ប្រេរិតាះ 4
1 យស្មិន៑ សមយេ បិតរយោហនៅ លោកាន៑ ឧបទិឝតស្តស្មិន៑ សមយេ យាជកា មន្ទិរស្យ សេនាបតយះ សិទូកីគណឝ្ច
Als sie aber zum Volk redeten, traten zu ihnen die Priester und der Hauptmann des Tempels und die Sadduzäer
2 តយោរ៑ ឧបទេឝករណេ ខ្រីឞ្ដស្យោត្ថានម៑ ឧបលក្ឞ្យ សវ៌្វេឞាំ ម្ឫតានាម៑ ឧត្ថានប្រស្តាវេ ច វ្យគ្រាះ សន្តស្តាវុបាគមន៑។
(sie verdroß, daß sie das Volk lehrten und verkündigten an Jesu die Auferstehung von den Toten)
3 តៅ ធ្ឫត្វា ទិនាវសានការណាត៑ បរទិនបយ៌្យនន្តំ រុទ្ធ្វា ស្ថាបិតវន្តះ។
und legten die Hände an sie und setzten sie ein bis auf morgen; denn es war jetzt Abend.
4 តថាបិ យេ លោកាស្តយោរុបទេឝម៑ អឝ្ឫណ្វន៑ តេឞាំ ប្រាយេណ បញ្ចសហស្រាណិ ជនា វ្យឝ្វសន៑។
Aber viele unter denen, die dem Wort zuhörten, wurden gläubig; und ward die Zahl der Männer bei fünftausend.
5 បរេៜហនិ អធិបតយះ ប្រាចីនា អធ្យាបកាឝ្ច ហានននាមា មហាយាជកះ
Als es nun kam auf den Morgen, versammelten sich ihre Obersten und Ältesten und Schriftgelehrten gen Jerusalem,
6 កិយផា យោហន៑ សិកន្ទរ ឥត្យាទយោ មហាយាជកស្យ ជ្ញាតយះ សវ៌្វេ យិរូឝាលម្នគរេ មិលិតាះ។
Hannas, der Hohepriester, und Kaiphas und Johannes und Alexander und wie viel ihrer waren vom Hohenpriestergeschlecht;
7 អនន្តរំ ប្រេរិតៅ មធ្យេ ស្ថាបយិត្វាប្ឫច្ឆន៑ យុវាំ កយា ឝក្តយា វា កេន នាម្នា កម៌្មាណ្យេតានិ កុរុថះ?
und stellten sie vor sich und fragten sie: Aus welcher Gewalt oder in welchem Namen habt ihr das getan?
8 តទា បិតរះ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ះ សន៑ ប្រត្យវាទីត៑, ហេ លោកានាម៑ អធិបតិគណ ហេ ឥស្រាយេលីយប្រាចីនាះ,
Petrus, voll des Heiligen Geistes, sprach zu ihnen: Ihr Obersten des Volkes und ihr Ältesten von Israel,
9 ឯតស្យ ទុព៌្ពលមានុឞស្យ ហិតំ យត៑ កម៌្មាក្រិយត, អត៌្ហាត៑, ស យេន ប្រការេណ ស្វស្ថោភវត៑ តច្ចេទ៑ អទ្យាវាំ ប្ឫច្ឆថ,
so wir heute werden gerichtet über dieser Wohltat an dem kranken Menschen, durch welche er ist geheilt worden,
10 តហ៌ិ សវ៌្វ ឥស្រាយេលីយលោកា យូយំ ជានីត នាសរតីយោ យោ យីឝុខ្រីឞ្ដះ ក្រុឝេ យុឞ្មាភិរវិធ្យត យឝ្ចេឝ្វរេណ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតះ, តស្យ នាម្នា ជនោយំ ស្វស្ថះ សន៑ យុឞ្មាកំ សម្មុខេ ប្រោត្តិឞ្ឋតិ។
so sei euch und allem Volk von Israel kundgetan, daß in dem Namen Jesu Christi von Nazareth, welchen ihr gekreuzigt habt, den Gott von den Toten auferweckt hat, steht dieser allhier vor euch gesund.
11 និចេត្ឫភិ រ្យុឞ្មាភិរយំ យះ ប្រស្តរោៜវជ្ញាតោៜភវត៑ ស ប្រធានកោណស្យ ប្រស្តរោៜភវត៑។
Das ist der Stein, von euch Bauleuten verworfen, der zum Eckstein geworden ist.
12 តទ្ភិន្នាទបរាត៑ កស្មាទបិ បរិត្រាណំ ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យេន ត្រាណំ ប្រាប្យេត ភូមណ្ឌលស្យលោកានាំ មធ្យេ តាទ្ឫឝំ កិមបិ នាម នាស្តិ។
Und ist in keinem andern-Heil, ist auch kein andrer Name unter dem Himmel den Menschen gegeben, darin wir sollen selig werden.
13 តទា បិតរយោហនោរេតាទ្ឫឝីម៑ អក្ឞេភតាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាវវិទ្វាំសៅ នីចលោកាវិតិ ពុទ្ធ្វា អាឝ្ចយ៌្យម៑ អមន្យន្ត តៅ ច យីឝោះ សង្គិនៅ ជាតាវិតិ ជ្ញាតុម៑ អឝក្នុវន៑។
Sie sahen aber an die Freudigkeit des Petrus und Johannes und verwunderten sich; denn sie waren gewiß, daß es ungelehrte Leute und Laien waren, kannten sie auch wohl, daß sie mit Jesu gewesen waren.
14 កិន្តុ តាភ្យាំ សាទ៌្ធំ តំ ស្វស្ថមានុឞំ តិឞ្ឋន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តេ កាមប្យបរាម៑ អាបត្តិំ កត៌្តំ នាឝក្នុន៑។
Sie sahen aber den Menschen, der geheilt worden war, bei ihnen stehen und hatten nichts dawider zu reden.
15 តទា តេ សភាតះ ស្ថានាន្តរំ គន្តុំ តាន៑ អាជ្ញាប្យ ស្វយំ បរស្បរម៑ ឥតិ មន្ត្រណាមកុវ៌្វន្
Da hießen sie sie hinausgehen aus dem Rat und handelten miteinander und sprachen:
16 តៅ មានវៅ ប្រតិ កិំ កត៌្តវ្យំ? តាវេកំ ប្រសិទ្ធម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ក្ឫតវន្តៅ តទ៑ យិរូឝាលម្និវាសិនាំ សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ សមីបេ ប្រាកាឝត តច្ច វយមបហ្នោតុំ ន ឝក្នុមះ។
Was wollen wir diesen Menschen tun? Denn das offenbare Zeichen, durch sie geschehen, ist allen kund, die zu Jerusalem wohnen, und wir können's nicht leugnen.
17 កិន្តុ លោកានាំ មធ្យម៑ ឯតទ៑ យថា ន វ្យាប្នោតិ តទត៌្ហំ តៅ ភយំ ប្រទឝ៌្យ តេន នាម្នា កមបិ មនុឞ្យំ នោបទិឝតម៑ ឥតិ ទ្ឫឍំ និឞេធាមះ។
Aber auf daß es nicht weiter einreiße unter das Volk, lasset uns ernstlich sie bedrohen, daß sie hinfort keinem Menschen von diesem Namen sagen.
18 តតស្តេ ប្រេរិតាវាហូយ ឯតទាជ្ញាបយន៑ ឥតះ បរំ យីឝោ រ្នាម្នា កទាបិ កាមបិ កថាំ មា កថយតំ កិមបិ នោបទិឝញ្ច។
Und sie riefen sie und geboten ihnen, daß sie sich allerdinge nicht hören ließen noch lehrten in dem Namen Jesu.
19 តតះ បិតរយោហនៅ ប្រត្យវទតាម៑ ឦឝ្វរស្យាជ្ញាគ្រហណំ វា យុឞ្មាកម៑ អាជ្ញាគ្រហណម៑ ឯតយោ រ្មធ្យេ ឦឝ្វរស្យ គោចរេ កិំ វិហិតំ? យូយំ តស្យ វិវេចនាំ កុរុត។
Petrus aber und Johannes antworteten und sprachen zu ihnen: Richtet ihr selbst, ob es vor Gott recht sei, daß wir euch mehr gehorchen denn Gott.
20 វយំ យទ៑ អបឝ្យាម យទឝ្ឫណុម ច តន្ន ប្រចារយិឞ្យាម ឯតត៑ កទាបិ ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ។
Wir können's ja nicht lassen, daß wir nicht reden sollten, was wir gesehen und gehört haben.
21 យទឃដត តទ៑ ទ្ឫឞ្ដា សវ៌្វេ លោកា ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ អន្វវទន៑ តស្មាត៑ លោកភយាត៑ តៅ ទណ្ឌយិតុំ កមប្យុបាយំ ន ប្រាប្យ តេ បុនរបិ តជ៌យិត្វា តាវត្យជន៑។
Aber sie drohten ihnen und ließen sie gehen und fanden nicht, wie sie sie peinigten, um des Volkes willen; denn sie lobten alle Gott über das, was geschehen war.
22 យស្យ មានុឞស្យៃតត៑ ស្វាស្ថ្យករណម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្មាក្រិយត តស្យ វយឝ្ចត្វារិំឝទ្វត្សរា វ្យតីតាះ។
Denn der Mensch war über vierzig Jahre alt, an welchem dies Zeichen der Gesundheit geschehen war.
23 តតះ បរំ តៅ វិស្ឫឞ្ដៅ សន្តៅ ស្វសង្គិនាំ សន្និធិំ គត្វា ប្រធានយាជកៃះ ប្រាចីនលោកៃឝ្ច ប្រោក្តាះ សវ៌្វាះ កថា ជ្ញាបិតវន្តៅ។
Und als man sie hatte gehen lassen, kamen sie zu den Ihren und verkündigten ihnen, was die Hohenpriester und Ältesten zu ihnen gesagt hatten.
24 តច្ឆ្រុត្វា សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូយ ឦឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រោច្ចៃរេតត៑ ប្រាត៌្ហយន្ត, ហេ ប្រភោ គគណប្ឫថិវីបយោធីនាំ តេឞុ ច យទ្យទ៑ អាស្តេ តេឞាំ ស្រឞ្ដេឝ្វរស្ត្វំ។
Da sie das hörten, hoben sie ihre Stimme auf einmütig zu Gott und sprachen: HERR, der du bist der Gott, der Himmel und Erde und das Meer und alles, was darinnen ist, gemacht hat;
25 ត្វំ និជសេវកេន ទាយូទា វាក្យមិទម៑ ឧវចិថ, មនុឞ្យា អន្យទេឝីយាះ កុវ៌្វន្តិ កលហំ កុតះ។ លោកាះ សវ៌្វេ កិមត៌្ហំ វា ចិន្តាំ កុវ៌្វន្តិ និឞ្ផលាំ។
der du durch den Mund Davids, deines Knechtes, gesagt hast: “Warum empören sich die Heiden, und die Völker nehmen vor, was umsonst ist?
26 បរមេឝស្យ តេនៃវាភិឞិក្តស្យ ជនស្យ ច។ វិរុទ្ធមភិតិឞ្ឋន្តិ ប្ឫថិវ្យាះ បតយះ កុតះ៕
Die Könige der Erde treten zusammen, und die Fürsten versammeln sich zuhauf wider den HERRN und wider seinen Christus”:
27 ផលតស្តវ ហស្តេន មន្ត្រណយា ច បូវ៌្វ យទ្យត៑ ស្ថិរីក្ឫតំ តទ៑ យថា សិទ្ធំ ភវតិ តទត៌្ហំ ត្វំ យម៑ អថិឞិក្តវាន៑ ស ឯវ បវិត្រោ យីឝុស្តស្យ ប្រាតិកូល្យេន ហេរោទ៑ បន្តីយបីលាតោ
wahrlich ja, sie haben sich versammelt über deinen heiligen Knecht Jesus, welchen du gesalbt hast, Herodes und Pontius Pilatus mit den Heiden und dem Volk Israel,
28 ៜន្យទេឝីយលោកា ឥស្រាយេល្លោកាឝ្ច សវ៌្វ ឯតេ សភាយាម៑ អតិឞ្ឋន៑។
zu tun, was deine Hand und dein Rat zuvor bedacht hat, daß es geschehen sollte.
29 ហេ បរមេឝ្វរ អធុនា តេឞាំ តជ៌នំ គជ៌នញ្ច ឝ្ឫណុ;
Und nun, HERR, siehe an ihr Drohen und gib deinen Knechten, mit aller Freudigkeit zu reden dein Wort,
30 តថា ស្វាស្ថ្យករណកម៌្មណា តវ ពាហុពលប្រកាឝបូវ៌្វកំ តវ សេវកាន៑ និព៌្ហយេន តវ វាក្យំ ប្រចារយិតុំ តវ បវិត្របុត្រស្យ យីឝោ រ្នាម្នា អាឝ្ចយ៌្យាណ្យសម្ភវានិ ច កម៌្មាណិ កត៌្តុញ្ចាជ្ញាបយ។
und strecke deine Hand aus, daß Gesundheit und Zeichen und Wunder geschehen durch den Namen deines heiligen Knechtes Jesus.
31 ឥត្ថំ ប្រាត៌្ហនយា យត្រ ស្ថានេ តេ សភាយាម៑ អាសន៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រាកម្បត; តតះ សវ៌្វេ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាះ សន្ត ឦឝ្វរស្យ កថាម៑ អក្ឞោភេណ ប្រាចារយន៑។
Und da sie gebetet hatten, bewegte sich die Stätte, da sie versammelt waren; und sie wurden alle voll des Heiligen Geistes und redeten das Wort Gottes mit Freudigkeit.
32 អបរញ្ច ប្រត្យយការិលោកសមូហា ឯកមនស ឯកចិត្តីភូយ ស្ថិតាះ។ តេឞាំ កេបិ និជសម្បត្តិំ ស្វីយាំ នាជានន៑ កិន្តុ តេឞាំ សវ៌្វាះ សម្បត្ត្យះ សាធារណ្យេន ស្ថិតាះ។
Die Menge aber der Gläubigen war ein Herz und eine Seele; auch keiner sagte von seinen Gütern, daß sie sein wären, sondern es war ihnen alles gemein.
33 អន្យច្ច ប្រេរិតា មហាឝក្តិប្រកាឝបូវ៌្វកំ ប្រភោ រ្យីឝោរុត្ថានេ សាក្ឞ្យម៑ អទទុះ, តេឞុ សវ៌្វេឞុ មហានុគ្រហោៜភវច្ច។
Und mit großer Kraft gaben die Apostel Zeugnis von der Auferstehung des HERRN Jesu, und war große Gnade bei ihnen allen.
34 តេឞាំ មធ្យេ កស្យាបិ ទ្រវ្យន្យូនតា នាភវទ៑ យតស្តេឞាំ គ្ឫហភូម្យាទ្យា យាះ សម្បត្តយ អាសន៑ តា វិក្រីយ
Es war auch keiner unter ihnen, der Mangel hatte; denn wie viel ihrer waren, die da Äcker oder Häuser hatten, die verkauften sie und brachten das Geld des verkauften Guts
35 តន្មូល្យមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ តៃះ ស្ថាបិតំ; តតះ ប្រត្យេកឝះ ប្រយោជនានុសារេណ ទត្តមភវត៑។
und legten es zu der Apostel Füßen; und man gab einem jeglichen, was ihm not war.
36 វិឝេឞតះ កុប្រោបទ្វីបីយោ យោសិនាមកោ លេវិវំឝជាត ឯកោ ជនោ ភូម្យធិការី, យំ ប្រេរិតា ពណ៌ព្ពា អត៌្ហាត៑ សាន្ត្វនាទាយក ឥត្យុក្ត្វា សមាហូយន៑,
Joses aber, mit dem Zunamen Barnabas (das heißt: ein Sohn des Trostes), von Geschlecht ein Levit aus Zypern,
37 ស ជនោ និជភូមិំ វិក្រីយ តន្មូល្យមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ ស្ថាបិតវាន៑។
der hatte einen Acker und verkaufte ihn und brachte das Geld und legte es zu der Apostel Füßen.
