ಲೂಕಃ 6
1 ಅಚರಞ್ಚ ಪರ್ವ್ವಣೋ ದ್ವಿತೀಯದಿನಾತ್ ಪರಂ ಪ್ರಥಮವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಶಸ್ಯಕ್ಷೇತ್ರೇಣ ಯೀಶೋರ್ಗಮನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಕಣಿಶಂ ಛಿತ್ತ್ವಾ ಕರೇಷು ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ಖಾದಿತುಮಾರೇಭಿರೇ|
Factum est autem in Sabbato secundo, primo, cum transiret per sata, vellebant discipuli eius spicas, et manducabant confricantes manibus.
2 ತಸ್ಮಾತ್ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿನಸ್ತಾನವದನ್ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತತ್ ಕುತಃ ಕುರುಥ?
Quidam autem Pharisæorum, dicebant illis: Quid facitis quod non licet in Sabbatis?
3 ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ದಾಯೂದ್ ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತಾಃ ಕಿಂ ಚಕ್ರುಃ ಸ ಕಥಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನ್ದಿರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ
Et respondens Iesus ad eos, dixit: Nec hoc legistis quod fecit David, cum esurisset ipse, et qui cum illo erant?
4 ಯೇ ದರ್ಶನೀಯಾಃ ಪೂಪಾ ಯಾಜಕಾನ್ ವಿನಾನ್ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಭೋಜನೀಯಾಸ್ತಾನಾನೀಯ ಸ್ವಯಂ ಬುಭಜೇ ಸಙ್ಗಿಭ್ಯೋಪಿ ದದೌ ತತ್ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕದಾಪಿ ನಾಪಾಠಿ?
Quomodo intravit in domum Dei, et panes propositionis sumpsit, et manducavit, et dedit his, qui cum ipso erant: quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus?
5 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಾನವದತ್ ಮನುಜಸುತೋ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಭು ರ್ಭವತಿ|
Et dicebat illis: Quia Dominus est Filius hominis, etiam Sabbati.
6 ಅನನ್ತರಮ್ ಅನ್ಯವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಸ ಭಜನಗೇಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಸಮುಪದಿಶತಿ| ತದಾ ತತ್ಸ್ಥಾನೇ ಶುಷ್ಕದಕ್ಷಿಣಕರ ಏಕಃ ಪುಮಾನ್ ಉಪತಸ್ಥಿವಾನ್|
Factum est autem in alio Sabbato, ut intraret in synagogam, et doceret. Et erat ibi homo, et manus eius dextra erat arida.
7 ತಸ್ಮಾದ್ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ದೋಷಮಾರೋಪಯಿತುಂ ಸ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ತಸ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಕರೋತಿ ನವೇತಿ ಪ್ರತೀಕ್ಷಿತುಮಾರೇಭಿರೇ|
Observabant autem scribæ, et Pharisæi si in Sabbato curaret: ut invenirent unde accusarent eum.
8 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಚಿನ್ತಾಂ ವಿದಿತ್ವಾ ತಂ ಶುಷ್ಕಕರಂ ಪುಮಾಂಸಂ ಪ್ರೋವಾಚ, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠ|
Ipse vero sciebat cogitationes eorum: et ait homini, qui habebat manum aridam: Surge, et sta in medium. Et surgens stetit.
9 ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಉತ್ಥಿತವತಿ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಯುಷ್ಮಾನ್ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ, ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಹಿತಮ್ ಅಹಿತಂ ವಾ, ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಣಂ ಪ್ರಾಣನಾಶನಂ ವಾ, ಏತೇಷಾಂ ಕಿಂ ಕರ್ಮ್ಮಕರಣೀಯಮ್?
Ait autem ad illos Iesus: Interrogo vos si licet Sabbatis benefacere, an male: animam salvam facere, an perdere?
10 ಪಶ್ಚಾತ್ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಸರ್ವ್ವಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಮಾನವಂ ಬಭಾಷೇ, ನಿಜಕರಂ ಪ್ರಸಾರಯ; ತತಸ್ತೇನ ತಥಾ ಕೃತ ಇತರಕರವತ್ ತಸ್ಯ ಹಸ್ತಃ ಸ್ವಸ್ಥೋಭವತ್|
Et circumspectis omnibus dixit homini: Extende manum tuam. Et extendit: et restituta est manus eius.
11 ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಪ್ರಚಣ್ಡಕೋಪಾನ್ವಿತಾ ಯೀಶುಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತೀತಿ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರಮನ್ತ್ರಿತಾಃ|
Ipsi autem repleti sunt insipientia, et colloquebantur ad invicem, quidnam facerent Iesu.
12 ತತಃ ಪರಂ ಸ ಪರ್ವ್ವತಮಾರುಹ್ಯೇಶ್ವರಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥಯಮಾನಃ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ರಾತ್ರಿಂ ಯಾಪಿತವಾನ್|
Factum est autem in illis diebus, exiit in montem orare, et erat pernoctans in oratione Dei.
13 ಅಥ ದಿನೇ ಸತಿ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆಹೂತವಾನ್ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ
Et cum dies factus esset, vocavit discipulos suos: et elegit duodecim ex ipsis (quos et Apostolos nominavit)
14 ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ಖ್ಯಾತಃ ಶಿಮೋನ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಆನ್ದ್ರಿಯಶ್ಚ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಚ ಫಿಲಿಪ್ ಬರ್ಥಲಮಯಶ್ಚ
Simonem, quem cognominavit Petrum, et Andream fratrem eius, Iacobum, et Ioannem, Philippum, et Bartholomæum,
15 ಮಥಿಃ ಥೋಮಾ ಆಲ್ಫೀಯಸ್ಯ ಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಜ್ವಲನ್ತನಾಮ್ನಾ ಖ್ಯಾತಃ ಶಿಮೋನ್
Matthæum, et Thomam, Iacobum Alphæi, et Simonem, qui vocatur Zelotes,
16 ಚ ಯಾಕೂಬೋ ಭ್ರಾತಾ ಯಿಹೂದಾಶ್ಚ ತಂ ಯಃ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಈಷ್ಕರೀಯೋತೀಯಯಿಹೂದಾಶ್ಚೈತಾನ್ ದ್ವಾದಶ ಜನಾನ್ ಮನೋನೀತಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ಸ ಜಗ್ರಾಹ ತಥಾ ಪ್ರೇರಿತ ಇತಿ ತೇಷಾಂ ನಾಮ ಚಕಾರ|
et Iudam Iacobi, et Iudam Iscariotem, qui fuit proditor.
17 ತತಃ ಪರಂ ಸ ತೈಃ ಸಹ ಪರ್ವ್ವತಾದವರುಹ್ಯ ಉಪತ್ಯಕಾಯಾಂ ತಸ್ಥೌ ತತಸ್ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಸಙ್ಘೋ ಯಿಹೂದಾದೇಶಾದ್ ಯಿರೂಶಾಲಮಶ್ಚ ಸೋರಃ ಸೀದೋನಶ್ಚ ಜಲಧೇ ರೋಧಸೋ ಜನನಿಹಾಶ್ಚ ಏತ್ಯ ತಸ್ಯ ಕಥಾಶ್ರವಣಾರ್ಥಂ ರೋಗಮುಕ್ತ್ಯರ್ಥಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ತಸ್ಥುಃ|
Et descendens cum illis, stetit in loco campestri, et turba discipulorum eius, et multitudo copiosa plebis ab omni Iudæa, et Ierusalem, et maritima, et Tyri, et Sidonis,
18 ಅಮೇಧ್ಯಭೂತಗ್ರಸ್ತಾಶ್ಚ ತನ್ನಿಕಟಮಾಗತ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಪ್ರಾಪುಃ|
qui venerant ut audirent eum, et sanarentur a languoribus suis. Et qui vexabantur a spiritibus immundis, curabantur.
19 ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣಪ್ರಭಾವಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶಿತತ್ವಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಏತ್ಯ ತಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ಯೇತಿರೇ|
Et omnis turba quærebat eum tangere: quia virtus de illo exibat, et sanabat omnes.
20 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಕುತ್ವಾ ಜಗಾದ, ಹೇ ದರಿದ್ರಾ ಯೂಯಂ ಧನ್ಯಾ ಯತ ಈಶ್ವರೀಯೇ ರಾಜ್ಯೇ ವೋಽಧಿಕಾರೋಸ್ತಿ|
Et ipse elevatis oculis in discipulis suis, dicebat: Beati pauperes: quia vestrum est regnum Dei.
21 ಹೇ ಅಧುನಾ ಕ್ಷುಧಿತಲೋಕಾ ಯೂಯಂ ಧನ್ಯಾ ಯತೋ ಯೂಯಂ ತರ್ಪ್ಸ್ಯಥ; ಹೇ ಇಹ ರೋದಿನೋ ಜನಾ ಯೂಯಂ ಧನ್ಯಾ ಯತೋ ಯೂಯಂ ಹಸಿಷ್ಯಥ|
Beati, qui nunc esuritis: quia saturabimini. Beati, qui nunc fletis: quia ridebitis.
22 ಯದಾ ಲೋಕಾ ಮನುಷ್ಯಸೂನೋ ರ್ನಾಮಹೇತೋ ರ್ಯುಷ್ಮಾನ್ ಋತೀಯಿಷ್ಯನ್ತೇ ಪೃಥಕ್ ಕೃತ್ವಾ ನಿನ್ದಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅಧಮಾನಿವ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸ್ವಸಮೀಪಾದ್ ದೂರೀಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ ತದಾ ಯೂಯಂ ಧನ್ಯಾಃ|
Beati eritis cum vos oderint homines, et cum separaverint vos, et exprobraverint, et eiicerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis.
23 ಸ್ವರ್ಗೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯಥೇಷ್ಟಂ ಫಲಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಏತದರ್ಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಪ್ರೋಲ್ಲಸತ ಆನನ್ದೇನ ನೃತ್ಯತ ಚ, ತೇಷಾಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಶ್ಚ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಪ್ರತಿ ತಥೈವ ವ್ಯವಾಹರನ್|
Gaudete in illa die, et exultate: ecce enim merces vestra multa est in cælo: secundum hæc enim faciebant Prophetis patres eorum.
24 ಕಿನ್ತು ಹಾ ಹಾ ಧನವನ್ತೋ ಯೂಯಂ ಸುಖಂ ಪ್ರಾಪ್ನುತ| ಹನ್ತ ಪರಿತೃಪ್ತಾ ಯೂಯಂ ಕ್ಷುಧಿತಾ ಭವಿಷ್ಯಥ;
Verumtamen væ vobis divitibus, quia habetis consolationem vestram.
25 ಇಹ ಹಸನ್ತೋ ಯೂಯಂ ವತ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಶೋಚಿತವ್ಯಂ ರೋದಿತವ್ಯಞ್ಚ|
Væ vobis, qui saturati estis: quia esurietis. Væ vobis, qui ridetis nunc: quia lugebitis et flebitis.
26 ಸರ್ವ್ವೈಲಾಕೈ ರ್ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸುಖ್ಯಾತೌ ಕೃತಾಯಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದುರ್ಗತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಮೃಷಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಪ್ರತಿ ತದ್ವತ್ ಕೃತವನ್ತಃ|
Væ cum benedixerint vobis homines: secundum hæc enim faciebant pseudoprophetis patres eorum.
27 ಹೇ ಶ್ರೋತಾರೋ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಕಥಯಾಮಿ, ಯೂಯಂ ಶತ್ರುಷು ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ ಯೇ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ದ್ವಿಷನ್ತಿ ತೇಷಾಮಪಿ ಹಿತಂ ಕುರುತ|
Sed vobis dico, qui auditis: Diligite inimicos vestros, benefacite his, qui oderunt vos.
28 ಯೇ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶಪನ್ತಿ ತೇಭ್ಯ ಆಶಿಷಂ ದತ್ತ ಯೇ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅವಮನ್ಯನ್ತೇ ತೇಷಾಂ ಮಙ್ಗಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಂ|
Benedicite maledicentibus vobis, et orate pro calumniantibus vos.
29 ಯದಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ತವ ಕಪೋಲೇ ಚಪೇಟಾಘಾತಂ ಕರೋತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಪ್ರತಿ ಕಪೋಲಮ್ ಅನ್ಯಂ ಪರಾವರ್ತ್ತ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೀಕುರು ಪುನಶ್ಚ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ತವ ಗಾತ್ರೀಯವಸ್ತ್ರಂ ಹರತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಪರಿಧೇಯವಸ್ತ್ರಮ್ ಅಪಿ ಗ್ರಹೀತುಂ ಮಾ ವಾರಯ|
Et qui te percutit in maxillam, præbe et alteram. Et ab eo, qui aufert tibi vestimentum, etiam tunicam noli prohibere.
30 ಯಸ್ತ್ವಾಂ ಯಾಚತೇ ತಸ್ಮೈ ದೇಹಿ, ಯಶ್ಚ ತವ ಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಹರತಿ ತಂ ಮಾ ಯಾಚಸ್ವ|
Omni autem petenti te, tribue: et qui aufert quæ tua sunt, ne repetas.
31 ಪರೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾನ್ ಪ್ರತಿ ಯಥಾಚರಣಮ್ ಅಪೇಕ್ಷಧ್ವೇ ಪರಾನ್ ಪ್ರತಿ ಯೂಯಮಪಿ ತಥಾಚರತ|
Et prout vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis similiter.
32 ಯೇ ಜನಾ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪ್ರೀಯನ್ತೇ ಕೇವಲಂ ತೇಷು ಪ್ರೀಯಮಾಣೇಷು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ ಫಲಂ? ಪಾಪಿಲೋಕಾ ಅಪಿ ಸ್ವೇಷು ಪ್ರೀಯಮಾಣೇಷು ಪ್ರೀಯನ್ತೇ|
Et si diligitis eos, qui vos diligunt, quæ vobis est gratia? Nam et peccatores diligentes se diligunt.
33 ಯದಿ ಹಿತಕಾರಿಣ ಏವ ಹಿತಂ ಕುರುಥ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ ಫಲಂ? ಪಾಪಿಲೋಕಾ ಅಪಿ ತಥಾ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ|
Et si benefeceritis his, qui vobis benefaciunt; quæ vobis est gratia? Siquidem et peccatores hoc faciunt.
34 ಯೇಭ್ಯ ಋಣಪರಿಶೋಧಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿಪ್ರತ್ಯಾಶಾಸ್ತೇ ಕೇವಲಂ ತೇಷು ಋಣೇ ಸಮರ್ಪಿತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ ಫಲಂ? ಪುನಃ ಪ್ರಾಪ್ತ್ಯಾಶಯಾ ಪಾಪೀಲೋಕಾ ಅಪಿ ಪಾಪಿಜನೇಷು ಋಣಮ್ ಅರ್ಪಯನ್ತಿ|
Et si mutuum dederitis his, a quibus speratis recipere; quæ gratia est vobis? Nam et peccatores peccatoribus fœnerantur, ut recipiant æqualia.
35 ಅತೋ ಯೂಯಂ ರಿಪುಷ್ವಪಿ ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ, ಪರಹಿತಂ ಕುರುತ ಚ; ಪುನಃ ಪ್ರಾಪ್ತ್ಯಾಶಾಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಋಣಮರ್ಪಯತ, ತಥಾ ಕೃತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಹಾಫಲಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಯೂಯಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ಇತಿ ಖ್ಯಾತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ, ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತಾ ಕೃತಘ್ನಾನಾಂ ದುರ್ವ್ಟತ್ತಾನಾಞ್ಚ ಹಿತಮಾಚರತಿ|
Verumtamen diligite inimicos vestros: benefacite, et mutuum date, nihil inde sperantes: et erit merces vestra multa, et eritis filii Altissimi, quia ipse benignus est super ingratos et malos.
36 ಅತ ಏವ ಸ ಯಥಾ ದಯಾಲು ರ್ಯೂಯಮಪಿ ತಾದೃಶಾ ದಯಾಲವೋ ಭವತ|
Estote ergo misericordes sicut et Pater vester misericors est.
37 ಅಪರಞ್ಚ ಪರಾನ್ ದೋಷಿಣೋ ಮಾ ಕುರುತ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ದೋಷೀಕೃತಾ ನ ಭವಿಷ್ಯಥ; ಅದಣ್ಡ್ಯಾನ್ ಮಾ ದಣ್ಡಯತ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಮಪಿ ದಣ್ಡಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ; ಪರೇಷಾಂ ದೋಷಾನ್ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಮಪಿ ದೋಷಾಃ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯನ್ತೇ|
Nolite iudicare, et non iudicabimini: nolite condemnare, et non condemnabimini. Dimitte, et dimittemini.
38 ದಾನಾನಿದತ್ತ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ದಾನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ, ವರಞ್ಚ ಲೋಕಾಃ ಪರಿಮಾಣಪಾತ್ರಂ ಪ್ರದಲಯ್ಯ ಸಞ್ಚಾಲ್ಯ ಪ್ರೋಞ್ಚಾಲ್ಯ ಪರಿಪೂರ್ಯ್ಯ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕ್ರೋಡೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ; ಯೂಯಂ ಯೇನ ಪರಿಮಾಣೇನ ಪರಿಮಾಥ ತೇನೈವ ಪರಿಮಾಣೇನ ಯುಷ್ಮತ್ಕೃತೇ ಪರಿಮಾಸ್ಯತೇ|
Date, et dabitur vobis: mensuram bonam, et confertam, et coagitatam, et supereffluentem dabunt in sinum vestrum. Eadem quippe mensura, qua mensi fueritis, remetietur vobis.
39 ಅಥ ಸ ತೇಭ್ಯೋ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮಕಥಯತ್, ಅನ್ಧೋ ಜನಃ ಕಿಮನ್ಧಂ ಪನ್ಥಾನಂ ದರ್ಶಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ? ತಸ್ಮಾದ್ ಉಭಾವಪಿ ಕಿಂ ಗರ್ತ್ತೇ ನ ಪತಿಷ್ಯತಃ?
Dicebat autem illis et similitudinem: Numquid potest cæcus cæcum ducere? Nonne ambo in foveam cadunt?
40 ಗುರೋಃ ಶಿಷ್ಯೋ ನ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯೇ ಸಿದ್ಧೇ ಸತಿ ಸ ಗುರುತುಲ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
Non est discipulus super magistrum: perfectus autem omnis erit, si sit sicut magister eius.
41 ಅಪರಞ್ಚ ತ್ವಂ ಸ್ವಚಕ್ಷುಷಿ ನಾಸಾಮ್ ಅದೃಷ್ಟ್ವಾ ತವ ಭ್ರಾತುಶ್ಚಕ್ಷುಷಿ ಯತ್ತೃಣಮಸ್ತಿ ತದೇವ ಕುತಃ ಪಶ್ಯಮಿ?
Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, trabem autem, quæ in oculo tuo est, non consideras?
42 ಸ್ವಚಕ್ಷುಷಿ ಯಾ ನಾಸಾ ವಿದ್ಯತೇ ತಾಮ್ ಅಜ್ಞಾತ್ವಾ, ಭ್ರಾತಸ್ತವ ನೇತ್ರಾತ್ ತೃಣಂ ಬಹಿಃ ಕರೋಮೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಭ್ರಾತರಂ ಕಥಂ ವಕ್ತುಂ ಶಕ್ನೋಷಿ? ಹೇ ಕಪಟಿನ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸ್ವನಯನಾತ್ ನಾಸಾಂ ಬಹಿಃ ಕುರು ತತೋ ಭ್ರಾತುಶ್ಚಕ್ಷುಷಸ್ತೃಣಂ ಬಹಿಃ ಕರ್ತ್ತುಂ ಸುದೃಷ್ಟಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ|
Aut quomodo potes dicere fratri tuo: Frater sine eiiciam festucam de oculo tuo: ipse in oculo tuo trabem non videns? Hypocrita eiice primum trabem de oculo tuo: et tunc perspicies ut educas festucam de oculo fratris tui.
43 ಅನ್ಯಞ್ಚ ಉತ್ತಮಸ್ತರುಃ ಕದಾಪಿ ಫಲಮನುತ್ತಮಂ ನ ಫಲತಿ, ಅನುತ್ತಮತರುಶ್ಚ ಫಲಮುತ್ತಮಂ ನ ಫಲತಿ ಕಾರಣಾದತಃ ಫಲೈಸ್ತರವೋ ಜ್ಞಾಯನ್ತೇ|
Non est enim arbor bona, quæ facit fructus malos: neque arbor mala, faciens fructum bonum.
44 ಕಣ್ಟಕಿಪಾದಪಾತ್ ಕೋಪಿ ಉಡುಮ್ಬರಫಲಾನಿ ನ ಪಾತಯತಿ ತಥಾ ಶೃಗಾಲಕೋಲಿವೃಕ್ಷಾದಪಿ ಕೋಪಿ ದ್ರಾಕ್ಷಾಫಲಂ ನ ಪಾತಯತಿ|
Unaquæque enim arbor de fructu suo cognoscitur. Neque enim de spinis colligunt ficus: neque de rubo vindemiant uvam.
45 ತದ್ವತ್ ಸಾಧುಲೋಕೋಽನ್ತಃಕರಣರೂಪಾತ್ ಸುಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾದ್ ಉತ್ತಮಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಬಹಿಃ ಕರೋತಿ, ದುಷ್ಟೋ ಲೋಕಶ್ಚಾನ್ತಃಕರಣರೂಪಾತ್ ಕುಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾತ್ ಕುತ್ಸಿತಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ನಿರ್ಗಮಯತಿ ಯತೋಽನ್ತಃಕರಣಾನಾಂ ಪೂರ್ಣಭಾವಾನುರೂಪಾಣಿ ವಚಾಂಸಿ ಮುಖಾನ್ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ|
Bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum: et malus homo de malo thesauro profert malum. Ex abundantia enim cordis os loquitur.
46 ಅಪರಞ್ಚ ಮಮಾಜ್ಞಾನುರೂಪಂ ನಾಚರಿತ್ವಾ ಕುತೋ ಮಾಂ ಪ್ರಭೋ ಪ್ರಭೋ ಇತಿ ವದಥ?
Quid autem vocatis me Domine, Domine: et non facitis quæ dico?
47 ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಮ ನಿಕಟಮ್ ಆಗತ್ಯ ಮಮ ಕಥಾ ನಿಶಮ್ಯ ತದನುರೂಪಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ಕಸ್ಯ ಸದೃಶೋ ಭವತಿ ತದಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
Omnis, qui venit ad me, et audit sermones meos, et facit eos: ostendam vobis cui similis sit:
48 ಯೋ ಜನೋ ಗಭೀರಂ ಖನಿತ್ವಾ ಪಾಷಾಣಸ್ಥಲೇ ಭಿತ್ತಿಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ಸ್ವಗೃಹಂ ರಚಯತಿ ತೇನ ಸಹ ತಸ್ಯೋಪಮಾ ಭವತಿ; ಯತ ಆಪ್ಲಾವಿಜಲಮೇತ್ಯ ತಸ್ಯ ಮೂಲೇ ವೇಗೇನ ವಹದಪಿ ತದ್ಗೇಹಂ ಲಾಡಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಭಿತ್ತಿಃ ಪಾಷಾಣೋಪರಿ ತಿಷ್ಠತಿ|
similis est homini ædificanti domum, qui fodit in altum, et posuit fundamentum super petram. Inundatione autem facta, illisum est flumen domui illi, et non potuit eam movere: fundata enim erat super petram.
49 ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಮ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ತದನುರೂಪಂ ನಾಚರತಿ ಸ ಭಿತ್ತಿಂ ವಿನಾ ಮೃದುಪರಿ ಗೃಹನಿರ್ಮ್ಮಾತ್ರಾ ಸಮಾನೋ ಭವತಿ; ಯತ ಆಪ್ಲಾವಿಜಲಮಾಗತ್ಯ ವೇಗೇನ ಯದಾ ವಹತಿ ತದಾ ತದ್ಗೃಹಂ ಪತತಿ ತಸ್ಯ ಮಹತ್ ಪತನಂ ಜಾಯತೇ|
Qui autem audit, et non facit: similis est homini ædificanti domum suam super terram sine fundamento: in quam illisus est fluvius, et continuo cecidit: et facta est ruina domus illius magna.
