ലൂകഃ 19
1 യദാ യീശു ര്യിരീഹോപുരം പ്രവിശ്യ തന്മധ്യേന ഗച്ഛംസ്തദാ
Y HABIENDO entrado [Jesús], iba pasando por Jericó;
2 സക്കേയനാമാ കരസഞ്ചായിനാം പ്രധാനോ ധനവാനേകോ
Y he aquí un varón llamado Zaqueo, el cual era el principal de los publicanos, y era rico;
3 യീശുഃ കീദൃഗിതി ദ്രഷ്ടും ചേഷ്ടിതവാൻ കിന്തു ഖർവ്വത്വാല്ലോകസംഘമധ്യേ തദ്ദർശനമപ്രാപ്യ
Y procuraba ver á Jesús quién fuese; mas no podía á causa de la multitud, porque era pequeño de estatura.
4 യേന പഥാ സ യാസ്യതി തത്പഥേഽഗ്രേ ധാവിത്വാ തം ദ്രഷ്ടുമ് ഉഡുമ്ബരതരുമാരുരോഹ|
Y corriendo delante, subióse á un árbol sicómoro para verle; porque había de pasar por allí.
5 പശ്ചാദ് യീശുസ്തത്സ്ഥാനമ് ഇത്വാ ഊർദ്ധ്വം വിലോക്യ തം ദൃഷ്ട്വാവാദീത്, ഹേ സക്കേയ ത്വം ശീഘ്രമവരോഹ മയാദ്യ ത്വദ്ഗേഹേ വസ്തവ്യം|
Y como vino á aquel lugar Jesús, mirando, le vió, y díjole: Zaqueo, date priesa, desciende, porque hoy es necesario que pose en tu casa.
6 തതഃ സ ശീഘ്രമവരുഹ്യ സാഹ്ലാദം തം ജഗ്രാഹ|
Entonces él descendió apriesa, y le recibió gozoso.
7 തദ് ദൃഷ്ട്വാ സർവ്വേ വിവദമാനാ വക്തുമാരേഭിരേ, സോതിഥിത്വേന ദുഷ്ടലോകഗൃഹം ഗച്ഛതി|
Y viendo esto, todos murmuraban, diciendo que había entrado á posar con un hombre pecador.
8 കിന്തു സക്കേയോ ദണ്ഡായമാനോ വക്തുമാരേഭേ, ഹേ പ്രഭോ പശ്യ മമ യാ സമ്പത്തിരസ്തി തദർദ്ധം ദരിദ്രേഭ്യോ ദദേ, അപരമ് അന്യായം കൃത്വാ കസ്മാദപി യദി കദാപി കിഞ്ചിത് മയാ ഗൃഹീതം തർഹി തച്ചതുർഗുണം ദദാമി|
Entonces Zaqueo, puesto en pie, dijo al Señor: He aquí, Señor, la mitad de mis bienes doy á los pobres; y si en algo he defraudado á alguno, lo vuelvo con el cuatro tanto.
9 തദാ യീശുസ്തമുക്തവാൻ അയമപി ഇബ്രാഹീമഃ സന്താനോഽതഃ കാരണാദ് അദ്യാസ്യ ഗൃഹേ ത്രാണമുപസ്ഥിതം|
Y Jesús le dijo: Hoy ha venido la salvación á esta casa; por cuanto él también es hijo de Abraham.
10 യദ് ഹാരിതം തത് മൃഗയിതും രക്ഷിതുഞ്ച മനുഷ്യപുത്ര ആഗതവാൻ|
Porque el Hijo del hombre vino á buscar y á salvar lo que se había perdido.
11 അഥ സ യിരൂശാലമഃ സമീപ ഉപാതിഷ്ഠദ് ഈശ്വരരാജത്വസ്യാനുഷ്ഠാനം തദൈവ ഭവിഷ്യതീതി ലോകൈരന്വഭൂയത, തസ്മാത് സ ശ്രോതൃഭ്യഃ പുനർദൃഷ്ടാന്തകഥാമ് ഉത്ഥാപ്യ കഥയാമാസ|
Y oyendo ellos estas cosas, prosiguió [Jesús] y dijo una parábola, por cuanto estaba cerca de Jerusalem, y porque pensaban que luego había de ser manifestado el reino de Dios.
12 കോപി മഹാല്ലോകോ നിജാർഥം രാജത്വപദം ഗൃഹീത്വാ പുനരാഗന്തും ദൂരദേശം ജഗാമ|
Dijo pues: Un hombre noble partió á una provincia lejos, para tomar para sí un reino, y volver.
13 യാത്രാകാലേ നിജാൻ ദശദാസാൻ ആഹൂയ ദശസ്വർണമുദ്രാ ദത്ത്വാ മമാഗമനപര്യ്യന്തം വാണിജ്യം കുരുതേത്യാദിദേശ|
Mas llamados diez siervos suyos, les dió diez minas, y díjoles: Negociad entre tanto que vengo.
14 കിന്തു തസ്യ പ്രജാസ്തമവജ്ഞായ മനുഷ്യമേനമ് അസ്മാകമുപരി രാജത്വം ന കാരയിവ്യാമ ഇമാം വാർത്താം തന്നികടേ പ്രേരയാമാസുഃ|
Empero sus ciudadanos le aborrecían, y enviaron tras de él una embajada, diciendo: No queremos que éste reine sobre nosotros.
15 അഥ സ രാജത്വപദം പ്രാപ്യാഗതവാൻ ഏകൈകോ ജനോ ബാണിജ്യേന കിം ലബ്ധവാൻ ഇതി ജ്ഞാതും യേഷു ദാസേഷു മുദ്രാ അർപയത് താൻ ആഹൂയാനേതുമ് ആദിദേശ|
Y aconteció, que vuelto él, habiendo tomado el reino, mandó llamar á sí á aquellos siervos á los cuales había dado el dinero, para saber lo que había negociado cada uno.
16 തദാ പ്രഥമ ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ തവ തയൈകയാ മുദ്രയാ ദശമുദ്രാ ലബ്ധാഃ|
Y vino el primero, diciendo: Señor, tu mina ha ganado diez minas.
17 തതഃ സ ഉവാച ത്വമുത്തമോ ദാസഃ സ്വൽപേന വിശ്വാസ്യോ ജാത ഇതഃ കാരണാത് ത്വം ദശനഗരാണാമ് അധിപോ ഭവ|
Y él le dice: Está bien, buen siervo; pues que en lo poco has sido fiel, tendrás potestad sobre diez ciudades.
18 ദ്വിതീയ ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ തവൈകയാ മുദ്രയാ പഞ്ചമുദ്രാ ലബ്ധാഃ|
Y vino otro, diciendo: Señor, tu mina ha hecho cinco minas.
19 തതഃ സ ഉവാച, ത്വം പഞ്ചാനാം നഗരാണാമധിപതി ർഭവ|
Y también á éste dijo: Tú también sé sobre cinco ciudades.
20 തതോന്യ ആഗത്യ കഥയാമാസ, ഹേ പ്രഭോ പശ്യ തവ യാ മുദ്രാ അഹം വസ്ത്രേ ബദ്ധ്വാസ്ഥാപയം സേയം|
Y vino otro, diciendo: Señor, he aquí tu mina, la cual he tenido guardada en un pañizuelo:
21 ത്വം കൃപണോ യന്നാസ്ഥാപയസ്തദപി ഗൃഹ്ലാസി, യന്നാവപസ്തദേവ ച ഛിനത്സി തതോഹം ത്വത്തോ ഭീതഃ|
Porque tuve miedo de ti, que eres hombre recio; tomas lo que no pusiste, y siegas lo que no sembraste.
22 തദാ സ ജഗാദ, രേ ദുഷ്ടദാസ തവ വാക്യേന ത്വാം ദോഷിണം കരിഷ്യാമി, യദഹം നാസ്ഥാപയം തദേവ ഗൃഹ്ലാമി, യദഹം നാവപഞ്ച തദേവ ഛിനദ്മി, ഏതാദൃശഃ കൃപണോഹമിതി യദി ത്വം ജാനാസി,
Entonces él le dijo: Mal siervo, de tu boca te juzgo. Sabías que yo era hombre recio, que tomo lo que no puse, y que siego lo que no sembré;
23 തർഹി മമ മുദ്രാ ബണിജാം നികടേ കുതോ നാസ്ഥാപയഃ? തയാ കൃതേഽഹമ് ആഗത്യ കുസീദേന സാർദ്ധം നിജമുദ്രാ അപ്രാപ്സ്യമ്|
¿Por qué, pues, no diste mi dinero al banco, y yo viniendo lo demandara con el logro?
24 പശ്ചാത് സ സമീപസ്ഥാൻ ജനാൻ ആജ്ഞാപയത് അസ്മാത് മുദ്രാ ആനീയ യസ്യ ദശമുദ്രാഃ സന്തി തസ്മൈ ദത്ത|
Y dijo á los que estaban presentes: Quitadle la mina, y dadla al que tiene las diez minas.
25 തേ പ്രോചുഃ പ്രഭോഽസ്യ ദശമുദ്രാഃ സന്തി|
Y ellos le dijeron: Señor, tiene diez minas.
26 യുഷ്മാനഹം വദാമി യസ്യാശ്രയേ വദ്ധതേ ഽധികം തസ്മൈ ദായിഷ്യതേ, കിന്തു യസ്യാശ്രയേ ന വർദ്ധതേ തസ്യ യദ്യദസ്തി തദപി തസ്മാൻ നായിഷ്യതേ|
Pues yo os digo que á cualquiera que tuviere, le será dado; mas al que no tuviere, aun lo que tiene le será quitado.
27 കിന്തു മമാധിപതിത്വസ്യ വശത്വേ സ്ഥാതുമ് അസമ്മന്യമാനാ യേ മമ രിപവസ്താനാനീയ മമ സമക്ഷം സംഹരത|
Y también á aquellos mis enemigos que no querían que yo reinase sobre ellos, traedlos acá, y degolladlos delante de mí.
28 ഇത്യുപദേശകഥാം കഥയിത്വാ സോഗ്രഗഃ സൻ യിരൂശാലമപുരം യയൗ|
Y dicho esto, iba delante subiendo á Jerusalem.
29 തതോ ബൈത്ഫഗീബൈഥനീയാഗ്രാമയോഃ സമീപേ ജൈതുനാദ്രേരന്തികമ് ഇത്വാ ശിഷ്യദ്വയമ് ഇത്യുക്ത്വാ പ്രേഷയാമാസ,
Y aconteció, que llegando cerca de Bethfagé, y de Bethania, al monte que se llama de las Olivas, envió dos de sus discípulos,
30 യുവാമമും സമ്മുഖസ്ഥഗ്രാമം പ്രവിശ്യൈവ യം കോപി മാനുഷഃ കദാപി നാരോഹത് തം ഗർദ്ദഭശാവകം ബദ്ധം ദ്രക്ഷ്യഥസ്തം മോചയിത്വാനയതം|
Diciendo: Id á la aldea de enfrente; en la cual como entrareis, hallaréis un pollino atado, en el que ningún hombre se ha sentado jamás; desatadlo, y traedlo.
31 തത്ര കുതോ മോചയഥഃ? ഇതി ചേത് കോപി വക്ഷ്യതി തർഹി വക്ഷ്യഥഃ പ്രഭേരത്ര പ്രയോജനമ് ആസ്തേ|
Y si alguien os preguntare, ¿por qué lo desatáis? le responderéis así: Porque el Señor lo ha menester.
32 തദാ തൗ പ്രരിതൗ ഗത്വാ തത്കഥാനുസാരേണ സർവ്വം പ്രാപ്തൗ|
Y fueron los que habían sido enviados, y hallaron como les dijo.
33 ഗർദഭശാവകമോചനകാലേ തത്വാമിന ഊചുഃ, ഗർദഭശാവകം കുതോ മോചയഥഃ?
Y desatando ellos el pollino, sus dueños les dijeron: ¿Por qué desatáis el pollino?
34 താവൂചതുഃ പ്രഭോരത്ര പ്രയോജനമ് ആസ്തേ|
Y ellos dijeron: Porque el Señor lo ha menester.
35 പശ്ചാത് തൗ തം ഗർദഭശാവകം യീശോരന്തികമാനീയ തത്പൃഷ്ഠേ നിജവസനാനി പാതയിത്വാ തദുപരി യീശുമാരോഹയാമാസതുഃ|
Y trajéronlo á Jesús; y habiendo echado sus vestidos sobre el pollino, pusieron á Jesús encima.
36 അഥ യാത്രാകാലേ ലോകാഃ പഥി സ്വവസ്ത്രാണി പാതയിതുമ് ആരേഭിരേ|
Y yendo él tendían sus capas por el camino.
37 അപരം ജൈതുനാദ്രേരുപത്യകാമ് ഇത്വാ ശിഷ്യസംഘഃ പൂർവ്വദൃഷ്ടാനി മഹാകർമ്മാണി സ്മൃത്വാ,
Y como llegasen ya cerca de la bajada del monte de las Olivas, toda la multitud de los discípulos, gozándose, comenzaron á alabar á Dios á gran voz por todas las maravillas que habían visto,
38 യോ രാജാ പ്രഭോ ർനാമ്നായാതി സ ധന്യഃ സ്വർഗേ കുശലം സർവ്വോച്ചേ ജയധ്വനി ർഭവതു, കഥാമേതാം കഥയിത്വാ സാനന്ദമ് ഉചൈരീശ്വരം ധന്യം വക്തുമാരേഭേ|
Diciendo: ¡Bendito el rey que viene en [el] nombre del Señor: paz en el cielo, y gloria en lo altísimo!
39 തദാ ലോകാരണ്യമധ്യസ്ഥാഃ കിയന്തഃ ഫിരൂശിനസ്തത് ശ്രുത്വാ യീശും പ്രോചുഃ, ഹേ ഉപദേശക സ്വശിഷ്യാൻ തർജയ|
Entonces algunos de los Fariseos de la compañía, le dijeron: Maestro, reprende á tus discípulos.
40 സ ഉവാച, യുഷ്മാനഹം വദാമി യദ്യമീ നീരവാസ്തിഷ്ഠന്തി തർഹി പാഷാണാ ഉചൈഃ കഥാഃ കഥയിഷ്യന്തി|
Y él respondiendo, les dijo: Os digo que si éstos callaren, las piedras clamarán.
41 പശ്ചാത് തത്പുരാന്തികമേത്യ തദവലോക്യ സാശ്രുപാതം ജഗാദ,
Y como llegó cerca, viendo la ciudad, lloró sobre ella,
42 ഹാ ഹാ ചേത് ത്വമഗ്രേഽജ്ഞാസ്യഥാഃ, തവാസ്മിന്നേവ ദിനേ വാ യദി സ്വമങ്ഗലമ് ഉപാലപ്സ്യഥാഃ, തർഹ്യുത്തമമ് അഭവിഷ്യത്, കിന്തു ക്ഷണേസ്മിൻ തത്തവ ദൃഷ്ടേരഗോചരമ് ഭവതി|
Diciendo: ¡Oh si también tú conocieses, á lo menos en este tu día, lo que toca á tu paz! mas ahora está encubierto de tus ojos.
43 ത്വം സ്വത്രാണകാലേ ന മനോ ന്യധത്ഥാ ഇതി ഹേതോ ര്യത്കാലേ തവ രിപവസ്ത്വാം ചതുർദിക്ഷു പ്രാചീരേണ വേഷ്ടയിത്വാ രോത്സ്യന്തി
Porque vendrán días sobre ti, que tus enemigos te cercarán con baluarte, y te pondrán cerco, y de todas partes te pondrán en estrecho,
44 ബാലകൈഃ സാർദ്ധം ഭൂമിസാത് കരിഷ്യന്തി ച ത്വന്മധ്യേ പാഷാണൈകോപി പാഷാണോപരി ന സ്ഥാസ്യതി ച, കാല ഈദൃശ ഉപസ്ഥാസ്യതി|
Y te derribarán á tierra, y á tus hijos dentro de ti; y no dejarán sobre ti piedra sobre piedra; por cuanto no conociste el tiempo de tu visitación.
45 അഥ മധ്യേമന്ദിരം പ്രവിശ്യ തത്രത്യാൻ ക്രയിവിക്രയിണോ ബഹിഷ്കുർവ്വൻ
Y entrando en el templo, comenzó á echar fuera á todos los que vendían y compraban en él.
46 അവദത് മദ്ഗൃഹം പ്രാർഥനാഗൃഹമിതി ലിപിരാസ്തേ കിന്തു യൂയം തദേവ ചൈരാണാം ഗഹ്വരം കുരുഥ|
Diciéndoles: Escrito está: Mi casa, casa de oración es; mas vosotros la habéis hecho cueva de ladrones.
47 പശ്ചാത് സ പ്രത്യഹം മധ്യേമന്ദിരമ് ഉപദിദേശ; തതഃ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാഃ പ്രാചീനാശ്ച തം നാശയിതും ചിചേഷ്ടിരേ;
Y enseñaba cada día en el templo; mas los príncipes de los sacerdotes, y los escribas, y los principales del pueblo procuraban matarle.
48 കിന്തു തദുപദേശേ സർവ്വേ ലോകാ നിവിഷ്ടചിത്താഃ സ്ഥിതാസ്തസ്മാത് തേ തത്കർത്തും നാവകാശം പ്രാപുഃ|
Y no hallaban qué hacerle, porque todo el pueblo estaba suspenso oyéndole.
