ಮಾರ್ಕಃ 3
1 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪುನ ರ್ಭಜನಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಶುಷ್ಕಹಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನವ ಆಸೀತ್|
Una vez más Jesús fue a la sinagoga. Allí estaba un hombre que tenía una mano lisiada.
2 ಸ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ತಮರೋಗಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ನವೇತ್ಯತ್ರ ಬಹವಸ್ತಮ್ ಅಪವದಿತುಂ ಛಿದ್ರಮಪೇಕ್ಷಿತವನ್ತಃ|
Algunos de los que estaban allí estaban observando si Jesús lo sanaría en sábado, pues estaban buscando un motivo para acusarlo de quebrantar la ley.
3 ತದಾ ಸ ತಂ ಶುಷ್ಕಹಸ್ತಂ ಮನುಷ್ಯಂ ಜಗಾದ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ|
Jesús le dijo al hombre con la mano lisiada: “Ven y párate aquí frente a todos”.
4 ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಹಿತಮಹಿತಂ ತಥಾ ಹಿ ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಾ ವಾ ಪ್ರಾಣನಾಶ ಏಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಂ ಕರಣೀಯಂ? ಕಿನ್ತು ತೇ ನಿಃಶಬ್ದಾಸ್ತಸ್ಥುಃ|
“¿Es lícito hacer el bien en sábado, o hacer el mal? ¿Debemos salvar vidas o matar?” les preguntó. Pero ellos no dijeron ni una palabra.
5 ತದಾ ಸ ತೇಷಾಮನ್ತಃಕರಣಾನಾಂ ಕಾಠಿನ್ಯಾದ್ಧೇತೋ ರ್ದುಃಖಿತಃ ಕ್ರೋಧಾತ್ ಚರ್ತುದಶೋ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ತಂ ಮಾನುಷಂ ಗದಿತವಾನ್ ತಂ ಹಸ್ತಂ ವಿಸ್ತಾರಯ, ತತಸ್ತೇನ ಹಸ್ತೇ ವಿಸ್ತೃತೇ ತದ್ಧಸ್ತೋಽನ್ಯಹಸ್ತವದ್ ಅರೋಗೋ ಜಾತಃ|
Jesús los miró con enojo, muy molesto por la dureza de sus corazones. Entonces le dijo al hombre: “Extiende tu mano”. Y el hombre extendió su mano, y le fue sanada.
6 ಅಥ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಂ ನಾಶಯಿತುಂ ಹೇರೋದೀಯೈಃ ಸಹ ಮನ್ತ್ರಯಿತುಮಾರೇಭಿರೇ|
Los fariseos salieron, e inmediatamente comenzaron a conspirar con los aliados de Herodes sobre cómo podían matar a Jesús.
7 ಅತಏವ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪುನಃ ಸಾಗರಸಮೀಪಂ ಗತಃ;
Mientras tanto, Jesús regresó al Mar, y una gran multitud lo seguía. Había gente de Galilea,
8 ತತೋ ಗಾಲೀಲ್ಯಿಹೂದಾ-ಯಿರೂಶಾಲಮ್-ಇದೋಮ್-ಯರ್ದನ್ನದೀಪಾರಸ್ಥಾನೇಭ್ಯೋ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗತಃ; ತದನ್ಯಃ ಸೋರಸೀದನೋಃ ಸಮೀಪವಾಸಿಲೋಕಸಮೂಹಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಮಾಗತಃ|
de Judea, de Idumea, de Transjordania, y de las regiones de Tiro y Sidón. Muchas personas venían a verlo porque habían escuchado todo lo que él hacía.
9 ತದಾ ಲೋಕಸಮೂಹಶ್ಚೇತ್ ತಸ್ಯೋಪರಿ ಪತತಿ ಇತ್ಯಾಶಙ್ಕ್ಯ ಸ ನಾವಮೇಕಾಂ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನಾದಿಷ್ಟವಾನ್|
Jesús les dijo a sus discípulos que tuvieran una embarcación pequeña en caso de que la multitud comenzara a aglomerarse sobre él,
10 ಯತೋಽನೇಕಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಾರೋಗ್ಯಕರಣಾದ್ ವ್ಯಾಧಿಗ್ರಸ್ತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಬಲೇನ ಯತ್ನವನ್ತಃ|
porque había sanado a tantas personas que todos los enfermos seguían tratando de amontonarse y empujarse para poder tocarlo.
11 ಅಪರಞ್ಚ ಅಪವಿತ್ರಭೂತಾಸ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಚ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚೈಃ ಪ್ರೋಚುಃ, ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ|
Cada vez que los espíritus malos lo veian, caían frente a él y comenzaban a gritar: “¡Tú eres el Hijo de Dios!”
12 ಕಿನ್ತು ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮ್ ಆಜ್ಞಾಪ್ಯ ಸ್ವಂ ಪರಿಚಾಯಿತುಂ ನಿಷಿದ್ಧವಾನ್|
Pero Jesús les ordenaba que no revelasen quién era él.
13 ಅನನ್ತರಂ ಸ ಪರ್ವ್ವತಮಾರುಹ್ಯ ಯಂ ಯಂ ಪ್ರತಿಚ್ಛಾ ತಂ ತಮಾಹೂತವಾನ್ ತತಸ್ತೇ ತತ್ಸಮೀಪಮಾಗತಾಃ|
Entonces Jesús se fue al monte. Llamó a los que quería que lo acompañaran, y ellos fueron con él.
14 ತದಾ ಸ ದ್ವಾದಶಜನಾನ್ ಸ್ವೇನ ಸಹ ಸ್ಥಾತುಂ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಾಯ ಪ್ರೇರಿತಾ ಭವಿತುಂ
Eligió a doce para que estuvieran con él, y los llamó apóstoles. Ellos estarían con él, y él los enviaría a anunciar la buena noticia,
15 ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರವ್ಯಾಧೀನಾಂ ಶಮನಕರಣಾಯ ಪ್ರಭಾವಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಞ್ಚ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್|
dándoles autoridad para expulsar demonios.
16 ತೇಷಾಂ ನಾಮಾನೀಮಾನಿ, ಶಿಮೋನ್ ಸಿವದಿಪುತ್ರೋ
Estos son los doce que él escogió: Simón (a quien llamó Pedro),
17 ಯಾಕೂಬ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಯೋಹನ್ ಚ ಆನ್ದ್ರಿಯಃ ಫಿಲಿಪೋ ಬರ್ಥಲಮಯಃ,
Santiago, hijo de Zebedeo y su hermano Juan (a quienes llamó Boanerges, que quiere decir “hijos del trueno”),
18 ಮಥೀ ಥೋಮಾ ಚ ಆಲ್ಫೀಯಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಥದ್ದೀಯಃ ಕಿನಾನೀಯಃ ಶಿಮೋನ್ ಯಸ್ತಂ ಪರಹಸ್ತೇಷ್ವರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಈಷ್ಕರಿಯೋತೀಯಯಿಹೂದಾಶ್ಚ|
Andrés, Felipe, Bartolomé, Mateo, Tomás, Santiago hijo de Alfeo, Tadeo, Simón el revolucionario,
19 ಸ ಶಿಮೋನೇ ಪಿತರ ಇತ್ಯುಪನಾಮ ದದೌ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನ್ಭ್ಯಾಂ ಚ ಬಿನೇರಿಗಿಶ್ ಅರ್ಥತೋ ಮೇಘನಾದಪುತ್ರಾವಿತ್ಯುಪನಾಮ ದದೌ|
y Judas Iscariote (quien lo entregó).
20 ಅನನ್ತರಂ ತೇ ನಿವೇಶನಂ ಗತಾಃ, ಕಿನ್ತು ತತ್ರಾಪಿ ಪುನರ್ಮಹಾನ್ ಜನಸಮಾಗಮೋ ಽಭವತ್ ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ಭೋಕ್ತುಮಪ್ಯವಕಾಶಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
Jesús se fue a casa, pero la gran multitud se volvió a reunir y él y sus discípulos ni siquiera tenían tiempo para comer.
21 ತತಸ್ತಸ್ಯ ಸುಹೃಲ್ಲೋಕಾ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಹತಜ್ಞಾನೋಭೂದ್ ಇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಂ ಧೃತ್ವಾನೇತುಂ ಗತಾಃ|
Cuando la familia de Jesús escuchó acerca de esto, fueron a buscarlo para llevárselo, porque decían: “¡se ha vuelto loco!”
22 ಅಪರಞ್ಚ ಯಿರೂಶಾಲಮ ಆಗತಾ ಯೇ ಯೇಽಧ್ಯಾಪಕಾಸ್ತೇ ಜಗದುರಯಂ ಪುರುಷೋ ಭೂತಪತ್ಯಾಬಿಷ್ಟಸ್ತೇನ ಭೂತಪತಿನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
Pero los líderes religiosos de Jerusalén, decían: “¡Él está poseído por Belcebú! ¡Es en nombre del príncipe de los demonios que los expulsa!”
23 ತತಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಯೀಶು ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಃ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಶೈತಾನ್ ಕಥಂ ಶೈತಾನಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
Pero Jesús los llamó para que se acercaran a él. Y a través de ilustraciones les preguntó: “¿Cómo puede Satanás expulsar a Satanás?
24 ಕಿಞ್ಚನ ರಾಜ್ಯಂ ಯದಿ ಸ್ವವಿರೋಧೇನ ಪೃಥಗ್ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತದ್ ರಾಜ್ಯಂ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
Un reino que pelea contra sí mismo no puede mantenerse.
25 ತಥಾ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪರಿವಾರೋ ಯದಿ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿರೋಧೀ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಪಿ ಪರಿವಾರಃ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
Una casa dividida está destinada a la destrucción.
26 ತದ್ವತ್ ಶೈತಾನ್ ಯದಿ ಸ್ವವಿಪಕ್ಷತಯಾ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ ಭಿನ್ನೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಪಿ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತೂಚ್ಛಿನ್ನೋ ಭವತಿ|
Si Satanás está dividido y pelea contra sí mismo, no durará y pronto llegará a su fin.
27 ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಬಲಂ ಜನಂ ಪ್ರಥಮಂ ನ ಬದ್ಧಾ ಕೋಪಿ ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಲುಣ್ಠಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ತಂ ಬದ್ವ್ವೈವ ತಸ್ಯ ಗೃಹಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಲುಣ್ಠಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
Sin duda, si alguien entra a robar a la casa de un hombre fuerte y trata de llevarse sus pertenencias, no lo logrará a menos que ate al hombre fuerte primero”.
28 ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಸತ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಸನ್ತಾನಾ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಪಾಪಾನೀಶ್ವರನಿನ್ದಾಞ್ಚ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮಪರಾಧಾನಾಂ ಕ್ಷಮಾ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ,
“Les digo la verdad: los pecados y las blasfemias pueden ser perdonados,
30 ತಸ್ಯಾಪವಿತ್ರಭೂತೋಽಸ್ತಿ ತೇಷಾಮೇತತ್ಕಥಾಹೇತೋಃ ಸ ಇತ್ಥಂ ಕಥಿತವಾನ್|
(Jesús dijo esto porque ellos decían: “Él tiene un espíritu maligno”).
31 ಅಥ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಶ್ಚಾಗತ್ಯ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠನತೋ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯ ತಮಾಹೂತವನ್ತಃ|
Entonces la madre de Jesús y sus hermanos llegaron. Lo esperaron afuera y mandaron a alguien para que le pidiera que saliera.
32 ತತಸ್ತತ್ಸನ್ನಿಧೌ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಾ ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಪಶ್ಯ ಬಹಿಸ್ತವ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತ್ವಾಮ್ ಅನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಿ|
La multitud que estaba sentada afuera le dijo: “Tu madre y tus hermanos están allá afuera preguntando por ti”.
33 ತದಾ ಸ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಮಮ ಮಾತಾ ಕಾ ಭ್ರಾತರೋ ವಾ ಕೇ? ತತಃ ಪರಂ ಸ ಸ್ವಮೀಪೋಪವಿಷ್ಟಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ಅವಲೋಕನಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ
“¿Quién es mi madre? ¿Quiénes son mis hermanos?” respondió él.
34 ಪಶ್ಯತೈತೇ ಮಮ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ|
Y mirando alrededor a todos los que estaban sentados, les dijo: “¡Aquí está mi madre! ¡Aquí están mis hermanos!
35 ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯೇಷ್ಟಾಂ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕರೋತಿ ಸ ಏವ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ಭಗಿನೀ ಮಾತಾ ಚ|
Todo aquél que hace la voluntad de Dios, ese es mi hermano, mi hermana y mi madre”.
