ಲೂಕಃ 17

1 ಇತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಉವಾಚ, ವಿಘ್ನೈರವಶ್ಯಮ್ ಆಗನ್ತವ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ವಿಘ್ನಾ ಯೇನ ಘಟಿಷ್ಯನ್ತೇ ತಸ್ಯ ದುರ್ಗತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ|

Dijo a sus discípulos: “Es inevitable que sobrevengan escándalos, pero, ¡ay de aquel por quien vienen!

2 ಏತೇಷಾಂ ಕ್ಷುದ್ರಪ್ರಾಣಿನಾಮ್ ಏಕಸ್ಯಾಪಿ ವಿಘ್ನಜನನಾತ್ ಕಣ್ಠಬದ್ಧಪೇಷಣೀಕಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಾಗರಾಗಾಧಜಲೇ ಮಜ್ಜನಂ ಭದ್ರಂ|

Más le valdría que le suspendiesen una piedra de molino alrededor del cuello, y lo echasen al mar, que escandalizar a uno de estos pequeños.

3 ಯೂಯಂ ಸ್ವೇಷು ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ; ತವ ಭ್ರಾತಾ ಯದಿ ತವ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಅಪರಾಧ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ತರ್ಜಯ, ತೇನ ಯದಿ ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಸ್ವ|

Mirad por vosotros”. “Si uno de tus hermanos llega a pecar, repréndelo; y si se arrepiente, perdónalo.

4 ಪುನರೇಕದಿನಮಧ್ಯೇ ಯದಿ ಸ ತವ ಸಪ್ತಕೃತ್ವೋಽಪರಾಧ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಸಪ್ತಕೃತ್ವ ಆಗತ್ಯ ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ಯ ಮಯಾಪರಾದ್ಧಮ್ ಇತಿ ವದತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಸ್ವ|

Y si peca siete veces en un día contra ti, y siete veces vuelve a ti y te dice: «Me arrepiento», tú le perdonarás”.

5 ತದಾ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಪ್ರಭುಮ್ ಅವದನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವರ್ದ್ಧಯ|

Y los apóstoles dijeron al Señor: “Añádenos fe”.

6 ಪ್ರಭುರುವಾಚ, ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ಷಪೈಕಪ್ರಮಾಣೋ ವಿಶ್ವಾಸೋಸ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಸಮೂಲಮುತ್ಪಾಟಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸಮುದ್ರೇ ರೋಪಿತೋ ಭವ ಕಥಾಯಾಮ್ ಏತಸ್ಯಾಮ್ ಏತದುಡುಮ್ಬರಾಯ ಕಥಿತಾಯಾಂ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಜ್ಞಾವಹೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

Y el Señor dijo: “Si tuvierais alguna fe, aunque no fuera más grande que un grano de mostaza, diríais a este sicomoro: “Desarráigate y plántate en el mar”, y él os obedecería.

7 ಅಪರಂ ಸ್ವದಾಸೇ ಹಲಂ ವಾಹಯಿತ್ವಾ ವಾ ಪಶೂನ್ ಚಾರಯಿತ್ವಾ ಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಆಗತೇ ಸತಿ ತಂ ವದತಿ, ಏಹಿ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿಶ, ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏತಾದೃಶಃ ಕೋಸ್ತಿ?

¿Quién de vosotros, que tenga un servidor, labrador o pastor, le dirá cuando este vuelve del campo: “Pasa en seguida y ponte a la mesa?”

8 ವರಞ್ಚ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಮ ಖಾದ್ಯಮಾಸಾದ್ಯ ಯಾವದ್ ಭುಞ್ಜೇ ಪಿವಾಮಿ ಚ ತಾವದ್ ಬದ್ಧಕಟಿಃ ಪರಿಚರ ಪಶ್ಚಾತ್ ತ್ವಮಪಿ ಭೋಕ್ಷ್ಯಸೇ ಪಾಸ್ಯಸಿ ಚ ಕಥಾಮೀದೃಶೀಂ ಕಿಂ ನ ವಕ್ಷ್ಯತಿ?

¿No le dirá más bien: “Prepárame de comer; y ceñido sírveme luego hasta que yo haya comido y bebido, y después comerás y beberás tú?”

9 ತೇನ ದಾಸೇನ ಪ್ರಭೋರಾಜ್ಞಾನುರೂಪೇ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಕೃತೇ ಪ್ರಭುಃ ಕಿಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಬಾಧಿತೋ ಜಾತಃ? ನೇತ್ಥಂ ಬುಧ್ಯತೇ ಮಯಾ|

¿Y acaso agradece al servidor por haber hecho lo que le mandó?

10 ಇತ್ಥಂ ನಿರೂಪಿತೇಷು ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಸು ಕೃತೇಷು ಸತ್ಮು ಯೂಯಮಪೀದಂ ವಾಕ್ಯಂ ವದಥ, ವಯಮ್ ಅನುಪಕಾರಿಣೋ ದಾಸಾ ಅಸ್ಮಾಭಿರ್ಯದ್ಯತ್ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತನ್ಮಾತ್ರಮೇವ ಕೃತಂ|

Así también vosotros, cuando hubiereis hecho todo lo que os está mandado, decid: “Somos siervos inútiles, lo que hicimos, estábamos obligados a hacerlo”.

11 ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಶೋಮಿರೋಣ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಮಧ್ಯೇನ ಗಚ್ಛತಿ,

Siguiendo su camino hacia Jerusalén, pasaba entre Samaria y Galilea.

12 ಏತರ್ಹಿ ಕುತ್ರಚಿದ್ ಗ್ರಾಮೇ ಪ್ರವೇಶಮಾತ್ರೇ ದಶಕುಷ್ಠಿನಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತ್ವಾ

Y al entrar en una aldea, diez hombres leprosos vinieron a su encuentro, los cuales se detuvieron a la distancia,

13 ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನತ ಉಚ್ಚೈ ರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯೀಶೋ ದಯಸ್ವಾಸ್ಮಾನ್|

y, levantando la voz, clamaron: “Maestro Jesús, ten misericordia de nosotros”.

14 ತತಃ ಸ ತಾನ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗಾದ, ಯೂಯಂ ಯಾಜಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಸ್ವಾನ್ ದರ್ಶಯತ, ತತಸ್ತೇ ಗಚ್ಛನ್ತೋ ರೋಗಾತ್ ಪರಿಷ್ಕೃತಾಃ|

Viéndolos, les dijo: “Id, mostraos a los sacerdotes”. Y mientras iban quedaron limpios.

15 ತದಾ ತೇಷಾಮೇಕಃ ಸ್ವಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರೀಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯಾಯಾತೋ ಯೀಶೋ ರ್ಗುಣಾನನುವದನ್ ತಚ್ಚರಣಾಧೋಭೂಮೌ ಪಪಾತ;

Uno de ellos, al ver que había sido sanado, se volvió glorificando a Dios en alta voz,

16 ಸ ಚಾಸೀತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀ|

y cayó sobre su rostro a los pies de Jesús dándole gracias, y este era samaritano.

17 ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್, ದಶಜನಾಃ ಕಿಂ ನ ಪರಿಷ್ಕೃತಾಃ? ತಹ್ಯನ್ಯೇ ನವಜನಾಃ ಕುತ್ರ?

Entonces Jesús dijo: ¿No fueron limpiados los diez? ¿Y los nueve dónde están?

18 ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ತಮ್ ಏನಂ ವಿದೇಶಿನಂ ವಿನಾ ಕೋಪ್ಯನ್ಯೋ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯತ|

¿No hubo quien volviese a dar gloria a Dios sino este extranjero?”

19 ತದಾ ಸ ತಮುವಾಚ, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಯಾಹಿ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತೇ ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತವಾನ್|

Y le dijo: “Levántate y vete; tu fe te ha salvado”.

20 ಅಥ ಕದೇಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಫಿರೂಶಿಭಿಃ ಪೃಷ್ಟೇ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಮ್ ಐಶ್ವರ್ಯ್ಯದರ್ಶನೇನ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

Interrogado por los fariseos acerca de cuándo vendrá el reino de Dios, les respondió y dijo: “El reino de Dios no viene con advertencia,

21 ಅತ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಪಶ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ವಾ ಪಶ್ಯ, ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಲೋಕಾ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತರೇವಾಸ್ತೇ|

ni dirán: «¡Está aquí!» o «¡Está allí!» porque ya está el reino de Dios en medio de vosotros”.

22 ತತಃ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ, ಯದಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ದಿನಮೇಕಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ವಾಞ್ಛಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ನ ದರ್ಶಿಷ್ಯತೇ, ಈದೃಕ್ಕಾಲ ಆಯಾತಿ|

Dijo después a sus discípulos: “Vendrán días en que desearéis ver uno solo de los días del Hijo del hombre, y no lo veréis.

23 ತದಾತ್ರ ಪಶ್ಯ ವಾ ತತ್ರ ಪಶ್ಯೇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಲೋಕಾ ವಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಪಶ್ಚಾತ್ ಮಾ ಯಾತ, ಮಾನುಗಚ್ಛತ ಚ|

Y cuando os digan: «¡Está allí!» o «¡Está aquí!» no vayáis allí y no corráis tras de él.

24 ಯತಸ್ತಡಿದ್ ಯಥಾಕಾಶೈಕದಿಶ್ಯುದಿಯ ತದನ್ಯಾಮಪಿ ದಿಶಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ಪ್ರಕಾಶತೇ ತದ್ವತ್ ನಿಜದಿನೇ ಮನುಜಸೂನುಃ ಪ್ರಕಾಶಿಷ್ಯತೇ|

Porque, como el relámpago, fulgurando desde una parte del cielo, resplandece hasta la otra, así será el Hijo del hombre, en su día.

25 ಕಿನ್ತು ತತ್ಪೂರ್ವ್ವಂ ತೇನಾನೇಕಾನಿ ದುಃಖಾನಿ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾನ್ಯೇತದ್ವರ್ತ್ತಮಾನಲೋಕೈಶ್ಚ ಸೋಽವಜ್ಞಾತವ್ಯಃ|

Mas primero es necesario que él sufra mucho y que sea rechazado por la generación esta.

26 ನೋಹಸ್ಯ ವಿದ್ಯಮಾನಕಾಲೇ ಯಥಾಭವತ್ ಮನುಷ್ಯಸೂನೋಃ ಕಾಲೇಪಿ ತಥಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

Y como fue en los días de Noé, así será también en los días del Hijo del hombre.

27 ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ನೋಹೋ ಮಹಾಪೋತಂ ನಾರೋಹದ್ ಆಪ್ಲಾವಿವಾರ್ಯ್ಯೇತ್ಯ ಸರ್ವ್ವಂ ನಾನಾಶಯಚ್ಚ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಯಥಾ ಲೋಕಾ ಅಭುಞ್ಜತಾಪಿವನ್ ವ್ಯವಹನ್ ವ್ಯವಾಹಯಂಶ್ಚ;

Comían, bebían, se casaban ( los hombres ), y eran dadas en matrimonio (las mujeres ), hasta el día en que Noé entró en el arca, y vino el cataclismo y los hizo perecer a todos.

28 ಇತ್ಥಂ ಲೋಟೋ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೇಪಿ ಯಥಾ ಲೋಕಾ ಭೋಜನಪಾನಕ್ರಯವಿಕ್ರಯರೋಪಣಗೃಹನಿರ್ಮ್ಮಾಣಕರ್ಮ್ಮಸು ಪ್ರಾವರ್ತ್ತನ್ತ,

Asimismo, como fue en los días de Lot: comían, bebían, compraban, vendían, plantaban, edificaban;

29 ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಲೋಟ್ ಸಿದೋಮೋ ನಿರ್ಜಗಾಮ ತದಾ ನಭಸಃ ಸಗನ್ಧಕಾಗ್ನಿವೃಷ್ಟಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಂ ವ್ಯನಾಶಯತ್

mas el día en que Lot salió de Sodoma, cayó del cielo una lluvia de fuego y de azufre, y los hizo perecer a todos.

30 ತದ್ವನ್ ಮಾನವಪುತ್ರಪ್ರಕಾಶದಿನೇಪಿ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

Conforme a estas cosas será en el día en que el Hijo del hombre sea revelado.

31 ತದಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಗೃಹೋಪರಿ ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಗೃಹಮಧ್ಯಾತ್ ಕಿಮಪಿ ದ್ರವ್ಯಮಾನೇತುಮ್ ಅವರುಹ್ಯ ನೈತು; ಯಶ್ಚ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಸೋಪಿ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯ ನಾಯಾತು|

En aquel día, quien se encuentre sobre la azotea, y tenga sus cosas dentro de su casa, no baje a recogerlas; e igualmente, quien se encuentre en el campo, no se vuelva por las que dejó atrás.

32 ಲೋಟಃ ಪತ್ನೀಂ ಸ್ಮರತ|

Acordaos de la mujer de Lot.

33 ಯಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷಿತುಂ ಚೇಷ್ಟಿಷ್ಯತೇ ಸ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಯಸ್ತು ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸಏವ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|

El que procurare conservar su vida, la perderá; y el que la pierda, la hallará.

34 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವಚ್ಮಿ ತಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರೌ ಶಯ್ಯೈಕಗತಯೋ ರ್ಲೋಕಯೋರೇಕೋ ಧಾರಿಷ್ಯತೇ ಪರಸ್ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ|

Yo os digo, que en aquella noche, dos hombres estarán reclinados a una misma mesa: el uno será tomado, el otro dejado;

35 ಸ್ತ್ರಿಯೌ ಯುಗಪತ್ ಪೇಷಣೀಂ ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಯಿಷ್ಯತಸ್ತಯೋರೇಕಾ ಧಾರಿಷ್ಯತೇ ಪರಾತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ|

dos mujeres estarán moliendo juntas: la una será tomada, la otra dejada.

36 ಪುರುಷೌ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಸ್ತಯೋರೇಕೋ ಧಾರಿಷ್ಯತೇ ಪರಸ್ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ|

[Estarán dos en el campo; el uno será tomado, el otro dejado]”.

37 ತದಾ ತೇ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಕುತ್ರೇತ್ಥಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯತ್ರ ಶವಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತತ್ರ ಗೃಧ್ರಾ ಮಿಲನ್ತಿ|

Entonces le preguntaron: “¿Dónde, Señor?” Les respondió: “Allí donde está el cadáver, allí se juntarán los buitres”.