ಲೂಕಃ 20
1 ಅಥೈಕದಾ ಯೀಶು ರ್ಮನಿದರೇ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನುಪದಿಶತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚಶ್ಚ ತನ್ನಿಕಟಮಾಗತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ
Un de ces jours, comme il enseignait le peuple dans le temple et prêchait la Bonne Nouvelle, les prêtres et les scribes vinrent le trouver avec les anciens.
2 ಕಯಾಜ್ಞಯಾ ತ್ವಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಷಿ? ಕೋ ವಾ ತ್ವಾಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್? ತದಸ್ಮಾನ್ ವದ|
Ils lui demandèrent: « Dis-nous: par quelle autorité fais-tu ces choses? Ou bien qui te donne cette autorité? »
3 ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾನಪಿ ಕಥಾಮೇಕಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ ತಸ್ಯೋತ್ತರಂ ವದತ|
Il leur répondit: « Je vous poserai aussi une question. Dites-moi:
4 ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ವಾಜ್ಞಾತೋ ಜಾತಂ?
le baptême de Jean, venait-il du ciel, ou des hommes? »
5 ತತಸ್ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಿಚ್ಯ ಜಗದುಃ, ಯದೀಶ್ವರಸ್ಯ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ತಂ ಕುತೋ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ ಸ ಇತಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ|
Ils raisonnaient ainsi: « Si nous disons: « Du ciel », il dira: « Pourquoi ne l'avez-vous pas cru? »
6 ಯದಿ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯೇತಿ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪಾಷಾಣೈ ರ್ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ದೃಢಂ ಜಾನನ್ತಿ|
Mais si nous disons: « Des hommes », tout le peuple nous lapidera, car il est persuadé que Jean était un prophète. »
7 ಅತಏವ ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ ಕಸ್ಯಾಜ್ಞಯಾ ಜಾತಮ್ ಇತಿ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ|
Ils répondirent qu'ils ne savaient pas d'où elle venait.
8 ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ತರ್ಹಿ ಕಯಾಜ್ಞಯಾ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾತಿ ಕರೋಮೀತಿ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ|
Jésus leur dit: « Je ne vous dirai pas non plus par quelle autorité je fais ces choses. »
9 ಅಥ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಕಶ್ಚಿದ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃತ್ವಾ ತತ್ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃಷೀವಲಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪ್ಯ ಬಹುಕಾಲಾರ್ಥಂ ದೂರದೇಶಂ ಜಗಾಮ|
Il se mit à raconter cette parabole au peuple: " Un homme planta une vigne, la loua à des fermiers et partit pour un long séjour dans un autre pays.
10 ಅಥ ಫಲಕಾಲೇ ಫಲಾನಿ ಗ್ರಹೀತು ಕೃಷೀವಲಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ದಾಸಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸರ್ಜುಃ|
Au moment opportun, il envoya un serviteur chez les vignerons pour recueillir sa part du fruit de la vigne. Mais les paysans le battirent et le renvoyèrent à vide.
11 ತತಃ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಪುನರನ್ಯಂ ದಾಸಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ತೇ ತಮಪಿ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ಕುವ್ಯವಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸೃಜುಃ|
Il envoya un autre serviteur, qui fut lui aussi battu et maltraité, et qui fut renvoyé à vide.
12 ತತಃ ಸ ತೃತೀಯವಾರಮ್ ಅನ್ಯಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ತೇ ತಮಪಿ ಕ್ಷತಾಙ್ಗಂ ಕೃತ್ವಾ ಬಹಿ ರ್ನಿಚಿಕ್ಷಿಪುಃ|
Il en envoya encore un troisième; ils le blessèrent aussi et le jetèrent dehors.
13 ತದಾ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿ ರ್ವಿಚಾರಯಾಮಾಸ, ಮಮೇದಾನೀಂ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ಮಮ ಪ್ರಿಯೇ ಪುತ್ರೇ ಪ್ರಹಿತೇ ತೇ ತಮವಶ್ಯಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಮಾದರಿಷ್ಯನ್ತೇ|
Le maître de la vigne dit: « Que ferai-je? Je vais envoyer mon fils bien-aimé. Peut-être qu'en le voyant, ils le respecteront.
14 ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವಿಚ್ಯ ಪ್ರೋಚುಃ, ಅಯಮುತ್ತರಾಧಿಕಾರೀ ಆಗಚ್ಛತೈನಂ ಹನ್ಮಸ್ತತೋಧಿಕಾರೋಸ್ಮಾಕಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
« Mais quand les paysans le virent, ils raisonnèrent entre eux en disant: « C'est l'héritier. Venez, tuons-le, afin que l'héritage nous revienne.
15 ತತಸ್ತೇ ತಂ ಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಬಹಿ ರ್ನಿಪಾತ್ಯ ಜಘ್ನುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ?
Alors ils le jetèrent hors de la vigne et le tuèrent. Que leur fera donc le maître de la vigne?
16 ಸ ಆಗತ್ಯ ತಾನ್ ಕೃಷೀವಲಾನ್ ಹತ್ವಾ ಪರೇಷಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ; ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಽವದನ್ ಏತಾದೃಶೀ ಘಟನಾ ನ ಭವತು|
Il viendra faire périr ces paysans, et il donnera la vigne à d'autres. » Quand ils ont entendu ça, ils ont dit: « Que cela ne soit jamais! »
17 ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನವಲೋಕ್ಯ ಜಗಾದ, ತರ್ಹಿ, ಸ್ಥಪತಯಃ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಗ್ರಾವಾಣಂ ಯನ್ತು ತುಚ್ಛಕಂ| ಪ್ರಧಾನಪ್ರಸ್ತರಃ ಕೋಣೇ ಸ ಏವ ಹಿ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಏತಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಚನಸ್ಯ ಕಿಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ?
Mais il les regarda et dit: « Alors, que signifie ce qui est écrit, « La pierre que les bâtisseurs ont rejetée a été fait la principale pierre angulaire?
18 ಅಪರಂ ತತ್ಪಾಷಾಣೋಪರಿ ಯಃ ಪತಿಷ್ಯತಿ ಸ ಭಂಕ್ಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯೋಪರಿ ಸ ಪಾಷಾಣಃ ಪತಿಷ್ಯತಿ ಸ ತೇನ ಧೂಲಿವಚ್ ಚೂರ್ಣೀಭವಿಷ್ಯತಿ|
Tous ceux qui tomberont sur cette pierre seront brisés en morceaux, mais il réduira en poussière celui sur qui il tombera. »
19 ಸೋಸ್ಮಾಕಂ ವಿರುದ್ಧಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಮಿಮಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತದೈವ ತಂ ಧರ್ತುಂ ವವಾಞ್ಛುಃ ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ|
Les chefs des prêtres et les scribes cherchaient à mettre la main sur lui à l'heure même, mais ils craignaient le peuple, car ils savaient qu'il avait prononcé cette parabole contre eux.
20 ಅತಏವ ತಂ ಪ್ರತಿ ಸತರ್ಕಾಃ ಸನ್ತಃ ಕಥಂ ತದ್ವಾಕ್ಯದೋಷಂ ಧೃತ್ವಾ ತಂ ದೇಶಾಧಿಪಸ್ಯ ಸಾಧುವೇಶಧಾರಿಣಶ್ಚರಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
Ils le surveillaient et envoyaient des espions, qui se faisaient passer pour des justes, afin de le piéger dans une de ses paroles, pour le livrer au pouvoir et à l'autorité du gouverneur.
21 ತದಾ ತೇ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯನ್ ಉಪದಿಶತಿ, ಕಮಪ್ಯನಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸತ್ಯತ್ವೇನೈಶ್ವರಂ ಮಾರ್ಗಮುಪದಿಶತಿ, ವಯಮೇತಜ್ಜಾನೀಮಃ|
Ils lui posèrent cette question: « Maître, nous savons que tu dis et enseignes ce qui est juste, que tu n'as de parti pris pour personne, et que tu enseignes vraiment la voie de Dieu.
22 ಕೈಸರರಾಜಾಯ ಕರೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ದೇಯೋ ನ ವಾ?
Nous est-il permis, oui ou non, de payer l'impôt à César? »
23 ಸ ತೇಷಾಂ ವಞ್ಚನಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾವದತ್ ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವೇ? ಮಾಂ ಮುದ್ರಾಮೇಕಂ ದರ್ಶಯತ|
Mais, se rendant compte de leur ruse, il leur dit: « Pourquoi m'éprouvez-vous?
24 ಇಹ ಲಿಖಿತಾ ಮೂರ್ತಿರಿಯಂ ನಾಮ ಚ ಕಸ್ಯ? ತೇಽವದನ್ ಕೈಸರಸ್ಯ|
Montre-moi un denier. A qui appartient l'image et l'inscription qu'il porte? » Ils ont répondu: « Celui de César. »
25 ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಕೈಸರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಂ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ; ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತು ದ್ರವ್ಯಮೀಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ|
Il leur dit: « Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu. »
26 ತಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತತ್ಕಥಾಯಾಃ ಕಮಪಿ ದೋಷಂ ಧರ್ತುಮಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ತಸ್ಯೋತ್ತರಾದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮನ್ಯಮಾನಾ ಮೌನಿನಸ್ತಸ್ಥುಃ|
Ils n'ont pas réussi à le piéger dans ses paroles devant le peuple. Ils s'étonnaient de sa réponse et se taisaient.
27 ಅಪರಞ್ಚ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಾನಙ್ಗೀಕಾರಿಣಾಂ ಸಿದೂಕಿನಾಂ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
Quelques-uns des sadducéens vinrent le trouver, ceux qui nient l'existence de la résurrection.
28 ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀತಿ ಲಿಲೇಖ ಯಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ನಿಃಸನ್ತಾನೋ ಮ್ರಿಯತೇ ಸ ತಜ್ಜಾಯಾಂ ವಿವಹ್ಯ ತದ್ವಂಶಮ್ ಉತ್ಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ|
Ils lui posèrent cette question: « Maître, Moïse nous a écrit que si le frère d'un homme meurt en ayant une femme et qu'il est sans enfant, son frère doit prendre la femme et élever des enfants pour son frère.
29 ತಥಾಚ ಕೇಚಿತ್ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರ ಆಸನ್ ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠೋ ಭ್ರಾತಾ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ|
Il y avait donc sept frères. Le premier prit une femme, et mourut sans enfant.
30 ಅಥ ದ್ವಿತೀಯಸ್ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಂ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಃ ಸನ್ ಮಮಾರ| ತೃತೀಯಶ್ಚ ತಾಮೇವ ವ್ಯುವಾಹ;
Le deuxième la prit pour femme, et il mourut sans enfants.
31 ಇತ್ಥಂ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರಸ್ತಾಮೇವ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಾಃ ಸನ್ತೋ ಮಮ್ರುಃ|
Le troisième la prit, et les sept autres ne laissèrent pas d'enfants et moururent.
32 ಶೇಷೇ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ಚ ಮಮಾರ|
Après cela, la femme mourut aussi.
33 ಅತಏವ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಜನಾನಾಂ ಕಸ್ಯ ಸಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯತಃ ಸಾ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಾನಾಮೇವ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಸೀತ್|
C'est pourquoi, à la résurrection, de qui sera-t-elle la femme? Car les sept l'ont eue pour femme. »
Jésus leur dit: « Les enfants de ce siècle se marient et sont donnés en mariage. (aiōn g165)
35 ಕಿನ್ತು ಯೇ ತಜ್ಜಗತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಯೋಗ್ಯತ್ವೇನ ಗಣಿತಾಂ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ಶ್ಮಶಾನಾಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತೇ ನ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾಶ್ಚ ನ ಭವನ್ತಿ, (aiōn g165)
Mais ceux qui sont jugés dignes d'atteindre ce siècle et la résurrection des morts ne se marient ni ne sont donnés en mariage. (aiōn g165)
36 ತೇ ಪುನ ರ್ನ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ಕಿನ್ತು ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಪಿತಾಃ ಸನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ|
Car ils ne peuvent plus mourir, puisqu'ils sont semblables aux anges et sont enfants de Dieu, étant enfants de la résurrection.
37 ಅಧಿಕನ್ತು ಮೂಸಾಃ ಸ್ತಮ್ಬೋಪಾಖ್ಯಾನೇ ಪರಮೇಶ್ವರ ಈಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬಶ್ಚೇಶ್ವರ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಮೃತಾನಾಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾನಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಂ ಲಿಲೇಖ|
Mais que les morts ressuscitent, Moïse lui-même l'a montré au buisson, lorsqu'il a appelé le Seigneur « Dieu d'Abraham, Dieu d'Isaac et Dieu de Jacob ».
38 ಅತಏವ ಯ ಈಶ್ವರಃ ಸ ಮೃತಾನಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಕಿನ್ತು ಜೀವತಾಮೇವ ಪ್ರಭುಃ, ತನ್ನಿಕಟೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಜೀವನ್ತಃ ಸನ್ತಿ|
Or, il n'est pas le Dieu des morts, mais des vivants, car tous sont vivants pour lui. »
39 ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಕಿಯನ್ತೋಧ್ಯಾಪಕಾ ಊಚುಃ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಭವಾನ್ ಭದ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್|
Quelques-uns des scribes répondirent: « Maître, tu parles bien. »
40 ಇತಃ ಪರಂ ತಂ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರಷ್ಟಂ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ನಾಭೂತ್|
Ils n'osèrent pas lui poser d'autres questions.
41 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಾನ್ ಉವಾಚ, ಯಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಸ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಲೋಕಾಃ ಕಥಂ ಕಥಯನ್ತಿ?
Il leur dit: « Pourquoi dit-on que le Christ est le fils de David?
42 ಯತಃ ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪಾವಿಶ|
David lui-même dit dans le livre des Psaumes, Le Seigneur a dit à mon Seigneur, « Assieds-toi à ma droite,
43 ಇತಿ ಕಥಾಂ ದಾಯೂದ್ ಸ್ವಯಂ ಗೀತಗ್ರನ್ಥೇಽವದತ್|
jusqu'à ce que je fasse de vos ennemis le marchepied de vos pieds. »
44 ಅತಏವ ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭುಂ ವದತಿ, ತರ್ಹಿ ಸ ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವತಿ?
« David l'appelle donc Seigneur, comment est-il son fils? »
45 ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಃ ಸರ್ವ್ವಜನಾನಾಂ ಕರ್ಣಗೋಚರೇ ಶಿಷ್ಯಾನುವಾಚ,
En présence de tout le peuple, il dit à ses disciples:
46 ಯೇಽಧ್ಯಾಪಕಾ ದೀರ್ಘಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧಾಯ ಭ್ರಮನ್ತಿ, ಹಟ್ಟಾಪಣಯೋ ರ್ನಮಸ್ಕಾರೇ ಭಜನಗೇಹಸ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚಾಸನೇ ಭೋಜನಗೃಹಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನೇ ಚ ಪ್ರೀಯನ್ತೇ
« Gardez-vous de ces scribes qui aiment à se promener en longues robes, et qui aiment les salutations sur les places de marché, les meilleures places dans les synagogues, et les meilleures places dans les fêtes;
47 ವಿಧವಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಗ್ರಸಿತ್ವಾ ಛಲೇನ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಚ ತೇಷು ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ತೇಷಾಮುಗ್ರದಣ್ಡೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
qui dévorent les maisons des veuves, et qui, pour un prétexte, font de longues prières. Ceux-là recevront une plus grande condamnation. »
