ലൂകഃ 12
1 തദാനീം ലോകാഃ സഹസ്രം സഹസ്രമ് ആഗത്യ സമുപസ്ഥിതാസ്തത ഏകൈകോ ഽന്യേഷാമുപരി പതിതുമ് ഉപചക്രമേ; തദാ യീശുഃ ശിഷ്യാൻ ബഭാഷേ, യൂയം ഫിരൂശിനാം കിണ്വരൂപകാപട്യേ വിശേഷേണ സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത|
εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης των φαρισαιων ητις εστιν υποκρισις
2 യതോ യന്ന പ്രകാശയിഷ്യതേ തദാച്ഛന്നം വസ്തു കിമപി നാസ്തി; തഥാ യന്ന ജ്ഞാസ്യതേ തദ് ഗുപ്തം വസ്തു കിമപി നാസ്തി|
ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται
3 അന്ധകാരേ തിഷ്ഠനതോ യാഃ കഥാ അകഥയത താഃ സർവ്വാഃ കഥാ ദീപ്തൗ ശ്രോഷ്യന്തേ നിർജനേ കർണേ ച യദകഥയത ഗൃഹപൃഷ്ഠാത് തത് പ്രചാരയിഷ്യതേ|
ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προς το ους ελαλησατε εν τοις ταμειοις κηρυχθησεται επι των δωματων
4 ഹേ ബന്ധവോ യുഷ്മാനഹം വദാമി, യേ ശരീരസ്യ നാശം വിനാ കിമപ്യപരം കർത്തും ന ശക്രുവന്തി തേഭ്യോ മാ ഭൈഷ്ട|
λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι
5 തർഹി കസ്മാദ് ഭേതവ്യമ് ഇത്യഹം വദാമി, യഃ ശരീരം നാശയിത്വാ നരകം നിക്ഷേപ്തും ശക്നോതി തസ്മാദേവ ഭയം കുരുത, പുനരപി വദാമി തസ്മാദേവ ഭയം കുരുത| (Geenna g1067)
υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εξουσιαν εχοντα εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε (Geenna g1067)
6 പഞ്ച ചടകപക്ഷിണഃ കിം ദ്വാഭ്യാം താമ്രഖണ്ഡാഭ്യാം ന വിക്രീയന്തേ? തഥാപീശ്വരസ്തേഷാമ് ഏകമപി ന വിസ്മരതി|
ουχι πεντε στρουθια πωλειται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου
7 യുഷ്മാകം ശിരഃകേശാ അപി ഗണിതാഃ സന്തി തസ്മാത് മാ വിഭീത ബഹുചടകപക്ഷിഭ്യോപി യൂയം ബഹുമൂല്യാഃ|
αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαι ηριθμηνται μη ουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε
8 അപരം യുഷ്മഭ്യം കഥയാമി യഃ കശ്ചിൻ മാനുഷാണാം സാക്ഷാൻ മാം സ്വീകരോതി മനുഷ്യപുത്ര ഈശ്വരദൂതാനാം സാക്ഷാത് തം സ്വീകരിഷ്യതി|
λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογηση εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου
9 കിന്തു യഃ കശ്ചിന്മാനുഷാണാം സാക്ഷാന്മാമ് അസ്വീകരോതി തമ് ഈശ്വരസ്യ ദൂതാനാം സാക്ഷാദ് അഹമ് അസ്വീകരിഷ്യാമി|
ο δε αρνησαμενος με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον των αγγελων του θεου
10 അന്യച്ച യഃ കശ്ചിൻ മനുജസുതസ്യ നിന്ദാഭാവേന കാഞ്ചിത് കഥാം കഥയതി തസ്യ തത്പാപസ്യ മോചനം ഭവിഷ്യതി കിന്തു യദി കശ്ചിത് പവിത്രമ് ആത്മാനം നിന്ദതി തർഹി തസ്യ തത്പാപസ്യ മോചനം ന ഭവിഷ്യതി|
και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται
11 യദാ ലോകാ യുഷ്മാൻ ഭജനഗേഹം വിചാരകർതൃരാജ്യകർതൃണാം സമ്മുഖഞ്ച നേഷ്യന്തി തദാ കേന പ്രകാരേണ കിമുത്തരം വദിഷ്യഥ കിം കഥയിഷ്യഥ ചേത്യത്ര മാ ചിന്തയത;
οταν δε προσφερωσιν υμας επι τας συναγωγας και τας αρχας και τας εξουσιας μη μεριμνατε πως η τι απολογησησθε η τι ειπητε
12 യതോ യുഷ്മാഭിര്യദ് യദ് വക്തവ്യം തത് തസ്മിൻ സമയഏവ പവിത്ര ആത്മാ യുഷ്മാൻ ശിക്ഷയിഷ്യതി|
το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
13 തതഃ പരം ജനതാമധ്യസ്ഥഃ കശ്ചിജ്ജനസ്തം ജഗാദ ഹേ ഗുരോ മയാ സഹ പൈതൃകം ധനം വിഭക്തും മമ ഭ്രാതരമാജ്ഞാപയതു ഭവാൻ|
ειπεν δε τις αυτω εκ του οχλου διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν
14 കിന്തു സ തമവദത് ഹേ മനുഷ്യ യുവയോ ർവിചാരം വിഭാഗഞ്ച കർത്തും മാം കോ നിയുക്തവാൻ?
ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν δικαστην η μεριστην εφ υμας
15 അനന്തരം സ ലോകാനവദത് ലോഭേ സാവധാനാഃ സതർകാശ്ച തിഷ്ഠത, യതോ ബഹുസമ്പത്തിപ്രാപ്ത്യാ മനുഷ്യസ്യായു ർന ഭവതി|
ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο της πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτου
16 പശ്ചാദ് ദൃഷ്ടാന്തകഥാമുത്ഥാപ്യ കഥയാമാസ, ഏകസ്യ ധനിനോ ഭൂമൗ ബഹൂനി ശസ്യാനി ജാതാനി|
ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν η χωρα
17 തതഃ സ മനസാ ചിന്തയിത്വാ കഥയാമ്ബഭൂവ മമൈതാനി സമുത്പന്നാനി ദ്രവ്യാണി സ്ഥാപയിതും സ്ഥാനം നാസ്തി കിം കരിഷ്യാമി?
και διελογιζετο εν εαυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τους καρπους μου
18 തതോവദദ് ഇത്ഥം കരിഷ്യാമി, മമ സർവ്വഭാണ്ഡാഗാരാണി ഭങ്ക്ത്വാ ബൃഹദ്ഭാണ്ഡാഗാരാണി നിർമ്മായ തന്മധ്യേ സർവ്വഫലാനി ദ്രവ്യാണി ച സ്ഥാപയിഷ്യാമി|
και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τας αποθηκας και μειζονας οικοδομησω και συναξω εκει παντα τα γεννηματα μου και τα αγαθα μου
19 അപരം നിജമനോ വദിഷ്യാമി, ഹേ മനോ ബഹുവത്സരാർഥം നാനാദ്രവ്യാണി സഞ്ചിതാനി സന്തി വിശ്രാമം കുരു ഭുക്ത്വാ പീത്വാ കൗതുകഞ്ച കുരു| കിന്ത്വീശ്വരസ്തമ് അവദത്,
και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου
20 രേ നിർബോധ അദ്യ രാത്രൗ തവ പ്രാണാസ്ത്വത്തോ നേഷ്യന്തേ തത ഏതാനി യാനി ദ്രവ്യാണി ത്വയാസാദിതാനി താനി കസ്യ ഭവിഷ്യന്തി?
ειπεν δε αυτω ο θεος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου απαιτουσιν απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται
21 അതഏവ യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യ സമീപേ ധനസഞ്ചയമകൃത്വാ കേവലം സ്വനികടേ സഞ്ചയം കരോതി സോപി താദൃശഃ|
ουτως ο θησαυριζων εαυτω και μη εις θεον πλουτων
22 അഥ സ ശിഷ്യേഭ്യഃ കഥയാമാസ, യുഷ്മാനഹം വദാമി, കിം ഖാദിഷ്യാമഃ? കിം പരിധാസ്യാമഃ? ഇത്യുക്ത്വാ ജീവനസ്യ ശരീരസ്യ ചാർഥം ചിന്താം മാ കാർഷ്ട|
ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου δια τουτο υμιν λεγω μη μεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε
23 ഭക്ഷ്യാജ്ജീവനം ഭൂഷണാച്ഛരീരഞ്ച ശ്രേഷ്ഠം ഭവതി|
η ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος
24 കാകപക്ഷിണാം കാര്യ്യം വിചാരയത, തേ ന വപന്തി ശസ്യാനി ച ന ഛിന്ദന്തി, തേഷാം ഭാണ്ഡാഗാരാണി ന സന്തി കോഷാശ്ച ന സന്തി, തഥാപീശ്വരസ്തേഭ്യോ ഭക്ഷ്യാണി ദദാതി, യൂയം പക്ഷിഭ്യഃ ശ്രേഷ്ഠതരാ ന കിം?
κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμεις διαφερετε των πετεινων
25 അപരഞ്ച ഭാവയിത്വാ നിജായുഷഃ ക്ഷണമാത്രം വർദ്ധയിതും ശക്നോതി, ഏതാദൃശോ ലാകോ യുഷ്മാകം മധ്യേ കോസ്തി?
τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα
26 അതഏവ ക്ഷുദ്രം കാര്യ്യം സാധയിതുമ് അസമർഥാ യൂയമ് അന്യസ്മിൻ കാര്യ്യേ കുതോ ഭാവയഥ?
ει ουν ουτε ελαχιστον δυνασθε τι περι των λοιπων μεριμνατε
27 അന്യച്ച കാമ്പിലപുഷ്പം കഥം വർദ്ധതേ തദാപി വിചാരയത, തത് കഞ്ചന ശ്രമം ന കരോതി തന്തൂംശ്ച ന ജനയതി കിന്തു യുഷ്മഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി സുലേമാൻ ബഹ്വൈശ്വര്യ്യാന്വിതോപി പുഷ്പസ്യാസ്യ സദൃശോ വിഭൂഷിതോ നാസീത്|
κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων
28 അദ്യ ക്ഷേത്രേ വർത്തമാനം ശ്വശ്ചൂല്ല്യാം ക്ഷേപ്സ്യമാനം യത് തൃണം, തസ്മൈ യദീശ്വര ഇത്ഥം ഭൂഷയതി തർഹി ഹേ അൽപപ്രത്യയിനോ യുഷ്മാന കിം ന പരിധാപയിഷ്യതി?
ει δε τον χορτον εν τω αγρω σημερον οντα και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι
29 അതഏവ കിം ഖാദിഷ്യാമഃ? കിം പരിധാസ്യാമഃ? ഏതദർഥം മാ ചേഷ്ടധ്വം മാ സംദിഗ്ധ്വഞ്ച|
και υμεις μη ζητειτε τι φαγητε η τι πιητε και μη μετεωριζεσθε
30 ജഗതോ ദേവാർച്ചകാ ഏതാനി സർവ്വാണി ചേഷ്ടനതേ; ഏഷു വസ്തുഷു യുഷ്മാകം പ്രയോജനമാസ്തേ ഇതി യുഷ്മാകം പിതാ ജാനാതി|
ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητει υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων
31 അതഏവേശ്വരസ്യ രാജ്യാർഥം സചേഷ്ടാ ഭവത തഥാ കൃതേ സർവ്വാണ്യേതാനി ദ്രവ്യാണി യുഷ്മഭ്യം പ്രദായിഷ്യന്തേ|
πλην ζητειτε την βασιλειαν του θεου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν
32 ഹേ ക്ഷുദ്രമേഷവ്രജ യൂയം മാ ഭൈഷ്ട യുഷ്മഭ്യം രാജ്യം ദാതും യുഷ്മാകം പിതുഃ സമ്മതിരസ്തി|
μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναι υμιν την βασιλειαν
33 അതഏവ യുഷ്മാകം യാ യാ സമ്പത്തിരസ്തി താം താം വിക്രീയ വിതരത, യത് സ്ഥാനം ചൗരാ നാഗച്ഛന്തി, കീടാശ്ച ന ക്ഷായയന്തി താദൃശേ സ്വർഗേ നിജാർഥമ് അജരേ സമ്പുടകേ ഽക്ഷയം ധനം സഞ്ചിനുത ച;
πωλησατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοσυνην ποιησατε εαυτοις βαλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοις ουρανοις οπου κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σης διαφθειρει
34 യതോ യത്ര യുഷ്മാകം ധനം വർത്തതേ തത്രേവ യുഷ്മാകം മനഃ|
οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκει και η καρδια υμων εσται
35 അപരഞ്ച യൂയം പ്രദീപം ജ്വാലയിത്വാ ബദ്ധകടയസ്തിഷ്ഠത;
εστωσαν υμων αι οσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
36 പ്രഭു ർവിവാഹാദാഗത്യ യദൈവ ദ്വാരമാഹന്തി തദൈവ ദ്വാരം മോചയിതും യഥാ ഭൃത്യാ അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠന്തി തഥാ യൂയമപി തിഷ്ഠത|
και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον εαυτων ποτε αναλυσει εκ των γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω
37 യതഃ പ്രഭുരാഗത്യ യാൻ ദാസാൻ സചേതനാൻ തിഷ്ഠതോ ദ്രക്ഷ്യതി തഏവ ധന്യാഃ; അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി പ്രഭുസ്താൻ ഭോജനാർഥമ് ഉപവേശ്യ സ്വയം ബദ്ധകടിഃ സമീപമേത്യ പരിവേഷയിഷ്യതി|
μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινει αυτους και παρελθων διακονησει αυτοις
38 യദി ദ്വിതീയേ തൃതീയേ വാ പ്രഹരേ സമാഗത്യ തഥൈവ പശ്യതി, തർഹി തഏവ ദാസാ ധന്യാഃ|
και εαν ελθη εν τη δευτερα φυλακη και εν τη τριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτως μακαριοι εισιν οι δουλοι εκεινοι
39 അപരഞ്ച കസ്മിൻ ക്ഷണേ ചൗരാ ആഗമിഷ്യന്തി ഇതി യദി ഗൃഹപതി ർജ്ഞാതും ശക്നോതി തദാവശ്യം ജാഗ്രൻ നിജഗൃഹേ സന്ധിം കർത്തയിതും വാരയതി യൂയമേതദ് വിത്ത|
τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν αφηκεν διορυγηναι τον οικον αυτου
40 അതഏവ യൂയമപി സജ്ജമാനാസ്തിഷ്ഠത യതോ യസ്മിൻ ക്ഷണേ തം നാപ്രേക്ഷധ്വേ തസ്മിന്നേവ ക്ഷണേ മനുഷ്യപുത്ര ആഗമിഷ്യതി|
και υμεις ουν γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
41 തദാ പിതരഃ പപ്രച്ഛ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമസ്മാൻ ഉദ്ദിശ്യ കിം സർവ്വാൻ ഉദ്ദിശ്യ ദൃഷ്ടാന്തകഥാമിമാം വദതി?
ειπεν δε αυτω ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προς παντας
42 തതഃ പ്രഭുഃ പ്രോവാച, പ്രഭുഃ സമുചിതകാലേ നിജപരിവാരാർഥം ഭോജ്യപരിവേഷണായ യം തത്പദേ നിയോക്ഷ്യതി താദൃശോ വിശ്വാസ്യോ ബോദ്ധാ കർമ്മാധീശഃ കോസ്തി?
ειπεν δε ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος οικονομος και φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω το σιτομετριον
43 പ്രഭുരാഗത്യ യമ് ഏതാദൃശേ കർമ്മണി പ്രവൃത്തം ദ്രക്ഷ്യതി സഏവ ദാസോ ധന്യഃ|
μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως
44 അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി സ തം നിജസർവ്വസ്വസ്യാധിപതിം കരിഷ്യതി|
αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
45 കിന്തു പ്രഭുർവിലമ്ബേനാഗമിഷ്യതി, ഇതി വിചിന്ത്യ സ ദാസോ യദി തദന്യദാസീദാസാൻ പ്രഹർത്തുമ് ഭോക്തും പാതും മദിതുഞ്ച പ്രാരഭതേ,
εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι
46 തർഹി യദാ പ്രഭും നാപേക്ഷിഷ്യതേ യസ്മിൻ ക്ഷണേ സോഽചേതനശ്ച സ്ഥാസ്യതി തസ്മിന്നേവ ക്ഷണേ തസ്യ പ്രഭുരാഗത്യ തം പദഭ്രഷ്ടം കൃത്വാ വിശ്വാസഹീനൈഃ സഹ തസ്യ അംശം നിരൂപയിഷ്യതി|
ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των απιστων θησει
47 യോ ദാസഃ പ്രഭേരാജ്ഞാം ജ്ഞാത്വാപി സജ്ജിതോ ന തിഷ്ഠതി തദാജ്ഞാനുസാരേണ ച കാര്യ്യം ന കരോതി സോനേകാൻ പ്രഹാരാൻ പ്രാപ്സ്യതി;
εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου εαυτου και μη ετοιμασας μηδε ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας
48 കിന്തു യോ ജനോഽജ്ഞാത്വാ പ്രഹാരാർഹം കർമ്മ കരോതി സോൽപപ്രഹാരാൻ പ്രാപ്സ്യതി| യതോ യസ്മൈ ബാഹുല്യേന ദത്തം തസ്മാദേവ ബാഹുല്യേന ഗ്രഹീഷ്യതേ, മാനുഷാ യസ്യ നികടേ ബഹു സമർപയന്തി തസ്മാദ് ബഹു യാചന്തേ|
ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον
49 അഹം പൃഥിവ്യാമ് അനൈക്യരൂപം വഹ്നി നിക്ഷേപ്തുമ് ആഗതോസ്മി, സ ചേദ് ഇദാനീമേവ പ്രജ്വലതി തത്ര മമ കാ ചിന്താ?
πυρ ηλθον βαλειν εις την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
50 കിന്തു യേന മജ്ജനേനാഹം മഗ്നോ ഭവിഷ്യാമി യാവത്കാലം തസ്യ സിദ്ധി ർന ഭവിഷ്യതി താവദഹം കതികഷ്ടം പ്രാപ്സ്യാമി|
βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως ου τελεσθη
51 മേലനം കർത്തും ജഗദ് ആഗതോസ്മി യൂയം കിമിത്ഥം ബോധധ്വേ? യുഷ്മാൻ വദാമി ന തഥാ, കിന്ത്വഹം മേലനാഭാവം കർത്തുംമ് ആഗതോസ്മി|
δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμον
52 യസ്മാദേതത്കാലമാരഭ്യ ഏകത്രസ്ഥപരിജനാനാം മധ്യേ പഞ്ചജനാഃ പൃഥഗ് ഭൂത്വാ ത്രയോ ജനാ ദ്വയോർജനയോഃ പ്രതികൂലാ ദ്വൗ ജനൗ ച ത്രയാണാം ജനാനാം പ്രതികൂലൗ ഭവിഷ്യന്തി|
εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν οικω ενι διαμεμερισμενοι τρεις επι δυσιν και δυο επι τρισιν
53 പിതാ പുത്രസ്യ വിപക്ഷഃ പുത്രശ്ച പിതു ർവിപക്ഷോ ഭവിഷ്യതി മാതാ കന്യായാ വിപക്ഷാ കന്യാ ച മാതു ർവിപക്ഷാ ഭവിഷ്യതി, തഥാ ശ്വശ്രൂർബധ്വാ വിപക്ഷാ ബധൂശ്ച ശ്വശ്ര്വാ വിപക്ഷാ ഭവിഷ്യതി|
διαμερισθησεται πατηρ εφ υιω και υιος επι πατρι μητηρ επι θυγατρι και θυγατηρ επι μητρι πενθερα επι την νυμφην αυτης και νυμφη επι την πενθεραν αυτης
54 സ ലോകേഭ്യോപരമപി കഥയാമാസ, പശ്ചിമദിശി മേഘോദ്ഗമം ദൃഷ്ട്വാ യൂയം ഹഠാദ് വദഥ വൃഷ്ടി ർഭവിഷ്യതി തതസ്തഥൈവ ജായതേ|
ελεγεν δε και τοις οχλοις οταν ιδητε την νεφελην ανατελλουσαν απο δυσμων ευθεως λεγετε ομβρος ερχεται και γινεται ουτως
55 അപരം ദക്ഷിണതോ വായൗ വാതി സതി വദഥ നിദാഘോ ഭവിഷ്യതി തതഃ സോപി ജായതേ|
και οταν νοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσται και γινεται
56 രേ രേ കപടിന ആകാശസ്യ ഭൂമ്യാശ്ച ലക്ഷണം ബോദ്ധും ശക്നുഥ,
υποκριται το προσωπον της γης και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πως ου δοκιμαζετε
57 കിന്തു കാലസ്യാസ്യ ലക്ഷണം കുതോ ബോദ്ധും ന ശക്നുഥ? യൂയഞ്ച സ്വയം കുതോ ന ന്യാഷ്യം വിചാരയഥ?
τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιον
58 അപരഞ്ച വിവാദിനാ സാർദ്ധം വിചാരയിതുഃ സമീപം ഗച്ഛൻ പഥി തസ്മാദുദ്ധാരം പ്രാപ്തും യതസ്വ നോചേത് സ ത്വാം ധൃത്വാ വിചാരയിതുഃ സമീപം നയതി| വിചാരയിതാ യദി ത്വാം പ്രഹർത്തുഃ സമീപം സമർപയതി പ്രഹർത്താ ത്വാം കാരായാം ബധ്നാതി
ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε παραδω τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε βαλλη εις φυλακην
59 തർഹി ത്വാമഹം വദാമി ത്വയാ നിഃശേഷം കപർദകേഷു ന പരിശോധിതേഷു ത്വം തതോ മുക്തിം പ്രാപ്തും ന ശക്ഷ്യസി|
λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως ου και το εσχατον λεπτον αποδως
