ലൂകഃ 21
1 അഥ ധനിലോകാ ഭാണ്ഡാഗാരേ ധനം നിക്ഷിപന്തി സ തദേവ പശ്യതി,
Respiciens autem, vidit eos qui mittebant munera sua in gazophylacium, divites.
2 ഏതർഹി കാചിദ്ദീനാ വിധവാ പണദ്വയം നിക്ഷിപതി തദ് ദദർശ|
Vidit autem et quamdam viduam pauperculam mittentem æra minuta duo.
3 തതോ യീശുരുവാച യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ദരിദ്രേയം വിധവാ സർവ്വേഭ്യോധികം ന്യക്ഷേപ്സീത്,
Et dixit: Vere dico vobis, quia vidua hæc pauper plus quam omnes misit.
4 യതോന്യേ സ്വപ്രാജ്യധനേഭ്യ ഈശ്വരായ കിഞ്ചിത് ന്യക്ഷേപ്സുഃ, കിന്തു ദരിദ്രേയം വിധവാ ദിനയാപനാർഥം സ്വസ്യ യത് കിഞ്ചിത് സ്ഥിതം തത് സർവ്വം ന്യക്ഷേപ്സീത്|
Nam omnes hi ex abundanti sibi miserunt in munera Dei: hæc autem ex eo quod deest illi, omnem victum suum quem habuit, misit.
5 അപരഞ്ച ഉത്തമപ്രസ്തരൈരുത്സൃഷ്ടവ്യൈശ്ച മന്ദിരം സുശോഭതേതരാം കൈശ്ചിദിത്യുക്തേ സ പ്രത്യുവാച
Et quibusdam dicentibus de templo quod bonis lapidibus et donis ornatum esset, dixit:
6 യൂയം യദിദം നിചയനം പശ്യഥ, അസ്യ പാഷാണൈകോപ്യന്യപാഷാണോപരി ന സ്ഥാസ്യതി, സർവ്വേ ഭൂസാദ്ഭവിഷ്യന്തി കാലോയമായാതി|
Hæc quæ videtis, venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur.
7 തദാ തേ പപ്രച്ഛുഃ, ഹേ ഗുരോ ഘടനേദൃശീ കദാ ഭവിഷ്യതി? ഘടനായാ ഏതസ്യസശ്ചിഹ്നം വാ കിം ഭവിഷ്യതി?
Interrogaverunt autem illum, dicentes: Præceptor, quando hæc erunt, et quod signum cum fieri incipient?
8 തദാ സ ജഗാദ, സാവധാനാ ഭവത യഥാ യുഷ്മാകം ഭ്രമം കോപി ന ജനയതി, ഖീഷ്ടോഹമിത്യുക്ത്വാ മമ നാമ്രാ ബഹവ ഉപസ്ഥാസ്യന്തി സ കാലഃ പ്രായേണോപസ്ഥിതഃ, തേഷാം പശ്ചാന്മാ ഗച്ഛത|
Qui dixit: Videte ne seducamini: multi enim venient in nomine meo, dicentes quia ego sum: et tempus appropinquavit: nolite ergo ire post eos.
9 യുദ്ധസ്യോപപ്ലവസ്യ ച വാർത്താം ശ്രുത്വാ മാ ശങ്കധ്വം, യതഃ പ്രഥമമ് ഏതാ ഘടനാ അവശ്യം ഭവിഷ്യന്തി കിന്തു നാപാതേ യുഗാന്തോ ഭവിഷ്യതി|
Cum autem audieritis prælia et seditiones, nolite terreri: oportet primum hæc fieri, sed nondum statim finis.
10 അപരഞ്ച കഥയാമാസ, തദാ ദേശസ്യ വിപക്ഷത്വേന ദേശോ രാജ്യസ്യ വിപക്ഷത്വേന രാജ്യമ് ഉത്ഥാസ്യതി,
Tunc dicebat illis: Surget gens contra gentem, et regnum adversus regnum.
11 നാനാസ്ഥാനേഷു മഹാഭൂകമ്പോ ദുർഭിക്ഷം മാരീ ച ഭവിഷ്യന്തി, തഥാ വ്യോമമണ്ഡലസ്യ ഭയങ്കരദർശനാന്യശ്ചര്യ്യലക്ഷണാനി ച പ്രകാശയിഷ്യന്തേ|
Et terræmotus magni erunt per loca, et pestilentiæ, et fames, terroresque de cælo, et signa magna erunt.
12 കിന്തു സർവ്വാസാമേതാസാം ഘടനാനാം പൂർവ്വം ലോകാ യുഷ്മാൻ ധൃത്വാ താഡയിഷ്യന്തി, ഭജനാലയേ കാരായാഞ്ച സമർപയിഷ്യന്തി മമ നാമകാരണാദ് യുഷ്മാൻ ഭൂപാനാം ശാസകാനാഞ്ച സമ്മുഖം നേഷ്യന്തി ച|
Sed ante hæc omnia injicient vobis manus suas, et persequentur tradentes in synagogas et custodias, trahentes ad reges et præsides propter nomen meum:
13 സാക്ഷ്യാർഥമ് ഏതാനി യുഷ്മാൻ പ്രതി ഘടിഷ്യന്തേ|
continget autem vobis in testimonium.
14 തദാ കിമുത്തരം വക്തവ്യമ് ഏതത് ന ചിന്തയിഷ്യാമ ഇതി മനഃസു നിശ്ചിതനുത|
Ponite ergo in cordibus vestris non præmeditari quemadmodum respondeatis:
15 വിപക്ഷാ യസ്മാത് കിമപ്യുത്തരമ് ആപത്തിഞ്ച കർത്തും ന ശക്ഷ്യന്തി താദൃശം വാക്പടുത്വം ജ്ഞാനഞ്ച യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യാമി|
ego enim dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri.
16 കിഞ്ച യൂയം പിത്രാ മാത്രാ ഭ്രാത്രാ ബന്ധുനാ ജ്ഞാത്യാ കുടുമ്ബേന ച പരകരേഷു സമർപയിഷ്യധ്വേ; തതസ്തേ യുഷ്മാകം കഞ്ചന കഞ്ചന ഘാതയിഷ്യന്തി|
Trademini autem a parentibus, et fratribus, et cognatis, et amicis, et morte afficient ex vobis:
17 മമ നാമ്നഃ കാരണാത് സർവ്വൈ ർമനുഷ്യൈ ര്യൂയമ് ഋതീയിഷ്യധ്വേ|
et eritis odio omnibus propter nomen meum:
18 കിന്തു യുഷ്മാകം ശിരഃകേശൈകോപി ന വിനംക്ഷ്യതി,
et capillus de capite vestro non peribit.
19 തസ്മാദേവ ധൈര്യ്യമവലമ്ബ്യ സ്വസ്വപ്രാണാൻ രക്ഷത|
In patientia vestra possidebitis animas vestras.
20 അപരഞ്ച യിരൂശാലമ്പുരം സൈന്യവേഷ്ടിതം വിലോക്യ തസ്യോച്ഛിന്നതായാഃ സമയഃ സമീപ ഇത്യവഗമിഷ്യഥ|
Cum autem videritis circumdari ab exercitu Jerusalem, tunc scitote quia appropinquavit desolatio ejus:
21 തദാ യിഹൂദാദേശസ്ഥാ ലോകാഃ പർവ്വതം പലായന്താം, യേ ച നഗരേ തിഷ്ഠന്തി തേ ദേശാന്തരം പലായന്താ, യേ ച ഗ്രാമേ തിഷ്ഠന്തി തേ നഗരം ന പ്രവിശന്തു,
tunc qui in Judæa sunt, fugiant ad montes, et qui in medio ejus, discedant: et qui in regionibus, non intrent in eam,
22 യതസ്തദാ സമുചിതദണ്ഡനായ ധർമ്മപുസ്തകേ യാനി സർവ്വാണി ലിഖിതാനി താനി സഫലാനി ഭവിഷ്യന്തി|
quia dies ultionis hi sunt, ut impleantur omnia quæ scripta sunt.
23 കിന്തു യാ യാസ്തദാ ഗർഭവത്യഃ സ്തന്യദാവ്യശ്ച താമാം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി, യത ഏതാല്ലോകാൻ പ്രതി കോപോ ദേശേ ച വിഷമദുർഗതി ർഘടിഷ്യതേ|
Væ autem prægnantibus et nutrientibus in illis diebus! erit enim pressura magna super terram, et ira populo huic.
24 വസ്തുതസ്തു തേ ഖങ്ഗധാരപരിവ്വങ്ഗം ലപ്സ്യന്തേ ബദ്ധാഃ സന്തഃ സർവ്വദേശേഷു നായിഷ്യന്തേ ച കിഞ്ചാന്യദേശീയാനാം സമയോപസ്ഥിതിപര്യ്യന്തം യിരൂശാലമ്പുരം തൈഃ പദതലൈ ർദലയിഷ്യതേ|
Et cadent in ore gladii, et captivi ducentur in omnes gentes, et Jerusalem calcabitur a gentibus, donec impleantur tempora nationum.
25 സൂര്യ്യചന്ദ്രനക്ഷത്രേഷു ലക്ഷണാദി ഭവിഷ്യന്തി, ഭുവി സർവ്വദേശീയാനാം ദുഃഖം ചിന്താ ച സിന്ധൗ വീചീനാം തർജനം ഗർജനഞ്ച ഭവിഷ്യന്തി|
Et erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium præ confusione sonitus maris, et fluctuum:
26 ഭൂഭൗ ഭാവിഘടനാം ചിന്തയിത്വാ മനുജാ ഭിയാമൃതകൽപാ ഭവിഷ്യന്തി, യതോ വ്യോമമണ്ഡലേ തേജസ്വിനോ ദോലായമാനാ ഭവിഷ്യന്തി|
arescentibus hominibus præ timore, et exspectatione, quæ supervenient universo orbi: nam virtutes cælorum movebuntur:
27 തദാ പരാക്രമേണാ മഹാതേജസാ ച മേഘാരൂഢം മനുഷ്യപുത്രമ് ആയാന്തം ദ്രക്ഷ്യന്തി|
et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et majestate.
28 കിന്ത്വേതാസാം ഘടനാനാമാരമ്ഭേ സതി യൂയം മസ്തകാന്യുത്തോല്യ ഊർദധ്വം ദ്രക്ഷ്യഥ, യതോ യുഷ്മാകം മുക്തേഃ കാലഃ സവിധോ ഭവിഷ്യതി|
His autem fieri incipientibus, respicite, et levate capita vestra: quoniam appropinquat redemptio vestra.
29 തതസ്തേനൈതദൃഷ്ടാന്തകഥാ കഥിതാ, പശ്യത ഉഡുമ്ബരാദിവൃക്ഷാണാം
Et dixit illis similitudinem: Videte ficulneam, et omnes arbores:
30 നവീനപത്രാണി ജാതാനീതി ദൃഷ്ട്വാ നിദാവകാല ഉപസ്ഥിത ഇതി യഥാ യൂയം ജ്ഞാതും ശക്നുഥ,
cum producunt jam ex se fructum, scitis quoniam prope est æstas.
31 തഥാ സർവ്വാസാമാസാം ഘടനാനാമ് ആരമ്ഭേ ദൃഷ്ടേ സതീശ്വരസ്യ രാജത്വം നികടമ് ഇത്യപി ജ്ഞാസ്യഥ|
Ita et vos cum videritis hæc fieri, scitote quoniam prope est regnum Dei.
32 യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, വിദ്യമാനലോകാനാമേഷാം ഗമനാത് പൂർവ്വമ് ഏതാനി ഘടിഷ്യന്തേ|
Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia fiant.
33 നഭോഭുവോർലോപോ ഭവിഷ്യതി മമ വാക് തു കദാപി ലുപ്താ ന ഭവിഷ്യതി|
Cælum et terra transibunt: verba autem mea non transibunt.
34 അതഏവ വിഷമാശനേന പാനേന ച സാംമാരികചിന്താഭിശ്ച യുഷ്മാകം ചിത്തേഷു മത്തേഷു തദ്ദിനമ് അകസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി യഥാ നോപതിഷ്ഠതി തദർഥം സ്വേഷു സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത|
Attendite autem vobis, ne forte graventur corda vestra in crapula, et ebrietate, et curis hujus vitæ, et superveniat in vos repentina dies illa:
35 പൃഥിവീസ്ഥസർവ്വലോകാൻ പ്രതി തദ്ദിനമ് ഉന്മാഥ ഇവ ഉപസ്ഥാസ്യതി|
tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terræ.
36 യഥാ യൂയമ് ഏതദ്ഭാവിഘടനാ ഉത്തർത്തും മനുജസുതസ്യ സമ്മുഖേ സംസ്ഥാതുഞ്ച യോഗ്യാ ഭവഥ കാരണാദസ്മാത് സാവധാനാഃ സന്തോ നിരന്തരം പ്രാർഥയധ്വം|
Vigilate itaque, omni tempore orantes, ut digni habeamini fugere ista omnia quæ futura sunt, et stare ante Filium hominis.
37 അപരഞ്ച സ ദിവാ മന്ദിര ഉപദിശ്യ രാചൈ ജൈതുനാദ്രിം ഗത്വാതിഷ്ഠത്|
Erat autem diebus docens in templo: noctibus vero exiens, morabatur in monte qui vocatur Oliveti.
38 തതഃ പ്രത്യൂഷേ ലാകാസ്തത്കഥാം ശ്രോതും മന്ദിരേ തദന്തികമ് ആഗച്ഛൻ|
Et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum.
