លូកះ 8
1 អបរញ្ច យីឝុ រ្ទ្វាទឝភិះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ នានានគរេឞុ នានាគ្រាមេឞុ ច គច្ឆន៑ ឥឝ្វរីយរាជត្វស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុំ ប្រារេភេ។
I stało się potem, że on chodził po miastach i po miasteczkach każąc i opowiadając królestwo Boże, a oni dwunastu byli z nim,
2 តទា យស្យាះ សប្ត ភូតា និរគច្ឆន៑ សា មគ្ទលីនីតិ វិខ្យាតា មរិយម៑ ហេរោទ្រាជស្យ គ្ឫហាធិបតេះ ហោឞេ រ្ភាយ៌្យា យោហនា ឝូឝានា
I niektóre niewiasty, które był uzdrowił od duchów złych i od niemocy ich, jako Maryja, którą zwano Magdaleną, z której było siedm dyjabłów wyszło;
3 ប្រភ្ឫតយោ យា ពហ្វ្យះ ស្ត្រិយះ ទុឞ្ដភូតេភ្យោ រោគេភ្យឝ្ច មុក្តាះ សត្យោ និជវិភូតី រ្វ្យយិត្វា តមសេវន្ត, តាះ សវ៌្វាស្តេន សាទ៌្ធម៑ អាសន៑។
I Joanna, żona Chuzego, urzędnika Herodowego, i Zuzanna, i inszych wiele, które mu służyły z majętności swoich.
4 អនន្តរំ នានានគរេភ្យោ ពហវោ លោកា អាគត្យ តស្យ សមីបេៜមិលន៑, តទា ស តេភ្យ ឯកាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថយាមាស។ ឯកះ ក្ឫឞីពលោ ពីជានិ វប្តុំ ពហិជ៌គាម,
A gdy się schodził wielki lud, i z różnych miast garnęli się do niego, rzekł przez podobieństwo;
5 តតោ វបនកាលេ កតិបយានិ ពីជានិ មាគ៌បាឝ៌្វេ បេតុះ, តតស្តានិ បទតលៃ រ្ទលិតានិ បក្ឞិភិ រ្ភក្ឞិតានិ ច។
Wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał nasienie swoje; a gdy on rozsiewał, tedy jedno padło podle drogi i podeptane jest, a ptaki niebieskie podziobały je.
6 កតិបយានិ ពីជានិ បាឞាណស្ថលេ បតិតានិ យទ្យបិ តាន្យង្កុរិតានិ តថាបិ រសាភាវាត៑ ឝុឝុឞុះ។
A drugie padło na opokę, a gdy wzeszło, uschło, przeto iż nie miało wilgotności.
7 កតិបយានិ ពីជានិ កណ្ដកិវនមធ្យេ បតិតានិ តតះ កណ្ដកិវនានិ សំវ្ឫទ្ធ្យ តានិ ជគ្រសុះ។
A drugie padło między ciernie; ale ciernie wespół z niem wzrosły, i zadusiły je.
8 តទន្យានិ កតិបយពីជានិ ច ភូម្យាមុត្តមាយាំ បេតុស្តតស្តាន្យង្កុរយិត្វា ឝតគុណានិ ផលានិ ផេលុះ។ ស ឥមា កថាំ កថយិត្វា ប្រោច្ចៃះ ប្រោវាច, យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
A drugie padło na ziemię dobrą, a gdy wzeszło, przyniosło pożytek stokrotny. To mówiąc wołał: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
9 តតះ បរំ ឝិឞ្យាស្តំ បប្រច្ឆុរស្យ ទ្ឫឞ្ដាន្តស្យ កិំ តាត្បយ៌្យំ?
I pytali go uczniowie jego, mówiąc: Co by to było za podobieństwo?
10 តតះ ស វ្យាជហារ, ឦឝ្វរីយរាជ្យស្យ គុហ្យានិ ជ្ញាតុំ យុឞ្មភ្យមធិការោ ទីយតេ កិន្ត្វន្យេ យថា ទ្ឫឞ្ដ្វាបិ ន បឝ្យន្តិ ឝ្រុត្វាបិ ម ពុធ្យន្តេ ច តទត៌្ហំ តេឞាំ បុរស្តាត៑ តាះ សវ៌្វាះ កថា ទ្ឫឞ្ដាន្តេន កថ្យន្តេ។
A on im rzekł: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale innym w podobieństwach, aby widząc nie widzieli, a słysząc nie rozumieli.
11 ទ្ឫឞ្ដាន្តស្យាស្យាភិប្រាយះ, ឦឝ្វរីយកថា ពីជស្វរូបា។
A to podobieństwo takie jest: nasienie jest słowo Boże.
12 យេ កថាមាត្រំ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ បឝ្ចាទ៑ វិឝ្វស្យ យថា បរិត្រាណំ ន ប្រាប្នុវន្តិ តទាឝយេន ឝៃតានេត្យ ហ្ឫទយាត្ឫ តាំ កថាម៑ អបហរតិ ត ឯវ មាគ៌បាឝ៌្វស្ថភូមិស្វរូបាះ។
A którzy podle drogi, ci są, którzy słuchają, zatem przychodzi dyjabeł, i wybiera słowo z serca ich, aby uwierzywszy, nie byli zbawieni.
13 យេ កថំ ឝ្រុត្វា សានន្ទំ គ្ឫហ្លន្តិ កិន្ត្វពទ្ធមូលត្វាត៑ ស្វល្បកាលមាត្រំ ប្រតីត្យ បរីក្ឞាកាលេ ភ្រឝ្យន្តិ តឯវ បាឞាណភូមិស្វរូបាះ។
A którzy na opoce, ci są, którzy gdy słuchają, z radością słowo przyjmują, ale ci korzenia nie mają, ci do czasu wierzą, a czasu pokusy odstępują.
14 យេ កថាំ ឝ្រុត្វា យាន្តិ វិឞយចិន្តាយាំ ធនលោភេន ឯហិកសុខេ ច មជ្ជន្ត ឧបយុក្តផលានិ ន ផលន្តិ ត ឯវោប្តពីជកណ្ដកិភូស្វរូបាះ។
A które padło między ciernie, ci są, którzy słuchają słowa: ale odszedłszy, od pieczołowania i bogactw, i rozkoszy żywota bywają zaduszeni, i nie przynoszą pożytku.
15 កិន្តុ យេ ឝ្រុត្វា សរលៃះ ឝុទ្ធៃឝ្ចាន្តះករណៃះ កថាំ គ្ឫហ្លន្តិ ធៃយ៌្យម៑ អវលម្ព្យ ផលាន្យុត្បាទយន្តិ ច ត ឯវោត្តមម្ឫត្ស្វរូបាះ។
Ale które padło na ziemię dobrą, ci są, którzy w sercu uprzejmem i dobrem słyszane słowo zachowują, i owoc przynoszą w cierpliwości.
16 អបរញ្ច ប្រទីបំ ប្រជ្វាល្យ កោបិ បាត្រេណ នាច្ឆាទយតិ តថា ខដ្វាធោបិ ន ស្ថាបយតិ, កិន្តុ ទីបាធារោបយ៌្យេវ ស្ថាបយតិ, តស្មាត៑ ប្រវេឝកា ទីប្តិំ បឝ្យន្តិ។
A żaden zapaliwszy świecę, nie nakrywa jej naczyniem, ani jej kładzie pod łoże, ale ją stawia na świeczniku, aby ci, którzy wchodzą, widzieli światło.
17 យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ អប្រកាឝិតំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ យច្ច ន សុវ្យក្តំ ប្រចារយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ គ្ឫប្តំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ។
Bo nie masz nic tajemnego, co by nie miało być objawiono; i nie masz nic skrytego, czego by się nie dowiedziano, i co by na jaw nie wyszło.
18 អតោ យូយំ កេន ប្រការេណ ឝ្ឫណុថ តត្រ សាវធានា ភវត, យស្យ សមីបេ ពទ៌្ធតេ តស្មៃ បុនទ៌ាស្យតេ កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន ពទ៌្ធតេ តស្យ យទ្យទស្តិ តទបិ តស្មាត៑ នេឞ្យតេ។
Przetoż patrzcie, jako słuchacie: albowiem kto ma, temu będzie dane, a kto nie ma, i to, co mniema, że ma, będzie odjęte od niego.
19 អបរញ្ច យីឝោ រ្មាតា ភ្រាតរឝ្ច តស្យ សមីបំ ជិគមិឞវះ
Tedy przyszli do niego matka i bracia jego; ale do niego przystąpić nie mogli dla ludu.
20 កិន្តុ ជនតាសម្ពាធាត៑ តត្សន្និធិំ ប្រាប្តុំ ន ឝេកុះ។ តត្បឝ្ចាត៑ តវ មាតា ភ្រាតរឝ្ច ត្វាំ សាក្ឞាត៑ ចិកីឞ៌ន្តោ ពហិស្តិឞ្ឋនតីតិ វាត៌្តាយាំ តស្មៃ កថិតាយាំ
I dano mu znać, mówiąc: Matka twoja i bracia twoi stoją przed domem, chcąc cię widzieć.
21 ស ប្រត្យុវាច; យេ ជនា ឦឝ្វរស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា តទនុរូបមាចរន្តិ តឯវ មម មាតា ភ្រាតរឝ្ច។
A on odpowiadając, rzekł do nich: Matka moja i bracia moi są ci, którzy słowa Bożego słuchają i czynią je.
22 អនន្តរំ ឯកទា យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ នាវមារុហ្យ ជគាទ, អាយាត វយំ ហ្រទស្យ បារំ យាមះ, តតស្តេ ជគ្មុះ។
I stało się dnia jednego, że on wstąpił w łódź i uczniowie jego, i rzekł do nich: Przeprawmy się na drugą stronę jeziora. I puścili się.
23 តេឞុ នៅកាំ វាហយត្សុ ស និទទ្រៅ;
A gdy płynęli, usnął. I przypadła nawałność wiatru na jezioro, i łódź się zalewała, tak że byli w niebezpieczeństwie.
24 អថាកស្មាត៑ ប្រពលឈញ្ភ្ឝគមាទ៑ ហ្រទេ នៅកាយាំ តរង្គៃរាច្ឆន្នាយាំ វិបត៑ តាន៑ ជគ្រាស។ តស្មាទ៑ យីឝោរន្តិកំ គត្វា ហេ គុរោ ហេ គុរោ ប្រាណា នោ យាន្តីតិ គទិត្វា តំ ជាគរយាម្ពភូវុះ។ តទា ស ឧត្ថាយ វាយុំ តរង្គាំឝ្ច តជ៌យាមាស តស្មាទុភៅ និវ្ឫត្យ ស្ថិរៅ ពភូវតុះ។
A przystąpiwszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu! giniemy. A on ocknąwszy się, zgromił wiatr i wały wodne, i uśmierzyły się, i stało się uciszenie.
25 ស តាន៑ ពភាឞេ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសះ ក? តស្មាត្តេ ភីតា វិស្មិតាឝ្ច បរស្បរំ ជគទុះ, អហោ កីទ្ឫគយំ មនុជះ បវនំ បានីយញ្ចាទិឝតិ តទុភយំ តទាទេឝំ វហតិ។
Tedy im rzekł: Gdzież jest wiara wasza? A bojąc się, dziwowali się, mówiąc jedni do drugich: Któż wżdy jest ten, że i wiatrom rozkazuje i wodom, a są mu posłuszne?
26 តតះ បរំ គាលីល្ប្រទេឝស្យ សម្មុខស្ថគិទេរីយប្រទេឝេ នៅកាយាំ លគន្ត្យាំ តដេៜវរោហមាវាទ្
I przewieźli się do krainy Gadareńczyków, która jest przeciw Galilei.
27 ពហុតិថកាលំ ភូតគ្រស្ត ឯកោ មានុឞះ បុរាទាគត្យ តំ សាក្ឞាច្ចការ។ ស មនុឞោ វាសោ ន បរិទធត៑ គ្ឫហេ ច ន វសន៑ កេវលំ ឝ្មឝានម៑ អធ្យុវាស។
A gdy wstąpił na ziemię, zabieżał mu mąż niektóry z onego miasta, co miał dyjabły od niemałego czasu, a nie obłóczył się w szaty, i nie mieszkał w domu, tylko w grobach.
28 ស យីឝុំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចីច្ឆព្ទំ ចការ តស្យ សម្មុខេ បតិត្វា ប្រោច្ចៃជ៌គាទ ច, ហេ សវ៌្វប្រធានេឝ្វរស្យ បុត្រ, មយា សហ តវ កះ សម្ពន្ធះ? ត្វយិ វិនយំ ករោមិ មាំ មា យាតយ។
Ten ujrzawszy Jezusa, zakrzyknął, i upadł przed nim, a głosem wielkim rzekł: Cóż ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga najwyższego? proszę cię, nie dręcz mię.
29 យតះ ស តំ មានុឞំ ត្យក្ត្វា យាតុម៑ អមេធ្យភូតម៑ អាទិទេឝ; ស ភូតស្តំ មានុឞម៑ អសក្ឫទ៑ ទធារ តស្មាល្លោកាះ ឝ្ឫង្ខលេន និគឌេន ច ពពន្ធុះ; ស តទ៑ ភំក្ត្វា ភូតវឝត្វាត៑ មធ្យេប្រាន្តរំ យយៅ។
Albowiem rozkazał onemu duchowi nieczystemu, aby wyszedł z onego człowieka: bo od wielu czasów porywał go; a chociaż go wiązano łańcuchami i w pętach strzeżono, jednak on porwawszy okowy, bywał od dyjabła na pustynię pędzony.
30 អនន្តរំ យីឝុស្តំ បប្រច្ឆ តវ កិន្នាម? ស ឧវាច, មម នាម ពាហិនោ យតោ ពហវោ ភូតាស្តមាឝិឝ្រិយុះ។
I pytał go Jezus, mówiąc: Co masz za imię? A on rzekł: Wojsko; albowiem wiele dyjabłów wstąpiło było weń.
Tedy go prosili, aby im nie rozkazywał stamtąd odejść w przepaść. (Abyssos g12)
32 តទា បវ៌្វតោបរិ វរាហវ្រជឝ្ចរតិ តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ប្រោចុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ អនុជានីហិ; តតះ សោនុជជ្ញៅ។
A była tam trzoda wielka świń, która się pasła na górze, i prosili go, aby im dopuścił wstąpić w nie. I dopuścił im.
33 តតះ បរំ ភូតាស្តំ មានុឞំ វិហាយ វរាហវ្រជម៑ អាឝិឝ្រិយុះ វរាហវ្រជាឝ្ច តត្ក្ឞណាត៑ កដកេន ធាវន្តោ ហ្រទេ ប្រាណាន៑ វិជ្ឫហុះ។
A wyszedłszy dyjabli z onego człowieka, weszli w świnie; i porwała się ona trzoda pędem z przykra do jeziora, i utonęła.
34 តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝូកររក្ឞកាះ បលាយមានា នគរំ គ្រាមញ្ច គត្វា តត្សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ កថយាមាសុះ។
A widząc pasterze, co się stało, uciekli; a poszedłszy, oznajmili to w mieście i we wsiach.
35 តតះ កិំ វ្ឫត្តម៑ ឯតទ្ទឝ៌នាត៌្ហំ លោកា និគ៌ត្យ យីឝោះ សមីបំ យយុះ, តំ មានុឞំ ត្យក្តភូតំ បរិហិតវស្ត្រំ ស្វស្ថមានុឞវទ៑ យីឝោឝ្ចរណសន្និធៅ សូបវិឝន្តំ វិលោក្យ ពិភ្យុះ។
I wyszli, aby oglądali to, co się stało; a przyszedłszy do Jezusa, znaleźli człowieka onego, z którego wyszli dyjabli, obleczonego, przy dobrem baczeniu, siedzącego u nóg Jezusowych, i bali się.
36 យេ លោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តស្យ ស្វាស្ថ្យករណំ ទទ្ឫឝុស្តេ តេភ្យះ សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ កថយាមាសុះ។
Opowiedzieli im tedy ci, którzy widzieli, jako uzdrowiono tego, który był opętany.
37 តទនន្តរំ តស្យ គិទេរីយប្រទេឝស្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថា ពហវោ ជនា អតិត្រស្តា វិនយេន តំ ជគទុះ, ភវាន៑ អស្មាកំ និកដាទ៑ វ្រជតុ តស្មាត៑ ស នាវមារុហ្យ តតោ វ្យាឃុដ្យ ជគាម។
I prosiło go wszystko mnóstwo onej okolicznej krainy Gadareńczyków, aby odszedł od nich; albowiem ich był wielki strach ogarnął. A on wstąpiwszy w łódź, wrócił się.
38 តទានីំ ត្យក្តភូតមនុជស្តេន សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ
I prosił go on mąż, z którego wyszli dyjabli, aby był przy nim; ale go Jezus odprawił, mówiąc:
39 កិន្តុ តទត៌្ហម៑ ឦឝ្វរះ កីទ្ឫង្មហាកម៌្ម ក្ឫតវាន៑ ឥតិ និវេឝនំ គត្វា វិជ្ញាបយ, យីឝុះ កថាមេតាំ កថយិត្វា តំ វិសសជ៌។ តតះ ស វ្រជិត្វា យីឝុស្តទត៌្ហំ យន្មហាកម៌្ម ចការ តត៑ បុរស្យ សវ៌្វត្រ ប្រកាឝយិតុំ ប្រារេភេ។
Wróć się do domu twego, a opowiadaj, jakoć wielkie rzeczy Bóg uczynił. I odszedł, po wszystkiem mieście opowiadając, jako mu wielkie rzeczy Jezus uczynił.
40 អថ យីឝៅ បរាវ្ឫត្យាគតេ លោកាស្តំ អាទរេណ ជគ្ឫហុ រ្យស្មាត្តេ សវ៌្វេ តមបេក្ឞាញ្ចក្រិរេ។
I stało się, gdy się wrócił Jezus, że go przyjął lud; albowiem nań wszyscy oczekiwali.
41 តទនន្តរំ យាយីន៌ាម្នោ ភជនគេហស្យៃកោធិប អាគត្យ យីឝោឝ្ចរណយោះ បតិត្វា ស្វនិវេឝនាគមនាត៌្ហំ តស្មិន៑ វិនយំ ចការ,
A oto przyszedł mąż imieniem Jairus, a ten był przełożonym bóżnicy; a przypadłszy do nóg Jezusowych, prosił go, aby wszedł w dom jego.
42 យតស្តស្យ ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យៃកាសីត៑ សា ម្ឫតកល្បាភវត៑។ តតស្តស្យ គមនកាលេ មាគ៌េ លោកានាំ មហាន៑ សមាគមោ ពភូវ។
Albowiem miał córkę jedyną około dwunastu lat, która już konała. (A gdy on szedł, cisnął go lud.)
43 ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគគ្រស្តា នានា វៃទ្យៃឝ្ចិកិត្សិតា សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ ស្វាស្ថ្យំ ន ប្រាប្តា យា យោឞិត៑ សា យីឝោះ បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រគ្រន្ថិំ បស្បឝ៌។
A niewiasta, która płynienie krwi cierpiała od lat dwunastu, i wynałożyła była na lekarzy wszystko swoje pożywienie, a nie mogła być od nikogo uleczona,
44 តស្មាត៑ តត្ក្ឞណាត៑ តស្យា រក្តស្រាវោ រុទ្ធះ។
Przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szaty jego, a zarazem się zastanowiło płynienie krwi jej.
45 តទានីំ យីឝុរវទត៑ កេនាហំ ស្ប្ឫឞ្ដះ? តតោៜនេកៃរនង្គីក្ឫតេ បិតរស្តស្យ សង្គិនឝ្ចាវទន៑, ហេ គុរោ លោកា និកដស្ថាះ សន្តស្តវ ទេហេ ឃឞ៌យន្តិ, តថាបិ កេនាហំ ស្ប្ឫឞ្ដឥតិ ភវាន៑ កុតះ ប្ឫច្ឆតិ?
I rzekł Jezus: Któż jest, co się mnie dotknął? a gdy się wszyscy zapierali, rzekł Piotr, i ci, którzy z nim byli: Mistrzu! lud cię ciśnie i tłoczy, a ty mówisz: Kto się mnie dotknął?
46 យីឝុះ កថយាមាស, កេនាប្យហំ ស្ប្ឫឞ្ដោ, យតោ មត្តះ ឝក្តិ រ្និគ៌តេតិ មយា និឝ្ចិតមជ្ញាយិ។
I rzekł Jezus: Dotknął się mnie ktoś, bom poznał, że moc ode mnie wyszła.
47 តទា សា នារី ស្វយំ ន គុប្តេតិ វិទិត្វា កម្បមានា សតី តស្យ សម្មុខេ បបាត; យេន និមិត្តេន តំ បស្បឝ៌ ស្បឝ៌មាត្រាច្ច យេន ប្រការេណ ស្វស្ថាភវត៑ តត៑ សវ៌្វំ តស្យ សាក្ឞាទាចខ្យៅ។
A widząc ona niewiasta, że się nie utaiła, ze drżeniem przystąpiła i upadła przed nim, i dlaczego się go dotknęła, powiedziała mu przed wszystkim ludem, i jako zaraz uzdrowiona była.
48 តតះ ស តាំ ជគាទ ហេ កន្យេ សុស្ថិរា ភវ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ ស្វស្ថាម៑ អកាឞ៌ីត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ យាហិ។
A on jej rzekł: Ufaj, córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła; idźże w pokoju.
49 យីឝោរេតទ្វាក្យវទនកាលេ តស្យាធិបតេ រ្និវេឝនាត៑ កឝ្ចិល្លោក អាគត្យ តំ ពភាឞេ, តវ កន្យា ម្ឫតា គុរុំ មា ក្លិឝាន។
A gdy on to jeszcze mówił, przyszedł niektóry od przełożonego bóżnicy, powiadając mu: Iż umarła córka twoja, nie trudź Nauczyciela.
50 កិន្តុ យីឝុស្តទាកណ៌្យាធិបតិំ វ្យាជហារ, មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វសិហិ តស្មាត៑ សា ជីវិឞ្យតិ។
Ale Jezus usłyszawszy to, odpowiedział mu, mówiąc: Nie bój się, tylko wierz, a będzie uzdrowiona.
51 អថ តស្យ និវេឝនេ ប្រាប្តេ ស បិតរំ យោហនំ យាកូពញ្ច កន្យាយា មាតរំ បិតរញ្ច វិនា, អន្យំ កញ្ចន ប្រវេឞ្ដុំ វារយាមាស។
A wszedłszy w dom, nie dopuścił z sobą wnijść nikomu, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, i ojcu i matce onej dzieweczki.
52 អបរញ្ច យេ រុទន្តិ វិលបន្តិ ច តាន៑ សវ៌្វាន៑ ជនាន៑ ឧវាច, យូយំ មា រោទិឞ្ដ កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។
A płakali wszyscy, i narzekali nad nią. Ale on rzekł: Nie płaczcież! Nie umarłać, ale śpi.
53 កិន្តុ សា និឝ្ចិតំ ម្ឫតេតិ ជ្ញាត្វា តេ តមុបជហសុះ។
I naśmiewali się z niego, wiedząc, iż była umarła.
54 បឝ្ចាត៑ ស សវ៌្វាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា កន្យាយាះ ករៅ ធ្ឫត្វាជុហុវេ, ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ,
A on wygnawszy precz wszystkich, i ująwszy ją za rękę, zawołał, mówiąc: Dzieweczko, wstań!
55 តស្មាត៑ តស្យាះ ប្រាណេឞុ បុនរាគតេឞុ សា តត្ក្ឞណាទ៑ ឧត្តស្យៅ។ តទានីំ តស្យៃ កិញ្ចិទ៑ ភក្ឞ្យំ ទាតុម៑ អាទិទេឝ។
I wrócił się duch jej; i wstała zaraz; i rozkazał, aby jej jeść dano.
56 តតស្តស្យាះ បិតរៅ វិស្មយំ គតៅ កិន្តុ ស តាវាទិទេឝ ឃដនាយា ឯតស្យាះ កថាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយតំ។
I zdumieli się rodzice jej. A on im zakazał, aby nikomu nie powiadali tego, co się było stało.
