માર્કઃ 15
1 અથ પ્રભાતે સતિ પ્રધાનયાજકાઃ પ્રાઞ્ચ ઉપાધ્યાયાઃ સર્વ્વે મન્ત્રિણશ્ચ સભાં કૃત્વા યીશું બન્ધયિત્વ પીલાતાખ્યસ્ય દેશાધિપતેઃ સવિધં નીત્વા સમર્પયામાસુઃ|
Und alsbald am frühen Morgen hielten die Hohenpriester Rat samt den Ältesten und Schriftgelehrten und das ganze Synedrium, und sie banden Jesum und führten ihn weg und überlieferten ihn dem Pilatus.
2 તદા પીલાતસ્તં પૃષ્ટવાન્ ત્વં કિં યિહૂદીયલોકાનાં રાજા? તતઃ સ પ્રત્યુક્તવાન્ સત્યં વદસિ|
Und Pilatus fragte ihn: Bist du der König der Juden? Er aber antwortete und sprach zu ihm: Du sagst es.
3 અપરં પ્રધાનયાજકાસ્તસ્ય બહુષુ વાક્યેષુ દોષમારોપયાઞ્ચક્રુઃ કિન્તુ સ કિમપિ ન પ્રત્યુવાચ|
Und die Hohenpriester klagten ihn vieler Dinge [O. viel, d. h. heftig] an.
4 તદાનીં પીલાતસ્તં પુનઃ પપ્રચ્છ ત્વં કિં નોત્તરયસિ? પશ્યૈતે ત્વદ્વિરુદ્ધં કતિષુ સાધ્યેષુ સાક્ષં દદતિ|
Pilatus aber fragte ihn wiederum und sprach: Antwortest du nichts? Siehe, wie vieles sie wider dich zeugen!
5 કન્તુ યીશુસ્તદાપિ નોત્તરં દદૌ તતઃ પીલાત આશ્ચર્ય્યં જગામ|
Jesus aber antwortete gar nichts mehr, so daß Pilatus sich verwunderte.
6 અપરઞ્ચ કારાબદ્ધે કસ્તિંશ્ચિત્ જને તન્મહોત્સવકાલે લોકૈ ર્યાચિતે દેશાધિપતિસ્તં મોચયતિ|
Auf das Fest aber gab er ihnen einen Gefangenen los, um welchen sie baten.
7 યે ચ પૂર્વ્વમુપપ્લવમકાર્ષુરુપપ્લવે વધમપિ કૃતવન્તસ્તેષાં મધ્યે તદાનોં બરબ્બાનામક એકો બદ્ધ આસીત્|
Es war aber einer, genannt Barabbas, mit seinen Mitaufrührern gebunden, welche in dem Aufstande einen Mord begangen hatten.
8 અતો હેતોઃ પૂર્વ્વાપરીયાં રીતિકથાં કથયિત્વા લોકા ઉચ્ચૈરુવન્તઃ પીલાતસ્ય સમક્ષં નિવેદયામાસુઃ|
Und die Volksmenge erhob ein Geschrei und fing an zu begehren, daß er täte, wie er ihnen allezeit getan.
9 તદા પીલાતસ્તાનાચખ્યૌ તર્હિ કિં યિહૂદીયાનાં રાજાનં મોચયિષ્યામિ? યુષ્માભિઃ કિમિષ્યતે?
Pilatus aber antwortete ihnen und sprach: Wollt ihr, daß ich euch den König der Juden losgebe?
10 યતઃ પ્રધાનયાજકા ઈર્ષ્યાત એવ યીશું સમાર્પયન્નિતિ સ વિવેદ|
denn er wußte, daß die Hohenpriester ihn aus Neid überliefert hatten.
11 કિન્તુ યથા બરબ્બાં મોચયતિ તથા પ્રાર્થયિતું પ્રધાનયાજકા લોકાન્ પ્રવર્ત્તયામાસુઃ|
Die Hohenpriester aber wiegelten die Volksmenge auf, daß er ihnen lieber den Barabbas losgebe.
12 અથ પીલાતઃ પુનઃ પૃષ્ટવાન્ તર્હિ યં યિહૂદીયાનાં રાજેતિ વદથ તસ્ય કિં કરિષ્યામિ યુષ્માભિઃ કિમિષ્યતે?
Pilatus aber antwortete und sprach wiederum zu ihnen: Was wollt ihr denn, daß ich mit dem tue, welchen ihr König der Juden nennet?
13 તદા તે પુનરપિ પ્રોચ્ચૈઃ પ્રોચુસ્તં ક્રુશે વેધય|
Sie aber schrieen wiederum: Kreuzige ihn!
14 તસ્માત્ પીલાતઃ કથિતવાન્ કુતઃ? સ કિં કુકર્મ્મ કૃતવાન્? કિન્તુ તે પુનશ્ચ રુવન્તો વ્યાજહ્રુસ્તં ક્રુશે વેધય|
Pilatus aber sprach zu ihnen: Was hat er denn Böses getan? Sie aber schrieen übermäßig: Kreuzige ihn!
15 તદા પીલાતઃ સર્વ્વાલ્લોકાન્ તોષયિતુમિચ્છન્ બરબ્બાં મોચયિત્વા યીશું કશાભિઃ પ્રહૃત્ય ક્રુશે વેદ્ધું તં સમર્પયામ્બભૂવ|
Da aber Pilatus der Volksmenge willfahren wollte, gab er ihnen den Barabbas los und überliefere Jesum, nachdem er ihn geißelt hatte, auf daß er gekreuzigt würde.
16 અનન્તરં સૈન્યગણોઽટ્ટાલિકામ્ અર્થાદ્ અધિપતે ર્ગૃહં યીશું નીત્વા સેનાનિવહં સમાહુયત્|
Die Kriegsknechte aber führten ihn in den Hof hinein, das ist das Prätorium; und sie rufen die ganze Schar zusammen.
17 પશ્ચાત્ તે તં ધૂમલવર્ણવસ્ત્રં પરિધાપ્ય કણ્ટકમુકુટં રચયિત્વા શિરસિ સમારોપ્ય
Und sie legen ihm einen Purpur an und flechten eine Dornenkrone und setzen sie ihm auf;
18 હે યિહૂદીયાનાં રાજન્ નમસ્કાર ઇત્યુક્ત્વા તં નમસ્કર્ત્તામારેભિરે|
und sie fingen an, ihn zu grüßen: Sei gegrüßt, König der Juden!
19 તસ્યોત્તમાઙ્ગે વેત્રાઘાતં ચક્રુસ્તદ્ગાત્રે નિષ્ઠીવઞ્ચ નિચિક્ષિપુઃ, તથા તસ્ય સમ્મુખે જાનુપાતં પ્રણોમુઃ
Und sie schlugen ihn mit einem Rohr auf das Haupt und spieen ihn an, und sie beugten die Knie und huldigten ihm.
20 ઇત્થમુપહસ્ય ધૂમ્રવર્ણવસ્ત્રમ્ ઉત્તાર્ય્ય તસ્ય વસ્ત્રં તં પર્ય્યધાપયન્ ક્રુશે વેદ્ધું બહિર્નિન્યુશ્ચ|
Und als sie ihn verspottet hatten, zogen sie ihm den Purpur aus und zogen ihm seine eigenen Kleider an; und sie führten ihn hinaus, auf daß sie ihn kreuzigten.
21 તતઃ પરં સેકન્દરસ્ય રુફસ્ય ચ પિતા શિમોન્નામા કુરીણીયલોક એકઃ કુતશ્ચિદ્ ગ્રામાદેત્ય પથિ યાતિ તં તે યીશોઃ ક્રુશં વોઢું બલાદ્ દધ્નુઃ|
Und sie zwingen einen Vorübergehenden, einen gewissen Simon von Kyrene, der vom Felde kam, den Vater Alexanders und Rufus, daß er sein Kreuz trüge.
22 અથ ગુલ્ગલ્તા અર્થાત્ શિરઃકપાલનામકં સ્થાનં યીશુમાનીય
Und sie bringen ihn nach der Stätte Golgatha, was verdolmetscht ist Schädelstätte.
23 તે ગન્ધરસમિશ્રિતં દ્રાક્ષારસં પાતું તસ્મૈ દદુઃ કિન્તુ સ ન જગ્રાહ|
Und sie gaben ihm Wein, mit Myrrhen vermischt, zu trinken er aber nahm es nicht.
24 તસ્મિન્ ક્રુશે વિદ્ધે સતિ તેષામેકૈકશઃ કિં પ્રાપ્સ્યતીતિ નિર્ણયાય
Und als sie ihn gekreuzigt hatten, verteilen sie seine Kleider, indem sie das Los über dieselben warfen, was jeder bekommen sollte.
25 તસ્ય પરિધેયાનાં વિભાગાર્થં ગુટિકાપાતં ચક્રુઃ|
Es war aber die dritte Stunde, und sie kreuzigten ihn.
26 અપરમ્ એષ યિહૂદીયાનાં રાજેતિ લિખિતં દોષપત્રં તસ્ય શિરઊર્દ્વ્વમ્ આરોપયાઞ્ચક્રુઃ|
Und die Überschrift seiner Beschuldigung war oben über geschrieben: Der König der Juden.
27 તસ્ય વામદક્ષિણયો ર્દ્વૌ ચૌરૌ ક્રુશયો ર્વિવિધાતે|
Und mit ihm kreuzigen sie zwei Räuber, einen zu seiner Rechten und einen zu seiner Linken.
28 તેનૈવ "અપરાધિજનૈઃ સાર્દ્ધં સ ગણિતો ભવિષ્યતિ," ઇતિ શાસ્ત્રોક્તં વચનં સિદ્ધમભૂત|
Und die Schrift wurde erfüllt, welche sagt: "Und er ist unter die Gesetzlosen gerechnet worden". [Jes. 53,12]
29 અનન્તરં માર્ગે યે યે લોકા ગમનાગમને ચક્રુસ્તે સર્વ્વ એવ શિરાંસ્યાન્દોલ્ય નિન્દન્તો જગદુઃ, રે મન્દિરનાશક રે દિનત્રયમધ્યે તન્નિર્મ્માયક,
Und die Vorübergehenden lästerten ihn, indem sie ihre Köpfe schüttelten und sagten: Ha! Der du den Tempel [das Heiligtum] abbrichst und in drei Tagen aufbaust,
30 અધુનાત્માનમ્ અવિત્વા ક્રુશાદવરોહ|
rette dich selbst und steige herab vom Kreuze.
31 કિઞ્ચ પ્રધાનયાજકા અધ્યાપકાશ્ચ તદ્વત્ તિરસ્કૃત્ય પરસ્પરં ચચક્ષિરે એષ પરાનાવત્ કિન્તુ સ્વમવિતું ન શક્નોતિ|
Gleicherweise spotteten auch die Hohenpriester samt den Schriftgelehrten untereinander und sprachen: Andere hat er gerettet, sich selbst kann er nicht retten.
32 યદીસ્રાયેલો રાજાભિષિક્તસ્ત્રાતા ભવતિ તર્હ્યધુનૈન ક્રુશાદવરોહતુ વયં તદ્ દૃષ્ટ્વા વિશ્વસિષ્યામઃ; કિઞ્ચ યૌ લોકૌ તેન સાર્દ્ધં ક્રુશે ઽવિધ્યેતાં તાવપિ તં નિર્ભર્ત્સયામાસતુઃ|
Der Christus, der König Israels, steige jetzt herab vom Kreuze, auf daß wir sehen und glauben. Auch die mit ihm gekreuzigt waren, schmähten ihn.
33 અથ દ્વિતીયયામાત્ તૃતીયયામં યાવત્ સર્વ્વો દેશઃ સાન્ધકારોભૂત્|
Als es aber die sechste Stunde war, kam eine Finsternis über das ganze Land [O. die ganze Erde] bis zur neunten Stunde;
34 તતસ્તૃતીયપ્રહરે યીશુરુચ્ચૈરવદત્ એલી એલી લામા શિવક્તની અર્થાદ્ "હે મદીશ મદીશ ત્વં પર્ય્યત્યાક્ષીઃ કુતો હિ માં?"
und zur neunten Stunde schrie Jesus mit lauter Stimme und sagte: Eloi, Eloi, lama sabachthani? was verdolmetscht ist: Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen?
35 તદા સમીપસ્થલોકાનાં કેચિત્ તદ્વાક્યં નિશમ્યાચખ્યુઃ પશ્યૈષ એલિયમ્ આહૂયતિ|
Und als etliche der Dabeistehenden es hörten, sagten sie: Siehe, er ruft den Elias.
36 તત એકો જનો ધાવિત્વાગત્ય સ્પઞ્જે ઽમ્લરસં પૂરયિત્વા તં નડાગ્રે નિધાય પાતું તસ્મૈ દત્ત્વાવદત્ તિષ્ઠ એલિય એનમવરોહયિતુમ્ એતિ ન વેતિ પશ્યામિ|
Es lief aber einer und füllte einen Schwamm mit Essig und steckte ihn auf ein Rohr und tränkte ihn und sprach: Halt, laßt uns sehen, ob Elias kommt, ihn herabzunehmen.
37 અથ યીશુરુચ્ચૈઃ સમાહૂય પ્રાણાન્ જહૌ|
Jesus aber gab einen lauten Schrei von sich und verschied.
38 તદા મન્દિરસ્ય જવનિકોર્દ્વ્વાદધઃર્ય્યન્તા વિદીર્ણા દ્વિખણ્ડાભૂત્|
Und der Vorhang des Tempels [das Heiligtum] zerriß in zwei Stücke, von oben bis unten.
39 કિઞ્ચ ઇત્થમુચ્ચૈરાહૂય પ્રાણાન્ ત્યજન્તં તં દૃષ્દ્વા તદ્રક્ષણાય નિયુક્તો યઃ સેનાપતિરાસીત્ સોવદત્ નરોયમ્ ઈશ્વરપુત્ર ઇતિ સત્યમ્|
Als aber der Hauptmann, der ihm gegenüber dabeistand, sah, daß er also schrie und verschied, sprach er: Wahrhaftig, dieser Mensch war Gottes Sohn!
40 તદાનીં મગ્દલીની મરિસમ્ કનિષ્ઠયાકૂબો યોસેશ્ચ માતાન્યમરિયમ્ શાલોમી ચ યાઃ સ્ત્રિયો
Es waren aber auch Weiber, die von ferne zusahen, unter welchen auch Maria Magdalene [d. i. von Magdala; so auch nachher] war und Maria, Jakobus des Kleinen und Joses Mutter, und Salome,
41 ગાલીલ્પ્રદેશે યીશું સેવિત્વા તદનુગામિન્યો જાતા ઇમાસ્તદન્યાશ્ચ યા અનેકા નાર્યો યીશુના સાર્દ્ધં યિરૂશાલમમાયાતાસ્તાશ્ચ દૂરાત્ તાનિ દદૃશુઃ|
welche auch, als er in Galiläa war, ihm nachfolgten und ihm dienten; und viele andere, die mit ihm nach Jerusalem hinaufgekommen waren.
42 અથાસાદનદિનસ્યાર્થાદ્ વિશ્રામવારાત્ પૂર્વ્વદિનસ્ય સાયંકાલ આગત
Und als es schon Abend geworden, [dieweil es Rüsttag war, welches der Vorsabbath ist]
43 ઈશ્વરરાજ્યાપેક્ષ્યરિમથીયયૂષફનામા માન્યમન્ત્રી સમેત્ય પીલાતસવિધં નિર્ભયો ગત્વા યીશોર્દેહં યયાચે|
kam Joseph von Arimathia, ein ehrbarer Ratsherr, der auch selbst das Reich Gottes erwartete, und ging kühn zu Pilatus hinein und bat um den Leib Jesu.
44 કિન્તુ સ ઇદાનીં મૃતઃ પીલાત ઇત્યસમ્ભવં મત્વા શતસેનાપતિમાહૂય સ કદા મૃત ઇતિ પપ્રચ્છ|
Pilatus aber wunderte sich, daß [Eig. ob] er schon gestorben sei; und er rief den Hauptmann herzu und fragte ihn, ob er schon lange gestorben sei.
45 શતસેમનાપતિમુખાત્ તજ્જ્ઞાત્વા યૂષફે યીશોર્દેહં દદૌ|
Und als er es von dem Hauptmann erfuhr, schenkte er dem Joseph den Leib.
46 પશ્ચાત્ સ સૂક્ષ્મં વાસઃ ક્રીત્વા યીશોઃ કાયમવરોહ્ય તેન વાસસા વેષ્ટાયિત્વા ગિરૌ ખાતશ્મશાને સ્થાપિતવાન્ પાષાણં લોઠયિત્વા દ્વારિ નિદધે|
Und er kaufte feine Leinwand, nahm ihn herab und wickelte ihn in die feine Leinwand und legte ihn in eine Gruft, die aus einem Felsen gehauen war; und er wälzte einen Stein an die Tür der Gruft.
47 કિન્તુ યત્ર સોસ્થાપ્યત તત મગ્દલીની મરિયમ્ યોસિમાતૃમરિયમ્ ચ દદૃશતૃઃ|
Aber Maria Magdalene und Maria, Joses Mutter, sahen zu, wo er hingelegt wurde.
