< പ്രേരിതാഃ 3 >

1 തൃതീയയാമവേലായാം സത്യാം പ്രാർഥനായാഃ സമയേ പിതരയോഹനൗ സമ്ഭൂയ മന്ദിരം ഗച്ഛതഃ| 2 തസ്മിന്നേവ സമയേ മന്ദിരപ്രവേശകാനാം സമീപേ ഭിക്ഷാരണാർഥം യം ജന്മഖഞ്ജമാനുഷം ലോകാ മന്ദിരസ്യ സുന്ദരനാമ്നി ദ്വാരേ പ്രതിദിനമ് അസ്ഥാപയൻ തം വഹന്തസ്തദ്വാരം ആനയൻ| 3 തദാ പിതരയോഹനൗ മന്തിരം പ്രവേഷ്ടുമ് ഉദ്യതൗ വിലോക്യ സ ഖഞ്ജസ്തൗ കിഞ്ചിദ് ഭിക്ഷിതവാൻ| 4 തസ്മാദ് യോഹനാ സഹിതഃ പിതരസ്തമ് അനന്യദൃഷ്ട്യാ നിരീക്ഷ്യ പ്രോക്തവാൻ ആവാം പ്രതി ദൃഷ്ടിം കുരു| 5 തതഃ സ കിഞ്ചിത് പ്രാപ്ത്യാശയാ തൗ പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃതവാൻ| 6 തദാ പിതരോ ഗദിതവാൻ മമ നികടേ സ്വർണരൂപ്യാദി കിമപി നാസ്തി കിന്തു യദാസ്തേ തദ് ദദാമി നാസരതീയസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ ത്വമുത്ഥായ ഗമനാഗമനേ കുരു| 7 തതഃ പരം സ തസ്യ ദക്ഷിണകരം ധൃത്വാ തമ് ഉദതോലയത്; തേന തത്ക്ഷണാത് തസ്യ ജനസ്യ പാദഗുൽഫയോഃ സബലത്വാത് സ ഉല്ലമ്ഫ്യ പ്രോത്ഥായ ഗമനാഗമനേ ഽകരോത്| 8 തതോ ഗമനാഗമനേ കുർവ്വൻ ഉല്ലമ്ഫൻ ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ താഭ്യാം സാർദ്ധം മന്ദിരം പ്രാവിശത്| 9 തതഃ സർവ്വേ ലോകാസ്തം ഗമനാഗമനേ കുർവ്വന്തമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദന്തഞ്ച വിലോക്യ 10 മന്ദിരസ്യ സുന്ദരേ ദ്വാരേ യ ഉപവിശ്യ ഭിക്ഷിതവാൻ സഏവായമ് ഇതി ജ്ഞാത്വാ തം പ്രതി തയാ ഘടനയാ ചമത്കൃതാ വിസ്മയാപന്നാശ്ചാഭവൻ| 11 യഃ ഖഞ്ജഃ സ്വസ്ഥോഭവത് തേന പിതരയോഹനോഃ കരയോർധ്ടതയോഃ സതോഃ സർവ്വേ ലോകാ സന്നിധിമ് ആഗച്ഛൻ| 12 തദ് ദൃഷ്ട്വാ പിതരസ്തേഭ്യോഽകഥയത്, ഹേ ഇസ്രായേലീയലോകാ യൂയം കുതോ ഽനേനാശ്ചര്യ്യം മന്യധ്വേ? ആവാം നിജശക്ത്യാ യദ്വാ നിജപുണ്യേന ഖഞ്ജമനുഷ്യമേനം ഗമിതവന്താവിതി ചിന്തയിത്വാ ആവാം പ്രതി കുതോഽനന്യദൃഷ്ടിം കുരുഥ? 13 യം യീശും യൂയം പരകരേഷു സമാർപയത തതോ യം പീലാതോ മോചയിതുമ് ഏച്ഛത് തഥാപി യൂയം തസ്യ സാക്ഷാൻ നാങ്ഗീകൃതവന്ത ഇബ്രാഹീമ ഇസ്ഹാകോ യാകൂബശ്ചേശ്വരോഽർഥാദ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യ തസ്യ യീശോ ർമഹിമാനം പ്രാകാശയത്| 14 കിന്തു യൂയം തം പവിത്രം ധാർമ്മികം പുമാംസം നാങ്ഗീകൃത്യ ഹത്യാകാരിണമേകം സ്വേഭ്യോ ദാതുമ് അയാചധ്വം| 15 പശ്ചാത് തം ജീവനസ്യാധിപതിമ് അഹത കിന്ത്വീശ്വരഃ ശ്മശാനാത് തമ് ഉദസ്ഥാപയത തത്ര വയം സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ| 16 ഇമം യം മാനുഷം യൂയം പശ്യഥ പരിചിനുഥ ച സ തസ്യ നാമ്നി വിശ്വാസകരണാത് ചലനശക്തിം ലബ്ധവാൻ തസ്മിൻ തസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ തം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് സമ്പൂർണരൂപേണ സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത്| 17 ഹേ ഭ്രാതരോ യൂയം യുഷ്മാകമ് അധിപതയശ്ച അജ്ഞാത്വാ കർമ്മാണ്യേതാനി കൃതവന്ത ഇദാനീം മമൈഷ ബോധോ ജായതേ| 18 കിന്ത്വീശ്വരഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദുഃഖഭോഗേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം മുഖേഭ്യോ യാം യാം കഥാം പൂർവ്വമകഥയത് താഃ കഥാ ഇത്ഥം സിദ്ധാ അകരോത്| 19 അതഃ സ്വേഷാം പാപമോചനാർഥം ഖേദം കൃത്വാ മനാംസി പരിവർത്തയധ്വം, തസ്മാദ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാപ്രാപ്തേഃ സമയ ഉപസ്ഥാസ്യതി; 20 പുനശ്ച പൂർവ്വകാലമ് ആരഭ്യ പ്രചാരിതോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രേഷയിഷ്യതി| 21 കിന്തു ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ ഈശ്വരോ നിജപവിത്രഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോന യഥാ കഥിതവാൻ തദനുസാരേണ സർവ്വേഷാം കാര്യ്യാണാം സിദ്ധിപര്യ്യന്തം തേന സ്വർഗേ വാസഃ കർത്തവ്യഃ| (aiōn g165) 22 യുഷ്മാകം പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യുഷ്മാകം ഭ്രാതൃഗണമധ്യാത് മത്സദൃശം ഭവിഷ്യദ്വക്താരമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി, തതഃ സ യത് കിഞ്ചിത് കഥയിഷ്യതി തത്ര യൂയം മനാംസി നിധദ്ധ്വം| 23 കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പ്രാണീ തസ്യ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ കഥാം ന ഗ്രഹീഷ്യതി സ നിജലോകാനാം മധ്യാദ് ഉച്ഛേത്സ്യതേ," ഇമാം കഥാമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷേഭ്യഃ കേവലോ മൂസാഃ കഥയാമാസ ഇതി നഹി, 24 ശിമൂയേൽഭവിഷ്യദ്വാദിനമ് ആരഭ്യ യാവന്തോ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമ് അകഥയൻ തേ സർവ്വഏവ സമയസ്യൈതസ്യ കഥാമ് അകഥയൻ| 25 യൂയമപി തേഷാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം സന്താനാഃ, "തവ വംശോദ്ഭവപുംസാ സർവ്വദേശീയാ ലോകാ ആശിഷം പ്രാപ്താ ഭവിഷ്യന്തി", ഇബ്രാഹീമേ കഥാമേതാം കഥയിത്വാ ഈശ്വരോസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സാർദ്ധം യം നിയമം സ്ഥിരീകൃതവാൻ തസ്യ നിയമസ്യാധികാരിണോപി യൂയം ഭവഥ| 26 അത ഈശ്വരോ നിജപുത്രം യീശുമ് ഉത്ഥാപ്യ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സ്വസ്വപാപാത് പരാവർത്ത്യ യുഷ്മഭ്യമ് ആശിഷം ദാതും പ്രഥമതസ്തം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷിതവാൻ|

< പ്രേരിതാഃ 3 >