ಮಾರ್ಕಃ 12
1 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತೇನ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಿತುಮಾರೇಭೇ, ಕಶ್ಚಿದೇಕೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ವಿಧಾಯ ತಚ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ವಾರಣೀಂ ಕೃತ್ವಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ದ್ರಾಕ್ಷಾಪೇಷಣಕುಣ್ಡಮ್ ಅಖನತ್, ತಥಾ ತಸ್ಯ ಗಡಮಪಿ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್ ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃಷೀವಲೇಷು ಸಮರ್ಪ್ಯ ದೂರದೇಶಂ ಜಗಾಮ|
Wtedy zaczął do nich mówić w przypowieściach: [Pewien] człowiek założył winnicę, ogrodził ją płotem, wykopał prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
2 ತದನನ್ತರಂ ಫಲಕಾಲೇ ಕೃಷೀವಲೇಭ್ಯೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಫಲಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ಸವಿಧೇ ಭೃತ್ಯಮ್ ಏಕಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್|
A gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, aby odebrał od nich plony winnicy.
3 ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸೃಜುಃ|
Lecz oni schwytali go, pobili i odesłali z niczym.
4 ತತಃ ಸ ಪುನರನ್ಯಮೇಕಂ ಭೃತ್ಯಂ ಪ್ರಷಯಾಮಾಸ, ಕಿನ್ತು ತೇ ಕೃಷೀವಲಾಃ ಪಾಷಾಣಾಘಾತೈಸ್ತಸ್ಯ ಶಿರೋ ಭಙ್ಕ್ತ್ವಾ ಸಾಪಮಾನಂ ತಂ ವ್ಯಸರ್ಜನ್|
I znowu posłał do nich innego sługę, którego ukamienowali, zranili w głowę i odesłali znieważonego.
5 ತತಃ ಪರಂ ಸೋಪರಂ ದಾಸಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ತದಾ ತೇ ತಂ ಜಘ್ನುಃ, ಏವಮ್ ಅನೇಕೇಷಾಂ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪ್ರಹಾರಃ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ವಧಶ್ಚ ತೈಃ ಕೃತಃ|
Ponownie posłał innego [sługę], lecz i tego zabili. I wielu innych, z których jednych pobili, a innych pozabijali.
6 ತತಃ ಪರಂ ಮಯಾ ಸ್ವಪುತ್ರೇ ಪ್ರಹಿತೇ ತೇ ತಮವಶ್ಯಂ ಸಮ್ಮಂಸ್ಯನ್ತೇ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾವಶೇಷೇ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ನಿಜಪ್ರಿಯಮ್ ಅದ್ವಿತೀಯಂ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
A mając jeszcze jednego, swego umiłowanego syna, posłał do nich na koniec i jego, mówiąc: Uszanują mego syna.
7 ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಜಗದುಃ, ಏಷ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರೀ, ಆಗಚ್ಛತ ವಯಮೇನಂ ಹನ್ಮಸ್ತಥಾ ಕೃತೇ ಽಧಿಕಾರೋಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Ale rolnicy mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
8 ತತಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಹತ್ವಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಬಹಿಃ ಪ್ರಾಕ್ಷಿಪನ್|
I schwytawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.
9 ಅನೇನಾಸೌ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಪತಿಃ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ? ಸ ಏತ್ಯ ತಾನ್ ಕೃಷೀವಲಾನ್ ಸಂಹತ್ಯ ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಮ್ ಅನ್ಯೇಷು ಕೃಷೀವಲೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ|
Cóż więc zrobi pan winnicy? Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym.
10 ಅಪರಞ್ಚ, "ಸ್ಥಪತಯಃ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಗ್ರಾವಾಣಂ ಯನ್ತು ತುಚ್ಛಕಂ| ಪ್ರಾಧಾನಪ್ರಸ್ತರಃ ಕೋಣೇ ಸ ಏವ ಸಂಭವಿಷ್ಯತಿ|
Czy nie czytaliście tych [słów] Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
11 ಏತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಪರೇಶಸ್ಯಾಂದ್ಭುತಂ ನೋ ದೃಷ್ಟಿತೋ ಭವೇತ್|| " ಇಮಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಾಂ ಲಿಪಿಂ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನಾಪಾಠಿಷ್ಟ?
Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
12 ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನುದ್ದಿಶ್ಯ ತಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್, ತ ಇತ್ಥಂ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಂ ಧರ್ತ್ತಾಮುದ್ಯತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ, ತದನನ್ತರಂ ತೇ ತಂ ವಿಹಾಯ ವವ್ರಜುಃ|
Starali się więc go schwytać, ale bali się ludu. Wiedzieli bowiem, że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Zostawili go więc i odeszli.
13 ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯದೋಷಂ ಧರ್ತ್ತಾಂ ಕತಿಪಯಾನ್ ಫಿರೂಶಿನೋ ಹೇರೋದೀಯಾಂಶ್ಚ ಲೋಕಾನ್ ತದನ್ತಿಕಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
Potem posłali do niego niektórych z faryzeuszy i herodianów, aby go pochwycili w mowie.
14 ತ ಆಗತ್ಯ ತಮವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ತಥ್ಯಭಾಷೀ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯನುರೋಧಂ ನ ಮನ್ಯತೇ, ಪಕ್ಷಪಾತಞ್ಚ ನ ಕರೋತಿ, ಯಥಾರ್ಥತ ಈಶ್ವರೀಯಂ ಮಾರ್ಗಂ ದರ್ಶಯತಿ ವಯಮೇತತ್ ಪ್ರಜಾನೀಮಃ, ಕೈಸರಾಯ ಕರೋ ದೇಯೋ ನ ವಾಂ? ವಯಂ ದಾಸ್ಯಾಮೋ ನ ವಾ?
Gdy przyszli, powiedzieli mu: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie uczysz. Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie płacić?
15 ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಕಪಟಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಜಗಾದ, ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವೇ? ಏಕಂ ಮುದ್ರಾಪಾದಂ ಸಮಾನೀಯ ಮಾಂ ದರ್ಶಯತ|
A on poznał ich obłudę i powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę? Przynieście mi grosz, żebym [mógł] go zobaczyć.
16 ತದಾ ತೈರೇಕಸ್ಮಿನ್ ಮುದ್ರಾಪಾದೇ ಸಮಾನೀತೇ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಅತ್ರ ಲಿಖಿತಂ ನಾಮ ಮೂರ್ತ್ತಿ ರ್ವಾ ಕಸ್ಯ? ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ, ಕೈಸರಸ್ಯ|
I przynieśli [mu]. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis? Odpowiedzieli mu: Cesarza.
17 ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ತರ್ಹಿ ಕೈಸರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ತು ಈಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ; ತತಸ್ತೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ|
Wtedy Jezus im powiedział: Oddawajcie więc cesarzowi to, co [należy do] cesarza, a co [należy do] Boga – Bogu. I podziwiali go.
18 ಅಥ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಂ ಯೇ ನ ಮನ್ಯನ್ತೇ ತೇ ಸಿದೂಕಿನೋ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ;
Potem przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
19 ಹೇ ಗುರೋ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನೋ ಯದಿ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಮ್ರಿಯತೇ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಭ್ರಾತು ರ್ವಂಶೋತ್ಪತ್ತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ, ವ್ಯವಸ್ಥಾಮಿಮಾಂ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಲಿಖತ್|
Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli czyjś brat umrze i pozostawi żonę, a nie pozostawi dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
20 ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿತ್ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರ ಆಸನ್, ತತಸ್ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠಭ್ರಾತಾ ವಿವಹ್ಯ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಅಮ್ರಿಯತ|
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.
21 ತತೋ ದ್ವಿತೀಯೋ ಭ್ರಾತಾ ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಮಗೃಹಣತ್ ಕಿನ್ತು ಸೋಪಿ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಅಮ್ರಿಯತ; ಅಥ ತೃತೀಯೋಪಿ ಭ್ರಾತಾ ತಾದೃಶೋಭವತ್|
Potem ożenił się z nią drugi i umarł, lecz i ten nie zostawił potomstwa, tak samo trzeci.
22 ಇತ್ಥಂ ಸಪ್ತೈವ ಭ್ರಾತರಸ್ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನಿಃಸನ್ತಾನಾಃ ಸನ್ತೋಽಮ್ರಿಯನ್ತ, ಸರ್ವ್ವಶೇಷೇ ಸಾಪಿ ಸ್ತ್ರೀ ಮ್ರಿಯತೇ ಸ್ಮ|
I tak pojęło ją siedmiu braci, ale nie zostawili potomstwa. Na koniec, po wszystkich umarła i ta kobieta.
23 ಅಥ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ಯದಾ ತ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಸಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯತಸ್ತೇ ಸಪ್ತೈವ ತಾಂ ವ್ಯವಹನ್|
Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
24 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್ ಈಶ್ವರಶಕ್ತಿಞ್ಚ ಯೂಯಮಜ್ಞಾತ್ವಾ ಕಿಮಭ್ರಾಮ್ಯತ ನ?
Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Boga?
25 ಮೃತಲೋಕಾನಾಮುತ್ಥಾನಂ ಸತಿ ತೇ ನ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾ ಅಪಿ ನ ಭವನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ|
Gdy bowiem zmartwychwstaną, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
26 ಪುನಶ್ಚ "ಅಹಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬಶ್ಚೇಶ್ವರಃ" ಯಾಮಿಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ್ತಮ್ಬಮಧ್ಯೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಈಶ್ವರೋ ಮೂಸಾಮವಾದೀತ್ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಾರ್ಥೇ ಸಾ ಕಥಾ ಮೂಸಾಲಿಖಿತೇ ಪುಸ್ತಕೇ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಾಪಾಠಿ?
A o umarłych, że będą wskrzeszeni, nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba?
27 ಈಶ್ವರೋ ಜೀವತಾಂ ಪ್ರಭುಃ ಕಿನ್ತು ಮೃತಾನಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಭವತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಮಹಾಭ್ರಮೇಣ ತಿಷ್ಠಥ|
Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych. Wy więc bardzo błądzicie.
28 ಏತರ್ಹಿ ಏಕೋಧ್ಯಾಪಕ ಏತ್ಯ ತೇಷಾಮಿತ್ಥಂ ವಿಚಾರಂ ಶುಶ್ರಾವ; ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಸದುತ್ತರಂ ದತ್ತವಾನ್ ಇತಿ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾಸಾಮ್ ಆಜ್ಞಾನಾಂ ಕಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ? ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,
Podszedł jeden z uczonych w Piśmie i słysząc, że ze sobą rozmawiali [oraz] widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?
29 "ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾ ಅವಧತ್ತ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರ ಏಕ ಏವ,
A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze przykazanie ze wszystkich [jest to]: Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden.
30 ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಭೌ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ," ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ|
Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. [To jest] pierwsze przykazanie.
31 ತಥಾ "ಸ್ವಪ್ರತಿವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮ ಕುರುಧ್ವಂ," ಏಷಾ ಯಾ ದ್ವಿತೀಯಾಜ್ಞಾ ಸಾ ತಾದೃಶೀ; ಏತಾಭ್ಯಾಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಭ್ಯಾಮ್ ಅನ್ಯಾ ಕಾಪ್ಯಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ ನಾಸ್ತಿ|
A drugie [jest do niego] podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie. Nie ma innego przykazania większego od tych.
32 ತದಾ ಸೋಧ್ಯಾಪಕಸ್ತಮವದತ್, ಹೇ ಗುರೋ ಸತ್ಯಂ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್ ಯತ ಏಕಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಅನ್ಯೋ ದ್ವಿತೀಯ ಈಶ್ವರೋ ನಾಸ್ತಿ;
Wtedy powiedział mu uczony w Piśmie: Nauczycielu, zaprawdę dobrze powiedziałeś, że jeden jest Bóg i nie ma innego oprócz niego.
33 ಅಪರಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರೇಮಕರಣಂ ತಥಾ ಸ್ವಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮಕರಣಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಹೋಮಬಲಿದಾನಾದಿಭ್ಯಃ ಶ್ರಷ್ಠಂ ಭವತಿ|
Miłować go całym sercem, całym umysłem, całą duszą i z całej siły i miłować bliźniego jak samego siebie znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.
34 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಸುಬುದ್ಧೇರಿವ ತಸ್ಯೇದಮ್ ಉತ್ತರಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಂ ಭಾಷಿತವಾನ್ ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾನ್ನ ದೂರೋಸಿ| ಇತಃ ಪರಂ ತೇನ ಸಹ ಕಸ್ಯಾಪಿ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ವಿಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ನ ಜಾತಾ|
A Jezus, widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go więcej pytać.
35 ಅನನ್ತರಂ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಮ್ ಉಪದಿಶನ್ ಯೀಶುರಿಮಂ ಪ್ರಶ್ನಂ ಚಕಾರ, ಅಧ್ಯಾಪಕಾ ಅಭಿಷಿಕ್ತಂ (ತಾರಕಂ) ಕುತೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನಂ ವದನ್ತಿ?
Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak [to jest], że uczeni w Piśmie mówią, że Chrystus jest Synem Dawida?
36 ಸ್ವಯಂ ದಾಯೂದ್ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನ ಆವೇಶೇನೇದಂ ಕಥಯಾಮಾಸ| ಯಥಾ| "ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ್ ಉಪಾವಿಶ| "
Sam Dawid bowiem powiedział przez Ducha Świętego: Rzekł Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
37 ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭೂಂ ವದತಿ ತರ್ಹಿ ಕಥಂ ಸ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ? ಇತರೇ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾನನನ್ದುಃ|
[Skoro] sam Dawid nazywa go Panem, [to] jak [może] być jego synem? A wielki tłum chętnie go słuchał.
38 ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನುಪದಿಶ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೇ ನರಾ ದೀರ್ಘಪರಿಧೇಯಾನಿ ಹಟ್ಟೇ ವಿಪನೌ ಚ
I mówił do nich w swoim nauczaniu: Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią chodzić w długich szatach i lubią pozdrowienia na rynkach;
39 ಲೋಕಕೃತನಮಸ್ಕಾರಾನ್ ಭಜನಗೃಹೇ ಪ್ರಧಾನಾಸನಾನಿ ಭೋಜನಕಾಲೇ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನಾನಿ ಚ ಕಾಙ್ಕ್ಷನ್ತೇ;
I pierwsze krzesła w synagogach, i pierwsze miejsca na ucztach.
40 ವಿಧವಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಗ್ರಸಿತ್ವಾ ಛಲಾದ್ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ತೇಭ್ಯ ಉಪಾಧ್ಯಾಯೇಭ್ಯಃ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ; ತೇಽಧಿಕತರಾನ್ ದಣ್ಡಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
Pożerają oni domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci otrzymają surowszy wyrok.
41 ತದನನ್ತರಂ ಲೋಕಾ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇ ಮುದ್ರಾ ಯಥಾ ನಿಕ್ಷಿಪನ್ತಿ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ಯೀಶುಸ್ತದವಲುಲೋಕ; ತದಾನೀಂ ಬಹವೋ ಧನಿನಸ್ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಬಹೂನಿ ಧನಾನಿ ನಿರಕ್ಷಿಪನ್|
A siedząc naprzeciw skarbony, Jezus przypatrywał się, jak ludzie wrzucali do niej pieniądze. Wielu bogaczy wrzucało wiele.
42 ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಕಾ ದರಿದ್ರಾ ವಿಧವಾ ಸಮಾಗತ್ಯ ದ್ವಿಪಣಮೂಲ್ಯಾಂ ಮುದ್ರೈಕಾಂ ತತ್ರ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
Przyszła też pewna uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, czyli kwartnik.
43 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆಹೂಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಯೇ ಯೇ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇಽಸ್ಮಿನ ಧನಾನಿ ನಿಃಕ್ಷಿಪನ್ತಿ ಸ್ಮ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯ ಇಯಂ ವಿಧವಾ ದರಿದ್ರಾಧಿಕಮ್ ನಿಃಕ್ಷಿಪತಿ ಸ್ಮ|
Wtedy zawołał swoich uczniów i powiedział im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, którzy wrzucali do skarbony.
44 ಯತಸ್ತೇ ಪ್ರಭೂತಧನಸ್ಯ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ನಿರಕ್ಷಿಪನ್ ಕಿನ್ತು ದೀನೇಯಂ ಸ್ವದಿನಯಾಪನಯೋಗ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ale ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała, całe swoje utrzymanie.
