លូកះ 5
1 អនន្តរំ យីឝុរេកទា គិនេឞរថ្ទស្យ តីរ ឧត្តិឞ្ឋតិ, តទា លោកា ឦឝ្វរីយកថាំ ឝ្រោតុំ តទុបរិ ប្របតិតាះ។
၁တရံရောအခါ ဂင်္နေသရက်အိုင်နားမှာ ရပ်တော်မူ၍၊ လူများတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ် တရားကို နားထောင်ခြင်းငှါ ကိုယ်တော်အနီးသို့ တိုးဝင်ကြစဉ်တွင်၊ ကမ်းနားမှာဆိုက်သော လှေနှစ်စင်းမြင် တော်မူ၏။
2 តទានីំ ស ហ្ទស្យ តីរសមីបេ នៅទ្វយំ ទទឝ៌ កិញ្ច មត្ស្យោបជីវិនោ នាវំ វិហាយ ជាលំ ប្រក្ឞាលយន្តិ។
၂တံငါတို့သည် လှေထဲကထွက်၍ပိုက်ကွန်တို့ကို ဆေးလျှော်လျက်နေကြ၏။
3 តតស្តយោទ៌្វយោ រ្មធ្យេ ឝិមោនោ នាវមារុហ្យ តីរាត៑ កិញ្ចិទ្ទូរំ យាតុំ តស្មិន៑ វិនយំ ក្ឫត្វា នៅកាយាមុបវិឝ្យ លោកាន៑ ប្រោបទិឞ្ដវាន៑។
၃ထိုလှေတို့တွင် ရှိမုန်၏ လှေထဲသို့ ဝင်တော်မူပြီးလျှင်၊ လှေကိုကမ်းနားမှာ အနည်းငယ်ခွာဖွင့်စေခြင်းငှါ ရှိမုန်ကို အခွင့်တောင်းတော်မူ၏။ ထိုလှေပေါ်မှာ ထိုင်လျက် လူများတို့ကို ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူ၏။
4 បឝ្ចាត៑ តំ ប្រស្តាវំ សមាប្យ ស ឝិមោនំ វ្យាជហារ, គភីរំ ជលំ គត្វា មត្ស្យាន៑ ធត៌្តុំ ជាលំ និក្ឞិប។
၄စကားတော်ပြတ်သောအခါ၊ ရေနက်ရာအရပ်သို့ ရွှေ့ဦးလော့။ ပိုက်ကွန်ကိုချ၍ ငါးကိုအုပ်စမ်းလော့ ဟု ရှိမုန်အားမိန့်တော်မူ၏။
5 តតះ ឝិមោន ពភាឞេ, ហេ គុរោ យទ្យបិ វយំ ក្ឫត្ស្នាំ យាមិនីំ បរិឝ្រម្យ មត្ស្យៃកមបិ ន ប្រាប្តាស្តថាបិ ភវតោ និទេឝតោ ជាលំ ក្ឞិបាមះ។
၅ရှိမုန်ကလည်း၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် တညဉ့်လုံးကြိုးစားသော်လည်း တကောင်ကိုမျှမရပါ။ သို့ရာ တွင် အမိန့်တော်ရှိလျှင် ပိုက်ကွန်ကို ချပါမည်ဟု လျှောက်လေ၏။
6 អថ ជាលេ ក្ឞិប្តេ ពហុមត្ស្យបតនាទ៑ អានាយះ ប្រច្ឆិន្នះ។
၆ထိုသို့ချကြပြီးလျှင်၊ အလွန်များစွာသော ငါးတို့ကို အုပ်မိသဖြင့် ပိုက်ကွန်သည် စုတ်ပျတ်စရှိ၏။
7 តស្មាទ៑ ឧបកត៌្តុម៑ អន្យនៅស្ថាន៑ សង្គិន អាយាតុម៑ ឥង្គិតេន សមាហ្វយន៑ តតស្ត អាគត្យ មត្ស្យៃ រ្នៅទ្វយំ ប្របូរយាមាសុ រ្យៃ រ្នៅទ្វយំ ប្រមគ្នម៑។
၇အခြားသော လှေတစင်း၌ရှိသော အပေါင်းအဘော်တို့သည်လာ၍ကူညီစေခြင်းငှါ သူတို့ကို အမှတ် ပေးသဖြင့်၊ သူတို့သည်လာ၍ လှေနှစ်စင်း နစ်လုမတတ် ငါးနှင့်ပြည့်စေကြ၏။
8 តទា ឝិមោន្បិតរស្តទ៑ វិលោក្យ យីឝោឝ្ចរណយោះ បតិត្វា, ហេ ប្រភោហំ បាបី នរោ មម និកដាទ៑ ភវាន៑ យាតុ, ឥតិ កថិតវាន៑។
၈ရှိမုန် ပေတရုသ်မြင်လျှင်၊ ယေရှု၏ ပုဆစ်တော်ကိုဦးတိုက်၍၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်သည် အပြစ်များသော သူ ဖြစ်ပါ၏။ အကျွန်ုပ်ဆီမှကြွသွားတော်မူပါဟု လျှောက်လေ၏။
9 យតោ ជាលេ បតិតានាំ មត្ស្យានាំ យូថាត៑ ឝិមោន៑ តត្សង្គិនឝ្ច ចមត្ក្ឫតវន្តះ; ឝិមោនះ សហការិណៅ សិវទេះ បុត្រៅ យាកូព៑ យោហន៑ ចេមៅ តាទ្ឫឝៅ ពភូវតុះ។
၉အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ လျှောက်သနည်း ဟူမူကား၊ အုပ်မိသောငါးများကိုထောက်သဖြင့်၊ ရှိမုန်နှင့် သူ၏အပေါင်းအဘော် ဇေဗေဒဲ၏သားယာကုပ်နှင့် ယောဟန်မှစ၍ ရှိမုန်နှင့်ပါသမျှသောသူတို့သည် မိန်းမော တွေဝေခြင်းရှိကြ၏။
10 តទា យីឝុះ ឝិមោនំ ជគាទ មា ភៃឞីរទ្យារភ្យ ត្វំ មនុឞ្យធរោ ភវិឞ្យសិ។
၁၀ယေရှုကလည်း၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိနှင့်။ သင်သည်ယခုမှစ၍ လူတို့ကိုဘမ်းမိသောသူ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
11 អនន្តរំ សវ៌្វាសុ នៅសុ តីរម៑ អានីតាសុ តេ សវ៌្វាន៑ បរិត្យជ្យ តស្យ បឝ្ចាទ្គាមិនោ ពភូវុះ។
၁၁ကမ်းနားမှာလှေကိုဆိုက်ပြီးလျှင်၊ ထိုသူတို့သည် ရှိသမျှတို့ကို စွန့်ပစ်၍ နောက်တော်သို့လိုက်ကြ၏။
12 តតះ បរំ យីឝៅ កស្មិំឝ្ចិត៑ បុរេ តិឞ្ឋតិ ជន ឯកះ សវ៌្វាង្គកុឞ្ឋស្តំ វិលោក្យ តស្យ សមីបេ ន្យុព្ជះ បតិត្វា សវិនយំ វក្តុមារេភេ, ហេ ប្រភោ យទិ ភវានិច្ឆតិ តហ៌ិ មាំ បរិឞ្កត៌្តុំ ឝក្នោតិ។
၁၂ကိုယ်တော်သည် မြို့တမြို့၌ရှိတော်မူစဉ်၊ တကိုယ်လုံးနူနာစွဲသော သူတယောက်သည် ကိုယ်တော်ကို မြင်လျှင် ပြစ်ဝပ်၍၊ သခင်၊ အလိုတော်ရှိလျှင် ကျွန်တော်ကို သန့်ရှင်းစေနိုင်တော်မူသည်ဟု တောင်းပန်လေ၏။
13 តទានីំ ស បាណិំ ប្រសាយ៌្យ តទង្គំ ស្ប្ឫឝន៑ ពភាឞេ ត្វំ បរិឞ្ក្រិយស្វេតិ មមេច្ឆាស្តិ តតស្តត្ក្ឞណំ ស កុឞ្ឋាត៑ មុក្តះ។
၁၃ယေရှုကလည်း၊ ငါအလိုရှိ၏။ သန့်ရှင်းခြင်းသို့ ရောက်စေဟုမိန့်တော်မူလျက်၊ လက်ထောက်ကိုဆန့်၍ ထိုသူကိုတို့တော်မူ၏။ ထိုခဏခြင်းတွင် နူနာပျောက်လေ ၏။
14 បឝ្ចាត៑ ស តមាជ្ញាបយាមាស កថាមិមាំ កស្មៃចិទ៑ អកថយិត្វា យាជកស្យ សមីបញ្ច គត្វា ស្វំ ទឝ៌យ, លោកេភ្យោ និជបរិឞ្ក្ឫតត្វស្យ ប្រមាណទានាយ មូសាជ្ញានុសារេណ ទ្រវ្យមុត្ម្ឫជស្វ ច។
၁၄ယေရှုကလည်း၊ ဤအကြောင်းကို အဘယ်သူအားမျှမပြောနှင့် ယဇ်ပရောဖိတ်ထံသို့သွား၍ ကိုယ်ကို ပြလော့။ သူတပါး၌ သက်သေဖြစ်စေခြင်းငှါ သန့်ရှင်းခြင်းသို့ ရောက်သည့်အတွက် မောရှေစီရင်မှာထားသော ပူဇော်သက္ကာကို ဆက်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏။
15 តថាបិ យីឝោះ សុខ្យាតិ រ្ពហុ វ្យាប្តុមារេភេ កិញ្ច តស្យ កថាំ ឝ្រោតុំ ស្វីយរោគេភ្យោ មោក្តុញ្ច លោកា អាជគ្មុះ។
၁၅သို့သော်လည်း သိတင်းတော်သည်သာ၍ ကျော်စောသဖြင့်၊ များစွာသောလူအပေါင်းတို့သည် တရား နာလိုသောငါ၎င်း၊ အနာငြိမ်းစေခြင်း ကျေးဇူးတော်ကို ခံလိုသော၎င်း၊ စုဝေးလျက်ရှိကြ၏။
16 អថ ស ប្រាន្តរំ គត្វា ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ។
၁၆ကိုယ်တော်သည် တောအရပ်သို့ကြွ၍ ဆုတောင်းလေ့ရှိတော်မူ၏။
17 អបរញ្ច ឯកទា យីឝុរុបទិឝតិ, ឯតហ៌ិ គាលីល្យិហូទាប្រទេឝយោះ សវ៌្វនគរេភ្យោ យិរូឝាលមឝ្ច កិយន្តះ ផិរូឝិលោកា វ្យវស្ថាបកាឝ្ច សមាគត្យ តទន្តិកេ សមុបវិវិឝុះ, តស្មិន៑ កាលេ លោកានាមារោគ្យការណាត៑ ប្រភោះ ប្រភាវះ ប្រចកាឝេ។
၁၇တနေ့သ၌ ကိုယ်တော်သည် ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူစဉ် ယေရုရှလင်မြို့မှစသော ယုဒပြည်၊ ဂါလိလဲ ပြည်မြို့ရွာများတို့က ရောက်လာသော ဖာရိရှဲတို့နှင့် နိဿရည်ဆရာတို့သည် ထိုင်လျက်ရှိကြ၏၊ အနာရောဂါ ငြိမ်းစေခြင်းငှါ သခင်ဘုရား၏ တန်ခိုးတော်သည် ထင်ရှား၏။
18 បឝ្ចាត៑ កិយន្តោ លោកា ឯកំ បក្ឞាឃាតិនំ ខដ្វាយាំ និធាយ យីឝោះ សមីបមានេតុំ សម្មុខេ ស្ថាបយិតុញ្ច វ្យាប្រិយន្ត។
၁၈ထိုအခါ လက်ခြေသေသောသူတယောက်ကို အိမ်ယာနှင့်တကွ အထံသို့ဆောင်ခဲ့၍၊ ရှေ့တော်၌ သွင်း ထားခြင်းငှါ ရှာကြံကြ၏။
19 កិន្តុ ពហុជននិវហសម្វាធាត៑ ន ឝក្នុវន្តោ គ្ឫហោបរិ គត្វា គ្ឫហប្ឫឞ្ឋំ ខនិត្វា តំ បក្ឞាឃាតិនំ សខដ្វំ គ្ឫហមធ្យេ យីឝោះ សម្មុខេ ៜវរោហយាមាសុះ។
၁၉လူစုဝေးလျက်ရှိသောကြောင့် ဝင်စရာလမ်းကိုမတွေ့သဖြင့်၊ အိမ်မိုးပေါ်သို့တက်၍ အုတ်မိုးကို ဖောက်ပြီးမှ လူနာကို အိမ်ယာနှင့်တကွ လူများ အလည်ယေရှု၏ ရှေ့တော်သို့ လျှော့ချကြ၏။
20 តទា យីឝុស្តេឞាម៑ ឦទ្ឫឝំ វិឝ្វាសំ វិលោក្យ តំ បក្ឞាឃាតិនំ វ្យាជហារ, ហេ មានវ តវ បាបមក្ឞម្យត។
၂၀ကိုယ်တော်သည် ထိုသူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကိုမြင်လျှင်၊ လူနာအား၊ အချင်းလူ၊ သင်၏အပြစ်ကို လွတ် စေပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။
21 តស្មាទ៑ អធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច ចិត្តៃរិត្ថំ ប្រចិន្តិតវន្តះ, ឯឞ ជន ឦឝ្វរំ និន្ទតិ កោយំ? កេវលមីឝ្វរំ វិនា បាបំ ក្ឞន្តុំ កះ ឝក្នោតិ?
၂၁ကျမ်းပြုဆရာနှင့် ဖာရိရှဲတို့က၊ ဘုရားကိုလွန်ကျူး၍ ပြောသောဤသူကား အဘယ်သူနည်း။ ဘုရား သခင်မှတပါး အဘယ်သူသည် အပြစ်ကို လွှတ်နိုင်သနည်းဟု ထင်မှတ်ကြ၏။
22 តទា យីឝុស្តេឞាម៑ ឥត្ថំ ចិន្តនំ វិទិត្វា តេភ្យោកថយទ៑ យូយំ មនោភិះ កុតោ វិតក៌យថ?
၂၂ယေရှုသည် ထိုသူတို့၏ ထင်မှတ်ခြင်းကိုသိတော်မူလျှင်၊ သင်တို့စိတ်ထဲမှာအဘယ်ကြောင့် ထင်မှတ် ကြသနည်း။
23 តវ បាបក្ឞមា ជាតា យទ្វា ត្វមុត្ថាយ វ្រជ ឯតយោ រ្មធ្យេ កា កថា សុកថ្យា?
၂၃အဘယ်စကားကိုသာ၍ ပြောလွယ်သနည်း။ သင်၏အပြစ်ကိုလွတ်စေပြီဟု ပြောလွယ်သလော။ သင် ထ၍ လှမ်းသွားလော့ ပြောလွယ်သလော။
24 កិន្តុ ប្ឫថិវ្យាំ បាបំ ក្ឞន្តុំ មានវសុតស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តីតិ យថា យូយំ ជ្ញាតុំ ឝក្នុថ តទត៌្ហំ (ស តំ បក្ឞាឃាតិនំ ជគាទ) ឧត្តិឞ្ឋ ស្វឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា គ្ឫហំ យាហីតិ ត្វាមាទិឝាមិ។
၂၄လူသားသည်မြေကြီးပေါ်မှာ အပြစ်လွှတ်ပိုင်သည်ကို သင်တို့သိစေခြင်းငှါထလော့။ ကိုယ်အိမ်ယာကို ဆောင်၍ ကိုယ်အိမ်သို့သွားလော။ သင်အား ငါဆိုသည်ဟု လက်ခြေသေသောသူအား မိန့်တော်မူ၏။
25 តស្មាត៑ ស តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞាត៑ និជឝយនីយំ គ្ឫហីត្វា ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទន៑ និជនិវេឝនំ យយៅ។
၂၅ထိုသူသည်လည်း လူအများရှေ့မှာ ချက်ချင်းထ၍ အိမ်ယာကိုဆောင်လျက်၊ ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ် တော်ကို ချီးမွမ်းလျက် မိမိအိမ်သို့သွားလေ၏။
26 តស្មាត៑ សវ៌្វេ វិស្មយ ប្រាប្តា មនះសុ ភីតាឝ្ច វយមទ្យាសម្ភវកាយ៌្យាណ្យទឝ៌ាម ឥត្យុក្ត្វា បរមេឝ្វរំ ធន្យំ ប្រោទិតាះ។
၂၆ထိုသူအပေါင်းတို့သည် မိန်းမောတွေဝေ၍ ကြောက်ရွံ့အားကြီးသည်နှင့်၊ ငါတို့သည် အံ့ဘွယ်သော အမှုအရာကို ယနေ့မြင်ခဲ့ပြီဟုပြောဆို၍ ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်တော်ကိုချီးမွမ်းကြ၏။
27 តតះ បរំ ពហិគ៌ច្ឆន៑ ករសញ្ចយស្ថានេ លេវិនាមានំ ករសញ្ចាយកំ ទ្ឫឞ្ដ្វា យីឝុស្តមភិទធេ មម បឝ្ចាទេហិ។
၂၇ထိုနောက်ကိုယ်တော်သည် ထကြွ၍ လေဝိအမည်ရှိသော အခွန်ခံသူသည် အခွန်ခံရာတဲ၌ ထိုင်နေ သည်ကိုမြင်သော ငါနောက်သို့လိုက်လော့ မိန့်တော်မူ၏။
28 តស្មាត៑ ស តត្ក្ឞណាត៑ សវ៌្វំ បរិត្យជ្យ តស្យ បឝ្ចាទិយាយ។
၂၈ထိုသူသည်လည်း ရှိသမျှတို့ကို စွန့်ပြစ်လေရဲ့ ထ၍နောက်တော်သို့လိုက်လေ၏။
29 អនន្តរំ លេវិ រ្និជគ្ឫហេ តទត៌្ហំ មហាភោជ្យំ ចការ, តទា តៃះ សហានេកេ ករសញ្ចាយិនស្តទន្យលោកាឝ្ច ភោក្តុមុបវិវិឝុះ។
၂၉ထိုနောက်မှလေဝိသည် ကိုယ်တော်အဘို့အလို့ငှါ မိမိအိမ်၌ကြီးစွာသောပွဲကိုခံ၍၊ အခွန်ခံသောသူများ နှင့် အခြားသောသူအပေါင်းတို့သည် ကိုယ်တော်မှစသော တပည့်တော်တို့နှင့်တကွ စားပွဲ၌ လျောင်းကြ၏။
30 តស្មាត៑ ការណាត៑ ចណ្ឌាលានាំ បាបិលោកានាញ្ច សង្គេ យូយំ កុតោ ភំគ្ធ្វេ បិវថ ចេតិ កថាំ កថយិត្វា ផិរូឝិនោៜធ្យាបកាឝ្ច តស្យ ឝិឞ្យៃះ សហ វាគ្យុទ្ធំ កត៌្តុមារេភិរេ។
၃၀ကျမ်းပြုဆရာနှင့်ဖာရိရှဲတို့က သင်တို့သည် အခွန်ခံသောသူ ဆိုးသောသူတို့နှင့်အတူ အဘယ်ကြောင့် စားသောက်ကြသနည်းဟု တပည့်တော် တို့ကိုကဲ့ရဲ့အပြစ်တင်ကြ၏။
31 តស្មាទ៑ យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវោចទ៑ អរោគលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ កិន្តុ សរោគាណាមេវ។
၃၁ယေရှုကလည်း၊ ကျန်းမာသောသူတို့သည် ဆေးသမားကိုအလိုမရှိကြ။ နာသောသူတို့သာလျှင် အလိုရှိ ကြ၏။
32 អហំ ធាម៌្មិកាន៑ អាហ្វាតុំ នាគតោស្មិ កិន្តុ មនះ បរាវត៌្តយិតុំ បាបិន ឯវ។
၃၂ဖြောင့်မတ်သောသူတို့သည် နောင်တသို့ ခေါ်ခြင်းငှါလာသည်မဟုတ် ဆိုးသောသူတို့ကိုခေါ်ခြင်းငှါ ငါလာသတည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။
33 តតស្តេ ប្រោចុះ, យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ច ឝិឞ្យា វារំវារម៑ ឧបវសន្តិ ប្រាត៌្ហយន្តេ ច កិន្តុ តវ ឝិឞ្យាះ កុតោ ភុញ្ជតេ បិវន្តិ ច?
၃၃လူအချို့တို့က၊ ယောဟန်၏ တပည့်တို့နှင့် ဖာရိရှဲတို့သည် အစာရှောင်ခြင်းနှင့် ဆုတောင်းခြင်းတို့ကို အဖန်တလဲလဲပြုကြသည်ဖြစ်၍၊ အဘယ်ကြောင့် ကိုယ်တော်၏တပည့်တို့သည် စားသောက်လျက်နေကြ ပါသနည်းဟု လျှောက်ကြ၏။
34 តទា ស តានាចខ្យៅ វរេ សង្គេ តិឞ្ឋតិ វរស្យ សខិគណំ កិមុបវាសយិតុំ ឝក្នុថ?
၃၄ကိုယ်တော်ကလည်း၊ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်သည် မိမိအပေါင်းအဘော်တို့နှင့်အတူရှိစဉ်အခါ သူတို့ကို အစာရှောင်စေနိုင်သလော။
35 កិន្តុ យទា តេឞាំ និកដាទ៑ វរោ នេឞ្យតេ តទា តេ សមុបវត្ស្យន្តិ។
၃၅မင်္ဂလာဆောင်လုလင်ကို သူ၏အပေါင်းအဘော်တို့နှင့်ခွါ၍ ယူသွားသောအချိန်ကာလ ရောက်လိမ့် မည်။ ထိုကာလ အခါသူတို့သည် အစာရှောင်ကြလိမ့်မည်။
36 សោបរមបិ ទ្ឫឞ្ដាន្តំ កថយាម្ពភូវ បុរាតនវស្ត្រេ កោបិ នុតនវស្ត្រំ ន សីវ្យតិ យតស្តេន សេវនេន ជីណ៌វស្ត្រំ ឆិទ្យតេ, នូតនបុរាតនវស្ត្រយោ រ្មេលញ្ច ន ភវតិ។
၃၆ဥပမာကား၊ အဝတ်ဟောင်းကို အထည်သစ်နှင့် ဖာလေ့မရှိ။ ထိုသို့ဖာလျှင် အထည်သစ်သည် ဆွဲဆုတ် တတ်၏။ ဖာသောအထည်သစ်သည် အဝတ်ဟောင်းနှင့် မသင့်မတင့်တတ်။
37 បុរាតន្យាំ កុត្វាំ កោបិ នុតនំ ទ្រាក្ឞារសំ ន និទធាតិ, យតោ នវីនទ្រាក្ឞារសស្យ តេជសា បុរាតនី កុតូ រ្វិទីយ៌្យតេ តតោ ទ្រាក្ឞារសះ បតតិ កុតូឝ្ច នឝ្យតិ។
၃၇၎င်းနည်း၊ ဟောင်းသောသားရေဘူး၌ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို ထည့်လေ့မရှိ။ ထိုသို့ထည့်လျှင် အသစ်သောစပျစ်ရည်သည် သားရေဘူးကို ဆုတ်ခွဲသဖြင့်၊ စပျစ်ရည်သည် သားရေဘူးကို ဆုတ်ခွဲသဖြင့်၊ စပျစ်ရည်သည်ယို၍ သားရေဘူးလည်း ပျက်စီးတတ်၏။
38 តតោ ហេតោ រ្នូតន្យាំ កុត្វាំ នវីនទ្រាក្ឞារសះ និធាតវ្យស្តេនោភយស្យ រក្ឞា ភវតិ។
၃၈အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို အသစ်သောသားရေဘူး၌ ထည့်ရသည်၊ ထိုသို့ထည့်လျှင် နှစ်ပါးစလုံး မပျက် စီး။
39 អបរញ្ច បុរាតនំ ទ្រាក្ឞារសំ បីត្វា កោបិ នូតនំ ន វាញ្ឆតិ, យតះ ស វក្តិ នូតនាត៑ បុរាតនម៑ ប្រឝស្តម៑។
၃၉ဟောင်းသောစပျစ်ရည်ကိုသောက်ပြီးသော သူသည်လည်း အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို ချက်ခြင်းအလို မရှိတတ်။ ဟောင်းသော စပျစ်ရည်သာ၍ ကောင်းသည်ကိုသိ၏ဟုမိန့်တော်မူ၏။
