1 പിതരഃ 1
1 പന്ത-ഗാലാതിയാ-കപ്പദകിയാ-ആശിയാ-ബിഥുനിയാദേശേഷു പ്രവാസിനോ യേ വികീർണലോകാഃ
Peter, an apostle of Jesus Christ, to the chosen ones who are living as foreigners in the Dispersion in Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia,
2 പിതുരീശ്വരസ്യ പൂർവ്വനിർണയാദ് ആത്മനഃ പാവനേന യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണായ ശോണിതപ്രോക്ഷണായ ചാഭിരുചിതാസ്താൻ പ്രതി യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പിതരഃ പത്രം ലിഖതി| യുഷ്മാൻ പ്രതി ബാഹുല്യേന ശാന്തിരനുഗ്രഹശ്ച ഭൂയാസ്താം|
according to the foreknowledge of God the Father, in sanctification of the Spirit, that you may obey Jesus Christ and be sprinkled with his blood: Grace to you and peace be multiplied.
3 അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരോ ധന്യഃ, യതഃ സ സ്വകീയബഹുകൃപാതോ മൃതഗണമധ്യാദ് യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്ഥാനേന ജീവനപ്രത്യാശാർഥമ് അർഥതോ
Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, who according to his great mercy caused us to be born again to a living hope through the resurrection of Jesus Christ from the dead,
4 ഽക്ഷയനിഷ്കലങ്കാമ്ലാനസമ്പത്തിപ്രാപ്ത്യർഥമ് അസ്മാൻ പുന ർജനയാമാസ| സാ സമ്പത്തിഃ സ്വർഗേ ഽസ്മാകം കൃതേ സഞ്ചിതാ തിഷ്ഠതി,
to an incorruptible and undefiled inheritance that doesn’t fade away, reserved in Heaven for you,
5 യൂയഞ്ചേശ്വരസ്യ ശക്തിതഃ ശേഷകാലേ പ്രകാശ്യപരിത്രാണാർഥം വിശ്വാസേന രക്ഷ്യധ്വേ|
who by the power of God are guarded through faith for a salvation ready to be revealed in the last time.
6 തസ്മാദ് യൂയം യദ്യപ്യാനന്ദേന പ്രഫുല്ലാ ഭവഥ തഥാപി സാമ്പ്രതം പ്രയോജനഹേതോഃ കിയത്കാലപര്യ്യന്തം നാനാവിധപരീക്ഷാഭിഃ ക്ലിശ്യധ്വേ|
In this you greatly rejoice, though now for a little while, if need be, you have been grieved in various trials,
7 യതോ വഹ്നിനാ യസ്യ പരീക്ഷാ ഭവതി തസ്മാത് നശ്വരസുവർണാദപി ബഹുമൂല്യം യുഷ്മാകം വിശ്വാസരൂപം യത് പരീക്ഷിതം സ്വർണം തേന യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനസമയേ പ്രശംസായാഃ സമാദരസ്യ ഗൗരവസ്യ ച യോഗ്യതാ പ്രാപ്തവ്യാ|
that the proof of your faith, which is more precious than gold that perishes, even though it is tested by fire, may be found to result in praise, glory, and honour at the revelation of Jesus Christ—
8 യൂയം തം ഖ്രീഷ്ടമ് അദൃഷ്ട്വാപി തസ്മിൻ പ്രീയധ്വേ സാമ്പ്രതം തം ന പശ്യന്തോഽപി തസ്മിൻ വിശ്വസന്തോ ഽനിർവ്വചനീയേന പ്രഭാവയുക്തേന ചാനന്ദേന പ്രഫുല്ലാ ഭവഥ,
whom, not having known, you love. In him, though now you don’t see him, yet believing, you rejoice greatly with joy that is unspeakable and full of glory,
9 സ്വവിശ്വാസസ്യ പരിണാമരൂപമ് ആത്മനാം പരിത്രാണം ലഭധ്വേ ച|
receiving the result of your faith, the salvation of your souls.
10 യുഷ്മാസു യോ ഽനുഗ്രഹോ വർത്തതേ തദ്വിഷയേ യ ഈശ്വരീയവാക്യം കഥിതവന്തസ്തേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനസ്തസ്യ പരിത്രാണസ്യാന്വേഷണമ് അനുസന്ധാനഞ്ച കൃതവന്തഃ|
Concerning this salvation, the prophets sought and searched diligently. They prophesied of the grace that would come to you,
11 വിശേഷതസ്തേഷാമന്തർവ്വാസീ യഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യാത്മാ ഖ്രീഷ്ടേ വർത്തിഷ്യമാണാനി ദുഃഖാനി തദനുഗാമിപ്രഭാവഞ്ച പൂർവ്വം പ്രാകാശയത് തേന കഃ കീദൃശോ വാ സമയോ നിരദിശ്യതൈതസ്യാനുസന്ധാനം കൃതവന്തഃ|
searching for who or what kind of time the Spirit of Christ which was in them pointed to when he predicted the sufferings of Christ and the glories that would follow them.
12 തതസ്തൈ ർവിഷയൈസ്തേ യന്ന സ്വാൻ കിന്ത്വസ്മാൻ ഉപകുർവ്വന്ത്യേതത് തേഷാം നികടേ പ്രാകാശ്യത| യാംശ്ച താൻ വിഷയാൻ ദിവ്യദൂതാ അപ്യവനതശിരസോ നിരീക്ഷിതുമ് അഭിലഷന്തി തേ വിഷയാഃ സാമ്പ്രതം സ്വർഗാത് പ്രേഷിതസ്യ പവിത്രസ്യാത്മനഃ സഹായ്യാദ് യുഷ്മത്സമീപേ സുസംവാദപ്രചാരയിതൃഭിഃ പ്രാകാശ്യന്ത|
To them it was revealed that they served not themselves, but you, in these things, which now have been announced to you through those who preached the Good News to you by the Holy Spirit sent out from heaven; which things angels desire to look into.
13 അതഏവ യൂയം മനഃകടിബന്ധനം കൃത്വാ പ്രബുദ്ധാഃ സന്തോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രകാശസമയേ യുഷ്മാസു വർത്തിഷ്യമാനസ്യാനുഗ്രഹസ്യ സമ്പൂർണാം പ്രത്യാശാം കുരുത|
Therefore prepare your minds for action. Be sober, and set your hope fully on the grace that will be brought to you at the revelation of Jesus Christ—
14 അപരം പൂർവ്വീയാജ്ഞാനതാവസ്ഥായാഃ കുത്സിതാഭിലാഷാണാം യോഗ്യമ് ആചാരം ന കുർവ്വന്തോ യുഷ്മദാഹ്വാനകാരീ യഥാ പവിത്രോ ഽസ്തി
as children of obedience, not conforming yourselves according to your former lusts as in your ignorance,
15 യൂയമപ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിസന്താനാ ഇവ സർവ്വസ്മിൻ ആചാരേ താദൃക് പവിത്രാ ഭവത|
but just as he who called you is holy, you yourselves also be holy in all of your behaviour,
16 യതോ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യൂയം പവിത്രാസ്തിഷ്ഠത യസ്മാദഹം പവിത്രഃ|
because it is written, “You shall be holy, for I am holy.”
17 അപരഞ്ച യോ വിനാപക്ഷപാതമ് ഏകൈകമാനുഷസ്യ കർമ്മാനുസാരാദ് വിചാരം കരോതി സ യദി യുഷ്മാഭിസ്താത ആഖ്യായതേ തർഹി സ്വപ്രവാസസ്യ കാലോ യുഷ്മാഭി ർഭീത്യാ യാപ്യതാം|
If you call on him as Father, who without respect of persons judges according to each man’s work, pass the time of your living as foreigners here in reverent fear,
18 യൂയം നിരർഥകാത് പൈതൃകാചാരാത് ക്ഷയണീയൈ രൂപ്യസുവർണാദിഭി ർമുക്തിം ന പ്രാപ്യ
knowing that you were redeemed, not with corruptible things like silver or gold, from the useless way of life handed down from your fathers,
19 നിഷ്കലങ്കനിർമ്മലമേഷശാവകസ്യേവ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ബഹുമൂല്യേന രുധിരേണ മുക്തിം പ്രാപ്തവന്ത ഇതി ജാനീഥ|
but with precious blood, as of a lamb without blemish or spot, the blood of Christ,
20 സ ജഗതോ ഭിത്തിമൂലസ്ഥാപനാത് പൂർവ്വം നിയുക്തഃ കിന്തു ചരമദിനേഷു യുഷ്മദർഥം പ്രകാശിതോ ഽഭവത്|
who was foreknown indeed before the foundation of the world, but was revealed in this last age for your sake,
21 യതസ്തേനൈവ മൃതഗണാത് തസ്യോത്ഥാപയിതരി തസ്മൈ ഗൗരവദാതരി ചേശ്വരേ വിശ്വസിഥ തസ്മാദ് ഈശ്വരേ യുഷ്മാകം വിശ്വാസഃ പ്രത്യാശാ ചാസ്തേ|
who through him are believers in God, who raised him from the dead and gave him glory, so that your faith and hope might be in God.
22 യൂയമ് ആത്മനാ സത്യമതസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണദ്വാരാ നിഷ്കപടായ ഭ്രാതൃപ്രേമ്നേ പാവിതമനസോ ഭൂത്വാ നിർമ്മലാന്തഃകരണൈഃ പരസ്പരം ഗാഢം പ്രേമ കുരുത|
Seeing you have purified your souls in your obedience to the truth through the Spirit in sincere brotherly affection, love one another from the heart fervently,
23 യസ്മാദ് യൂയം ക്ഷയണീയവീര്യ്യാത് നഹി കിന്ത്വക്ഷയണീയവീര്യ്യാദ് ഈശ്വരസ്യ ജീവനദായകേന നിത്യസ്ഥായിനാ വാക്യേന പുനർജന്മ ഗൃഹീതവന്തഃ| (aiōn g165)
having been born again, not of corruptible seed, but of incorruptible, through the word of God, which lives and remains forever. (aiōn g165)
24 സർവ്വപ്രാണീ തൃണൈസ്തുല്യസ്തത്തേജസ്തൃണപുഷ്പവത്| തൃണാനി പരിശുഷ്യതി പുഷ്പാണി നിപതന്തി ച|
For, “All flesh is like grass, and all of man’s glory like the flower in the grass. The grass withers, and its flower falls;
