លូកះ 16
1 អបរញ្ច យីឝុះ ឝិឞ្យេភ្យោន្យាមេកាំ កថាំ កថយាមាស កស្យចិទ៑ ធនវតោ មនុឞ្យស្យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝេ សម្បត្តេរបវ្យយេៜបវាទិតេ សតិ
Jesus told his disciples this story. “There was once a rich man whose manager was accused of wasting what belonged to his master.
2 តស្យ ប្រភុស្តម៑ អាហូយ ជគាទ, ត្វយិ យាមិមាំ កថាំ ឝ្ឫណោមិ សា កីទ្ឫឝី? ត្វំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝកម៌្មណោ គណនាំ ទឝ៌យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទេ ត្វំ ន ស្ថាស្យសិ។
So the rich man called in his manager, and asked him, ‘What's this I hear about you? Bring in your accounts, because you won't be continuing as manager.’
3 តទា ស គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝោ មនសា ចិន្តយាមាស, ប្រភុ រ្យទិ មាំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាទ៑ ភ្រំឝយតិ តហ៌ិ កិំ ករិឞ្យេៜហំ? ម្ឫទំ ខនិតុំ មម ឝក្តិ រ្នាស្តិ ភិក្ឞិតុញ្ច លជ្ជិឞ្យេៜហំ។
The manager said to himself, ‘Now what will I do since my master is going to fire me from my job? I'm not strong enough to dig, and I'm ashamed to beg.
4 អតឯវ មយិ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាត៑ ច្យុតេ សតិ យថា លោកា មហ្យម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ តទត៌្ហំ យត្កម៌្ម មយា ករណីយំ តន៑ និណ៌ីយតេ។
Oh, I know what I'm going to do so that when I'm sacked as manager people will make me welcome in their homes.’
5 បឝ្ចាត៑ ស ស្វប្រភោរេកៃកម៑ អធមណ៌ម៑ អាហូយ ប្រថមំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑?
So he invited all those who were in debt to his master to come and see him. He asked the first one, ‘How much do you owe my master?’
6 តតះ ស ឧវាច, ឯកឝតាឍកតៃលានិ; តទា គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝះ ប្រោវាច, តវ បត្រមានីយ ឝីឃ្រមុបវិឝ្យ តត្រ បញ្ចាឝតំ លិខ។
The man replied, ‘A hundred units of oil.’ He said to him, ‘Sit down quickly. Take your bill, and change it to fifty.’
7 បឝ្ចាទន្យមេកំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑? តតះ សោវាទីទ៑ ឯកឝតាឍកគោធូមាះ; តទា ស កថយាមាស, តវ បត្រមានីយ អឝីតិំ លិខ។
Then he said to another, ‘How much do you owe?’ The man replied, ‘A hundred units of wheat.’ He said to him, ‘Take your bill and change it to eighty.’
8 តេនៃវ ប្រភុស្តមយថាត៌្ហក្ឫតម៑ អធីឝំ តទ្ពុទ្ធិនៃបុណ្យាត៑ ប្រឝឝំស; ឥត្ថំ ទីប្តិរូបសន្តានេភ្យ ឯតត្សំសារស្យ សន្តានា វត៌្តមានកាលេៜធិកពុទ្ធិមន្តោ ភវន្តិ។ (aiōn g165)
The rich man commended his dishonest manager for his cunning idea. The children of this world are more cunning towards one another than are the children of light. (aiōn g165)
9 អតោ វទាមិ យូយមប្យយថាត៌្ហេន ធនេន មិត្រាណិ លភធ្វំ តតោ យុឞ្មាសុ បទភ្រឞ្ដេឞ្វបិ តានិ ចិរកាលម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ។ (aiōnios g166)
I tell you, use the wealth of this world to make friends for yourselves so that when it's gone, you'll be welcomed into an eternal home. (aiōnios g166)
10 យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេបិ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេៜវិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេប្យវិឝ្វាស្យោ ភវតិ។
If you can be trusted with very little you can also be trusted with much; if you are dishonest with very little you will also be dishonest with much.
11 អតឯវ អយថាត៌្ហេន ធនេន យទិ យូយមវិឝ្វាស្យា ជាតាស្តហ៌ិ សត្យំ ធនំ យុឞ្មាកំ ករេឞុ កះ សមប៌យិឞ្យតិ?
So if you can't be trusted when it comes to worldly wealth, who will trust you with true riches?
12 យទិ ច បរធនេន យូយម៑ អវិឝ្វាស្យា ភវថ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ ស្វកីយធនំ យុឞ្មភ្យំ កោ ទាស្យតិ?
And if you can't be trusted with what belongs to someone else, who will trust you with what is yours?
13 កោបិ ទាស ឧភៅ ប្រភូ សេវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យត ឯកស្មិន៑ ប្រីយមាណោៜន្យស្មិន្នប្រីយតេ យទ្វា ឯកំ ជនំ សមាទ្ឫត្យ តទន្យំ តុច្ឆីករោតិ តទ្វទ៑ យូយមបិ ធនេឝ្វរៅ សេវិតុំ ន ឝក្នុថ។
No servant can obey two masters. Either he will hate one and love the other, or he will be devoted to one and despise the other. You can't serve both God and Money.”
14 តទៃតាះ សវ៌្វាះ កថាះ ឝ្រុត្វា លោភិផិរូឝិនស្តមុបជហសុះ។
The Pharisees, who loved money, heard what Jesus said and laughed at him.
15 តតះ ស ឧវាច, យូយំ មនុឞ្យាណាំ និកដេ ស្វាន៑ និទ៌ោឞាន៑ ទឝ៌យថ កិន្តុ យុឞ្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរោ ជានាតិ, យត៑ មនុឞ្យាណាម៑ អតិ ប្រឝំស្យំ តទ៑ ឦឝ្វរស្យ ឃ្ឫណ្យំ។
But Jesus told them, “You appear pious to people, but God knows what you're thinking. What people value highly is detested by God.
16 យោហន អាគមនបយ៌្យនតំ យុឞ្មាកំ សមីបេ វ្យវស្ថាភវិឞ្យទ្វាទិនាំ លេខនានិ ចាសន៑ តតះ ប្រភ្ឫតិ ឦឝ្វររាជ្យស្យ សុសំវាទះ ប្រចរតិ, ឯកៃកោ លោកស្តន្មធ្យំ យត្នេន ប្រវិឝតិ ច។
What was written in the law and the prophets lasted until John. From then on the good news of the kingdom of God is being spread, and everyone is forcing their way in.
17 វរំ នភសះ ប្ឫថិវ្យាឝ្ច លោបោ ភវិឞ្យតិ តថាបិ វ្យវស្ថាយា ឯកពិន្ទោរបិ លោបោ ន ភវិឞ្យតិ។
However, it's easier for heaven and earth to pass away than for the smallest point of the Law to disappear.
18 យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយាំ ភាយ៌្យាំ វិហាយ ស្ត្រិយមន្យាំ វិវហតិ ស បរទារាន៑ គច្ឆតិ, យឝ្ច តា ត្យក្តាំ នារីំ វិវហតិ សោបិ បរទារាន គច្ឆតិ។
Any man who divorces his wife and marries someone else commits adultery, and a man who marries a divorced woman commits adultery.
19 ឯកោ ធនី មនុឞ្យះ ឝុក្លានិ សូក្ឞ្មាណិ វស្ត្រាណិ បយ៌្យទធាត៑ ប្រតិទិនំ បរិតោឞរូបេណាភុំក្តាបិវច្ច។
Once there was a man who was rich. He wore purple clothes and fine linen, and enjoyed a luxurious life.
20 សវ៌្វាង្គេ ក្ឞតយុក្ត ឥលិយាសរនាមា កឝ្ចិទ៑ ទរិទ្រស្តស្យ ធនវតោ ភោជនបាត្រាត៑ បតិតម៑ ឧច្ឆិឞ្ដំ ភោក្តុំ វាញ្ឆន៑ តស្យ ទ្វារេ បតិត្វាតិឞ្ឋត៑;
A beggar named Lazarus used to sit at his gate, covered in sores,
21 អថ ឝ្វាន អាគត្យ តស្យ ក្ឞតាន្យលិហន៑។
longing to eat the leftovers from the rich man's table. Even the dogs came and licked his sores.
22 កិយត្កាលាត្បរំ ស ទរិទ្រះ ប្រាណាន៑ ជហៅ; តតះ ស្វគ៌ីយទូតាស្តំ នីត្វា ឥព្រាហីមះ ក្រោឌ ឧបវេឝយាមាសុះ។
Then the beggar died, and angels carried him away to be with Abraham. The rich man also died and was buried.
23 បឝ្ចាត៑ ស ធនវានបិ មមារ, តំ ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាមាសុឝ្ច; កិន្តុ បរលោកេ ស វេទនាកុលះ សន៑ ឩទ៌្ធ្វាំ និរីក្ឞ្យ ពហុទូរាទ៑ ឥព្រាហីមំ តត្ក្រោឌ ឥលិយាសរញ្ច វិលោក្យ រុវន្នុវាច; (Hadēs g86)
In Hades, where he was in torment, he looked up and saw Abraham in the far distance, with Lazarus beside him. (Hadēs g86)
24 ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ អនុគ្ឫហ្យ អង្គុល្យគ្រភាគំ ជលេ មជ្ជយិត្វា មម ជិហ្វាំ ឝីតលាំ កត៌្តុម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ, យតោ វហ្និឝិខាតោហំ វ្យថិតោស្មិ។
‘Father Abraham,’ he called out, ‘Have mercy on me and send Lazarus to dip the tip of his finger in water and cool my tongue, because I'm burning in agony.’
25 តទា ឥព្រាហីម៑ ពភាឞេ, ហេ បុត្រ ត្វំ ជីវន៑ សម្បទំ ប្រាប្តវាន៑ ឥលិយាសរស្តុ វិបទំ ប្រាប្តវាន៑ ឯតត៑ ស្មរ, កិន្តុ សម្ប្រតិ តស្យ សុខំ តវ ច ទុះខំ ភវតិ។
But Abraham replied, ‘My son, remember that you enjoyed the good things of life, while Lazarus had a very poor life. Now he is here being comforted, while you suffer in torment.
26 អបរមបិ យុឞ្មាកម៑ អស្មាកញ្ច ស្ថានយោ រ្មធ្យេ មហទ្វិច្ឆេទោៜស្តិ តត ឯតត្ស្ថានស្យ លោកាស្តត៑ ស្ថានំ យាតុំ យទ្វា តត្ស្ថានស្យ លោកា ឯតត៑ ស្ថានមាយាតុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
Apart from that, there's a great gulf that stretches between us and you. Nobody who wants to cross from here to you can do so, and nobody can cross from there over to us.’
27 តទា ស ឧក្តវាន៑, ហេ បិតស្តហ៌ិ ត្វាំ និវេទយាមិ មម បិតុ រ្គេហេ យេ មម បញ្ច ភ្រាតរះ សន្តិ
The rich man said, ‘Then Father, I beg you, please send him to my father's house.
28 តេ យថៃតទ៑ យាតនាស្ថានំ នាយាស្យន្តិ តថា មន្ត្រណាំ ទាតុំ តេឞាំ សមីបម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ។
For I have five brothers and he can warn them so that they don't end up here in this place of torment.’
29 តត ឥព្រាហីម៑ ឧវាច, មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច បុស្តកានិ តេឞាំ និកដេ សន្តិ តេ តទ្វចនានិ មន្យន្តាំ។
But Abraham replied, ‘They have Moses and the prophets. They should listen to them.’
30 តទា ស និវេទយាមាស, ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ ន តថា, កិន្តុ យទិ ម្ឫតលោកានាំ កឝ្ចិត៑ តេឞាំ សមីបំ យាតិ តហ៌ិ តេ មនាំសិ វ្យាឃោដយិឞ្យន្តិ។
‘No, father Abraham,’ said the man. ‘But they would repent if someone went to them from the dead!’
31 តត ឥព្រាហីម៑ ជគាទ, តេ យទិ មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច វចនានិ ន មន្យន្តេ តហ៌ិ ម្ឫតលោកានាំ កស្មិំឝ្ចិទ៑ ឧត្ថិតេបិ តេ តស្យ មន្ត្រណាំ ន មំស្យន្តេ។
Abraham said to him, ‘If they won't listen to Moses and the prophets, they won't be convinced even if someone returns from the dead.’”
