ലൂകഃ 10
1 തതഃ പരം പ്രഭുരപരാൻ സപ്തതിശിഷ്യാൻ നിയുജ്യ സ്വയം യാനി നഗരാണി യാനി സ്ഥാനാനി ച ഗമിഷ്യതി താനി നഗരാണി താനി സ്ഥാനാനി ച പ്രതി ദ്വൗ ദ്വൗ ജനൗ പ്രഹിതവാൻ|
tataH paraM prabhuraparAn saptatishiShyAn niyujya svayaM yAni nagarANi yAni sthAnAni cha gamiShyati tAni nagarANi tAni sthAnAni cha prati dvau dvau janau prahitavAn|
2 തേഭ്യഃ കഥയാമാസ ച ശസ്യാനി ബഹൂനീതി സത്യം കിന്തു ഛേദകാ അൽപേ; തസ്മാദ്ധേതോഃ ശസ്യക്ഷേത്രേ ഛേദകാൻ അപരാനപി പ്രേഷയിതും ക്ഷേത്രസ്വാമിനം പ്രാർഥയധ്വം|
tebhyaH kathayAmAsa cha shasyAni bahUnIti satyaM kintu ChedakA alpe; tasmAddhetoH shasyakShetre ChedakAn aparAnapi preShayituM kShetrasvAminaM prArthayadhvaM|
3 യൂയം യാത, പശ്യത, വൃകാണാം മധ്യേ മേഷശാവകാനിവ യുഷ്മാൻ പ്രഹിണോമി|
yUyaM yAta, pashyata, vR^ikANAM madhye meShashAvakAniva yuShmAn prahiNomi|
4 യൂയം ക്ഷുദ്രം മഹദ് വാ വസനസമ്പുടകം പാദുകാശ്ച മാ ഗൃഹ്ലീത, മാർഗമധ്യേ കമപി മാ നമത ച|
yUyaM kShudraM mahad vA vasanasampuTakaM pAdukAshcha mA gR^ihlIta, mArgamadhye kamapi mA namata cha|
5 അപരഞ്ച യൂയം യദ് യത് നിവേശനം പ്രവിശഥ തത്ര നിവേശനസ്യാസ്യ മങ്ഗലം ഭൂയാദിതി വാക്യം പ്രഥമം വദത|
apara ncha yUyaM yad yat niveshanaM pravishatha tatra niveshanasyAsya ma NgalaM bhUyAditi vAkyaM prathamaM vadata|
6 തസ്മാത് തസ്മിൻ നിവേശനേ യദി മങ്ഗലപാത്രം സ്ഥാസ്യതി തർഹി തന്മങ്ഗലം തസ്യ ഭവിഷ്യതി, നോചേത് യുഷ്മാൻ പ്രതി പരാവർത്തിഷ്യതേ|
tasmAt tasmin niveshane yadi ma NgalapAtraM sthAsyati tarhi tanma NgalaM tasya bhaviShyati, nochet yuShmAn prati parAvarttiShyate|
7 അപരഞ്ച തേ യത്കിഞ്ചിദ് ദാസ്യന്തി തദേവ ഭുക്ത്വാ പീത്വാ തസ്മിന്നിവേശനേ സ്ഥാസ്യഥ; യതഃ കർമ്മകാരീ ജനോ ഭൃതിമ് അർഹതി; ഗൃഹാദ് ഗൃഹം മാ യാസ്യഥ|
apara ncha te yatki nchid dAsyanti tadeva bhuktvA pItvA tasminniveshane sthAsyatha; yataH karmmakArI jano bhR^itim arhati; gR^ihAd gR^ihaM mA yAsyatha|
8 അന്യച്ച യുഷ്മാസു കിമപി നഗരം പ്രവിഷ്ടേഷു ലോകാ യദി യുഷ്മാകമ് ആതിഥ്യം കരിഷ്യന്തി, തർഹി യത് ഖാദ്യമ് ഉപസ്ഥാസ്യന്തി തദേവ ഖാദിഷ്യഥ|
anyachcha yuShmAsu kimapi nagaraM praviShTeShu lokA yadi yuShmAkam AtithyaM kariShyanti, tarhi yat khAdyam upasthAsyanti tadeva khAdiShyatha|
9 തന്നഗരസ്ഥാൻ രോഗിണഃ സ്വസ്ഥാൻ കരിഷ്യഥ, ഈശ്വരീയം രാജ്യം യുഷ്മാകമ് അന്തികമ് ആഗമത് കഥാമേതാഞ്ച പ്രചാരയിഷ്യഥ|
tannagarasthAn rogiNaH svasthAn kariShyatha, IshvarIyaM rAjyaM yuShmAkam antikam Agamat kathAmetA ncha prachArayiShyatha|
10 കിന്തു കിമപി പുരം യുഷ്മാസു പ്രവിഷ്ടേഷു ലോകാ യദി യുഷ്മാകമ് ആതിഥ്യം ന കരിഷ്യന്തി, തർഹി തസ്യ നഗരസ്യ പന്ഥാനം ഗത്വാ കഥാമേതാം വദിഷ്യഥ,
kintu kimapi puraM yuShmAsu praviShTeShu lokA yadi yuShmAkam AtithyaM na kariShyanti, tarhi tasya nagarasya panthAnaM gatvA kathAmetAM vadiShyatha,
11 യുഷ്മാകം നഗരീയാ യാ ധൂല്യോഽസ്മാസു സമലഗൻ താ അപി യുഷ്മാകം പ്രാതികൂല്യേന സാക്ഷ്യാർഥം സമ്പാതയാമഃ; തഥാപീശ്വരരാജ്യം യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗതമ് ഇതി നിശ്ചിതം ജാനീത|
yuShmAkaM nagarIyA yA dhUlyo. asmAsu samalagan tA api yuShmAkaM prAtikUlyena sAkShyArthaM sampAtayAmaH; tathApIshvararAjyaM yuShmAkaM samIpam Agatam iti nishchitaM jAnIta|
12 അഹം യുഷ്മഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി, വിചാരദിനേ തസ്യ നഗരസ്യ ദശാതഃ സിദോമോ ദശാ സഹ്യാ ഭവിഷ്യതി|
ahaM yuShmabhyaM yathArthaM kathayAmi, vichAradine tasya nagarasya dashAtaH sidomo dashA sahyA bhaviShyati|
13 ഹാ ഹാ കോരാസീൻ നഗര, ഹാ ഹാ ബൈത്സൈദാനഗര യുവയോർമധ്യേ യാദൃശാനി ആശ്ചര്യ്യാണി കർമ്മാണ്യക്രിയന്ത, താനി കർമ്മാണി യദി സോരസീദോനോ ർനഗരയോരകാരിഷ്യന്ത, തദാ ഇതോ ബഹുദിനപൂർവ്വം തന്നിവാസിനഃ ശണവസ്ത്രാണി പരിധായ ഗാത്രേഷു ഭസ്മ വിലിപ്യ സമുപവിശ്യ സമഖേത്സ്യന്ത|
hA hA korAsIn nagara, hA hA baitsaidAnagara yuvayormadhye yAdR^ishAni AshcharyyANi karmmANyakriyanta, tAni karmmANi yadi sorasIdono rnagarayorakAriShyanta, tadA ito bahudinapUrvvaM tannivAsinaH shaNavastrANi paridhAya gAtreShu bhasma vilipya samupavishya samakhetsyanta|
14 അതോ വിചാരദിവസേ യുഷ്മാകം ദശാതഃ സോരസീദോന്നിവാസിനാം ദശാ സഹ്യാ ഭവിഷ്യതി|
ato vichAradivase yuShmAkaM dashAtaH sorasIdonnivAsinAM dashA sahyA bhaviShyati|
he kapharnAhUm, tvaM svargaM yAvad unnatA kintu narakaM yAvat nyagbhaviShyasi| (Hadēs g86)
16 യോ ജനോ യുഷ്മാകം വാക്യം ഗൃഹ്ലാതി സ മമൈവ വാക്യം ഗൃഹ്ലാതി; കിഞ്ച യോ ജനോ യുഷ്മാകമ് അവജ്ഞാം കരോതി സ മമൈവാവജ്ഞാം കരോതി; യോ ജനോ മമാവജ്ഞാം കരോതി ച സ മത്പ്രേരകസ്യൈവാവജ്ഞാം കരോതി|
yo jano yuShmAkaM vAkyaM gR^ihlAti sa mamaiva vAkyaM gR^ihlAti; ki ncha yo jano yuShmAkam avaj nAM karoti sa mamaivAvaj nAM karoti; yo jano mamAvaj nAM karoti cha sa matprerakasyaivAvaj nAM karoti|
17 അഥ തേ സപ്തതിശിഷ്യാ ആനന്ദേന പ്രത്യാഗത്യ കഥയാമാസുഃ, ഹേ പ്രഭോ ഭവതോ നാമ്നാ ഭൂതാ അപ്യസ്മാകം വശീഭവന്തി|
atha te saptatishiShyA Anandena pratyAgatya kathayAmAsuH, he prabho bhavato nAmnA bhUtA apyasmAkaM vashIbhavanti|
18 തദാനീം സ താൻ ജഗാദ, വിദ്യുതമിവ സ്വർഗാത് പതന്തം ശൈതാനമ് അദർശമ്|
tadAnIM sa tAn jagAda, vidyutamiva svargAt patantaM shaitAnam adarsham|
19 പശ്യത സർപാൻ വൃശ്ചികാൻ രിപോഃ സർവ്വപരാക്രമാംശ്ച പദതലൈ ർദലയിതും യുഷ്മഭ്യം ശക്തിം ദദാമി തസ്മാദ് യുഷ്മാകം കാപി ഹാനി ർന ഭവിഷ്യതി|
pashyata sarpAn vR^ishchikAn ripoH sarvvaparAkramAMshcha padatalai rdalayituM yuShmabhyaM shaktiM dadAmi tasmAd yuShmAkaM kApi hAni rna bhaviShyati|
20 ഭൂതാ യുഷ്മാകം വശീഭവന്തി, ഏതന്നിമിത്തത് മാ സമുല്ലസത, സ്വർഗേ യുഷ്മാകം നാമാനി ലിഖിതാനി സന്തീതി നിമിത്തം സമുല്ലസത|
bhUtA yuShmAkaM vashIbhavanti, etannimittat mA samullasata, svarge yuShmAkaM nAmAni likhitAni santIti nimittaM samullasata|
21 തദ്ഘടികായാം യീശു ർമനസി ജാതാഹ്ലാദഃ കഥയാമാസ ഹേ സ്വർഗപൃഥിവ്യോരേകാധിപതേ പിതസ്ത്വം ജ്ഞാനവതാം വിദുഷാഞ്ച ലോകാനാം പുരസ്താത് സർവ്വമേതദ് അപ്രകാശ്യ ബാലകാനാം പുരസ്താത് പ്രാകാശയ ഏതസ്മാദ്ധേതോസ്ത്വാം ധന്യം വദാമി, ഹേ പിതരിത്ഥം ഭവതു യദ് ഏതദേവ തവ ഗോചര ഉത്തമമ്|
tadghaTikAyAM yIshu rmanasi jAtAhlAdaH kathayAmAsa he svargapR^ithivyorekAdhipate pitastvaM j nAnavatAM viduShA ncha lokAnAM purastAt sarvvametad aprakAshya bAlakAnAM purastAt prAkAshaya etasmAddhetostvAM dhanyaM vadAmi, he pitaritthaM bhavatu yad etadeva tava gochara uttamam|
22 പിത്രാ സർവ്വാണി മയി സമർപിതാനി പിതരം വിനാ കോപി പുത്രം ന ജാനാതി കിഞ്ച പുത്രം വിനാ യസ്മൈ ജനായ പുത്രസ്തം പ്രകാശിതവാൻ തഞ്ച വിനാ കോപി പിതരം ന ജാനാതി|
pitrA sarvvANi mayi samarpitAni pitaraM vinA kopi putraM na jAnAti ki ncha putraM vinA yasmai janAya putrastaM prakAshitavAn ta ncha vinA kopi pitaraM na jAnAti|
23 തപഃ പരം സ ശിഷ്യാൻ പ്രതി പരാവൃത്യ ഗുപ്തം ജഗാദ, യൂയമേതാനി സർവ്വാണി പശ്യഥ തതോ യുഷ്മാകം ചക്ഷൂംഷി ധന്യാനി|
tapaH paraM sa shiShyAn prati parAvR^itya guptaM jagAda, yUyametAni sarvvANi pashyatha tato yuShmAkaM chakShUMShi dhanyAni|
24 യുഷ്മാനഹം വദാമി, യൂയം യാനി സർവ്വാണി പശ്യഥ താനി ബഹവോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ഭൂപതയശ്ച ദ്രഷ്ടുമിച്ഛന്തോപി ദ്രഷ്ടും ന പ്രാപ്നുവൻ, യുഷ്മാഭി ര്യാ യാഃ കഥാശ്ച ശ്രൂയന്തേ താഃ ശ്രോതുമിച്ഛന്തോപി ശ്രോതും നാലഭന്ത|
yuShmAnahaM vadAmi, yUyaM yAni sarvvANi pashyatha tAni bahavo bhaviShyadvAdino bhUpatayashcha draShTumichChantopi draShTuM na prApnuvan, yuShmAbhi ryA yAH kathAshcha shrUyante tAH shrotumichChantopi shrotuM nAlabhanta|
25 അനന്തരമ് ഏകോ വ്യവസ്ഥാപക ഉത്ഥായ തം പരീക്ഷിതും പപ്രച്ഛ, ഹേ ഉപദേശക അനന്തായുഷഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കരണീയം? (aiōnios g166)
anantaram eko vyavasthApaka utthAya taM parIkShituM paprachCha, he upadeshaka anantAyuShaH prAptaye mayA kiM karaNIyaM? (aiōnios g166)
26 യീശുഃ പ്രത്യുവാച, അത്രാർഥേ വ്യവസ്ഥായാം കിം ലിഖിതമസ്തി? ത്വം കീദൃക് പഠസി?
yIshuH pratyuvAcha, atrArthe vyavasthAyAM kiM likhitamasti? tvaM kIdR^ik paThasi?
27 തതഃ സോവദത്, ത്വം സർവ്വാന്തഃകരണൈഃ സർവ്വപ്രാണൈഃ സർവ്വശക്തിഭിഃ സർവ്വചിത്തൈശ്ച പ്രഭൗ പരമേശ്വരേ പ്രേമ കുരു, സമീപവാസിനി സ്വവത് പ്രേമ കുരു ച|
tataH sovadat, tvaM sarvvAntaHkaraNaiH sarvvaprANaiH sarvvashaktibhiH sarvvachittaishcha prabhau parameshvare prema kuru, samIpavAsini svavat prema kuru cha|
28 തദാ സ കഥയാമാസ, ത്വം യഥാർഥം പ്രത്യവോചഃ, ഇത്ഥമ് ആചര തേനൈവ ജീവിഷ്യസി|
tadA sa kathayAmAsa, tvaM yathArthaM pratyavochaH, ittham Achara tenaiva jIviShyasi|
29 കിന്തു സ ജനഃ സ്വം നിർദ്ദോഷം ജ്ഞാപയിതും യീശും പപ്രച്ഛ, മമ സമീപവാസീ കഃ? തതോ യീശുഃ പ്രത്യുവാച,
kintu sa janaH svaM nirddoShaM j nApayituM yIshuM paprachCha, mama samIpavAsI kaH? tato yIshuH pratyuvAcha,
30 ഏകോ ജനോ യിരൂശാലമ്പുരാദ് യിരീഹോപുരം യാതി, ഏതർഹി ദസ്യൂനാം കരേഷു പതിതേ തേ തസ്യ വസ്ത്രാദികം ഹൃതവന്തഃ തമാഹത്യ മൃതപ്രായം കൃത്വാ ത്യക്ത്വാ യയുഃ|
eko jano yirUshAlampurAd yirIhopuraM yAti, etarhi dasyUnAM kareShu patite te tasya vastrAdikaM hR^itavantaH tamAhatya mR^itaprAyaM kR^itvA tyaktvA yayuH|
31 അകസ്മാദ് ഏകോ യാജകസ്തേന മാർഗേണ ഗച്ഛൻ തം ദൃഷ്ട്വാ മാർഗാന്യപാർശ്വേന ജഗാമ|
akasmAd eko yAjakastena mArgeNa gachChan taM dR^iShTvA mArgAnyapArshvena jagAma|
32 ഇത്ഥമ് ഏകോ ലേവീയസ്തത്സ്ഥാനം പ്രാപ്യ തസ്യാന്തികം ഗത്വാ തം വിലോക്യാന്യേന പാർശ്വേന ജഗാമ|
ittham eko levIyastatsthAnaM prApya tasyAntikaM gatvA taM vilokyAnyena pArshvena jagAma|
33 കിന്ത്വേകഃ ശോമിരോണീയോ ഗച്ഛൻ തത്സ്ഥാനം പ്രാപ്യ തം ദൃഷ്ട്വാദയത|
kintvekaH shomiroNIyo gachChan tatsthAnaM prApya taM dR^iShTvAdayata|
34 തസ്യാന്തികം ഗത്വാ തസ്യ ക്ഷതേഷു തൈലം ദ്രാക്ഷാരസഞ്ച പ്രക്ഷിപ്യ ക്ഷതാനി ബദ്ധ്വാ നിജവാഹനോപരി തമുപവേശ്യ പ്രവാസീയഗൃഹമ് ആനീയ തം സിഷേവേ|
tasyAntikaM gatvA tasya kShateShu tailaM drAkShArasa ncha prakShipya kShatAni baddhvA nijavAhanopari tamupaveshya pravAsIyagR^iham AnIya taM siSheve|
35 പരസ്മിൻ ദിവസേ നിജഗമനകാലേ ദ്വൗ മുദ്രാപാദൗ തദ്ഗൃഹസ്വാമിനേ ദത്ത്വാവദത് ജനമേനം സേവസ്വ തത്ര യോഽധികോ വ്യയോ ഭവിഷ്യതി തമഹം പുനരാഗമനകാലേ പരിശോത്സ്യാമി|
parasmin divase nijagamanakAle dvau mudrApAdau tadgR^ihasvAmine dattvAvadat janamenaM sevasva tatra yo. adhiko vyayo bhaviShyati tamahaM punarAgamanakAle parishotsyAmi|
36 ഏഷാം ത്രയാണാം മധ്യേ തസ്യ ദസ്യുഹസ്തപതിതസ്യ ജനസ്യ സമീപവാസീ കഃ? ത്വയാ കിം ബുധ്യതേ?
eShAM trayANAM madhye tasya dasyuhastapatitasya janasya samIpavAsI kaH? tvayA kiM budhyate?
37 തതഃ സ വ്യവസ്ഥാപകഃ കഥയാമാസ യസ്തസ്മിൻ ദയാം ചകാര| തദാ യീശുഃ കഥയാമാസ ത്വമപി ഗത്വാ തഥാചര|
tataH sa vyavasthApakaH kathayAmAsa yastasmin dayAM chakAra| tadA yIshuH kathayAmAsa tvamapi gatvA tathAchara|
38 തതഃ പരം തേ ഗച്ഛന്ത ഏകം ഗ്രാമം പ്രവിവിശുഃ; തദാ മർഥാനാമാ സ്ത്രീ സ്വഗൃഹേ തസ്യാതിഥ്യം ചകാര|
tataH paraM te gachChanta ekaM grAmaM pravivishuH; tadA marthAnAmA strI svagR^ihe tasyAtithyaM chakAra|
39 തസ്മാത് മരിയമ് നാമധേയാ തസ്യാ ഭഗിനീ യീശോഃ പദസമീപ ഉവവിശ്യ തസ്യോപദേശകഥാം ശ്രോതുമാരേഭേ|
tasmAt mariyam nAmadheyA tasyA bhaginI yIshoH padasamIpa uvavishya tasyopadeshakathAM shrotumArebhe|
40 കിന്തു മർഥാ നാനാപരിചര്യ്യായാം വ്യഗ്രാ ബഭൂവ തസ്മാദ്ധേതോസ്തസ്യ സമീപമാഗത്യ ബഭാഷേ; ഹേ പ്രഭോ മമ ഭഗിനീ കേവലം മമോപരി സർവ്വകർമ്മണാം ഭാരമ് അർപിതവതീ തത്ര ഭവതാ കിഞ്ചിദപി ന മനോ നിധീയതേ കിമ്? മമ സാഹായ്യം കർത്തും ഭവാൻ താമാദിശതു|
kintu marthA nAnAparicharyyAyAM vyagrA babhUva tasmAddhetostasya samIpamAgatya babhAShe; he prabho mama bhaginI kevalaM mamopari sarvvakarmmaNAM bhAram arpitavatI tatra bhavatA ki nchidapi na mano nidhIyate kim? mama sAhAyyaM karttuM bhavAn tAmAdishatu|
41 തതോ യീശുഃ പ്രത്യുവാച ഹേ മർഥേ ഹേ മർഥേ, ത്വം നാനാകാര്യ്യേഷു ചിന്തിതവതീ വ്യഗ്രാ ചാസി,
tato yIshuH pratyuvAcha he marthe he marthe, tvaM nAnAkAryyeShu chintitavatI vyagrA chAsi,
42 കിന്തു പ്രയോജനീയമ് ഏകമാത്രമ് ആസ്തേ| അപരഞ്ച യമുത്തമം ഭാഗം കോപി ഹർത്തും ന ശക്നോതി സഏവ മരിയമാ വൃതഃ|
kintu prayojanIyam ekamAtram Aste| apara ncha yamuttamaM bhAgaM kopi harttuM na shaknoti saeva mariyamA vR^itaH|
