លូកះ 15
1 តទា ករសញ្ចាយិនះ បាបិនឝ្ច លោកា ឧបទេឝ្កថាំ ឝ្រោតុំ យីឝោះ សមីបម៑ អាគច្ឆន៑។
Alle tollmenner og syndarar heldt seg nær innåt Jesus og lydde på honom.
2 តតះ ផិរូឝិន ឧបាធ្យាយាឝ្ច វិវទមានាះ កថយាមាសុះ ឯឞ មានុឞះ បាបិភិះ សហ ប្រណយំ ក្ឫត្វា តៃះ សាទ៌្ធំ ភុំក្តេ។
Men farisæarane og dei skriftlærde murra og sagde seg imillom: «Den mannen tek imot syndarar, og et i lag med deim!»
3 តទា ស តេភ្យ ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថិតវាន៑,
Då sagde han deim denne likningi:
4 កស្យចិត៑ ឝតមេឞេឞុ តិឞ្ឋត្មុ តេឞាមេកំ ស យទិ ហារយតិ តហ៌ិ មធ្យេប្រាន្តរម៑ ឯកោនឝតមេឞាន៑ វិហាយ ហារិតមេឞស្យ ឧទ្ទេឝប្រាប្តិបយ៌្យនតំ ន គវេឞយតិ, ឯតាទ្ឫឝោ លោកោ យុឞ្មាកំ មធ្យេ ក អាស្តេ?
Um ein av dykk hev hundrad sauer og misser ein av deim, let han’kje då dei ni og nitti vera att i beitemarki, og gjeng av og leitar etter den han hev mist, til han finn honom?
5 តស្យោទ្ទេឝំ ប្រាប្យ ហ្ឫឞ្ដមនាស្តំ ស្កន្ធេ និធាយ ស្វស្ថានម៑ អានីយ ពន្ធុពាន្ធវសមីបវាសិន អាហូយ វក្តិ,
Og når han hev funne honom, er han glad og tek honom på herdarne sine;
6 ហារិតំ មេឞំ ប្រាប្តោហម៑ អតោ ហេតោ រ្មយា សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត។
og med same han kjem heim, kallar han i hop vener og grannar, og segjer til deim: «Gled dykk med meg! Eg hev funne sauen eg hadde mist.
7 តទ្វទហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, យេឞាំ មនះបរាវត៌្តនស្យ ប្រយោជនំ នាស្តិ, តាទ្ឫឝៃកោនឝតធាម៌្មិកការណាទ៑ យ អានន្ទស្តស្មាទ៑ ឯកស្យ មនះបរិវត៌្តិនះ បាបិនះ ការណាត៑ ស្វគ៌េ ៜធិកានន្ទោ ជាយតេ។
Eg segjer dykk: Soleis er det gleda i himmelen yver ein syndar som vender um, meir enn yver ni og nitti rettferdige som ikkje treng umvending.
8 អបរញ្ច ទឝានាំ រូប្យខណ្ឌានាម៑ ឯកខណ្ឌេ ហារិតេ ប្រទីបំ ប្រជ្វាល្យ គ្ឫហំ សម្មាជ៌្យ តស្យ ប្រាប្តិំ យាវទ៑ យត្នេន ន គវេឞយតិ, ឯតាទ្ឫឝី យោឞិត៑ កាស្តេ?
Eller um ei kvinna hev ti sylvpeningar, og misser ein av deim, kveikjer ho’kje då ljos og sopar huset og leitar trottugt, til dess ho finn honom?
9 ប្រាប្តេ សតិ ពន្ធុពាន្ធវសមីបវាសិនីរាហូយ កថយតិ, ហារិតំ រូប្យខណ្ឌំ ប្រាប្តាហំ តស្មាទេវ មយា សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត។
Og når ho hev funne honom, kallar ho i hop vener og grannkonor og segjer: «Gled dykk med meg! Eg hev funne peningen eg hadde mist.»
10 តទ្វទហំ យុឞ្មាន៑ វ្យាហរាមិ, ឯកេន បាបិនា មនសិ បរិវត៌្តិតេ, ឦឝ្វរស្យ ទូតានាំ មធ្យេប្យានន្ទោ ជាយតេ។
Soleis, segjer eg dykk, vert det gleda på Guds englar yver ein syndar som vender um.»
11 អបរញ្ច ស កថយាមាស, កស្យចិទ៑ ទ្វៅ បុត្រាវាស្តាំ,
So sagde han: «Det var ein gong ein mann som hadde tvo søner.
12 តយោះ កនិឞ្ឋះ បុត្រះ បិត្រេ កថយាមាស, ហេ បិតស្តវ សម្បត្ត្យា យមំឝំ ប្រាប្ស្យាម្យហំ វិភជ្យ តំ ទេហិ, តតះ បិតា និជាំ សម្បត្តិំ វិភជ្យ តាភ្យាំ ទទៅ។
Den yngste av deim sagde til faren: «Far, lat meg få den luten av buet som fell på meg!» So skifte han midelen millom deim.
13 កតិបយាត៑ កាលាត៑ បរំ ស កនិឞ្ឋបុត្រះ សមស្តំ ធនំ សំគ្ឫហ្យ ទូរទេឝំ គត្វា ទុឞ្ដាចរណេន សវ៌្វាំ សម្បត្តិំ នាឝយាមាស។
Det var’kje mange dagarne lidne, so samla den yngste sonen alt sitt og for langt burt til eit anna land. Der gav han seg i ulivnad, og øydde upp det han åtte.
14 តស្យ សវ៌្វធនេ វ្យយំ គតេ តទ្ទេឝេ មហាទុព៌្ហិក្ឞំ ពភូវ, តតស្តស្យ ទៃន្យទឝា ភវិតុម៑ អារេភេ។
Då han hadde sett til alt, vart det uår og svolt der i landet, og han tok til å lida naud.
15 តតះ បរំ ស គត្វា តទ្ទេឝីយំ គ្ឫហស្ថមេកម៑ អាឝ្រយត; តតះ សតំ ឝូករវ្រជំ ចារយិតុំ ប្រាន្តរំ ប្រេឞយាមាស។
So tydde han seg til ein av mennerne i landet, og han sende honom ut på markerne sine; der skulde han gjæta svin.
16 កេនាបិ តស្មៃ ភក្ឞ្យាទានាត៑ ស ឝូករផលវល្កលេន បិចិណ្ឌបូរណាំ វវាញ្ឆ។
Og han var huga til å fylla buken sin med skolmerne som svini åt av, og ingen gav honom noko.
17 ឝេឞេ ស មនសិ ចេតនាំ ប្រាប្យ កថយាមាស, ហា មម បិតុះ សមីបេ កតិ កតិ វេតនភុជោ ទាសា យថេឞ្ដំ តតោធិកញ្ច ភក្ឞ្យំ ប្រាប្នុវន្តិ កិន្ត្វហំ ក្ឞុធា មុមូឞ៌ុះ។
Då gjekk han i seg sjølv og sagde: «Kor mange leigekarar heime hjå far min hev ikkje fullt upp av mat, med eg held på å svelta i hel her!
18 អហមុត្ថាយ បិតុះ សមីបំ គត្វា កថាមេតាំ វទិឞ្យាមិ, ហេ បិតរ៑ ឦឝ្វរស្យ តវ ច វិរុទ្ធំ បាបមករវម្
Eg vil taka i veg og ganga heim til far min og segja til honom: «Far, eg hev synda mot himmelen og mot deg!
19 តវ បុត្រឥតិ វិខ្យាតោ ភវិតុំ ន យោគ្យោស្មិ ច, មាំ តវ វៃតនិកំ ទាសំ ក្ឫត្វា ស្ថាបយ។
Eg er’kje verd å kallast son din lenger; lat meg få vera som ein av leigekararne dine!»»
20 បឝ្ចាត៑ ស ឧត្ថាយ បិតុះ សមីបំ ជគាម; តតស្តស្យ បិតាតិទូរេ តំ និរីក្ឞ្យ ទយាញ្ចក្រេ, ធាវិត្វា តស្យ កណ្ឋំ គ្ឫហីត្វា តំ ចុចុម្ព ច។
So tok han i vegen og gjekk heim til far sin. Med han endå var langt burte, vart far hans var honom, og ynkast inderleg; han sprang imot honom og kasta seg um halsen på honom og kysste honom.
21 តទា បុត្រ ឧវាច, ហេ បិតរ៑ ឦឝ្វរស្យ តវ ច វិរុទ្ធំ បាបមករវំ, តវ បុត្រឥតិ វិខ្យាតោ ភវិតុំ ន យោគ្យោស្មិ ច។
Og sonen sagde: «Far, eg hev synda mot himmelen og mot deg; eg er ikkje verd å kallast son din lenger!»
22 កិន្តុ តស្យ បិតា និជទាសាន៑ អាទិទេឝ, សវ៌្វោត្តមវស្ត្រាណ្យានីយ បរិធាបយតៃនំ ហស្តេ ចាង្គុរីយកម៑ អប៌យត បាទយោឝ្ចោបានហៅ សមប៌យត;
Men faren sagde til tenararne sine: «Kom snøgt med ein klædning, den gildaste her er, og hav på honom, og lat han få ring på fingeren og skor på føterne!
23 បុឞ្ដំ គោវត្សម៑ អានីយ មារយត ច តំ ភុក្ត្វា វយម៑ អានន្ទាម។
Henta so den gjødde kalven, og slagta honom, so vil me halda måltid og vera glade!
24 យតោ មម បុត្រោយម៑ អម្រិយត បុនរជីវីទ៑ ហារិតឝ្ច លព្ធោភូត៑ តតស្ត អានន្ទិតុម៑ អារេភិរេ។
For denne sonen min var daud og hev livna upp att, var burtkomen og er attfunnen.» So tok dei til å halda gaman.
25 តត្កាលេ តស្យ ជ្យេឞ្ឋះ បុត្រះ ក្ឞេត្រ អាសីត៑។ អថ ស និវេឝនស្យ និកដំ អាគច្ឆន៑ ន្ឫត្យានាំ វាទ្យានាញ្ច ឝព្ទំ ឝ្រុត្វា
Den eldste sonen var utpå marki. Då han gjekk heimetter og kom burtimot huset, høyrde han spel og dans.
26 ទាសានាម៑ ឯកម៑ អាហូយ បប្រច្ឆ, កិំ ការណមស្យ?
Han ropa på ein av drengjerne, og spurde kva det skulde tyda.
27 តតះ សោវាទីត៑, តវ ភ្រាតាគមត៑, តវ តាតឝ្ច តំ សុឝរីរំ ប្រាប្យ បុឞ្ដំ គោវត្សំ មារិតវាន៑។
«Bror din er komen, » svara drengen, «og far din hev slagta den gjødde kalven, for di han fekk honom frisk heim att.
28 តតះ ស ប្រកុប្យ និវេឝនាន្តះ ប្រវេឞ្ដុំ ន សម្មេនេ; តតស្តស្យ បិតា ពហិរាគត្យ តំ សាធយាមាស។
Då vart han harm og vilde ikkje ganga inn. Far hans kom ut og tala blidt til honom;
29 តតះ ស បិតរំ ប្រត្យុវាច, បឝ្យ តវ កាញ្ចិទប្យាជ្ញាំ ន វិលំឃ្យ ពហូន៑ វត្សរាន៑ អហំ ត្វាំ សេវេ តថាបិ មិត្រៃះ សាទ៌្ធម៑ ឧត្សវំ កត៌្តុំ កទាបិ ឆាគមេកមបិ មហ្យំ នាទទាះ;
men han svara far sin so: «No hev eg tent deg so mange år og aldri gjort imot ditt ord, og meg hev du aldri gjeve so mykje som eit kid, so eg kunde gleda meg i hop med venerne mine.
30 កិន្តុ តវ យះ បុត្រោ វេឝ្យាគមនាទិភិស្តវ សម្បត្តិម៑ អបវ្យយិតវាន៑ តស្មិន្នាគតមាត្រេ តស្យៃវ និមិត្តំ បុឞ្ដំ គោវត្សំ មារិតវាន៑។
Men når han kjem denne son din, som hev ete upp midelen din i lag med skjøkjor, då slagtar du gjødkalven åt honom.»
31 តទា តស្យ បិតាវោចត៑, ហេ បុត្រ ត្វំ សវ៌្វទា មយា សហាសិ តស្មាន៑ មម យទ្យទាស្តេ តត្សវ៌្វំ តវ។
«Du er allstødt hjå meg, barnet mitt, » svara faren, «og alt som mitt er, er ditt.»
32 កិន្តុ តវាយំ ភ្រាតា ម្ឫតះ បុនរជីវីទ៑ ហារិតឝ្ច ភូត្វា ប្រាប្តោភូត៑, ឯតស្មាត៑ ការណាទ៑ ឧត្សវានន្ទៅ កត៌្តុម៑ ឧចិតមស្មាកម៑។
Men no skulde me vera glade og fegne; for denne bror din var daud og hev livna, var burtkomen og er attfunnen!»»
