< lUkaH 18 >

1 aparaJca lokairaklAntai rnirantaraM prArthayitavyam ityAzayena yIzunA dRSTAnta ekaH kathitaH|
फिरी यीशुऐ अपणे चेलयां जो इदे बारे बोलया की रोज प्राथना करणा कने कदी हिम्मत नी छडणी चाईदी, इस तांई उना ने ऐ कहाणी सुणाई:
2 kutracinnagare kazcit prADvivAka AsIt sa IzvarAnnAbibhet mAnuSAMzca nAmanyata|
“कुसकी शेहरे च इक न्यायधीश रेंदा था; सै ना परमेश्वरे ला डरदा था ना कुसी माणुऐ दी परवाह करदा था।”
3 atha tatpuravAsinI kAcidvidhavA tatsamIpametya vivAdinA saha mama vivAdaM pariSkurvviti nivedayAmAsa|
कने उसी शेहरे च इक बिधवा भी रेंदी थी: जड़ी उदे बाल आई करी बोलदी थी, की मेरा न्याय करी के मिंजो दुशमणे ला बचाई ले।
4 tataH sa prADvivAkaH kiyaddinAni na tadaGgIkRtavAn pazcAccitte cintayAmAsa, yadyapIzvarAnna bibhemi manuSyAnapi na manye
कने बड़े दिना दीकर तां मनया नी पर आखरी च मने च सोची करी बोलया, मैं ना परमेश्वरे ला डरदा, कने ना आदमियां दी परवाह करदा है;
5 tathApyeSA vidhavA mAM kliznAti tasmAdasyA vivAdaM pariSkariSyAmi nocet sA sadAgatya mAM vyagraM kariSyati|
तमी ऐ बिधवा मिंजो तंग करदी रेंदी है, इस तांई मैं इसा दा न्याय करणा है, कुथी इयां ना हो की बार-बार आई करी आखरी च मिंजो बुरी तरह थकाई दे।
6 pazcAt prabhuravadad asAvanyAyaprADvivAko yadAha tatra mano nidhadhvaM|
प्रभु ने बोलया, सुंणा, की इनी अधर्मी न्यायधीशे क्या बोलया है, उस बारे च ध्याने ने सोचा।
7 Izvarasya ye 'bhirucitalokA divAnizaM prArthayante sa bahudinAni vilambyApi teSAM vivAdAn kiM na pariSkariSyati?
क्या परमेश्वर अपणे चुणयो लोकां दा न्याय नी करणा, जड़े रात-दिन उदे सामणे रोंदे न; परमेश्वरे उना दी मदद करणे च देर नी करणी है?
8 yuSmAnahaM vadAmi tvarayA pariSkariSyati, kintu yadA manuSyaputra AgamiSyati tadA pRthivyAM kimIdRzaM vizvAsaM prApsyati?
“मैं तुसां ने बोलदा है; उनी झट उना दा न्याय करणा; तमी जालू मैं, माणुऐ दे पुत्रे बापस धरती ओंणा, तां मिंजो हेरानी होंदी है की क्या मिंजो धरतिया पर ऐसा माणु मिलगा जड़ा मिंजो पर भरोसा करदा हो।”
9 ye svAn dhArmmikAn jJAtvA parAn tucchIkurvvanti etAdRgbhyaH, kiyadbhya imaM dRSTAntaM kathayAmAsa|
कने यीशुऐ उना लोकां ने जड़े अपणे बारे च सोचदे न, की असां धर्मी न, कने दुजयां जो निच बोलदे थे, ऐ कहाणी सुणाई
10 ekaH phirUzyaparaH karasaJcAyI dvAvimau prArthayituM mandiraM gatau|
“दो माणु मंदरे च प्राथना करणा गे; इक फरीसी था कने दूजा कर लेणे बाला था।
11 tato'sau phirUzyekapArzve tiSThan he Izvara ahamanyalokavat loThayitAnyAyI pAradArikazca na bhavAmi asya karasaJcAyinastulyazca na, tasmAttvAM dhanyaM vadAmi|
फरीसी खड़ोई करी अपणे मने च इयां प्राथना करणा लग्गा, की हे परमेश्वर, मैं तेरा धन्यबाद करदा है, की मैं होरनी माणुऐ सांई बुरा करणे बाला, अन्यायी कने व्यभिचारी नी है, कने ना ही इस कर लेणेबाले सांई है।
12 saptasu dineSu dinadvayamupavasAmi sarvvasampatte rdazamAMzaM dadAmi ca, etatkathAM kathayan prArthayAmAsa|
मैं हफ्ते च दो बरी बरत रखदा है; मैं अपणिया कमाईया दा दसमां हिसा भी तुसां जो दिन्दा है।
13 kintu sa karasaJcAyi dUre tiSThan svargaM draSTuM necchan vakSasi karAghAtaM kurvvan he Izvara pApiSThaM mAM dayasva, itthaM prArthayAmAsa|
पर कर लेणेबाले दुर खड़ोई करी, स्वर्गे पासे दिखणा भी नी चाया, पर सै दुखे ने अपणिया छातिया पिटी-पिटी करी बोलणा लग्गा, हे परमेश्वर मैं पापी है, मिंजो पर दया कर, मिंजो माफ कर।
14 yuSmAnahaM vadAmi, tayordvayo rmadhye kevalaH karasaJcAyI puNyavattvena gaNito nijagRhaM jagAma, yato yaH kazcit svamunnamayati sa nAmayiSyate kintu yaH kazcit svaM namayati sa unnamayiSyate|
यीशुऐ बोलया मैं तुसां ने बोलदा है, की ऐ चुंगी लेणे वाला था ना की फरीसी माणु जड़ा परमेश्वरे सामणे धर्मी दसया; क्योंकि जड़ा कोई अपणे आपे जो बड़ा महान बणागा, सै छोटा करी देणा है; कने जड़ा अपणे आपे जो छोटा बणागा, उसयो आदर मान मिलणा।”
15 atha zizUnAM gAtrasparzArthaM lokAstAn tasya samIpamAninyuH ziSyAstad dRSTvAnetRn tarjayAmAsuH,
फिरी लोक अपणे बचयां जो यीशुऐ बाल लोणा लग्गे, ताकि सै उना पर हथ रखे; कने चेलयां दिखीकरी उना जो डांटया।
16 kintu yIzustAnAhUya jagAda, mannikaTam AgantuM zizUn anujAnIdhvaM tAMzca mA vArayata; yata IzvararAjyAdhikAriNa eSAM sadRzAH|
यीशुऐ बचयां जो अपणे बाल सदीकरी बोलया, बचयां जो मना मत करा कने इना जो मेरे बाल ओंणा दिया, क्योंकि परमेश्वरे दा राज्य उना दा है जड़ा इना बचयां सांई है।
17 ahaM yuSmAn yathArthaM vadAmi, yo janaH zizoH sadRzo bhUtvA IzvararAjyaM na gRhlAti sa kenApi prakAreNa tat praveSTuM na zaknoti|
मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, परमेश्वरे अपणे राज्य च सिर्फ उना लोकां जो ओणा देणा है जड़े परमेश्वरे दे राज्य जो बचयां सांई अपनांदा है।
18 aparam ekodhipatistaM papraccha, he paramaguro, anantAyuSaH prAptaye mayA kiM karttavyaM? (aiōnios g166)
कुंनकी यहूदी अधिकारिये उसला पुछया, “उत्तम गुरू जी, मैं क्या कम्म करां की परमेश्वर मिंजो हमेशा दी जिन्दगी दे?” (aiōnios g166)
19 yIzuruvAca, mAM kutaH paramaM vadasi? IzvaraM vinA kopi paramo na bhavati|
यीशुऐ उसयो बोलया, तुसां मिंजो कजो उत्तम बोलदे न, उत्तम तां सिर्फ इक ही है, सै परमेश्वर है।
20 paradArAn mA gaccha, naraM mA jahi, mA coraya, mithyAsAkSyaM mA dehi, mAtaraM pitaraJca saMmanyasva, etA yA AjJAH santi tAstvaM jAnAsi|
तू परमेश्वरे दे हुक्मा जो तां जाणदा है की: “व्यभिचार नी करणा, झूठी गबाई नी देंणी, अपणे माता पिता दा आदर करणा।”
21 tadA sa uvAca, bAlyakAlAt sarvvA etA AcarAmi|
उनी बोलया, “मैं तां इना सबना हुक्मा जो तां बचपन ला मनदा आया है।”
22 iti kathAM zrutvA yIzustamavadat, tathApi tavaikaM karmma nyUnamAste, nijaM sarvvasvaM vikrIya daridrebhyo vitara, tasmAt svarge dhanaM prApsyasi; tata Agatya mamAnugAmI bhava|
ऐ सुणीकरी, यीशुऐ उसला बोलया, तिजो च अजे भी इक गल्ला दी कमी है, जा, कने जड़ा कुछ तेरा है उसयो बेची करी गरीबां जो देई दे, तां तिजो स्वर्गे दा धन मिलणा, इयां करणे बाद आ कने मेरा चेला बणिया।
23 kintvetAM kathAM zrutvA sodhipatiH zuzoca, yatastasya bahudhanamAsIt|
सै ऐ सुणीकरी बड़ा उदास होई गिया, क्योंकि सै बड़ा अमीर था।
24 tadA yIzustamatizokAnvitaM dRSTvA jagAda, dhanavatAm IzvararAjyapravezaH kIdRg duSkaraH|
यीशुऐ उसयो दिखीकरी बोलया, अमीरां दा परमेश्वरे दे राज्य च जाणा बड़ा मुशकिल है।
25 IzvararAjye dhaninaH pravezAt sUcezchidreNa mahAGgasya gamanAgamane sukare|
ऊंटे दा सुइया दे नाके चे निकलना असान है, पर अमीरां दा परमेश्वरे दे राज्य च जाणा बड़ा भरी मुशकिल है।
26 zrotAraH papracchustarhi kena paritrANaM prApsyate?
कने सुणने बालयां बोलया, “अगर ऐसा है तां कुण अपणे पापां दी सजा मिलणे ला बची सकदा है?”
27 sa uktavAn, yan mAnuSeNAzakyaM tad IzvareNa zakyaM|
यीशुऐ जबाब दिता, “जड़ा माणुऐ ला नी होई सकदा है सै परमेश्वरे ला होई सकदा है।”
28 tadA pitara uvAca, pazya vayaM sarvvasvaM parityajya tava pazcAdgAmino'bhavAma|
पतरसे यीशुऐ जो पुछया, दिख, असां तां घर-बार छडी करी तेरे पिच्छे चलयो न।
29 tataH sa uvAca, yuSmAnahaM yathArthaM vadAmi, IzvararAjyArthaM gRhaM pitarau bhrAtRgaNaM jAyAM santAnAMzca tyaktavA
यीशुऐ उना जो जबाब दिता, “मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, जिनी भी परमेश्वरे दे राज्य तांई घर, या घरे बाली, या भाई, या माता पिता, या बाल बचयां जो छडी दितया हो।
30 iha kAle tato'dhikaM parakAle 'nantAyuzca na prApsyati loka IdRzaH kopi nAsti| (aiōn g165, aiōnios g166)
कने इस बेले केई गुणा जादा मिलणा; पर परलोके च हमेशा दी जिन्दगी मिलणी।” (aiōn g165, aiōnios g166)
31 anantaraM sa dvAdazaziSyAnAhUya babhASe, pazyata vayaM yirUzAlamnagaraM yAmaH, tasmAt manuSyaputre bhaviSyadvAdibhiruktaM yadasti tadanurUpaM taM prati ghaTiSyate;
फिरी यीशुऐ बाहरां चेलयां जो एकांत च लेईजाई करी उना ने बोलया, दिखा, असां यरूशलेम शेहरे जो जाणा है, कने जितणियां भी गल्लां मेरे, माणुऐ दे पुत्रे तांई परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां लिखियां न सै सारियां पुरियां होणियां न।
32 vastutastu so'nyadezIyAnAM hasteSu samarpayiSyate, te tamupahasiSyanti, anyAyamAcariSyanti tadvapuSi niSThIvaM nikSepsyanti, kazAbhiH prahRtya taM haniSyanti ca,
“क्योंकि सै होर जातियां दे हथे देई देणा है। कने उना मेरा मजाक उड़ाणा है, कने मेरी निंदा करी के मिंजो पर थुकणा,
33 kintu tRtIyadine sa zmazAnAd utthAsyati|
कने मिंजो कोड़े मारणे, कने मिंजो मारी देणा है, कने मैं तिजे दिने मैं मरयां चे जिंदे होई जाणा है।”
34 etasyAH kathAyA abhiprAyaM kiJcidapi te boddhuM na zekuH teSAM nikaTe'spaSTatavAt tasyaitAsAM kathAnAm AzayaM te jJAtuM na zekuzca|
कने चेलयां इना गल्लां चे कोई भी गल्ल नी समझ आई: कने ऐ गल्ल उना च ही लुक्की रेई, कने जड़ा बोलया था सै उना दिया समझा च नी आया।
35 atha tasmin yirIhoH purasyAntikaM prApte kazcidandhaH pathaH pArzva upavizya bhikSAm akarot
जालू यीशु यरीहो शेहरे दे बखे पुज्जा, तां इक अन्ना सड़का कंडे बेईकरी भिख मंगा दा था।
36 sa lokasamUhasya gamanazabdaM zrutvA tatkAraNaM pRSTavAn|
कने भिड़ा दी चलने दी अबाज सुणीकरी पुछणा लग्गा, ऐ क्या होआ दा है?
37 nAsaratIyayIzuryAtIti lokairukte sa uccairvaktumArebhe,
उना उसयो दसया, “नासरत दा यीशु मसीह जा दा है।”
38 he dAyUdaH santAna yIzo mAM dayasva|
तालू उनी अबाज लाईकरी बोलया, “हे यीशु, राजा दाऊदे दे बंशज, मिंजो पर दया कर।”
39 tatogragAminastaM maunI tiSTheti tarjayAmAsuH kintu sa punAruvan uvAca, he dAyUdaH santAna mAM dayasva|
जड़े अग्गे-अग्गे चलयो थे, सै उसयो डांटणा लग्गे की चुप रे: पर सै होर जोरे ने बकणा लग्गा, “हे राजा दाऊदे दी बंशज मिंजो पर दया कर।”
40 tadA yIzuH sthagito bhUtvA svAntike tamAnetum Adideza|
तालू यीशुऐ ऐ सुणया कने रुकी करी बोलया, “उसयो ऐथू लोआ।” कने तालू सै बखे आया तां यीशुऐ उसयो पुछया,
41 tataH sa tasyAntikam Agamat, tadA sa taM papraccha, tvaM kimicchasi? tvadarthamahaM kiM kariSyAmi? sa uktavAn, he prabho'haM draSTuM labhai|
“तू क्या चांदा है की मैं तेरे तांई करे?” अन्ने उसने बोलया, गुरू जी, ऐ की मिंजो मिलणा लगी पोऐ।
42 tadA yIzuruvAca, dRSTizaktiM gRhANa tava pratyayastvAM svasthaM kRtavAn|
यीशुऐ उसयो बोलया, “दिखणा लग, तेरे भरोसे जड़ा मिंजो पर है तिजो ठीक करी दिता है।”
43 tatastatkSaNAt tasya cakSuSI prasanne; tasmAt sa IzvaraM dhanyaM vadan tatpazcAd yayau, tadAlokya sarvve lokA IzvaraM prazaMsitum Arebhire|
कने सै झट मिलणा लगी पिया; कने परमेश्वरे दी बड़ाई करदा होया उदे पिच्छे चली पिया, कने सारे लोंका ऐ दिखीकरी परमेश्वरे दी स्तुति किती।

< lUkaH 18 >