യോഹനഃ 11
1 അനന്തരം മരിയമ് തസ്യാ ഭഗിനീ മർഥാ ച യസ്മിൻ വൈഥനീയാഗ്രാമേ വസതസ്തസ്മിൻ ഗ്രാമേ ഇലിയാസർ നാമാ പീഡിത ഏക ആസീത്|
Now a certain Lazarus, from Bethany of the village of Mary and her sister Martha, was sick.
2 യാ മരിയമ് പ്രഭും സുഗന്ധിതേലൈന മർദ്ദയിത്വാ സ്വകേശൈസ്തസ്യ ചരണൗ സമമാർജത് തസ്യാ ഭ്രാതാ സ ഇലിയാസർ രോഗീ|
And Mary was the woman who anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
3 അപരഞ്ച ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ യസ്മിൻ പ്രീയതേ സ ഏവ പീഡിതോസ്തീതി കഥാം കഥയിത്വാ തസ്യ ഭഗിന്യൗ പ്രേഷിതവത്യൗ|
The sisters therefore sent to him, saying, Lord, behold, he whom thou love is sick.
4 തദാ യീശുരിമാം വാർത്താം ശ്രുത്വാകഥയത പീഡേയം മരണാർഥം ന കിന്ത്വീശ്വരസ്യ മഹിമാർഥമ് ഈശ്വരപുത്രസ്യ മഹിമപ്രകാശാർഥഞ്ച ജാതാ|
But when Jesus heard, he said, This sickness is not about death, but for the glory of God, so that the Son of God may be glorified by it.
5 യീശു ര്യദ്യപിമർഥായാം തദ്ഭഗിന്യാമ് ഇലിയാസരി ചാപ്രീയത,
Now Jesus loved Martha and her sister and Lazarus.
6 തഥാപി ഇലിയാസരഃ പീഡായാഃ കഥം ശ്രുത്വാ യത്ര ആസീത് തത്രൈവ ദിനദ്വയമതിഷ്ഠത്|
When therefore he heard that he is sick, then he actually remained two days in that place he was.
7 തതഃ പരമ് സ ശിഷ്യാനകഥയദ് വയം പുന ര്യിഹൂദീയപ്രദേശം യാമഃ|
Later after this he says to the disciples, Let us go into Judea again.
8 തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ, ഹേ ഗുരോ സ്വൽപദിനാനി ഗതാനി യിഹൂദീയാസ്ത്വാം പാഷാണൈ ർഹന്തുമ് ഉദ്യതാസ്തഥാപി കിം പുനസ്തത്ര യാസ്യസി?
The disciples say to him, Rabbi, the Jews were now seeking to stone thee, and thou go there again.
9 യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ഏകസ്മിൻ ദിനേ കിം ദ്വാദശഘടികാ ന ഭവന്തി? കോപി ദിവാ ഗച്ഛൻ ന സ്ഖലതി യതഃ സ ഏതജ്ജഗതോ ദീപ്തിം പ്രാപ്നോതി|
Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If a man walks in the day, he does not stumble, because he sees the light of this world.
10 കിന്തു രാത്രൗ ഗച്ഛൻ സ്ഖലതി യതോ ഹേതോസ്തത്ര ദീപ്തി ർനാസ്തി|
But if any man walks in the night, he stumbles, because the light is not in him.
11 ഇമാം കഥാം കഥയിത്വാ സ താനവദദ്, അസ്മാകം ബന്ധുഃ ഇലിയാസർ നിദ്രിതോഭൂദ് ഇദാനീം തം നിദ്രാതോ ജാഗരയിതും ഗച്ഛാമി|
He spoke these things, and after this he says to them, Our friend Lazarus has become asleep, but I go that I may awake him.
12 യീശു ർമൃതൗ കഥാമിമാം കഥിതവാൻ കിന്തു വിശ്രാമാർഥം നിദ്രായാം കഥിതവാൻ ഇതി ജ്ഞാത്വാ ശിഷ്യാ അകഥയൻ,
His disciples therefore said, Lord, if he has become asleep, he will be healed.
13 ഹേ ഗുരോ സ യദി നിദ്രാതി തർഹി ഭദ്രമേവ|
But Jesus had spoken about his death, but those men thought that he was speaking about the restfulness of sleep.
14 തദാ യീശുഃ സ്പഷ്ടം താൻ വ്യാഹരത്, ഇലിയാസർ അമ്രിയത;
Therefore Jesus then said to them plainly, Lazarus died.
15 കിന്തു യൂയം യഥാ പ്രതീഥ തദർഥമഹം തത്ര ന സ്ഥിതവാൻ ഇത്യസ്മാദ് യുഷ്മന്നിമിത്തമ് ആഹ്ലാദിതോഹം, തഥാപി തസ്യ സമീപേ യാമ|
And I am glad for your sakes that I was not there, so that ye may believe. Nevertheless let us go to him.
16 തദാ ഥോമാ യം ദിദുമം വദന്തി സ സങ്ഗിനഃ ശിഷ്യാൻ അവദദ് വയമപി ഗത്വാ തേന സാർദ്ധം മ്രിയാമഹൈ|
Therefore Thomas, called Didymus, said to his fellow disciples, Let us also go, that we may die with him.
17 യീശുസ്തത്രോപസ്ഥായ ഇലിയാസരഃ ശ്മശാനേ സ്ഥാപനാത് ചത്വാരി ദിനാനി ഗതാനീതി വാർത്താം ശ്രുതവാൻ|
So when Jesus came, he found him already four days being kept in the sepulcher.
18 വൈഥനീയാ യിരൂശാലമഃ സമീപസ്ഥാ ക്രോശൈകമാത്രാന്തരിതാ;
Now Bethany was near Jerusalem, about fifteen furlongs away from it,
19 തസ്മാദ് ബഹവോ യിഹൂദീയാ മർഥാം മരിയമഞ്ച ഭ്യാതൃശോകാപന്നാം സാന്ത്വയിതും തയോഃ സമീപമ് ആഗച്ഛൻ|
and many of the Jews had come to the women, about Martha and Mary, so that they might console them about their brother.
20 മർഥാ യീശോരാഗമനവാർതാം ശ്രുത്വൈവ തം സാക്ഷാദ് അകരോത് കിന്തു മരിയമ് ഗേഹ ഉപവിശ്യ സ്ഥിതാ|
Therefore Martha, when she heard that Jesus was coming, met him, but Mary was sitting in the house.
21 തദാ മർഥാ യീശുമവാദത്, ഹേ പ്രഭോ യദി ഭവാൻ അത്രാസ്ഥാസ്യത് തർഹി മമ ഭ്രാതാ നാമരിഷ്യത്|
Martha therefore said to Jesus, Lord, if thou were here, my brother would not have died.
22 കിന്ത്വിദാനീമപി യദ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥയിഷ്യതേ ഈശ്വരസ്തദ് ദാസ്യതീതി ജാനേഽഹം|
But I know even now that as many things as thou may ask of God, God will give to thee.
23 യീശുരവാദീത് തവ ഭ്രാതാ സമുത്ഥാസ്യതി|
Jesus says to her, Thy brother will rise.
24 മർഥാ വ്യാഹരത് ശേഷദിവസേ സ ഉത്ഥാനസമയേ പ്രോത്ഥാസ്യതീതി ജാനേഽഹം|
Martha says to him, I know that he will rise in the resurrection at the last day.
25 തദാ യീശുഃ കഥിതവാൻ അഹമേവ ഉത്ഥാപയിതാ ജീവയിതാ ച യഃ കശ്ചന മയി വിശ്വസിതി സ മൃത്വാപി ജീവിഷ്യതി;
Jesus said to her, I am the resurrection and the life. He who believes in me, even though he died, he will live.
And every man who lives and believes in me will, no, not die, into the age. Do thou believe this? (aiōn g165)
27 സാവദത് പ്രഭോ യസ്യാവതരണാപേക്ഷാസ്തി ഭവാൻ സഏവാഭിഷിക്ത്ത ഈശ്വരപുത്ര ഇതി വിശ്വസിമി|
She says to him, Yes, Lord, I have believed that thou are the Christ, the Son of God who comes into the world.
28 ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ സാ ഗത്വാ സ്വാം ഭഗിനീം മരിയമം ഗുപ്തമാഹൂയ വ്യാഹരത് ഗുരുരുപതിഷ്ഠതി ത്വാമാഹൂയതി ച|
And when she said these things, she departed and called Mary her sister privately, saying, The teacher is here and calls thee.
29 കഥാമിമാം ശ്രുത്വാ സാ തൂർണമ് ഉത്ഥായ തസ്യ സമീപമ് അഗച്ഛത്|
When that woman heard, she rises quickly, and comes to him.
30 യീശു ർഗ്രാമമധ്യം ന പ്രവിശ്യ യത്ര മർഥാ തം സാക്ഷാദ് അകരോത് തത്ര സ്ഥിതവാൻ|
(Now Jesus had not yet come into the village, but was in the place where Martha met him.)
31 യേ യിഹൂദീയാ മരിയമാ സാകം ഗൃഹേ തിഷ്ഠന്തസ്താമ് അസാന്ത്വയന തേ താം ക്ഷിപ്രമ് ഉത്ഥായ ഗച്ഛന്തിം വിലോക്യ വ്യാഹരൻ, സ ശ്മശാനേ രോദിതും യാതി, ഇത്യുക്ത്വാ തേ തസ്യാഃ പശ്ചാദ് അഗച്ഛൻ|
The Jews therefore being with her in the house and consoling her, having seen Mary, that she rose up quickly and went out, followed her, saying that she was going to the sepulcher that she may weep there.
32 യത്ര യീശുരതിഷ്ഠത് തത്ര മരിയമ് ഉപസ്ഥായ തം ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ ചരണയോഃ പതിത്വാ വ്യാഹരത് ഹേ പ്രഭോ യദി ഭവാൻ അത്രാസ്ഥാസ്യത് തർഹി മമ ഭ്രാതാ നാമരിഷ്യത്|
Therefore when Mary came where Jesus was, after seeing him, she fell down at his feet, saying to him, Lord, if thou were here, my brother would not have died.
33 യീശുസ്താം തസ്യാഃ സങ്ഗിനോ യിഹൂദീയാംശ്ച രുദതോ വിലോക്യ ശോകാർത്തഃ സൻ ദീർഘം നിശ്വസ്യ കഥിതവാൻ തം കുത്രാസ്ഥാപയത?
When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews who gathered with her, weeping, he groaned in the spirit, and was himself troubled.
34 തേ വ്യാഹരൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ആഗത്യ പശ്യതു|
And he said, Where have ye laid him? They said to him, Lord, come and see.
35 യീശുനാ ക്രന്ദിതം|
Jesus wept.
36 അതഏവ യിഹൂദീയാ അവദൻ, പശ്യതായം തസ്മിൻ കിദൃഗ് അപ്രിയത|
The Jews therefore said, Behold how he loved him.
37 തേഷാം കേചിദ് അവദൻ യോന്ധായ ചക്ഷുഷീ ദത്തവാൻ സ കിമ് അസ്യ മൃത്യും നിവാരയിതും നാശക്നോത്?
But some of them said, This man who opened the eyes of the blind man, was he not also able to cause that this man also would not die?
38 തതോ യീശുഃ പുനരന്തർദീർഘം നിശ്വസ്യ ശ്മശാനാന്തികമ് അഗച്ഛത്| തത് ശ്മശാനമ് ഏകം ഗഹ്വരം തന്മുഖേ പാഷാണ ഏക ആസീത്|
Jesus therefore again groaning in himself comes to the sepulcher. Now it was a cave, and a stone lay against it.
39 തദാ യീശുരവദദ് ഏനം പാഷാണമ് അപസാരയത, തതഃ പ്രമീതസ്യ ഭഗിനീ മർഥാവദത് പ്രഭോ, അധുനാ തത്ര ദുർഗന്ധോ ജാതഃ, യതോദ്യ ചത്വാരി ദിനാനി ശ്മശാനേ സ തിഷ്ഠതി|
Jesus says, Take ye away the stone. Martha, the sister of the man who came to end, says to him, Lord, he smells now, for it is the fourth day.
40 തദാ യീശുരവാദീത്, യദി വിശ്വസിഷി തർഹീശ്വരസ്യ മഹിമപ്രകാശം ദ്രക്ഷ്യസി കഥാമിമാം കിം തുഭ്യം നാകഥയം?
Jesus says to her, Did I not to say thee, that if thou believed, thou will see the glory of God?
41 തദാ മൃതസ്യ ശ്മശാനാത് പാഷാണോഽപസാരിതേ യീശുരൂർദ്വ്വം പശ്യൻ അകഥയത്, ഹേ പിത ർമമ നേവേസനമ് അശൃണോഃ കാരണാദസ്മാത് ത്വാം ധന്യം വദാമി|
So they took away the stone where the man who died was laying. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou heard me.
42 ത്വം സതതം ശൃണോഷി തദപ്യഹം ജാനാമി, കിന്തു ത്വം മാം യത് പ്രൈരയസ്തദ് യഥാസ്മിൻ സ്ഥാനേ സ്ഥിതാ ലോകാ വിശ്വസന്തി തദർഥമ് ഇദം വാക്യം വദാമി|
And I had known that thou always hear me, but because of the multitude that stands by I spoke, so that they may believe that thou sent me.
43 ഇമാം കഥാം കഥയിത്വാ സ പ്രോച്ചൈരാഹ്വയത്, ഹേ ഇലിയാസർ ബഹിരാഗച്ഛ|
And having said these things, he cried out with a great voice, Lazarus, come out.
44 തതഃ സ പ്രമീതഃ ശ്മശാനവസ്ത്രൈ ർബദ്ധഹസ്തപാദോ ഗാത്രമാർജനവാസസാ ബദ്ധമുഖശ്ച ബഹിരാഗച്ഛത്| യീശുരുദിതവാൻ ബന്ധനാനി മോചയിത്വാ ത്യജതൈനം|
And the man who died came forth, wrapped hands and feet with grave-clothes, and his face had been wrapped around with a face cloth. Jesus says to them, Loose him, and allow him to go.
45 മരിയമഃ സമീപമ് ആഗതാ യേ യിഹൂദീയലോകാസ്തദാ യീശോരേതത് കർമ്മാപശ്യൻ തേഷാം ബഹവോ വ്യശ്വസൻ,
Therefore many of the Jews who came to Mary, and who saw what Jesus did, believed in him.
46 കിന്തു കേചിദന്യേ ഫിരൂശിനാം സമീപം ഗത്വാ യീശോരേതസ്യ കർമ്മണോ വാർത്താമ് അവദൻ|
But some of them went away to the Pharisees, and told them what things Jesus did.
47 തതഃ പരം പ്രധാനയാജകാഃ ഫിരൂശിനാശ്ച സഭാം കൃത്വാ വ്യാഹരൻ വയം കിം കുർമ്മഃ? ഏഷ മാനവോ ബഹൂന്യാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി കരോതി|
Therefore the chief priests and the Pharisees gathered a council, and said, What are we doing? Because this man does many signs.
48 യദീദൃശം കർമ്മ കർത്തും ന വാരയാമസ്തർഹി സർവ്വേ ലോകാസ്തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യന്തി രോമിലോകാശ്ചാഗത്യാസ്മാകമ് അനയാ രാജധാന്യാ സാർദ്ധം രാജ്യമ് ആഛേത്സ്യന്തി|
If we allow him this way, all men will believe in him, and the Romans will come and take away both our place and the nation.
49 തദാ തേഷാം കിയഫാനാമാ യസ്തസ്മിൻ വത്സരേ മഹായാജകപദേ ന്യയുജ്യത സ പ്രത്യവദദ് യൂയം കിമപി ന ജാനീഥ;
And a certain one of them, Caiaphas, being high priest that year, said to them, Ye know nothing at all,
50 സമഗ്രദേശസ്യ വിനാശതോപി സർവ്വലോകാർഥമ് ഏകസ്യ ജനസ്യ മരണമ് അസ്മാകം മങ്ഗലഹേതുകമ് ഏതസ്യ വിവേചനാമപി ന കുരുഥ|
nor do ye consider that it is expedient for us that one man should die for the people, and not the whole nation should perish.
51 ഏതാം കഥാം സ നിജബുദ്ധ്യാ വ്യാഹരദ് ഇതി ന,
Now he said this not from himself, but being high priest that year, he prophesied that Jesus was going to die for the nation.
52 കിന്തു യീശൂസ്തദ്ദേശീയാനാം കാരണാത് പ്രാണാൻ ത്യക്ഷ്യതി, ദിശി ദിശി വികീർണാൻ ഈശ്വരസ്യ സന്താനാൻ സംഗൃഹ്യൈകജാതിം കരിഷ്യതി ച, തസ്മിൻ വത്സരേ കിയഫാ മഹായാജകത്വപദേ നിയുക്തഃ സൻ ഇദം ഭവിഷ്യദ്വാക്യം കഥിതവാൻ|
And not for the nation only, but also that he might gather together into one the children of God who are scattered abroad.
53 തദ്ദിനമാരഭ്യ തേ കഥം തം ഹന്തും ശക്നുവന്തീതി മന്ത്രണാം കർത്തും പ്രാരേഭിരേ|
So from that day they consulted together so that they might kill him.
54 അതഏവ യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ യീശുഃ സപ്രകാശം ഗമനാഗമനേ അകൃത്വാ തസ്മാദ് ഗത്വാ പ്രാന്തരസ്യ സമീപസ്ഥായിപ്രദേശസ്യേഫ്രായിമ് നാമ്നി നഗരേ ശിഷ്യൈഃ സാകം കാലം യാപയിതും പ്രാരേഭേ|
Jesus therefore no longer walked openly among the Jews, but departed from there into the region near the wilderness into a city called Ephraim, and he stayed there with his disciples.
55 അനന്തരം യിഹൂദീയാനാം നിസ്താരോത്സവേ നികടവർത്തിനി സതി തദുത്സവാത് പൂർവ്വം സ്വാൻ ശുചീൻ കർത്തും ബഹവോ ജനാ ഗ്രാമേഭ്യോ യിരൂശാലമ് നഗരമ് ആഗച്ഛൻ,
Now the Passover of the Jews was near, and many went up to Jerusalem out of the countryside before the Passover, so that they might purify themselves.
56 യീശോരന്വേഷണം കൃത്വാ മന്ദിരേ ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തഃ പരസ്പരം വ്യാഹരൻ, യുഷ്മാകം കീദൃശോ ബോധോ ജായതേ? സ കിമ് ഉത്സവേഽസ്മിൻ അത്രാഗമിഷ്യതി?
Therefore they sought Jesus, and spoke with each other as they stood in the temple, What does it seem to you? That he will, no, not come to the feast?
57 സ ച കുത്രാസ്തി യദ്യേതത് കശ്ചിദ് വേത്തി തർഹി ദർശയതു പ്രധാനയാജകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തം ധർത്തും പൂർവ്വമ് ഇമാമ് ആജ്ഞാം പ്രാചാരയൻ|
Now also the chief priests and the Pharisees had given commandment, that if any man knew where he is, he should disclose it, so that they might take him.
