ಯಾಕೂಬಃ 4

1 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಮರಾ ರಣಶ್ಚ ಕುತ ಉತ್ಪದ್ಯನ್ತೇ? ಯುಷ್ಮದಙ್ಗಶಿಬಿರಾಶ್ರಿತಾಭ್ಯಃ ಸುಖೇಚ್ಛಾಭ್ಯಃ ಕಿಂ ನೋತ್ಪದ್ಯನ್ತೇ?

¿De dónde vienen las guerras, y los pleitos entre vosotros? De aquí, es decir de vuestras concupiscencias, las cuales batallan en vuestros miembros.

2 ಯೂಯಂ ವಾಞ್ಛಥ ಕಿನ್ತು ನಾಪ್ನುಥ, ಯೂಯಂ ನರಹತ್ಯಾಮ್ ಈರ್ಷ್ಯಾಞ್ಚ ಕುರುಥ ಕಿನ್ತು ಕೃತಾರ್ಥಾ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ, ಯೂಯಂ ಯುಧ್ಯಥ ರಣಂ ಕುರುಥ ಚ ಕಿನ್ತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತಿಷ್ಠಥ, ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ನ ಕುರುಥ|

Codiciáis, y no tenéis; matáis y tenéis envidia, y no podéis alcanzar; combatís y guerreáis, y no tenéis lo que deseáis, porque no pedís.

3 ಯೂಯಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವೇ ಕಿನ್ತು ನ ಲಭಧ್ವೇ ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸ್ವಸುಖಭೋಗೇಷು ವ್ಯಯಾರ್ಥಂ ಕು ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವೇ|

Pedís, y no recibís; porque pedís mal, para gastar en vuestros deleites.

4 ಹೇ ವ್ಯಭಿಚಾರಿಣೋ ವ್ಯಭಿಚಾರಿಣ್ಯಶ್ಚ, ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಯತ್ ಮೈತ್ರ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಶಾತ್ರವಮಿತಿ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನ ಜಾನೀಥ? ಅತ ಏವ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಮಿತ್ರಂ ಭವಿತುಮ್ ಅಭಿಲಷತಿ ಸ ಏವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಶತ್ರು ರ್ಭವತಿ|

Adúlteros, y adúlteras, ¿no sabéis que la amistad del mundo es enemistad con Dios? Cualquiera pues que quisiere ser amigo del mundo, se constituye en enemigo de Dios.

5 ಯೂಯಂ ಕಿಂ ಮನ್ಯಧ್ವೇ? ಶಾಸ್ತ್ರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಕಿಂ ಫಲಹೀನಂ ಭವೇತ್? ಅಸ್ಮದನ್ತರ್ವಾಸೀ ಯ ಆತ್ಮಾ ಸ ವಾ ಕಿಮ್ ಈರ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಪ್ರೇಮ ಕರೋತಿ?

¿Pensáis que la Escritura lo dice sin causa, El espíritu que mora en vosotros codicia para envidia?

6 ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಸ ಪ್ರತುಲಂ ವರಂ ವಿತರತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಉಕ್ತಮಾಸ್ತೇ ಯಥಾ, ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನಲೋಕಾನಾಂ ವಿಪಕ್ಷೋ ಭವತೀಶ್ವರಃ| ಕಿನ್ತು ತೇನೈವ ನಮ್ರೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಸಾದಾದ್ ದೀಯತೇ ವರಃ||

Mas él da mayor gracia. Por esto él dice: Dios resiste a los soberbios, y da la gracia a los humildes.

7 ಅತಏವ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಶ್ಯಾ ಭವತ ಶಯತಾನಂ ಸಂರುನ್ಧ ತೇನ ಸ ಯುಷ್ಮತ್ತಃ ಪಲಾಯಿಷ್ಯತೇ|

Sed pues sujetos a Dios; resistid al diablo, y huirá de vosotros.

8 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮೀಪವರ್ತ್ತಿನೋ ಭವತ ತೇನ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪವರ್ತ್ತೀ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಹೇ ಪಾಪಿನಃ, ಯೂಯಂ ಸ್ವಕರಾನ್ ಪರಿಷ್ಕುರುಧ್ವಂ| ಹೇ ದ್ವಿಮನೋಲೋಕಾಃ, ಯೂಯಂ ಸ್ವಾನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಶುಚೀನಿ ಕುರುಧ್ವಂ|

Allegaos a Dios, y él se allegará a vosotros. Pecadores, limpiad las manos; y vosotros los de doble ánimo, purificad los corazones.

9 ಯೂಯಮ್ ಉದ್ವಿಜಧ್ವಂ ಶೋಚತ ವಿಲಪತ ಚ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಹಾಸಃ ಶೋಕಾಯ, ಆನನ್ದಶ್ಚ ಕಾತರತಾಯೈ ಪರಿವರ್ತ್ತೇತಾಂ|

Afligíos, y lamentad, y llorad. Vuestra risa se convierta en lloro, y vuestro gozo en tristeza.

10 ಪ್ರಭೋಃ ಸಮಕ್ಷಂ ನಮ್ರಾ ಭವತ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಉಚ್ಚೀಕರಿಷ್ಯತಿ|

Humillaos delante de la presencia del Señor, y él os ensalzará.

11 ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯೂಯಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಮಾ ದೂಷಯತ| ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭ್ರಾತರಂ ದೂಷಯತಿ ಭ್ರಾತು ರ್ವಿಚಾರಞ್ಚ ಕರೋತಿ ಸ ವ್ಯವಸ್ಥಾಂ ದೂಷಯತಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾಶ್ಚ ವಿಚಾರಂ ಕರೋತಿ| ತ್ವಂ ಯದಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ವಿಚಾರಂ ಕರೋಷಿ ತರ್ಹಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಾಲಯಿತಾ ನ ಭವಸಿ ಕಿನ್ತು ವಿಚಾರಯಿತಾ ಭವಸಿ|

Hermanos, no murmuréis los unos de los otros; el que murmura del hermano, y juzga a su hermano, este tal murmura de la Ley, y juzga a la Ley; y si tú juzgas a la Ley, no eres guardador de la Ley, sino juez.

12 ಅದ್ವಿತೀಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕೋ ವಿಚಾರಯಿತಾ ಚ ಸ ಏವಾಸ್ತೇ ಯೋ ರಕ್ಷಿತುಂ ನಾಶಯಿತುಞ್ಚ ಪಾರಯತಿ| ಕಿನ್ತು ಕಸ್ತ್ವಂ ಯತ್ ಪರಸ್ಯ ವಿಚಾರಂ ಕರೋಷಿ?

Uno es el dador de la Ley, que puede salvar y perder, ¿quién eres tú que juzgas a otro?

13 ಅದ್ಯ ಶ್ವೋ ವಾ ವಯಮ್ ಅಮುಕನಗರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ವರ್ಷಮೇಕಂ ಯಾಪಯನ್ತೋ ವಾಣಿಜ್ಯಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಃ ಲಾಭಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮಶ್ಚೇತಿ ಕಥಾಂ ಭಾಷಮಾಣಾ ಯೂಯಮ್ ಇದಾನೀಂ ಶೃಣುತ|

Ea ahora, los que decís: Vamos hoy y mañana a tal ciudad, y estaremos allá un año y compraremos mercadería, y ganaremos;

14 ಶ್ವಃ ಕಿಂ ಘಟಿಷ್ಯತೇ ತದ್ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ ಯತೋ ಜೀವನಂ ವೋ ಭವೇತ್ ಕೀದೃಕ್ ತತ್ತು ಬಾಷ್ಪಸ್ವರೂಪಕಂ, ಕ್ಷಣಮಾತ್ರಂ ಭವೇದ್ ದೃಶ್ಯಂ ಲುಪ್ಯತೇ ಚ ತತಃ ಪರಂ|

y no sabéis lo que será mañana. Porque ¿qué es vuestra vida? Ciertamente es un vapor que se aparece por un poco de tiempo, y después se desvanece.

15 ತದನುಕ್ತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಇದಂ ಕಥನೀಯಂ ಪ್ರಭೋರಿಚ್ಛಾತೋ ವಯಂ ಯದಿ ಜೀವಾಮಸ್ತರ್ಹ್ಯೇತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ವಾ ಕರಿಷ್ಯಾಮ ಇತಿ|

En lugar de lo cual deberíais decir: Si el Señor quisiere, y si viviéremos, haremos esto, o aquello.

16 ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ಯೂಯಂ ಗರ್ವ್ವವಾಕ್ಯೈಃ ಶ್ಲಾಘನಂ ಕುರುಧ್ವೇ ತಾದೃಶಂ ಸರ್ವ್ವಂ ಶ್ಲಾಘನಂ ಕುತ್ಸಿತಮೇವ|

Mas ahora gloriáis en vuestras soberbias. Toda gloria semejante es mala.

17 ಅತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತಂ ವಿದಿತ್ವಾ ತನ್ನ ಕರೋತಿ ತಸ್ಯ ಪಾಪಂ ಜಾಯತೇ|

El pecado pues está todavía en aquel que sabe hacer lo bueno, y no lo hace.