lUkaH 19
1 yadA yIshu ryirIhopuraM pravishya tanmadhyena gachChaMstadA
et ingressus perambulabat Hiericho
2 sakkeyanAmA karasa nchAyinAM pradhAno dhanavAneko
et ecce vir nomine Zaccheus et hic erat princeps publicanorum et ipse dives
3 yIshuH kIdR^igiti draShTuM cheShTitavAn kintu kharvvatvAllokasaMghamadhye taddarshanamaprApya
et quaerebat videre Iesum quis esset et non poterat prae turba quia statura pusillus erat
4 yena pathA sa yAsyati tatpathe. agre dhAvitvA taM draShTum uDumbaratarumAruroha|
et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret illum quia inde erat transiturus
5 pashchAd yIshustatsthAnam itvA UrddhvaM vilokya taM dR^iShTvAvAdIt, he sakkeya tvaM shIghramavaroha mayAdya tvadgehe vastavyaM|
et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit illum et dixit ad eum Zacchee festinans descende quia hodie in domo tua oportet me manere
6 tataH sa shIghramavaruhya sAhlAdaM taM jagrAha|
et festinans descendit et excepit illum gaudens
7 tad dR^iShTvA sarvve vivadamAnA vaktumArebhire, sotithitvena duShTalokagR^ihaM gachChati|
et cum viderent omnes murmurabant dicentes quod ad hominem peccatorem devertisset
8 kintu sakkeyo daNDAyamAno vaktumArebhe, he prabho pashya mama yA sampattirasti tadarddhaM daridrebhyo dade, aparam anyAyaM kR^itvA kasmAdapi yadi kadApi ki nchit mayA gR^ihItaM tarhi tachchaturguNaM dadAmi|
stans autem Zaccheus dixit ad Dominum ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus et si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum
9 tadA yIshustamuktavAn ayamapi ibrAhImaH santAno. ataH kAraNAd adyAsya gR^ihe trANamupasthitaM|
ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic facta est eo quod et ipse filius sit Abrahae
10 yad hAritaM tat mR^igayituM rakShitu ncha manuShyaputra AgatavAn|
venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat
11 atha sa yirUshAlamaH samIpa upAtiShThad IshvararAjatvasyAnuShThAnaM tadaiva bhaviShyatIti lokairanvabhUyata, tasmAt sa shrotR^ibhyaH punardR^iShTAntakathAm utthApya kathayAmAsa|
haec illis audientibus adiciens dixit parabolam eo quod esset prope Hierusalem et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur
12 kopi mahAlloko nijArthaM rAjatvapadaM gR^ihItvA punarAgantuM dUradeshaM jagAma|
dixit ergo homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti
13 yAtrAkAle nijAn dashadAsAn AhUya dashasvarNamudrA dattvA mamAgamanaparyyantaM vANijyaM kurutetyAdidesha|
vocatis autem decem servis suis dedit illis decem mnas et ait ad illos negotiamini dum venio
14 kintu tasya prajAstamavaj nAya manuShyamenam asmAkamupari rAjatvaM na kArayivyAma imAM vArttAM tannikaTe prerayAmAsuH|
cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes nolumus hunc regnare super nos
15 atha sa rAjatvapadaM prApyAgatavAn ekaiko jano bANijyena kiM labdhavAn iti j nAtuM yeShu dAseShu mudrA arpayat tAn AhUyAnetum Adidesha|
et factum est ut rediret accepto regno et iussit vocari servos quibus dedit pecuniam ut sciret quantum quisque negotiatus esset
16 tadA prathama Agatya kathitavAn, he prabho tava tayaikayA mudrayA dashamudrA labdhAH|
venit autem primus dicens domine mna tua decem mnas adquisivit
17 tataH sa uvAcha tvamuttamo dAsaH svalpena vishvAsyo jAta itaH kAraNAt tvaM dashanagarANAm adhipo bhava|
et ait illi euge bone serve quia in modico fidelis fuisti eris potestatem habens supra decem civitates
18 dvitIya Agatya kathitavAn, he prabho tavaikayA mudrayA pa nchamudrA labdhAH|
et alter venit dicens domine mna tua fecit quinque mnas
19 tataH sa uvAcha, tvaM pa nchAnAM nagarANAmadhipati rbhava|
et huic ait et tu esto supra quinque civitates
20 tatonya Agatya kathayAmAsa, he prabho pashya tava yA mudrA ahaM vastre baddhvAsthApayaM seyaM|
et alter venit dicens domine ecce mna tua quam habui repositam in sudario
21 tvaM kR^ipaNo yannAsthApayastadapi gR^ihlAsi, yannAvapastadeva cha Chinatsi tatohaM tvatto bhItaH|
timui enim te quia homo austeris es tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti
22 tadA sa jagAda, re duShTadAsa tava vAkyena tvAM doShiNaM kariShyAmi, yadahaM nAsthApayaM tadeva gR^ihlAmi, yadahaM nAvapa ncha tadeva Chinadmi, etAdR^ishaH kR^ipaNohamiti yadi tvaM jAnAsi,
dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam sciebas quod ego austeris homo sum tollens quod non posui et metens quod non seminavi
23 tarhi mama mudrA baNijAM nikaTe kuto nAsthApayaH? tayA kR^ite. aham Agatya kusIdena sArddhaM nijamudrA aprApsyam|
et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam et ego veniens cum usuris utique exegissem illud
24 pashchAt sa samIpasthAn janAn Aj nApayat asmAt mudrA AnIya yasya dashamudrAH santi tasmai datta|
et adstantibus dixit auferte ab illo mnam et date illi qui decem mnas habet
25 te prochuH prabho. asya dashamudrAH santi|
et dixerunt ei domine habet decem mnas
26 yuShmAnahaM vadAmi yasyAshraye vaddhate. adhikaM tasmai dAyiShyate, kintu yasyAshraye na varddhate tasya yadyadasti tadapi tasmAn nAyiShyate|
dico autem vobis quia omni habenti dabitur ab eo autem qui non habet et quod habet auferetur ab eo
27 kintu mamAdhipatitvasya vashatve sthAtum asammanyamAnA ye mama ripavastAnAnIya mama samakShaM saMharata|
verumtamen inimicos meos illos qui noluerunt me regnare super se adducite huc et interficite ante me
28 ityupadeshakathAM kathayitvA sogragaH san yirUshAlamapuraM yayau|
et his dictis praecedebat ascendens in Hierosolyma
29 tato baitphagIbaithanIyAgrAmayoH samIpe jaitunAdrerantikam itvA shiShyadvayam ityuktvA preShayAmAsa,
et factum est cum adpropinquasset ad Bethfage et Bethania ad montem qui vocatur Oliveti misit duos discipulos suos
30 yuvAmamuM sammukhasthagrAmaM pravishyaiva yaM kopi mAnuShaH kadApi nArohat taM garddabhashAvakaM baddhaM drakShyathastaM mochayitvAnayataM|
dicens ite in castellum quod contra est in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum cui nemo umquam hominum sedit solvite illum et adducite
31 tatra kuto mochayathaH? iti chet kopi vakShyati tarhi vakShyathaH prabheratra prayojanam Aste|
et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat
32 tadA tau praritau gatvA tatkathAnusAreNa sarvvaM prAptau|
abierunt autem qui missi erant et invenerunt sicut dixit illis stantem pullum
33 gardabhashAvakamochanakAle tatvAmina UchuH, gardabhashAvakaM kuto mochayathaH?
solventibus autem illis pullum dixerunt domini eius ad illos quid solvitis pullum
34 tAvUchatuH prabhoratra prayojanam Aste|
at illi dixerunt quia Dominus eum necessarium habet
35 pashchAt tau taM gardabhashAvakaM yIshorantikamAnIya tatpR^iShThe nijavasanAni pAtayitvA tadupari yIshumArohayAmAsatuH|
et duxerunt illum ad Iesum et iactantes vestimenta sua supra pullum inposuerunt Iesum
36 atha yAtrAkAle lokAH pathi svavastrANi pAtayitum Arebhire|
eunte autem illo substernebant vestimenta sua in via
37 aparaM jaitunAdrerupatyakAm itvA shiShyasaMghaH pUrvvadR^iShTAni mahAkarmmANi smR^itvA,
et cum adpropinquaret iam ad descensum montis Oliveti coeperunt omnes turbae discentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus quas viderant virtutibus
38 yo rAjA prabho rnAmnAyAti sa dhanyaH svarge kushalaM sarvvochche jayadhvani rbhavatu, kathAmetAM kathayitvA sAnandam uchairIshvaraM dhanyaM vaktumArebhe|
dicentes benedictus qui venit rex in nomine Domini pax in caelo et gloria in excelsis
39 tadA lokAraNyamadhyasthAH kiyantaH phirUshinastat shrutvA yIshuM prochuH, he upadeshaka svashiShyAn tarjaya|
et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum magister increpa discipulos tuos
40 sa uvAcha, yuShmAnahaM vadAmi yadyamI nIravAstiShThanti tarhi pAShANA uchaiH kathAH kathayiShyanti|
quibus ipse ait dico vobis quia si hii tacuerint lapides clamabunt
41 pashchAt tatpurAntikametya tadavalokya sAshrupAtaM jagAda,
et ut adpropinquavit videns civitatem flevit super illam dicens
42 hA hA chet tvamagre. aj nAsyathAH, tavAsminneva dine vA yadi svama Ngalam upAlapsyathAH, tarhyuttamam abhaviShyat, kintu kShaNesmin tattava dR^iShTeragocharam bhavati|
quia si cognovisses et tu et quidem in hac die tua quae ad pacem tibi nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis
43 tvaM svatrANakAle na mano nyadhatthA iti heto ryatkAle tava ripavastvAM chaturdikShu prAchIreNa veShTayitvA rotsyanti
quia venient dies in te et circumdabunt te inimici tui vallo et circumdabunt te et coangustabunt te undique
44 bAlakaiH sArddhaM bhUmisAt kariShyanti cha tvanmadhye pAShANaikopi pAShANopari na sthAsyati cha, kAla IdR^isha upasthAsyati|
ad terram prosternent te et filios qui in te sunt et non relinquent in te lapidem super lapidem eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae
45 atha madhyemandiraM pravishya tatratyAn krayivikrayiNo bahiShkurvvan
et ingressus in templum coepit eicere vendentes in illo et ementes
46 avadat madgR^ihaM prArthanAgR^ihamiti lipirAste kintu yUyaM tadeva chairANAM gahvaraM kurutha|
dicens illis scriptum est quia domus mea domus orationis est vos autem fecistis illam speluncam latronum
47 pashchAt sa pratyahaM madhyemandiram upadidesha; tataH pradhAnayAjakA adhyApakAH prAchInAshcha taM nAshayituM chicheShTire;
et erat docens cotidie in templo principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere
48 kintu tadupadeshe sarvve lokA niviShTachittAH sthitAstasmAt te tatkarttuM nAvakAshaM prApuH|
et non inveniebant quid facerent illi omnis enim populus suspensus erat audiens illum
