൂയം ദാനാനി പ്രാപ്സ്യഥ, വരഞ്ച ലോകാഃ പരിമാണപാത്രം പ്രദലയ്യ സഞ്ചാല്യ പ്രോഞ്ചാല്യ പരിപൂര്യ്യ യുഷ്മാകം ക്രോഡേഷു സമർപയിഷ്യന്തി; യൂയം യേന പരിമാണേന പരിമാഥ തേനൈവ പരിമാണേന യുഷ്മത്കൃതേ പരിമാസ്യതേ|
अरूहरूलाई देऊ र तिमीहरूलाई पनि दिइनेछ । प्रशस्त परिमाणमा खाँदी-खाँदी, हल्लाई-हल्लाई पोखिने गरी, तिनीहरूले तिमीहरूका पोल्टामा खन्याउनेछन् । जुन नापले तिमीहरू नाप्तछौ, त्यहीँ नापले तिमीहरू पनि नापिनेछौ ।”
39 അഥ സ തേഭ്യോ ദൃഷ്ടാന്തകഥാമകഥയത്, അന്ധോ ജനഃ കിമന്ധം പന്ഥാനം ദർശയിതും ശക്നോതി? തസ്മാദ് ഉഭാവപി കിം ഗർത്തേ ന പതിഷ്യതഃ?
त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई एउटा दृष्टान्त पनि भन्नुभयो, “के एक जना अन्धा मानिसले अर्को अन्धा मानिसलाई डोर्याउन सक्छ? त्यसो गरे दुवै जना खाल्डोमा पर्दैनन् र?
40 ഗുരോഃ ശിഷ്യോ ന ശ്രേഷ്ഠഃ കിന്തു ശിഷ്യേ സിദ്ധേ സതി സ ഗുരുതുല്യോ ഭവിതും ശക്നോതി|
एउटा चेला आफ्नो गुरुभन्दा महान् हुन सक्दैन । तर हेरक जसले तालिम प्राप्त गर्छ, तब ऊ आफ्नो गुरुजस्तै हुनेछ ।
41 അപരഞ്ച ത്വം സ്വചക്ഷുഷി നാസാമ് അദൃഷ്ട്വാ തവ ഭ്രാതുശ്ചക്ഷുഷി യത്തൃണമസ്തി തദേവ കുതഃ പശ്യമി?
तिमीले तिम्रो भाइको आँखामा मात्र किन सानो कसिङ्गर देख्तछौ तर आफ्नै आँखामा भएको मुढाचाहिँ किन देख्दैनौ?
42 സ്വചക്ഷുഷി യാ നാസാ വിദ്യതേ താമ് അജ്ഞാത്വാ, ഭ്രാതസ്തവ നേത്രാത് തൃണം ബഹിഃ കരോമീതി വാക്യം ഭ്രാതരം കഥം വക്തും ശക്നോഷി? ഹേ കപടിൻ പൂർവ്വം സ്വനയനാത് നാസാം ബഹിഃ കുരു തതോ ഭ്രാതുശ്ചക്ഷുഷസ്തൃണം ബഹിഃ കർത്തും സുദൃഷ്ടിം പ്രാപ്സ്യസി|
कसरी तिमीले आफ्नो भाइलाई भन्न सक्छौ, भाइ मलाई तिम्रा आँखामा भएको कसिङ्गर निकाल्न देऊ जब कि तिमीले आफ्नै आँखामा भएको मुढा देख्दैनौ? हे पाखण्डी हो! पहिले तिम्रा आँखाबाट मुढा निकाल तब तिमीले तिम्रो भाइको आँखामा भएको कसिङ्गर निकाल्न स्पष्टसँग देख्नेछौ ।
43 അന്യഞ്ച ഉത്തമസ്തരുഃ കദാപി ഫലമനുത്തമം ന ഫലതി, അനുത്തമതരുശ്ച ഫലമുത്തമം ന ഫലതി കാരണാദതഃ ഫലൈസ്തരവോ ജ്ഞായന്തേ|
किनकि कुनै असल रुखले कुहिएको फल फलाउँदैन, न त कुहिएको रुखले असल फल फलाउन सक्छ ।
44 കണ്ടകിപാദപാത് കോപി ഉഡുമ്ബരഫലാനി ന പാതയതി തഥാ ശൃഗാലകോലിവൃക്ഷാദപി കോപി ദ്രാക്ഷാഫലം ന പാതയതി|
किनभने प्रत्येक रुख त्यसको फलले नै चिनिन्छ । किनकि काँडाको रुखबाट कसैले अञ्जीर बटुल्न सक्दैन, न त काँडे झाडीबाट अङ्गुर बटुल्न सक्छ ।
45 തദ്വത് സാധുലോകോഽന്തഃകരണരൂപാത് സുഭാണ്ഡാഗാരാദ് ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ബഹിഃ കരോതി, ദുഷ്ടോ ലോകശ്ചാന്തഃകരണരൂപാത് കുഭാണ്ഡാഗാരാത് കുത്സിതാനി ദ്രവ്യാണി നിർഗമയതി യതോഽന്തഃകരണാനാം പൂർണഭാവാനുരൂപാണി വചാംസി മുഖാന്നിർഗച്ഛന്തി|
असल मान्छेले आफ्नो हृदयको भण्डारबाट असल कुरा निकाल्छ र खराब मान्छेले आफ्नो हृदयको भण्डारबाट खराब कुरा नै निकाल्दछ । किनकि उसले आफ्नो हृदयको प्रशस्तबाट त्यही बोल्दछ र जे भण्डार गरी राखेको छ, त्यहीँ निकाल्छ ।
46 അപരഞ്ച മമാജ്ഞാനുരൂപം നാചരിത്വാ കുതോ മാം പ്രഭോ പ്രഭോ ഇതി വദഥ?
तिमीहरू मलाई किन “प्रभु, प्रभु” भन्दछौ, जब कि मैले भनेका कुराहरूचाहिँ तिमीहरूले पालना गर्दैनौ?
47 യഃ കശ്ചിൻ മമ നികടമ് ആഗത്യ മമ കഥാ നിശമ്യ തദനുരൂപം കർമ്മ കരോതി സ കസ്യ സദൃശോ ഭവതി തദഹം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി|
हरेक व्यक्ति जो मकहाँ आउँछ र मेरा वचन सुन्छ र पालन गर्छ, म तिमीहरूलाई भन्दछु, ऊ कस्तो मानिस हो ।
48 യോ ജനോ ഗഭീരം ഖനിത്വാ പാഷാണസ്ഥലേ ഭിത്തിം നിർമ്മായ സ്വഗൃഹം രചയതി തേന സഹ തസ്യോപമാ ഭവതി; യത ആപ്ലാവിജലമേത്യ തസ്യ മൂലേ വേഗേന വഹദപി തദ്ഗേഹം ലാഡയിതും ന ശക്നോതി യതസ്തസ്യ ഭിത്തിഃ പാഷാണോപരി തിഷ്ഠതി|
ऊ एक जना घर बनाउने मानिसजस्तो हो, जसले जमिन गहिरो गरी खन्यो र घरको जग बलियो चट्टानमाथि बसाल्यो । जब जलप्रवाह भयो, तब बाढी उर्ली आएर त्यस घरलाई प्रहार गर्यो, तर त्यसलाई हल्लाउन सकेन, किनभने त्यो राम्ररी बनाइएको थियो ।
49 കിന്തു യഃ കശ്ചിൻ മമ കഥാഃ ശ്രുത്വാ തദനുരൂപം നാചരതി സ ഭിത്തിം വിനാ മൃദുപരി ഗൃഹനിർമ്മാത്രാ സമാനോ ഭവതി; യത ആപ്ലാവിജലമാഗത്യ വേഗേന യദാ വഹതി തദാ തദ്ഗൃഹം പതതി തസ്യ മഹത് പതനം ജായതേ|
तर एक जना मानिस जसले मेरा वचनहरू सुन्छ र पालन गर्दैन्, त्यो मानिस जमिनमाथि विनाजग घर बनाउने मानिसजस्तो हो । जब जलप्रवाह उर्ली आयो र त्यस घरलाई प्रहार गर्यो तब त्यो घर तुरुन्तै ढली हाल्यो र त्यस घरको पुरै विनाश भयो ।
