ಲೂಕಃ 20
1 ಅಥೈಕದಾ ಯೀಶು ರ್ಮನಿದರೇ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನುಪದಿಶತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚಶ್ಚ ತನ್ನಿಕಟಮಾಗತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ
Y aconteció un día, que enseñando él al pueblo en el templo, y anunciando el evangelio, sobrevinieron los príncipes de los sacerdotes, y los escribas, con los ancianos,
2 ಕಯಾಜ್ಞಯಾ ತ್ವಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಷಿ? ಕೋ ವಾ ತ್ವಾಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್? ತದಸ್ಮಾನ್ ವದ|
Y le hablaron, diciendo: Dinos ¿con qué autoridad haces estas cosas: o quién es el que te ha dado esta autoridad?
3 ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾನಪಿ ಕಥಾಮೇಕಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ ತಸ್ಯೋತ್ತರಂ ವದತ|
Respondiendo entonces Jesús, les dijo: Preguntaros he yo también una palabra; respondédme:
4 ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ವಾಜ್ಞಾತೋ ಜಾತಂ?
¿El bautismo de Juan, era del cielo, o de los hombres?
5 ತತಸ್ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಿಚ್ಯ ಜಗದುಃ, ಯದೀಶ್ವರಸ್ಯ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ತಂ ಕುತೋ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ ಸ ಇತಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ|
Mas ellos pensaban dentro de sí, diciendo: Si dijéremos: Del cielo; dirá: ¿Por qué pues no le creísteis?
6 ಯದಿ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯೇತಿ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪಾಷಾಣೈ ರ್ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ದೃಢಂ ಜಾನನ್ತಿ|
Y si dijéremos: De los hombres, todo el pueblo nos apedreará; porque están ciertos que Juan era un profeta.
7 ಅತಏವ ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ ಕಸ್ಯಾಜ್ಞಯಾ ಜಾತಮ್ ಇತಿ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ|
Y respondieron, que no sabían de donde había sido.
8 ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ತರ್ಹಿ ಕಯಾಜ್ಞಯಾ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾತಿ ಕರೋಮೀತಿ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ|
Entonces Jesús les dijo: Ni yo os digo tampoco con qué autoridad hago yo estas cosas.
9 ಅಥ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಕಶ್ಚಿದ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃತ್ವಾ ತತ್ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃಷೀವಲಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪ್ಯ ಬಹುಕಾಲಾರ್ಥಂ ದೂರದೇಶಂ ಜಗಾಮ|
Y comenzó a decir al pueblo esta parábola: Un hombre plantó una viña, y la arrendó a unos labradores, y se ausentó por mucho tiempo.
10 ಅಥ ಫಲಕಾಲೇ ಫಲಾನಿ ಗ್ರಹೀತು ಕೃಷೀವಲಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ದಾಸಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸರ್ಜುಃ|
Y al tiempo oportuno envió un siervo a los labradores, para que le diesen del fruto de la viña; mas los labradores hiriéndole, le enviaron vacío.
11 ತತಃ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಪುನರನ್ಯಂ ದಾಸಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ತೇ ತಮಪಿ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ಕುವ್ಯವಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸೃಜುಃ|
Y volvió a enviar otro siervo; y ellos a éste también, herido y afrentado, le enviaron vacío.
12 ತತಃ ಸ ತೃತೀಯವಾರಮ್ ಅನ್ಯಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ತೇ ತಮಪಿ ಕ್ಷತಾಙ್ಗಂ ಕೃತ್ವಾ ಬಹಿ ರ್ನಿಚಿಕ್ಷಿಪುಃ|
Y volvió a enviar al tercer siervo; y también a éste echaron herido.
13 ತದಾ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿ ರ್ವಿಚಾರಯಾಮಾಸ, ಮಮೇದಾನೀಂ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ಮಮ ಪ್ರಿಯೇ ಪುತ್ರೇ ಪ್ರಹಿತೇ ತೇ ತಮವಶ್ಯಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಮಾದರಿಷ್ಯನ್ತೇ|
Entonces el señor de la viña dijo: ¿Qué haré? enviaré mi Hijo amado: quizá cuando a éste vieren, le tendrán respeto.
14 ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವಿಚ್ಯ ಪ್ರೋಚುಃ, ಅಯಮುತ್ತರಾಧಿಕಾರೀ ಆಗಚ್ಛತೈನಂ ಹನ್ಮಸ್ತತೋಧಿಕಾರೋಸ್ಮಾಕಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Mas los labradores viéndole pensaron entre sí, diciendo: Este es el heredero: veníd, matémosle, para que la herencia sea nuestra.
15 ತತಸ್ತೇ ತಂ ಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಬಹಿ ರ್ನಿಪಾತ್ಯ ಜಘ್ನುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ?
Y echándole fuera de la viña, le mataron: ¿Qué pues les hará el señor de la viña?
16 ಸ ಆಗತ್ಯ ತಾನ್ ಕೃಷೀವಲಾನ್ ಹತ್ವಾ ಪರೇಷಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ; ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಽವದನ್ ಏತಾದೃಶೀ ಘಟನಾ ನ ಭವತು|
Vendrá, y destruirá a estos labradores; y dará su viña a otros. Y como ellos lo oyeron, dijeron: Guarda.
17 ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನವಲೋಕ್ಯ ಜಗಾದ, ತರ್ಹಿ, ಸ್ಥಪತಯಃ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಗ್ರಾವಾಣಂ ಯನ್ತು ತುಚ್ಛಕಂ| ಪ್ರಧಾನಪ್ರಸ್ತರಃ ಕೋಣೇ ಸ ಏವ ಹಿ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಏತಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಚನಸ್ಯ ಕಿಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ?
Mas él mirándolos, dice: ¿Qué pues es lo que está escrito: La piedra que desecharon los edificadores, esta vino a ser cabeza de la esquina?
18 ಅಪರಂ ತತ್ಪಾಷಾಣೋಪರಿ ಯಃ ಪತಿಷ್ಯತಿ ಸ ಭಂಕ್ಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯೋಪರಿ ಸ ಪಾಷಾಣಃ ಪತಿಷ್ಯತಿ ಸ ತೇನ ಧೂಲಿವಚ್ ಚೂರ್ಣೀಭವಿಷ್ಯತಿ|
Cualquiera que cayere sobre aquella piedra será quebrantado; mas sobre el que la piedra cayere, le desmenuzará.
19 ಸೋಸ್ಮಾಕಂ ವಿರುದ್ಧಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಮಿಮಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತದೈವ ತಂ ಧರ್ತುಂ ವವಾಞ್ಛುಃ ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ|
Y procuraban los príncipes de los sacerdotes y los escribas echarle mano en aquella hora, mas tuvieron miedo del pueblo; porque entendieron que contra ellos había dicho esta parábola.
20 ಅತಏವ ತಂ ಪ್ರತಿ ಸತರ್ಕಾಃ ಸನ್ತಃ ಕಥಂ ತದ್ವಾಕ್ಯದೋಷಂ ಧೃತ್ವಾ ತಂ ದೇಶಾಧಿಪಸ್ಯ ಸಾಧುವೇಶಧಾರಿಣಶ್ಚರಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
Y acechándo le, enviaron espiones que se simulasen justos, para tomarle en sus palabras, para que así le entregasen a la jurisdicción y a la potestad del presidente:
21 ತದಾ ತೇ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯನ್ ಉಪದಿಶತಿ, ಕಮಪ್ಯನಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸತ್ಯತ್ವೇನೈಶ್ವರಂ ಮಾರ್ಗಮುಪದಿಶತಿ, ವಯಮೇತಜ್ಜಾನೀಮಃ|
Los cuales le preguntaron, diciendo: Maestro, sabemos que dices y enseñas bien; y que no tienes respeto a la persona de nadie, antes enseñas el camino de Dios con verdad.
22 ಕೈಸರರಾಜಾಯ ಕರೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ದೇಯೋ ನ ವಾ?
¿Nos es lícito dar tributo a César, o no?
23 ಸ ತೇಷಾಂ ವಞ್ಚನಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾವದತ್ ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವೇ? ಮಾಂ ಮುದ್ರಾಮೇಕಂ ದರ್ಶಯತ|
Mas él, entendida la astucia de ellos, les dijo: ¿Por qué me tentáis?
24 ಇಹ ಲಿಖಿತಾ ಮೂರ್ತಿರಿಯಂ ನಾಮ ಚ ಕಸ್ಯ? ತೇಽವದನ್ ಕೈಸರಸ್ಯ|
Mostrádme una moneda. ¿De quién tiene la imagen, y la inscripción? Y respondiendo, dijeron: De César.
25 ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಕೈಸರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಂ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ; ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತು ದ್ರವ್ಯಮೀಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ|
Entonces les dijo: Pues dad a César lo que es de César; y lo que es de Dios, a Dios.
26 ತಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತತ್ಕಥಾಯಾಃ ಕಮಪಿ ದೋಷಂ ಧರ್ತುಮಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ತಸ್ಯೋತ್ತರಾದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮನ್ಯಮಾನಾ ಮೌನಿನಸ್ತಸ್ಥುಃ|
Y no pudieron reprender sus palabras delante del pueblo: antes maravillados de su respuesta, callaron.
27 ಅಪರಞ್ಚ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಾನಙ್ಗೀಕಾರಿಣಾಂ ಸಿದೂಕಿನಾಂ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
Y llegándose unos de los Saduceos, los cuales niegan haber resurrección, le preguntaron,
28 ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀತಿ ಲಿಲೇಖ ಯಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ನಿಃಸನ್ತಾನೋ ಮ್ರಿಯತೇ ಸ ತಜ್ಜಾಯಾಂ ವಿವಹ್ಯ ತದ್ವಂಶಮ್ ಉತ್ಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ|
Diciendo: Maestro, Moisés nos escribió: Si el hermano de alguno muriere teniendo mujer, y muriere sin hijos, que su hermano tome la mujer, y levante simiente a su hermano.
29 ತಥಾಚ ಕೇಚಿತ್ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರ ಆಸನ್ ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠೋ ಭ್ರಾತಾ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ|
Fueron pues siete hermanos; y el primero tomó mujer, y murió sin hijos.
30 ಅಥ ದ್ವಿತೀಯಸ್ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಂ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಃ ಸನ್ ಮಮಾರ| ತೃತೀಯಶ್ಚ ತಾಮೇವ ವ್ಯುವಾಹ;
Y la tomó el segundo, el cual también murió sin hijos.
31 ಇತ್ಥಂ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರಸ್ತಾಮೇವ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಾಃ ಸನ್ತೋ ಮಮ್ರುಃ|
Y la tomó el tercero: asimismo también todos siete; y no dejaron simiente, y murieron.
32 ಶೇಷೇ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ಚ ಮಮಾರ|
Y a la postre de todos murió también la mujer.
33 ಅತಏವ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಜನಾನಾಂ ಕಸ್ಯ ಸಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯತಃ ಸಾ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಾನಾಮೇವ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಸೀತ್|
En la resurrección, pues, ¿mujer de cuál de ellos será? porque los siete la tuvieron por mujer.
Entonces respondiendo Jesús, les dijo: Los hijos de este siglo se casan, y se dan en casamiento; (aiōn g165)
35 ಕಿನ್ತು ಯೇ ತಜ್ಜಗತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಯೋಗ್ಯತ್ವೇನ ಗಣಿತಾಂ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ಶ್ಮಶಾನಾಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತೇ ನ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾಶ್ಚ ನ ಭವನ್ತಿ, (aiōn g165)
Mas los que fueron tenidos por dignos de aquel siglo, y de la resurrección de los muertos, ni se casan, ni se dan en casamiento. (aiōn g165)
36 ತೇ ಪುನ ರ್ನ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ಕಿನ್ತು ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಪಿತಾಃ ಸನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ|
Porque no pueden ya más morir; porque son iguales a los ángeles, y son hijos de Dios, siendo hijos de la resurrección.
37 ಅಧಿಕನ್ತು ಮೂಸಾಃ ಸ್ತಮ್ಬೋಪಾಖ್ಯಾನೇ ಪರಮೇಶ್ವರ ಈಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬಶ್ಚೇಶ್ವರ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಮೃತಾನಾಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾನಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಂ ಲಿಲೇಖ|
Y que los muertos hayan de resucitar, Moisés aun lo enseñó junto al zarzal, cuando dice al Señor: Dios de Abraham, y Dios de Isaac, y Dios de Jacob.
38 ಅತಏವ ಯ ಈಶ್ವರಃ ಸ ಮೃತಾನಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಕಿನ್ತು ಜೀವತಾಮೇವ ಪ್ರಭುಃ, ತನ್ನಿಕಟೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಜೀವನ್ತಃ ಸನ್ತಿ|
Porque Dios, no es Dios de muertos, sino de vivos; porque todos viven en cuanto a él.
39 ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಕಿಯನ್ತೋಧ್ಯಾಪಕಾ ಊಚುಃ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಭವಾನ್ ಭದ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್|
Y respondiéndole unos de los escribas, dijeron: Maestro, bien has dicho.
40 ಇತಃ ಪರಂ ತಂ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರಷ್ಟಂ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ನಾಭೂತ್|
Y no osaron más preguntarle algo.
41 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಾನ್ ಉವಾಚ, ಯಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಸ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಲೋಕಾಃ ಕಥಂ ಕಥಯನ್ತಿ?
Y él les dijo: ¿Cómo dicen que el Cristo es hijo de David?
42 ಯತಃ ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪಾವಿಶ|
Y el mismo David dice en el libro de los Salmos: Dijo el Señor a mi Señor: Asiéntate a mi diestra,
43 ಇತಿ ಕಥಾಂ ದಾಯೂದ್ ಸ್ವಯಂ ಗೀತಗ್ರನ್ಥೇಽವದತ್|
Entre tanto que pongo tus enemigos por estrado de tus pies.
44 ಅತಏವ ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭುಂ ವದತಿ, ತರ್ಹಿ ಸ ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವತಿ?
Así que David le llama Señor, ¿cómo pues es su hijo?
45 ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಃ ಸರ್ವ್ವಜನಾನಾಂ ಕರ್ಣಗೋಚರೇ ಶಿಷ್ಯಾನುವಾಚ,
Y oyéndolo todo el pueblo, dijo a sus discípulos:
46 ಯೇಽಧ್ಯಾಪಕಾ ದೀರ್ಘಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧಾಯ ಭ್ರಮನ್ತಿ, ಹಟ್ಟಾಪಣಯೋ ರ್ನಮಸ್ಕಾರೇ ಭಜನಗೇಹಸ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚಾಸನೇ ಭೋಜನಗೃಹಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನೇ ಚ ಪ್ರೀಯನ್ತೇ
Guardáos de los escribas, que quieren andar con ropas largas, y aman las salutaciones en las plazas; y las primeras sillas en las sinagogas; y los primeros asientos en las cenas:
47 ವಿಧವಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಗ್ರಸಿತ್ವಾ ಛಲೇನ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಚ ತೇಷು ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ತೇಷಾಮುಗ್ರದಣ್ಡೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Que devoran las casas de las viudas, simulando larga oración: estos recibirán mayor condenación.
