ലൂകഃ 6
1 അചരഞ്ച പർവ്വണോ ദ്വിതീയദിനാത് പരം പ്രഥമവിശ്രാമവാരേ ശസ്യക്ഷേത്രേണ യീശോർഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ കണിശം ഛിത്ത്വാ കരേഷു മർദ്ദയിത്വാ ഖാദിതുമാരേഭിരേ|
एक्की फेरे यीशु त तैसेरे चेले आरामेरे दिहाड़े ऊडारन मांमेइं एक्की बत्तां च़लोरे थिये, ते तैसेरे चेले शिल्लां हथेइं सेइं प्रोड़तां खाने लग्गे।
2 തസ്മാത് കിയന്തഃ ഫിരൂശിനസ്താനവദൻ വിശ്രാമവാരേ യത് കർമ്മ ന കർത്തവ്യം തത് കുതഃ കുരുഥ?
एन लेइतां किछ फरीसी लोकेईं तैन सेइं ज़ोवं, “तुस एन कम किजो लोरेथ केरने, ज़ैन आरामेरे दिहाड़े केरनू जेइज़ नईं?”
3 യീശുഃ പ്രത്യുവാച ദായൂദ് തസ്യ സങ്ഗിനശ്ച ക്ഷുധാർത്താഃ കിം ചക്രുഃ സ കഥമ് ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം പ്രവിശ്യ
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “कुन तुसेईं पवित्रशास्त्रे मां कधे नईं पढ़ेरू कि ज़ेइस इश्शो पूर्वज दाऊद राज़ो त तैसेरे साथी ढ्लुखोरे थिये त तैनेईं कुन कियेरू थियूं?
4 യേ ദർശനീയാഃ പൂപാ യാജകാൻ വിനാന്യസ്യ കസ്യാപ്യഭോജനീയാസ്താനാനീയ സ്വയം ബുഭജേ സങ്ഗിഭ്യോപി ദദൗ തത് കിം യുഷ്മാഭിഃ കദാപി നാപാഠി?
तैनेईं केन्च़रे परमेशरेरे घरे मां गेइतां च़ैढ़ोरी रोट्टी खोरी थी, ते अपने सैथन भी दित्तोरी थी। तैना रोट्टी खैनी सिर्फ याजकां केरे लेइ जेइज़ थी।”
5 പശ്ചാത് സ താനവദത് മനുജസുതോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പ്രഭു ർഭവതി|
फिरी तैने तैन सेइं ज़ोवं, “मैनेरू मट्ठू, यानी अवं आरामेरे दिहाड़ेरो भी प्रभु आईं।”
6 അനന്തരമ് അന്യവിശ്രാമവാരേ സ ഭജനഗേഹം പ്രവിശ്യ സമുപദിശതി| തദാ തത്സ്ഥാനേ ശുഷ്കദക്ഷിണകര ഏകഃ പുമാൻ ഉപതസ്ഥിവാൻ|
एक्की बार यीशु प्रार्थना घरे मां गेइतां उपदेश शुनेई राहोरो थियो, ते तेइस भी आरामेरी दिहाड़ी थी तैड़ी अक मैन्हु थियो, ज़ेसेरो देइनो हथ शुक्कोरो थियो।
7 തസ്മാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്മിൻ ദോഷമാരോപയിതും സ വിശ്രാമവാരേ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യം കരോതി നവേതി പ്രതീക്ഷിതുമാരേഭിരേ|
शास्त्री त फरीसी लोक यीशुएरी ताके मां थिये कि अगर यीशु आरामेरे दिहाड़े केन्ची बझ़ालो त असन इलज़ाम लानेरो मौको मैलनोए।
8 തദാ യീശുസ്തേഷാം ചിന്താം വിദിത്വാ തം ശുഷ്കകരം പുമാംസം പ്രോവാച, ത്വമുത്ഥായ മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠ|
पन यीशु तैन केरे बारे मां सेमझ़ी जेव, यीशुए तैस शुक्कोरे हथ्थेबाले मैन्हु सेइं ज़ोवं, “मझ़ाटे खड़े भो।” तै खड़ो भोव।
9 തസ്മാത് തസ്മിൻ ഉത്ഥിതവതി യീശുസ്താൻ വ്യാജഹാര, യുഷ്മാൻ ഇമാം കഥാം പൃച്ഛാമി, വിശ്രാമവാരേ ഹിതമ് അഹിതം വാ, പ്രാണരക്ഷണം പ്രാണനാശനം വാ, ഏതേഷാം കിം കർമ്മകരണീയമ്?
तैखन यीशु तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन पुछ़तां कि आरामेरे दिहाड़े भलाई केरनि रोड़ीए या बुराई केरनि रोड़ीए, मैनेरी जान बच़ानी या मारनी?”
10 പശ്ചാത് ചതുർദിക്ഷു സർവ്വാൻ വിലോക്യ തം മാനവം ബഭാഷേ, നിജകരം പ്രസാരയ; തതസ്തേന തഥാ കൃത ഇതരകരവത് തസ്യ ഹസ്തഃ സ്വസ്ഥോഭവത്|
ते तैनी च़ेव्रे पासना तैन केरां तक्कू ते तैस मैन्हु जो ज़ोवं, “अपनो हथ हिरा।” तैनी मैने अपनो हथ अग्रोवं कियो। त अकदम तैसेरो हथ बेज्झ़ोव।
11 തസ്മാത് തേ പ്രചണ്ഡകോപാന്വിതാ യീശും കിം കരിഷ്യന്തീതി പരസ്പരം പ്രമന്ത്രിതാഃ|
पन याजकन त फरीसन बड़ी सरक अई तैना एप्पू मांमेइं बेंस केरने लग्गे, कि असां यीशुए सेइं कुन केरम?
12 തതഃ പരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യേശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥയമാനഃ കൃത്സ്നാം രാത്രിം യാപിതവാൻ|
तेइस एरू भोवं कि यीशु प्रार्थना केरनेरे लेइ एक्की पहाड़े पुड़ च़ढ़ो, ते सैरी राती परमेशरे कां प्रार्थना केरतो राव।
13 അഥ ദിനേ സതി സ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ ആഹൂതവാൻ തേഷാം മധ്യേ
ज़ैखन ट्लेकड़ोने लगू त तैनी अपने चेले एप्पू कां कुजाए ते तैन मरां 12 प्रेरित च़ुने।
14 പിതരനാമ്നാ ഖ്യാതഃ ശിമോൻ തസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയശ്ച യാകൂബ് യോഹൻ ച ഫിലിപ് ബർഥലമയശ്ച
अक शमौन ज़ैस जो पतरस भी ज़ोते थिये तैसेरो ढ्ला अन्द्रियास, याकूब, यूहन्ना, फिलिप्पुस, बरतुल्मै,
15 മഥിഃ ഥോമാ ആൽഫീയസ്യ പുത്രോ യാകൂബ് ജ്വലന്തനാമ്നാ ഖ്യാതഃ ശിമോൻ
मत्ती, थोमा, हलफईरू मट्ठू याकूब, ते शमौन ज़ैस जो जेलोतेस ज़ोतन।
16 ച യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാശ്ച തം യഃ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരീയോതീയയിഹൂദാശ്ചൈതാൻ ദ്വാദശ ജനാൻ മനോനീതാൻ കൃത്വാ സ ജഗ്രാഹ തഥാ പ്രേരിത ഇതി തേഷാം നാമ ചകാര|
ते याकूबेरू मट्ठू यहूदा ते यहूदा इस्करियोती ज़ै तैसेरो ट्लुवांने बालो बनो।
17 തതഃ പരം സ തൈഃ സഹ പർവ്വതാദവരുഹ്യ ഉപത്യകായാം തസ്ഥൗ തതസ്തസ്യ ശിഷ്യസങ്ഘോ യിഹൂദാദേശാദ് യിരൂശാലമശ്ച സോരഃ സീദോനശ്ച ജലധേ രോധസോ ജനനിഹാശ്ച ഏത്യ തസ്യ കഥാശ്രവണാർഥം രോഗമുക്ത്യർഥഞ്ച തസ്യ സമീപേ തസ്ഥുഃ|
तैखन यीशु तैन सेइं साथी चौरस ठैरी मां खड़ो भोव, ते तैसेरे चेले भी तैड़ी अकोट्ठे भोए ते सारे यहूदिया ते यरूशलेम नगरन त कने सूर ते सैदारे आसेपासेरे लोक समुन्दरेरे बन्नेरे बड़े लोक ज़ैना तैड़ी थिये।
18 അമേധ്യഭൂതഗ്രസ്താശ്ച തന്നികടമാഗത്യ സ്വാസ്ഥ്യം പ്രാപുഃ|
एन लोक यीशु करां ज्ञान शुन्ने ते अपनि-अपनि बिमैरी तैस कां बझ़ांने ओरे थिये, ते ज़ैन लोकन पुड़ भूतां केरे सैये सेइं दुखे मां थिये तैना भी बेज़्झ़ोइ जे।
19 സർവ്വേഷാം സ്വാസ്ഥ്യകരണപ്രഭാവസ്യ പ്രകാശിതത്വാത് സർവ്വേ ലോകാ ഏത്യ തം സ്പ്രഷ്ടും യേതിരേ|
सब लोक तैस सेइं हथ लांनेरी कोशिश केरते थिये किजोकि तैस मां शक्ति थी ज़ैस सेइं तैना बेज़्झ़ोते थिये।
20 പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാൻ പ്രതി ദൃഷ്ടിം കുത്വാ ജഗാദ, ഹേ ദരിദ്രാ യൂയം ധന്യാ യത ഈശ്വരീയേ രാജ്യേ വോഽധികാരോസ്തി|
तैखन यीशु अपने चेलां केरे तकने लगो ते ज़ोने लगो, “परमेशर तुसन बरकत देलो ज़ैना नमरथ, किजोकि स्वर्गेरू राज़ तुश्शू आए।
21 ഹേ അധുനാ ക്ഷുധിതലോകാ യൂയം ധന്യാ യതോ യൂയം തർപ്സ്യഥ; ഹേ ഇഹ രോദിനോ ജനാ യൂയം ധന്യാ യതോ യൂയം ഹസിഷ്യഥ|
परमेशर तुसन बरकत देलो ज़ैना ढ्लुखोरेथ, किजोकि तुस रज़नेथ, परमेशर तुसन बरकत देलो ज़ैना अज़ लेरां देतथ, किजोकि तुसेईं हसनुए।”
22 യദാ ലോകാ മനുഷ്യസൂനോ ർനാമഹേതോ ര്യുഷ്മാൻ ഋതീയിഷ്യന്തേ പൃഥക് കൃത്വാ നിന്ദിഷ്യന്തി, അധമാനിവ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപാദ് ദൂരീകരിഷ്യന്തി ച തദാ യൂയം ധന്യാഃ|
“परमेशर तुसन बरकत देलो, ज़ैखन मैनेरे मट्ठे, यानी मेरे चेलो भोनेरे वाजाई सेइं लोक तुश्शी तुहीन केरन, ते तुसन भाईच़ारे करां कनारे छ़डेले, ते तुसन बेइज़त केरेले, ते तुश्शू नवं केट्टी छ़डेले।”
23 സ്വർഗേ യുഷ്മാകം യഥേഷ്ടം ഫലം ഭവിഷ്യതി, ഏതദർഥം തസ്മിൻ ദിനേ പ്രോല്ലസത ആനന്ദേന നൃത്യത ച, തേഷാം പൂർവ്വപുരുഷാശ്ച ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തഥൈവ വ്യവാഹരൻ|
“तैस दिहाड़े खुशी भोइतां उछ़ड़थ, किजोकि हेरा तुश्शे लेइ स्वर्गे मां बड़ू इनामे। तैन केरे दादे-पड़दादे नेबन सेइं भी एरो ज़ेरो बर्ताव केरते थिये।”
24 കിന്തു ഹാ ഹാ ധനവന്തോ യൂയം സുഖം പ്രാപ്നുത| ഹന്ത പരിതൃപ്താ യൂയം ക്ഷുധിതാ ഭവിഷ്യഥ;
“पन अफ़सोस! तुसन पुड़ ज़ैना दौलतमन्दथ, किजोकि तुसन सब किछ मैलेरूए।
25 ഇഹ ഹസന്തോ യൂയം വത യുഷ്മാഭിഃ ശോചിതവ്യം രോദിതവ്യഞ്ച|
अफ़सोस! तुसन पुड़, ज़ैन तुस चाते थिये, तुसन तैन मैल्लू, किजोकि तुस नियन्ने भोले, अफ़सोस! तुसन पुड़ ज़ैना अज़ हसतथ किजोकि तुस शोग केरेले ते लेरां देले।
26 സർവ്വൈലാകൈ ര്യുഷ്മാകം സുഖ്യാതൗ കൃതായാം യുഷ്മാകം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തദ്വത് കൃതവന്തഃ|
पन अफ़सोस! तुसन पुड़ ज़ैखन लोक तुसन जो भलू ज़ोन, किजोकि तुश्शे दादे-पड़दादेईं भी झूठे नेबन सेइं एरो बर्ताव कियोरो थियो।”
27 ഹേ ശ്രോതാരോ യുഷ്മഭ്യമഹം കഥയാമി, യൂയം ശത്രുഷു പ്രീയധ്വം യേ ച യുഷ്മാൻ ദ്വിഷന്തി തേഷാമപി ഹിതം കുരുത|
“अवं तुसन शुन्नेबालन सेइं ज़ोताईं कि अपने दुश्मन सेइं प्यार केरा। ज़ैना तुसन सेइं बैर रखतन तैन केरू भलू केरा।
28 യേ ച യുഷ്മാൻ ശപന്തി തേഭ്യ ആശിഷം ദത്ത യേ ച യുഷ്മാൻ അവമന്യന്തേ തേഷാം മങ്ഗലം പ്രാർഥയധ്വം|
ज़ैना तुसन जो बुरू ज़ोतन तुस तैन केरे लेइ बरकत मग्गा, ज़ैन तुसन बेइज़त केरन तुस तैन केरे लेइ प्रार्थना केरा।
29 യദി കശ്ചിത് തവ കപോലേ ചപേടാഘാതം കരോതി തർഹി തം പ്രതി കപോലമ് അന്യം പരാവർത്ത്യ സമ്മുഖീകുരു പുനശ്ച യദി കശ്ചിത് തവ ഗാത്രീയവസ്ത്രം ഹരതി തർഹി തം പരിധേയവസ്ത്രമ് അപി ഗ്രഹീതും മാ വാരയ|
अगर कोई तुश्शे एक्की खैखोड़ी पुड़ थप्पड़ बाहे त होरो पासो भी तैसेरे पासे रखा, ते अगर कोई तुश्शू कोट नेते त कमीज़ भी तैस देथ।
30 യസ്ത്വാം യാചതേ തസ്മൈ ദേഹി, യശ്ച തവ സമ്പത്തിം ഹരതി തം മാ യാചസ്വ|
ज़ै कोई तीं करां किछ मग्गे त तैस देथ अगर कोई तेरो सबाब नेते ते तैस करां वापस न मग्गा।
31 പരേഭ്യഃ സ്വാൻ പ്രതി യഥാചരണമ് അപേക്ഷധ്വേ പരാൻ പ്രതി യൂയമപി തഥാചരത|
ते ज़ेन्च़रे तुस चातथ कि लोक तुसन सेइं केरन तेन्च़रे तुस भी तैन सेइं तेरहु केरा।
32 യേ ജനാ യുഷ്മാസു പ്രീയന്തേ കേവലം തേഷു പ്രീയമാണേഷു യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പാപിലോകാ അപി സ്വേഷു പ്രീയമാണേഷു പ്രീയന്തേ|
अगर तुस तैन्ने सेइं प्यार केरथ ज़ैना तुसन सेइं प्यार केरतन त तुश्शू कुन एवसाने? किजोकि पापी लोक भी अपने प्यार केरनेबालन सेइं प्यार केरतन।
33 യദി ഹിതകാരിണ ഏവ ഹിതം കുരുഥ തർഹി യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പാപിലോകാ അപി തഥാ കുർവ്വന്തി|
अगर तुस तैन केरू भलू केरतथ ज़ैना तुश्शू भलू केरतन त तुश्शू कुन एवसाने? किजोकि पापी लोक भी अपने प्यार केरनेबालन सेइं प्यार केरतन।
34 യേഭ്യ ഋണപരിശോധസ്യ പ്രാപ്തിപ്രത്യാശാസ്തേ കേവലം തേഷു ഋണേ സമർപിതേ യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പുനഃ പ്രാപ്ത്യാശയാ പാപീലോകാ അപി പാപിജനേഷു ഋണമ് അർപയന്തി|
अगर तुस तैन्ने ओधार देतथ ज़ैन करां तुसन वापस भी मैलनेरी उमीदे, त परमेशर तुश्शी बड़याई किजो केरे? किजोकि बुरे लोक भी अपने प्यार केरनेबालन पेंइसे देतन ताके तैन करां वापस मैलन।
35 അതോ യൂയം രിപുഷ്വപി പ്രീയധ്വം, പരഹിതം കുരുത ച; പുനഃ പ്രാപ്ത്യാശാം ത്യക്ത്വാ ഋണമർപയത, തഥാ കൃതേ യുഷ്മാകം മഹാഫലം ഭവിഷ്യതി, യൂയഞ്ച സർവ്വപ്രധാനസ്യ സന്താനാ ഇതി ഖ്യാതിം പ്രാപ്സ്യഥ, യതോ യുഷ്മാകം പിതാ കൃതഘ്നാനാം ദുർവ്ടത്താനാഞ്ച ഹിതമാചരതി|
पन तुस अपने दुश्मन सेइं प्यार केरा ते तैन केरू भलू केरा, ओधार देइयथ पन तैन करां वापस मैलनेरी उमीद न रेखथ, एल्हेरो स्वर्गे मां तुश्शे लेइ अक बड़ो फले, किजोकि तुस परमप्रधान परमेशरेरे बच्चे भोले, किजोकि तै परमेशर न मन्ने बालन पुड़ ते ज़ालमन पुड़ भी दया केरते।
36 അത ഏവ സ യഥാ ദയാലു ര്യൂയമപി താദൃശാ ദയാലവോ ഭവത|
ज़ेरो दया दिल तुश्शो बाजी तेरहे दया दिल तुस भी भोथ।”
37 അപരഞ്ച പരാൻ ദോഷിണോ മാ കുരുത തസ്മാദ് യൂയം ദോഷീകൃതാ ന ഭവിഷ്യഥ; അദണ്ഡ്യാൻ മാ ദണ്ഡയത തസ്മാദ് യൂയമപി ദണ്ഡം ന പ്രാപ്സ്യഥ; പരേഷാം ദോഷാൻ ക്ഷമധ്വം തസ്മാദ് യുഷ്മാകമപി ദോഷാഃ ക്ഷമിഷ്യന്തേ|
“दोष न लाथ, तुसन पुड़ भी दोष न लव गालो, निन्दा न केरा, तुश्शी भी निन्दा न की गाली, तुस होरन माफ़ केरेले त तुसन भी माफ़ कियूं गालू।
38 ദാനാനിദത്ത തസ്മാദ് യൂയം ദാനാനി പ്രാപ്സ്യഥ, വരഞ്ച ലോകാഃ പരിമാണപാത്രം പ്രദലയ്യ സഞ്ചാല്യ പ്രോഞ്ചാല്യ പരിപൂര്യ്യ യുഷ്മാകം ക്രോഡേഷു സമർപയിഷ്യന്തി; യൂയം യേന പരിമാണേന പരിമാഥ തേനൈവ പരിമാണേന യുഷ്മത്കൃതേ പരിമാസ്യതേ|
तुस होरि किछ देले त तुसन भी किछ दित्तू गालू तुश्शू बरकतरू भांड ज़ेन्च़रे अन्नेरी हाटी हिलेइतां देतां तैन भी तेन्च़रे ज़ैस हैटी सेइं तुस होरि केरे लेइ मिनतथ तैस्से सेइं तुश्शे लेइ भी मिनेले।”
39 അഥ സ തേഭ്യോ ദൃഷ്ടാന്തകഥാമകഥയത്, അന്ധോ ജനഃ കിമന്ധം പന്ഥാനം ദർശയിതും ശക്നോതി? തസ്മാദ് ഉഭാവപി കിം ഗർത്തേ ന പതിഷ്യതഃ?
यीशुए तैन अक मिसाल शुनाई, “कुन कानो होरि काने बत हेरेई सकते? तैना त दुइये गढे मां बिछ़ड़ेले?
40 ഗുരോഃ ശിഷ്യോ ന ശ്രേഷ്ഠഃ കിന്തു ശിഷ്യേ സിദ്ധേ സതി സ ഗുരുതുല്യോ ഭവിതും ശക്നോതി|
चेलो अपने गुरू करां बड्डो न भोए पन हर एक्की गल्ली मां ज़ैखन सब शिखेलो त अपने गुरेरो ज़ेरो भोलो।
41 അപരഞ്ച ത്വം സ്വചക്ഷുഷി നാസാമ് അദൃഷ്ട്വാ തവ ഭ്രാതുശ്ചക്ഷുഷി യത്തൃണമസ്തി തദേവ കുതഃ പശ്യമി?
तू अपने ढ्लाएरी एछ़्छ़ी मां कूड़ो किजो तकतस, पन तेरी एछ़्छ़ी मां त नग आए, ते तैसेरो तू खियाल भी न केरस?
42 സ്വചക്ഷുഷി യാ നാസാ വിദ്യതേ താമ് അജ്ഞാത്വാ, ഭ്രാതസ്തവ നേത്രാത് തൃണം ബഹിഃ കരോമീതി വാക്യം ഭ്രാതരം കഥം വക്തും ശക്നോഷി? ഹേ കപടിൻ പൂർവ്വം സ്വനയനാത് നാസാം ബഹിഃ കുരു തതോ ഭ്രാതുശ്ചക്ഷുഷസ്തൃണം ബഹിഃ കർത്തും സുദൃഷ്ടിം പ്രാപ്സ്യസി|
तू अपने ढ्लाए केन्च़रे ज़ोई सकतस कि, ‘तेरी एछ़्छ़ी मरां कूड़ो केढी?’ हे पाखंडी पेइले अपनि एछ़्छ़ी मरां नग कढ फिरी अपने ढ्लाएरी एछ़्छ़ी मरां कूड़ो केढी सकतस।”
43 അന്യഞ്ച ഉത്തമസ്തരുഃ കദാപി ഫലമനുത്തമം ന ഫലതി, അനുത്തമതരുശ്ച ഫലമുത്തമം ന ഫലതി കാരണാദതഃ ഫലൈസ്തരവോ ജ്ഞായന്തേ|
“किजोकि केन्ची भी रोड़े बुटे बुरो फल न लग्गे ते न केन्ची बुरे बुटे रोड़ो फल लग्गे।
44 കണ്ടകിപാദപാത് കോപി ഉഡുമ്ബരഫലാനി ന പാതയതി തഥാ ശൃഗാലകോലിവൃക്ഷാദപി കോപി ദ്രാക്ഷാഫലം ന പാതയതി|
हर बुट अपने फले सेइं पिशैनोते। किजोकि न झ़लन सेइं फैगू लगन ते न झ़ल्लन सेइं दाछ़ लगे।
45 തദ്വത് സാധുലോകോഽന്തഃകരണരൂപാത് സുഭാണ്ഡാഗാരാദ് ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ബഹിഃ കരോതി, ദുഷ്ടോ ലോകശ്ചാന്തഃകരണരൂപാത് കുഭാണ്ഡാഗാരാത് കുത്സിതാനി ദ്രവ്യാണി നിർഗമയതി യതോഽന്തഃകരണാനാം പൂർണഭാവാനുരൂപാണി വചാംസി മുഖാന്നിർഗച്ഛന്തി|
रोड़ो मैन्हु अपने दिलेरे रोड़े खज़ाने मरां रोड़ी चीज़ां कढ़ते ते बुरो मैन्हु अपने दिलेरे बुरे खज़ाने मरां बुरी चीज़ां कढ़ते किजोकि ज़ैन दिले मां भरेरू भोते तैन्ने ज़बानी पुड़ एइते।”
46 അപരഞ്ച മമാജ്ഞാനുരൂപം നാചരിത്വാ കുതോ മാം പ്രഭോ പ്രഭോ ഇതി വദഥ?
“ज़ैखन तुस मेरे ज़ोने पुड़ अमल न केरथ त मींजो, ‘हे प्रभु, हे प्रभु,’ किजो ज़ोतथ?
47 യഃ കശ്ചിൻ മമ നികടമ് ആഗത്യ മമ കഥാ നിശമ്യ തദനുരൂപം കർമ്മ കരോതി സ കസ്യ സദൃശോ ഭവതി തദഹം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി|
ज़ै मीं कां एइते ते मेरी गल्लां शुन्तां तैन पुड़ अमल केरते त अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि तै केसेरो ज़ेरो भोलो?
48 യോ ജനോ ഗഭീരം ഖനിത്വാ പാഷാണസ്ഥലേ ഭിത്തിം നിർമ്മായ സ്വഗൃഹം രചയതി തേന സഹ തസ്യോപമാ ഭവതി; യത ആപ്ലാവിജലമേത്യ തസ്യ മൂലേ വേഗേന വഹദപി തദ്ഗേഹം ലാഡയിതും ന ശക്നോതി യതസ്തസ്യ ഭിത്തിഃ പാഷാണോപരി തിഷ്ഠതി|
तै तैस मैनेरो ज़ेरोए ज़ैनी अपनू घर डुग्घी खाइ केढतां पेक्की ठैरी घर बनावं ज़ैखन हड़ाई आई त तैस घरे किछ न भोवं, किजोकि तैसेरी मुनीयाद पेक्की ठैरी थी।
49 കിന്തു യഃ കശ്ചിൻ മമ കഥാഃ ശ്രുത്വാ തദനുരൂപം നാചരതി സ ഭിത്തിം വിനാ മൃദുപരി ഗൃഹനിർമ്മാത്രാ സമാനോ ഭവതി; യത ആപ്ലാവിജലമാഗത്യ വേഗേന യദാ വഹതി തദാ തദ്ഗൃഹം പതതി തസ്യ മഹത് പതനം ജായതേ|
पन ज़ै मेरी गल्लां शुन्तां तैन पुड़ अमल न केरे त तै तैस मैनेरो ज़ेरोए, ज़ैनी अपनू घर रेती पुड़ बनाव ते ज़ैखन हड़ाई अई त तैन घर डुल्ली जेवं ते तब्बा भोइ जेवं।”
