លូកះ 18
1 អបរញ្ច លោកៃរក្លាន្តៃ រ្និរន្តរំ ប្រាត៌្ហយិតវ្យម៑ ឥត្យាឝយេន យីឝុនា ទ្ឫឞ្ដាន្ត ឯកះ កថិតះ។
Il leur proposait aussi cette parabole, sur ce qu’il faut toujours prier, et ne se lasser jamais.
2 កុត្រចិន្នគរេ កឝ្ចិត៑ ប្រាឌ្វិវាក អាសីត៑ ស ឦឝ្វរាន្នាពិភេត៑ មានុឞាំឝ្ច នាមន្យត។
Il y avait, disait-il, dans une certaine ville un juge qui ne craignait point Dieu, et ne se souciait point des hommes.
3 អថ តត្បុរវាសិនី កាចិទ្វិធវា តត្សមីបមេត្យ វិវាទិនា សហ មម វិវាទំ បរិឞ្កុវ៌្វិតិ និវេទយាមាស។
Or il y avait une veuve dans cette même ville, et elle venait à lui, disant: Faites-moi justice de mon adversaire.
4 តតះ ស ប្រាឌ្វិវាកះ កិយទ្ទិនានិ ន តទង្គីក្ឫតវាន៑ បឝ្ចាច្ចិត្តេ ចិន្តយាមាស, យទ្យបីឝ្វរាន្ន ពិភេមិ មនុឞ្យានបិ ន មន្យេ
Et il ne le voulut pas pendant longtemps. Mais ensuite il dit en lui-même: Quoique je ne craigne point Dieu et ne me soucie point des hommes,
5 តថាប្យេឞា វិធវា មាំ ក្លិឝ្នាតិ តស្មាទស្យា វិវាទំ បរិឞ្ករិឞ្យាមិ នោចេត៑ សា សទាគត្យ មាំ វ្យគ្រំ ករិឞ្យតិ។
Cependant, parce que cette femme m’importune, je lui ferai justice, de peur qu’à la fin elle ne vienne me faire quelque affront.
6 បឝ្ចាត៑ ប្រភុរវទទ៑ អសាវន្យាយប្រាឌ្វិវាកោ យទាហ តត្រ មនោ និធធ្វំ។
Le Seigneur ajouta: Entendez ce que dit le juge d’iniquité:
7 ឦឝ្វរស្យ យេ ៜភិរុចិតលោកា ទិវានិឝំ ប្រាត៌្ហយន្តេ ស ពហុទិនានិ វិលម្ព្យាបិ តេឞាំ វិវាទាន៑ កិំ ន បរិឞ្ករិឞ្យតិ?
Et Dieu ne vengera pas ses élus, qui crient vers lui jour et nuit, et il usera de délai pour eux?
8 យុឞ្មានហំ វទាមិ ត្វរយា បរិឞ្ករិឞ្យតិ, កិន្តុ យទា មនុឞ្យបុត្រ អាគមិឞ្យតិ តទា ប្ឫថិវ្យាំ កិមីទ្ឫឝំ វិឝ្វាសំ ប្រាប្ស្យតិ?
Je vous dis qu’il les vengera bientôt. Mais quand le Fils de l’homme viendra, pensez-vous qu’il trouve de la foi sur la terre?
9 យេ ស្វាន៑ ធាម៌្មិកាន៑ ជ្ញាត្វា បរាន៑ តុច្ឆីកុវ៌្វន្តិ ឯតាទ្ឫគ្ភ្យះ, កិយទ្ភ្យ ឥមំ ទ្ឫឞ្ដាន្តំ កថយាមាស។
Il dit encore cette parabole pour quelques-uns qui se confiaient en eux-mêmes comme étant justes, et méprisaient les autres:
10 ឯកះ ផិរូឝ្យបរះ ករសញ្ចាយី ទ្វាវិមៅ ប្រាត៌្ហយិតុំ មន្ទិរំ គតៅ។
Deux hommes montèrent au temple pour prier; un pharisien et un publicain.
11 តតោៜសៅ ផិរូឝ្យេកបាឝ៌្វេ តិឞ្ឋន៑ ហេ ឦឝ្វរ អហមន្យលោកវត៑ លោឋយិតាន្យាយី បារទារិកឝ្ច ន ភវាមិ អស្យ ករសញ្ចាយិនស្តុល្យឝ្ច ន, តស្មាត្ត្វាំ ធន្យំ វទាមិ។
Le pharisien, se tenant en avant, priait ainsi en lui-même: Ô Dieu, je vous rends grâces de ce que je ne suis pas comme le reste des hommes, qui sont voleurs, injustes, adultères; ni même comme ce publicain.
12 សប្តសុ ទិនេឞុ ទិនទ្វយមុបវសាមិ សវ៌្វសម្បត្តេ រ្ទឝមាំឝំ ទទាមិ ច, ឯតត្កថាំ កថយន៑ ប្រាត៌្ហយាមាស។
Je jeune deux fois la semaine; je paie la dîme de tout ce que je possède.
13 កិន្តុ ស ករសញ្ចាយិ ទូរេ តិឞ្ឋន៑ ស្វគ៌ំ ទ្រឞ្ដុំ នេច្ឆន៑ វក្ឞសិ ករាឃាតំ កុវ៌្វន៑ ហេ ឦឝ្វរ បាបិឞ្ឋំ មាំ ទយស្វ, ឥត្ថំ ប្រាត៌្ហយាមាស។
Et le publicain, se tenant éloigné, n’osait pas même lever les yeux au ciel; mais il frappait sa poitrine, disant: Ô Dieu, ayez pitié de moi qui suis un pécheur.
14 យុឞ្មានហំ វទាមិ, តយោទ៌្វយោ រ្មធ្យេ កេវលះ ករសញ្ចាយី បុណ្យវត្ត្វេន គណិតោ និជគ្ឫហំ ជគាម, យតោ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វមុន្នមយតិ ស នាមយិឞ្យតេ កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វំ នមយតិ ស ឧន្នមយិឞ្យតេ។
Je vous le dis, celui-ci s en retourna justifié dans sa maison, et non pas l’autre: car quiconque s’exalte sera humilié, et quiconque s’humilie sera exalté.
15 អថ ឝិឝូនាំ គាត្រស្បឝ៌ាត៌្ហំ លោកាស្តាន៑ តស្យ សមីបមានិន្យុះ ឝិឞ្យាស្តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វានេត្ឫន៑ តជ៌យាមាសុះ,
On lui portait aussi les petits enfants, pour qu’il les touchât. Ce que les disciples voyant, ils les rebutaient.
16 កិន្តុ យីឝុស្តានាហូយ ជគាទ, មន្និកដម៑ អាគន្តុំ ឝិឝូន៑ អនុជានីធ្វំ តាំឝ្ច មា វារយត; យត ឦឝ្វររាជ្យាធិការិណ ឯឞាំ សទ្ឫឝាះ។
Mais Jésus les appelant, dit: Laissez les enfants venir à moi, et ne les empêchez point; car à de tels est le royaume de Dieu.
17 អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហំ វទាមិ, យោ ជនះ ឝិឝោះ សទ្ឫឝោ ភូត្វា ឦឝ្វររាជ្យំ ន គ្ឫហ្លាតិ ស កេនាបិ ប្រការេណ តត៑ ប្រវេឞ្ដុំ ន ឝក្នោតិ។
En vérité je vous le dis: Quiconque ne recevra point comme un enfant le royaume de Dieu, n’y entrera point.
Un des principaux l’interrogea, disant: Bon maître, que ferai-je pour posséder la vie éternelle? (aiōnios g166)
19 យីឝុរុវាច, មាំ កុតះ បរមំ វទសិ? ឦឝ្វរំ វិនា កោបិ បរមោ ន ភវតិ។
Jésus lui dit: Pourquoi m’appelles-tu bon? Nul n’est bon que Dieu seul.
20 បរទារាន៑ មា គច្ឆ, នរំ មា ជហិ, មា ចោរយ, មិថ្យាសាក្ឞ្យំ មា ទេហិ, មាតរំ បិតរញ្ច សំមន្យស្វ, ឯតា យា អាជ្ញាះ សន្តិ តាស្ត្វំ ជានាសិ។
Tu connais les commandements: Tu ne tueras point: Tu ne commettras point d’adultère: Tu ne porteras point faux témoignage: Honore ton père et ta mère.
21 តទា ស ឧវាច, ពាល្យកាលាត៑ សវ៌្វា ឯតា អាចរាមិ។
Il répondit: J’ai observé tout cela depuis ma jeunesse.
22 ឥតិ កថាំ ឝ្រុត្វា យីឝុស្តមវទត៑, តថាបិ តវៃកំ កម៌្ម ន្យូនមាស្តេ, និជំ សវ៌្វស្វំ វិក្រីយ ទរិទ្រេភ្យោ វិតរ, តស្មាត៑ ស្វគ៌េ ធនំ ប្រាប្ស្យសិ; តត អាគត្យ មមានុគាមី ភវ។
Ce qu’entendant, Jésus lui dit: Une chose encore te manque: vends tout ce que tu as et donne-le aux pauvres, et tu auras un trésor dans le ciel: viens alors, et suis-moi.
23 កិន្ត្វេតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា សោធិបតិះ ឝុឝោច, យតស្តស្យ ពហុធនមាសីត៑។
Mais lui, ces paroles entendues, fut contristé, parce qu’il était fort riche.
24 តទា យីឝុស្តមតិឝោកាន្វិតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ជគាទ, ធនវតាម៑ ឦឝ្វររាជ្យប្រវេឝះ កីទ្ឫគ៑ ទុឞ្ករះ។
Or Jésus le voyant devenir triste, dit: Que ceux qui ont les richesses entreront difficilement dans le royaume de Dieu!
25 ឦឝ្វររាជ្យេ ធនិនះ ប្រវេឝាត៑ សូចេឝ្ឆិទ្រេណ មហាង្គស្យ គមនាគមនេ សុករេ។
Il est plus facile à un chameau de passer par le chas d’une aiguille, qu’à un riche d’entrer dans le royaume de Dieu.
26 ឝ្រោតារះ បប្រច្ឆុស្តហ៌ិ កេន បរិត្រាណំ ប្រាប្ស្យតេ?
Ceux qui l’écoutaient demandèrent: Et qui peut donc être sauvé?
27 ស ឧក្តវាន៑, យន៑ មានុឞេណាឝក្យំ តទ៑ ឦឝ្វរេណ ឝក្យំ។
Il leur répondit: Ce qui est impossible aux hommes est possible à Dieu.
28 តទា បិតរ ឧវាច, បឝ្យ វយំ សវ៌្វស្វំ បរិត្យជ្យ តវ បឝ្ចាទ្គាមិនោៜភវាម។
Alors Pierre dit: Et nous, voici que nous avons tout quitté pour vous suivre.
29 តតះ ស ឧវាច, យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, ឦឝ្វររាជ្យាត៌្ហំ គ្ឫហំ បិតរៅ ភ្រាត្ឫគណំ ជាយាំ សន្តានាំឝ្ច ត្យក្តវា
Jésus leur répliqua: En vérité, je vous le dis, il n’est personne qui ait quitté ou maison, ou parents, ou frères, ou femme, ou enfants, à cause du royaume de Dieu,
31 អនន្តរំ ស ទ្វាទឝឝិឞ្យានាហូយ ពភាឞេ, បឝ្យត វយំ យិរូឝាលម្នគរំ យាមះ, តស្មាត៑ មនុឞ្យបុត្រេ ភវិឞ្យទ្វាទិភិរុក្តំ យទស្តិ តទនុរូបំ តំ ប្រតិ ឃដិឞ្យតេ;
Ensuite Jésus prit à parties douze et leur dit: Voici que nous montons à Jérusalem, et que s’accomplira tout ce qui a été écrit par les prophètes touchant le Fils de l’homme;
32 វស្តុតស្តុ សោៜន្យទេឝីយានាំ ហស្តេឞុ សមប៌យិឞ្យតេ, តេ តមុបហសិឞ្យន្តិ, អន្យាយមាចរិឞ្យន្តិ តទ្វបុឞិ និឞ្ឋីវំ និក្ឞេប្ស្យន្តិ, កឝាភិះ ប្រហ្ឫត្យ តំ ហនិឞ្យន្តិ ច,
Car il sera livré aux gentils, et raillé, et flagellé, et couvert de crachats;
33 កិន្តុ ត្ឫតីយទិនេ ស ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាស្យតិ។
Et après qu’ils l’auront flagellé, ils le feront mourir, et le troisième jour, il ressuscitera.
34 ឯតស្យាះ កថាយា អភិប្រាយំ កិញ្ចិទបិ តេ ពោទ្ធុំ ន ឝេកុះ តេឞាំ និកដេៜស្បឞ្ដតវាត៑ តស្យៃតាសាំ កថានាម៑ អាឝយំ តេ ជ្ញាតុំ ន ឝេកុឝ្ច។
Mais les apôtres ne comprirent rien de ces choses, et cette parole leur était cachée; ainsi ils ne comprenaient point ce qui leur était dit.
35 អថ តស្មិន៑ យិរីហោះ បុរស្យាន្តិកំ ប្រាប្តេ កឝ្ចិទន្ធះ បថះ បាឝ៌្វ ឧបវិឝ្យ ភិក្ឞាម៑ អករោត្
Or il arriva, lorsqu’il approchait de Jéricho, qu’un aveugle était assis au bord du chemin, mendiant.
36 ស លោកសមូហស្យ គមនឝព្ទំ ឝ្រុត្វា តត្ការណំ ប្ឫឞ្ដវាន៑។
Et entendant la foule qui suivait le chemin, il demanda ce que c’était.
37 នាសរតីយយីឝុយ៌ាតីតិ លោកៃរុក្តេ ស ឧច្ចៃវ៌ក្តុមារេភេ,
On lui dit que Jésus de Nazareth passait.
38 ហេ ទាយូទះ សន្តាន យីឝោ មាំ ទយស្វ។
Alors il cria, disant: Jésus, fils de David, ayez pitié de moi!
39 តតោគ្រគាមិនស្តំ មៅនី តិឞ្ឋេតិ តជ៌យាមាសុះ កិន្តុ ស បុនារុវន៑ ឧវាច, ហេ ទាយូទះ សន្តាន មាំ ទយស្វ។
Ceux qui allaient devant, le gourmandaient pour qu’il se tût. Mais il criait beaucoup plus encore: Fils de David, ayez pitié de moi!
40 តទា យីឝុះ ស្ថគិតោ ភូត្វា ស្វាន្តិកេ តមានេតុម៑ អាទិទេឝ។
Or Jésus s’arrêtant, ordonna qu’on le lui amenât. Et quand il se fut approché, il l’interrogea,
41 តតះ ស តស្យាន្តិកម៑ អាគមត៑, តទា ស តំ បប្រច្ឆ, ត្វំ កិមិច្ឆសិ? ត្វទត៌្ហមហំ កិំ ករិឞ្យាមិ? ស ឧក្តវាន៑, ហេ ប្រភោៜហំ ទ្រឞ្ដុំ លភៃ។
Disant: Que veux-tu que je te fasse? Il répondit: Seigneur, que je voie.
42 តទា យីឝុរុវាច, ទ្ឫឞ្ដិឝក្តិំ គ្ឫហាណ តវ ប្រត្យយស្ត្វាំ ស្វស្ថំ ក្ឫតវាន៑។
Et Jésus lui dit: Vois; ta foi t’a sauvé.
43 តតស្តត្ក្ឞណាត៑ តស្យ ចក្ឞុឞី ប្រសន្នេ; តស្មាត៑ ស ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទន៑ តត្បឝ្ចាទ៑ យយៅ, តទាលោក្យ សវ៌្វេ លោកា ឦឝ្វរំ ប្រឝំសិតុម៑ អារេភិរេ។
Et aussitôt il vit, et il le suivait glorifiant Dieu. Et tout le peuple, voyant cela, donna louange à Dieu.
