1 ഥിഷലനീകിനഃ 4

1 ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാഭിഃ കീദൃഗ് ആചരിതവ്യം ഈശ്വരായ രോചിതവ്യഞ്ച തദധ്യസ്മത്തോ യാ ശിക്ഷാ ലബ്ധാ തദനുസാരാത് പുനരതിശയം യത്നഃ ക്രിയതാമിതി വയം പ്രഭുയീശുനാ യുഷ്മാൻ വിനീയാദിശാമഃ|

2 യതോ വയം പ്രഭുയീശുനാ കീദൃശീരാജ്ഞാ യുഷ്മാസു സമർപിതവന്തസ്തദ് യൂയം ജാനീഥ|

3 ഈശ്വരസ്യായമ് അഭിലാഷോ യദ് യുഷ്മാകം പവിത്രതാ ഭവേത്, യൂയം വ്യഭിചാരാദ് ദൂരേ തിഷ്ഠത|

4 യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ സ്വകീയം പ്രാണാധാരം പവിത്രം മാന്യഞ്ച രക്ഷതു,

5 യേ ച ഭിന്നജാതീയാ ലോകാ ഈശ്വരം ന ജാനന്തി ത ഇവ തത് കാമാഭിലാഷസ്യാധീനം ന കരോതു|

6 ഏതസ്മിൻ വിഷയേ കോഽപ്യത്യാചാരീ ഭൂത്വാ സ്വഭ്രാതരം ന വഞ്ചയതു യതോഽസ്മാഭിഃ പൂർവ്വം യഥോക്തം പ്രമാണീകൃതഞ്ച തഥൈവ പ്രഭുരേതാദൃശാനാം കർമ്മണാം സമുചിതം ഫലം ദാസ്യതി|

7 യസ്മാദ് ഈശ്വരോഽസ്മാൻ അശുചിതായൈ നാഹൂതവാൻ കിന്തു പവിത്രത്വായൈവാഹൂതവാൻ|

8 അതോ ഹേതോ ര്യഃ കശ്ചിദ് വാക്യമേതന്ന ഗൃഹ്ലാതി സ മനുഷ്യമ് അവജാനാതീതി നഹി യേന സ്വകീയാത്മാ യുഷ്മദന്തരേ സമർപിതസ്തമ് ഈശ്വരമ് ഏവാവജാനാതി|

9 ഭ്രാതൃഷു പ്രേമകരണമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ ലിഖനം നിഷ്പ്രയോജനം യതോ യൂയം പരസ്പരം പ്രേമകരണായേശ്വരശിക്ഷിതാ ലോകാ ആധ്വേ|

10 കൃത്സ്നേ മാകിദനിയാദേശേ ച യാവന്തോ ഭ്രാതരഃ സന്തി താൻ സർവ്വാൻ പ്രതി യുഷ്മാഭിസ്തത് പ്രേമ പ്രകാശ്യതേ തഥാപി ഹേ ഭ്രാതരഃ, വയം യുഷ്മാൻ വിനയാമഹേ യൂയം പുന ർബഹുതരം പ്രേമ പ്രകാശയത|

11 അപരം യേ ബഹിഃസ്ഥിതാസ്തേഷാം ദൃഷ്ടിഗോചരേ യുഷ്മാകമ് ആചരണം യത് മനോരമ്യം ഭവേത് കസ്യാപി വസ്തുനശ്ചാഭാവോ യുഷ്മാകം യന്ന ഭവേത്,

12 ഏതദർഥം യൂയമ് അസ്മത്തോ യാദൃശമ് ആദേശം പ്രാപ്തവന്തസ്താദൃശം നിർവിരോധാചാരം കർത്തും സ്വസ്വകർമ്മണി മനാംമി നിധാതും നിജകരൈശ്ച കാര്യ്യം സാധയിതും യതധ്വം|

13 ഹേ ഭ്രാതരഃ നിരാശാ അന്യേ ലോകാ ഇവ യൂയം യന്ന ശോചേധ്വം തദർഥം മഹാനിദ്രാഗതാൻ ലോകാനധി യുഷ്മാകമ് അജ്ഞാനതാ മയാ നാഭിലഷ്യതേ|

14 യീശു ർമൃതവാൻ പുനരുഥിതവാംശ്ചേതി യദി വയം വിശ്വാസമസ്തർഹി യീശുമ് ആശ്രിതാൻ മഹാനിദ്രാപ്രാപ്താൻ ലോകാനപീശ്വരോഽവശ്യം തേന സാർദ്ധമ് ആനേഷ്യതി|

15 യതോഽഹം പ്രഭോ ർവാക്യേന യുഷ്മാൻ ഇദം ജ്ഞാപയാമി; അസ്മാകം മധ്യേ യേ ജനാഃ പ്രഭോരാഗമനം യാവത് ജീവന്തോഽവശേക്ഷ്യന്തേ തേ മഹാനിദ്രിതാനാമ് അഗ്രഗാമിനോന ന ഭവിഷ്യന്തി;

16 യതഃ പ്രഭുഃ സിംഹനാദേന പ്രധാനസ്വർഗദൂതസ്യോച്ചൈഃ ശബ്ദേനേശ്വരീയതൂരീവാദ്യേന ച സ്വയം സ്വർഗാദ് അവരോക്ഷ്യതി തേന ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതാ മൃതലോകാഃ പ്രഥമമ് ഉത്ഥാസ്യാന്തി|

17 അപരമ് അസ്മാകം മധ്യേ യേ ജീവന്തോഽവശേക്ഷ്യന്തേ ത ആകാശേ പ്രഭോഃ സാക്ഷാത്കരണാർഥം തൈഃ സാർദ്ധം മേഘവാഹനേന ഹരിഷ്യന്തേ; ഇത്ഥഞ്ച വയം സർവ്വദാ പ്രഭുനാ സാർദ്ധം സ്ഥാസ്യാമഃ|

18 അതോ യൂയമ് ഏതാഭിഃ കഥാഭിഃ പരസ്പരം സാന്ത്വയത|