< លូកះ 16 >

1 អបរញ្ច យីឝុះ ឝិឞ្យេភ្យោន្យាមេកាំ កថាំ កថយាមាស កស្យចិទ៑ ធនវតោ មនុឞ្យស្យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝេ សម្បត្តេរបវ្យយេៜបវាទិតេ សតិ
و به شاگردان خود نیز گفت: «شخصی دولتمند را ناظری بود که از او نزد وی شکایت بردند که اموال او را تلف می‌کرد.۱
2 តស្យ ប្រភុស្តម៑ អាហូយ ជគាទ, ត្វយិ យាមិមាំ កថាំ ឝ្ឫណោមិ សា កីទ្ឫឝី? ត្វំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝកម៌្មណោ គណនាំ ទឝ៌យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទេ ត្វំ ន ស្ថាស្យសិ។
پس او را طلب نموده، وی را گفت، این چیست که درباره تو شنیده‌ام؟ حساب نظارت خود را باز بده زیرا ممکن نیست که بعد از این نظارت کنی.۲
3 តទា ស គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝោ មនសា ចិន្តយាមាស, ប្រភុ រ្យទិ មាំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាទ៑ ភ្រំឝយតិ តហ៌ិ កិំ ករិឞ្យេៜហំ? ម្ឫទំ ខនិតុំ មម ឝក្តិ រ្នាស្តិ ភិក្ឞិតុញ្ច លជ្ជិឞ្យេៜហំ។
ناظر با خود گفت چکنم؟ زیرا مولایم نظارت رااز من می‌گیرد. طاقت زمین‌کندن ندارم و از گدایی نیز عار دارم.۳
4 អតឯវ មយិ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាត៑ ច្យុតេ សតិ យថា លោកា មហ្យម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ តទត៌្ហំ យត្កម៌្ម មយា ករណីយំ តន៑ និណ៌ីយតេ។
دانستم چکنم تا وقتی که از نظارت معزول شوم، مرا به خانه خود بپذیرند.۴
5 បឝ្ចាត៑ ស ស្វប្រភោរេកៃកម៑ អធមណ៌ម៑ អាហូយ ប្រថមំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑?
پس هریکی از بدهکاران آقای خود را طلبیده، به یکی گفت آقایم از تو چند طلب دارد؟۵
6 តតះ ស ឧវាច, ឯកឝតាឍកតៃលានិ; តទា គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝះ ប្រោវាច, តវ បត្រមានីយ ឝីឃ្រមុបវិឝ្យ តត្រ បញ្ចាឝតំ លិខ។
گفت صدرطل روغن. بدو گفت سیاهه خود را بگیر ونشسته پنجاه رطل بزودی بنویس.۶
7 បឝ្ចាទន្យមេកំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑? តតះ សោវាទីទ៑ ឯកឝតាឍកគោធូមាះ; តទា ស កថយាមាស, តវ បត្រមានីយ អឝីតិំ លិខ។
باز دیگری را گفت از تو چقدر طلب دارد؟ گفت صد کیل گندم. وی را گفت سیاهه خود را بگیر و هشتادبنویس.۷
8 តេនៃវ ប្រភុស្តមយថាត៌្ហក្ឫតម៑ អធីឝំ តទ្ពុទ្ធិនៃបុណ្យាត៑ ប្រឝឝំស; ឥត្ថំ ទីប្តិរូបសន្តានេភ្យ ឯតត្សំសារស្យ សន្តានា វត៌្តមានកាលេៜធិកពុទ្ធិមន្តោ ភវន្តិ។ (aiōn g165)
«پس آقایش، ناظر خائن را آفرین گفت، زیراعاقلانه کار کرد. زیرا ابنای این جهان در طبقه خویش از ابنای نور عاقل تر هستند. (aiōn g165)۸
9 អតោ វទាមិ យូយមប្យយថាត៌្ហេន ធនេន មិត្រាណិ លភធ្វំ តតោ យុឞ្មាសុ បទភ្រឞ្ដេឞ្វបិ តានិ ចិរកាលម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ។ (aiōnios g166)
و من شمارا می‌گویم دوستان از مال بی‌انصافی برای خودپیدا کنید تا چون فانی گردید شما را به خیمه های جاودانی بپذیرند. (aiōnios g166)۹
10 យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេបិ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេៜវិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេប្យវិឝ្វាស្យោ ភវតិ។
آنکه در اندک امین باشد درامر بزرگ نیز امین بود و آنکه در قلیل خائن بود در کثیر هم خائن باشد.۱۰
11 អតឯវ អយថាត៌្ហេន ធនេន យទិ យូយមវិឝ្វាស្យា ជាតាស្តហ៌ិ សត្យំ ធនំ យុឞ្មាកំ ករេឞុ កះ សមប៌យិឞ្យតិ?
و هرگاه در مال بی‌انصافی امین نبودید، کیست که مال حقیقی را به شمابسپارد؟۱۱
12 យទិ ច បរធនេន យូយម៑ អវិឝ្វាស្យា ភវថ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ ស្វកីយធនំ យុឞ្មភ្យំ កោ ទាស្យតិ?
و اگر در مال دیگری دیانت نکردید، کیست که مال خاص شما را به شما دهد؟۱۲
13 កោបិ ទាស ឧភៅ ប្រភូ សេវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យត ឯកស្មិន៑ ប្រីយមាណោៜន្យស្មិន្នប្រីយតេ យទ្វា ឯកំ ជនំ សមាទ្ឫត្យ តទន្យំ តុច្ឆីករោតិ តទ្វទ៑ យូយមបិ ធនេឝ្វរៅ សេវិតុំ ន ឝក្នុថ។
هیچ خادم نمی تواند دو آقا را خدمت کند. زیرا یا از یکی نفرت می‌کند و با دیگری محبت، یا با یکی می‌پیوندد و دیگری را حقیر می‌شمارد. خدا و مامونا را نمی توانید خدمت نمایید.۱۳
14 តទៃតាះ សវ៌្វាះ កថាះ ឝ្រុត្វា លោភិផិរូឝិនស្តមុបជហសុះ។
و فریسیانی که زر دوست بودند همه این سخنان را شنیده، او را استهزا نمودند.۱۴
15 តតះ ស ឧវាច, យូយំ មនុឞ្យាណាំ និកដេ ស្វាន៑ និទ៌ោឞាន៑ ទឝ៌យថ កិន្តុ យុឞ្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរោ ជានាតិ, យត៑ មនុឞ្យាណាម៑ អតិ ប្រឝំស្យំ តទ៑ ឦឝ្វរស្យ ឃ្ឫណ្យំ។
به ایشان گفت، شما هستید که خود را پیش مردم عادل می‌نمایید، لیکن خدا عارف دلهای شماست. زیرا که آنچه نزد انسان مرغوب است، نزد خدا مکروه است.۱۵
16 យោហន អាគមនបយ៌្យនតំ យុឞ្មាកំ សមីបេ វ្យវស្ថាភវិឞ្យទ្វាទិនាំ លេខនានិ ចាសន៑ តតះ ប្រភ្ឫតិ ឦឝ្វររាជ្យស្យ សុសំវាទះ ប្រចរតិ, ឯកៃកោ លោកស្តន្មធ្យំ យត្នេន ប្រវិឝតិ ច។
تورات و انبیا تا به یحیی بود و از آن وقت بشارت به ملکوت خدا داده می‌شود و هر کس بجد و جهد داخل آن می‌گردد.۱۶
17 វរំ នភសះ ប្ឫថិវ្យាឝ្ច លោបោ ភវិឞ្យតិ តថាបិ វ្យវស្ថាយា ឯកពិន្ទោរបិ លោបោ ន ភវិឞ្យតិ។
لیکن آسانتر است که آسمان و زمین زایل شود، از آنکه یک نقطه از تورات ساقط گردد.۱۷
18 យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយាំ ភាយ៌្យាំ វិហាយ ស្ត្រិយមន្យាំ វិវហតិ ស បរទារាន៑ គច្ឆតិ, យឝ្ច តា ត្យក្តាំ នារីំ វិវហតិ សោបិ បរទារាន គច្ឆតិ។
هر‌که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند زانی بود و هر‌که زن مطلقه مردی را به نکاح خویش درآورد، زنا کرده باشد.۱۸
19 ឯកោ ធនី មនុឞ្យះ ឝុក្លានិ សូក្ឞ្មាណិ វស្ត្រាណិ បយ៌្យទធាត៑ ប្រតិទិនំ បរិតោឞរូបេណាភុំក្តាបិវច្ច។
شخصی دولتمند بود که ارغوان و کتان می‌پوشید و هر روزه در عیاشی با جلال بسرمی برد.۱۹
20 សវ៌្វាង្គេ ក្ឞតយុក្ត ឥលិយាសរនាមា កឝ្ចិទ៑ ទរិទ្រស្តស្យ ធនវតោ ភោជនបាត្រាត៑ បតិតម៑ ឧច្ឆិឞ្ដំ ភោក្តុំ វាញ្ឆន៑ តស្យ ទ្វារេ បតិត្វាតិឞ្ឋត៑;
و فقیری مقروح بود ایلعازر نام که او رابر درگاه او می‌گذاشتند،۲۰
21 អថ ឝ្វាន អាគត្យ តស្យ ក្ឞតាន្យលិហន៑។
و آرزو می‌داشت که از پاره هایی که از خوان آن دولتمند می‌ریخت، خود را سیر کند. بلکه سگان نیز آمده زبان برزخمهای او می‌مالیدند.۲۱
22 កិយត្កាលាត្បរំ ស ទរិទ្រះ ប្រាណាន៑ ជហៅ; តតះ ស្វគ៌ីយទូតាស្តំ នីត្វា ឥព្រាហីមះ ក្រោឌ ឧបវេឝយាមាសុះ។
باری آن فقیر بمرد و فرشتگان، او را به آغوش ابراهیم بردند و آن دولتمند نیز مرد و او را دفن کردند.۲۲
23 បឝ្ចាត៑ ស ធនវានបិ មមារ, តំ ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាមាសុឝ្ច; កិន្តុ បរលោកេ ស វេទនាកុលះ សន៑ ឩទ៌្ធ្វាំ និរីក្ឞ្យ ពហុទូរាទ៑ ឥព្រាហីមំ តត្ក្រោឌ ឥលិយាសរញ្ច វិលោក្យ រុវន្នុវាច; (Hadēs g86)
پس چشمان خود را در عالم اموات گشوده، خود رادر عذاب یافت. و ابراهیم را از دور و ایلعازر را درآغوشش دید. (Hadēs g86)۲۳
24 ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ អនុគ្ឫហ្យ អង្គុល្យគ្រភាគំ ជលេ មជ្ជយិត្វា មម ជិហ្វាំ ឝីតលាំ កត៌្តុម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ, យតោ វហ្និឝិខាតោហំ វ្យថិតោស្មិ។
آنگاه به آواز بلند گفت، ای پدرمن ابراهیم، بر من ترحم فرما و ایلعازر را بفرست تا سر انگشت خود را به آب تر ساخته زبان مراخنک سازد، زیرا در این نار معذبم.۲۴
25 តទា ឥព្រាហីម៑ ពភាឞេ, ហេ បុត្រ ត្វំ ជីវន៑ សម្បទំ ប្រាប្តវាន៑ ឥលិយាសរស្តុ វិបទំ ប្រាប្តវាន៑ ឯតត៑ ស្មរ, កិន្តុ សម្ប្រតិ តស្យ សុខំ តវ ច ទុះខំ ភវតិ។
ابراهیم گفت‌ای فرزند به‌خاطر آور که تو در ایام زندگانی چیزهای نیکوی خود را یافتی و همچنین ایلعازرچیزهای بد را، لیکن او الحال در تسلی است و تودر عذاب.۲۵
26 អបរមបិ យុឞ្មាកម៑ អស្មាកញ្ច ស្ថានយោ រ្មធ្យេ មហទ្វិច្ឆេទោៜស្តិ តត ឯតត្ស្ថានស្យ លោកាស្តត៑ ស្ថានំ យាតុំ យទ្វា តត្ស្ថានស្យ លោកា ឯតត៑ ស្ថានមាយាតុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
و علاوه بر این در میان ما و شماورطه عظیمی است، چنانچه آنانی که می‌خواهنداز اینجا به نزد شما عبور کنند، نمی توانند و نه نشینندگان آنجا نزد ما توانند گذشت.۲۶
27 តទា ស ឧក្តវាន៑, ហេ បិតស្តហ៌ិ ត្វាំ និវេទយាមិ មម បិតុ រ្គេហេ យេ មម បញ្ច ភ្រាតរះ សន្តិ
گفت‌ای پدر به تو التماس دارم که او را به خانه پدرم بفرستی.۲۷
28 តេ យថៃតទ៑ យាតនាស្ថានំ នាយាស្យន្តិ តថា មន្ត្រណាំ ទាតុំ តេឞាំ សមីបម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ។
زیرا که مرا پنج برادر است تا ایشان راآگاه سازد، مبادا ایشان نیز به این مکان عذاب بیایند.۲۸
29 តត ឥព្រាហីម៑ ឧវាច, មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច បុស្តកានិ តេឞាំ និកដេ សន្តិ តេ តទ្វចនានិ មន្យន្តាំ។
ابراهیم وی را گفت موسی و انبیا رادارند سخن ایشان را بشنوند.۲۹
30 តទា ស និវេទយាមាស, ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ ន តថា, កិន្តុ យទិ ម្ឫតលោកានាំ កឝ្ចិត៑ តេឞាំ សមីបំ យាតិ តហ៌ិ តេ មនាំសិ វ្យាឃោដយិឞ្យន្តិ។
گفت نه‌ای پدرما ابراهیم، لیکن اگر کسی از مردگان نزد ایشان رود، توبه خواهند کرد.۳۰
31 តត ឥព្រាហីម៑ ជគាទ, តេ យទិ មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច វចនានិ ន មន្យន្តេ តហ៌ិ ម្ឫតលោកានាំ កស្មិំឝ្ចិទ៑ ឧត្ថិតេបិ តេ តស្យ មន្ត្រណាំ ន មំស្យន្តេ។
وی را گفت هرگاه موسی و انبیا را نشنوند اگر کسی از مردگان نیزبرخیزد، هدایت نخواهند پذیرفت.»۳۱

< លូកះ 16 >