લૂકઃ 24
1 અથ સપ્તાહપ્રથમદિનેઽતિપ્રત્યૂષે તા યોષિતઃ સમ્પાદિતં સુગન્ધિદ્રવ્યં ગૃહીત્વા તદન્યાભિઃ કિયતીભિઃ સ્ત્રીભિઃ સહ શ્મશાનં યયુઃ|
But on the first day of the week, at dawn, they came to the place where his body had been put, taking the spices which they had got ready.
2 કિન્તુ શ્મશાનદ્વારાત્ પાષાણમપસારિતં દૃષ્ટ્વા
And they saw that the stone had been rolled away.
3 તાઃ પ્રવિશ્ય પ્રભો ર્દેહમપ્રાપ્ય
And they went in, but the body of the Lord Jesus was not there.
4 વ્યાકુલા ભવન્તિ એતર્હિ તેજોમયવસ્ત્રાન્વિતૌ દ્વૌ પુરુષૌ તાસાં સમીપે સમુપસ્થિતૌ
And while they were in doubt about it, they saw two men in shining clothing by them:
5 તસ્માત્તાઃ શઙ્કાયુક્તા ભૂમાવધોમુખ્યસ્યસ્થુઃ| તદા તૌ તા ઊચતુ ર્મૃતાનાં મધ્યે જીવન્તં કુતો મૃગયથ?
And while their faces were bent down to the earth in fear, these said to them, Why are you looking for the living among the dead?
6 સોત્ર નાસ્તિ સ ઉદસ્થાત્|
He is not here, he has come back to life: have in mind what he said to you when he was still in Galilee, saying,
7 પાપિનાં કરેષુ સમર્પિતેન ક્રુશે હતેન ચ મનુષ્યપુત્રેણ તૃતીયદિવસે શ્મશાનાદુત્થાતવ્યમ્ ઇતિ કથાં સ ગલીલિ તિષ્ઠન્ યુષ્મભ્યં કથિતવાન્ તાં સ્મરત|
The Son of man will be given up into the hands of evil-doers, and be put to death on the cross, and on the third day he will come back to life.
8 તદા તસ્ય સા કથા તાસાં મનઃસુ જાતા|
And his words came back into their minds,
9 અનન્તરં શ્મશાનાદ્ ગત્વા તા એકાદશશિષ્યાદિભ્યઃ સર્વ્વેભ્યસ્તાં વાર્ત્તાં કથયામાસુઃ|
And they went away from that place and gave an account of all these things to the eleven disciples and all the others.
10 મગ્દલીનીમરિયમ્, યોહના, યાકૂબો માતા મરિયમ્ તદન્યાઃ સઙ્ગિન્યો યોષિતશ્ચ પ્રેરિતેભ્ય એતાઃ સર્વ્વા વાર્ત્તાઃ કથયામાસુઃ
Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary, the mother of James: and the other women with them said these things to the Apostles.
11 કિન્તુ તાસાં કથામ્ અનર્થકાખ્યાનમાત્રં બુદ્ધ્વા કોપિ ન પ્રત્યૈત્|
But these words seemed foolish to them, and they had no belief in them.
12 તદા પિતર ઉત્થાય શ્મશાનાન્તિકં દધાવ, તત્ર ચ પ્રહ્વો ભૂત્વા પાર્શ્વૈકસ્થાપિતં કેવલં વસ્ત્રં દદર્શ; તસ્માદાશ્ચર્ય્યં મન્યમાનો યદઘટત તન્મનસિ વિચારયન્ પ્રતસ્થે|
But Peter got up and went to the place where the body had been put, and looking in he saw nothing but the linen cloths, and he went to his house full of wonder at what had taken place.
13 તસ્મિન્નેવ દિને દ્વૌ શિય્યૌ યિરૂશાલમશ્ચતુષ્ક્રોશાન્તરિતમ્ ઇમ્માયુગ્રામં ગચ્છન્તૌ
And then, two of them, on that very day, were going to a little town named Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
14 તાસાં ઘટનાનાં કથામકથયતાં
And they were talking together about all those things which had taken place.
15 તયોરાલાપવિચારયોઃ કાલે યીશુરાગત્ય તાભ્યાં સહ જગામ
And while they were talking and questioning together, Jesus himself came near and went with them.
16 કિન્તુ યથા તૌ તં ન પરિચિનુતસ્તદર્થં તયો ર્દૃષ્ટિઃ સંરુદ્ધા|
But their eyes were not open that they might have knowledge of him.
17 સ તૌ પૃષ્ટવાન્ યુવાં વિષણ્ણૌ કિં વિચારયન્તૌ ગચ્છથઃ?
And he said to them, What are you talking about together while you go?
18 તતસ્તયોઃ ક્લિયપાનામા પ્રત્યુવાચ યિરૂશાલમપુરેઽધુના યાન્યઘટન્ત ત્વં કેવલવિદેશી કિં તદ્વૃત્તાન્તં ન જાનાસિ?
Then stopping, and looking sadly at him, one of them, named Cleopas, said to him, Are you the only man living in Jerusalem who has not had news of the things which have taken place there at this time?
19 સ પપ્રચ્છ કા ઘટનાઃ? તદા તૌ વક્તુમારેભાતે યીશુનામા યો નાસરતીયો ભવિષ્યદ્વાદી ઈશ્વરસ્ય માનુષાણાઞ્ચ સાક્ષાત્ વાક્યે કર્મ્મણિ ચ શક્તિમાનાસીત્
And he said to them, What things? And they said, The things to do with Jesus of Nazareth, who was a prophet, great in his acts and his words, before God and all the people:
20 તમ્ અસ્માકં પ્રધાનયાજકા વિચારકાશ્ચ કેનાપિ પ્રકારેણ ક્રુશે વિદ્ધ્વા તસ્ય પ્રાણાનનાશયન્ તદીયા ઘટનાઃ;
And how the chief priests and our rulers gave him up to be put to death on the cross.
21 કિન્તુ ય ઇસ્રાયેલીયલોકાન્ ઉદ્ધારયિષ્યતિ સ એવાયમ્ ઇત્યાશાસ્માભિઃ કૃતા| તદ્યથા તથાસ્તુ તસ્યા ઘટનાયા અદ્ય દિનત્રયં ગતં|
But we were hoping that he would be the Saviour of Israel. In addition to all this he has now let three days go by from the time when these things took place;
22 અધિકન્ત્વસ્માકં સઙ્ગિનીનાં કિયત્સ્ત્રીણાં મુખેભ્યોઽસમ્ભવવાક્યમિદં શ્રુતં;
And certain women among us gave us cause for wonder, for they went early to the place where his body had been put,
23 તાઃ પ્રત્યૂષે શ્મશાનં ગત્વા તત્ર તસ્ય દેહમ્ અપ્રાપ્ય વ્યાઘુટ્યેત્વા પ્રોક્તવત્યઃ સ્વર્ગીસદૂતૌ દૃષ્ટાવસ્માભિસ્તૌ ચાવાદિષ્ટાં સ જીવિતવાન્|
And it was not there; then they came saying that they had seen a vision of angels who said that he was living.
24 તતોસ્માકં કૈશ્ચિત્ શ્મશાનમગમ્યત તેઽપિ સ્ત્રીણાં વાક્યાનુરૂપં દૃષ્ટવન્તઃ કિન્તુ તં નાપશ્યન્|
And some of those who were with us went to the place, and saw that it was as the women had said, but him they did not see.
25 તદા સ તાવુવાચ, હે અબોધૌ હે ભવિષ્યદ્વાદિભિરુક્તવાક્યં પ્રત્યેતું વિલમ્બમાનૌ;
And he said, O foolish men! how slow you are to give belief to what the prophets have said.
26 એતત્સર્વ્વદુઃખં ભુક્ત્વા સ્વભૂતિપ્રાપ્તિઃ કિં ખ્રીષ્ટસ્ય ન ન્યાય્યા?
Was it not necessary for the Christ to go through these things, and to come into his glory?
27 તતઃ સ મૂસાગ્રન્થમારભ્ય સર્વ્વભવિષ્યદ્વાદિનાં સર્વ્વશાસ્ત્રે સ્વસ્મિન્ લિખિતાખ્યાનાભિપ્રાયં બોધયામાસ|
And he made clear to them all the things in the Writings, from Moses and from all the prophets, which had to do with himself.
28 અથ ગમ્યગ્રામાભ્યર્ણં પ્રાપ્ય તેનાગ્રે ગમનલક્ષણે દર્શિતે
And they came near the town to which they were going, and he seemed as if he was going on;
29 તૌ સાધયિત્વાવદતાં સહાવાભ્યાં તિષ્ઠ દિને ગતે સતિ રાત્રિરભૂત્; તતઃ સ તાભ્યાં સાર્દ્ધં સ્થાતું ગૃહં યયૌ|
But they kept him back, saying, Do not go, for evening is near, the day is almost gone. And he went in with them.
30 પશ્ચાદ્ભોજનોપવેશકાલે સ પૂપં ગૃહીત્વા ઈશ્વરગુણાન્ જગાદ તઞ્ચ ભંક્ત્વા તાભ્યાં દદૌ|
And when he was seated with them at table, he took the bread, and said words of blessing and, making division of it, he gave it to them.
31 તદા તયો ર્દૃષ્ટૌ પ્રસન્નાયાં તં પ્રત્યભિજ્ઞતુઃ કિન્તુ સ તયોઃ સાક્ષાદન્તર્દધે|
And then their eyes were open, and they had knowledge of him, but he went from their view.
32 તતસ્તૌ મિથોભિધાતુમ્ આરબ્ધવન્તૌ ગમનકાલે યદા કથામકથયત્ શાસ્ત્રાર્થઞ્ચબોધયત્ તદાવયો ર્બુદ્ધિઃ કિં ન પ્રાજ્વલત્?
And they said to one another, Were not our hearts burning in us while he was talking to us on the way, making clear to us the holy Writings?
33 તૌ તત્ક્ષણાદુત્થાય યિરૂશાલમપુરં પ્રત્યાયયતુઃ, તત્સ્થાને શિષ્યાણામ્ એકાદશાનાં સઙ્ગિનાઞ્ચ દર્શનં જાતં|
And that very hour they got up and went back to Jerusalem, where the eleven and the others had come together.
34 તે પ્રોચુઃ પ્રભુરુદતિષ્ઠદ્ ઇતિ સત્યં શિમોને દર્શનમદાચ્ચ|
And they said to them, The Lord has truly come back to life again, and Simon has seen him.
35 તતઃ પથઃ સર્વ્વઘટનાયાઃ પૂપભઞ્જનેન તત્પરિચયસ્ય ચ સર્વ્વવૃત્તાન્તં તૌ વક્તુમારેભાતે|
And they gave an account of the things which had taken place on the way, and how, when he gave them bread, they had knowledge of him.
36 ઇત્થં તે પરસ્પરં વદન્તિ તત્કાલે યીશુઃ સ્વયં તેષાં મધ્ય પ્રોત્થય યુષ્માકં કલ્યાણં ભૂયાદ્ ઇત્યુવાચ,
And while they were saying these things, he himself was among them, and said to them, Peace be with you!
37 કિન્તુ ભૂતં પશ્યામ ઇત્યનુમાય તે સમુદ્વિવિજિરે ત્રેષુશ્ચ|
But they were full of fear, being of the opinion that they were seeing a spirit.
38 સ ઉવાચ, કુતો દુઃખિતા ભવથ? યુષ્માકં મનઃસુ સન્દેહ ઉદેતિ ચ કુતઃ?
And he said to them, Why are you troubled, and why are your hearts full of doubt?
39 એષોહં, મમ કરૌ પશ્યત વરં સ્પૃષ્ટ્વા પશ્યત, મમ યાદૃશાનિ પશ્યથ તાદૃશાનિ ભૂતસ્ય માંસાસ્થીનિ ન સન્તિ|
See; my hands and my feet: it is I myself; put your hands on me and make certain; for a spirit has not flesh and bones as you see that I have.
40 ઇત્યુક્ત્વા સ હસ્તપાદાન્ દર્શયામાસ|
And when he had said this, he let them see his hands and his feet.
41 તેઽસમ્ભવં જ્ઞાત્વા સાનન્દા ન પ્રત્યયન્| તતઃ સ તાન્ પપ્રચ્છ, અત્ર યુષ્માકં સમીપે ખાદ્યં કિઞ્ચિદસ્તિ?
And because, for joy and wonder, they were still in doubt, he said to them, Have you any food here?
42 તતસ્તે કિયદ્દગ્ધમત્સ્યં મધુ ચ દદુઃ
And they gave him a bit of cooked fish.
43 સ તદાદાય તેષાં સાક્ષાદ્ બુભુજે
And before their eyes he took a meal.
44 કથયામાસ ચ મૂસાવ્યવસ્થાયાં ભવિષ્યદ્વાદિનાં ગ્રન્થેષુ ગીતપુસ્તકે ચ મયિ યાનિ સર્વ્વાણિ વચનાનિ લિખિતાનિ તદનુરૂપાણિ ઘટિષ્યન્તે યુષ્માભિઃ સાર્દ્ધં સ્થિત્વાહં યદેતદ્વાક્યમ્ અવદં તદિદાનીં પ્રત્યક્ષમભૂત્|
And he said to them, These are the words which I said to you when I was still with you, how it was necessary for all the things which are in the writings of Moses and the prophets and in the Psalms about me, to be put into effect.
45 અથ તેભ્યઃ શાસ્ત્રબોધાધિકારં દત્વાવદત્,
Then he made the holy Writings clear to their minds.
46 ખ્રીષ્ટેનેત્થં મૃતિયાતના ભોક્તવ્યા તૃતીયદિને ચ શ્મશાનાદુત્થાતવ્યઞ્ચેતિ લિપિરસ્તિ;
And he said to them, So it is in the Writings that the Christ would undergo death, and come back to life again on the third day;
47 તન્નામ્ના યિરૂશાલમમારભ્ય સર્વ્વદેશે મનઃપરાવર્ત્તનસ્ય પાપમોચનસ્ય ચ સુસંવાદઃ પ્રચારયિતવ્યઃ,
And that teaching about a change of heart and forgiveness of sins is to be given to Jerusalem first and to all nations in his name.
48 એષુ સર્વ્વેષુ યૂયં સાક્ષિણઃ|
You are witnesses of these things.
49 અપરઞ્ચ પશ્યત પિત્રા યત્ પ્રતિજ્ઞાતં તત્ પ્રેષયિષ્યામિ, અતએવ યાવત્કાલં યૂયં સ્વર્ગીયાં શક્તિં ન પ્રાપ્સ્યથ તાવત્કાલં યિરૂશાલમ્નગરે તિષ્ઠત|
And now I will send to you what my father has undertaken to give you, but do not go from the town, till the power from heaven comes to you.
50 અથ સ તાન્ બૈથનીયાપર્ય્યન્તં નીત્વા હસ્તાવુત્તોલ્ય આશિષ વક્તુમારેભે
And he took them out till they were near Bethany, and lifting up his hands, he gave them a blessing.
51 આશિષં વદન્નેવ ચ તેભ્યઃ પૃથગ્ ભૂત્વા સ્વર્ગાય નીતોઽભવત્|
And while he was doing so, he went from them and was taken up into heaven.
52 તદા તે તં ભજમાના મહાનન્દેન યિરૂશાલમં પ્રત્યાજગ્મુઃ|
And they gave him worship and went back to Jerusalem with great joy.
53 તતો નિરન્તરં મન્દિરે તિષ્ઠન્ત ઈશ્વરસ્ય પ્રશંસાં ધન્યવાદઞ્ચ કર્ત્તમ્ આરેભિરે| ઇતિ||
And they were in the Temple at all times, giving praise to God.
