ಲೂಕಃ 1
1 ಪ್ರಥಮತೋ ಯೇ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ವಾಕ್ಯಪ್ರಚಾರಕಾಶ್ಚಾಸನ್ ತೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ಯತ್ ಸಪ್ರಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಮರ್ಪಯನ್ತಿ ಸ್ಮ
Como saben, muchos otros han tratado de escribir las cosas que se han cumplido y de las cuales somos partícipes.
2 ತದನುಸಾರತೋಽನ್ಯೇಪಿ ಬಹವಸ್ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ರಚಯಿತುಂ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ|
Ellos fundamentaron sus relatos en la evidencia de los primeros testigos presenciales y ministros de la Palabra,
3 ಅತಏವ ಹೇ ಮಹಾಮಹಿಮಥಿಯಫಿಲ್ ತ್ವಂ ಯಾ ಯಾಃ ಕಥಾ ಅಶಿಕ್ಷ್ಯಥಾಸ್ತಾಸಾಂ ದೃಢಪ್ರಮಾಣಾನಿ ಯಥಾ ಪ್ರಾಪ್ನೋಷಿ
y entonces yo también decidí que como he seguido estas cosas muy cuidadosamente desde el principio, sería una buena idea escribir un relato fiel de todo lo que había ocurrido.
4 ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಥಮಮಾರಭ್ಯ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾಹಮಪಿ ಅನುಕ್ರಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತುಭ್ಯಂ ಲೇಖಿತುಂ ಮತಿಮಕಾರ್ಷಮ್|
He hecho esto, querido Teófilo para que puedas estar seguro de que las cosas que se te enseñaron son completamente fiables.
5 ಯಿಹೂದಾದೇಶೀಯಹೇರೋದ್ನಾಮಕೇ ರಾಜತ್ವಂ ಕುರ್ವ್ವತಿ ಅಬೀಯಯಾಜಕಸ್ಯ ಪರ್ಯ್ಯಾಯಾಧಿಕಾರೀ ಸಿಖರಿಯನಾಮಕ ಏಕೋ ಯಾಜಕೋ ಹಾರೋಣವಂಶೋದ್ಭವಾ ಇಲೀಶೇವಾಖ್ಯಾ
Durante la época cuando Herodes era rey de Judea, había un sacerdote llamado Zacarías, que venía de la división sacerdotal de Abijah. Él estaba casado con Isabel, quien era descendiente del sacerdote Aarón.
6 ತಸ್ಯ ಜಾಯಾ ದ್ವಾವಿಮೌ ನಿರ್ದೋಷೌ ಪ್ರಭೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಜ್ಞಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಶ್ಚ ಸಂಮನ್ಯ ಈಶ್ವರದೃಷ್ಟೌ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾವಾಸ್ತಾಮ್|
Ambos hacían lo que era recto delante de Dios, y eran cuidadosos en seguir los mandamientos del Señor y las normas.
7 ತಯೋಃ ಸನ್ತಾನ ಏಕೋಪಿ ನಾಸೀತ್, ಯತ ಇಲೀಶೇವಾ ಬನ್ಧ್ಯಾ ತೌ ದ್ವಾವೇವ ವೃದ್ಧಾವಭವತಾಮ್|
Ellos no tenían hijos porque Isabel no podía concebir, y ya estaban envejeciendo.
8 ಯದಾ ಸ್ವಪರ್ಯ್ಯಾನುಕ್ರಮೇಣ ಸಿಖರಿಯ ಈಶ್ವಾಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಯಾಜಕೀಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ
Mientras Zacarías servía como sacerdote ante Dios, a nombre de su división sacerdotal,
9 ತದಾ ಯಜ್ಞಸ್ಯ ದಿನಪರಿಪಾಯ್ಯಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮನ್ದಿರೇ ಪ್ರವೇಶಕಾಲೇ ಧೂಪಜ್ವಾಲನಂ ಕರ್ಮ್ಮ ತಸ್ಯ ಕರಣೀಯಮಾಸೀತ್|
fue elegido por suerte conforme a la costumbre de los sacerdotes, para entrar al Templo del Señor y quemar el incienso.
10 ತದ್ಧೂಪಜ್ವಾಲನಕಾಲೇ ಲೋಕನಿವಹೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ಕರ್ತುಂ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠತಿ
Durante el momento en que se ofrendaba el incienso, había una gran multitud orando afuera.
11 ಸತಿ ಸಿಖರಿಯೋ ಯಸ್ಯಾಂ ವೇದ್ಯಾಂ ಧೂಪಂ ಜ್ವಾಲಯತಿ ತದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತ ಏಕ ಉಪಸ್ಥಿತೋ ದರ್ಶನಂ ದದೌ|
Entonces un ángel del Señor se le apareció a Zacarías, y se puso en pie a la derecha del altar del incienso.
12 ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಿಖರಿಯ ಉದ್ವಿವಿಜೇ ಶಶಙ್ಕೇ ಚ|
Cuando Zacarías vio al ángel, se asustó.
13 ತದಾ ಸ ದೂತಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ ಹೇ ಸಿಖರಿಯ ಮಾ ಭೈಸ್ತವ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಗ್ರಾಹ್ಯಾ ಜಾತಾ ತವ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಇಲೀಶೇವಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಸೋಷ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೋಹನ್ ಇತಿ ಕರಿಷ್ಯಸಿ|
Pero el ángel le dijo: “No tengas miedo, Zacarías. Tu oración ha sido escuchada, y tu esposa Isabel concebirá de ti un hijo, y le llamarás Juan.
14 ಕಿಞ್ಚ ತ್ವಂ ಸಾನನ್ದಃ ಸಹರ್ಷಶ್ಚ ಭವಿಷ್ಯಸಿ ತಸ್ಯ ಜನ್ಮನಿ ಬಹವ ಆನನ್ದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ|
Él te traerá gozo y alegría, y muchos celebrarán su nacimiento.
15 ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರೇ ಮಹಾನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಸುರಾಂ ವಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಪಾಸ್ಯತಿ, ಅಪರಂ ಜನ್ಮಾರಭ್ಯ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ
Él será grande a la vista del Señor. Se negará a beber vino o cualquier otra bebida alcohólica. Estará lleno del Espíritu Santo incluso antes de nacer.
16 ಸನ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಾನ್ ಅನೇಕಾನ್ ಪ್ರಭೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಮಾನೇಷ್ಯತಿ|
Convertirá a muchos israelitas nuevamente al Señor su Dios.
17 ಸನ್ತಾನಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪಿತೃಣಾಂ ಮನಾಂಸಿ ಧರ್ಮ್ಮಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣಶ್ಚ ಪರಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ, ಪ್ರಭೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸೇವಾರ್ಥಮ್ ಏಕಾಂ ಸಜ್ಜಿತಜಾತಿಂ ವಿಧಾತುಞ್ಚ ಸ ಏಲಿಯರೂಪಾತ್ಮಶಕ್ತಿಪ್ರಾಪ್ತಸ್ತಸ್ಯಾಗ್ರೇ ಗಮಿಷ್ಯತಿ|
Irá delante del Señor en el espíritu y el poder de Elías, para convertir los corazones de los padres a sus hijos nuevamente, y convertir a los rebeldes hacia un entendimiento recto, para preparar a un pueblo que esté listo para el Señor.
18 ತದಾ ಸಿಖರಿಯೋ ದೂತಮವಾದೀತ್ ಕಥಮೇತದ್ ವೇತ್ಸ್ಯಾಮಿ? ಯತೋಹಂ ವೃದ್ಧೋ ಮಮ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಚ ವೃದ್ಧಾ|
“¿Cómo puedo estar seguro de esto?” le preguntó Zacarías al ángel. “Soy un hombre viejo, y mi esposa también está envejeciendo”.
19 ತತೋ ದೂತಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಪಶ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ವರ್ತ್ತೀ ಜಿಬ್ರಾಯೇಲ್ನಾಮಾ ದೂತೋಹಂ ತ್ವಯಾ ಸಹ ಕಥಾಂ ಗದಿತುಂ ತುಭ್ಯಮಿಮಾಂ ಶುಭವಾರ್ತ್ತಾಂ ದಾತುಞ್ಚ ಪ್ರೇಷಿತಃ|
“Yo soy Gabriel”, respondió el ángel. “Yo estoy en la presencia de Dios, y fui enviado para hablarte y entregarte esta buena noticia.
20 ಕಿನ್ತು ಮದೀಯಂ ವಾಕ್ಯಂ ಕಾಲೇ ಫಲಿಷ್ಯತಿ ತತ್ ತ್ವಯಾ ನ ಪ್ರತೀತಮ್ ಅತಃ ಕಾರಣಾದ್ ಯಾವದೇವ ತಾನಿ ನ ಸೇತ್ಸ್ಯನ್ತಿ ತಾವತ್ ತ್ವಂ ವಕ್ತುಂಮಶಕ್ತೋ ಮೂಕೋ ಭವ|
Pero como no creíste lo que te dije, te quedarás mudo, sin poder hablar, hasta el momento indicado, cuando mis palabras se cumplan”.
21 ತದಾನೀಂ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾಃ ಸಿಖರಿಯಮಪೈಕ್ಷನ್ತ ತೇ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ತಸ್ಯ ಬಹುವಿಲಮ್ಬಾದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
Afuera el pueblo estaba esperando a Zacarías, preguntándose por qué estaba demorando tanto en el Templo.
22 ಸ ಬಹಿರಾಗತೋ ಯದಾ ಕಿಮಪಿ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮಶಕ್ತಃ ಸಙ್ಕೇತಂ ಕೃತ್ವಾ ನಿಃಶಬ್ದಸ್ತಸ್ಯೌ ತದಾ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದರ್ಶನಂ ತೇನ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ ಇತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಬುಬುಧಿರೇ|
Cuando finalmente salió, no pudo hablarles. Y ellos se dieron cuenta de que había tenido una visión en el Templo, pues aunque podía hacer señas, estaba completamente mudo.
23 ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಸೇವನಪರ್ಯ್ಯಾಯೇ ಸಮ್ಪೂರ್ಣೇ ಸತಿ ಸ ನಿಜಗೇಹಂ ಜಗಾಮ|
Después que hubo terminado su turno de servicio, regresó a casa.
24 ಕತಿಪಯದಿನೇಷು ಗತೇಷು ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಇಲೀಶೇವಾ ಗರ್ಬ್ಭವತೀ ಬಭೂವ
Poco tiempo después, su esposa Isabel quedó embarazada. Y se quedó en casa por cinco meses.
25 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸಾ ಪಞ್ಚಮಾಸಾನ್ ಸಂಗೋಪ್ಯಾಕಥಯತ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ಮಮಾಪಮಾನಂ ಖಣ್ಡಯಿತುಂ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಮಯಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಕರ್ಮ್ಮೇದೃಶಂ ಕೃತವಾನ್|
“El Señor ha hecho esto en mi favor”, dijo ella, “ahora que ha quitado la desgracia que tenía ante los ojos de los demás”.
26 ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಯ ಷಷ್ಠೇ ಮಾಸೇ ಜಾತೇ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶೀಯನಾಸರತ್ಪುರೇ
Al sexto mes de su embarazo, Dios envió al ángel Gabriel a una joven llamada María, que vivía en la ciudad de Nazaret, en Galilea.
27 ದಾಯೂದೋ ವಂಶೀಯಾಯ ಯೂಷಫ್ನಾಮ್ನೇ ಪುರುಷಾಯ ಯಾ ಮರಿಯಮ್ನಾಮಕುಮಾರೀ ವಾಗ್ದತ್ತಾಸೀತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ಜಿಬ್ರಾಯೇಲ್ ದೂತ ಈಶ್ವರೇಣ ಪ್ರಹಿತಃ|
Ella estaba comprometida en matrimonio con un hombre llamado José.
28 ಸ ಗತ್ವಾ ಜಗಾದ ಹೇ ಈಶ್ವರಾನುಗೃಹೀತಕನ್ಯೇ ತವ ಶುಭಂ ಭೂಯಾತ್ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತವ ಸಹಾಯೋಸ್ತಿ ನಾರೀಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತ್ವಮೇವ ಧನ್ಯಾ|
El ángel la saludó. “Eres privilegiada en gran manera”, le dijo. “El Señor está contigo”.
29 ತದಾನೀಂ ಸಾ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯತ ಉದ್ವಿಜ್ಯ ಕೀದೃಶಂ ಭಾಷಣಮಿದಮ್ ಇತಿ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ|
María estaba muy confundida por lo que él le dijo, y se preguntaba cuál era el significado de ese saludo.
30 ತತೋ ದೂತೋಽವದತ್ ಹೇ ಮರಿಯಮ್ ಭಯಂ ಮಾಕಾರ್ಷೀಃ, ತ್ವಯಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೋಸ್ತಿ|
“No te preocupes, María”, siguió diciendo el ángel, “pues Dios te ha mostrado su gracia.
31 ಪಶ್ಯ ತ್ವಂ ಗರ್ಬ್ಭಂ ಧೃತ್ವಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಸೋಷ್ಯಸೇ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೀಶುರಿತಿ ಕರಿಷ್ಯಸಿ|
Quedarás embarazada y tendras un hijo. Lo llamarás Jesús.
32 ಸ ಮಹಾನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಪುತ್ರ ಇತಿ ಖ್ಯಾಸ್ಯತಿ; ಅಪರಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಪಿತುರ್ದಾಯೂದಃ ಸಿಂಹಾಸನಂ ತಸ್ಮೈ ದಾಸ್ಯತಿ;
Él será muy grande, y será llamado el Hijo del Altísimo. El Señor le dará el trono de David su padre,
y reinará sobre la casa de Jacob para siempre. Su reino nunca tendrá fin”. (aiōn g165)
34 ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ತಂ ದೂತಂ ಬಭಾಷೇ ನಾಹಂ ಪುರುಷಸಙ್ಗಂ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಕಥಮೇತತ್ ಸಮ್ಭವಿಷ್ಯತಿ?
“¿Cómo es esto posible?” preguntó María. “Aún soy virgen”.
35 ತತೋ ದೂತೋಽಕಥಯತ್ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತ್ವಾಮಾಶ್ರಾಯಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಶಕ್ತಿಸ್ತವೋಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ತತೋ ಹೇತೋಸ್ತವ ಗರ್ಬ್ಭಾದ್ ಯಃ ಪವಿತ್ರಬಾಲಕೋ ಜನಿಷ್ಯತೇ ಸ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ಖ್ಯಾತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|
“El Espíritu Santo vendrá sobre ti, y el poder del Altísimo te cubrirá. El bebé que va a nacer es santo, y será llamado el Hijo de Dios.
36 ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಯ ತವ ಜ್ಞಾತಿರಿಲೀಶೇವಾ ಯಾಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಬನ್ಧ್ಯಾಮವದನ್ ಇದಾನೀಂ ಸಾ ವಾರ್ದ್ಧಕ್ಯೇ ಸನ್ತಾನಮೇಕಂ ಗರ್ಬ್ಭೇಽಧಾರಯತ್ ತಸ್ಯ ಷಷ್ಠಮಾಸೋಭೂತ್|
E Isabel, tu pariente, aún a su avanzada edad, está embarazada también. La mujer de quien el pueblo decía que no podía tener hijos, ya tiene seis meses de embarazo.
37 ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಸಾಧ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ|
Nada es imposible para Dios”.
38 ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ಜಗಾದ, ಪಶ್ಯ ಪ್ರಭೇರಹಂ ದಾಸೀ ಮಹ್ಯಂ ತವ ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಮೇತದ್ ಘಟತಾಮ್; ಅನನತರಂ ದೂತಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರತಸ್ಥೇ|
“Aquí estoy, lista para ser la sierva del Señor”, dijo María. “Que suceda conmigo tal como dijiste”. Entonces el ángel se fue.
39 ಅಥ ಕತಿಪಯದಿನಾತ್ ಪರಂ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರ್ವ್ವತಮಯಪ್ರದೇಶೀಯಯಿಹೂದಾಯಾ ನಗರಮೇಕಂ ಶೀಘ್ರಂ ಗತ್ವಾ
Poco después, María se alistó y se apresuró a las montañas de Judea, a la ciudad donde
40 ಸಿಖರಿಯಯಾಜಕಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಮ್ ಇಲೀಶೇವಾಂ ಸಮ್ಬೋಧ್ಯಾವದತ್|
estaba la casa de Zacarías. Al entrar llamó a Isabel.
41 ತತೋ ಮರಿಯಮಃ ಸಮ್ಬೋಧನವಾಕ್ಯೇ ಇಲೀಶೇವಾಯಾಃ ಕರ್ಣಯೋಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮಾತ್ರೇ ಸತಿ ತಸ್ಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಬಾಲಕೋ ನನರ್ತ್ತ| ತತ ಇಲೀಶೇವಾ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾ ಸತೀ
Y tan pronto como Isabel escuchó la voz de María, el bebé saltó de alegría dentro de ella. Isabel estaba llena del Espíritu Santo,
42 ಪ್ರೋಚ್ಚೈರ್ಗದಿತುಮಾರೇಭೇ, ಯೋಷಿತಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತ್ವಮೇವ ಧನ್ಯಾ, ತವ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಃ ಶಿಶುಶ್ಚ ಧನ್ಯಃ|
y gritó con voz muy fuerte: “¡Cuán bendita eres entre las mujeres, y cuán bendito será el hijo que nacerá de ti!
43 ತ್ವಂ ಪ್ರಭೋರ್ಮಾತಾ, ಮಮ ನಿವೇಶನೇ ತ್ವಯಾ ಚರಣಾವರ್ಪಿತೌ, ಮಮಾದ್ಯ ಸೌಭಾಗ್ಯಮೇತತ್|
¿Por qué soy tan honrada en recibir la visita de la madre de mi Señor?
44 ಪಶ್ಯ ತವ ವಾಕ್ಯೇ ಮಮ ಕರ್ಣಯೋಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮಾತ್ರೇ ಸತಿ ಮಮೋದರಸ್ಥಃ ಶಿಶುರಾನನ್ದಾನ್ ನನರ್ತ್ತ|
Tan pronto como escuché que me llamabas, saludándome, mi bebé saltó de alegría dentro de mí.
45 ಯಾ ಸ್ತ್ರೀ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್ ಸಾ ಧನ್ಯಾ, ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತಾಂ ಪ್ರತಿ ಪರಮೇಶ್ವರೋಕ್ತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಿದ್ಧಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
¡Cuán afortunada eres, porque estás segura de que el Señor hará lo que te ha prometido!”
46 ತದಾನೀಂ ಮರಿಯಮ್ ಜಗಾದ| ಧನ್ಯವಾದಂ ಪರೇಶಸ್ಯ ಕರೋತಿ ಮಾಮಕಂ ಮನಃ|
María respondió: “¡Cuánto alabo al Señor!
47 ಮಮಾತ್ಮಾ ತಾರಕೇಶೇ ಚ ಸಮುಲ್ಲಾಸಂ ಪ್ರಗಚ್ಛತಿ|
Estoy tan feliz con Dios, mi Salvador,
48 ಅಕರೋತ್ ಸ ಪ್ರಭು ರ್ದುಷ್ಟಿಂ ಸ್ವದಾಸ್ಯಾ ದುರ್ಗತಿಂ ಪ್ರತಿ| ಪಶ್ಯಾದ್ಯಾರಭ್ಯ ಮಾಂ ಧನ್ಯಾಂ ವಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ಪುರುಷಾಃ ಸದಾ|
porque decidió que yo, su sierva, fuera digna de su consideración, a pesar de mi humilde procedencia. De ahora en adelante todas las generaciones dirán que fui bendecida.
49 ಯಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಯಸ್ಯ ನಾಮಾಪಿ ಚ ಪವಿತ್ರಕಂ| ಸ ಏವ ಸುಮಹತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಕಂ|
El Dios Altísimo ha hecho grandes cosas por mí; su nombre es santo.
50 ಯೇ ಬಿಭ್ಯತಿ ಜನಾಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸನ್ತಾನಪಂಕ್ತಿಷು| ಅನುಕಮ್ಪಾ ತದೀಯಾ ಚ ಸರ್ವ್ವದೈವ ಸುತಿಷ್ಠತಿ|
Su misericordia dura de generación en generación para aquellos que lo respetan.
51 ಸ್ವಬಾಹುಬಲತಸ್ತೇನ ಪ್ರಾಕಾಶ್ಯತ ಪರಾಕ್ರಮಃ| ಮನಃಕುಮನ್ತ್ರಣಾಸಾರ್ದ್ಧಂ ವಿಕೀರ್ಯ್ಯನ್ತೇಽಭಿಮಾನಿನಃ|
Con su poder él ha destruido en pedazos a quienes con arrogancia piensan que son muy sabios.
52 ಸಿಂಹಾಸನಗತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಬಲಿನಶ್ಚಾವರೋಹ್ಯ ಸಃ| ಪದೇಷೂಚ್ಚೇಷು ಲೋಕಾಂಸ್ತು ಕ್ಷುದ್ರಾನ್ ಸಂಸ್ಥಾಪಯತ್ಯಪಿ|
Él derriba a los poderosos de sus tronos, y exalta a los humildes.
53 ಕ್ಷುಧಿತಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ದ್ರವ್ಯೈರುತ್ತಮೈಃ ಪರಿತರ್ಪ್ಯ ಸಃ| ಸಕಲಾನ್ ಧನಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ವಿಸೃಜೇದ್ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಕಾನ್|
Él llena a los hambrientos con cosas buenas para comer, y echa a los ricos con las manos vacías.
54 ಇಬ್ರಾಹೀಮಿ ಚ ತದ್ವಂಶೇ ಯಾ ದಯಾಸ್ತಿ ಸದೈವ ತಾಂ| ಸ್ಮೃತ್ವಾ ಪುರಾ ಪಿತೃಣಾಂ ನೋ ಯಥಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪ್ರತಿಶ್ರುತಂ| (aiōn g165)
Él ha ayudado a su siervo Israel, acordándose de él con misericordia,
55 ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಸೇವಕಸ್ತೇನ ತಥೋಪಕ್ರಿಯತೇ ಸ್ವಯಂ||
tal como se lo prometió a nuestros padres, a Abraham y sus descendientes para siempre”. (aiōn g165)
56 ಅನನ್ತರಂ ಮರಿಯಮ್ ಪ್ರಾಯೇಣ ಮಾಸತ್ರಯಮ್ ಇಲೀಶೇವಯಾ ಸಹೋಷಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಘುಯ್ಯ ನಿಜನಿವೇಶನಂ ಯಯೌ|
Y María se quedó con Isabel durante tres meses y luego regresó a su casa.
57 ತದನನ್ತರಮ್ ಇಲೀಶೇವಾಯಾಃ ಪ್ರಸವಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಸಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಾಸೋಷ್ಟ|
Llegó el momento en que Isabel tendría su bebé, y tuvo un hijo.
58 ತತಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯಾಂ ಮಹಾನುಗ್ರಹಂ ಕೃತವಾನ್ ಏತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮೀಪವಾಸಿನಃ ಕುಟುಮ್ಬಾಶ್ಚಾಗತ್ಯ ತಯಾ ಸಹ ಮುಮುದಿರೇ|
Sus vecinos y parientes oyeron cómo el Señor le había mostrado gran bondad, y celebraron con ella.
59 ತಥಾಷ್ಟಮೇ ದಿನೇ ತೇ ಬಾಲಕಸ್ಯ ತ್ವಚಂ ಛೇತ್ತುಮ್ ಏತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಿತೃನಾಮಾನುರೂಪಂ ತನ್ನಾಮ ಸಿಖರಿಯ ಇತಿ ಕರ್ತ್ತುಮೀಷುಃ|
Ocho días después, vinieron para circuncidar al niño. Y planeaban llamarlo Zacarías, como su padre.
60 ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಮಾತಾಕಥಯತ್ ತನ್ನ, ನಾಮಾಸ್ಯ ಯೋಹನ್ ಇತಿ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಮ್|
“No”, dijo Isabel. “Será llamado Juan”.
61 ತದಾ ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್ ತವ ವಂಶಮಧ್ಯೇ ನಾಮೇದೃಶಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
“Pero no hay ninguno entre tus parientes que tenga este nombre”, le dijeron.
62 ತತಃ ಪರಂ ತಸ್ಯ ಪಿತರಂ ಸಿಖರಿಯಂ ಪ್ರತಿ ಸಙ್ಕೇತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ ಶಿಶೋಃ ಕಿಂ ನಾಮ ಕಾರಿಷ್ಯತೇ?
Entonces le preguntaron por señas a Zacarías, el padre del niño, cómo quería llamar a su hijo.
63 ತತಃ ಸ ಫಲಕಮೇಕಂ ಯಾಚಿತ್ವಾ ಲಿಲೇಖ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೋಹನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
Entonces Zacarías buscó algo sobre lo cual escribir. Para sorpresa de todos, escribió: “Su nombre es Juan”.
64 ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸಿಖರಿಯಸ್ಯ ಜಿಹ್ವಾಜಾಡ್ಯೇಽಪಗತೇ ಸ ಮುಖಂ ವ್ಯಾದಾಯ ಸ್ಪಷ್ಟವರ್ಣಮುಚ್ಚಾರ್ಯ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನುವಾದಂ ಚಕಾರ|
E inmediatamente pudo hablar de nuevo, y comenzó a alabar a Dios.
65 ತಸ್ಮಾಚ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾಃ ಸಮೀಪವಾಸಿಲೋಕಾ ಭೀತಾ ಏವಮೇತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಯಿಹೂದಾಯಾಃ ಪರ್ವ್ವತಮಯಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಪ್ರಚಾರಿತಾಃ|
Todos los que vivían cerca estaba maravillados por lo que había sucedido, y se esparció la noticia por toda Judea.
66 ತಸ್ಮಾತ್ ಶ್ರೋತಾರೋ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವುಃ ಕೀದೃಶೋಯಂ ಬಾಲೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಅಥ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯೋಭೂತ್|
Y todos los que oían la noticia se preguntaban lo que esto significaba. “¿Qué será ese niño cuando crezca?” preguntaban ellos, pues estaba claro que el niño era especial para Dios.
67 ತದಾ ಯೋಹನಃ ಪಿತಾ ಸಿಖರಿಯಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ ಸನ್ ಏತಾದೃಶಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
Zacarías, su padre, lleno del Espíritu Santo, dijo esta profecía:
68 ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಪ್ರಭು ರ್ಯಸ್ತು ಸ ಧನ್ಯಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ಅನುಗೃಹ್ಯ ನಿಜಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಸ ಏವ ಪರಿಮೋಚಯೇತ್|
“El Señor, Dios de Israel, es maravilloso, pues ha venido a su pueblo y lo ha libertado.
69 ವಿಪಕ್ಷಜನಹಸ್ತೇಭ್ಯೋ ಯಥಾ ಮೋಚ್ಯಾಮಹೇ ವಯಂ| ಯಾವಜ್ಜೀವಞ್ಚ ಧರ್ಮ್ಮೇಣ ಸಾರಲ್ಯೇನ ಚ ನಿರ್ಭಯಾಃ|
Nos ha dado un gran Salvador del linaje de su siervo David,
70 ಸೇವಾಮಹೈ ತಮೇವೈಕಮ್ ಏತತ್ಕಾರಣಮೇವ ಚ| ಸ್ವಕೀಯಂ ಸುಪವಿತ್ರಞ್ಚ ಸಂಸ್ಮೃತ್ಯ ನಿಯಮಂ ಸದಾ|
como lo prometió por sus santos profetas hace mucho tiempo. (aiōn g165)
71 ಕೃಪಯಾ ಪುರುಷಾನ್ ಪೂರ್ವ್ವಾನ್ ನಿಕಷಾರ್ಥಾತ್ತು ನಃ ಪಿತುಃ| ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸಮೀಪೇ ಯಂ ಶಪಥಂ ಕೃತವಾನ್ ಪುರಾ|
Él prometió salvarnos de nuestros enemigos, de quienes nos odian.
72 ತಮೇವ ಸಫಲಂ ಕರ್ತ್ತಂ ತಥಾ ಶತ್ರುಗಣಸ್ಯ ಚ| ಋತೀಯಾಕಾರಿಣಶ್ಚೈವ ಕರೇಭ್ಯೋ ರಕ್ಷಣಾಯ ನಃ|
Él fue misericordioso con nuestros padres, recordando su santo acuerdo,
la promesa que le hizo a nuestro padre Abrahám
74 ಯಥೋಕ್ತವಾನ್ ತಥಾ ಸ್ವಸ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಸೇವಕಸ್ಯ ತು|
Él nos libera del temor y nos rescata de nuestros enemigos,
75 ವಂಶೇ ತ್ರಾತಾರಮೇಕಂ ಸ ಸಮುತ್ಪಾದಿತವಾನ್ ಸ್ವಯಮ್|
para que podamos servirle haciendo lo que es bueno y recto durante toda nuestra vida.
76 ಅತೋ ಹೇ ಬಾಲಕ ತ್ವನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಏವ ಯಃ| ತಸ್ಯೈವ ಭಾವಿವಾದೀತಿ ಪ್ರವಿಖ್ಯಾತೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಚರಣಾನ್ ಕ್ಷೇಮೇ ಮಾರ್ಗೇ ಚಾಲಯಿತುಂ ಸದಾ| ಏವಂ ಧ್ವಾನ್ತೇಽರ್ಥತೋ ಮೃತ್ಯೋಶ್ಛಾಯಾಯಾಂ ಯೇ ತು ಮಾನವಾಃ|
Aunque eres solamente un niño pequeño, serás llamado el profeta del Altísimo, porque tu irás delante del Señor para preparar su camino,
77 ಉಪವಿಷ್ಟಾಸ್ತು ತಾನೇವ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮೇವ ಹಿ| ಕೃತ್ವಾ ಮಹಾನುಕಮ್ಪಾಂ ಹಿ ಯಾಮೇವ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
dando conocimiento de la salvación a su pueblo mediante el perdón de sus pecados.
78 ಊರ್ದ್ವ್ವಾತ್ ಸೂರ್ಯ್ಯಮುದಾಯ್ಯೈವಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ಪ್ರಾದಾತ್ತು ದರ್ಶನಂ| ತಯಾನುಕಮ್ಪಯಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಲೋಕಾನಾಂ ಪಾಪಮೋಚನೇ|
Por la bondad solícita de Dios con nosotros, el amanecer del cielo vendrá sobre nosotros
79 ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ತೇಭ್ಯೋ ಹಿ ಜ್ಞಾನವಿಶ್ರಾಣನಾಯ ಚ| ಪ್ರಭೋ ರ್ಮಾರ್ಗಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ತಸ್ಯಾಗ್ರಾಯೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ||
para resplandecer sobre aquellos que viven en la oscuridad y bajo la sombra de muerte, y para guiarnos por el sendero de la paz”.
80 ಅಥ ಬಾಲಕಃ ಶರೀರೇಣ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಚ ವರ್ದ್ಧಿತುಮಾರೇಭೇ; ಅಪರಞ್ಚ ಸ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಯಾವನ್ನ ಪ್ರಕಟೀಭೂತಸ್ತಾಸ್ತಾವತ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ನ್ಯವಸತ್|
Juan, el niño, creció y se volvió fuerte espiritualmente. Vivió en el desierto hasta que llegó el momento de iniciar su ministerio público a Israel.
