មាក៌ះ 6
1 អនន្តរំ ស តត្ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ ស្វប្រទេឝមាគតះ ឝិឞ្យាឝ្ច តត្បឝ្ចាទ៑ គតាះ។
And departing from there, he went away to his own country; and his disciples followed him.
2 អថ វិឝ្រាមវារេ សតិ ស ភជនគ្ឫហេ ឧបទេឞ្ដុមារព្ធវាន៑ តតោៜនេកេ លោកាស្តត្កថាំ ឝ្រុត្វា វិស្មិត្យ ជគទុះ, អស្យ មនុជស្យ ឦទ្ឫឝី អាឝ្ចយ៌្យក្រិយា កស្មាជ៑ ជាតា? តថា ស្វករាភ្យាម៑ ឥត្ថមទ្ភុតំ កម៌្ម កត៌្តាម៑ ឯតស្មៃ កថំ ជ្ញានំ ទត្តម៑?
And when the Sabbath arrived, he began to teach in the synagogue. And many, upon hearing him, were amazed at his doctrine, saying: “Where did this one get all these things?” and, “What is this wisdom, which has been given to him?” and, “Such powerful deeds, which are wrought by his hands!”
3 កិមយំ មរិយមះ បុត្រស្តជ្ញា នោ? កិមយំ យាកូព៑-យោសិ-យិហុទា-ឝិមោនាំ ភ្រាតា នោ? អស្យ ភគិន្យះ កិមិហាស្មាភិះ សហ នោ? ឥត្ថំ តេ តទត៌្ហេ ប្រត្យូហំ គតាះ។
“Is this not the carpenter, the son of Mary, the brother of James, and Joseph, and Jude, and Simon? Are not his sisters also here with us?” And they took great offense at him.
4 តទា យីឝុស្តេភ្យោៜកថយត៑ ស្វទេឝំ ស្វកុដុម្ពាន៑ ស្វបរិជនាំឝ្ច វិនា កុត្រាបិ ភវិឞ្យទ្វាទី អសត្ក្ឫតោ ន ភវតិ។
And Jesus said to them, “A prophet is not without honor, except in his own country, and in his own house, and among his own kindred.”
5 អបរញ្ច តេឞាមប្រត្យយាត៑ ស វិស្មិតះ កិយតាំ រោគិណាំ វបុះឞុ ហស្តម៑ អប៌យិត្វា កេវលំ តេឞាមារោគ្យករណាទ៑ អន្យត៑ កិមបិ ចិត្រកាយ៌្យំ កត៌្តាំ ន ឝក្តះ។
And he was not able to perform any miracles there, except that he cured a few of the infirm by laying his hands on them.
6 អថ ស ចតុទ៌ិក្ស្ថ គ្រាមាន៑ ភ្រមិត្វា ឧបទិឞ្ដវាន្
And he wondered, because of their unbelief, and he traveled around in the villages, teaching.
7 ទ្វាទឝឝិឞ្យាន៑ អាហូយ អមេធ្យភូតាន៑ វឝីកត៌្តាំ ឝក្តិំ ទត្ត្វា តេឞាំ ទ្វៅ ទ្វៅ ជនោ ប្រេឞិតវាន៑។
And he called the twelve. And he began to send them out in twos, and he gave them authority over unclean spirits.
8 បុនរិត្យាទិឝទ៑ យូយម៑ ឯកៃកាំ យឞ្ដិំ វិនា វស្ត្រសំបុដះ បូបះ កដិពន្ធេ តាម្រខណ្ឌញ្ច ឯឞាំ កិមបិ មា គ្រហ្លីត,
And he instructed them not to take anything for the journey, except a staff: no traveling bag, no bread, and no money belt,
9 មាគ៌យាត្រាយៃ បាទេឞូបានហៅ ទត្ត្វា ទ្វេ ឧត្តរីយេ មា បរិធទ្វ្វំ។
but to wear sandals, and not to wear two tunics.
10 អបរមប្យុក្តំ តេន យូយំ យស្យាំ បុយ៌្យាំ យស្យ និវេឝនំ ប្រវេក្ឞ្យថ តាំ បុរីំ យាវន្ន ត្យក្ឞ្យថ តាវត៑ តន្និវេឝនេ ស្ថាស្យថ។
And he said to them: “Whenever you have entered into a house, stay there until you depart from that place.
11 តត្រ យទិ កេបិ យុឞ្មាកមាតិថ្យំ ន វិទធតិ យុឞ្មាកំ កថាឝ្ច ន ឝ្ឫណ្វន្តិ តហ៌ិ តត្ស្ថានាត៑ ប្រស្ថានសមយេ តេឞាំ វិរុទ្ធំ សាក្ឞ្យំ ទាតុំ ស្វបាទានាស្ផាល្យ រជះ សម្បាតយត; អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហំ វច្មិ វិចារទិនេ តន្នគរស្យាវស្ថាតះ សិទោមាមោរយោ រ្នគរយោរវស្ថា សហ្យតរា ភវិឞ្យតិ។
And whoever will neither receive you, nor listen to you, as you go away from there, shake off the dust from your feet as a testimony against them.”
12 អថ តេ គត្វា លោកានាំ មនះបរាវត៌្តនីះ កថា ប្រចារិតវន្តះ។
And going out, they were preaching, so that people would repent.
13 ឯវមនេកាន៑ ភូតាំឝ្ច ត្យាជិតវន្តស្តថា តៃលេន មទ៌្ទយិត្វា ពហូន៑ ជនានរោគានកាឞ៌ុះ។
And they cast out many demons, and they anointed many of the sick with oil and healed them.
14 ឥត្ថំ តស្យ សុខ្យាតិឝ្ចតុទ៌ិឝោ វ្យាប្តា តទា ហេរោទ៑ រាជា តន្និឝម្យ កថិតវាន៑, យោហន៑ មជ្ជកះ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថិត អតោហេតោស្តេន សវ៌្វា ឯតា អទ្ភុតក្រិយាះ ប្រកាឝន្តេ។
And king Herod heard of it, (for his name had become well-known) and he said: “John the Baptist has risen again from the dead, and because of this, miracles are at work in him.”
15 អន្យេៜកថយន៑ អយម៑ ឯលិយះ, កេបិ កថិតវន្ត ឯឞ ភវិឞ្យទ្វាទី យទ្វា ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ សទ្ឫឝ ឯកោយម៑។
But others were saying, “Because it is Elijah.” Still others were saying, “Because he is a prophet, like one of the prophets.”
16 កិន្តុ ហេរោទ៑ ឥត្យាកណ៌្យ ភាឞិតវាន៑ យស្យាហំ ឝិរឝ្ឆិន្នវាន៑ ស ឯវ យោហនយំ ស ឝ្មឝានាទុទតិឞ្ឋត៑។
When Herod had heard it, he said, “John whom I beheaded, the same has risen again from the dead.”
17 បូវ៌្វំ ស្វភ្រាតុះ ផិលិបស្យ បត្ន្យា ឧទ្វាហំ ក្ឫតវន្តំ ហេរោទំ យោហនវាទីត៑ ស្វភាត្ឫវធូ រ្ន វិវាហ្យា។
For Herod himself had sent to capture John, and had chained him in prison, because of Herodias, the wife of his brother Philip; for he had married her.
18 អតះ ការណាត៑ ហេរោទ៑ លោកំ ប្រហិត្យ យោហនំ ធ្ឫត្វា ពន្ធនាលយេ ពទ្ធវាន៑។
For John was saying to Herod, “It is not lawful for you to have your brother’s wife.”
19 ហេរោទិយា តស្មៃ យោហនេ ប្រកុប្យ តំ ហន្តុម៑ ឰច្ឆត៑ កិន្តុ ន ឝក្តា,
Now Herodias was devising treachery against him; and she wanted to kill him, but she was unable.
20 យស្មាទ៑ ហេរោទ៑ តំ ធាម៌្មិកំ សត្បុរុឞញ្ច ជ្ញាត្វា សម្មន្យ រក្ឞិតវាន៑; តត្កថាំ ឝ្រុត្វា តទនុសារេណ ពហូនិ កម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ ហ្ឫឞ្ដមនាស្តទុបទេឝំ ឝ្រុតវាំឝ្ច។
For Herod was apprehensive of John, knowing him to be a just and holy man, and so he guarded him. And he heard that he was accomplishing many things, and so he listened to him willingly.
21 កិន្តុ ហេរោទ៑ យទា ស្វជន្មទិនេ ប្រធានលោកេភ្យះ សេនានីភ្យឝ្ច គាលីល្ប្រទេឝីយឝ្រេឞ្ឋលោកេភ្យឝ្ច រាត្រៅ ភោជ្យមេកំ ក្ឫតវាន្
And when an opportune time had arrived, Herod held a feast on his birthday, with the leaders, and the tribunes, and the first rulers of Galilee.
22 តស្មិន៑ ឝុភទិនេ ហេរោទិយាយាះ កន្យា សមេត្យ តេឞាំ សមក្ឞំ សំន្ឫត្យ ហេរោទស្តេន សហោបវិឞ្ដានាញ្ច តោឞមជីជនត៑ តតា ន្ឫបះ កន្យាមាហ ស្ម មត្តោ យទ៑ យាចសេ តទេវ តុភ្យំ ទាស្យេ។
And when the daughter of the same Herodias had entered, and danced, and pleased Herod, along with those who were at table with him, the king said to the girl, “Request from me whatever you want, and I will give it to you.”
23 ឝបថំ ក្ឫត្វាកថយត៑ ចេទ៑ រាជ្យាទ៌្ធមបិ យាចសេ តទបិ តុភ្យំ ទាស្យេ។
And he swore to her, “Anything that you request, I will give to you, even up to half my kingdom.”
24 តតះ សា ពហិ រ្គត្វា ស្វមាតរំ បប្រច្ឆ កិមហំ យាចិឞ្យេ? តទា សាកថយត៑ យោហនោ មជ្ជកស្យ ឝិរះ។
And when she had gone out, she said to her mother, “What shall I request?” But her mother said, “The head of John the Baptist.”
25 អថ តូណ៌ំ ភូបសមីបម៑ ឯត្យ យាចមានាវទត៑ ក្ឞណេស្មិន៑ យោហនោ មជ្ជកស្យ ឝិរះ បាត្រេ និធាយ ទេហិ, ឯតទ៑ យាចេៜហំ។
And immediately, when she had entered with haste to the king, she petitioned him, saying: “I want you to give me at once the head of John the Baptist on a platter.”
26 តស្មាត៑ ភូបោៜតិទុះខិតះ, តថាបិ ស្វឝបថស្យ សហភោជិនាញ្ចានុរោធាត៑ តទនង្គីកត៌្តុំ ន ឝក្តះ។
And the king was greatly saddened. But because of his oath, and because of those who were sitting with him at table, he was not willing to disappoint her.
27 តត្ក្ឞណំ រាជា ឃាតកំ ប្រេឞ្យ តស្យ ឝិរ អានេតុមាទិឞ្ដវាន៑។
So, having sent an executioner, he instructed that his head be brought on a platter.
28 តតះ ស ការាគារំ គត្វា តច្ឆិរឝ្ឆិត្វា បាត្រេ និធាយានីយ តស្យៃ កន្យាយៃ ទត្តវាន៑ កន្យា ច ស្វមាត្រេ ទទៅ។
And he beheaded him in prison, and he brought his head on a platter. And he gave it to the girl, and the girl gave it her mother.
29 អននតរំ យោហនះ ឝិឞ្យាស្តទ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យាគត្យ តស្យ កុណបំ ឝ្មឝានេៜស្ថាបយន៑។
When his disciples heard about it, they came and took his body, and they placed it in a tomb.
30 អថ ប្រេឞិតា យីឝោះ សន្និធៅ មិលិតា យទ៑ យច៑ ចក្រុះ ឝិក្ឞយាមាសុឝ្ច តត្សវ៌្វវាត៌្តាស្តស្មៃ កថិតវន្តះ។
And the Apostles, returning to Jesus, reported to him everything that they had done and taught.
31 ស តានុវាច យូយំ វិជនស្ថានំ គត្វា វិឝ្រាម្យត យតស្តត្សន្និធៅ ពហុលោកានាំ សមាគមាត៑ តេ ភោក្តុំ នាវកាឝំ ប្រាប្តាះ។
And he said to them, “Go out alone, into a deserted place, and rest for a little while.” For there were so many who were coming and going, that they did not even have time to eat.
32 តតស្តេ នាវា វិជនស្ថានំ គុប្តំ គគ្មុះ។
And climbing into a boat, they went away to a deserted place alone.
33 តតោ លោកនិវហស្តេឞាំ ស្ថានាន្តរយានំ ទទឝ៌, អនេកេ តំ បរិចិត្យ នានាបុរេភ្យះ បទៃវ៌្រជិត្វា ជវេន តៃឞាមគ្រេ យីឝោះ សមីប ឧបតស្ថុះ។
And they saw them going away, and many knew about it. And together they ran by foot from all the cities, and they arrived before them.
34 តទា យីឝុ រ្នាវោ ពហិគ៌ត្យ លោការណ្យានីំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តេឞុ ករុណាំ ក្ឫតវាន៑ យតស្តេៜរក្ឞកមេឞា ឥវាសន៑ តទា ស តាន នានាប្រសង្គាន៑ ឧបទិឞ្ដវាន៑។
And Jesus, going out, saw a great multitude. And he took pity on them, because they were like sheep without a shepherd, and he began to teach them many things.
35 អថ ទិវាន្តេ សតិ ឝិឞ្យា ឯត្យ យីឝុមូចិរេ, ឥទំ វិជនស្ថានំ ទិនញ្ចាវសន្នំ។
And when many hours had now passed, his disciples drew near to him, saying: “This is a deserted place, and the hour is now late.
36 លោកានាំ កិមបិ ខាទ្យំ នាស្តិ, អតឝ្ចតុទ៌ិក្ឞុ គ្រាមាន៑ គន្តុំ ភោជ្យទ្រវ្យាណិ ក្រេតុញ្ច ភវាន៑ តាន៑ វិស្ឫជតុ។
Send them away, so that by going out to nearby villages and towns, they might buy provisions for themselves to eat.”
37 តទា ស តានុវាច យូយមេវ តាន៑ ភោជយត; តតស្តេ ជគទុ រ្វយំ គត្វា ទ្វិឝតសំខ្យកៃ រ្មុទ្រាបាទៃះ បូបាន៑ ក្រីត្វា កិំ តាន៑ ភោជយិឞ្យាមះ?
And responding, he said to them, “Give them something to eat yourselves.” And they said to him, “Let us go out and buy bread for two hundred denarii, and then we will give them something to eat.”
38 តទា ស តាន៑ ប្ឫឞ្ឋវាន៑ យុឞ្មាកំ សន្និធៅ កតិ បូបា អាសតេ? គត្វា បឝ្យត; តតស្តេ ទ្ឫឞ្ដ្វា តមវទន៑ បញ្ច បូបា ទ្វៅ មត្ស្យៅ ច សន្តិ។
And he said to them: “How many loaves do you have? Go and see.” And when they had found out, they said, “Five, and two fish.”
39 តទា ស លោកាន៑ ឝស្បោបរិ បំក្តិភិរុបវេឝយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑,
And he instructed them to make them all sit down in groups on the green grass.
40 តតស្តេ ឝតំ ឝតំ ជនាះ បញ្ចាឝត៑ បញ្ចាឝជ្ជនាឝ្ច បំក្តិភិ រ្ភុវិ សមុបវិវិឝុះ។
And they sat down in divisions by hundreds and by fifties.
41 អថ ស តាន៑ បញ្ចបូបាន៑ មត្ស្យទ្វយញ្ច ធ្ឫត្វា ស្វគ៌ំ បឝ្យន៑ ឦឝ្វរគុណាន៑ អន្វកីត៌្តយត៑ តាន៑ បូបាន៑ ភំក្ត្វា លោកេភ្យះ បរិវេឞយិតុំ ឝិឞ្យេភ្យោ ទត្តវាន៑ ទ្វា មត្ស្យៅ ច វិភជ្យ សវ៌្វេភ្យោ ទត្តវាន៑។
And having received the five loaves and the two fish, gazing up to heaven, he blessed and broke the bread, and he gave it to his disciples to set before them. And the two fish he divided among them all.
42 តតះ សវ៌្វេ ភុក្ត្វាត្ឫប្យន៑។
And they all ate and were satisfied.
43 អនន្តរំ ឝិឞ្យា អវឝិឞ្ដៃះ បូបៃ រ្មត្ស្យៃឝ្ច បូណ៌ាន៑ ទ្វទឝ ឌល្លកាន៑ ជគ្ឫហុះ។
And they brought together the remainder: twelve baskets full of fragments and of fish.
44 តេ ភោក្តារះ ប្រាយះ បញ្ច សហស្រាណិ បុរុឞា អាសន៑។
Now those who ate were five thousand men.
45 អថ ស លោកាន៑ វិស្ឫជន្នេវ នាវមារោឍុំ ស្វស្មាទគ្រេ បារេ ពៃត្សៃទាបុរំ យាតុញ្ច ឝ្ឞ្យិន៑ វាឍមាទិឞ្ដវាន៑។
And without delay he urged his disciples to climb into the boat, so that they might precede him across the sea to Bethsaida, while he dismissed the people.
46 តទា ស សវ៌្វាន៑ វិស្ឫជ្យ ប្រាត៌្ហយិតុំ បវ៌្វតំ គតះ។
And when he had dismissed them, he went to the mountain to pray.
47 តតះ សន្ធ្យាយាំ សត្យាំ នៅះ សិន្ធុមធ្យ ឧបស្ថិតា កិន្តុ ស ឯកាកី ស្ថលេ ស្ថិតះ។
And when it was late, the boat was in the midst of the sea, and he was alone on the land.
48 អថ សម្មុខវាតវហនាត៑ ឝិឞ្យា នាវំ វាហយិត្វា បរិឝ្រាន្តា ឥតិ ជ្ញាត្វា ស និឝាចតុត៌្ហយាមេ សិន្ធូបរិ បទ្ភ្យាំ វ្រជន៑ តេឞាំ សមីបមេត្យ តេឞាមគ្រេ យាតុម៑ ឧទ្យតះ។
And seeing them struggling to row, (for the wind was against them, ) and about the fourth watch of the night, he came to them, walking upon the sea. And he intended to pass by them.
49 កិន្តុ ឝិឞ្យាះ សិន្ធូបរិ តំ វ្រជន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ភូតមនុមាយ រុរុវុះ,
But when they saw him walking upon the sea, they thought it was an apparition, and they cried out.
50 យតះ សវ៌្វេ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា វ្យាកុលិតាះ។ អតឯវ យីឝុស្តត្ក្ឞណំ តៃះ សហាលប្យ កថិតវាន៑, សុស្ថិរា ភូត, អយមហំ មា ភៃឞ្ដ។
For they all saw him, and they were very disturbed. And immediately he spoke with them, and he said to them: “Be strengthened in faith. It is I. Do not be afraid.”
51 អថ នៅកាមារុហ្យ តស្មិន៑ តេឞាំ សន្និធិំ គតេ វាតោ និវ្ឫត្តះ; តស្មាត្តេ មនះសុ វិស្មិតា អាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
And he climbed into the boat with them, and the wind ceased. And they became even more astonished within themselves.
52 យតស្តេ មនសាំ កាឋិន្យាត៑ តត៑ បូបីយម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ន វិវិក្តវន្តះ។
For they did not understand about the bread. For their heart had been blinded.
53 អថ តេ បារំ គត្វា គិនេឞរត្ប្រទេឝមេត្យ តដ ឧបស្ថិតាះ។
And when they had crossed over, they arrived in the land of Genesaret, and they reached the shore.
54 តេឞុ នៅកាតោ ពហិគ៌តេឞុ តត្ប្រទេឝីយា លោកាស្តំ បរិចិត្យ
And when they had disembarked from the boat, the people immediately recognized him.
55 ចតុទ៌ិក្ឞុ ធាវន្តោ យត្រ យត្រ រោគិណោ នរា អាសន៑ តាន៑ សវ៌្វាន ខដ្វោបរិ និធាយ យត្រ កុត្រចិត៑ តទ្វាត៌្តាំ ប្រាបុះ តត៑ ស្ថានម៑ អានេតុម៑ អារេភិរេ។
And running throughout that entire region, they began to carry on beds those who had maladies, to where they heard that he would be.
56 តថា យត្រ យត្រ គ្រាមេ យត្រ យត្រ បុរេ យត្រ យត្រ បល្ល្យាញ្ច តេន ប្រវេឝះ ក្ឫតស្តទ្វត៌្មមធ្យេ លោកាះ បីឌិតាន៑ ស្ថាបយិត្វា តស្យ ចេលគ្រន្ថិមាត្រំ ស្ប្រឞ្ដុម៑ តេឞាមត៌្ហេ តទនុជ្ញាំ ប្រាត៌្ហយន្តះ យាវន្តោ លោកាះ បស្ប្ឫឝុស្តាវន្ត ឯវ គទាន្មុក្តាះ។
And in whichever place he entered, in towns or villages or cities, they placed the infirm in the main streets, and they pleaded with him that they might touch even the hem of his garment. And as many as touched him were made healthy.
