< लूकः 15 >

1 तदा करसञ्चायिनः पापिनश्च लोका उपदेश्कथां श्रोतुं यीशोः समीपम् आगच्छन्।
ବମିୟ୍‌ତା, ପାନୁବେଡ୍‌ମରଞ୍ଜି ଡ ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ଅଡ଼୍‌କୋଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଅନମ୍‌ଡଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମଙନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାଜି ।
2 ततः फिरूशिन उपाध्यायाश्च विवदमानाः कथयामासुः एष मानुषः पापिभिः सह प्रणयं कृत्वा तैः सार्द्धं भुंक्ते।
ସିଲତ୍ତେ ପାରୁସିଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଡୋସେଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “କେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ମାୟ୍‌ତନେ ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ଗାଗାତନେ ।”
3 तदा स तेभ्य इमां दृष्टान्तकथां कथितवान्,
ତିଆସନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ବରେଞ୍ଜି,
4 कस्यचित् शतमेषेषु तिष्ठत्मु तेषामेकं स यदि हारयति तर्हि मध्येप्रान्तरम् एकोनशतमेषान् विहाय हारितमेषस्य उद्देशप्राप्तिपर्य्यनतं न गवेषयति, एतादृशो लोको युष्माकं मध्ये क आस्ते?
“ଅମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଆନା ଡକୋ, ଆମଙନ୍‌ ବସଅ ମେଣ୍ଡାନ୍‌ ଡକୋତେ, ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଆଡ଼ଏନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଅନେସ୍ୱତଆତେ ପଡ଼ିଆଲୋଙନ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ଡାଲେ ତି ଆରାଡ଼ଏନ୍‌ ଆ ମେଣ୍ଡା ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଞାଙେନ୍‌ ଜାୟ୍‌ ଅଃନ୍ନେସାଜେ ପଙ୍‌?
5 तस्योद्देशं प्राप्य हृष्टमनास्तं स्कन्धे निधाय स्वस्थानम् आनीय बन्धुबान्धवसमीपवासिन आहूय वक्ति,
ଆରି ଆନିନ୍‌ ତିଆତେ ଞାଙେନ୍‌ ଡେନ୍‌ ସର୍ଡାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆ ତାରଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ବୋୟ୍‌ଲେ ଅସିଙନ୍‌ ପାଙ୍‌ତାୟ୍‌ ।
6 हारितं मेषं प्राप्तोहम् अतो हेतो र्मया सार्द्धम् आनन्दत।
ଆରି ଆ ଗଡ଼ିଞ୍ଜି ଡ ତୟ୍‌ଲିସିଂମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଓଡ୍ଡେଲେ ଅବ୍‌ରୁକ୍କୁଲନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତଜି, ‘ଞେନ୍‌ ସରିନ୍‌ ସର୍ଡାନାବା, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ମେଣ୍ଡାଞେନ୍‌ ଆରାଡ଼ଏନ୍‌ଆତେ ଞେନ୍‌ ଞାଙ୍‌ଲାୟ୍‌ ।’
7 तद्वदहं युष्मान् वदामि, येषां मनःपरावर्त्तनस्य प्रयोजनं नास्ति, तादृशैकोनशतधार्म्मिककारणाद् य आनन्दस्तस्माद् एकस्य मनःपरिवर्त्तिनः पापिनः कारणात् स्वर्गे ऽधिकानन्दो जायते।
ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ତିଅନ୍ତମ୍‌ ଆନାଜି ଆବ୍‌ୟର୍‌ବୁଡ୍ଡିନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ସନାୟ୍‌ସାୟ୍‌ ତଡ୍‌, କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଅନେସ୍ୱତ ଡରମ୍ମମରଞ୍ଜି ସିଲଡ୍‌, ଆର୍ପାୟ୍‌ ଆନା ଆବ୍‌ୟର୍‌ବୁଡ୍ଡିତନେ, କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଇର୍ସେମରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ରୁଆଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ସର୍ଡାନ୍‌ ଡେତେ ।”
8 अपरञ्च दशानां रूप्यखण्डानाम् एकखण्डे हारिते प्रदीपं प्रज्वाल्य गृहं सम्मार्ज्य तस्य प्राप्तिं यावद् यत्नेन न गवेषयति, एतादृशी योषित् कास्ते?
“ଇଜ୍ଜାନ୍‌ଡେନ୍‌ କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଆଇବୟ୍‌ ଡକୋ, ଆମଙନ୍‌ ଦସଟା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍‌ ଡକୋତେ, ଆରି ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଆଡ଼ଏନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ପିଙ୍କନ୍‌ ତର୍ରେ ଅସିଙନ୍‌ ଜଜଡାଲେ ତିଆତେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଞାଙେନ୍‌ ଜାୟ୍‌ ଜୁବାୟ୍‌ଡାଲେ ଅଃସାଜେ ପଙ୍‌?
9 प्राप्ते सति बन्धुबान्धवसमीपवासिनीराहूय कथयति, हारितं रूप्यखण्डं प्राप्ताहं तस्मादेव मया सार्द्धम् आनन्दत।
ଆରି, ଆନିନ୍‌ ତିଆତେ ଞାଙେନ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆ ଗଡ଼ିଞ୍ଜି ଡ ତୟ୍‌ଲିସିଂମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଓଡ୍ଡେଲେ ଅବ୍‌ରୁକ୍କୁଲନ୍‌ ବର୍ତନେ, ‘ଞେନ୍‌ ସରିନ୍‌ ସର୍ଡାନାବା, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍‌ଞେନ୍‌ ଆରାଡ଼ଏନ୍‌ଆତେ ଞେନ୍‌ ଞାଙ୍‌ଲାୟ୍‌ ।’
10 तद्वदहं युष्मान् व्याहरामि, एकेन पापिना मनसि परिवर्त्तिते, ईश्वरस्य दूतानां मध्येप्यानन्दो जायते।
ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ତିଅନ୍ତମ୍‌ ଆନା ଆବ୍‌ୟର୍‌ବୁଡ୍ଡିତନେ, କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଇର୍ସେମରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ପାଙ୍‌ଲଙ୍‌ବର୍‌ମର୍‌ଜି ସର୍ଡାତଞ୍ଜି ।”
11 अपरञ्च स कथयामास, कस्यचिद् द्वौ पुत्रावास्तां,
ଜିସୁନ୍‌ ଆରି ବର୍ରନେ, “ଅବୟ୍‌ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ଜି ବାଗୁ ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
12 तयोः कनिष्ठः पुत्रः पित्रे कथयामास, हे पितस्तव सम्पत्त्या यमंशं प्राप्स्याम्यहं विभज्य तं देहि, ततः पिता निजां सम्पत्तिं विभज्य ताभ्यां ददौ।
ଆ ସନ୍ନା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଗାମେନ୍‌, ‘ଆପେୟ୍‌, ଅଙ୍ଗା ଆନର୍ଜେଜି ବନ୍ତାଲୋଙ୍‌ଞେନ୍‌ ପଡ଼େତେ ତିଆତେ ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତିୟିଁୟ୍‌ ।’ ସିଲତ୍ତେ ଆପେୟନ୍‌ ଅନର୍ଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବନ୍ତାଏଞ୍ଜି ।
13 कतिपयात् कालात् परं स कनिष्ठपुत्रः समस्तं धनं संगृह्य दूरदेशं गत्वा दुष्टाचरणेन सर्व्वां सम्पत्तिं नाशयामास।
ଅସୋୟ୍‌ ଡିନ୍ନା ଆ ତିକ୍କି ସନ୍ନା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଅବ୍‌ରୁକ୍କୁଡାଲେ ତମେନ୍‌ କି ସଙାୟ୍‌ ଡେସାନ୍‌ ଜିରେନ୍‌, ଆରି ତେତ୍ତେ ପରାନ୍‌ସାତ୍ତିନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍‌ଲେ ଆ ଡାବ୍ବୋନ୍‌ କର୍ସଆଜେନ୍‌ ।
14 तस्य सर्व्वधने व्ययं गते तद्देशे महादुर्भिक्षं बभूव, ततस्तस्य दैन्यदशा भवितुम् आरेभे।
ବନ୍‌ଡ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆକ୍ରର୍ସଏନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ତି ଆ ଡେସାଲୋଙ୍‌ କାନ୍ତାରାନ୍‌ ଆରଡ଼ୋଲାଞନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ସନାୟ୍‌ସାୟ୍‌ଡାଏନ୍‌ ।
15 ततः परं स गत्वा तद्देशीयं गृहस्थमेकम् आश्रयत; ततः सतं शूकरव्रजं चारयितुं प्रान्तरं प्रेषयामास।
ତିଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ତି ଆ ଡେସାଲୋଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍‌ଲେ ଡକୋନେ, ଆରି ତି ଆ ମନ୍‌ରା ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କିମ୍ୱୋନଞ୍ଜି ତୁର୍‌ତୁରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ପଡ଼ିଆନ୍‌ ଆପ୍ପାୟେନ୍‌;
16 केनापि तस्मै भक्ष्यादानात् स शूकरफलवल्कलेन पिचिण्डपूरणां ववाञ्छ।
ଆରି, କିମ୍ୱୋନଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଜାୟ୍‌ତକୋର୍‌ ଜୋମେଞ୍ଜି, ତିଆତେ ଜୋମ୍‌ଲେ ଆ କିମ୍ପୋଙନ୍‌ ଅନବ୍‌ବୋଓନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଲଡଜେନ୍‌, ବନ୍‌ଡ ଆନ୍ନିଙ୍‌ଜା ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଇନ୍ନିଙ୍‌ ଅଃତ୍ତିୟ୍‌ଲଜି ।
17 शेषे स मनसि चेतनां प्राप्य कथयामास, हा मम पितुः समीपे कति कति वेतनभुजो दासा यथेष्टं ततोधिकञ्च भक्ष्यं प्राप्नुवन्ति किन्त्वहं क्षुधा मुमूर्षुः।
ବନ୍‌ଡ ଆନିନ୍‌ ଆୟ୍‌ତନଡମ୍‌ଲନ୍‌ ବର୍ରନେ, ‘ଆପେୟ୍‌ଞେନ୍‌ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍‌ଜି ଆ ଜନୋମ୍‌ଜୋମ୍‌ ଡିଅଙ୍ଗାତି ଲାଗାତେ, ବନ୍‌ଡ ଞେନ୍‌ ତେନ୍ନେ ଡୋଲେଜନ୍‌ ବାତ୍ତେ ରବୁତିଁୟ୍‌ ।
18 अहमुत्थाय पितुः समीपं गत्वा कथामेतां वदिष्यामि, हे पितर् ईश्वरस्य तव च विरुद्धं पापमकरवम्
ଞେନ୍‌ ଡୋଲନ୍‌ ଆପେୟ୍‌ଞେନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଜିର୍ତେ ଆରି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବର୍ନାୟ୍‌, ଆପେୟ୍‌, ଞେନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍‌ ଡ ଗନିୟ୍‌ଗିୟ୍‌ଲୋଙ୍‌ନମ୍‌ ଇର୍ସେନ୍‌ ଲୁମ୍‌ଲାୟ୍‌;
19 तव पुत्रइति विख्यातो भवितुं न योग्योस्मि च, मां तव वैतनिकं दासं कृत्वा स्थापय।
ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ନମ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଅନୋଡ୍ଡେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆରି ଜିଞ୍ଜିନ୍‌ ତଡ୍‌; ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ କମ୍ୱାରିନମ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଡକ୍କୋଇଂ ।’
20 पश्चात् स उत्थाय पितुः समीपं जगाम; ततस्तस्य पितातिदूरे तं निरीक्ष्य दयाञ्चक्रे, धावित्वा तस्य कण्ठं गृहीत्वा तं चुचुम्ब च।
ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍‌ ଡୋଲନ୍‌ ଆପେୟନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।” “ବନ୍‌ଡ ଆନିନ୍‌ ସଙାୟ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ ମା ଆପେୟନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲେ ଆର୍ଗୁଡ଼ିଡାଏନ୍‌ ଆରି ଇର୍ରେ ଇୟ୍‌ଲେ କୋଣ୍ଡୋଡାଲେ ଜୋର୍ଜୋରେ ।
21 तदा पुत्र उवाच, हे पितर् ईश्वरस्य तव च विरुद्धं पापमकरवं, तव पुत्रइति विख्यातो भवितुं न योग्योस्मि च।
ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗାମେନ୍‌, ‘ଆପେୟ୍‌, ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍‌ ଡ ଗନିୟ୍‌ଗିୟ୍‌ଲୋଙ୍‌ନମ୍‌ ଞେନ୍‌ ଇର୍ସେନ୍‌ ଲୁମ୍‌ଲାୟ୍‌, ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ନମ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଅନୋଡ୍ଡେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆରି ଜିଞ୍ଜିନ୍‌ ତଡ୍‌ ।’
22 किन्तु तस्य पिता निजदासान् आदिदेश, सर्व्वोत्तमवस्त्राण्यानीय परिधापयतैनं हस्ते चाङ्गुरीयकम् अर्पयत पादयोश्चोपानहौ समर्पयत;
ବନ୍‌ଡ ଆପେୟନ୍‌ ଆ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, ‘ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ମନଙ୍‌ ଅଙ୍ଗିନ୍‌ ଲପାଙ୍‌ଲେ କେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବ୍‌ରବା, କେନ୍‌ ଆ ଅଣ୍ଡେର୍‌ସିଲୋଙନ୍‌ ଏନ୍‌ସିନ୍‌ ଡ ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ପାଣ୍ଡୋୟନ୍‌ ଅବ୍‌ରବା,
23 पुष्टं गोवत्सम् आनीय मारयत च तं भुक्त्वा वयम् आनन्दाम।
ଆରି ଅବୟ୍‌ ଜେଲ୍‌ଜେଲ୍‌ ଜନ୍ତୁନ୍‌ ପାଙ୍‌ଲେ ରବ୍ବୁବା, ୟବା, ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଗାଲେ ଜୋମ୍‌ଲେ ଏସର୍ଡାନେବା ।
24 यतो मम पुत्रोयम् अम्रियत पुनरजीवीद् हारितश्च लब्धोभूत् ततस्त आनन्दितुम् आरेभिरे।
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ କେନ୍‌ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ଞେନ୍‌ ରବୁଏନ୍‌, ବନ୍‌ଡ ଅମେଙେନ୍‌, ଆଡ଼ଏନ୍‌ ବନ୍‌ଡ ଆରି ଞାଙ୍‌ଲାୟ୍‌ ।’ ତିଆସନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ସର୍ଡାଲଞ୍ଜି ।”
25 तत्काले तस्य ज्येष्ठः पुत्रः क्षेत्र आसीत्। अथ स निवेशनस्य निकटं आगच्छन् नृत्यानां वाद्यानाञ्च शब्दं श्रुत्वा
“ତିଆଡିଡ୍‌ ଆ ସୋଡ଼ା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ କୋତ୍ତାନ୍‌ ଡକୋଲାୟ୍‌ । ଆନିନ୍‌ ଅସିଙନ୍‌ ଆ ତୁୟାୟ୍‌ ଆତ୍ରୁଙ୍‌ଲାଞନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌, ଡେବ୍‌ତୁଙନ୍‌ ଡ ତଙ୍‌ସେଙନ୍‌ ଆ ସନଡ୍ଡା ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଡାଲେ,
26 दासानाम् एकम् आहूय पप्रच्छ, किं कारणमस्य?
କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଆମଙନ୍‌ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ବରେନ୍‌, ‘କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଇନି?’
27 ततः सोवादीत्, तव भ्रातागमत्, तव तातश्च तं सुशरीरं प्राप्य पुष्टं गोवत्सं मारितवान्।
କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ ଗାମେନ୍‌, ‘ବୋଞାଙ୍‌ନମ୍‌ ୟର୍ରନାୟ୍‌, ଆରି ଆପେୟ୍‌ନମ୍‌ ବୋଞାଙ୍‌ନମ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆସୁକ୍କା ଆଞ୍ରାଙେନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଜେଲ୍‌ଜେଲ୍‌ ଜନ୍ତୁନ୍‌ ରବ୍ବୁଏନ୍‌ ।’
28 ततः स प्रकुप्य निवेशनान्तः प्रवेष्टुं न सम्मेने; ततस्तस्य पिता बहिरागत्य तं साधयामास।
ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍‌ ବରାବ୍‌ଡାଲନ୍‌ ଅମ୍ମସିଙନ୍‌ ଜନିରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍‌ଲୋ; ବନ୍‌ଡ ଆପେୟନ୍‌ ଡୁଆରାନ୍‌ ଜିର୍ରେ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ମବ୍‌ଲଞେ ।
29 ततः स पितरं प्रत्युवाच, पश्य तव काञ्चिदप्याज्ञां न विलंघ्य बहून् वत्सरान् अहं त्वां सेवे तथापि मित्रैः सार्द्धम् उत्सवं कर्त्तुं कदापि छागमेकमपि मह्यं नाददाः;
ବନ୍‌ଡ ଆନିନ୍‌ ଆପେୟନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେନ୍‌, ‘ଗିଜା, ଡିୟ୍‌ନେ ବର୍ସେଙ୍‌ ଡେଲୋ ଞେନ୍‌ କମ୍ୱାରିନମ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ କାବ୍ବାଡ଼ାତନାୟ୍‌, ଆରି ଆଙ୍ଗିୟ୍‌ ଓୟ୍‌ଲେ ବର୍ନେନମ୍‌ ଅଃନ୍ନାଲ୍ଲେଲାୟ୍‌, ଡେଲୋଜନଙ୍‌ଡେନ୍‌ ଗଡ଼ିଞେଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ସର୍ଡାନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆଙ୍ଗିୟ୍‌ ଓୟ୍‌ଲେ ଆମନ୍‌ ବୋଡ୍ଡାମେଡ୍‌ ନିୟ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ତିୟିଁୟ୍‌ ।
30 किन्तु तव यः पुत्रो वेश्यागमनादिभिस्तव सम्पत्तिम् अपव्ययितवान् तस्मिन्नागतमात्रे तस्यैव निमित्तं पुष्टं गोवत्सं मारितवान्।
ବନ୍‌ଡ କେନ୍‌ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ନମ୍‌ ଅଙ୍ଗାତେ ଜୁଣ୍ଡଡ଼ିବଜଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ଅନର୍ଜେନମ୍‌ଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ କର୍ସଆଜେନ୍‌, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍‌ ଆନିନ୍‌ ୟର୍ରନାୟ୍‌, ତିଆଡିଡ୍‌ ଆମନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଜେଲ୍‌ଜେଲ୍‌ ଜନ୍ତୁନ୍‌ ରବ୍ବୁଏନ୍‌ ।’
31 तदा तस्य पितावोचत्, हे पुत्र त्वं सर्व्वदा मया सहासि तस्मान् मम यद्यदास्ते तत्सर्व्वं तव।
ସିଲତ୍ତେ ଆପେୟନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, ‘ଏ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌, ଆମନ୍‌ ଡିତାନ୍‌ ଞେନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଡକୋତନେ, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଞେନ୍‌ଆତେ, ତିଆତେଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆମନ୍‌ଆତେ;
32 किन्तु तवायं भ्राता मृतः पुनरजीवीद् हारितश्च भूत्वा प्राप्तोभूत्, एतस्मात् कारणाद् उत्सवानन्दौ कर्त्तुम् उचितमस्माकम्।
ବନ୍‌ଡ କେନ୍‌ ବୋଞାଙ୍‌ନମ୍‌ ରବୁଏନ୍‌ବନ୍‌ ଆରି ଅମେଙେନ୍‌, ଆଡ଼ଏନ୍‌ ବନ୍‌ ଆରି ଞାଙ୍‌ଲବୋ, ତିଆସନ୍‌ ମଅଁୟ୍‌ଡାଲନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଏସର୍ଡାନେବା ।’”

< लूकः 15 >